| rdfs:comment
| - El Concili de Jerusalem (o Conferència Apostòlica) és un nom aplicat a una reunió, que es descriu als Fets dels Apòstols i, probablement, a la qual es refereix Pau a l'carta als cristians de Galàcia (Gàlates 2). (ca)
- Apoštolský koncil někdy bývá považován za první církevní koncil. Jde o jednání, které se mělo odehrát někdy kolem roku 50 v Jeruzalémě mezi jeruzalémskými apoštoly na jedné straně a Pavlem, Barnabášem a vyslanci z Antiochie na straně druhé. Předmětem jednání měly být misie mezi těmi, kteří dosud nepřijali křesťanskou víru. Předmětem jednání zřejmě byla míra závaznosti židovského Zákona pro křesťany pocházející z „pohanského“ prostředí („pohanokřesťany“). Výsledkem bylo zrovnoprávnění těchto křesťanů a židokřesťanů. S výjimkou některých zmínek (Sk 15, podle některých interpretací i Ga 2,1 až 10) pro něj nejsou doklady. (cs)
- La apostola koncilio en Jerusalemo inter la jaroj 44 kaj 49 estis kunveno de la apostoloj de la unua kristana komunumo, tiu de la urbo Jerusalemo, kun Paŭlo de Tarso kaj liaj akompanantoj. Tie interkonsentiĝis la por la historio de la kristana religio centra decido misie diskonigi la kristanan kredon inter ne-judoj. Ekestis liga interkonsento pri tio, ke sufiĉas baptiĝo por akceptiĝi en la komunumo de kristanoj, kaj ke ne nepre necesas la obeo de ĉiuj kutimoj de judismo, kiel ekzemple la cirkumcido aŭ la limigo al koŝera manĝado. La koncilio, kies decidoj ekestis pro fortaj pledoj de Paŭlo, signifis la transformon de la kristanismo de judisma sekto al propra religio kulture forte ligita al la judismo sed baze sendependa de ĝi. (eo)
- Le « concile de Jérusalem » — ou « assemblée de Jérusalem » ou « réunion de Jérusalem » ou encore « concile des apôtres » — est un nom appliqué rétrospectivement à des discussions décrites dans le livre des Actes des Apôtres, quinzième chapitre, tenues sous la direction de Jacques le Juste et qui sanctionnent l'ouverture de la communauté des Juifs chrétiens aux « païens » au milieu du Ier siècle. (fr)
- 예루살렘 공의회(Council of Jerusalem)또는 예루살렘 종교회의는 기독교 최초의 공의회로 알려진 사건이다. 신약성서에서는 사도행전 15장에 나오는데, 기독교를 유대교의 한 종파로 이해하여 토라(율법, 모세 5경), 할례 등의 유대교 전통을 강조한 유대기독교인과 유대교와 기독교간의 독립을 주장하며 반율법적 모습을 보이던 이방 기독교인간의 신학논쟁이 있었다. 역사적으로 주목할만한 또 하나의 주목할만한 예루살렘 공의회는 1672년에 열린, 도시테우스 고백서를 의결한 동방정교의 에큐메니컬 시노드이다. 서유럽의 종교개혁이 동방정교 안에 끼친 충격을 제거하고, 기존의 교리를 재확립하기 위해 당시 예루살렘 총대주교였던 도시테우스의 신앙고백을 동방정교의 보편적 입장으로 결정하였다. (ko)
- エルサレム会議（エルサレムかいぎ、英語:Council of Jerusalem）は、紀元49年頃に、開催された初代教会において最大のエルサレムにおける会議のことである。使徒行伝15章に記されている。 パウロのによって誕生したクリスチャンたちと、ユダヤ人キリスト教徒との間の問題について初めて公式な見解を与えた会議である。 ユダヤ主義的クリスチャンの主張に対して、アンテオケ教会代表のパウロとバルナバを迎えて、エルサレム教会で会議が開催された。最初に、パウロの宣教報告があり、続いて問題解決のために激しい論争があり、審議がなされた。 その結果、律法を守ることから異邦人を解放して、信仰によってのみ救われることが確認された。さらに、偶像に供えた物、血と絞め殺した物、不品行を避けるようにという申し合わせ事項を異邦人に書き送った。 しかし、これで論争が終わったわけではなく、70年のエルサレム陥落まで、ユダヤ人クリスチャンと異邦人クリスチャンとの対立は継続した。エルサレム陥落後はユダヤ人クリスチャンは衰退していった。 (ja)
- O Concilio de Jerusalém foi uma reunião inicial entre as lideranças cristãs nos meados do século I, para abordar se os gentios (não-judeus) deveriam seguir as leis de Moisés. (pt)
- Иерусали́мский собо́р (Апостольский собор) — раннехристианский не вселенский церковный собор, проходивший около 49 года (по другим данным — в 50 или 51 году) в Иерусалиме с участием апостолов, созванный для разрешения спора между Павлом и некоторыми иудеями-христианами о том, должны ли христиане соблюдать Закон Моисея. Иерусалимский собор был важным событием в истории христианства, став прообразом вселенских соборов. Решение собора, именуемое как Апостольское постановление, заключалось в том, что новообращённым христианам было не обязательно выполнять обрезание мужчин для спасения через веру в Христа. При этом по настоянию Иакова христианам не евреям предписывалось соблюдать лишь законы Ноя, а именно сохранялся запрет на приём в пищу части живого животного, прелюбодеяние и идолопоклонство. (ru)
