About: Tenebrae

An Entity of Type: organisation, from Named Graph: http://dbpedia.org, within Data Space: dbpedia.org:8891

Tenebrae (/ˈtɛnəbreɪ, -bri/—Latin for "darkness") is a religious service of Western Christianity held during the three days preceding Easter Day, and characterized by gradual extinguishing of candles, and by a "strepitus" or "loud noise" taking place in total darkness near the end of the service. Tenebrae liturgical celebrations of this kind now exist in the Catholic Church's Latin liturgical rites, Anglicanism, Methodism, Reformed churches and Western Rite Orthodoxy.

Property Value
dbo:abstract
  • Jako temné hodinky (tenebrae) se označovaly (zásadně v jednom celku slavené) matutinum a laudy ve dnech od Zeleného čtvrtka do Bílé soboty. Oficium ve dnech Velikonočního tridua mělo celou řadu zvláštností, které se právě v temných hodinkách koncentrovaly. Liturgická reforma Druhého vatikánského koncilu drtivou většinu těchto zvláštností odstranila, takže v pokoncilní liturgii hodin již temné hodinky v pravém slova smyslu neexistují. Po druhém vatikánském koncilu jsou užívány zejména katolickými tradicionalisty zejména těch žijících v řeholních společenstvích. (cs)
  • Karmette, auch Trauermette, älter auch Tenebrae, ist die Bezeichnung der Matutin des kirchlichen Stundengebets an den drei Kartagen Gründonnerstag, Karfreitag und Karsamstag. (de)
  • Tinieblak (latinez: tenebrae terminotik, "iluntasuna") edo teniolak Mendebaldeko Kristautasunean Aste Santuan ospatu ohi den ofizio edo meza merezi bat dira, zeinean elizako argiztapen bakarra argimutil batean jarritako kandela batzuk diren, eta salmoak irakurri ahala, banan-banan kandela horiek itzaltzen doaz, eta eliza iluntasun osoan geratzen denean, matraka edo durrunba zaratatsu batekin amaitzen da erritua. Ohikoena Tinieblak Aste Santuaren azken hiru egunen (Ostegun Santua, Ostiral Santua eta Larunbat Santua) bezperako iluntze edo gauean. Tinieblak ospatu izan dira Eliza Katolikoaren Erromatar errituan, Anglikanismoan, Protestantismoan, eta Mendebaldeko Erritu Ortodoxoan. (eu)
  • Se llamaba Oficio de tinieblas a la ceremonia litúrgica católica, posteriormente adoptada por otras confesiones cristianas, que se celebraba en los tres días previos a la Pascua (es decir, Miércoles, Jueves y Viernes Santos) al caer la tarde.​​Era el oficio ordinario de la Liturgia de las Horas, según el antiguo breviario romano, que la iglesia llama los nocturnos o maitines, que en otro tiempo se cantaban a medianoche o muy de madrugada, como sigue practicándose por varias órdenes religiosas. Durante la Semana Santa, para no interferir en los oficios y ceremonias propios de ésta, estos rezos se anticipaban a la víspera por la tarde.​El oficio debía empezar de tal manera que terminara después de la puesta del sol, de allí el nombre de "tinieblas." Este oficio trae su origen de la más remota antigüedad y tiene gran semejanza con el oficio de un funeral.​El oficio se realiza con todas las luces del templo apagadas con excepción de las quince velas encendidas en un tenebrario (un candelabro triangular especial) en el centro del templo. Las velas se apagan progresivamente conforme avanza el oficio y al final ocurre un "terremoto" o "estrépito", cuando en total oscuridad los fieles golpean sus bancas con libros, matracas o con sus manos, produciendo un gran ruido (estrépito), en conmemoración del terremoto que acompañó a la oscuridad de la Crucifixión de acuerdo con el Evangelio de Mateo. Las celebraciones que son denominadas actualmente Oficio de tinieblas pueden tener un contenido y estructuras muy diferentes dependiendo de la Iglesia, y basadas, por ejemplo, en el Sermón de las Siete Palabras o en lecturas de la Pasión de Cristo. Es posible que se celebren solo un día de la Semana Santa, en particular el Miércoles Santo,​​ y el número de velas, si es que se utilizan, puede variar.​ Ceremonias litúrgicas de este tipo existen en la actualidad en la Iglesia católica, así como en las iglesias luteranas, anglicanas, metodistas, calvinistas y en la iglesia ortodoxa de rito occidental.​ (es)
  • L'Office des Ténèbres est le nom donné dans le rite romain, avant la réforme de Pie XII en 1955, aux matines et aux laudes des trois derniers jours de la Semaine sainte (jeudi, vendredi, samedi), qui selon la coutume de cette période, étaient anticipées le soir précédent. L'office devait « commencer de manière à finir après le coucher du soleil», d'où le nom de « Ténèbres ». (fr)
