| dbo:abstract
|
- Wu Sangui (Gaoyou, Jiangsu, Xina. 1612 - 12 d'octubre de 1678 a Hengyang, Hunan, Xina ) General dels Ming va ser una figura clau en la caiguda de la dinastia Ming i l'establiment per part dels manxús de la dinastia Qing. (ca)
- Wu San-kuej (čínsky 吳三桂, pinyin Wú Sānguì; 1612 – 2. října 1678) byl generál říše Ming, roku 1644 přešel na stranu mandžuské dynastie Čching a podílel se na jejím dobytí Číny. Roku 1655 obdržel vládu nad provincií Jün-nan v jihozápadní Číně, o sedm let později i nad provincií Kuej-čou. Později rozšířil svůj vliv i na provincie Chu-nan, S’-čchuan, Kan-su a dokonce Šen-si. Na pokus čchingské vlády o jeho odvolání z roku 1673 reagoval vyhlášením nezávislosti a v březnu 1678 se dokonce prohlásil císařem nové . O půl roku později onemocněl a zemřel. Nastoupil po něm jeho vnuk . (cs)
- Wu Sangui (chinesisch 吳三桂, Pinyin Wú Sānguì, W.-G. Wu San-kuei; * 1612; † 2. Oktober 1678 in Hengzhou, Provinz Hunan) war ein Befehlshaber an der Großen Mauer, der nach dem Fall der Ming-Dynastie auf die Seite der Mandschu überlief und ihre Machtergreifung in China unterstützte. (de)
- Wu Sangui o Wu San-kuei (1612, Liaodong - 2 de octubre, 1678, Hunan) fue un general chino que ayudó a los manchúes a establecer la dinastía Qing. Aunque luchó durante muchos años contra los Manchú en la frontera noreste de China, recurrió a ellos por ayuda cuando la capital (Pekín) de la dinastía Ming cayó en manos del rebelde Li Zicheng. Las fuerzas manchú derrotaron a Zicheng y después instauraron su propia dinastía, en la cual Sangui prestó servicio por muchos años. Sólo cuando él fue puesto a cargo de eliminar los remanentes de los Ming, la resistencia en el suroeste de China, fue que se separó, creando su propio estado en el área de Yunnan y Guizhou. Otros dos comandantes erigieron estados similares en las provincias vecinas del sur; en 1673 Sangui lideró a las tres en rebelión. Después de su muerte, su nieto continuó con la insurrección hasta 1681, cuando fue finalmente aplastada. (es)
- Wu Sangui ou Wu San-gui (chinois : 吳三桂) (1612, Liaodong - 2 octobre 1678, Hunan) est un général chinois qui aida les armées mandchoues à instaurer la dynastie Qing. Pendant la guerre civile, il s'allia aux Mandchous contre la révolte des paysans, puis, s'y oppose.[réf. nécessaire] En 1670, alors prince du Yunnan, il remet le territoire de Zhongdian (中甸, Zhōngdiàn, aujourd'hui Shangri-La), qui obéissait jusqu'alors au rois de Lijiang (EFEO : Ly-Kyang), au roi mongol qoshot, Gonchig Dalaï Khan (roi du Tibet de 1668 à 1697). Ce dernier y installe des lamas et y crée un marché de thé et chevaux ouvert aux Mongols et Tibétains. Douze ans plus tard, la Chine envoie des troupes pour reprendre possession de ce territoire. Le dalaï-lama bloque ses alliés Qoshots dirigés par Gonchig Dalaï Khan. Les troupes tuent Wu Sangui, le feudataire révolté, la 11e lune de 1678. La paix est alors rétablie dans la région. (fr)
- Wu Sangui (Tionghoa: 吳三桂; pinyin: Wú Sānguì) (1612-1678) adalah seorang pimpinan militer dinasti Ming yang memainkan peranan penting kejatuhan dinasti kepada suku Manchu yang kemudian mendirikan dinasti Qing. Setelah dinasti Qing berdiri, Wu kembali membelot dengan alasan mempertahankan dinasti Ming. (in)
- 오삼계(吳三桂, 1612년 ~ 1678년)는 명말청초 장수이다. 자는 월소(月所)와 장백(長白)이며, 명 말기에 청에 투항하여 청군에 협력한 공으로 번왕에 봉해졌다. 강희제가 번을 폐하려고 하자 광동의 , 복건의 등과 함께 거병, 반란을 일으켰다.(삼번의 난) (ko)