- 耶路撒冷會議，又稱使徒會議，或是耶路撒冷大會，大約是公元49年在耶路撒冷召開。在古代大公會議舉行之前的各種會議中，具有獨一無二的地位。它被天主教會與東正教會視為後來大公會議的原型與先趨，而且是基督教倫理的關鍵部分。該會議決定外邦人歸化為基督徒沒有義務遵守大部分的摩西律法，包括關於男性割禮的規則。然而，會議卻保留禁止吃血、帶血的肉和未被適當宰殺的動物肉，禁止通姦和偶像崇拜，有時被稱為「使徒法令」或「耶路撒冷四條禁戒」。 (zh)
- مجلس أورشليم هو تجمّع مسيحي انعقد في عصور المسيحية الأولى نحو سنة 50 م، فريد من نوعه بين مجالس الكنيسة القديمة ما قبل المسكونية نظرًا لاعتبار الكنيسة الرومانية الكاثوليكية والكنيسة الأرثوذكسية الشرقية هذا المجلس نموذجًا يُحتذى في المجامع المسكونية اللاحقة، ومرحلة مفصلية في تشكيل الأخلاق المسيحية. تقرر في هذا المجلس عدم إلزام الأمميين من غير اليهود المتحولين إلى المسيحية بالمحافظة على شريعة موسى، بما في ذلك القواعد المتعلقة بالختان. كما أبقى المجلس على حظر تناول الدم واللحوم التي تحتوي على الدم ولحوم الحيوانات التي لم تذبح بشكل صحيح، وتحريم الزنا والوثنية، ويشار إلى هذا المجمع أحيانًا المرسوم الرسولي أو رباعية أورشليم. (ar)
- The Council of Jerusalem or Apostolic Council was held in Jerusalem around AD 50. It is unique among the ancient pre-ecumenical councils in that it is considered by Catholics and Eastern Orthodox to be a prototype and forerunner of the later ecumenical councils and a key part of Christian ethics. The council decided that Gentile converts to Christianity were not obligated to keep most of the fasts, and other specific rituals, including the rules concerning circumcision of males. The Council did, however, retain the prohibitions on eating blood, meat containing blood, and meat of animals that were strangled, and on fornication and idolatry, sometimes referred to as the Apostolic Decree or Jerusalem Quadrilateral. The purpose and origin of these four prohibitions is debated. (en)
- Das Apostelkonzil (auch Apostelkonvent genannt) in Jerusalem um 48 war eine Zusammenkunft der Apostel und Ältesten der Jerusalemer Urgemeinde mit Paulus von Tarsus und seinen Begleitern. Dort wurde die für das Urchristentum zentrale Entscheidung über die sogenannte Heidenmission getroffen. Es wurde verbindlich anerkannt, dass Heiden sich nicht erst beschneiden lassen müssen, um Christen werden zu können. Der Apostel Petrus wird in dem Bibelabschnitt (Apg 15,11 ) zitiert: „Vielmehr glauben wir, durch die Gnade des Herrn Jesus in derselben Weise errettet zu werden wie auch jene.“ Damit waren Heiden und Juden gemeint. In seinem Brief an die Gemeinden in Galatien berichtet Paulus selbst von den in Jerusalem getroffenen Vereinbarungen: „Und sie erkannten die mir zuteil gewordene Gnade, Jakobus (de)
- Concilio de Jerusalén (o Conferencia Apostólica) es un nombre aplicado por los historiadores y teólogos a un concilio cristiano de la era apostólica, que se celebró en Jerusalén y es fechado alrededor del año 50 d. C. Es único entre los antiguos consejos preecuménicos, por lo cual es considerado por los católicos y ortodoxos como un prototipo y precursor de los Concilios Ecuménicos posteriores y una parte clave de la ética cristiana. (es)
- Jerusalemgo kontzilioa historialariek eta teologoek aro apostolikoko kontzilio kristau bati emandako izena da. Kontzilio hori Jerusalemen ospatu zuten 50. urte inguruan. Kontseilu preekumeniko zaharren artean bakarra denez, katolikoek eta ortodoxoek ondorengo kontzilio ekumenikoen prototipo eta aitzindaritzat eta etika kristauaren funtsezko zatitzat hartzen dute. (eu)
