| dbo:abstract
|
- L'alienació és un fenomen no innat en les persones, de disposició psicològic-mental. És una forma d'adaptació, acceptació i separació de l'individu amb la seua realitat. Originàriament s'empra el mot en l'àmbit jurídic amb significat de transferència d'una propietat. Generalment, però, hom entén la noció d'alienació a partir de la filosofia o sociologia. En filosofia envia cap a una despossessió de l'individu, és a dir, de pèrdua del control d'un mateix, de les seues pròpies forces, a favor d'un altri (un parent, individu, grup o societat). Sovint és concep doncs com a poca autenticitat de l'existència viscuda per part de qui és alienat. Tot amb tot es fa evident que la paraula és polisèmica malgrat fer-se servir tot sovint amb un sentit més generalitzador i agafat del seu significat en filosofia o sociologia. En efecte, és freqüent trobar el terme amb significat sociològic, el qual hi atorga la definició de procés viscut sota el capitalisme amb què diversos individus deixen de ser conscients i mestres del seu treball, de llurs cosmovisions, per a adoptar les formes ideològiques generades per la infraestructura. Quan és així, servix ben sovint per a denunciar la situació d'alienació, vulga ser al treball, a l'escola, vulga ser per la religió, el consum, etc. Designa d'aquesta manera un estat de privació de les pròpies facultats o dels propis drets, una despossessió de llurs capacitats o un constrenyiment imposat que impedix el desenvolupament del seu propi potencial, de tal forma que hom es torna aliè o estranger a ell o ella mateixa, tot deixant de pensar sobre llur persona i és sotmesa a una superestructura sense ser-ne gaire conscient. El concepte utilitzat en sociologia o filosofia ha permès fer una crítica global a les formes d'organització social o productives. Això reenvia cap a la noció de domini o explotació. L'alienació social ha tingut un èxit notable als anys 1960 i 1970. Tot seguit s'estanca i gairebé desaparix, segons alguns autors, per manca de precisió a l'hora de donar-ne una definició. (ca)
- Odcizení je pojem používaný ve filozofii a sociální teorii, který zahrnuje řadu psychologických a společenských neduhů spočívajících ve škodlivém oddělení subjektu (jedince, společenství) od různých věcí, ke kterým patří. Lidé jsou kupříkladu odcizeni jeden od druhého, pokud si nerozumí či k sobě nepociťují přiměřené city; jsou odcizeni od politického procesu, pokud se z něj cítí vyčleněni. Pojem odcizení je často užíván v souvislosti s bezmocí, ztrátou smyslu či sociální izolací. Rozšíření pojmu odcizení v moderních dějinách má kořeny v díle německého filozofa G. W. F. Hegela (německy Entfremdung). Širší pozornost získal na základě děl Karla Marxe, který jej použil při popisu kapitalistického výrobního procesu, který podle něj vede k odcizení dělníků od produktů jejich vlastní práce. Ve 20. století se stal jedním z klíčových pojmů kritické sociální teorie, psychoanalýzy i existenciální filozofie a stal se předmětem řady empirických výzkumů, které zahrnovaly i vývoj sociologických škál na měření míry odcizení. (cs)
- الاغتراب الاجتماعي (بالإنجليزية: Social alienation) هو حالة في العلاقات الاجتماعية تنعكس حسب درجة التفاعل أو التكامل الاجتماعي، والقيم، والأخلاق ودرجة المسافة أو العزلة الاجتماعية بين الأفراد، أو بين الفرد ومجموعة من الناس في مجتمع أو بيئة العمل. فهو مصطلح في علم الإجتماع وضع من قبل العديد من المنظرين الكلاسيكيين والمعاصرين، فهو مصطلح له العديد من الاستخدامات والضوابط المحددة. (ar)
