This HTML5 document contains 178 embedded RDF statements represented using HTML+Microdata notation.

The embedded RDF content will be recognized by any processor of HTML5 Microdata.

Namespace Prefixes

Prefix	IRI
dbt	http://dbpedia.org/resource/Template:
dbpedia-el	http://el.dbpedia.org/resource/
n23	http://plato.stanford.edu/entries/aristotle-mathematics/
dbpedia-sv	http://sv.dbpedia.org/resource/
wikipedia-en	http://en.wikipedia.org/wiki/
dbpedia-bg	http://bg.dbpedia.org/resource/
dbpedia-fi	http://fi.dbpedia.org/resource/
dbr	http://dbpedia.org/resource/
dbpedia-sh	http://sh.dbpedia.org/resource/
dbpedia-ar	http://ar.dbpedia.org/resource/
dbpedia-fr	http://fr.dbpedia.org/resource/
n42	http://ky.dbpedia.org/resource/
dcterms	http://purl.org/dc/terms/
dbpedia-cs	http://cs.dbpedia.org/resource/
rdfs	http://www.w3.org/2000/01/rdf-schema#
dbpedia-az	http://az.dbpedia.org/resource/
rdf	http://www.w3.org/1999/02/22-rdf-syntax-ns#
dbp	http://dbpedia.org/property/
dbpedia-eo	http://eo.dbpedia.org/resource/
dbpedia-eu	http://eu.dbpedia.org/resource/
n47	http://tg.dbpedia.org/resource/
n27	http://www.britannica.com/EBchecked/topic/279305/
xsdh	http://www.w3.org/2001/XMLSchema#
dbpedia-uk	http://uk.dbpedia.org/resource/
dbpedia-id	http://id.dbpedia.org/resource/
dbo	http://dbpedia.org/ontology/
dbpedia-pt	http://pt.dbpedia.org/resource/
dbpedia-sk	http://sk.dbpedia.org/resource/
dbc	http://dbpedia.org/resource/Category:
dbpedia-pl	http://pl.dbpedia.org/resource/
dbpedia-de	http://de.dbpedia.org/resource/
dbpedia-ru	http://ru.dbpedia.org/resource/
yago	http://dbpedia.org/class/yago/
wikidata	http://www.wikidata.org/entity/
gold	http://purl.org/linguistics/gold/
yago-res	http://yago-knowledge.org/resource/
n29	https://global.dbpedia.org/id/
dbpedia-sl	http://sl.dbpedia.org/resource/
dbpedia-it	http://it.dbpedia.org/resource/
dbpedia-ca	http://ca.dbpedia.org/resource/
prov	http://www.w3.org/ns/prov#
foaf	http://xmlns.com/foaf/0.1/
n24	http://plato.stanford.edu/entries/aristotle-psychology/
n18	http://lt.dbpedia.org/resource/
dbpedia-tr	http://tr.dbpedia.org/resource/
dbpedia-gl	http://gl.dbpedia.org/resource/
dbpedia-fa	http://fa.dbpedia.org/resource/
dbpedia-es	http://es.dbpedia.org/resource/
freebase	http://rdf.freebase.com/ns/
owl	http://www.w3.org/2002/07/owl#

Statements

Subject Item

dbr:Hylomorphism

rdf:type

dbo:Work yago:HigherCognitiveProcess105770664 yago:Cognition100023271 yago:Process105701363 yago:Thinking105770926 yago:Belief105941423 yago:WikicatMetaphysicalTheories yago:Content105809192 yago:Doctrine105943300 owl:Thing yago:Explanation105793000 yago:Abstraction100002137 yago:WikicatPhilosophicalTheories yago:Theory105989479 yago:PhilosophicalDoctrine106167328 yago:PsychologicalFeature100023100

