| dbo:abstract
|
- Vicus (plural llatí vici) era el nom de les subdivisions que els romans havien fet del seu territori. En els primers temps, sembla que els diversos pobles llatins vivien, en cantons (pagi), que estaven formats per un nombre indefinit de vici o masies, i tenien un lloc comú de refugi (arx o castellum) en temps de guerra. El terme pagus va quedar en desús, i va ser substituït per noms més concrets, però vicus va seguir designant un llogaret o un conjunt d'edificis semblants, adossat a una vila. Es pot traduir per "poble". A les ciutats el mot vicus significava un carrer o un barri, segons Varró. En sentit estricte, sembla que denotava un bloc d'edificis delimitat per carrers (plateae) i carrerons (angiportus), però sens dubte la paraula s'utilitzava amb certa laxitud. Segons la tradició, Servi Tul·li va dividir la ciutat de Roma en quatre tribus, cadascuna subdividida en vici, i les tribus les tribus del camp les va dividir en pagi. Quan August l'any 8 aC va dividir la ciutat en catorze regions, cada regió encara estava subdividida en vici, diu Suetoni. Una de les funcions d'aquesta divisió va ser la d'organitzar millor el culta dels lars en la festa de les Compitàlia. Els vici a les diferents regions tenien un nombre variable: el total sota August era, segons Plini el Vell, de 265. Sota Constantí n'hi havia d'haver almenys 307. Els vici eren administrats pels magistri vicorum dels que se n'elegien quatre per cada vicus, i majoritàriament eren lliberts. Adrià va fixar el nombre de magistri vicorum en 48 per a cada regió, independentment del nombre de vici que tingués. Aquest és el nombre que trobem a la Notitia Dignitatum. A més de la vigilància de les séquies i de les fonts i d'una vigilància policial general a les ordres dels edils, el deure principal del magistri vicorum consistia a vetllar pel culte dels Lares Compitales, al sacellum que s'aixeca habitualment a les cruïlles. (ca)
- Ως vicus εννοείται μικρή εγκατάσταση πολιτών, έξω από ρωμαϊκό φρούριο. Η ερμηνεία της λατινικής λέξης σύμφωνα με το Λεξικόν Λατινοελληνικόν του Σ. Κουμανούδη είναι οίκος, κώμη, ρύμη, άμφοδος (δηλαδή κτήρια παραταγμένα στις δύο πλευρές ενός δρόμου), επίσης χωρίον και περιοικίς. Είναι συνώνυμο τής ελληνικής λέξης οἶκος, της Σανσκριτικής víś- που σημαίνει "εγκατάσταση, ενδαίτημα", της Γοτθικής weihs που σημαίνει "χωριό, τόπος" και προέρχεται πιθανώς από το πρωτοινδοευρωπαϊκό *viḱ- "που σημαίνει εγκαθίσταμαι, εγκατάσταση, αλλά και φυλή". (el)
- Ein vicus (Plural: vici) war eine Siedlung mit kleinstädtischem Charakter in den nördlichen Provinzen des Römischen Reichs. Der wirtschaftliche Schwerpunkt solcher Siedlungen lag in gewerblicher Produktion, Handwerk, Handel und Dienstleistungen. Die Bezeichnung war unabhängig von der Siedlungsgröße; je nach Funktion reichte ihre Größe von einer kleinen Straßensiedlung bis zur Ausdehnung zeitgenössischer Städte. Sprachlich lässt sich der Begriff vicus auf den indogermanischen Ausdruck weik zurückführen, der in seiner Grundbedeutung wohl für Haus steht. Schlägt man vicus im Wörterbuch nach, werden häufig die Übersetzungen Hof, (Land-)Flecken, Stadtteil oder Gasse angegeben. So muss das Wort eine Bezeichnung für Stadtteile Roms gewesen sein und mit der Ausdehnung des römischen Territoriums wurde es zur Bezeichnung eines außerhalb der Stadt liegenden Stadtteils, also einer