- Konsili Yerusalem atau Konsili Apostolik adalah nama yang diberikan belakangan pada sebuah pertemuan di Yerusalem antara utusan jemaat Antiokhia dan para penatua di Yerusalem sekitar tahun 50 Masehi, yang dicatat pada Kitab Kisah Para Rasul Pasal 15 dan tampaknya yang juga dirujuk dalam Surat Paulus kepada jemaat di Galatia Pasal 2. Konsili Yerusalem dianggap unik di antara karena Gereja Katolik dan Gereja Ortodoks menganggap Konsili Yerusalem sebagai prototipe dan cikal bakal dari konsili-konsili ekumenis, yang kemudian menjadi bagian penting dari Etika Kristen. Konsili memutuskan bahwa orang-orang bukan Yahudi yang bertobat menjadi Kristen tidak diwajibkan untuk menaati sebagian besar Hukum Musa, termasuk aturan-aturan mengenai . Namun, Konsili tetap mempertahankan larangan makan darah, (in)
- Il Concilio di Gerusalemme o concilio apostolico fu, stando alla testimonianza degli Atti degli Apostoli, un'importante riunione delle cosiddette colonne della Chiesa del periodo apostolico ed ebbe luogo intorno al 49. L'elenco ufficiale dei concili ecumenici ebbe inizio col Concilio di Nicea I. (it)
- Sobór jerozolimski (sobór apostolski) – zebranie Kościoła, które odbyło się około 49 roku w Jerozolimie. Rozstrzygnięto na nim kwestię konieczności przestrzegania wymogów Prawa przez chrześcijan pochodzenia nieżydowskiego – nawróconych pogan. Wydarzenie zostało opisane w 15 rozdziale Dziejów Apostolskich, który jednak nie nazywa tej narady Apostołów i starszych soborem. Decyzje tam zawarte istotnie wpłynęły na rozwój chrześcijaństwa w środowisku pogańskim i na jego wyodrębnienie się z judaizmu. (pl)
- Het Concilie van Jeruzalem (ook wel apostelconvent of apostelconcilie genoemd) was een concilie in Jeruzalem (tussen 44 en 49) waarbij de apostelen uit de oergemeente samenkwamen met Paulus van Tarsus en zijn begeleiders. Op dit concilie werd de voor het oerchristendom cruciale beslissing genomen inzake de christelijke zending naar de heidenen (dat wil zeggen: niet-Joden). Er werd als bindend erkend dat heidenen zich niet eerst hoefden te besnijden om christen te worden. Handelingen 15:11 citeert de apostel Petrus: “we geloven dat we alleen door de genade van de Heer Jezus gered kunnen worden, op dezelfde wijze als zij.” Hiermee werden de Joden en heidenen bedoeld. In de Galaten 2:9 schrijft Paulus zelf over de in Jeruzalem gemaakte afspraken: “Toen ze dus de genade onderkenden die mij ges (nl)
- Konciliet i Jerusalem, även apostlamötet, "det första kyrkomötet", år 49 mellan apostlarna Petrus, Johannes och Jakob ("Herrens bror") i Jerusalem och Paulus, Barnabas och Titus. Apostlamötet omnämns i Apostlagärningarna kapitel 15 och i Galaterbrevet kapitel 2. Man avgjorde att de kristna endast måste avstå från avgudadyrkan, otukt, blod och köttet av kvävda djur, enligt Apostlagärningarna. Förbudet att förtära blod iakttogs ännu under några århundraden. Enligt Paulus själv, i Galaterbrevet 2:5–9, beslutades det endast att ledarna i Jerusalem erkände honom som apostel för de oomskurna. (sv)
- Єрусалимський Собор — один із перших християнських соборів, що зібрав апостолів і старійшин християнської церкви в Єрусалимі. Собор описаний у книзі Дій апостолів, його проведення як правило датується 49 роком. Серед зовнішніх приписів, постановою собору християнам було наказано утримання від ідолопоклонства, жертовної крові, а також заборону віруючим робити іншим того, що собі не хочуть (Дії 15:28-29). (uk)
|
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)