- Fremdiĝo, aŭ alieciĝo, estas mensa aŭ socia stato, de individuo aŭ de socia grupo, kiuj sentas sin "ne apartenantaj", malligitaj kaj indiferentaj, aŭ eĉ apatiaj. Laboristo kiu plenumas monotonan rutinan laboron kaj ne estas partnero en ĉiuj stadioj de produktado suferos, laŭ Karl Marx, pro frustriĝo kaj fremdiĝo. Markso ne estis la unua kiu uzis la esprimon, ĝi estas teknika termino en germana filozofio kiu aperis en la verkado de Hegel. En germana filozofio, la fremdiĝo estas inter homeco kaj reala homa ekzisto. La signifo de "homeco" en ĉi tiu kunteksto estas simila al la signifo de "bonfarto". La implico en la frazo estas ke la socia situacio alportas homojn vivi vivon kiu ne realigas sin, ĉar ili ne vivas laŭ kio faras vivon por la bono. En sia verko, Marx listigis kvar tavolojn de fremdiĝo de la laboristo en la kapitalisma industria socio (1844):
* Fremdiĝo de la homo de la produkto de lia laboro – kiam ĝi restas la posedaĵo de la kapitalisto, kiu dungas lin. La ideo estas ne nur, ke ĉiu laboristo estas fremdigita de la produkto, kiun li produktas, sed ke la laborproduktoj estas fremdigitaj de la laboristoj, kiuj ilin kreis: aferoj kreitaj de homoj aperas en iliaj vivoj tiel, ke ili estas fremdigitan de ĝi kaj depremas ilin. En la 21-a jarcento, tiu speco de fremdiĝo atingas sian pinton: homoj tute ne scias, kiel funkcias preskaŭ ĉiuj aparatoj, kiujn ili uzas, kaj tiusence ili estas "fremdaj" al ĉi tiu mondo. Ekonomikisto Milton Friedman prenis la signifon de la esprimo kiel laŭdo de kapitalismo: "Neniu en la mondo scias kiel fari krajonon - tiom da teknologioj estas implikita en ĝia produktado, kaj tamen oni prenas ĝin por memkompreneblaĵo. Konsiderante ke iuj homoj devas labori pro sia ekonomia situacio dum aliaj profitas de la kapitalisma entrepreno, la laboristo fakte laboras en la produktado de siaj malliberigintaj ĉenoj. Jonathan Wolf prenas ĉi tiun signifon plu, kaj klarigas, ke la tuta ekonomia sistemo fariĝas tia, kiun laboristo ne komprenas, kaj ilustras tion helpe de la ekzemplo de ekonomia krizo kreita pro kialo, kiun la plej multaj homoj ne komprenas. La ideo estas, ke manko de kompreno de la ekonomia sistemo igas nin iloj en kiuj ni ne komprenas nian lokon, kaj tiusence estas fremdigitaj.
* Fremdiĝo de la homo de la ago mem de produktado, la laboro en kiu li "vivtenas sian mondon" per la laboro investita por ŝanĝi la krudaĵon en produkton, ago en kiu li devis plenumi sin. La metaforo por kompreni ĉi tiun punkton estas ke homoj ruliĝas en produktadmaŝinojn. Marx klarigas, ke laboristoj sub kapitalisma reĝimo estas fremdigitaj de la kreiva procezo: anstataŭ investi penson, kreivon, personan premsignon - ili obeas simplajn instrukciojn, fakte ordonojn. Ĉi tie kreiĝas absurdaĵo: kvankam homoj estas esence kreivaj kaj supozeble realigas sin en produktado, tamen ili derivas sian ĝuon en la vivo de agoj kiuj ne estas parto de la laboro, sed dise al ĝi.
* Fremdiĝo de homo de sia propra naturo, la distanco de homo laboranta ene de kapitalismo for de lia aŭtenta identeco kiel homo kaj fizike kaj spirite libera. La intenco de Karl Marx estas, ke estas aferoj en homoj, kiuj igas nin homaj, kaj ke homoj ne sekvas ilin ĝuste. Ĉi tiuj aferoj estas dividitaj en du. La unua estas la diferenco inter homo kaj besto laŭ "kion ni povas fari". Marx klarigas tion per la diferenco inter "la plej bona abelo kaj la lasta el la arkitektoj": multaj bestoj produktas aĵojn, sed kiel homoj ni povas produkti pli bone per lernado. Tiel, dum por produkti mielon pli bone oni devas alporti aliajn abelojn - por produkti pli bonajn konstruaĵojn oni devas simple instrui la homojn kiel fari. Sub kapitalismo - multaj el ni ne povas esti edukitaj, kaj do ni estas fremdigitaj de la naturo. La dua senco estas, ke ni ne devas konstante produkti en la sento de post- kaj survivado. Markso kaj aliaj ekonomikistoj apartigis du specojn de labordivido: labordivido laŭ sektoroj (fiŝkaptistoj, ekonomikistoj, ŝufaristoj), kontraste al labordivido ene de fabriko. La fama ekzemplo estas tiu de Adam Smith, kiu montris, ke la labordivido en najlofabriko en dek simplajn kaj rutinajn mekanikajn operaciojn multe pliigis produktivecon.