rdfs:label

Hilemorfisme Hilemorfismo Hilemorfismo Hylemorfisme Ilemorfismo Hilemorfismo Hylemorfism Hylomorphism Гилеморфизм Hylemorphismus Hilemorfismo Υλομορφισμός Hylémorphisme Hylémorfismus Гілеморфізм Hilemorfizm هيلومورفية

rdfs:comment

Hylemorfisme (ὑλο-Yunani hylo-, "kayu, materi" Aristoteles, yang menganalisis substansi menjadi materi dan bentuk. Lebih tepatnya, zat ini dipahami sebagai bentuk inhering dalam masalah. Teolog Abad Pertengahan, baru terkena filsafat Aristoteles, diterapkan hylomorphism untuk doktrin-doktrin Kristen seperti transubstansiasi Ekaristi roti dan anggur menjadi tubuh dan darah Yesus. Teolog seperti Duns Scotus mengembangkan aplikasi Kristen hylomorphism. L'ilemorfismo (o ilomorfismo o ileformismo), termine composto derivato dal greco antico ὕλη (yle, materia) e μορϕή (morfé, forma), vuole significare che ogni ente materiale è costituito da materia e forma. In particolare l'ilemorfismo fa riferimento alla dottrina aristotelica dell'anima. Nel tentativo di superare il dualismo platonico, Aristotele intende l'anima come non distinta dal corpo, ma coincidente con la sua forma. Entelechia è quindi la tensione di un organismo, unità inscindibile di materia e forma, che realizza se stesso secondo leggi proprie, passando dalla potenza all'atto. Hylemorfism, även benämnd hylomorfism (av grekiskans ὑλη "ämne", "materia" och μορφή "form"), är en teori utvecklad av den grekiske filosofen Aristoteles. Enligt hylemorfismen består alla kroppar, all substans, av materia och form som samverkar sinsemellan. Hylemorfismen är även av stor betydelse för Thomas av Aquino och inom den skolastiska traditionen. Гилеморфи́зм (от др.-греч. ὕλη — вещество, материя и μορφή — форма) — новоевропейский термин, обозначающий концепцию космогенеза как оформления исходного пассивного субстрата активной субстанцией. В общем смысле — метафизическая точка зрения, согласно которой любой объект состоит из двух основных начал, потенциального (первичной материи) и актуального (субстанциальной формы). Термин окончательно утвердился в литературе в конце XIX в. Hylémorfismus je spolupůsobení látky (hylé) a formy (morfé), přičemž forma existuje jen realizovaná v látce. Látka je nediferencovaná, je substrátem každé věci a jsoucnosti dosahuje spojením s formou. Forma určuje vlastnosti (např. tvar, schopnosti, funkce, ...). Věci vznikají spojením těchto dvou substancí a zanikají jejich oddělením. Podle Tomáše Akvinského je hylémorfismus skutečnost, že všechny věci se skládají ze dvou prvků, z čistě potenciálního, tedy látky a ze substančně skutečného, činného a realizujícího, tedy formy. Hilemorfizm (gr. ὕλη hylē – materia, μορφή morphē – kształt), hylemorfizm – stanowisko w teorii bytu (metafizyka) i filozofii przyrody dotyczące ontycznej budowy i działania ciał naturalnych. Według tej teorii każdy byt jest ukonstytuowany przez materię pierwszą i formę substancjalną. Za pomocą tego założenia można wyjaśnić m.in. fakt zmian substancjalnych – przechodzenia jednej substancji w inne substancje, tzn. ginięcia jednej substancji przy jednoczesnym powstawaniu innych. Hylemorphismus ist eine moderne Bezeichnung für eine zentrale Lehre in der Philosophie des Aristoteles, nach der die endlichen Substanzen aus zwei verschiedenen Prinzipien bestehen, nämlich dem Stoff oder der Materie (griechisch ὕλη hýlē) und der Form (griechisch μορφή morphḗ). Hilemorfismo aŭ Hilomorfismo el la antikvgreka ὑλο- (hilo = ligno, materio) + - μορφή (morphē =formo) estas kosmologia doktrino ellaborita precipe de Aristotelo kaj pliellaborita de la skolastikuloj kaj arabaj filozofoj. Aristotelo ĝin elpensis kontraŭ la atomismo de Demokrito, la fariĝismo de Heraklito, la senmovismo de Parmenido, kaj asertas ke ĉiu korpo estas konstituita de du elementoj: unua materio kaj determina formo. Hilemorfismo ou hilomorfismo, em filosofia, é a teoria elaborada por Aristóteles e desenvolvida na filosofia escolástica, segundo a qual todos os seres corpóreos são compostos por matéria e forma. Tem grande impacto na antropologia filosófica. Matéria=Potência Forma=Ato. Hylomorphism (also hylemorphism) is a philosophical theory developed by Aristotle, which conceives every physical entity or being (ousia) as a compound of matter (potency) and immaterial form (act), with the generic form as immanently real within the individual. The word is a 19th-century term formed from the Greek words ὕλη hyle, "wood, matter", and μορφή, morphē, "form". Гілеморфізм — метафізична точка зору, згідно з якою будь-який об'єкт складається з двох основ, потенційної (первинної матерії) і актуальної (субстанціальної форми). Термін остаточно утвердився в літературі в XIX ст. L’hylémorphisme (du grec ancien hylè : matière et morphè : forme) est un concept de philosophie métaphysique selon lequel tout être (objet ou individu) est indissociablement composé d'une matière et d'une forme, qui composent la substance. Elle a été développée par Aristote. El hilemorfismo o hilomorfismo​ es una teoría filosófica ideada por Aristóteles y seguida por la mayoría de los escolásticos, según la cual se concibe al ser (ousia) como compuesto por dos principios esenciales, uno es la materia y el otro la forma. La palabra es un término del siglo XIX formado por las palabras griegas hyle (ὕλη), "materia", y morphē (μορφή), "forma". La noción aristotélica de materia, forma y la relación entre ambas han sido objeto de muchas discusiones desde la Antigüedad.​ Ο Υλομορφισμός είναι Αριστοτέλειος φιλοσοφικός όρος μεταφυσικής αντίληψης. Συγκεκριμένα ο Αριστοτέλης με τον όρο αυτό υποστήριζε ότι κάθε φυσικό σώμα διέπεται από δύο βασικές εγγενείς αρχές, θεωρούμενες καταστάσεις. Την μία την χαρακτήριζε "δυνάμει κατάσταση" που αντιστοιχούσε στην άμορφη ύλη του σώματος και την άλλη "ενεργεία κατάσταση" που αντιστοιχούσε στο "είδος" που μορφοποιεί την ύλη και έτσι πραγματοποιείται η γένεση του όντος. الهيلومورفية لفظ مؤلف من لفظين (هيلو) وهي الهيولى و(مورفه) وهي الصورة. وهي نظرية فلسفية آرسطية ـ مدرسية تفسر تكوّن الأجسام بمبدأين أساسيين متكاملين، هما المادة والصورة. L'hilemorfisme (del grec ὕλη, 'matèria', μορφή, 'forma', i el sufix -isme) és una teoria filosòfica ideada per Aristòtil i seguida per la majoria dels escolàstics, segons la qual tota substància està constituïda per dos principis essencials, que són la matèria i la forma. La forma és superior a la matèria, ja que és el que determina què acaba sent aquell ésser, mentre que la matèria limita les possibilitats d'existència (no totes les matèries admeten totes les formes, per exemple no es pot fer una taula d'aigua). Per això, la matèria és potència i la forma, acte (realització efectiva). Filosofian, hilemorfismoa gauzak materia eta formaz osaturik daudela baieztatzen duen Aristotelesen teoria filosofikoa da. Teoria honek eragin handia izan zuen Erdi Aroko kristau teologoengan. Izena grezieratik dator, hyle (materia) eta morphe (itxura) hitzetatik.

