| dbo:abstract
|
- L'estratificació social fa referència a la jerarquització dels individus d'una societat sobre la base de criteris socioeconòmics com ara la riquesa, el gènere, la raça, el nivell educatiu o l'edat. El terme estratificació utilitza la metàfora geològica (les diferents capes verticals que es troben en el terreny) per fer referència al caràcter jeràrquic de l'organització social, on les capes estan fetes de persones amb accés desigual als recursos. Les persones que tenen més recursos es troben en la capa superior de l'estructura social de l'estratificació. Els altres grups de persones descendeixen progressivament, del mateix mode que els recursos, representant les capes inferiors de la societat. Cal apuntar i tenir clar que l'estratificació no es refereix a les desigualtats individuals, sinó a les desigualtats sistemàtiques basades en la pertinença al grup, les classes, etc. Les formes d'estratificació varien d'una societat a una altra. Per exemple, en un sistema de castes, les persones neixen en grups desiguals, basant-se en la casta dels seus pares, i resten en aquests grups durant la resta de la seva vida. Durant molts anys, el sistema de castes més conegut ha estat el de l'Índia. En el que s'anomena estratificació per classe social, en canvi, el principal criteri és l'econòmic: la riquesa i els ingressos. Altres criteris que poden tenir més o menys importància segons la societat són l'edat, el gènere, la saviesa o les credencials educatives. Un determinant clau en la reproducció de les desigualtats és la família, ja que estructura les oportunitats tant en termes materials com culturals i d'estatus. (ca)
- Sociální stratifikace je socioekonomické rozvrstvení společnosti do segmentů a je výrazem distribuční nerovnosti, tj. nerovnosti rozdělení vzácných statků, do nichž patří hmotné bohatství, moc či prestiž. Poznání rozvrstvení společnosti (a zejména pak pochopení příčin jeho vzniku) je mezi sociology považováno za zásadní pro další zkoumání chování společnosti. Tomuto tématu věnuje např. kniha Anthonyho Giddense: Sociologie. (cs)
- التدرج الاجتماعي (بالإنجليزية: Social Stratification) يمتاز كل مجتمع من المجتمعات البشرية، بشكل أو آخر، من أشكال الترتيب أو التسلسل بين طبقاته، سواء في تمايز الأسر أو العائلات بعضها عن بعض، أو في ترتيبها في طبقات متدرجة، من الملكية أو الثروة أو الهيبة أو القوة أو النفوذ. لذا، عرَّف أحد العلماء هذا المصطلح بوصفه تباين ترتيب الأفراد، الذين يكونون نسقاً اجتماعياً، ومعاملتهم على أساس أن بعضهم أعلى منزلة من الآخرين، في ضوء بعض الاعتبارات والأسس الاجتماعية المهمة. وهذا يعني أن التدرج هو نوع من الترتيب أو التسلسل، على أساس بُعد الهيبة (بالإنجليزية: Prestige). وينطوي التدرج الاجتماعي على عدم المساواة، التي تنجم إما عن الوظائف الحقيقية، التي يؤديها الأشخاص، أو عن القوة المتفوقة أو القدرة على التحكم في الموارد، التي يمتلكها الأفراد والجماعات، أو قد تنجم عن كليهما معاً. ويعني التدرج الاجتماعي، بشكل أكثر تحديداً، أنه اختلاف السكان وتمايزهم في هرم الترتيب الطبقي. حيث يقوم هذا التدرج على عدم المساواة في توزيع الحقوق والامتيازات، من ناحية، والواجبات والمسؤوليات، من ناحية أخرى، كما يقوم على تمايز القيم والحاجات ومراكز القوة بين أعضاء المجتمع. وعلى هذا يشير مصطلح «التدرج الاجتماعي» إلى وجود جماعات أو شرائح اجتماعية تتفاوت فيما بينها، على أساس الملكية أو الدخل أو التعليم أو المراكز الاجتماعية. ويحمل التدرج الاجتماعي، غالباً، في أي مجتمع ـ سواء كان بسيطاً أو معقداً ـ معاني تتصل بتباين الأشخاص، فيما يتعلق بالهيبة والاحترام، وكذلك التباين التنظيمي أو المؤسسي. (ar)
- Κοινωνική διαστρωμάτωση είναι η ιεράρχηση ή διαβάθμιση των ατόμων και των ομάδων σε στρώματα, που εκφράζεται με τη δομική ανισότητα στην κατανομή των επιβραβεύσεων, των προνομίων και των πόρων. Η φυλή, η εθνότητα, ο πλούτος και το κύρος των κοινωνικών υποκειμένων παίζουν σημαντικό ρόλο στην κατάταξή τους στην κοινωνική διαστρωμάτωση. Ο τρόπος με τον οποίο είναι συγκροτημένες οι κοινωνίες συντελεί στο να υπάρχουν ανισότητες στην κατανομή του πλούτου, των δικαιωμάτων, της πρόσβασης στην γνώση ανάμεσα στα μέλη των κοινωνιών. Η έννοια της κοινωνικής διαφοροποίησης, η οποία είναι η διαδικασία μέσω της οποίας εντείνεται ο βαθμός εξειδίκευσης των λειτουργιών μιας κοινωνίας, συνδέεται, αν και όχι απόλυτα, με την κοινωνική διαστρωμάτωση. Αν και οι κοινωνικές θέσεις είναι πάντα διαφοροποιημένες, δεν είναι πάντα ιεραρχημένες. (el)