kleinen Satellitenstadt. Die Forschung definiert einen vicus weder sprachlich noch juristisch, sie stützt sich vielmehr auf eine Abgrenzung von anderen, bekannten Siedlungsformen. So wird häufig als vicus bezeichnet, was weder eindeutig municipium oder Colonia noch villa rustica ist. Diese sehr offene Definition wird ergänzt durch die Zuordnung nach bestimmten Charakteristika wie etwa bauplanerische Struktur, öffentliche Gebäude oder Funktion. Römische vici besaßen keine eigene Verwaltung, keinen Rechtsstatus und waren der Gebietskörperschaft einer civitas zugeordnet. Manche vici erreichten aber selbst den Status eines civitas-Hauptortes (z. B. Nida-Heddernheim oder Pforzheim). Nicht alle verfügten über öffentliche Bauwerke, wie Thermen oder Tempel. Einige Standorte der vici konnten anhand der tabula peutingeriana und des itinerarium antonini geortet werden. Isidor von Sevilla bezeichnete vici als Ansiedlungen, „die nicht durch den Rang einer Stadtgemeinde ausgezeichnet sind, sondern von einem gewöhnlichen Zusammenschluss von Menschen bewohnt werden und wegen ihrer Winzigkeit größeren Gemeinwesen zugeordnet sind.“ Der Begriff vicus kann auch ein Stadtteil/Viertel in einem größeren Ort bezeichnen. (de)
- En la Antigua Roma, un vicus (plural vici) era un barrio o pequeña aglomeración urbana. Durante la época republicana, las cuatro regiones de la ciudad de Roma se dividían en vici. En el siglo I a. C., Augusto reorganizó la ciudad con fines administrativos en 14 regiones, que comprendían 265 vici. Cada vicus tenía su propio consejo de funcionarios que supervisaban los asuntos locales. Estas divisiones administrativas se han constatado que todavía estaban en vigor al menos hasta mediados del siglo IV. La palabra latina vicus también se aplicaba a la unidad administrativa más pequeña de una ciudad provincial en el Imperio romano y al asentamiento provincial civil que surgía cercano a un lugar romano oficial, como pudiera ser una guarnición militar o una zona minera en operación. (es)
- Antzinako Erroman, vicus-a (vici pluralean) auzo edo kokaleku bat zen. Errepublikaren garaian, Erromako lau eskualdeak vici-tan banatu ziren. K.a. I. mendean, Augustok hiria berrantolatu zuen helburu administratiboekin, 14 eskualdetan, eta 265 vuci-tan. Vicus edo auzo bakoitzak bere funtzionarioen kontseilua zuen, tokiko gaiak gainbegiratzeko. Banaketa administratibo horiek oraindik indarrean dauden bezala erregistratzen dira, gutxienez IV. mendearen erdialdera arte. Latinezko vicus hitza Erromatar Inperioko hiri bateko administrazio-unitate txikienari ere aplikatu zitzaion. Gaur egun asko erabiltzen da, halaber, kanpaleku militar (castrum) indartsu baten edo estatuaren jabetzapeko meategi baten ondoan, probintzietan sortutako kokaleku zibilak izendatzeko. (eu)
- Vicus est le nom latin donné à une petite agglomération. On retrouve sa trace en français dans les toponymes composés de Vic. Le pluriel est vici. (fr)
- Vicus (bentuk jamak: vici) adalah daerah permukiman di Romawi Kuno. Pada zaman Republik Romawi, empat regiones di kota Roma terbagi menjadi vici. Pada abad pertama SM, Augustus mereformasi struktur administrasi kota menjadi 14 regiones yang terdiri dari 265 vici. Setiap vicus memiliki badan pejabat yang mengatur urusan setempat. Pembagian ini masih berlaku paling tidak hingga pertengahan abad keempat. Masehi. Istilah vicus dalam bahasa Latin juga mengacu kepada satuan administratif terkecil di suatu kota di Kekaisaran Romawi, serta permukiman ad hoc yang didirikan di dekat garnisun militer atau operasi penambangan negara (dan juga didirikan karena itu). (in)
