| dbo:abstract
|
- STOL és l'acrònim en anglès d'enlairament i aterratge curt (Short Take-Off and Landing). Aquest denominació s'utilitza per a avions que poden utilitzar una pista d'aterratge molt curta respecte als dissenys convencionals. Molts models d'avions lleugers compten amb aquesta capacitat, així com alguns avions militars especialitzats. (ca)
- STOL je zkratkou pro „krátký vzlet a přistání“ (z anglického short take off and landing) – jedná se o termín používaný k označení letadel s velmi malými požadavky na délku vzletové a přistávací dráhy. Formální definice NATO (od roku 1964) je:: „Krátký vzlet a přistání (francouzsky „décollage et atterrissage courts“) je schopnost letadla přeletět při vzletu nad 15 m (50 stop) vysokou překážkou po uražení vzdálenosti kratší než 450 m (1 500 stop), nebo při přistávání, zastavit na vzdálenost kratší 450 m (1 500 stop) po minutí 15 metrů vysoké překážky.“ (cs)
- ستول (بالإنجليزية: STOL) أو الإقلاع والهبوط القصير (بالإنجليزية: short take-off and landing) وهو تعبير يُستَعمل لوصف طائرة لا تتطلب مدرج طويل للهبوط.إنّ تعريف منظمة حلف شمال الأطلسي الرسميِ (الناتو) (منذ عام1964):" الإقلاع والهبوط القصير هو قدرة الطائرة لاستيضاح أي عقبة من بعد 15 م (ما يعادل 50 قدم) ضمن مساحة 450 م (ما يعادل 1500 قدم) وذلك عند الإقلاع. أما في الهبوط فهو الهبوط ضمن مساحة 450 م (ما يعادل 1500 قدم) عند تجاوز عقبة ما بمسافة 15 م." العديد من طائرات الإقلاع والهبوط القصير ثابتة الأجنحة تكون طائرات أجمّة (الطائرات التي تقلع وتهبط في الغابات والأحراش) مع ذلك البعض من هذه الطائرات مثل طائرة (de Havilland Dash-7) مُصَمَّمة للاستعمال على المدرجات المعبده. الشئ الآخر المساوي في الأهمية للمدرج القصير في هذا النوع من الطائرات هو القدرة على توضيح أو استيضاح العقبات مثل الأشجارِ عند الإقلاع والهبوط. عادة طائرات الستول تحتوي على أجنحة كبيرة للاستفادة من وزنها. تَستعملُ هذه الأجنحة أدوات ديناميكية هوائية مثل ألواح، شرائح، ومولّدات دوّامية. أكثر طائرة ستول يُمكن أن تهبط إمّا داخل أو خارج المطارِ. تتضمّن مناطقُ الهبوط المثالية خارج المطار ثلجاً أو (استعمال مزلاجات)، حقول أو ضفاف الأنهار (تستعمل دهن خاصَّ في أغلب الأحيان، إطارات تندرا ضغط منخفض)، وماء (استعمال عربات). هذه المناطق ليست مشتركة لكن يمكن أن توجد، على سبيل المثال، في مطارِ مدينة لندن في إنجلترا. لقائمة بطائرات الإقلاع والهبوط القصير انظر تصنيف:طائرات ستول. (ar)
- STOL ist ein engl. Akronym für „Short Take-Off and Landing“ – zu Deutsch: Kurzstart und -landung. Es bezeichnet die Fähigkeit eines Flugzeugs, auf sehr kurzen Strecken starten und landen zu können. STOL beschreibt allerdings nicht die Fähigkeit von Hubschraubern und Senkrechtstartern, vertikal zu starten oder zu landen. Dies bezeichnet man als VTOL, was für vertical take off and landing steht. Als Startstrecke wird hierbei diejenige Distanz gemessen, welche die zum Start stillstehende Maschine bei Windstille und maximalem Startgewicht benötigt, um anzulaufen und ein 15 m hohes Hindernis (Höhe eines fünfstöckigen Hauses) zu überfliegen. (de)