- Socia tavoligo, socia tavoliĝo, socia stratumiĝo aŭ socia stratumigo, depende ĉu oni konsideras tion kiel spontanea aŭ kaŭzita afero, estas la kategoriado de socio de homoj en sociekonomiajn tavolojn, bazitaj sur okupo kaj enspezo, riĉaĵo kaj socia statuso, aŭ derivitaj rajtoj kaj povoj (socie kaj politike). Kiel tia, tavoliĝo estas la relativa socipozicio de personoj ene de socia grupo, kategorio, geografia regiono, aŭ socia unuo. En modernaj okcidentaj socioj, socia tavoliĝo tipe estas konsiderita kiel distribuebla en tri sociaj klasoj: (i) la alta klaso, (ii) la meza klaso, kaj (iii) la malalta klaso; en victurno, ĉiu klaso povas esti subdividita en tavolojn, ekz. la supra tavolo, la meza tavolo, kaj la plej malalta tavolo. Krome, socia tavolo povas esti formita sur la bazoj de parenceco aŭ kasto, aŭ ambaŭ. La kategoriado de homoj laŭ sociaj tavoloj okazas en ĉiuj socioj, intervalante de la kompleksaj, ŝtat-bazitaj socioj ĝis tribaj kaj feŭdaj socioj, kiuj estas bazitaj sur sociekonomiaj rilatoj inter klasoj de nobelaro kaj klasoj de kamparanoj. Historie, socioj de ĉasistoj-kolektistoj, aŭ ne, povas esti difinitaj kiel socie plurtavolaj aŭ ĉu socia tavoliĝo komencis kun agrikulturo kaj oftaj agoj de socia interŝanĝo, restas diskutita afero en la sociaj sciencoj. Determini la strukturojn de socia tavoliĝo ekestiĝas de neegalaĵoj de statuso inter personoj, tial, la grado de socia malegaleco determinas la socian tavolon de persono. Ĝenerale, ju pli ampleksa estas la socia komplekseco de socio, des pli sociaj tavoloj ekzistas, per socia diferencigo. (eo)
- Gizarte estratifikazioa gizabanakoen, haien kategoriaren arabera, klasifikazioa edo hierarkizazioa da. Mailaketa horretan eragiten duten aldagai nagusiak klase soziala, generoa, etnia eta adina dira. Modu sustantiboan erabilita, estratifikazioa da gizarte batean garatu den status bereizitasunen sistema. (eu)
- La estratificación social es la forma en que la sociedad se agrupa en estratos sociales reconocibles de acuerdo a diferentes criterios de categorización. Se tiene en cuenta la conformación de grupos de acuerdo a criterios establecidos y reconocidos, como pueden ser la ocupación e ingreso, riqueza y estatus, poder social, económico o político. La estratificación social da cuenta o es un medio para representar la desigualdad social de una sociedad en la distribución de los bienes materiales o simbólicos, económicos o culturales. El concepto de estratificación social suele implicar que existe una jerarquía social en términos de desigualdad social estructurada. La estratificación debe reflejarse institucionalmente y tener una consistencia y coherencia a través del tiempo. Las formas de estratificación social, generalmente citadas, son las basadas en la esclavitud, las castas, los estamentos y las clases sociales. Un estrato social está constituido por un conjunto de personas relacionadas que están ubicadas en un sitio o lugar similar dentro de la jerarquía o escala social, donde comparten similares creencias, valores, actitudes, estilos y actos de vida. Se caracterizan por disponer de cantidades relativas y tipos específicos de poder, de prestigio o de tipos de privilegios si los poseen. Si bien el punto central de la estratificación se refiere a los grupos sociales según sus diferentes formas de asignación de bienes y atributos, también se pueden considerar sus características sobre la base de la etnicidad, género y edad, en cuanto éstos pueden determinar o influir sobre el acceso a cada estrato social o a ciertas funciones dentro del mismo, o bien que operen directamente como condición de pertenencia como sucede en una diversa cantidad de casos: el