- In Ancient Rome, the Latin term vicus (plural vici) designated a village within a rural area (pagus) or the neighbourhood of a larger settlement. During the Republican era, the four regiones of the city of Rome were subdivided into vici. In the 1st century BC, Augustus reorganized the city for administrative purposes into 14 regions, comprising 265 vici. Each vicus had its own board of officials who oversaw local matters. These administrative divisions are recorded as still in effect at least until the mid-4th century. The word "vicus" was also applied to the smallest administrative unit of a provincial town within the Roman Empire. It is also notably used today to refer to an ad hoc provincial civilian settlement that sprang up close to and because of a nearby military fort or state-owned mining operation. (en)
- Il vicus, nella civiltà romana, era un aggregato di case e terreni, sia rurale che urbano, che non aveva un'amministrazione civile come il municipium o la colonia romana. Ogni vicus aveva una sua denominazione tratta dagli abitanti, dagli eventi che vi si erano svolti o dai mestieri che vi si esercitavano. In uno di essi risiedeva il Magister, appartenente al patriziato romano. I vici potevano essere distinti in:
* pagani o rustici, se situati in campagna;
* castelli, se muniti di mura;
* anteurbani se erano prossimi alla città;
* urbani se cittadini. Il vicus paganus o rusticus era costituito da casolari o abitazioni rurali congiunte fra loro in un pagus, ma separate dalla città. Il vicus urbanus era un vero e proprio quartiere cittadino, organizzato amministrativamente a fini di censimento e caratterizzato dal culto particolare dei Lares compitales e poi dal Genius Augusti. Generalmente i vici non ebbero un'organizzazione politico-amministrativa propria, perché erano inseriti o nell'amministrazione dei pagi rurali o in quelle delle città. Dopo il IV secolo i pagi furono assorbiti dai municipia e dalle città e rimasero solo i vici rustici, che raggiunsero una parziale autonomia in ambito rurale. (it)
- 고대 로마에서 비쿠스 (vicus, 복수형: vici)는 농촌 지역 내에 있는 마을이나 큰 취락의 인근을 나타냈다. 로마 공화정 동안에, 도시 로마의 네 곳이 비쿠스로 구획되었다. 기원전 1세기에 아우구스투스는 관리 목적으로 도시 로마를 265개의 비쿠스로 구성된, 14개의 으로 재조직하였다. 비쿠스들마다 지역 사무들을 관장하는 자기네들만의 위원회 구성원들 두었다. 이 행정 구역은 최소한 4세기 중엽까지는 여전히 작동했던 것으로 기록되었다. 라틴어 용어인 비쿠스는 로마 제국 내 속주 도시의 가장 작은 행정 단위에도 적용되었다. 또한 오늘날에는 나 국유 광산 활동 때문에 인근 지역에 생겨난 임시적인 속주 민간 취락을 가리키는 데에도 특히 사용된다. (ko)
- 古代ローマにおいて ウィクス（vicus） (複数形ウィキ（vici）)は近隣を意味していた。 共和政ローマ時代にローマ市の4つの regiones（地区）が ウィキへと分割された。前1世紀、アウグストゥスは行政整備を目的として、それらを更に14の地区へと再編し、ウィキの数は265となった。 それぞれのウィクスは独自の役人達からなる会議を持ち、ウィクス内の問題を監督していた。これらの行政管理機構は少なくとも4世紀中頃まで記録に残っている。 ラテン語で ウィクス（vicus）は、ローマ帝国内にあるローマの属州の町の最小行政単位にも適用され、近隣の正式なローマ人の居留地（通常は軍隊や国家管理の鉱業地）に近い属州市民の居住地にも適用された。 (ja)
