| dbo:abstract
|
- حرب الاستقلال الإيطالية الثانية أو الحرب الفرنسية النمساوية أو الحرب النمساوية السردينية أو الحرب النمساوية البييمونتية. دارت الحرب بين نابليون الثالث في فرنسا و مملكة سردينيا بيدمونت ضد الإمبراطورية النمساوية في عام 1859. أما بالنسبة لعملية توحيد إيطاليا فتعرف هذه الحرب باسم حرب الاستقلال الثانية. (ar)
- Druhá italská válka za nezávislost (též rakousko-francouzsko-sardinská válka či jen sardinská válka) byl ozbrojený konflikt mezi Rakouskem a Francií společně se Sardinsko-piemontským královstvím, které se snažilo o osvobození a sjednocení tehdejší roztříštěné Itálie. (cs)
- Der Sardinische Krieg, auch Zweiter Italienischer Unabhängigkeitskrieg genannt, war einer der drei Italienischen Unabhängigkeitskriege. Er wurde 1859 zwischen dem Kaisertum Österreich einerseits und Sardinien-Piemont und dem französischen Kaiserreich unter Napoleon III. andererseits geführt. Napoleon III. hatte Sardinien zum Krieg ermutigt und sich für seine Hilfe die Grafschaft Nizza und Savoyen versprechen lassen. Sardinien-Piemont wollte das Königreich Lombardo-Venetien von österreichischer Herrschaft befreien und sich selbst einverleiben. Napoleons Plan war es, ein geeintes Italien unter französischer Vorherrschaft zu errichten. Der Krieg zog sich allerdings in die Länge, was sowohl die französisch-sardinische Seite als auch Österreich in Bedrängnis brachte. Der Feldzug Österreichs, das als Angreifer keinen Anspruch auf militärische Hilfe des Deutschen Bundes hatte, verlief erfolglos. In Frankreich erlahmte die Kriegslust angesichts der großen Menschenverluste in Italien und der Aussicht, demnächst von Preußen angegriffen zu werden. Preußen war unter dem Druck der deutschen Öffentlichkeit zwar nur zögernd gegen Frankreich aufmarschiert, bedrohte aber nun als möglicher Retter wiederum die Vormachtstellung Österreichs in Deutschland. Die Kriegsgegner befreiten sich aus ihrer militärisch-diplomatischen Zwangslage, indem sie plötzlich am 11. Juli 1859 einen Waffenstillstand aushandelten. Österreich teilte das Königreich Lombardo-Venetien und trat den westlichen Teil (die Lombardei) an Frankreich ab, während es den östlichen Teil (Venetien) behielt. Frankreich übertrug die Lombardei an Sardinien-Piemont. Durch die Erschütterung der österreichischen Herrschaft in Norditalien schlossen sich noch weitere Staaten Sardinien-Piemont an, woraus schließlich 1861 das Königreich Italien entstand. (de)
- Ο Δεύτερος Ιταλικός Πόλεμος της Ανεξαρτησίας, επίσης γνωστός ως Γαλλοαυστριακός Πόλεμος, Αυστροσαρδηνικός Πόλεμος, ή Ιταλικός Πόλεμος του 1859 (στη Γαλλία γνωστός ως Εκστρατεία της Ιταλίας), ήταν η ένοπλη σύρραξη της Β΄ Γαλλικής Αυτοκρατορίας και του Βασιλείου της Σαρδηνίας (το βασίλειο κάποιες φορές αναφερόταν ως Σαρδηνία-Πεδεμόντιο, αφού ο ίδιος οίκος, ο Οίκος της Σαβοΐας, κυβερνούσε και το Πεδεμόντιο εναντίον της Αυστριακής Αυτοκρατορίας το 1859, ο οποίος έπαιξε σημαντικό ρόλο στη διαδικασία της ενοποίησης της Ιταλίας). (el)
- La Dua Itala Milito de Sendependeco, ankaŭ nomata la Franci-Aŭstria Milito, Aŭstri-Sardia Milito aŭ Itala Milito de 26-a de aprilo al 11-an de julio 1859 (France: Campagne d'Italie), estis luktata de la Franca Imperio kaj la Regno de Sardio kontraŭ la Aŭstra Imperio en 1859 kaj ludis ŝlosilan parton en la procezo de Unuiĝo de Italio. Oni ĉirkaŭkalkulis 5,498 mortintojn el la franca flanko, kaj 1,533 mortintojn el la itala flanko; dum en la aŭstria flanko oni ĉirkaŭkalkulis 12,568 mortintojn. Tio okazis eĉ superante la aŭstriaj fortoj la kombinitan aliancon franc-italan. (eo)