elemento étnico respecto a las castas; el linaje y la familia respecto a los estamentos, así como el sexo o el género respecto a la asignación de deberes y tareas dentro de éstos; las franjas etarias respecto a los roles en las corporaciones tradicionales; las diferentes nacionalidades asignadas a diferentes tipos de esclavitud en las conquistas o en la toma de prisioneros de guerra, etc. El concepto de “estratificación” se puede entender en un doble sentido, bien como un proceso en virtud del cual una sociedad determinada queda dividida en diversos agregados, o una gradación de posiciones, cada una de las cuales entraña un grado diferente de prestigio, propiedad y poder, o bien como el resultado de ese proceso. Por tanto de esta doble aceptación se puede sacar como conclusión que estratificación es el proceso y resultado de la división de la sociedad en estratos o capas. (es)
- La stratification sociale, appelée aussi hiérarchisation sociale, est un processus qui tend à positionner les individus de façon hiérarchique, en strates (ou couches) au sein d'une organisation sociale donnée, et à engendrer des inégalités, en termes d'accès et de répartition des ressources. Le processus de stratification sociale produit une hiérarchie sociale, ainsi qu'un ordre social. (fr)
- Stratifikasi sosial atau penstrataan sosial adalah pembedaan atau pengelompokan para anggota masyarakat secara vertikal (bertingkat). Menurut sosiolog Italia, bahwa pembedaan di dalam masyarakat ini terkait dengan konsep kekuasaan, yakni ada sekelompok orang memang berkuasa atas kelompok orang yang lain. Selain terkait dengan konsep kekuasaan, stratifikasi sosial juga memiliki keterkaitan dengan konsep status sosial - sebuah konsep yang dikemukakan oleh antropolog Amerika Serikat, Ralph Linton. Dengan adanya status sosial, baik itu status utama (master status), status yang diraih (achieved status), dan status yang diperoleh (ascribed status). Adanya perbedaan-perbedaan status sosial itu juga turut mempengaruhi pembentukan stratifikasi sosial. (in)
- Social stratification refers to a society's categorization of its people into groups based on socioeconomic factors like wealth, income, race, education, ethnicity, gender, occupation, social status, or derived power (social and political). As such, stratification is the relative social position of persons within a social group, category, geographic region, or social unit. In modern Western societies, social stratification is typically defined in terms of three social classes: the upper class, the middle class, and the lower class; in turn, each class can be subdivided into the upper-stratum, the middle-stratum, and the lower stratum. Moreover, a social stratum can be formed upon the bases of kinship, clan, tribe, or caste, or all four. The categorization of people by social stratum occurs most clearly in complex state-based, polycentric, or feudal societies, the latter being based upon socio-economic relations among classes of nobility and classes of peasants. Whether social stratification first appeared in hunter-gatherer, tribal, and band societies or whether it began with agriculture and large-scale means of social exchange remains a matter of debate in the social sciences. Determining the structures of social stratification arises from inequalities of status among persons, therefore, the degree of social inequality determines a person's social stratum. Generally, the greater the social complexity of a society, the more social stratification exists, by way of social differentiation. (en)
- La stratificazione sociale è la condizione degli strati (ossia le classi) sociali, composti da individui o gruppi, collocati vicini o sovrapposti in una scala di superiorità o inferiorità relativa a seconda della ricchezza, del potere, del prestigio, ovvero di ciò che la società in cui vivono ritiene rilevante ai fini della distinzione sociale. Secondo alcuni sociologi, in tutte le società vi sono disuguaglianze tra un individuo e un altro (universalità della stratificazione), mentre secondo gli antropologi possono esistere società a carattere egualitario in cui tutti i gruppi sociali hanno più o meno lo stesso diritto ad accedere ai gradini superiori della scala sociale per godere di determinati privilegi. (it)