rdfs:seeAlso

dbr:Substantial_form dbr:Nous dbr:On_the_Soul dbr:Nicomachean_Ethics

dcterms:subject

dbc:Aristotelianism dbc:Scotism dbc:Theories_in_ancient_Greek_philosophy dbc:Concepts_in_ancient_Greek_metaphysics dbc:Metaphysical_theories dbc:Philosophy_of_Aristotle

dbo:wikiPageID

162776

dbo:wikiPageRevisionID

1114929181

dbo:wikiPageWikiLink

dbr:Passive_intellect dbr:Active_intellect dbc:Aristotelianism dbr:Ethics dbr:Solomon_Ibn_Gabirol dbc:Scotism dbr:Philosophy dbc:Theories_in_ancient_Greek_philosophy dbr:Materialism dbr:Teleology dbr:Tripartite_(theology) dbr:Substance_theory dbr:Neoplatonism dbr:Hylozoism dbr:Collapse_of_the_wave_function dbr:Jesus dbr:Hylotheism dbr:Thomas_Aquinas dbr:Inherence dbr:Endurantism dbr:Frankenstein's_monster dbr:Hyle dbr:Being dbr:Bohmian_mechanics dbc:Concepts_in_ancient_Greek_metaphysics dbr:Transubstantiation dbr:Qualia dbc:Metaphysical_theories dbr:Medieval dbr:Potentiality_and_actuality dbr:Mind-body_dualism dbr:Duns_Scotus dbr:Reason dbr:Aristotle dbr:Pythagoreanism dbr:Aristotle's_biology dbr:Perception dbr:Theology dbr:Metempsychosis dbr:Matter dbr:Eleonore_Stump dbr:Moderate_realism dbr:Nous dbr:Quantum_mechanics dbr:Substantial_form dbr:Ousia dbr:Vitalism dbr:Soul_(spirit) dbc:Philosophy_of_Aristotle dbr:Werner_Heisenberg

dbo:wikiPageExternalLink

n23:%3E. n24:suppl1.html%3E. n27:hylomorphism

owl:sameAs

dbpedia-tr:Hilomorfizm dbpedia-fa:ماده_و_صورت dbpedia-pt:Hilemorfismo dbpedia-sv:Hylemorfism dbpedia-ca:Hilemorfisme n18:Materijos-formos_perskyra dbpedia-sh:Hilomorfizam dbpedia-az:Hilemorfizm dbpedia-it:Ilemorfismo dbpedia-eu:Hilemorfismo yago-res:Hylomorphism dbpedia-bg:Хилеморфизъм dbpedia-ar:هيلومورفية n29:B3Dk wikidata:Q1122538 dbpedia-id:Hylemorfisme freebase:m.015mbm dbpedia-sk:Hylémorfizmus dbpedia-de:Hylemorphismus dbpedia-sl:Hilomorfizem dbpedia-fi:Hylemorfismi dbpedia-eo:Hilemorfismo dbpedia-gl:Hilemorfismo dbpedia-el:Υλομορφισμός dbpedia-uk:Гілеморфізм n42:Гилеморфизм dbpedia-cs:Hylémorfismus dbpedia-pl:Hilemorfizm dbpedia-ru:Гилеморфизм dbpedia-fr:Hylémorphisme n47:Модда_ва_сурат dbpedia-es:Hilemorfismo

dbp:wikiPageUsesTemplate

dbt:About dbt:Further dbt:See_also dbt:Div_col dbt:Div_col_end dbt:Short_description dbt:Aristotelianism dbt:Quote dbt:Reflist dbt:Ancient_Greek_philosophical_concepts