  • Tenebrae (/ˈtɛnəbreɪ, -bri/—Latin for "darkness") is a religious service of Western Christianity held during the three days preceding Easter Day, and characterized by gradual extinguishing of candles, and by a "strepitus" or "loud noise" taking place in total darkness near the end of the service. Tenebrae was originally a celebration of matins and lauds of the last three days of Holy Week (Maundy Thursday, Good Friday, and Holy Saturday) in the evening of the previous day (Holy Wednesday, Maundy Thursday and Good Friday) to the accompaniment of special ceremonies that included the display of lighted candles on a special triangular candelabra. Modern celebrations called Tenebrae may be of quite different content and structure, based for example on the Seven Last Words or readings of the Passion of Jesus. They may be held on only one day of Holy Week, especially Spy Wednesday (Holy Wednesday). They may be held during the daylight hours and the number of candles, if used, may vary. Tenebrae liturgical celebrations of this kind now exist in the Catholic Church's Latin liturgical rites, Anglicanism, Methodism, Reformed churches and Western Rite Orthodoxy. (en)
  • L'Ufficio delle Tenebre o semplicemente le Tenebre (latino: Tenebrae) è un ufficio liturgico della Chiesa cattolica, successivamente mutuato da altre confessioni cristiane, che si recita nei tre giorni che precedono la Pasqua ed è caratterizzato dallo spegnimento di quindici candele poste su una saettia, uno speciale candelabro di forma triangolare, e da un "terremoto" o "strepitus", un momento alla fine dell'ufficio in cui nella totale oscurità si battono i banchi con i libri o con le mani, producendo appunto uno strepito. Le Tenebre sono la celebrazione dei mattutini e delle lodi degli ultimi tre giorni della Settimana Santa: Giovedì Santo, Venerdì Santo e Sabato Santo che viene anticipata alla sera precedente. (it)
  • Ciemna jutrznia (łac. Tenebrae lub Officium tenebrarum) – nabożeństwo liturgiczne, odprawiane przed świtem w Wielki Czwartek, Wielki Piątek i Wielką Sobotę, lub wieczorem dnia poprzedniego. Odprawiana jest w niektórych kościołach do dzisiejszych czasów. Podczas niej ustawia się świecznik z 15 świecami (zwany triangułem) oraz zapala sześć świec na ołtarzu. W trakcie obrzędu świece zostają stopniowo wygaszone (jedna po każdym psalmie). Nie zostanie wygaszona ostatnia najwyższa świeca, która pozostaje płonąca, tzw. świeca Chrystusowa. Świece ołtarzowe gasi się na przemian co drugi wers Kantyku Zachariasza (łac. Benedictus). Podczas antyfony po Kantyku Zachariasza ostatnią świecę z triangułu chowa się za ołtarzem po stronie Lekcji. W kościele zapada ciemność, skąd pochodzi nazwa nabożeństwa. Po zakończeniu liturgii uczestnicy uderzają księgami w ławy kościelne czyniąc hałas (łac. strepitus). Ciemna jutrznia zyskała bogatą warstwę muzyczną. Wielu wybitnych kompozytorów pisało utwory liturgiczne do tekstów Lamentacji Jeremiasza, wykonywanych w czasie nabożeństwa. W Polsce powszechne było śpiewanie lamentacji na własne, niespotykane w innych krajach, melodie gregoriańskie pochodzące z ksiąg piotrkowskich. (pl)
  • Tenebrae (лат. темнота, потёмки, мрак), Тёмная утреня, у католиков — метафорическое обозначение трёх утренних служб оффиция Страстной седмицы: Великого Четверга, Великой Пятницы и Великой Субботы. (ru)
dbo:thumbnail
dbo:wikiPageExternalLink
dbo:wikiPageID
  • 1367012 (xsd:integer)
dbo:wikiPageLength
  • 47888 (xsd:nonNegativeInteger)
dbo:wikiPageRevisionID
  • 1123030889 (xsd:integer)
dbo:wikiPageWikiLink
dbp:wikiPageUsesTemplate
dcterms:subject
gold:hypernym
rdf:type
rdfs:comment
  • Jako temné hodinky (tenebrae) se označovaly (zásadně v jednom celku slavené) matutinum a laudy ve dnech od Zeleného čtvrtka do Bílé soboty. Oficium ve dnech Velikonočního tridua mělo celou řadu zvláštností, které se právě v temných hodinkách koncentrovaly. Liturgická reforma Druhého vatikánského koncilu drtivou většinu těchto zvláštností odstranila, takže v pokoncilní liturgii hodin již temné hodinky v pravém slova smyslu neexistují. Po druhém vatikánském koncilu jsou užívány zejména katolickými tradicionalisty zejména těch žijících v řeholních společenstvích. (cs)
  • Karmette, auch Trauermette, älter auch Tenebrae, ist die Bezeichnung der Matutin des kirchlichen Stundengebets an den drei Kartagen Gründonnerstag, Karfreitag und Karsamstag. (de)