- STOL (del inglés de Short Take-Off and Landing, «despegue y aterrizaje cortos») es el concepto usado en aviación para referirse a capacidades especiales de los aviones para realizar aterrizajes o despegues en distancias cortas, gracias al aprovechamiento directo de las leyes de la inercia. Las capacidades para un despegue y aterrizaje cortos se caracterizan por un vuelo lento, el peso del aparato y la potencia disponible. Los aviones con mayor empuje por peso serán capaces de tomar tierra a velocidades más bajas, dejando menos inercia que disipar durante el aterrizaje. Cuanto más ligero es un avión, más fácil es frenarlo, y cuanto más potente es, más fácil será acelerarlo a su mínima velocidad de vuelo. La generación de la sustentación es en función de la superficie alar (tanto ala como estabilizador horizontal) y de los dispositivos hipersustentadores. La mínima velocidad requerida para mantener el vuelo (velocidad de entrada en pérdida) depende del máximo ángulo de ataque del ala del aparato y la densidad del aire. Si el único criterio es el aterrizaje corto o despegue corto, los objetivos a lograr son una alta eficiencia aerodinámica (sustentación/resistencia) y alta eficiencia propulsiva (empuje/peso). Un es un aeropuerto construido para aviones con capacidades STOL que suele tener una sola pista de aterrizaje corta. (es)
- Saghas aerárthaigh a dheartar chun éirí ón talamh agus tuirlingt in achar gearr aerbhealaigh (ní hionann is éirí is tuirlingt ingearach). Bíonn feistí aeridinimiciúla ar leith air a dhéanann deimhin de go bhfuil an fórsa ardaithe láidir faoi nuair a bhíonn a luas cothrománach íseal, é ábalta tuirlingt ag uillinn ghéar is stopadh go tapa ar an talamh. Níor ródheacair é seo go dtí an dara cogadh domhanda mar bhíodh na heitleáin éadrom is na luasanna íseal go leor, ach dúshlán i bhfad níos deacra a bhí ann nuair a méadaíodh meáchan is luas na n-eitleán ina dhiaidh sin. (ga)
- Un avion à décollage et atterrissage court (dont l'acronyme est ADAC) est un aéronef à voilure fixe capable d'utiliser des pistes de longueur très limitée (en général inférieures à 200 mètres) pour le décollage et l'atterrissage. En anglais, ce concept s'appelle STOL (Short Take-off and Landing aircraft). On distingue les ADAC des ADAV, qui peuvent décoller et atterrir verticalement, et cette catégorie ne comprend ni les hélicoptères ni les ballons ni les dirigeables, qui ne sont pas des avions. Par contre, l'autogire est un ADAC. (fr)
- A short takeoff and landing (STOL) aircraft is a conventional fixed-wing aircraft that has short runway requirements for takeoff and landing. Many STOL-designed aircraft also feature various arrangements for use on airstrips with harsh conditions (such as high altitude or ice). STOL aircraft, including those used in scheduled passenger airline operations, have also been operated from STOLport airfields which feature short runways. (en)
- 단거리 이착륙기(短距離離着陸機, 영어: short takeoff and landing, STOL)는 짧은 활주로 또는 저속으로도 이착륙할 수 있는 비행기를 말한다. 속도를 느리게 하면 균형을 잡기가 어렵다. 항공기는 엔진의 추력으로 기체가 앞으로 밀려 나가면 기체 둘레에 공기의 흐름이 생겨 윗면과 아랫면과의 압력 차가 양력이 되고, 날개 윗면의 커브가 크고 속도가 빠를수록 이 양력은 커진다. 단거리 이착륙 비행기는 저속으로 날아올라가고 내리기 때문에 양력을 다른 방법으로 늘려 주어야만 한다. 그 때문에 STOL기에서는 파워 드리프트 방식이 쓰이는데, 이것은 불필요해진 배기 가스를 이용하여 높은 양력을 얻는 방식으로 배기 가스가 날개 밑을 지나가든지, 가운데를 지나가든지, 위를 지나가든지 하는 3가지 방법이 고안되었다. 우선 배기 가스가 날개 밑을 지나는 EBF(Externally Blown Flap) 방식에서는 엔진의 위치는 보통의 제트기와 거의 같은데, 날개 밑을 빠져나간 배기 가스가 날개 후부에서 내려진 플랩을 따라서 흐른다. 미국의 맥도널 더글러스사가 1975년에 만든 YC－15가 이 EBF 방식이었는데 플랩에서 소음이 많이 나는 것이 문제점이다. 배기 가스가 가운데를 지나는 AW(Augmentor Wing) 방식은 팬 엔진의 분류(噴流)를 날개의 내부로 통하게 하여, 2중의 플랩 사이로 불어넣어, 둘레의 공기도 함께 플랩을 따라서 분출시키는 것이다. 캐나다 정부가 NASA와 협력하여 연구를 추진하고 있는데, 이 방법은 양력은 효율적으로 증가하지만 소음이 심하고 날개·엔진 등에 특수한 구조가 요구된다. 세 번째로, 엔진을 날개 위에 붙이는 USB(Upper Surface Blowing) 방식이 있다. 날개 뒤쪽의 플랩이 아래를 향해서 내려져 있으면, 배기 가스는 플랩 윗면의 곡률을 따라 아래쪽으로 흐른다. 이것은 제트의 특유한 현상으로 '코안다 효과'라 불리는데, 이것이라면 플랩이 소음을 내지 않고 양력이 비약적으로 증대한다. '보잉'사의 YC－14, NASA의 QSRA기에도 채택된 방식이다. (ko)