dbo:abstract

Hylemorfism, även benämnd hylomorfism (av grekiskans ὑλη "ämne", "materia" och μορφή "form"), är en teori utvecklad av den grekiske filosofen Aristoteles. Enligt hylemorfismen består alla kroppar, all substans, av materia och form som samverkar sinsemellan. Hylemorfismen är även av stor betydelse för Thomas av Aquino och inom den skolastiska traditionen. Гилеморфи́зм (от др.-греч. ὕλη — вещество, материя и μορφή — форма) — новоевропейский термин, обозначающий концепцию космогенеза как оформления исходного пассивного субстрата активной субстанцией. В общем смысле — метафизическая точка зрения, согласно которой любой объект состоит из двух основных начал, потенциального (первичной материи) и актуального (субстанциальной формы). Термин окончательно утвердился в литературе в конце XIX в. الهيلومورفية لفظ مؤلف من لفظين (هيلو) وهي الهيولى و(مورفه) وهي الصورة. وهي نظرية فلسفية آرسطية ـ مدرسية تفسر تكوّن الأجسام بمبدأين أساسيين متكاملين، هما المادة والصورة. L'ilemorfismo (o ilomorfismo o ileformismo), termine composto derivato dal greco antico ὕλη (yle, materia) e μορϕή (morfé, forma), vuole significare che ogni ente materiale è costituito da materia e forma. In particolare l'ilemorfismo fa riferimento alla dottrina aristotelica dell'anima. Nel tentativo di superare il dualismo platonico, Aristotele intende l'anima come non distinta dal corpo, ma coincidente con la sua forma. L'anima è «la vita in potenza» di un corpo: espressione questa che ben rappresenta ciò che Aristotele intende per entelechia. In contrapposizione alla teoria platonica delle idee, egli sostiene infatti che ogni ente si sviluppi a partire da una causa finale interna ad esso, e non da ragioni ideali esterne come affermava invece Platone che le situava nel cielo iperuranio. Entelechia è quindi la tensione di un organismo, unità inscindibile di materia e forma, che realizza se stesso secondo leggi proprie, passando dalla potenza all'atto. L'anima per Aristotele quindi rappresenta la capacità di realizzare le potenzialità vitali del corpo, e dunque non è da questo separabile; materia e forma - ilemorfismo - fanno tutt'uno nel corpo vivente. Di conseguenza l'anima sarebbe destinata a perire una volta che il corpo muoia ma su questa conclusione Aristotele non dà un giudizio definitivo: Dell'anima, a seconda delle funzioni, Aristotele distingue tre parti: * anima vegetativa, che governa le funzioni fisiologiche istintive (quelle che noi chiamiamo "animali", appunto: nutrizione, crescita, riproduzione); * anima sensitiva, che presiede al movimento e all'attività sensitiva; * anima intellettiva, che è la fonte del pensiero razionale e governa la conoscenza, la volontà e la scelta. Un principio di eternità riposa in effetti nell'anima intellettiva, che però opera senza il supporto di un organo corporeo. Aristotele non chiarisce i rapporti tra quest'anima e le altre, né se l'eternità dell'anima intellettiva sia anche individuale; del problema discuterà la filosofia medievale che tratterà dell'ilemorfismo universale secondo cui ogni realtà è costituita da un'unica materia e un'unica forma. Hilemorfizm (gr. ὕλη hylē – materia, μορφή morphē – kształt), hylemorfizm – stanowisko w teorii bytu (metafizyka) i filozofii przyrody dotyczące ontycznej budowy i działania ciał naturalnych. Według tej teorii każdy byt jest ukonstytuowany przez materię pierwszą i formę substancjalną. Za pomocą tego założenia można wyjaśnić m.in. fakt zmian substancjalnych – przechodzenia jednej