* La fremdiĝo de la homo disde aliaj, tio estas de liaj samklasanoj, kaj finfine de ĉiu homo kaj de la kompreno de la komunaj interesoj kaj socia solidareco. Marx klarigas, ke se eksterterano rigardus la homaron de supre - li vidus homojn ellitiĝi matene, iri al laboro, butikumi, sed ne kompreni la koncepton de mono. La eksterterano miris pri la enorma kunlaboro inter homoj, sed la homa sperto por la individuoj en ĝi fariĝas tia, kiu sumiĝas al la sama piediro al la vendejo kaj laboro. La fremdiĝo tiam manifestiĝas en tio, ke ni ne komprenas nian parton ene de la granda ekonomio. (eo)
- Entfremdung bezeichnet einen individuellen oder gesellschaftlichen Zustand, in dem eine ursprünglich natürliche Beziehung des Menschen aufgehoben, verkehrt, gestört oder zerstört wird. Dies kann die Beziehung eines Menschen zu sich selbst – im Sinne einer Selbstentfremdung –, zu seinen Mitmenschen, zur Natur, zu seiner Arbeit oder dem Produkt seiner Arbeit betreffen. Der Begriff ist zentraler Bestandteil unter anderem der Kulturkritik, der Gesellschaftskritik, der Wachstumskritik sowie des Primitivismus. Entfremdung ist außerdem Thema vieler Romane und anderer künstlerischer Werke. (de)
- Alienazioa gizabanakoak inguruarekiko berezko harreman, lotura, atxikimendu, ahalmen eta erreferentziak galdu egiten dituen egoera da. Bereziki, ingurune batek dakarren isolamenduari eta gizabanakoarentzat duen baliagarritasun ezari egiten dio erreferentzia, hala nola indarreango eta erlijioarekin loturik. (eu)
- El término alienación se emplea en distintos sentidos y en diversas disciplinas, como la medicina, la psicología, la religión, la filosofía, la sociología o las ciencias políticas. La idea común a los diversos conceptos de alienación hace referencia a algo «ajeno» a sí mismo que el sujeto ya no controla, un bien que se vende o un «yo» que se extraña. (es)
- Alienisasi atau dalam Bahasa Indonesia bisa diartikan menjadi proses menuju keterasingan, adalah teori yang dikeluarkan oleh Karl Marx tentang munculnya sebuah keadaan di mana buruh atau proletar mendapatkan sebuah keadaan yang terasing dari kehidupanya. Ia percaya bahwa Alienisasi adalah hasil dari eksploitasi Kapitalisme terhadap buruh dengan mengartikanya sebagai modal. Konsep Keterasingan buatan Marx berasal dari fakta ekonomi yang ada di masanya. Hal ini tertulis dalam karyanya Das Kapital dan terbesit dalam karya-karyanya yang lain. Sebenarnya Marx sendiri mengurangi penggunaan kata alienisasi atau keterasingan dalam karya-karya di fase kedua hidupnya. Hal ini dikarenakan Marx tidak mau kata ini berkurang nilainya, sebagai akibat dari banyaknya para filsuf sejaman Marx yang menggunakan kata tersebut sebagai konsep mereka yang sebenarnya jauh dari yang dimaksud oleh Marx. Keterasingan terjadi jika semakin banyaknya modal terkumpul untuk Kapitalis, dan semakin miskin pula si Buruh akibat dari hasil eksploitasi si kapitalis. Artinya si kapitalis menimbun banyak harta yang sebenarnya merupakan barang yang telah diciptakan si buruh. Karena buruh tidak memiliki kekuasaan untuk menjual barang tersebut seperti layaknya yang dilakukan kapitalis, maka si kapitalis yang memiliki hak untuk menjual barang tersebutlah yang akan mendapat nilai lebih tersebut. Jika ini diakumulasikan dengan apa yang di dapat si buruh -baca gaji-, akan memunculkan variabel yang berbalik. Dimana si buruh akan menjadi lebih murah atau tak berharga saat nilai lebih dari barang-barang yang dia buat jauh lebih tinggi dan tidak sepadan dengan nilai yang ia dapat. Hal tersebut akan memunculkan keadaan yang disebut Karl Marx sebagai (Vergebrtandlichung) atau bisa dibilang buruh dijadikan objek dalam satuan modal di mata kapitalis, bukan sebagai subjek atau pencipta benda. Pengendalian kapitalis terhadap apa yang diciptakan buruh dan keadaan sistem kemasyarakatan yang tidak mendukungnya akan memunculkan sebuah kekuatan eksternal yang memaksanya. Kekuatan tersebut seakan-akan (bagi buruh) memusuhinya. Artinya, sebagai barang modal milik kapitalis, buruh tak lain dianggap sebagai budak dan bisa dipakai oleh si kapitalis asal dalam batas-batas perjanjian atas buruh dan si majikan yang pro-keuntungan si majikan dan bukan perjanjian yang balanced, sering ini menjadi sebagai perangkap kerja buat si buruh karena buruh yang tak punya tak punya pilihan lain selain menerima perjanjian tersebut. Dengan kata lain, produk kerja dari kaum buruh tidak menjadi kepunyaanya dan bersifat eksternal. (in)