- Vicus (meervoud: vici) is een Latijns woord, waarmee in de Romeinse tijd verschillende soorten van nederzettingen werden aangeduid. Het woord is verwant met het Griekse οἶκος/oîkos, dat 'huis' of 'huishouden' betekent. Het Latijnse woord betekent 'een aantal huizen'. De term vicus is in de Nederlandse taal terecht gekomen, via het Westgermaanse wick of wyck, als wijk, met name in plaatsaanduidingen. Een vicus in de Romeinse tijd kon betrekking hebben op een nederzetting in een landelijk gebied (pagus), maar ook op een deel van een grotere nederzetting. De stad Rome bestond aanvankelijk uit slechts vier vici; na een administratieve herindeling in de 1e eeuw v.Chr. waren dat er 265. Veel straatnamen in het oude Rome werden aangeduid met 'vicus'. In sommige gevallen bevond een vicus zich in de nabijheid van een Romeins fort of castellum. Het castellum werd bewoond door militairen, terwijl in de vicus handwerkslieden en handelaren waren gevestigd. Archeologen hebben direct ten oosten van het castellum in De Meern sporen van een Romeinse vicus aangetroffen. De huidige Vicuslaan in dit gebied herinnert hieraan. Ook kon een vicus een nederzetting zijn op een kruispunt van handelswegen, waar dan de handel opbloeide en de vicus zich kon ontwikkelen tot een stad. Mogelijk is Wyck bij Maastricht (thans deel van het centrum van deze stad) hiervan een voorbeeld. Wyck werd namelijk al in de Romeinse tijd bewoond en groeide uit tot een handelsstad op de rechteroever van de rivier de Maas, tegenover het op de linkeroever gelegen Mosa Trajectum (= Maastricht). In de vroege middeleeuwen verschuift de betekenis van het woord 'wyck' in de richting van 'voorstad', oftewel nederzetting of uitbreiding in de onmiddellijke nabijheid van een stad. Hiervan is de Nederlandse plaats Wijk bij Duurstede een voorbeeld. Andere voorbeelden van vici in België en Nederland zijn:
* het Belgische dorp Velzeke, waar het Archeocentrum getuigt van een Gallo-Romeinse nederzetting ter plaatse;
* de vicus van het Vlaams-Brabantse Asse;
* de vicus van Elewijt in België. Deze is een voorbeeld van een Romeinse nederzetting op een kruispunt van handelswegen;
* Cortoriacum = het West-Vlaamse Kortrijk, eveneens gelegen op een kruispunt van Romeinse handelswegen;
* Coriovallum, Romeins Heerlen, een vicus met de afmetingen van een stad;
* het dorpsplein 'Vicus' in de wijk Oerle-Zuid in het Nederlandse Veldhoven is zo genoemd vanwege hier gevonden archeologische resten. Of zich hier een vicus bevond is niet duidelijk. (nl)
- Латинским словом Vicus (мн.ч. vici) обозначают городской квартал, либо поселение в древнеримском государстве. При этом размер населённого пункта не имеет значения: викус мог представлять из себя как небольшое расположенное вдоль дороги ремесленно-торговое селение, так и приближаться по своим размерам к городу, но не являться всё же или тем более муниципием. (ru)
- Vicus (plural: vici) designava, na Roma Antiga, uma unidade territorial menor, dentro do pagus, embora nem todos os pagi se dividissem em vici. Os seus nomes são muitas vezes pré-romanos, evidenciando possíveis reminiscências da primitiva organização autóctone, podendo corresponder a um bairro de uma cidade, como acontece em Córdova, ou a uma aldeia fora dela. Os vici de tipo aldeão são frequentes no Norte Peninsular e no território da antiga Lusitânia, com alusões a grupos étnicos locais, como é o caso do vicus , na Galiza, ou os vários vici, ou unidades suprafamiliares, cujos nomes em genitivo de plural individualizavam a origem pessoal dessas povoações no território dessas comunidades, como acontece com , na Tarraconense. Após Júlio César e Augusto, com a exploração agrícola do território, muitos vici foram elevados ao estatuto municipal. Estes vici, disseminados pelo territorium, constituíam-se como entidade intermédia entre as cidades e as villae, sendo a sua concentração maior em áreas de bosques e pastos. (pt)