- Nell'industria aeronautica, un velivolo a decollo e atterraggio corti, noto come STOL (acronimo inglese di Short Take-Off and Landing; ADAC in francese, da aéronef à décollage et atterrissage courts), è un aeromobile in grado di decollare e atterrare utilizzando piste corte grazie a diversi accorgimenti tecnici e aerodinamici. La definizione NATO di un aeromobile STOL è: (it)
- STOL é um acrónimo em inglês Short Take-off and Landing , em português "Decolagem e Aterragem Curta", que caracteriza o processo de operações de aviões em pistas de menor comprimento. (pt)
- STOL (ang. Short Take-Off and Landing) – zdolność samolotu do krótkiego startu i lądowania (KSL). Większość samolotów STOL to maszyny zdolne lądować na każdym typie nawierzchni pasa startowego lotniska, a także w terenach przygodnych. Nie jest to jednak regułą, np. samolot de Havilland Dash-7, choć jest samolotem typu STOL, może startować tylko z pasów utwardzonych. Zazwyczaj maszyny typu STOL mają podwozie trójkołowe z kółkiem ogonowym, ale to również nie jest regułą, co widać na przykładzie takich konstrukcji jak de Havilland Twin Otter i . Długość potrzebnej drogi startowej zależy od kwadratu prędkości minimalnej samolotu, nazywanej prędkością przeciągnięcia (ang. stall) i konstruktorzy samolotów krótkiego startu i lądowania dążą do tego, aby prędkość ta miała jak najniższą wartość. Małe opory samolotu i korzystny stosunek masy do mocy silników pozwala na szybsze przyspieszenie i skrócenie drogi startowej. Minimalizację dobiegu samolotu uzyskuje się przez zastosowanie silnych hamulców, niskiej prędkości lądowania, a także rzadziej specjalnych klap hamujących. Parametrem, który określa cechy STOL jest długość drogi potrzebnej do osiągnięcia wysokości 15 metrów (przy starcie) i długość drogi lądowania liczona od wysokości 15 metrów. Bardzo ważną własnością samolotów STOL jest możliwość omijania podczas startu i lądowania przeszkód terenowych, takich jak drzewa lub budynki. Podczas startu duży stosunek mocy do masy samolotu i małe opory aerodynamiczne pozwalają na szybsze nabranie wysokości koniecznej do ominięcia przeszkód mogących znajdować się na końcu pasa startowego. Z kolei podczas lądowania zwiększenie oporów aerodynamicznych umożliwia strome podejście do lądowiska bez ryzyka zahaczenia o przeszkody terenowe. Zwiększenie oporów odbywa się przez opuszczenie klap, otwarcie slotów i takie wychylenie sterów, że samolot podchodzi do lądowania ślizgiem. Przedwojenne polskie samoloty RWD-6 i RWD-9 miały niespotykanie niską wartość prędkości minimalnej – niewiele ponad 50 km/godzinę, mówiono o nich że „mogą startować z ogródka.” Klasycznym sposobem skrócenia koniecznego dobiegu jest technika „Lądowanie na trzy punkty”, stosowalne wyłącznie w samolotach