- 社会階層（しゃかいかいそう 英：Social stratification）とは、社会の重層的構造としての社会的成層を構成する個々の層を意味することが多い。 (ja)
- Sociale stratificatie is het indelen van groepen mensen in maatschappelijke lagen waartussen een ongelijkheidsverhouding bestaat. Het indelen gebeurt op basis van sociale categorieën, zoals geslacht, opleidingsniveau of etniciteit. De ongelijkheidsverhouding uit zich in de ongelijke toegang tot materiële waarden, waaronder inkomen en bezit, en immateriële waarden, waaronder aanzien en macht. Het begrip is ontleend aan het Latijnse stratificare, de combinatie van strātum (parallelle, horizontale laag; gaat terug op strātus, uitspreiding) en facere (doen, maken). Sociale stratificatie is een geïnstitutionaliseerd proces. Dat wil zeggen dat stratificatie niet ontstaat als gevolg van individueel handelen, maar als gevolg van formele en informele normen in een samenleving. Voorbeelden van stratificerende instituties zijn de verschillende waarderingen voor bepaalde soorten arbeid (informele zorg wordt zelden betaald), de vereiste om Nederlands te spreken om in aanmerking te komen voor bijstand of de grotere kans op een baan onder mensen met een langere opleiding. Deze normen bevoordelen bepaalde sociale categorieën (mannen, werkenden, mensen van Nederlandse afkomst, hoogopgeleiden) over andere categorieën (vrouwen, werklozen, mensen van buitenlandse afkomst, laagopgeleiden). Er zijn verschillende manieren waarop samenlevingen een stratificatiestelsel kunnen legitimeren. Een extreem voorbeeld hiervan is de verwijzing naar goddelijke afstamming. Andere voorbeelden zijn subtieler en hebben betrekking op de stratificerende instituties. Zo wordt soms gesteld dat hoger opgeleiden meer bijdragen aan het algemeen welzijn (meritocratie) of dat informele zorgtaken, veelal uitgevoerd door vrouwen, niet betaald hoeven te worden omdat ze onderdeel vormen van het gezinsleven. (nl)
- 사회 계층(社會階層)은 한 사회 안에서 구별되는 인간 집단을 말한다. 현존하는 사회는 우리가 경험에 의해서 알고 있는 바와 같이 일정한 성층성(成層性)을 가지고 있고 그 성층은 (서열적 상하관계의 구조) 상태를 이루고 있다. 그 가장 비근한 예는 직업의 상위나 그에 의거한 수입의 차이에 따라 생기는 성층이다. 직업이나 수입의 차이에는 또 사회적인 명예와 위신의 상하가 수반된다. 위신이란 개인이 타인이나 사회 전체로부터 받는 심리적 혹은 정신적 평가의 고저를 의미하는 말이다. 또 수입이나 위신의 차이에는 엘리트와 대중, 지배층과 피지배층 등의 구별에서 볼 수 있는 지배 구조 내에 있어서의 지위가 결합되고 있다. 지배 구조내에 있어서의 지위를 점하는 데 따라 개인은 권력의 배분을 받는다든지 그 지배의 대상이 된다든지 한다. 이와 같이 직업·수입·위신 등의 차이는 사회의 성층 구조의 기반을 이루면서 다시 지배 구조 혹은 권력의 배분 구조에 결부되는데 이러한 성층 구조 내의 층을 가리키는 개념이 계층이다. 계층이란 말은 이러한 의미에서는 성층이라는 말과 아주 유사하다. 굳이 구별한다면 성층은 층의 히에라르키 상태를 가리키고, 계층은 그 가운데의 층을 가리킨다. 계층의 존재는 또 개인의 의식이나 생활 양식 그리고 이데올로기에 큰 영향을 준다. 또는 동일 계층간에도 이들 유사성(類似性)이 문제가 되는 일이 많다. 성층, 즉 사회에 있어서의 인간의 상하 관계를 발생시키는 요인은 재산이나 가문과 같이 세습 혹은 상속되는 것도 있다. 학력과 같이 현대에 있어서 특히 관심을 모으고 있는 것을 들 수 있겠다. 일반적으로 상속 재산이나 가문과 같이 개인이 미리 부여받은 요인과, 학력이나 직업등과 같이 개인이 획득한 요인으로 분류되고 있다. 이 구별은 형식적으로 이해되어서는 안된다. 재산 상속이나 가문이, 개인이 후에 획득할 수 있는 것에 큰 영향을 준다는 것은 주지의 사실이다. 그러나 이 구별은 사회의 성층, 환언하면 인간의 상하 관계가 이루어질 때에 개인이 그 가운데에서 차지하게 되는 지위가 미리 정해져서 그 지위의 성층 구조를 세습이나 상속에 의해서 영속화하려는 메커니즘과, 경쟁적 사회 관계 속에서 개인이 무엇을 획득하는가를 중시하는 메커니즘이 있다는 것을 시사(示唆)하고 있다. 또한 이와는 다른 각도에서 보아 성층의 요인에는 일정한 다른 계열(系列)이 있다. 예를 들면 직업은 사회의 물적 생산을 위한 사회적 분업관계가 그 기반으로 되어 있고 혹은 거기에서 파생한 것이다. 다른 한편 권력에 관한 지위는 보다 직접적으로 지배 관계에 기초를 두고 있다. 재산이나 가문의 상속제(相續制)는 이것들과는 각각 다른 제도이다. 학력도 본래는 교육이라고 하는 독자적인 체계에서 파생한 것이다. 또한 수입(收入)은 직업에 대한 보수라고 간주되지만 소득배분의 구조에는 직업과 정확하게 대응하지 않는 부분도 존재한다. 그리고 위에서 말한 각 부분은 어떤 것은 법에 의하여, 어떤 것은 관습이나 사실로서 규범화(規範化)되어 있는 것이다. 이와 같이 성층의 요인은 관련(關聯)을 가지고 있지만 단일한 것이 아니고 상호 일정한 독자성을 가진 제도 내지 체계를 배경으로 하고 있다. 그리고 이들 제도가 복합(複合)하여 전체 사회를 구성하는 것과 같이 그들 요인 역시 복합하여 성층 구조를 만들어 내는 것이다. 이것을 계층 요인간의 연관(連關)이라고 부른다. 또한 그 중에서도 일반적으로 가장 중요하면서 다른 것에 영향을 미치는 정도가 가장 큰 것을 들 것 같으면, 하나는 직업, 또 하나는 권력이다. 사회적 분업의 특질은 전체로서의 계층의 존재 형태를 근본적으로 좌우한다. 