|
| rdfs:comment
|
- Ως vicus εννοείται μικρή εγκατάσταση πολιτών, έξω από ρωμαϊκό φρούριο. Η ερμηνεία της λατινικής λέξης σύμφωνα με το Λεξικόν Λατινοελληνικόν του Σ. Κουμανούδη είναι οίκος, κώμη, ρύμη, άμφοδος (δηλαδή κτήρια παραταγμένα στις δύο πλευρές ενός δρόμου), επίσης χωρίον και περιοικίς. Είναι συνώνυμο τής ελληνικής λέξης οἶκος, της Σανσκριτικής víś- που σημαίνει "εγκατάσταση, ενδαίτημα", της Γοτθικής weihs που σημαίνει "χωριό, τόπος" και προέρχεται πιθανώς από το πρωτοινδοευρωπαϊκό *viḱ- "που σημαίνει εγκαθίσταμαι, εγκατάσταση, αλλά και φυλή". (el)
- Vicus est le nom latin donné à une petite agglomération. On retrouve sa trace en français dans les toponymes composés de Vic. Le pluriel est vici. (fr)
- 고대 로마에서 비쿠스 (vicus, 복수형: vici)는 농촌 지역 내에 있는 마을이나 큰 취락의 인근을 나타냈다. 로마 공화정 동안에, 도시 로마의 네 곳이 비쿠스로 구획되었다. 기원전 1세기에 아우구스투스는 관리 목적으로 도시 로마를 265개의 비쿠스로 구성된, 14개의 으로 재조직하였다. 비쿠스들마다 지역 사무들을 관장하는 자기네들만의 위원회 구성원들 두었다. 이 행정 구역은 최소한 4세기 중엽까지는 여전히 작동했던 것으로 기록되었다. 라틴어 용어인 비쿠스는 로마 제국 내 속주 도시의 가장 작은 행정 단위에도 적용되었다. 또한 오늘날에는 나 국유 광산 활동 때문에 인근 지역에 생겨난 임시적인 속주 민간 취락을 가리키는 데에도 특히 사용된다. (ko)
- 古代ローマにおいて ウィクス（vicus） (複数形ウィキ（vici）)は近隣を意味していた。 共和政ローマ時代にローマ市の4つの regiones（地区）が ウィキへと分割された。前1世紀、アウグストゥスは行政整備を目的として、それらを更に14の地区へと再編し、ウィキの数は265となった。 それぞれのウィクスは独自の役人達からなる会議を持ち、ウィクス内の問題を監督していた。これらの行政管理機構は少なくとも4世紀中頃まで記録に残っている。 ラテン語で ウィクス（vicus）は、ローマ帝国内にあるローマの属州の町の最小行政単位にも適用され、近隣の正式なローマ人の居留地（通常は軍隊や国家管理の鉱業地）に近い属州市民の居住地にも適用された。 (ja)
- Латинским словом Vicus (мн.ч. vici) обозначают городской квартал, либо поселение в древнеримском государстве. При этом размер населённого пункта не имеет значения: викус мог представлять из себя как небольшое расположенное вдоль дороги ремесленно-торговое селение, так и приближаться по своим размерам к городу, но не являться всё же или тем более муниципием. (ru)
- Vicus (plural llatí vici) era el nom de les subdivisions que els romans havien fet del seu territori. En els primers temps, sembla que els diversos pobles llatins vivien, en cantons (pagi), que estaven formats per un nombre indefinit de vici o masies, i tenien un lloc comú de refugi (arx o castellum) en temps de guerra. El terme pagus va quedar en desús, i va ser substituït per noms més concrets, però vicus va seguir designant un llogaret o un conjunt d'edificis semblants, adossat a una vila. Es pot traduir per "poble". (ca)
- Ein vicus (Plural: vici) war eine Siedlung mit kleinstädtischem Charakter in den nördlichen Provinzen des Römischen Reichs. Der wirtschaftliche Schwerpunkt solcher Siedlungen lag in gewerblicher Produktion, Handwerk, Handel und Dienstleistungen. Die Bezeichnung war unabhängig von der Siedlungsgröße; je nach Funktion reichte ihre Größe von einer kleinen Straßensiedlung bis zur Ausdehnung zeitgenössischer Städte. Der Begriff vicus kann auch ein Stadtteil/Viertel in einem größeren Ort bezeichnen. (de)
- Antzinako Erroman, vicus-a (vici pluralean) auzo edo kokaleku bat zen. Errepublikaren garaian, Erromako lau eskualdeak vici-tan banatu ziren. K.a. I. mendean, Augustok hiria berrantolatu zuen helburu administratiboekin, 14 eskualdetan, eta 265 vuci-tan. Vicus edo auzo bakoitzak bere funtzionarioen kontseilua zuen, tokiko gaiak gainbegiratzeko. Banaketa administratibo horiek oraindik indarrean dauden bezala erregistratzen dira, gutxienez IV. mendearen erdialdera arte. (eu)