- Le terme aliénation (du latin : alienus, qui signifie « autre », « étranger ») est à l'origine un terme juridique, se rapportant à un transfert de propriété. La notion d'aliénation est généralement comprise, en philosophie, comme la dépossession de l'individu, c'est-à-dire la perte de sa maîtrise, de ses forces propres au profit d'un autre (parent, individu, groupe ou société en général). Il renvoie ainsi fréquemment à l'idée d'une inauthenticité de l'existence vécue par l'individu aliéné. Le terme d'aliénation est particulièrement polysémique, tant et si bien qu'il est régulièrement considéré comme un concept trop englobant. Il est en effet couramment utilisé à propos de divers sujets, que ce soit pour dénoncer l'aliénation ou le caractère aliénant du système capitaliste de manière générale, ou pour critiquer certains phénomènes ou institutions sociales particuliers, telles le travail, la religion, l'école, l'argent ou la consommation… Il sert aussi souvent à désigner un état de privation de ses facultés propres ou de ses droits, une dépossession de ses capacités ou une contrainte imposée empêchant le déploiement de son potentiel, ou encore à signaler qu'une personne n'est plus elle-même, devient étrangère à elle-même, ne pense pas par elle-même, est assujettie sans en avoir conscience, etc. Concept permettant une critique globalisante des formes et organisations sociales, à la manière des notions de domination ou d'exploitation, l'idée d'aliénation a connu un large succès dans les années 1960 et 1970, pour ensuite voir son usage s'estomper sinon disparaître, selon certains en raison même de sa perte de signification précise, avant d'être l'objet de tentatives de réhabilitation. (fr)
- Social alienation is a person's feeling of disconnection from a group – whether friends, family, or wider society – to which the individual has an affinity. Such alienation has been described as "a condition in social relationships reflected by (1) a low degree of integration or common values and (2) a high degree of distance or isolation (3a) between individuals, or (3b) between an individual and a group of people in a community or work environment [enumeration added]". It is a sociological concept developed by several classical and contemporary theorists. The concept has many discipline-specific uses, and can refer both to a personal psychological state (subjectively) and to a type of social relationship (objectively). (en)
- Il termine alienazione – derivato dall'aggettivo latino alienus, a sua volta dal pronome indefinito alius (in greco ἄλλος) 'altro' – viene utilizzato in filosofia per indicare il disagio dell'uomo moderno nella civiltà industriale, nella quale l'artificio che gli è proprio lo fa sentire lontano dalle proprie radici naturali. I primi studi in cui questo concetto viene esplicitato si hanno con Rousseau, Fichte, Schelling, Hegel e Feuerbach, mentre è proprio con le elaborazioni di Marx ed Engels – e di molti autori formatisi a questa scuola di pensiero e di azione politico-economica – che lo studio e l'analisi del fenomeno dell'alienazione, dopo l'avvento della società industriale e capitalista, trova la sua fioritura. (it)
- ( 노래에 대해서는 소외 (노래) 문서를 참고하십시오.) 소외(疏外)는 철학 또는 경제학 용어이다. 인간이 만든 것 (상품 · 화폐 · 제도 등)이 인간 스스로부터 멀어져 반대로 인간을 지배하는 같은 생소한 힘으로 나타나는 것을 말한다. 또한 이를 통해 인간이 지닌 자기의 본질을 잃는 상태를 말한다. (ko)
