| dbo:abstract
|
- La summa és un gènere literari didàctic medieval escrit en llatí que nasqué a finals del segle xii i es desenvolupà durant el segle xiii i posteriors. Es tracta d'un tipus d'enciclopèdia que desenvolupava una matèria o disciplina (dret, teologia i filosofia sobretot) d'una forma quelcom més particular que el tractatus (tractat), ja que se dividien en quaestiones (qüestions) i aquestes en articles. Els articles, així mateix, posseïen la següent estructura:
* 1. Títol de l'article en forma interrogativa i presentant dos postures contraposades (disputatio).
* 2. Objeccions o arguments en contra d'una de les alternatives, en general la que sosté l'autor.
* 3. Arguments a favor de tal alternativa, fundats en l'autoritat de les Sagrades Escritures, dels Sants Pares en segon lloc, etcètera.
* 4. Solució, que inclou un conjunt d'arguments que combinen fe i raó i expressen el pensament de l'autor.
* 5. La sententia o resposta a la pregunta, que consisteix en la refutació de les objeccions inicials contràries a la solució de l'autor. (ca)
- Die Summa ist eine mittelalterliche didaktische Literaturgattung, die auf Latein geschrieben wurde. Diese Literaturgattung entstand im 12. Jahrhundert und wurde während der folgenden Jahrhunderte entwickelt. (de)
- La suma (summa en latín) es un género literario didáctico medieval escrito en latín que nació a fines del siglo XII y se desarrolló en el siglo XIII y posteriores; (es)
- La summa (somme) est un genre littéraire didactique médiéval écrit en latin qui naît à la fin du XIIe siècle et se développe à partir du XIIIe siècle. (fr)
- Summa and its diminutive summula (plural summae and summulae, respectively) was a medieval didactics literary genre written in Latin, born during the 12th century, and popularized in 13th century Europe. In its simplest sense, they might be considered texts that 'sum up' knowledge in a field, such as the compendiums of theology, philosophy and canon law. Their function during the Middle Ages was largely as manuals or handbooks of necessary knowledge used by individuals who would not advance their studies any further. (en)
- La summa (o summae) è un genere letterario sviluppatosi nel medioevo, consistente in esposizioni sintetiche di questioni di diritto. Molto importanti sono anche le summae nell'ambito della teologia e la filosofia. Si scrivevano sempre in lingua latina e il genere ebbe il suo splendore durante il Medioevo. (it)
- Een summa is een middeleeuwse synthese binnen een bepaalde tak van de toenmalige wetenschap. Het is een van de karakteristieke publicatievormen van de scholastiek. Het meervoud van summa luidt summae. In een summa trachtte een auteur een totaalvisie op een vakgebied als de theologie, filosofie of het canoniek recht te ontwikkelen. Omdat men in het onderwijs aan de universiteiten gebonden was aan de volgorde van de gezaghebbende tekst die men in de hoorcolleges behandelde, heette het commentaar op zo'n tekst een lectura. Een summa bood de docent de mogelijkheid om los van de volgorde van een tekst als de Bijbel, de Sententies van Petrus Lombardus, het Decretum Gratiani en de decretalenverzamelingen als de Decretales Gregorii IX, de onderdelen van het Corpus Iuris Civilis, de werken van Aristoteles of Galenus zijn standpunten uiteen te zetten. Indien men al de ordening van zo'n werk volgde, hoefde men in een summa niet elk artikel ervan te bespreken. De beroemdste en omvangrijkste summa is ongetwijfeld de Summa Theologiae van Thomas van Aquino. Een beknopte summa noemde men soms een summula. Men vergelijkt de grote middeleeuwse summae graag met gotische kathedralen. (nl)
- Summa (śr. łac. suma, kapitał, treść) – średniowieczny gatunek literacki charakterystyczny zwłaszcza dla średniowiecznej filozofii i teologii scholastycznej. Summa jest całościowym kompendium, podręcznikiem mającym obejmować jakąś całą dziedzinę wiedzy albo całokształt myśli. Gatunek rozwinął się zwłaszcza w wieku XIII. (pl)
- A suma (do latim: summa) é um gênero literário didático medieval escrito em latim que nasceu ao final do século XII e se desenvolveu no século XIII e posteriores. Começou a ser utilizado a partir do século XII, para designar um breve tratado sistemático de um determinado conjunto de conhecimentos. Abelardo anotou no prefácio de sua Introdução a Teologia: "Escrevi uma summa da sagrada erudição, como introdução a divina escritura." Comumente, as summas tomam seu título da matéria tratada (Summa de vitiis et virtutibus, Summa de articulis fidei, Summa sermonorum, Summa gramaticalis, Summa logicalis, etc.). A partir do séc XIII, aproximadamente, o termo começou a ser preferido ao invés de Sententiæ no título das exposições sistemáticas da teologia. A obra de Pedro de Cápua (escrita em 1200) leva já nos manuscritos o título Summa. Nas grandes obras sistemáticas do séc XIII se usa quase que exclusivamente o termo Summa. O termo foi usado no século XII para designar uma coleção de sentenças. Exemplo disso é a Summa sententiarum atribuída a Hugo de São Vitor. (pt)