권력에 관해서는 사회 상하의 성층성이라는 특징 그 자체가 그 성립의 근거를 사회에 있어서의 지배 관계의 존재라는 사실에 두고 있는 점에서 자명해진다고 할 수 있다. 계층 제요인의 특질, 또 그들 연관성의 특질은 언제 어디서나 같은 것이 아니고 변화한다. 그 변화는 전체 사회 구조 변화의 유력한 지표이다. 또 전체 사회의 변혁은 반드시 이와 같은 변화를 수반하지 않고서 일어날 수는 없다. 이리하여 사회의 성층 구조가 전체 사회의 변화에 조응(照應)하여 변화·발전한다는 사실에 관련하여 성층 구조의 요인연관(要因連關)에는 일정한 역사적 성격이 있다고 하는 사실이 주목된다. 카스트(인도의 세습적 계급 제도. 위로부터 승려·교사(敎師), 군인, 농민·상인, 직인(職人), 하인(下人) 및 이상의 4가지에 속하지 않는 천민(賤民)의 순(順)이다) 즉 신분, 계급 등의 개념은 이 역사상에 입각한 개념이다. 그러나 한편 마르크스주의의 용어법(用語法)에서 말하는 '사회구성체', 즉 하부 구조와 상부 구조를 포함한 전체의 역사적 개념에 해당하는 기간에도 사회의 성층 구조의 특징은 상당히 변화한다. 자본주의 사회 내에서 그 구조의 구체적인 양상이 변화하는 것과 같은 것이다. 이와 같은 변화를 추구(追求)하는 데 있어서 계층이라고 하는 개념은 매우 유용한 분석적 수단이다. 이상에서 말한 계층의 용인은 개인의 자유 의지의 산물이라기보다는 오히려 개인에게 외부로부터 작용하는 범칙적 사실이다. 그러나 계층의 연구자(硏究者)는 이 법칙을 연구하는 보조 수단으로서, 전혀 인위적인 요인(지표)을 도입하는 일이 있다. 소득의 계층을 5분위(五分位)하는 방법을 쓴다든지 연령 계층을 5세 단위(五歲單位)로 분류한다든지 하는 경우이다. 목적이 이처럼 명확한 경우에는 이들도 넓은 의미에서 계층이라고 불러도 좋다. (ko)
- Social stratifiering är ett begrepp inom sociologi och arkeologi som avser den hierarkiska strukturen i ett samhälle som delar upp människorna i klasser, grupper, kaster eller någon annan form av strata. I alla samhällen där opersonliga kontakter förekommer finns någon form av social stratifiering, men hierarkins konstruktion varierar kraftigt mellan olika samhällen. Värderingen av den sociala stratifieringens betydelse varierar kraftigt mellan olika ideologier. Funktionalister och strukturalister menar att eftersom social stratifiering existerar i de flesta samhällen måste någon form av hierarki vara bra eller nödvändig för samhällets stabilitet. Konfliktteoretiker menar istället att stratifieringen i många samhällen orsakar en brist på social mobilitet samtidigt som den gör resurserna svårtillgängliga. Marxister menar till exempel att stratifieringen undanhåller arbetarklassen från socioekonomisk utveckling samtidigt som den gör att överklassen kan fortsätta att utnyttja proletariatet generation efter generation. Vissa antropologer har hävdat att samhällen med fullständig avsaknad av social stratifiering faktiskt existerar, huvudsakligen bland så kallade jägar-samlar-kulturer. Detta påstående kan emellertid ifrågasättas: i sådana primitiva kulturer brukar den manliga råstyrkan värderas högre än kvinnliga kvalitéer (könsdiskriminering), och det är vanligen ett fåtal män, alfahannarna, som besitter makten över stammen och använder kvinnorna som sina personliga reproduktionsmedel (se objektifiering). Däremot är makten inte lika cementerad som i andra former av kultur, och den som är alfahanne den ena dagen kan besegras av en annan hanne, som då griper makten över stammen. I alla större eller mer komplexa samhällen finns någon form av social stratifiering, och även i mindre grupper är vissa individer mera dominerande än andra. (sv)
- Stratyfikacja (stratyfikacja społeczna, uwarstwienie społeczne) – pojęcie socjologiczne wyrażające fakt, że wszelka społeczność składa się z poziomów pozostających ze sobą w relacjach nadrzędności i podporządkowania. Stratyfikacja społeczna mierzona jest dostępnością do pięciu podstawowych zasobów społecznych: władza, pieniądze, prestiż, wykształcenie oraz zdrowie. Stratyfikacja oznacza, że każde społeczeństwo ma pewien system rang: pewne warstwy stoją wyżej, inne zaś niżej. Ich suma stanowi system stratyfikacyjny danego społeczeństwa. Historia zna cztery podstawowe systemy stratyfikacji społeczeństw: niewolnictwo, system kastowy, system stanowy i system klasowy. (pl)
- Estratificação social, na sociologia, é um conceito que envolve a "classificação das pessoas em grupos com base em condições socioeconômicas comuns; um conjunto relacional das desigualdades com as dimensões econômicas, social, política e antropológica". Quando as diferenças levam a um status de poder ou privilégio de alguns grupos em detrimento de outros, isso também é chamado de estratificação social. É um sistema pelo qual a sociedade classifica categorias de pessoas em uma hierarquia. A estratificação social é baseada em quatro princípios básicos: 1.