z kółkiem ogonowym. Samolot podchodzi do lądowania powoli i bardzo nisko np. 1-2 metry nad ziemią, wyrównuje i stopniowo redukuje obroty. Normalnie spowodowałoby to dalsze opadnięcie, ale równocześnie ze stopniowym zmniejszaniem szybkości, pilot zwiększa kąt natarcia, zwiększając siłę nośną. Ten wzajemnie przeciwdziałający proces trwa do chwili gdy zostaje przekroczona krytyczna wartość kąta natarcie, i samolot opada, idealnie – jednocześnie na trzy koła. Technika ta, demonstrująca kunszt pilota, była powszechnie stosowana w Polsce przed drugą wojną światową. Samolot STOL aerodynamicznie powinien posiadać:
* płat o niskim obciążeniu
* płat o zwiększonym wydłużeniu
* urządzenia hipernośne (klapy, sloty) Taka konstrukcja samolotu charakteryzuje się ograniczoną prędkością, na korzyść ładowności, która jest najistotniejszym parametrem tego typu samolotów, gdyż funkcjonowanie wielu małych wyizolowanych społeczności zależy od samolotów STOL dostarczających zarówno pasażerów, jak i zaopatrzenie, tak jak to się dzieje na obszarach północnej Kanady i Alaski. Większość samolotów STOL jest zdolna do lądowania poza lotniskami, włączając powierzchnie pokryte śniegiem i lodem (po zastosowaniu nart), pola, żwirowe powierzchnie brzegów rzek (po zastosowaniu specjalnych niskociśnieniowych opon) i wodę (po zamontowaniu pływaków). Tereny te są zazwyczaj bardzo krótkie i otoczone wysokimi drzewami lub wzgórzami. Podwozia w postaci kół, nart, pływaków lub kombinowane np. nartowo-kołowe pozwalają wybrać miejsce lądowania pomiędzy terenem przygodnym a utwardzonym pasem startowym. Niektóre lotniska typu STOLport są przystosowane tylko dla samolotów typu STOL, ze względu na małą długość pasa startowego. Są one rzadkością, np. w Londynie. Ogólnie samolot klasy STOL swoje osiągi uzyskuje poprzez:
* Zespół napędowy o dużym statycznym
* Płat o dużym wydłużeniu i małym współczynniku obciążenia powierzchni nośnej
* Urządzenie hipernośne (klapy o dużej skuteczności, ew. sloty, klapy przednie)
* Podwozie o dużym skoku
* Skuteczne hamulce na kołach
* Przerywacze (pl)
- STOL är en engelskspråkig akronym för Short Take-Off and Landing, på svenska kort start- och landningsträcka, som normalt används om flygplan med förmåga att kunna starta och landa på kort sträcka, vanligen definierat som upp till 1000 fot, cirka 300 meter. Exempel på kända flygplan med STOL-egenskaper är Fieseler Storch, Piper Super Cub, Antonov An-2 (NATO beteckning Colt), De Havilland Canada Twin Otter, Britten-Norman Islander och Dornier 228. Inom trafikflyget förekommer beteckningen STOL om banor kortare än cirka 1500 m. I första hand är det propellerplan som används för dessa. I Norge finns ett 30-tal flygplatser med bana på 800-900 m, och på Grönland cirka 10 stycken. På dessa används planet Bombardier DHC-8-100 eller -200. År 2010 slutade dessa modeller att tillverkas, och efterföljaren DHC-8-400 kräver längre bana. Någon annan flygplansmodell som tar fler än 19 passagerare och kan använda 800-metersbanor finns därefter inte att köpa. De höga oljepriserna kring 2010 medförde vissa ändringar som syftar till mindre bränsleförbrukning, såsom kortare vingar, som innebär krav på högre starthastigheter vilket kräver längre banor. I Norge och Grönland finns efter 2010 planer på att förlänga eller lägga ner nästan alla 800-metersbanor, vilket måste vara klart när nuvarande plan blir för gamla omkring 2030. De som läggs ned ska ersättas av nya flygplatser eller förbättrad väg till en större flygplats. Några flygplatser i Norge med få passagerare planeras behålla samma bana och beflygas med mycket små plan. (sv)