  • L'Office des Ténèbres est le nom donné dans le rite romain, avant la réforme de Pie XII en 1955, aux matines et aux laudes des trois derniers jours de la Semaine sainte (jeudi, vendredi, samedi), qui selon la coutume de cette période, étaient anticipées le soir précédent. L'office devait « commencer de manière à finir après le coucher du soleil», d'où le nom de « Ténèbres ». (fr)
  • Tenebrae (лат. темнота, потёмки, мрак), Тёмная утреня, у католиков — метафорическое обозначение трёх утренних служб оффиция Страстной седмицы: Великого Четверга, Великой Пятницы и Великой Субботы. (ru)
  • Se llamaba Oficio de tinieblas a la ceremonia litúrgica católica, posteriormente adoptada por otras confesiones cristianas, que se celebraba en los tres días previos a la Pascua (es decir, Miércoles, Jueves y Viernes Santos) al caer la tarde.​​Era el oficio ordinario de la Liturgia de las Horas, según el antiguo breviario romano, que la iglesia llama los nocturnos o maitines, que en otro tiempo se cantaban a medianoche o muy de madrugada, como sigue practicándose por varias órdenes religiosas. Durante la Semana Santa, para no interferir en los oficios y ceremonias propios de ésta, estos rezos se anticipaban a la víspera por la tarde.​El oficio debía empezar de tal manera que terminara después de la puesta del sol, de allí el nombre de "tinieblas." (es)
  • Tinieblak (latinez: tenebrae terminotik, "iluntasuna") edo teniolak Mendebaldeko Kristautasunean Aste Santuan ospatu ohi den ofizio edo meza merezi bat dira, zeinean elizako argiztapen bakarra argimutil batean jarritako kandela batzuk diren, eta salmoak irakurri ahala, banan-banan kandela horiek itzaltzen doaz, eta eliza iluntasun osoan geratzen denean, matraka edo durrunba zaratatsu batekin amaitzen da erritua. Ohikoena Tinieblak Aste Santuaren azken hiru egunen (Ostegun Santua, Ostiral Santua eta Larunbat Santua) bezperako iluntze edo gauean. (eu)
  • Tenebrae (/ˈtɛnəbreɪ, -bri/—Latin for "darkness") is a religious service of Western Christianity held during the three days preceding Easter Day, and characterized by gradual extinguishing of candles, and by a "strepitus" or "loud noise" taking place in total darkness near the end of the service. Tenebrae liturgical celebrations of this kind now exist in the Catholic Church's Latin liturgical rites, Anglicanism, Methodism, Reformed churches and Western Rite Orthodoxy. (en)
  • L'Ufficio delle Tenebre o semplicemente le Tenebre (latino: Tenebrae) è un ufficio liturgico della Chiesa cattolica, successivamente mutuato da altre confessioni cristiane, che si recita nei tre giorni che precedono la Pasqua ed è caratterizzato dallo spegnimento di quindici candele poste su una saettia, uno speciale candelabro di forma triangolare, e da un "terremoto" o "strepitus", un momento alla fine dell'ufficio in cui nella totale oscurità si battono i banchi con i libri o con le mani, producendo appunto uno strepito. (it)
  • Ciemna jutrznia (łac. Tenebrae lub Officium tenebrarum) – nabożeństwo liturgiczne, odprawiane przed świtem w Wielki Czwartek, Wielki Piątek i Wielką Sobotę, lub wieczorem dnia poprzedniego. Odprawiana jest w niektórych kościołach do dzisiejszych czasów. Podczas niej ustawia się świecznik z 15 świecami (zwany triangułem) oraz zapala sześć świec na ołtarzu. W trakcie obrzędu świece zostają stopniowo wygaszone (jedna po każdym psalmie). Nie zostanie wygaszona ostatnia najwyższa świeca, która pozostaje płonąca, tzw. świeca Chrystusowa. Świece ołtarzowe gasi się na przemian co drugi wers Kantyku Zachariasza (łac. Benedictus). Podczas antyfony po Kantyku Zachariasza ostatnią świecę z triangułu chowa się za ołtarzem po stronie Lekcji. W kościele zapada ciemność, skąd pochodzi nazwa nabożeństwa. P (pl)
rdfs:label
  • Tenebrae (en)
  • Temné hodinky (cs)
  • Karmette (de)
  • Oficio de tinieblas (es)
  • Tinieblak (eu)
  • Office des Ténèbres (fr)
  • Ufficio delle Tenebre (it)
  • Ciemna jutrznia (pl)
  • Tenebrae (ru)
rdfs:seeAlso
owl:sameAs
prov:wasDerivedFrom
foaf:depiction
foaf:isPrimaryTopicOf
is dbo:wikiPageDisambiguates of
is dbo:wikiPageRedirects of
is dbo:wikiPageWikiLink of
is dbp:romanEquivalent of
is foaf:primaryTopic of
Powered by OpenLink Virtuoso    This material is Open Knowledge     W3C Semantic Web Technology     This material is Open Knowledge    Valid XHTML + RDFa
This content was extracted from Wikipedia and is licensed under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 Unported License