- Су́мма (лат. summa) — литературная форма, или литературный жанр, соединяющий в себе признаки научного трактата и энциклопедического справочника. Исторически (особенно в XII—XIV веках) сочинение, обозначенное как «сумма», показывало намерение автора изложить предмет с максимальным охватом. Дидактические суммы представляли собой особую разновидность компиляции, автор которой излагал не свою (оригинальную) позицию, а стремился привести как можно больше разных авторитетных (для него) точек зрения. Знаменитые примеры сочинений в жанре суммы: «Сумма теологии» и «» Фомы Аквинского, «Сумма логики» Уильяма Оккама. Другие примеры средневековых сумм: «Summa de bono» Филиппа Канцлера, «Сумма музыки» Псевдо-Муриса (XIII века), «Сумма музыки слитной и дискретной» Джона Ханбойза (ок. 1370), «Сумма логики и естественной философии» Дж. Дамблтона, «Сумма об искусстве стихосложения на вольгаре» («Summa artis ritmici vulgaris dictaminis») (1332), «Сумма арифметики, геометрии, отношений и пропорций» Луки Пачоли, в наши дни «Сумма технологии» Станислава Лема (1964). Термин summula использовался в Средние века также для обозначения компендиев по логике (= «диалектике», учебной дисциплине из цикла семи свободных искусств). В современной печати и в интернете сочетание «сумма против…» используется для критических статей вообще. (ru)
|
| rdfs:comment
|
- Die Summa ist eine mittelalterliche didaktische Literaturgattung, die auf Latein geschrieben wurde. Diese Literaturgattung entstand im 12. Jahrhundert und wurde während der folgenden Jahrhunderte entwickelt. (de)
- La suma (summa en latín) es un género literario didáctico medieval escrito en latín que nació a fines del siglo XII y se desarrolló en el siglo XIII y posteriores; (es)
- La summa (somme) est un genre littéraire didactique médiéval écrit en latin qui naît à la fin du XIIe siècle et se développe à partir du XIIIe siècle. (fr)
- Summa and its diminutive summula (plural summae and summulae, respectively) was a medieval didactics literary genre written in Latin, born during the 12th century, and popularized in 13th century Europe. In its simplest sense, they might be considered texts that 'sum up' knowledge in a field, such as the compendiums of theology, philosophy and canon law. Their function during the Middle Ages was largely as manuals or handbooks of necessary knowledge used by individuals who would not advance their studies any further. (en)
- La summa (o summae) è un genere letterario sviluppatosi nel medioevo, consistente in esposizioni sintetiche di questioni di diritto. Molto importanti sono anche le summae nell'ambito della teologia e la filosofia. Si scrivevano sempre in lingua latina e il genere ebbe il suo splendore durante il Medioevo. (it)
- Summa (śr. łac. suma, kapitał, treść) – średniowieczny gatunek literacki charakterystyczny zwłaszcza dla średniowiecznej filozofii i teologii scholastycznej. Summa jest całościowym kompendium, podręcznikiem mającym obejmować jakąś całą dziedzinę wiedzy albo całokształt myśli. Gatunek rozwinął się zwłaszcza w wieku XIII. (pl)
- La summa és un gènere literari didàctic medieval escrit en llatí que nasqué a finals del segle xii i es desenvolupà durant el segle xiii i posteriors. Es tracta d'un tipus d'enciclopèdia que desenvolupava una matèria o disciplina (dret, teologia i filosofia sobretot) d'una forma quelcom més particular que el tractatus (tractat), ja que se dividien en quaestiones (qüestions) i aquestes en articles. Els articles, així mateix, posseïen la següent estructura: (ca)
- A suma (do latim: summa) é um gênero literário didático medieval escrito em latim que nasceu ao final do século XII e se desenvolveu no século XIII e posteriores. Começou a ser utilizado a partir do século XII, para designar um breve tratado sistemático de um determinado conjunto de conhecimentos. Abelardo anotou no prefácio de sua Introdução a Teologia: "Escrevi uma summa da sagrada erudição, como introdução a divina escritura." Comumente, as summas tomam seu título da matéria tratada (Summa de vitiis et virtutibus, Summa de articulis fidei, Summa sermonorum, Summa gramaticalis, Summa logicalis, etc.). A partir do séc XIII, aproximadamente, o termo começou a ser preferido ao invés de Sententiæ no título das exposições sistemáticas da teologia. A obra de Pedro de Cápua (escrita em 1200) le (pt)
- Een summa is een middeleeuwse synthese binnen een bepaalde tak van de toenmalige wetenschap. Het is een van de karakteristieke publicatievormen van de scholastiek. Het meervoud van summa luidt summae. In een summa trachtte een auteur een totaalvisie op een vakgebied als de theologie, filosofie of het canoniek recht te ontwikkelen. Omdat men in het onderwijs aan de universiteiten gebonden was aan de volgorde van de gezaghebbende tekst die men in de hoorcolleges behandelde, heette het commentaar op zo'n tekst een lectura. Een summa bood de docent de mogelijkheid om los van de volgorde van een tekst als de Bijbel, de Sententies van Petrus Lombardus, het Decretum Gratiani en de decretalenverzamelingen als de Decretales Gregorii IX, de onderdelen van het Corpus Iuris Civilis, de werken van Aris (nl)
- Су́мма (лат. summa) — литературная форма, или литературный жанр, соединяющий в себе признаки научного трактата и энциклопедического справочника. Исторически (особенно в XII—XIV веках) сочинение, обозначенное как «сумма», показывало намерение автора изложить предмет с максимальным охватом. Дидактические суммы представляли собой особую разновидность компиляции, автор которой излагал не свою (оригинальную) позицию, а стремился привести как можно больше разных авторитетных (для него) точек зрения. Знаменитые примеры сочинений в жанре суммы: «Сумма теологии» и «» Фомы Аквинского, «Сумма логики» Уильяма Оккама. (ru)
|