- La segunda guerra de la Independencia italiana, también llamada la guerra franco-austríaca, la guerra austro-sarda o la guerra italiana de 1859, fue librada entre el Segundo Imperio francés y el Reino de Cerdeña contra el Imperio austríaco en 1859 y jugó un papel crucial en el proceso de la unificación de Italia. (es)
- La campagne d'Italie de 1859, aussi appelée Seconde guerre d'indépendance italienne, voit s'affronter les armées de l'Empire Français et du Royaume de Sardaigne à celles de l'Empire d'Autriche. Sa conclusion favorable aux Italiens permet la réunion de la Lombardie au royaume de Sardaigne et de poser les bases de la constitution du royaume d'Italie. (fr)
- Perang Kemerdekaan Italia Kedua, juga disebut Perang Prancis-Austria, Perang Austro-Sardinia atau Perang Italia 1859 (bahasa Prancis: Campagne d'Italie), adalah pertarungan Kekaisaran Prancis Kedua dan Kerajaan Sardinia melawan Kekaisaran Austria pada 1859 dan merupakan peristiwa kunci dalam proses unifikasi Italia. (in)
- The Second Italian War of Independence, also called the Franco-Austrian War, the Austro-Sardinian War or Italian War of 1859 (Italian: Seconda guerra d'indipendenza italiana; French: Campagne d'Italie), was fought by the Second French Empire and the Savoyard Kingdom of Sardinia against the Austrian Empire in 1859 and played a crucial part in the process of Italian Unification. A year prior to the war, in the Plombières Agreement, France agreed to support Sardinia's efforts to expel Austria from Italy in return for territorial compensation in the form of the Duchy of Savoy and the County of Nice. The two states signed a military alliance in January 1859. Sardinia mobilised its army on 9 March 1859, and Austria mobilized on 9 April. On 23 April, Austria delivered an ultimatum to Sardinia demanding its demobilization. Upon Sardinia's refusal, the war began on 26 April. Austria invaded Sardinia three days later, and France declared war on Austria on 3 May. The Austrian invasion was stopped by the arrival of French troops in Piedmont that had begun in late April. The Austrians were defeated at the Battle of Magenta on 4 June and pushed back to Lombardy, where the Franco-Sardinian victory at the Battle of Solferino on 24 June resulted in the end of the war and the signing of the Armistice of Villafranca on 12 July. Austria ceded Lombardy to France, which, in turn, gave it to Sardinia. Exploiting the collapse of Austrian power in Italy, Sardinia annexed the United Provinces of Central Italy, consisting of the Grand Duchy of Tuscany, the Duchy of Parma, the Duchy of Modena and Reggio and the Papal Legations, on 22 March 1860. Two days later, Sardinia ceded Savoy and Nice to France at the Treaty of Turin as compensation for its assistance. (en)
- 제2차 이탈리아 독립 전쟁, 또는 다른 명칭으로 프랑스-오스트리아 전쟁, 오스트리아-사르데냐 전쟁, 1859년 이탈리아 전쟁(프랑스어: Campagne d'Italie),은 이탈리아의 통일에 중요한 역할을 한 전쟁으로, 1859년 프랑스 제2제국과 사르데냐 왕국 연합군이 오스트리아 제국과 맞서 싸운 전쟁이다. 이 전쟁에서 프랑스-사르데냐 연합군이 승리를 거두었다. (ko)
- De Tweede Italiaanse Onafhankelijkheidsoorlog, ook bekend als de Frans-Oostenrijkse Oorlog, Oostenrijks-Sardijnse Oorlog, Oostenrijks-Piëmontese Oorlog en (in Frankrijk) Italiaanse veldtocht (Campagne d'Italie), werd uitgevochten door het Tweede Franse Keizerrijk van keizer Napoleon III van Frankrijk en het Koninkrijk Piëmont-Sardinië tegen het Keizerrijk Oostenrijk in 1859. De oorlog werd doelbewust door Piëmont-Sardinië geprovoceerd, in afspraak met Frankrijk dat in Oostenrijk een belangrijke opponent in Europa zag. Deze afspraken werden in het grootste geheim gemaakt tijdens de