- Wu Sangui (Chinese: 吳三桂; pinyin: Wú Sānguì; Wade–Giles: Wu San-kuei; 8 June 1612 – 2 October 1678), courtesy name Changbai (長白) or Changbo (長伯), was a notorious Ming Dynasty military officer who played a key role in the fall of the Ming dynasty and the founding of the Qing dynasty in China. In Chinese folklore, Wu Sangui is regarded as an infamous Han Chinese traitor who played a pivotal role in several historical events of Battle of Shanhai Pass, Manchu invasion of China, the suppression of Southern Ming resistances and the execution of the Yongli Emperor, and eventually double-crossed both of his masters, the Ming and the Qing dynasties. In 1644, after learning of the death of his father, the Ming general Wu Xiang in Beijing, Wu Sangui turned to the Manchu invaders (the Later Jin) and offered up the gate of Shanhaiguan, allowing the Manchurians to enter China and establish the Qing dynasty in Beijing. For his aid, the Qing rulers awarded him a fiefdom consisting of Yunnan and Guizhou provinces, and the royal title "Prince Who Pacifies the West". In 1674, Wu decided to rebel against the Qing. In 1678, Wu declared himself the new Emperor of China and the ruler of Zhou (大周), only to die within months. For a time, his grandson Wu Shifan succeeded him. However, the Kangxi Emperor of the Qing Dynasty eventually quelled the revolt. (en)
- 呉 三桂（ご さんけい、拼音: Wú Sānguì ウ サンクィ）は、周の初代皇帝、明末清初の将軍。遼東で清軍に対峙していたが李自成の北京占領に際して清に味方し、清の中国平定に尽力した。平西王として勢力を揮うが後に清に背き、三藩の乱を引き起こした。周王朝（大周）を建国して皇帝を称したが、清に滅ぼされた。子に呉応熊ら、孫に呉世璠。 (ja)
- Wu Sangui (吳三桂T, Wú SānguìP; Gaoyou , Yangzhou, 1612 – Hengyang, 2 ottobre 1678) è stato un generale cinese, determinante nella caduta dei Ming Meridionali e nell'insediamento della dinastia Qing nel 1644.Considerato dalla critica tradizionale come un traditore dei Ming prima, e dei Qing poi, Wu nel 1678 si proclamò imperatore della dinastia "Grande Zhou", ma la sua guerra contro i mancesi fu subito repressa dall'imperatore Kangxi dei Qing. (it)
- Wu Sangui (1612 – 1678) was een generaal in dienst van de Ming-dynastie. Door het sluiten van een alliantie met de Mantsjoes speelde hij een essentiële rol in het door hen in 1644 vrijwel ongehinderd kunnen innemen van Peking. In de jaren daarna was hij generaal in legers van de Qing-dynastie die het verzet van Ming-loyalisten braken. Hij werd daarvoor beloond met het militair gouverneurschap van Yunnan. In 1673 kwam hij met een aantal andere militaire gouverneurs van zuidelijke provincies in opstand tegen de keizer Kangxi. In dat laatste jaar proclameerde hij zichzelf tot keizer van de Zhou-dynastie en werd als zodanig na zijn overlijden in 1678 opgevolgd door een kleinzoon. (nl)
- Wu Sangui, född 1612 i Gaoyou, Jiangsu, död 2 oktober 1678 i Hengyang, Hunan, var en kinesisk militär under 1600-talet som är särskilt känd för sin roll i upprättandet av Qingdynastins välde över Kina. I samband med att rebelledaren Li Zicheng störtat Mingdynastins Chongzhen-kejsare i Peking ingick Wu en allians med den manchuiske prinsregenten Dorgon för att sedan kväsa upproret i slaget om Shanhaiguan. När de manchuiska trupperna väl intagit Peking installerade Dorgon sin brorson Shunzhi som kejsare över Kina. För sin roll att upprätta Qing tilldelades Wu en förläning i sydöstra Kina. Efter hand uppfattades han som ett hot mot den härskande Qingdynastin och 1673 höjde han upprorsfanan mot Kangxi-kejsaren, men avled innan upproret kvästes. (sv)