- Самолёт укороченного взлёта и посадки (сокр. СУВП, аналогично англ. STOL — англ. Short take-off and landing) — самолёт с малой потребной длиной ВПП. Общепринятого международного определения не существует, однако все определения сводятся к регламентированию дистанций разбега и пробега и высоты препятствий у торцов ВПП. (ru)
|
| dbp:quote
|
- short takeoff and landing aircraft , heavier-than-air craft, capable of rising from and descending to the ground with only a short length of runway, but incapable of doing so vertically. The precise definition of an STOL aircraft has not been universally agreed upon. However, it has been tentatively defined as an aircraft that upon taking off needs only 1,000 ft of runway to clear a 50-ft obstacle at the end of that distance and upon landing can clear the same obstacle and then land within 1,000 ft. (en)
- STOL . STOL performance of an aircraft is the ability of aircraft to take off and clear a 50-foot obstruction in a distance of 1,500 feet from beginning the takeoff run. It must also be able to stop within 1,500 feet after crossing a 50-foot obstacle on landing. (en)
- An aircraft that, at some weight within its approved operating weight, is capable of operating from a STOL runway in compliance with the applicable STOL characteristics and airworthiness, operations, noise, and pollution standards" and ""aircraft" means any machine capable of deriving support in the atmosphere (en)
- short takeoff and landing: The ability of an aircraft to clear a 50-foot obstacle within 1,500 feet of commencing takeoff or in landing, to stop within 1,500 feet after passing over a 50-foot obstacle. Also called STOL. (en)
- The STOL mode of flight is one during which an airplane taking off or landing is operated at climb-out and approach speeds lower than the conventionally accepted margins of airspeed above the power-off stalling speed of the airplane. (en)
- A STOL aircraft is an aircraft with a certified performance capability to execute approaches along a glideslope of 6 degrees or steeper and to execute missed approaches at a climb gradient sufficient to clear a 15:1 missed approach surface at sea level... A STOL runway is one which is specifically designated and marked for STOL aircraft operations, and designed and maintained to specified standards. (en)
- Heavier-than-air craft that cannot take off and land vertically, but can operate within areas substantially more confined than those normally required by aircraft of the same size. Derived from short takeoff and landing aircraft. (en)
|
| rdfs:comment
|
- STOL és l'acrònim en anglès d'enlairament i aterratge curt (Short Take-Off and Landing). Aquest denominació s'utilitza per a avions que poden utilitzar una pista d'aterratge molt curta respecte als dissenys convencionals. Molts models d'avions lleugers compten amb aquesta capacitat, així com alguns avions militars especialitzats. (ca)