Ontmoeting van Plombières in juli 1858. Oostenrijk was toen de heerser van Noordoost-Italië. Nadat op 11 juli 1859 de Wapenstilstand van Villafranca was gesloten, werd in november 1859 het Verdrag van Zürich getekend. Frankrijk verkreeg het Oostenrijkse Lombardije en gaf dit vervolgens aan Piëmont-Sardinië. In ruil voor zijn hulp kreeg Frankrijk gebieden van Piëmont-Sardinië, namelijk het hertogdom Savoye en het graafschap Nizza (Nice). De gebiedsoverdrachten werden officieel vastgelegd bij het Verdrag van Turijn (1860). Met de gevolgen van de dure oorlog was Frankrijk minder tevreden: keizer Napoleon III was ervan uitgegaan dat Piëmont-Sardinië hem dankbaar zou blijven en dat de Centraal-Italiaanse staten onder Franse invloed zouden komen. Deze echter werden binnen korte tijd onderdeel van het nieuwe koninkrijk Italië onder leiding van Piëmont-Sardinië. (nl)
- 第二次イタリア独立戦争（だいにじイタリアどくりつせんそう、イタリア語: Seconda guerra d'indipendenza italiana、ドイツ語: Zweiter Italienischer Unabhängigkeitskrieg、フランス語: deuxième guerre d'indépendance italienne）、または1859年イタリア戦争（仏: guerre d'Italie de 1859）、1859年イタリア戦役（仏: campagne d'Italie de 1859）、サルデーニャ戦争（独: Sardinische Krieg）、1859年フランス・オーストリア戦争（英: Franco-Austrian War of 1859）、1859年オーストリア・サルデーニャ戦争（英: Austro-Sardinian War of 1859）は1859年にフランス第二帝政とサルデーニャ王国がオーストリア帝国と戦った戦争。イタリア統一運動の過程で重要な役割を果たした。 (ja)
- La seconda guerra d'indipendenza italiana è un episodio del Risorgimento. Fu combattuta dalla Francia e dal Regno di Sardegna contro l'Austria dal 27 aprile al 12 luglio 1859. La guerra ebbe come prologo gli accordi di Plombières del 21 luglio 1858 e l'alleanza sardo-francese del gennaio 1859 con i quali il Regno di Sardegna e la Francia prepararono la guerra all'Austria. Si aprì nell'aprile 1859 con l'attacco dell'Austria al Regno di Sardegna che non aveva accettato di smobilitare l'esercito. Proseguì con una serie di vittorie militari dei sardo-francesi, fra le quali la battaglia di Magenta e quella di Solferino e San Martino. Si concluse con l'armistizio di Villafranca (11-12 luglio 1859) e la sconfitta dell'Austria che fu costretta a cedere alla Francia la Lombardia, girata poi al Regno di Sardegna. La guerra ebbe come effetto il declino del sistema di ingerenze politiche dell'Austria in Italia stabilito dal congresso di Vienna. Come conseguenze portò all'annessione da parte del Regno di Sardegna, oltre che della Lombardia, anche dei territori (Toscana, Parma, Modena e Romagna pontificia) le cui autorità lasciarono il potere a governi provvisori filopiemontesi. Determinò inoltre la fase più incisiva del Risorgimento (spedizione dei Mille), al termine della quale si ebbe la formazione del Regno d'Italia (1861). (it)
- Andra Italienska frihetskriget var ett krig mellan Kungariket Sardinien och Frankrike på ena sidan och Kejsardömet Österrike på den andra sidan. (sv)
- Wojna francusko-austriacka – konflikt zbrojny, toczący się w 1859 pomiędzy II Cesarstwem Francuskim i Królestwem Piemontu i Sardynii a Cesarstwem Austrii. W roku 1859 stojący na czele rządu piemonckiego Camillo Cavour zamierzał wypowiedzieć wojnę Austrii, co miało na celu wyparcie jej wpływów z Włoch i doprowadzenie do zjednoczenia pod rządami dynastii sabaudzkiej. Jako sprzymierzeńca w tym przedsięwzięciu pozyskał on Napoleona III, zawierając z nim w czerwcu 1858 roku Układ z Plombières, w którym uzgodniono wspólne działania przeciwko Austrii. Celem obu stron było wyparcie Austriaków z Włoch, założenie trzech państw na ziemiach Italii: Górnej Italii pod przewodnictwem sardyńsko-piemonckim, królestwa środkowych Włoch i Mediolanu oraz Sycylii. Pieczę nad całym państwem miał sprawować papież. Za pomoc w wojnie Francja otrzymała od Królestwa Piemontu Lombardię, Sardynię, Niceę i Sabaudię. W odpowiedzi na ogłoszoną przez Piemont mobilizację Austriacy wystosowali 23 kwietnia 1859 ultimatum, żądające rozbrojenia armii piemonckiej. Żądania austriackie zostały przez Cavoura odrzucone, w związku z czym Franciszek Józef I wypowiedział Piemontowi wojnę. 