- En la Antigua Roma, un vicus (plural vici) era un barrio o pequeña aglomeración urbana. Durante la época republicana, las cuatro regiones de la ciudad de Roma se dividían en vici. En el siglo I a. C., Augusto reorganizó la ciudad con fines administrativos en 14 regiones, que comprendían 265 vici. Cada vicus tenía su propio consejo de funcionarios que supervisaban los asuntos locales. Estas divisiones administrativas se han constatado que todavía estaban en vigor al menos hasta mediados del siglo IV. (es)
- Vicus (bentuk jamak: vici) adalah daerah permukiman di Romawi Kuno. Pada zaman Republik Romawi, empat regiones di kota Roma terbagi menjadi vici. Pada abad pertama SM, Augustus mereformasi struktur administrasi kota menjadi 14 regiones yang terdiri dari 265 vici. Setiap vicus memiliki badan pejabat yang mengatur urusan setempat. Pembagian ini masih berlaku paling tidak hingga pertengahan abad keempat. Masehi. (in)
- In Ancient Rome, the Latin term vicus (plural vici) designated a village within a rural area (pagus) or the neighbourhood of a larger settlement. During the Republican era, the four regiones of the city of Rome were subdivided into vici. In the 1st century BC, Augustus reorganized the city for administrative purposes into 14 regions, comprising 265 vici. Each vicus had its own board of officials who oversaw local matters. These administrative divisions are recorded as still in effect at least until the mid-4th century. (en)
- Il vicus, nella civiltà romana, era un aggregato di case e terreni, sia rurale che urbano, che non aveva un'amministrazione civile come il municipium o la colonia romana. Ogni vicus aveva una sua denominazione tratta dagli abitanti, dagli eventi che vi si erano svolti o dai mestieri che vi si esercitavano. In uno di essi risiedeva il Magister, appartenente al patriziato romano. I vici potevano essere distinti in:
* pagani o rustici, se situati in campagna;
* castelli, se muniti di mura;
* anteurbani se erano prossimi alla città;
* urbani se cittadini. (it)
- Vicus (meervoud: vici) is een Latijns woord, waarmee in de Romeinse tijd verschillende soorten van nederzettingen werden aangeduid. Het woord is verwant met het Griekse οἶκος/oîkos, dat 'huis' of 'huishouden' betekent. Het Latijnse woord betekent 'een aantal huizen'. De term vicus is in de Nederlandse taal terecht gekomen, via het Westgermaanse wick of wyck, als wijk, met name in plaatsaanduidingen. Andere voorbeelden van vici in België en Nederland zijn: (nl)
- Vicus (plural: vici) designava, na Roma Antiga, uma unidade territorial menor, dentro do pagus, embora nem todos os pagi se dividissem em vici. Os seus nomes são muitas vezes pré-romanos, evidenciando possíveis reminiscências da primitiva organização autóctone, podendo corresponder a um bairro de uma cidade, como acontece em Córdova, ou a uma aldeia fora dela. Os vici de tipo aldeão são frequentes no Norte Peninsular e no território da antiga Lusitânia, com alusões a grupos étnicos locais, como é o caso do vicus , na Galiza, ou os vários vici, ou unidades suprafamiliares, cujos nomes em genitivo de plural individualizavam a origem pessoal dessas povoações no território dessas comunidades, como acontece com , na Tarraconense. (pt)
|