- Wu Sangui (ur. 1612, zm. 2 października 1678) – chiński dowódca wojskowy, który w 1644 roku umożliwił Mandżurom zajęcie Chin. Później przywódca antymandżurskiej rebelii i samozwańczy cesarz. W 1644 roku jako dowódca armii mingowskiej został wysłany w okolice Pekinu, aby stłumić powstanie chłopskie Li Zichenga, które wyparło Mingów z północy. Stacjonował wraz ze swoją armią w okolicy twierdzy Shanhaiguan przy Wielkim Murze. Odrzucił propozycję sojuszu antymingowskiego ze strony Li Zichenga, a kiedy ten ruszył na niego ze swoją dwustutysięczną armią, Wu Sangui otworzył bramy Wielkiego Muru, wpuszczając do Chin Mandżurów pod wodzą Dorgona. Mandżurowie zajęli Pekin i zapoczątkowali nową dynastię – Qing. Na znak poddaństwa nowej dynastii Wu Sangui wygolił sobie przód głowy i splótł włosy w warkocz. W zamian za wpuszczenie Mandżurów do Chin został przez nich sowicie wynagrodzony. Otrzymał tytuł Księcia Zachodniego Spokoju i suwerenną władzę w prowincjach Junnan i Kuejczou, luksusową rezydencję w Yunnanfu i dowództwo nad armią mającą stłumić resztki opozycji mingowskiej na południu Chin. Samodzielnie mianował urzędników na podległym sobie obszarze i czerpał olbrzymie dochody z kopalń srebra, miedzi i cyny, nie dzieląc się nimi z dworem w Pekinie. Kiedy w 1673 roku nowy cesarz Kangxi postanowił ograniczyć niepodzielną władzę południowych feudałów, Wu Sangui wypowiedział posłuszeństwo Qingom i stanął na czele . Jego wojska przeprowadziły błyskawiczne uderzenie, spychając Mandżurów do rzeki Jangcy. W 1678 roku, na krótko przed śmiercią, ogłosił się cesarzem ze stolicą w Hengzhou i przybrał imię Zhaowu (昭武). Zmarł 2 października 1678 roku, w przeddzień kontrataku mandżurskiego. Po jego śmierci na krótko zasiadł na tronie jego wnuk , zaś rebelia została ostatecznie stłumiona w 1682 roku. (pl)
- У Саньгу́й (吴三桂, 1612 —2 жовтня 1678) — китайський військовий очільник, політик часів династій Мін та Цін. Його ім'я стало символом зради. (uk)
- У Саньгу́й (кит. трад. 吳三桂, упр. 吴三桂, пиньинь Wú Sānguì; 1612 — 2 октября 1678) — китайский полководец, который после взятия Пекина участниками крестьянского восстания во главе с Ли Цзычэном (1644 год) открыл ворота Шаньхайгуаньской заставы Великой китайской стены для маньчжуров. Этот поступок привёл к падению империи Мин и воцарению в Пекине маньчжурской династии государства Цин. Измена долгу стоила У Саньгую поддержки любимой жены, , которая предпочла удалиться в монастырь, и неблаговидной репутации в китайской историографии. В 1659 году император Шуньчжи назначил его наместником провинции Юньнань, где он должен был искоренить сопротивление сторонников прежней империи, возглавляемых последним императором так называемой династии Южная Мин Чжу Юланом (император Юнли). В том же году Чжу Юлан бежал в Бирму, и в 1662 году был выдан оттуда У Саньгую и маньчжурскому генералу Айсинге, которые и казнили его (вероятно, не без указания из Пекина). Пока маньчжуры были заняты наведением порядка на севере страны, южные провинции Юньнань, Гуандун и Фуцзянь фактически превратились в самостоятельные княжества во главе со своими наместниками. В 1673 году, когда император Канси попытался урезать их самостоятельность, разразился Мятеж трёх феодалов, в ходе которого У Саньгуй провозгласил себя первым императором государства Чжоу. В 1674 году У Саньгуй выдвинулся в центральные районы Китая, однако колебался идти к Пекину, тем более что в заложниках у пекинских властей находился его сын. В течение последующих лет он стал терпеть поражения, а в 1678 году умер от дизентерии. Его внук продолжал сопротивляться Канси до 1681 года. (ru)