29 kwietnia 1859 wojska austriackie przekroczyły granicę z Piemontem. W dwóch wielkich bitwach pod Magentą 4 czerwca 1859 oraz Solferino 24 czerwca 1859 Austriacy ponieśli klęski, co zmusiło ich do zawarcia zawieszenia broni w Villafranca 11 lipca 1859. W wyniku zawartego porozumienia Austria zrzekła się na rzecz Napoleona III Lombardii, zatrzymując jednak Wenecję. Austria odmówiła bowiem cesji swojego terytorium na rzecz Wiktora Emanuela II, którego Franciszek Józef nazwał kieszonkowcem i złodziejem (Taschen- und Landräuber). Zawarty 10 listopada układ pokojowy w Zurychu potwierdził ustalenia zawarte w rozejmie z Villafranca. (pl)
- Австро-итало-французская война, известная в Италии как Вторая война за независимость Италии, в Австрии как Сардинская война, во Франции как Итальянская кампания или Война в Италии — военный конфликт между Францией и Сардинским королевством с одной стороны и Австрийской империей с другой. Для Италии эта война являлась национально-освободительной. Франция в этой войне стремилась расширить своё влияние в Италии и вытеснить с Апеннинского полуострова австрийцев. (ru)
- A Segunda Guerra de Independência Italiana; tem esse nome em respeito ao processo de unificação italiano. Ela foi travada pela França de Napoleão III e pelo Reino da Sardenha contra o Império Austríaco em 1859. A guerra tem as suas origens nas ambições da casa de Saboia; esta pretendia estender a sua influência na Itália, no desejo de os radicais italianos anularem os Estados Papais e na aceitação, por parte de Napoleão III, das "nacionalidades europeias", o seu desejo de obter Nice e a Saboia para a França, deixando a esta casa italiana a possibilidade de tomar a Lombardia. Os historiadores vêem nesta ação uma demonstração da ambição política da (que era amante de Cavour, primeiro-ministro do Reino da Sardenha). O exército sardo-piemontês, aliado à França, queria conquistar o Reino Lombardo-Vêneto, no Norte da península Itálica, então sob domínio austríaco. A guerra envolveu cerca de 120 000 franceses, que desembarcaram em Gênova, 40 000 sardo-piemonteses e 180 000 austríacos (vindo este contingente a ascender aos 270 000 efetivos). (pt)
- 第二次義大利獨立戰爭，也稱為法奧戰爭、薩奧戰爭或是1859年義大利戰爭（法語：Campagne d'Italie de 1859），交戰雙方為法國-薩丁尼亞聯軍和奧地利帝國，這場戰爭在意大利的統一過程扮演了重要的角色。 (zh)
- А́встро-іта́ло-францу́зька війна́ — війна 1859 року П'ємонта та Франції проти Австрії. Для Італії це була яка стала першим етапом в об'єднанні країни під орудою П'ємонту, що завершилося у 1870-му. З боку Франції війна пояснювалась прагненням Наполеона ІІІ зміцнити французький вплив в Північній Італії. В італійській історіографії називається «Друга війна за незалежність» (італ. Seconda guerra di indipendenza italiana). (uk)
|
| rdfs:comment
|
- حرب الاستقلال الإيطالية الثانية أو الحرب الفرنسية النمساوية أو الحرب النمساوية السردينية أو الحرب النمساوية البييمونتية. دارت الحرب بين نابليون الثالث في فرنسا و مملكة سردينيا بيدمونت ضد الإمبراطورية النمساوية في عام 1859. أما بالنسبة لعملية توحيد إيطاليا فتعرف هذه الحرب باسم حرب الاستقلال الثانية. (ar)