- STOL je zkratkou pro „krátký vzlet a přistání“ (z anglického short take off and landing) – jedná se o termín používaný k označení letadel s velmi malými požadavky na délku vzletové a přistávací dráhy. Formální definice NATO (od roku 1964) je:: „Krátký vzlet a přistání (francouzsky „décollage et atterrissage courts“) je schopnost letadla přeletět při vzletu nad 15 m (50 stop) vysokou překážkou po uražení vzdálenosti kratší než 450 m (1 500 stop), nebo při přistávání, zastavit na vzdálenost kratší 450 m (1 500 stop) po minutí 15 metrů vysoké překážky.“ (cs)
- Saghas aerárthaigh a dheartar chun éirí ón talamh agus tuirlingt in achar gearr aerbhealaigh (ní hionann is éirí is tuirlingt ingearach). Bíonn feistí aeridinimiciúla ar leith air a dhéanann deimhin de go bhfuil an fórsa ardaithe láidir faoi nuair a bhíonn a luas cothrománach íseal, é ábalta tuirlingt ag uillinn ghéar is stopadh go tapa ar an talamh. Níor ródheacair é seo go dtí an dara cogadh domhanda mar bhíodh na heitleáin éadrom is na luasanna íseal go leor, ach dúshlán i bhfad níos deacra a bhí ann nuair a méadaíodh meáchan is luas na n-eitleán ina dhiaidh sin. (ga)
- Un avion à décollage et atterrissage court (dont l'acronyme est ADAC) est un aéronef à voilure fixe capable d'utiliser des pistes de longueur très limitée (en général inférieures à 200 mètres) pour le décollage et l'atterrissage. En anglais, ce concept s'appelle STOL (Short Take-off and Landing aircraft). On distingue les ADAC des ADAV, qui peuvent décoller et atterrir verticalement, et cette catégorie ne comprend ni les hélicoptères ni les ballons ni les dirigeables, qui ne sont pas des avions. Par contre, l'autogire est un ADAC. (fr)
- A short takeoff and landing (STOL) aircraft is a conventional fixed-wing aircraft that has short runway requirements for takeoff and landing. Many STOL-designed aircraft also feature various arrangements for use on airstrips with harsh conditions (such as high altitude or ice). STOL aircraft, including those used in scheduled passenger airline operations, have also been operated from STOLport airfields which feature short runways. (en)
- Nell'industria aeronautica, un velivolo a decollo e atterraggio corti, noto come STOL (acronimo inglese di Short Take-Off and Landing; ADAC in francese, da aéronef à décollage et atterrissage courts), è un aeromobile in grado di decollare e atterrare utilizzando piste corte grazie a diversi accorgimenti tecnici e aerodinamici. La definizione NATO di un aeromobile STOL è: (it)
- STOL é um acrónimo em inglês Short Take-off and Landing , em português "Decolagem e Aterragem Curta", que caracteriza o processo de operações de aviões em pistas de menor comprimento. (pt)
- Самолёт укороченного взлёта и посадки (сокр. СУВП, аналогично англ. STOL — англ. Short take-off and landing) — самолёт с малой потребной длиной ВПП. Общепринятого международного определения не существует, однако все определения сводятся к регламентированию дистанций разбега и пробега и высоты препятствий у торцов ВПП. (ru)