- 哲学、経済学用語としての疎外（そがい、独: Entfremdung、英: alienation）は、人間が作った物（機械・商品・貨幣・制度など）が人間自身から離れ、逆に人間を支配するような疎遠な力として現れること。またそれによって、人間があるべき自己の本質を失う状態をいう。 (ja)
- Vervreemding is een proces waarbij mensen zich niet meer zichzelf voelen omdat ze het idee hebben geen invloed te kunnen uitoefenen op de ontwikkelingen. Het begrip is onder meer uitgewerkt in de filosofie, psychologie, sociologie, theologie, rechtsgeleerdheid en politieke economie, met als gevolg dat er uiteenlopende concepten zijn ontstaan. Daarnaast is vervreemden een juridisch begrip dat staat voor eigendomsoverdracht. (nl)
- Alienacja (wyobcowanie) (łac. alienus, alienum „obcy, cudzy”) – poczucie izolacji od społeczeństwa, nieutożsamianie się ze społecznością lokalną i ponadlokalną, utrata tożsamości jednostki charakterystyczna dla dużych ośrodków miejskich w społeczeństwach przemysłowych i poprzemysłowych (postindustrialnych) oraz dla sytuacji migracji zarobkowej. (pl)
- Alienation, förfrämligande, Entfremdung, är ett sociologiskt och filosofiskt begrepp som har haft många olika tillämpningar genom historien, men som generellt syftar på en känsla av främlingskap för eller inför något. Alienation som sociologiskt begrepp bör inte blandas ihop med begreppet parallellsamhälle, som avser en grupp personer som ställer sig utanför samhället, eller det arbetsmarknadspolitiska begreppet utanförskap, som betecknar att befinna sig utanför eller vara utestängd från något. (sv)
- Alienação (do latim alienatione) nas Ciências sociais, é um conceito que designa indivíduos que estão alheios a si próprios ou a outrem tornando-se escravos de atividades ou instituições humanas, devido a questões econômicas, sociais ou ideológicas. Desta forma, refere-se também à diminuição da capacidade dos indivíduos em pensarem e agirem por si próprios. Há quem defina a alienação como "a falta de consciência por parte do ser humano de que ele possui um grau de responsabilidade na formação do mundo a seu redor, e vice-versa". Deste conceito filosófico-sociológico, derivaram-se outros usos da palavra, como por exemplo, na psiquiatria, pode ser usada como um sinônimo de loucura. No Direito, existem a alienação de um bem, a Alienação parental e a Alienação fiduciária. Ainda que a alienação seja um conceito a priori filosófico, existe o conceito de alienação mais propriamente na Filosofia Marxista. (pt)
- Отчуждение (фр. aliénation, нем. Entfremdung, Entäußerung) в философии — категория, выражающая такую объективацию качеств, результатов деятельности и отношений человека, которая противостоит ему как превосходящая сила и превращает его из субъекта в объект ее воздействия. (ru)
- Відчу́ження — соціальний процес, що характеризується перетворенням діяльності людини і її результатів на самостійну силу, пануючу над нею і ворожу їй. (uk)
- 社會異化（英語：Social alienation）是「在個體間或個體與社群或工作環境間，低程度的社會關係和共同價值以及高程度的距離感和社會孤立所反映出的社會關係狀態」。此社會學概念是由數名古典和當代的理論家發展而來，並受到多方面的學術引用，可以參照一人的心理狀態（主觀地）或一類社會關係（客觀地）。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- الاغتراب الاجتماعي (بالإنجليزية: Social alienation) هو حالة في العلاقات الاجتماعية تنعكس حسب درجة التفاعل أو التكامل الاجتماعي، والقيم، والأخلاق ودرجة المسافة أو العزلة الاجتماعية بين الأفراد، أو بين الفرد ومجموعة من الناس في مجتمع أو بيئة العمل. فهو مصطلح في علم الإجتماع وضع من قبل العديد من المنظرين الكلاسيكيين والمعاصرين، فهو مصطلح له العديد من الاستخدامات والضوابط المحددة. (ar)
- Entfremdung bezeichnet einen individuellen oder gesellschaftlichen Zustand, in dem eine ursprünglich natürliche Beziehung des Menschen aufgehoben, verkehrt, gestört oder zerstört wird. Dies kann die Beziehung eines Menschen zu sich selbst – im Sinne einer Selbstentfremdung –, zu seinen Mitmenschen, zur Natur, zu seiner Arbeit oder dem Produkt seiner Arbeit betreffen. Der Begriff ist zentraler Bestandteil unter anderem der Kulturkritik, der Gesellschaftskritik, der Wachstumskritik sowie des Primitivismus. Entfremdung ist außerdem Thema vieler Romane und anderer künstlerischer Werke. (de)