- Druhá italská válka za nezávislost (též rakousko-francouzsko-sardinská válka či jen sardinská válka) byl ozbrojený konflikt mezi Rakouskem a Francií společně se Sardinsko-piemontským královstvím, které se snažilo o osvobození a sjednocení tehdejší roztříštěné Itálie. (cs)
- Ο Δεύτερος Ιταλικός Πόλεμος της Ανεξαρτησίας, επίσης γνωστός ως Γαλλοαυστριακός Πόλεμος, Αυστροσαρδηνικός Πόλεμος, ή Ιταλικός Πόλεμος του 1859 (στη Γαλλία γνωστός ως Εκστρατεία της Ιταλίας), ήταν η ένοπλη σύρραξη της Β΄ Γαλλικής Αυτοκρατορίας και του Βασιλείου της Σαρδηνίας (το βασίλειο κάποιες φορές αναφερόταν ως Σαρδηνία-Πεδεμόντιο, αφού ο ίδιος οίκος, ο Οίκος της Σαβοΐας, κυβερνούσε και το Πεδεμόντιο εναντίον της Αυστριακής Αυτοκρατορίας το 1859, ο οποίος έπαιξε σημαντικό ρόλο στη διαδικασία της ενοποίησης της Ιταλίας). (el)
- La Dua Itala Milito de Sendependeco, ankaŭ nomata la Franci-Aŭstria Milito, Aŭstri-Sardia Milito aŭ Itala Milito de 26-a de aprilo al 11-an de julio 1859 (France: Campagne d'Italie), estis luktata de la Franca Imperio kaj la Regno de Sardio kontraŭ la Aŭstra Imperio en 1859 kaj ludis ŝlosilan parton en la procezo de Unuiĝo de Italio. Oni ĉirkaŭkalkulis 5,498 mortintojn el la franca flanko, kaj 1,533 mortintojn el la itala flanko; dum en la aŭstria flanko oni ĉirkaŭkalkulis 12,568 mortintojn. Tio okazis eĉ superante la aŭstriaj fortoj la kombinitan aliancon franc-italan. (eo)
- La segunda guerra de la Independencia italiana, también llamada la guerra franco-austríaca, la guerra austro-sarda o la guerra italiana de 1859, fue librada entre el Segundo Imperio francés y el Reino de Cerdeña contra el Imperio austríaco en 1859 y jugó un papel crucial en el proceso de la unificación de Italia. (es)
- La campagne d'Italie de 1859, aussi appelée Seconde guerre d'indépendance italienne, voit s'affronter les armées de l'Empire Français et du Royaume de Sardaigne à celles de l'Empire d'Autriche. Sa conclusion favorable aux Italiens permet la réunion de la Lombardie au royaume de Sardaigne et de poser les bases de la constitution du royaume d'Italie. (fr)
- Perang Kemerdekaan Italia Kedua, juga disebut Perang Prancis-Austria, Perang Austro-Sardinia atau Perang Italia 1859 (bahasa Prancis: Campagne d'Italie), adalah pertarungan Kekaisaran Prancis Kedua dan Kerajaan Sardinia melawan Kekaisaran Austria pada 1859 dan merupakan peristiwa kunci dalam proses unifikasi Italia. (in)
- 제2차 이탈리아 독립 전쟁, 또는 다른 명칭으로 프랑스-오스트리아 전쟁, 오스트리아-사르데냐 전쟁, 1859년 이탈리아 전쟁(프랑스어: Campagne d'Italie),은 이탈리아의 통일에 중요한 역할을 한 전쟁으로, 1859년 프랑스 제2제국과 사르데냐 왕국 연합군이 오스트리아 제국과 맞서 싸운 전쟁이다. 이 전쟁에서 프랑스-사르데냐 연합군이 승리를 거두었다. (ko)
- 第二次イタリア独立戦争（だいにじイタリアどくりつせんそう、イタリア語: Seconda guerra d'indipendenza italiana、ドイツ語: Zweiter Italienischer Unabhängigkeitskrieg、フランス語: deuxième guerre d'indépendance italienne）、または1859年イタリア戦争（仏: guerre d'Italie de 1859）、1859年イタリア戦役（仏: campagne d'Italie de 1859）、サルデーニャ戦争（独: Sardinische Krieg）、1859年フランス・オーストリア戦争（英: Franco-Austrian War of 1859）、1859年オーストリア・サルデーニャ戦争（英: Austro-Sardinian War of 1859）は1859年にフランス第二帝政とサルデーニャ王国がオーストリア帝国と戦った戦争。イタリア統一運動の過程で重要な役割を果たした。 (ja)
- Andra Italienska frihetskriget var ett krig mellan Kungariket Sardinien och Frankrike på ena sidan och Kejsardömet Österrike på den andra sidan. (sv)
- Австро-итало-французская война, известная в Италии как Вторая война за независимость Италии, в Австрии как Сардинская война, во Франции как Итальянская кампания или Война в Италии — военный конфликт между Францией и Сардинским королевством с одной стороны и Австрийской империей с другой. Для Италии эта война являлась национально-освободительной. Франция в этой войне стремилась расширить своё влияние в Италии и вытеснить с Апеннинского полуострова австрийцев. (ru)