- 吳三桂（1612年6月8日－1678年10月2日），明朝伯爵，清朝平西王，吳周皇帝，字長伯，一字月所，辽西（今辽宁绥中县）人，祖籍南直隸高邮州（今江苏省高邮市），锦州总兵吴襄之子，祖大寿外甥。以父荫袭军官。明末清初政治家、軍事家，亦是明末清初改朝換代的關鍵人物之一。明崇祯时为辽东总兵，封「平西伯」，镇守山海关。1644年降清，引清兵入关，被封为「平西王」。1662年絞殺南明永曆帝。1673年叛清，发动「三藩之乱」，後於1678年农历八月十七夜病死。其孙吴世璠即位，尊之為周太祖高皇帝。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- Wu Sangui (Gaoyou, Jiangsu, Xina. 1612 - 12 d'octubre de 1678 a Hengyang, Hunan, Xina ) General dels Ming va ser una figura clau en la caiguda de la dinastia Ming i l'establiment per part dels manxús de la dinastia Qing. (ca)
- Wu San-kuej (čínsky 吳三桂, pinyin Wú Sānguì; 1612 – 2. října 1678) byl generál říše Ming, roku 1644 přešel na stranu mandžuské dynastie Čching a podílel se na jejím dobytí Číny. Roku 1655 obdržel vládu nad provincií Jün-nan v jihozápadní Číně, o sedm let později i nad provincií Kuej-čou. Později rozšířil svůj vliv i na provincie Chu-nan, S’-čchuan, Kan-su a dokonce Šen-si. Na pokus čchingské vlády o jeho odvolání z roku 1673 reagoval vyhlášením nezávislosti a v březnu 1678 se dokonce prohlásil císařem nové . O půl roku později onemocněl a zemřel. Nastoupil po něm jeho vnuk . (cs)
- Wu Sangui (chinesisch 吳三桂, Pinyin Wú Sānguì, W.-G. Wu San-kuei; * 1612; † 2. Oktober 1678 in Hengzhou, Provinz Hunan) war ein Befehlshaber an der Großen Mauer, der nach dem Fall der Ming-Dynastie auf die Seite der Mandschu überlief und ihre Machtergreifung in China unterstützte. (de)
- Wu Sangui (Tionghoa: 吳三桂; pinyin: Wú Sānguì) (1612-1678) adalah seorang pimpinan militer dinasti Ming yang memainkan peranan penting kejatuhan dinasti kepada suku Manchu yang kemudian mendirikan dinasti Qing. Setelah dinasti Qing berdiri, Wu kembali membelot dengan alasan mempertahankan dinasti Ming. (in)
- 오삼계(吳三桂, 1612년 ~ 1678년)는 명말청초 장수이다. 자는 월소(月所)와 장백(長白)이며, 명 말기에 청에 투항하여 청군에 협력한 공으로 번왕에 봉해졌다. 강희제가 번을 폐하려고 하자 광동의 , 복건의 등과 함께 거병, 반란을 일으켰다.(삼번의 난) (ko)
- 呉 三桂（ご さんけい、拼音: Wú Sānguì ウ サンクィ）は、周の初代皇帝、明末清初の将軍。遼東で清軍に対峙していたが李自成の北京占領に際して清に味方し、清の中国平定に尽力した。平西王として勢力を揮うが後に清に背き、三藩の乱を引き起こした。周王朝（大周）を建国して皇帝を称したが、清に滅ぼされた。子に呉応熊ら、孫に呉世璠。 (ja)
- Wu Sangui (吳三桂T, Wú SānguìP; Gaoyou , Yangzhou, 1612 – Hengyang, 2 ottobre 1678) è stato un generale cinese, determinante nella caduta dei Ming Meridionali e nell'insediamento della dinastia Qing nel 1644.Considerato dalla critica tradizionale come un traditore dei Ming prima, e dei Qing poi, Wu nel 1678 si proclamò imperatore della dinastia "Grande Zhou", ma la sua guerra contro i mancesi fu subito repressa dall'imperatore Kangxi dei Qing. (it)
- Wu Sangui (1612 – 1678) was een generaal in dienst van de Ming-dynastie. Door het sluiten van een alliantie met de Mantsjoes speelde hij een essentiële rol in het door hen in 1644 vrijwel ongehinderd kunnen innemen van Peking. In de jaren daarna was hij generaal in legers van de Qing-dynastie die het verzet van Ming-loyalisten braken. Hij werd daarvoor beloond met het militair gouverneurschap van Yunnan. In 1673 kwam hij met een aantal andere militaire gouverneurs van zuidelijke provincies in opstand tegen de keizer Kangxi. In dat laatste jaar proclameerde hij zichzelf tot keizer van de Zhou-dynastie en werd als zodanig na zijn overlijden in 1678 opgevolgd door een kleinzoon. (nl)
- У Саньгу́й (吴三桂, 1612 —2 жовтня 1678) — китайський військовий очільник, політик часів династій Мін та Цін. Його ім'я стало символом зради. (uk)