- ستول (بالإنجليزية: STOL) أو الإقلاع والهبوط القصير (بالإنجليزية: short take-off and landing) وهو تعبير يُستَعمل لوصف طائرة لا تتطلب مدرج طويل للهبوط.إنّ تعريف منظمة حلف شمال الأطلسي الرسميِ (الناتو) (منذ عام1964):" الإقلاع والهبوط القصير هو قدرة الطائرة لاستيضاح أي عقبة من بعد 15 م (ما يعادل 50 قدم) ضمن مساحة 450 م (ما يعادل 1500 قدم) وذلك عند الإقلاع. أما في الهبوط فهو الهبوط ضمن مساحة 450 م (ما يعادل 1500 قدم) عند تجاوز عقبة ما بمسافة 15 م." لقائمة بطائرات الإقلاع والهبوط القصير انظر تصنيف:طائرات ستول. (ar)
- STOL ist ein engl. Akronym für „Short Take-Off and Landing“ – zu Deutsch: Kurzstart und -landung. Es bezeichnet die Fähigkeit eines Flugzeugs, auf sehr kurzen Strecken starten und landen zu können. STOL beschreibt allerdings nicht die Fähigkeit von Hubschraubern und Senkrechtstartern, vertikal zu starten oder zu landen. Dies bezeichnet man als VTOL, was für vertical take off and landing steht. (de)
- STOL (del inglés de Short Take-Off and Landing, «despegue y aterrizaje cortos») es el concepto usado en aviación para referirse a capacidades especiales de los aviones para realizar aterrizajes o despegues en distancias cortas, gracias al aprovechamiento directo de las leyes de la inercia. Si el único criterio es el aterrizaje corto o despegue corto, los objetivos a lograr son una alta eficiencia aerodinámica (sustentación/resistencia) y alta eficiencia propulsiva (empuje/peso). (es)
- 단거리 이착륙기(短距離離着陸機, 영어: short takeoff and landing, STOL)는 짧은 활주로 또는 저속으로도 이착륙할 수 있는 비행기를 말한다. 속도를 느리게 하면 균형을 잡기가 어렵다. 항공기는 엔진의 추력으로 기체가 앞으로 밀려 나가면 기체 둘레에 공기의 흐름이 생겨 윗면과 아랫면과의 압력 차가 양력이 되고, 날개 윗면의 커브가 크고 속도가 빠를수록 이 양력은 커진다. 단거리 이착륙 비행기는 저속으로 날아올라가고 내리기 때문에 양력을 다른 방법으로 늘려 주어야만 한다. 그 때문에 STOL기에서는 파워 드리프트 방식이 쓰이는데, 이것은 불필요해진 배기 가스를 이용하여 높은 양력을 얻는 방식으로 배기 가스가 날개 밑을 지나가든지, 가운데를 지나가든지, 위를 지나가든지 하는 3가지 방법이 고안되었다. 우선 배기 가스가 날개 밑을 지나는 EBF(Externally Blown Flap) 방식에서는 엔진의 위치는 보통의 제트기와 거의 같은데, 날개 밑을 빠져나간 배기 가스가 날개 후부에서 내려진 플랩을 따라서 흐른다. 미국의 맥도널 더글러스사가 1975년에 만든 YC－15가 이 EBF 방식이었는데 플랩에서 소음이 많이 나는 것이 문제점이다. (ko)
- STOL (ang. Short Take-Off and Landing) – zdolność samolotu do krótkiego startu i lądowania (KSL). Większość samolotów STOL to maszyny zdolne lądować na każdym typie nawierzchni pasa startowego lotniska, a także w terenach przygodnych. Nie jest to jednak regułą, np. samolot de Havilland Dash-7, choć jest samolotem typu STOL, może startować tylko z pasów utwardzonych. Zazwyczaj maszyny typu STOL mają podwozie trójkołowe z kółkiem ogonowym, ale to również nie jest regułą, co widać na przykładzie takich konstrukcji jak de Havilland Twin Otter i . Samolot STOL aerodynamicznie powinien posiadać: (pl)
- STOL är en engelskspråkig akronym för Short Take-Off and Landing, på svenska kort start- och landningsträcka, som normalt används om flygplan med förmåga att kunna starta och landa på kort sträcka, vanligen definierat som upp till 1000 fot, cirka 300 meter. Exempel på kända flygplan med STOL-egenskaper är Fieseler Storch, Piper Super Cub, Antonov An-2 (NATO beteckning Colt), De Havilland Canada Twin Otter, Britten-Norman Islander och Dornier 228. Inom trafikflyget förekommer beteckningen STOL om banor kortare än cirka 1500 m. I första hand är det propellerplan som används för dessa. (sv)
|
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