* É uma característica da sociedade, e não simplesmente um reflexo das diferenças individuais; 2.
* A estratificação social continua de geração para geração; 3.
* É universal, mas variável; 4.
* Envolve não só a desigualdade, mas também crenças. Há diversas formas de estratificação social na história, como as castas, os estamentos e as classes sociais. Na cultura ocidental moderna, a estratificação é amplamente organizada em classes sociais: classe alta, classe média e classe baixa. Cada uma destas classes podem ser ainda subdivididas em classes menores (por exemplo, ocupação). Essas categorias não são particulares de sociedades baseadas em estado como distinguido de sociedades feudais compostas da relação nobreza-camponeses. A estratificação pode também ser definida por laços de parentesco ou castas. Para Max Weber, a classe social pertencente amplamente à riqueza material é diferente do status de classe, que é baseado em variáveis tais como a honra, prestígio e filiação religiosa. Talcott Parsons argumentou que as forças de diferenciação social e do seguinte padrão de individualização institucionalizada diminuiria fortemente o papel da classe (como um importante fator de estratificação), assim como toda a evolução (evolucionismo) social. É discutível se o primeiro grupo caçadores-coletores pudesse ser definido como "estratificada", ou se tais diferenciais começou com a revolução agrícola e os grandes intercâmbios entre os grupos. Uma das questões em curso para determinar a estratificação social surge a partir do ponto que as desigualdades de status entre os indivíduos são comuns, por isso se torna uma questão quantitativa para determinar o quanto a desigualdade se qualifica como estratificação. (pt)
- Соціа́льна стратифіка́ція — диференціація суспільства на соціальні класи та верстви населення. Стратифікація — це розташування індивідів і груп згори вниз горизонтальними пластами (стратами) за ознакою нерівності в прибутках, власності, рівні освіти, обсягу влади, професійному престижі, стилі життя, віку, статі тощо. Дослідження соціальної структури суспільства — соціальна стратифікація — є однією з теоретичних галузей сучасної соціології. (uk)
- Социа́льная стратифика́ция (от лат. stratum «слой» + facio «делаю») — одно из ключевых понятий социологии, обозначающее систему признаков и критериев социального расслоения, положения в обществе, социальную структуру общества. (ru)
- 社会阶层或社会分层（英語：social stratification 或 class division），是社會學概念，指的是「依照共通的社會經濟财富狀況而將人們區分為不同群體」的分類方式，牽涉到一系列關係性的社會不平等，包括意識型態、政治、經濟和社會等面向。當人群之中出現差異，並且這樣的差異已經導致部分人擁有凌駕其他人的地位、權力、特權時，這就稱為社會階層（或社會分層）。社會藉此而將各類人們分類成有高下之別的階層或等級（等級制度）。 社會階層有四個重要的基本原則：一，社會階層不單單反映了人與人之間的個體差異，還是整個社會的特質。二，社會階層是能夠透過世代傳遞的。三，社會階層具有普遍性，但是是可以改變的。四，社會階層不僅牽涉到社會不平等，還牽涉到人們的信念。在當代的西方社會，社會階層被粗略地分為上中下三層，每個階層又可以再被劃分為更細的分類，例如依照職業來進行區分。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- Sociální stratifikace je socioekonomické rozvrstvení společnosti do segmentů a je výrazem distribuční nerovnosti, tj. nerovnosti rozdělení vzácných statků, do nichž patří hmotné bohatství, moc či prestiž. Poznání rozvrstvení společnosti (a zejména pak pochopení příčin jeho vzniku) je mezi sociology považováno za zásadní pro další zkoumání chování společnosti. Tomuto tématu věnuje např. kniha Anthonyho Giddense: Sociologie. (cs)
- Gizarte estratifikazioa gizabanakoen, haien kategoriaren arabera, klasifikazioa edo hierarkizazioa da. Mailaketa horretan eragiten duten aldagai nagusiak klase soziala, generoa, etnia eta adina dira. Modu sustantiboan erabilita, estratifikazioa da gizarte batean garatu den status bereizitasunen sistema. (eu)
- La stratification sociale, appelée aussi hiérarchisation sociale, est un processus qui tend à positionner les individus de façon hiérarchique, en strates (ou couches) au sein d'une organisation sociale donnée, et à engendrer des inégalités, en termes d'accès et de répartition des ressources. Le processus de stratification sociale produit une hiérarchie sociale, ainsi qu'un ordre social. (fr)