substancji w inne substancje, tzn. ginięcia jednej substancji przy jednoczesnym powstawaniu innych. Podwaliny teorii hylemorfizmu dał Arystoteles (384–322 p.n.e.), a sama nazwa została ukuta przez neoscholastykę pod koniec XIX w. Dla Arystotelesa materia wspólnie z ideą tworzyły substancję, jako jej składowe. Według Arystotelesa materia pierwsza jest bytem potencjalnym, tzn. gotowym przejść do aktu, względem istoty. Natomiast Tomasz z Akwinu (1225–1274 AD) podejmując teorię hylemorfizmu, stwierdził, że materia jest potencjalna nie tylko względem istoty, ale także istnienia, tzn. że sama bez formy nie istnieje. Istnienie otrzymuje wraz z formą substancjalną. Istnienie jest jej aktem drugim. Tak samo jak nie istnieją idee – wszystko to są abstrakcje. Naprawdę istnieją tylko konkretne zespoły materii i formy, czyli substancje. Tym hylemorfizm pochodzenia arystotelesowskiego różni się od teorii bytu typu neoplatońskiego, która uznaje że samodzielne idee, bez materii są bardziej bytem niż byty materialne. Osobną interpretację hylemorfizmu przedstawił hiszpański filozof neoscholastyczny Franciszek Suárez SJ (1548–1617). Suarezjańska wersja hylemorfizmu ma genezę w szkotyzmie i średniowiecznym nominalizmie. Nie uznawał on różnicy realnej, lecz jedynie myślną między istotą a istnieniem. Przyjmował istnienie samej materii pierwszej, jako „aktu entytatywnego”, będącego czymś pośrednim między istnieniem aktualnym a nieistnieniem. Teoria hylemorfizmu tradycyjnie odnosi się do tzw. „ciał naturalnych” (łac. corpus naturale), czyli substancjalnych bytów materialnych, podlegających zmianom lub mających dyspozycję do zmian. Nie zaliczają się do nich przedmioty wytworzone, np. przez człowieka oraz byty matematyczne. Niektórzy filozofowie rozszerzają złożenie hylemorficzne na każdy byt. W innym niż u Arystotelesa sensie złożenie bytu z materii i formy przyjmuje np. Roman Ingarden. Z co najmniej dziewięciu znaczeń pojęć: materia – forma, tylko jedno zdaniem Ingardena odpowiada koncepcji Arystotelesa. L'hilemorfisme (del grec ὕλη, 'matèria', μορφή, 'forma', i el sufix -isme) és una teoria filosòfica ideada per Aristòtil i seguida per la majoria dels escolàstics, segons la qual tota substància està constituïda per dos principis essencials, que són la matèria i la forma. La forma és superior a la matèria, ja que és el que determina què acaba sent aquell ésser, mentre que la matèria limita les possibilitats d'existència (no totes les matèries admeten totes les formes, per exemple no es pot fer una taula d'aigua). Per això, la matèria és potència i la forma, acte (realització efectiva). Aplicat l'hilemorfisme a l'ésser humà, la matèria seria el cos i la forma, l'ànima. L’hylémorphisme (du grec ancien hylè : matière et morphè : forme) est un concept de philosophie métaphysique selon lequel tout être (objet ou individu) est indissociablement composé d'une matière et d'une forme, qui composent la substance. Elle a été développée par Aristote. El hilemorfismo o hilomorfismo​ es una teoría filosófica ideada por Aristóteles y seguida por la mayoría de los escolásticos, según la cual se concibe al ser (ousia) como compuesto por dos principios esenciales, uno es la materia y el otro la forma. La palabra es un término del siglo XIX formado por las palabras griegas hyle (ὕλη), "materia", y morphē (μορφή), "forma". Como cualquier objeto material tiene una forma, la materia prima es el sustrato básico de toda la realidad. En el mundo material, la materia no puede darse sin forma y la forma no puede darse sin materia. Mientras que la materia pura no tiene más que una existencia teórica, la forma pura existe realmente: es la divinidad, el primer motor inmóvil. La noción aristotélica de materia, forma y la relación entre ambas han sido objeto de muchas discusiones desde la Antigüedad.