- Alienazioa gizabanakoak inguruarekiko berezko harreman, lotura, atxikimendu, ahalmen eta erreferentziak galdu egiten dituen egoera da. Bereziki, ingurune batek dakarren isolamenduari eta gizabanakoarentzat duen baliagarritasun ezari egiten dio erreferentzia, hala nola indarreango eta erlijioarekin loturik. (eu)
- El término alienación se emplea en distintos sentidos y en diversas disciplinas, como la medicina, la psicología, la religión, la filosofía, la sociología o las ciencias políticas. La idea común a los diversos conceptos de alienación hace referencia a algo «ajeno» a sí mismo que el sujeto ya no controla, un bien que se vende o un «yo» que se extraña. (es)
- Social alienation is a person's feeling of disconnection from a group – whether friends, family, or wider society – to which the individual has an affinity. Such alienation has been described as "a condition in social relationships reflected by (1) a low degree of integration or common values and (2) a high degree of distance or isolation (3a) between individuals, or (3b) between an individual and a group of people in a community or work environment [enumeration added]". It is a sociological concept developed by several classical and contemporary theorists. The concept has many discipline-specific uses, and can refer both to a personal psychological state (subjectively) and to a type of social relationship (objectively). (en)
- Il termine alienazione – derivato dall'aggettivo latino alienus, a sua volta dal pronome indefinito alius (in greco ἄλλος) 'altro' – viene utilizzato in filosofia per indicare il disagio dell'uomo moderno nella civiltà industriale, nella quale l'artificio che gli è proprio lo fa sentire lontano dalle proprie radici naturali. I primi studi in cui questo concetto viene esplicitato si hanno con Rousseau, Fichte, Schelling, Hegel e Feuerbach, mentre è proprio con le elaborazioni di Marx ed Engels – e di molti autori formatisi a questa scuola di pensiero e di azione politico-economica – che lo studio e l'analisi del fenomeno dell'alienazione, dopo l'avvento della società industriale e capitalista, trova la sua fioritura. (it)
- ( 노래에 대해서는 소외 (노래) 문서를 참고하십시오.) 소외(疏外)는 철학 또는 경제학 용어이다. 인간이 만든 것 (상품 · 화폐 · 제도 등)이 인간 스스로부터 멀어져 반대로 인간을 지배하는 같은 생소한 힘으로 나타나는 것을 말한다. 또한 이를 통해 인간이 지닌 자기의 본질을 잃는 상태를 말한다. (ko)
- 哲学、経済学用語としての疎外（そがい、独: Entfremdung、英: alienation）は、人間が作った物（機械・商品・貨幣・制度など）が人間自身から離れ、逆に人間を支配するような疎遠な力として現れること。またそれによって、人間があるべき自己の本質を失う状態をいう。 (ja)
- Vervreemding is een proces waarbij mensen zich niet meer zichzelf voelen omdat ze het idee hebben geen invloed te kunnen uitoefenen op de ontwikkelingen. Het begrip is onder meer uitgewerkt in de filosofie, psychologie, sociologie, theologie, rechtsgeleerdheid en politieke economie, met als gevolg dat er uiteenlopende concepten zijn ontstaan. Daarnaast is vervreemden een juridisch begrip dat staat voor eigendomsoverdracht. (nl)
- Alienacja (wyobcowanie) (łac. alienus, alienum „obcy, cudzy”) – poczucie izolacji od społeczeństwa, nieutożsamianie się ze społecznością lokalną i ponadlokalną, utrata tożsamości jednostki charakterystyczna dla dużych ośrodków miejskich w społeczeństwach przemysłowych i poprzemysłowych (postindustrialnych) oraz dla sytuacji migracji zarobkowej. (pl)
- Alienation, förfrämligande, Entfremdung, är ett sociologiskt och filosofiskt begrepp som har haft många olika tillämpningar genom historien, men som generellt syftar på en känsla av främlingskap för eller inför något. Alienation som sociologiskt begrepp bör inte blandas ihop med begreppet parallellsamhälle, som avser en grupp personer som ställer sig utanför samhället, eller det arbetsmarknadspolitiska begreppet utanförskap, som betecknar att befinna sig utanför eller vara utestängd från något. (sv)