- 第二次義大利獨立戰爭，也稱為法奧戰爭、薩奧戰爭或是1859年義大利戰爭（法語：Campagne d'Italie de 1859），交戰雙方為法國-薩丁尼亞聯軍和奧地利帝國，這場戰爭在意大利的統一過程扮演了重要的角色。 (zh)
- А́встро-іта́ло-францу́зька війна́ — війна 1859 року П'ємонта та Франції проти Австрії. Для Італії це була яка стала першим етапом в об'єднанні країни під орудою П'ємонту, що завершилося у 1870-му. З боку Франції війна пояснювалась прагненням Наполеона ІІІ зміцнити французький вплив в Північній Італії. В італійській історіографії називається «Друга війна за незалежність» (італ. Seconda guerra di indipendenza italiana). (uk)
- Der Sardinische Krieg, auch Zweiter Italienischer Unabhängigkeitskrieg genannt, war einer der drei Italienischen Unabhängigkeitskriege. Er wurde 1859 zwischen dem Kaisertum Österreich einerseits und Sardinien-Piemont und dem französischen Kaiserreich unter Napoleon III. andererseits geführt. Napoleon III. hatte Sardinien zum Krieg ermutigt und sich für seine Hilfe die Grafschaft Nizza und Savoyen versprechen lassen. Sardinien-Piemont wollte das Königreich Lombardo-Venetien von österreichischer Herrschaft befreien und sich selbst einverleiben. Napoleons Plan war es, ein geeintes Italien unter französischer Vorherrschaft zu errichten. (de)
- The Second Italian War of Independence, also called the Franco-Austrian War, the Austro-Sardinian War or Italian War of 1859 (Italian: Seconda guerra d'indipendenza italiana; French: Campagne d'Italie), was fought by the Second French Empire and the Savoyard Kingdom of Sardinia against the Austrian Empire in 1859 and played a crucial part in the process of Italian Unification. (en)
- La seconda guerra d'indipendenza italiana è un episodio del Risorgimento. Fu combattuta dalla Francia e dal Regno di Sardegna contro l'Austria dal 27 aprile al 12 luglio 1859. La guerra ebbe come prologo gli accordi di Plombières del 21 luglio 1858 e l'alleanza sardo-francese del gennaio 1859 con i quali il Regno di Sardegna e la Francia prepararono la guerra all'Austria. (it)
- De Tweede Italiaanse Onafhankelijkheidsoorlog, ook bekend als de Frans-Oostenrijkse Oorlog, Oostenrijks-Sardijnse Oorlog, Oostenrijks-Piëmontese Oorlog en (in Frankrijk) Italiaanse veldtocht (Campagne d'Italie), werd uitgevochten door het Tweede Franse Keizerrijk van keizer Napoleon III van Frankrijk en het Koninkrijk Piëmont-Sardinië tegen het Keizerrijk Oostenrijk in 1859. (nl)
- Wojna francusko-austriacka – konflikt zbrojny, toczący się w 1859 pomiędzy II Cesarstwem Francuskim i Królestwem Piemontu i Sardynii a Cesarstwem Austrii. W roku 1859 stojący na czele rządu piemonckiego Camillo Cavour zamierzał wypowiedzieć wojnę Austrii, co miało na celu wyparcie jej wpływów z Włoch i doprowadzenie do zjednoczenia pod rządami dynastii sabaudzkiej. (pl)
- A Segunda Guerra de Independência Italiana; tem esse nome em respeito ao processo de unificação italiano. Ela foi travada pela França de Napoleão III e pelo Reino da Sardenha contra o Império Austríaco em 1859. A guerra tem as suas origens nas ambições da casa de Saboia; esta pretendia estender a sua influência na Itália, no desejo de os radicais italianos anularem os Estados Papais e na aceitação, por parte de Napoleão III, das "nacionalidades europeias", o seu desejo de obter Nice e a Saboia para a França, deixando a esta casa italiana a possibilidade de tomar a Lombardia. Os historiadores vêem nesta ação uma demonstração da ambição política da (que era amante de Cavour, primeiro-ministro do Reino da Sardenha). (pt)
|
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
