| dbo:abstract
|
- Volapukologo estas persono, kiu science okupiĝas pri Volapuko. Temas pri subkategorio de "interlingvistoj" kaj "lingvistoj". Volapukisto ne estas necese volapukologo, ĉar tiu povas esti homo, kiu okupiĝas nescience pri la lingvo, kiel simpla ano de la projekto. La lingvo Volapuko rapide akiris anaron de pli ol centmil homoj tra Eŭropo kaj Ameriko. Okazis internaciaj kongresoj en 1884 (Friedrichshafen), 1887 (München), kaj 1889. Je 1889 ekzistis 316 lernolibroj en 25 lingvoj, 283 kluboj, kaj ĉirkaŭ 25 gazetoj. En 1887 (Filozofia societo de Usono) kreis komisionon por esplori la sciencan valoron de Volapuko. Malgraŭ tiu frua sukceso, post deko da jaroj ĝia parolantaro frakasiĝis pro luktoj pri la reg- kaj reform-povo de la lingvo. La plimulto flugis al aliaj planlingvoj, ekz. al la juna Esperanto, kaj nuntempe nur kelkaj interesatoj scipovas la lingvon, kaj tiuj, lernas la lingvon, ne pro praktikaj kialoj, sed por filologiaj kaj interlingvistikaj studoj. Sekve, oni povas diri ke hodiaŭ, ne estas volapukistoj, nur volapukologoj. Tamen, la volapuka movado ankoraŭ ekzistas, kaj estas reguligita de la Internacia Akademio de Volapuko. Volapukisto estis homo, kiu sin dediĉis al la volapuk-movado kun la celo proponi Volapukon kiel internacian lingvon. Oni diras, ke en fino de 19-a jarcento estis unu miliono da volapukistoj en la mondo. Nuntempe ne estas volapukistoj, nur volapukologoj, t. e., homoj, kiuj lernas volapukon kun filologia celo. (eo)
- A volapükologist (Volapük: volapükavan) is a person whose scientific interest is Volapük or who learns the language for hobby reasons. There is a difference between a volapükologist and a volapükist. The latter can be defined as a person who joined the with the goal of promoting and disseminating Volapük as the international auxiliary language. The language Volapük itself quickly acquired support after it appeared, both in Europe and America. There were three international congresses: the first in 1884 in Friedrichshafen, the second in 1887 in Munich and the third in 1889 in Paris. By 1889 there were 316 textbooks available in 25 languages, 283 clubs and around 25 magazines. In 1887 the American Philosophical Society established a commission for the evaluation of the scientific value of Volapük. It can be said that at the end of the 19th century there were nearly a million volapükists in the world. But shortly after the biggest and most successful Paris congress the movement divided into factions and most of its supporters took up new languages, like Idiom Neutral and Esperanto. Although today there are still some people who learn and/or speak the language, they do it for philological and interlinguistical reasons rather than with the notion that Volapük might become a world auxiliary language. Consequently, it can be said that today there are no volapükists anymore—only volapükologists. Nevertheless, the Volapük movement still exists, and is governed by the International Volapük Academy. (en)
|
| rdfs:comment
|
- Volapukologo estas persono, kiu science okupiĝas pri Volapuko. Temas pri subkategorio de "interlingvistoj" kaj "lingvistoj". Volapukisto ne estas necese volapukologo, ĉar tiu povas esti homo, kiu okupiĝas nescience pri la lingvo, kiel simpla ano de la projekto. Tamen, la volapuka movado ankoraŭ ekzistas, kaj estas reguligita de la Internacia Akademio de Volapuko. (eo)
- A volapükologist (Volapük: volapükavan) is a person whose scientific interest is Volapük or who learns the language for hobby reasons. There is a difference between a volapükologist and a volapükist. The latter can be defined as a person who joined the with the goal of promoting and disseminating Volapük as the international auxiliary language. (en)
|