- 社会階層（しゃかいかいそう 英：Social stratification）とは、社会の重層的構造としての社会的成層を構成する個々の層を意味することが多い。 (ja)
- Соціа́льна стратифіка́ція — диференціація суспільства на соціальні класи та верстви населення. Стратифікація — це розташування індивідів і груп згори вниз горизонтальними пластами (стратами) за ознакою нерівності в прибутках, власності, рівні освіти, обсягу влади, професійному престижі, стилі життя, віку, статі тощо. Дослідження соціальної структури суспільства — соціальна стратифікація — є однією з теоретичних галузей сучасної соціології. (uk)
- Социа́льная стратифика́ция (от лат. stratum «слой» + facio «делаю») — одно из ключевых понятий социологии, обозначающее систему признаков и критериев социального расслоения, положения в обществе, социальную структуру общества. (ru)
- 社会阶层或社会分层（英語：social stratification 或 class division），是社會學概念，指的是「依照共通的社會經濟财富狀況而將人們區分為不同群體」的分類方式，牽涉到一系列關係性的社會不平等，包括意識型態、政治、經濟和社會等面向。當人群之中出現差異，並且這樣的差異已經導致部分人擁有凌駕其他人的地位、權力、特權時，這就稱為社會階層（或社會分層）。社會藉此而將各類人們分類成有高下之別的階層或等級（等級制度）。 社會階層有四個重要的基本原則：一，社會階層不單單反映了人與人之間的個體差異，還是整個社會的特質。二，社會階層是能夠透過世代傳遞的。三，社會階層具有普遍性，但是是可以改變的。四，社會階層不僅牽涉到社會不平等，還牽涉到人們的信念。在當代的西方社會，社會階層被粗略地分為上中下三層，每個階層又可以再被劃分為更細的分類，例如依照職業來進行區分。 (zh)
- التدرج الاجتماعي (بالإنجليزية: Social Stratification) يمتاز كل مجتمع من المجتمعات البشرية، بشكل أو آخر، من أشكال الترتيب أو التسلسل بين طبقاته، سواء في تمايز الأسر أو العائلات بعضها عن بعض، أو في ترتيبها في طبقات متدرجة، من الملكية أو الثروة أو الهيبة أو القوة أو النفوذ. لذا، عرَّف أحد العلماء هذا المصطلح بوصفه تباين ترتيب الأفراد، الذين يكونون نسقاً اجتماعياً، ومعاملتهم على أساس أن بعضهم أعلى منزلة من الآخرين، في ضوء بعض الاعتبارات والأسس الاجتماعية المهمة. وهذا يعني أن التدرج هو نوع من الترتيب أو التسلسل، على أساس بُعد الهيبة (بالإنجليزية: Prestige). (ar)
- L'estratificació social fa referència a la jerarquització dels individus d'una societat sobre la base de criteris socioeconòmics com ara la riquesa, el gènere, la raça, el nivell educatiu o l'edat. El terme estratificació utilitza la metàfora geològica (les diferents capes verticals que es troben en el terreny) per fer referència al caràcter jeràrquic de l'organització social, on les capes estan fetes de persones amb accés desigual als recursos. Les persones que tenen més recursos es troben en la capa superior de l'estructura social de l'estratificació. Els altres grups de persones descendeixen progressivament, del mateix mode que els recursos, representant les capes inferiors de la societat. (ca)
- Κοινωνική διαστρωμάτωση είναι η ιεράρχηση ή διαβάθμιση των ατόμων και των ομάδων σε στρώματα, που εκφράζεται με τη δομική ανισότητα στην κατανομή των επιβραβεύσεων, των προνομίων και των πόρων. Η φυλή, η εθνότητα, ο πλούτος και το κύρος των κοινωνικών υποκειμένων παίζουν σημαντικό ρόλο στην κατάταξή τους στην κοινωνική διαστρωμάτωση. Ο τρόπος με τον οποίο είναι συγκροτημένες οι κοινωνίες συντελεί στο να υπάρχουν ανισότητες στην κατανομή του πλούτου, των δικαιωμάτων, της πρόσβασης στην γνώση ανάμεσα στα μέλη των κοινωνιών. (el)
- Socia tavoligo, socia tavoliĝo, socia stratumiĝo aŭ socia stratumigo, depende ĉu oni konsideras tion kiel spontanea aŭ kaŭzita afero, estas la kategoriado de socio de homoj en sociekonomiajn tavolojn, bazitaj sur okupo kaj enspezo, riĉaĵo kaj socia statuso, aŭ derivitaj rajtoj kaj povoj (socie kaj politike). Kiel tia, tavoliĝo estas la relativa socipozicio de personoj ene de socia grupo, kategorio, geografia regiono, aŭ socia unuo. En modernaj okcidentaj socioj, socia tavoliĝo tipe estas konsiderita kiel distribuebla en tri sociaj klasoj: (i) la alta klaso, (ii) la meza klaso, kaj (iii) la malalta klaso; en victurno, ĉiu klaso povas esti subdividita en tavolojn, ekz. la supra tavolo, la meza tavolo, kaj la plej malalta tavolo. Krome, socia tavolo povas esti formita sur la bazoj de parencec (eo)