- Отчуждение (фр. aliénation, нем. Entfremdung, Entäußerung) в философии — категория, выражающая такую объективацию качеств, результатов деятельности и отношений человека, которая противостоит ему как превосходящая сила и превращает его из субъекта в объект ее воздействия. (ru)
- Відчу́ження — соціальний процес, що характеризується перетворенням діяльності людини і її результатів на самостійну силу, пануючу над нею і ворожу їй. (uk)
- 社會異化（英語：Social alienation）是「在個體間或個體與社群或工作環境間，低程度的社會關係和共同價值以及高程度的距離感和社會孤立所反映出的社會關係狀態」。此社會學概念是由數名古典和當代的理論家發展而來，並受到多方面的學術引用，可以參照一人的心理狀態（主觀地）或一類社會關係（客觀地）。 (zh)
- L'alienació és un fenomen no innat en les persones, de disposició psicològic-mental. És una forma d'adaptació, acceptació i separació de l'individu amb la seua realitat. Originàriament s'empra el mot en l'àmbit jurídic amb significat de transferència d'una propietat. Generalment, però, hom entén la noció d'alienació a partir de la filosofia o sociologia. En filosofia envia cap a una despossessió de l'individu, és a dir, de pèrdua del control d'un mateix, de les seues pròpies forces, a favor d'un altri (un parent, individu, grup o societat). Sovint és concep doncs com a poca autenticitat de l'existència viscuda per part de qui és alienat. (ca)
- Odcizení je pojem používaný ve filozofii a sociální teorii, který zahrnuje řadu psychologických a společenských neduhů spočívajících ve škodlivém oddělení subjektu (jedince, společenství) od různých věcí, ke kterým patří. Lidé jsou kupříkladu odcizeni jeden od druhého, pokud si nerozumí či k sobě nepociťují přiměřené city; jsou odcizeni od politického procesu, pokud se z něj cítí vyčleněni. Pojem odcizení je často užíván v souvislosti s bezmocí, ztrátou smyslu či sociální izolací. (cs)
- Fremdiĝo, aŭ alieciĝo, estas mensa aŭ socia stato, de individuo aŭ de socia grupo, kiuj sentas sin "ne apartenantaj", malligitaj kaj indiferentaj, aŭ eĉ apatiaj. Laboristo kiu plenumas monotonan rutinan laboron kaj ne estas partnero en ĉiuj stadioj de produktado suferos, laŭ Karl Marx, pro frustriĝo kaj fremdiĝo. En sia verko, Marx listigis kvar tavolojn de fremdiĝo de la laboristo en la kapitalisma industria socio (1844): (eo)
- Alienisasi atau dalam Bahasa Indonesia bisa diartikan menjadi proses menuju keterasingan, adalah teori yang dikeluarkan oleh Karl Marx tentang munculnya sebuah keadaan di mana buruh atau proletar mendapatkan sebuah keadaan yang terasing dari kehidupanya. Ia percaya bahwa Alienisasi adalah hasil dari eksploitasi Kapitalisme terhadap buruh dengan mengartikanya sebagai modal. (in)
- Le terme aliénation (du latin : alienus, qui signifie « autre », « étranger ») est à l'origine un terme juridique, se rapportant à un transfert de propriété. La notion d'aliénation est généralement comprise, en philosophie, comme la dépossession de l'individu, c'est-à-dire la perte de sa maîtrise, de ses forces propres au profit d'un autre (parent, individu, groupe ou société en général). Il renvoie ainsi fréquemment à l'idée d'une inauthenticité de l'existence vécue par l'individu aliéné. Le terme d'aliénation est particulièrement polysémique, tant et si bien qu'il est régulièrement considéré comme un concept trop englobant. Il est en effet couramment utilisé à propos de divers sujets, que ce soit pour dénoncer l'aliénation ou le caractère aliénant du système capitaliste de manière généra (fr)
- Alienação (do latim alienatione) nas Ciências sociais, é um conceito que designa indivíduos que estão alheios a si próprios ou a outrem tornando-se escravos de atividades ou instituições humanas, devido a questões econômicas, sociais ou ideológicas. Desta forma, refere-se também à diminuição da capacidade dos indivíduos em pensarem e agirem por si próprios. Há quem defina a alienação como "a falta de consciência por parte do ser humano de que ele possui um grau de responsabilidade na formação do mundo a seu redor, e vice-versa". (pt)
|