​ Hilemorfismo ou hilomorfismo, em filosofia, é a teoria elaborada por Aristóteles e desenvolvida na filosofia escolástica, segundo a qual todos os seres corpóreos são compostos por matéria e forma. Tem grande impacto na antropologia filosófica. Matéria=Potência Forma=Ato. Primeiramente, não confunda forma com formato. Forma seria mais como uma essência do ser, e que sem ela, o ser deixaria de ser o que é. A forma é o que faz possível a diferenciação entre uma árvore e uma mesa (podem ser feitos da mesma matéria, porém, são coisas diferentes). Portanto, a forma é o ser em ato. A matéria é o que tem a potência de se tornar em ato. Essa ideia pode também ser aplicada em coisas não físicas, como linguagem; por exemplo: o meio que eu uso para passar uma ideia, é um tipo de matéria (verbal, escrita etc.). O que dá forma a essa matéria (palavra), é o que conhecemos como semântica. Mesmo que seja a mesma matéria (mesma palavra), a forma pode ser diferente (pode significar coisas diferentes). Hylémorfismus je spolupůsobení látky (hylé) a formy (morfé), přičemž forma existuje jen realizovaná v látce. Látka je nediferencovaná, je substrátem každé věci a jsoucnosti dosahuje spojením s formou. Forma určuje vlastnosti (např. tvar, schopnosti, funkce, ...). Věci vznikají spojením těchto dvou substancí a zanikají jejich oddělením. Podle Tomáše Akvinského je hylémorfismus skutečnost, že všechny věci se skládají ze dvou prvků, z čistě potenciálního, tedy látky a ze substančně skutečného, činného a realizujícího, tedy formy. Toto učení o látce a formě vychází z díla Aristotela, označení „hylémorfismus“ vzniklo později, pravděpodobně koncem 19. století. Hilemorfismo aŭ Hilomorfismo el la antikvgreka ὑλο- (hilo = ligno, materio) + - μορφή (morphē =formo) estas kosmologia doktrino ellaborita precipe de Aristotelo kaj pliellaborita de la skolastikuloj kaj arabaj filozofoj. Aristotelo ĝin elpensis kontraŭ la atomismo de Demokrito, la fariĝismo de Heraklito, la senmovismo de Parmenido, kaj asertas ke ĉiu korpo estas konstituita de du elementoj: unua materio kaj determina formo. La materio unua estas la principo sendetermina, pasiva, ĉeesta en ĉiuj korpoj, havanta esencan inklinon al substanciĝon pere de la determinado de la formo. Ĉar temas pri koncepto pure filozofia, la unua materio, kvankam reala sed postulata nur per la intelekto, ne konfuzendas kun la fizika materio konstatata de la sensoj kaj objekto de la fiziko. La 'formo estas la aktiva elemento kiu igas la unuan materion “tiu ĉi objekto”. La formo sen la unua materio ne povas konceptiĝi kaj tiel ankaŭ la unua materio sen la formo. Hilemorfismo estis ĉevaleto de la mezepoka kristana filozofio, kaj eĉ hodiaŭ ĝi estas, ĉe iuj filozofiaj sistemoj, postulata por ekspliki la kompleksajn fenomenojn de la ĉesiĝo kaj reformiĝo de la naturaj kaj vivantaj specioj. Laŭ la jarcentoj la aristotela doktrino ricevis diversajn kaj malsamajn integriĝojn kaj modifojn. Гілеморфізм — метафізична точка зору, згідно з якою будь-який об'єкт складається з двох основ, потенційної (первинної матерії) і актуальної (субстанціальної форми). Термін остаточно утвердився в літературі в XIX ст. Hylemorfisme (ὑλο-Yunani hylo-, "kayu, materi" Aristoteles, yang menganalisis substansi menjadi materi dan bentuk. Lebih tepatnya, zat ini dipahami sebagai bentuk inhering dalam masalah. Teolog Abad Pertengahan, baru terkena filsafat Aristoteles, diterapkan hylomorphism untuk doktrin-doktrin Kristen seperti transubstansiasi Ekaristi roti dan anggur menjadi tubuh dan darah Yesus. Teolog seperti Duns Scotus mengembangkan aplikasi Kristen hylomorphism. Dalam tulisan-tulisan Aristoteles, yang "materi " istilah (hyle) memiliki arti yang agak berbeda dengan "materi" dalam bahasa Inggris modern. Dalam bahasa Inggris modern, "materi" istilah yang sering merujuk pada jenis tertentu substansi, yaitu substansi fisik. Sebaliknya, bagi Aristoteles, "materi" adalah istilah relatif. Untuk Aristoteles, pertanyaannya adalah bukan "Apakah masalah X?", melainkan, "Apa yang terjadi dari X?" Aristoteles mendefinisikan masalah X sebagai "konstituen" X, sebagai "bahwa dari yang" X dibuat, Dengan demikian, dalam skema Aristoteles, sesuatu dapat materi tanpa fisik. Misalnya, surat-surat adalah masalah suku kata. Aristoteles bahkan menyebut bagian dari bentuk geometri (yaitu, dengan bentuk geometris murni, dianggap terpisah dari objek fisik yang mempunyai bentuk) "materi dimengerti". Hylomorphism (also hylemorphism) is a philosophical theory developed by Aristotle, which conceives every physical entity or being (ousia) as a compound of matter (potency) and immaterial form (act), with the generic form as immanently real within the individual. The word is a 19th-century term formed from the Greek words ὕλη hyle, "wood, matter", and μορφή, morphē, "form". Hylemorphismus ist eine moderne Bezeichnung für eine zentrale Lehre in der Philosophie des Aristoteles, nach der die endlichen Substanzen aus zwei verschiedenen Prinzipien bestehen, nämlich dem Stoff oder der Materie (griechisch ὕλη hýlē) und der Form (griechisch μορφή morphḗ). Ο Υλομορφισμός είναι Αριστοτέλειος φιλοσοφικός όρος μεταφυσικής αντίληψης. Συγκεκριμένα ο Αριστοτέλης με τον όρο αυτό υποστήριζε ότι κάθε φυσικό σώμα διέπεται από δύο βασικές εγγενείς αρχές, θεωρούμενες καταστάσεις. Την μία την χαρακτήριζε "δυνάμει κατάσταση" που αντιστοιχούσε στην άμορφη ύλη του σώματος και την άλλη "ενεργεία κατάσταση" που αντιστοιχούσε στο "είδος" που μορφοποιεί την ύλη και έτσι πραγματοποιείται η γένεση του όντος. Filosofian, hilemorfismoa gauzak materia eta formaz osaturik daudela baieztatzen duen Aristotelesen teoria filosofikoa da. Teoria honek eragin handia izan zuen Erdi Aroko kristau teologoengan. Izena grezieratik dator, hyle (materia) eta morphe (itxura) hitzetatik. Aristotelesek substantziaren aldaketa izan zuen teoriaren oinarri. Aldaketa prozesu horretan gai guztietan izaten da aldatzen den zerbait, eta tinko geratzen dena beste zerbait. Aldaketatik sortu den gai berria ez da dagoeneko "izate" "bilakatu" baizik, hau da, ahalezko izaera du, eta ez aktuala dena. Ahalezko hastapena materia da, eta hastapen aktuala, forma. Hilomorfismoaren aurkako joerak dira atomismoa, mekanizismoa, dinamismoa eta gorputzen osaketa metafisikoa onartzen ez duten filosofia eskolak, edo osagai fisikoak (indarra, energia) besterik onartzen ez dituztenak. Teologiak ere erabili ditu hilomorfismoaren ideiak, gorputzaren eta arimaren arteko harremanak azaltzeko, adibidez.

gold:hypernym

dbr:Theory

prov:wasDerivedFrom

wikipedia-en:Hylomorphism?oldid=1114929181&ns=0

dbo:wikiPageLength

24580

foaf:isPrimaryTopicOf

wikipedia-en:Hylomorphism