- 吳三桂（1612年6月8日－1678年10月2日），明朝伯爵，清朝平西王，吳周皇帝，字長伯，一字月所，辽西（今辽宁绥中县）人，祖籍南直隸高邮州（今江苏省高邮市），锦州总兵吴襄之子，祖大寿外甥。以父荫袭军官。明末清初政治家、軍事家，亦是明末清初改朝換代的關鍵人物之一。明崇祯时为辽东总兵，封「平西伯」，镇守山海关。1644年降清，引清兵入关，被封为「平西王」。1662年絞殺南明永曆帝。1673年叛清，发动「三藩之乱」，後於1678年农历八月十七夜病死。其孙吴世璠即位，尊之為周太祖高皇帝。 (zh)
- Wu Sangui o Wu San-kuei (1612, Liaodong - 2 de octubre, 1678, Hunan) fue un general chino que ayudó a los manchúes a establecer la dinastía Qing. Aunque luchó durante muchos años contra los Manchú en la frontera noreste de China, recurrió a ellos por ayuda cuando la capital (Pekín) de la dinastía Ming cayó en manos del rebelde Li Zicheng. Las fuerzas manchú derrotaron a Zicheng y después instauraron su propia dinastía, en la cual Sangui prestó servicio por muchos años. Sólo cuando él fue puesto a cargo de eliminar los remanentes de los Ming, la resistencia en el suroeste de China, fue que se separó, creando su propio estado en el área de Yunnan y Guizhou. (es)
- Wu Sangui ou Wu San-gui (chinois : 吳三桂) (1612, Liaodong - 2 octobre 1678, Hunan) est un général chinois qui aida les armées mandchoues à instaurer la dynastie Qing. Pendant la guerre civile, il s'allia aux Mandchous contre la révolte des paysans, puis, s'y oppose.[réf. nécessaire] (fr)
- Wu Sangui (Chinese: 吳三桂; pinyin: Wú Sānguì; Wade–Giles: Wu San-kuei; 8 June 1612 – 2 October 1678), courtesy name Changbai (長白) or Changbo (長伯), was a notorious Ming Dynasty military officer who played a key role in the fall of the Ming dynasty and the founding of the Qing dynasty in China. In Chinese folklore, Wu Sangui is regarded as an infamous Han Chinese traitor who played a pivotal role in several historical events of Battle of Shanhai Pass, Manchu invasion of China, the suppression of Southern Ming resistances and the execution of the Yongli Emperor, and eventually double-crossed both of his masters, the Ming and the Qing dynasties. (en)
- Wu Sangui (ur. 1612, zm. 2 października 1678) – chiński dowódca wojskowy, który w 1644 roku umożliwił Mandżurom zajęcie Chin. Później przywódca antymandżurskiej rebelii i samozwańczy cesarz. W 1644 roku jako dowódca armii mingowskiej został wysłany w okolice Pekinu, aby stłumić powstanie chłopskie Li Zichenga, które wyparło Mingów z północy. Stacjonował wraz ze swoją armią w okolicy twierdzy Shanhaiguan przy Wielkim Murze. Odrzucił propozycję sojuszu antymingowskiego ze strony Li Zichenga, a kiedy ten ruszył na niego ze swoją dwustutysięczną armią, Wu Sangui otworzył bramy Wielkiego Muru, wpuszczając do Chin Mandżurów pod wodzą Dorgona. Mandżurowie zajęli Pekin i zapoczątkowali nową dynastię – Qing. Na znak poddaństwa nowej dynastii Wu Sangui wygolił sobie przód głowy i splótł włosy w wark (pl)
- У Саньгу́й (кит. трад. 吳三桂, упр. 吴三桂, пиньинь Wú Sānguì; 1612 — 2 октября 1678) — китайский полководец, который после взятия Пекина участниками крестьянского восстания во главе с Ли Цзычэном (1644 год) открыл ворота Шаньхайгуаньской заставы Великой китайской стены для маньчжуров. Этот поступок привёл к падению империи Мин и воцарению в Пекине маньчжурской династии государства Цин. (ru)
- Wu Sangui, född 1612 i Gaoyou, Jiangsu, död 2 oktober 1678 i Hengyang, Hunan, var en kinesisk militär under 1600-talet som är särskilt känd för sin roll i upprättandet av Qingdynastins välde över Kina. I samband med att rebelledaren Li Zicheng störtat Mingdynastins Chongzhen-kejsare i Peking ingick Wu en allians med den manchuiske prinsregenten Dorgon för att sedan kväsa upproret i slaget om Shanhaiguan. När de manchuiska trupperna väl intagit Peking installerade Dorgon sin brorson Shunzhi som kejsare över Kina. (sv)
|