- La estratificación social es la forma en que la sociedad se agrupa en estratos sociales reconocibles de acuerdo a diferentes criterios de categorización. Se tiene en cuenta la conformación de grupos de acuerdo a criterios establecidos y reconocidos, como pueden ser la ocupación e ingreso, riqueza y estatus, poder social, económico o político. La estratificación social da cuenta o es un medio para representar la desigualdad social de una sociedad en la distribución de los bienes materiales o simbólicos, económicos o culturales. (es)
- Social stratification refers to a society's categorization of its people into groups based on socioeconomic factors like wealth, income, race, education, ethnicity, gender, occupation, social status, or derived power (social and political). As such, stratification is the relative social position of persons within a social group, category, geographic region, or social unit. (en)
- Stratifikasi sosial atau penstrataan sosial adalah pembedaan atau pengelompokan para anggota masyarakat secara vertikal (bertingkat). Menurut sosiolog Italia, bahwa pembedaan di dalam masyarakat ini terkait dengan konsep kekuasaan, yakni ada sekelompok orang memang berkuasa atas kelompok orang yang lain. (in)
- La stratificazione sociale è la condizione degli strati (ossia le classi) sociali, composti da individui o gruppi, collocati vicini o sovrapposti in una scala di superiorità o inferiorità relativa a seconda della ricchezza, del potere, del prestigio, ovvero di ciò che la società in cui vivono ritiene rilevante ai fini della distinzione sociale. (it)
- 사회 계층(社會階層)은 한 사회 안에서 구별되는 인간 집단을 말한다. 현존하는 사회는 우리가 경험에 의해서 알고 있는 바와 같이 일정한 성층성(成層性)을 가지고 있고 그 성층은 (서열적 상하관계의 구조) 상태를 이루고 있다. 그 가장 비근한 예는 직업의 상위나 그에 의거한 수입의 차이에 따라 생기는 성층이다. 직업이나 수입의 차이에는 또 사회적인 명예와 위신의 상하가 수반된다. 위신이란 개인이 타인이나 사회 전체로부터 받는 심리적 혹은 정신적 평가의 고저를 의미하는 말이다. 또 수입이나 위신의 차이에는 엘리트와 대중, 지배층과 피지배층 등의 구별에서 볼 수 있는 지배 구조 내에 있어서의 지위가 결합되고 있다. 지배 구조내에 있어서의 지위를 점하는 데 따라 개인은 권력의 배분을 받는다든지 그 지배의 대상이 된다든지 한다. 이와 같이 직업·수입·위신 등의 차이는 사회의 성층 구조의 기반을 이루면서 다시 지배 구조 혹은 권력의 배분 구조에 결부되는데 이러한 성층 구조 내의 층을 가리키는 개념이 계층이다. 계층이란 말은 이러한 의미에서는 성층이라는 말과 아주 유사하다. 굳이 구별한다면 성층은 층의 히에라르키 상태를 가리키고, 계층은 그 가운데의 층을 가리킨다. (ko)
- Sociale stratificatie is het indelen van groepen mensen in maatschappelijke lagen waartussen een ongelijkheidsverhouding bestaat. Het indelen gebeurt op basis van sociale categorieën, zoals geslacht, opleidingsniveau of etniciteit. De ongelijkheidsverhouding uit zich in de ongelijke toegang tot materiële waarden, waaronder inkomen en bezit, en immateriële waarden, waaronder aanzien en macht. Het begrip is ontleend aan het Latijnse stratificare, de combinatie van strātum (parallelle, horizontale laag; gaat terug op strātus, uitspreiding) en facere (doen, maken). (nl)
- Stratyfikacja (stratyfikacja społeczna, uwarstwienie społeczne) – pojęcie socjologiczne wyrażające fakt, że wszelka społeczność składa się z poziomów pozostających ze sobą w relacjach nadrzędności i podporządkowania. Stratyfikacja społeczna mierzona jest dostępnością do pięciu podstawowych zasobów społecznych: władza, pieniądze, prestiż, wykształcenie oraz zdrowie. Stratyfikacja oznacza, że każde społeczeństwo ma pewien system rang: pewne warstwy stoją wyżej, inne zaś niżej. Ich suma stanowi system stratyfikacyjny danego społeczeństwa. (pl)
- Estratificação social, na sociologia, é um conceito que envolve a "classificação das pessoas em grupos com base em condições socioeconômicas comuns; um conjunto relacional das desigualdades com as dimensões econômicas, social, política e antropológica". Quando as diferenças levam a um status de poder ou privilégio de alguns grupos em detrimento de outros, isso também é chamado de estratificação social. É um sistema pelo qual a sociedade classifica categorias de pessoas em uma hierarquia. A estratificação social é baseada em quatro princípios básicos: (pt)
- Social stratifiering är ett begrepp inom sociologi och arkeologi som avser den hierarkiska strukturen i ett samhälle som delar upp människorna i klasser, grupper, kaster eller någon annan form av strata. I alla samhällen där opersonliga kontakter förekommer finns någon form av social stratifiering, men hierarkins konstruktion varierar kraftigt mellan olika samhällen. (sv)
|
