| dbo:abstract
|
- قضية بروفومو هي فضيحة سياسية بريطانية تتضمن علاقة جنسية قصيرة في عام 1961 بين ، في حكومة هارولد ماكميلان، وبين كريستين كيلر، البالغة من العمر 19 عاما حينها، حيث كانت تعمل كـ«عارضة أزياء». وبسبب هذه القضية فقد نفى بروفومو في مارس 1963 أي مخالفات في بيان شخصي له إلى مجلس العموم لكنه لاحقا اضطر للاعتراف بالحقيقة بعد بضعة أسابيع. وقد استقال من الحكومة ومن البرلمان. وبسبب تداعيات القضية فقد تضررت الثقة بالنفس بشدة بالنسبة لرئيس الوزراء حينها «ماكميلان»، الذي قدم استقالته من رئاسة الوزراء عازيا ذلك لأسباب صحية في أكتوبر 1963. وكان حينها رئيس حزب المحافظين وكانت هذه الفضيحة السبب الاساسي في هزيمتة أمام العمل في . عندما كشفت قضية أولا، إدى ورود التقارير التي تهدف إلى الصالح العام والتي تفيد بأن كيلر قد تكون متورطة في وقت واحد مع ، وهو من السوفيتية، وبالتالي خلقت مخاطر أمنية محتملة. كيلر عرفت كلا من بروفومو وايفانوف خلال صداقتها مع ستيفن وارد، وهو طبيب متخصص في والاجتماعي الذي كان قد أخذها تحت جناحه. وبعرض هذه القضية ولدت شائعات عن فضائح أخرى، ولفت الانتباه الرسمي لأنشطتة، التي اتهم فيها بسلسلة من جرائم الفجور. إدراك نفسه بأنه كبش فداء لمساويء الآخرين، وارد أخذ جرعة زائدة قاتلة خلال المراحل الأخيرة من محاكمته التي أدانته بتهمة العيش ببذخ ويجنى أرباحا بطريقة غير أخلاقية من كيلر وصديقتها . التحقيق في القضية من قبل قاض كبير، ، إلى أنه لم يكن هناك أي خرق للأمن ناشئ عن اتصال ايفانوف. سعى بروفومو لاحقا التكفير الخاص كعامل متطوع في ، وهو صندوق خيري شرق لندن. بحلول عام 1975 كان قد تم تأهيله رسميا، على الرغم من انه لم يعود إلى الحياة العامة.فقد مات، وتم له تكريم محترم، في 2006. كيلر من الصعب لها الهروب من الصورة السلبية المقيته المرفقة لها من قبل الصحافة، والقانون والبرلمان خلال قضية بروفومو. في ظروف مختلفة، وحسابات متناقضة أحيانا، فقد تحدت إستنتاجات دينينغ فيما يتصل بالقضايا الأمنية. وقد وصفت قناعة وارد من قبل المحللين كعمل من أعمال الانتقام المؤسسى، بدلا من تحقيق العدالة والإنصاف. في يناير 2014 كانت القضيته قيد الاستعراض من قبل لجنة مراجعة القضايا الجنائية، مع إمكانية إشارة لاحقة إلى محكمة الاستئناف. وقد صورت أحداث الفضيحة في المسرح خول قضية بروفومو على خشبة المسرح والشاشة. (ar)
- Die Profumo-Affäre war ein politischer Skandal um den britischen Heeresminister John Profumo in den Jahren 1962/63. (de)
- La afero Profumo estis brita politika skandalo originita de mallongdaŭra seksa rilato en 1961 inter John Profumo, la Sekretario de Ŝtato por Milito en la konservativa registaro de Harold Macmillan, kaj Christine Keeler, 19-jaraĝa volontula modelo. En marto de 1963, la neo de Profumo de ia maljustaĵo, en persona deklaro ĉe la Ĉambro de la komunuloj, estis refutita kelkajn semajnojn poste per lia agnosko de la vero. Li eksiĝis de la registaro kaj de parlamento. La sensacioj de la afero grave difektis la memfidon de Macmillan, kaj li eksiĝis kiel ĉefministro pro sano en oktobro 1963. La reputacio de la Konservisma partio estis difektita pro la skandalo, kiu eble kontribuis al la malvenko de la Laborista Partio en 1964 ĉe la ĝeneralaj balotadoj. (eo)
- El caso Profumo fue un notable escándalo político que tuvo lugar en el Reino Unido durante 1963, que recibe su nombre del apellido del entonces ministro de Guerra británico, John Profumo. El escándalo Profumo "estalló" después de haber trascendido que el ministro había tenido una breve relación con una corista (showgirl) de nombre Christine Keeler, quien aparentemente había tenido encuentros íntimos con un conocido espía soviético, de nombre Yevgeny Ivanov. Luego el mismo Profumo mentiría sobre ese hecho cuando fue interrogado oficialmente por la Cámara de los Comunes (House of Commons, es decir, la Cámara Baja del Parlamento Británico). El escándalo desatado forzó a Profumo a renunciar y dañó gravemente la reputación del gobierno del entonces primer ministro Harold Macmillan, quien habría de renunciar tan sólo unos meses después "debido a problemas de salud". (es)
- L'affaire Profumo est un scandale politique qui éclate au Royaume-Uni en 1963. Elle trouve son origine deux ans plus tôt avec la brève liaison entre John Profumo, secrétaire d'État à la Guerre dans le gouvernement conservateur de Harold Macmillan (au pouvoir depuis 1957), et Christine Keeler, un mannequin de 19 ans. Profumo, qui est marié, nie d'abord toute relation avec Keeler lors d'une déclaration solennelle devant la Chambre des communes. Il se rétracte quelques mois plus tard et démissionne de son poste gouvernemental. Les répercussions de l'affaire fragilisent l'assurance de Macmillan, qui renonce à sa fonction de Premier ministre en octobre 1963. La réputation du Parti conservateur en ressort entachée et il est possible que l'affaire Profumo ait contribué à la victoire travailliste aux élections générales de 1964. L'intérêt du public pour cette affaire est accru par l'existence d'une relation parallèle entre Keeler et l'attaché soviétique Evgueni Ivanov susceptible d'impliquer la divulgation de secrets d'État. L'affaire attire également l'attention sur Stephen Ward, un ostéopathe célèbre qui a présenté la jeune fille à Profumo et à Ivanov. Ses affaires sont scrutées de près par la police et il est accusé d'avoir joué les proxénètes pour Keeler et son amie Mandy Rice-Davies. Ayant l'impression de servir de bouc-émissaire, il se suicide juste avant d'être reconnu coupable. L'enquête menée par le juge Alfred Denning conclut que le lien avec Ivanov n'a donné lieu à aucune fuite, mais son rapport est considéré après sa publication comme superficiel et incomplet. Après l'affaire, Profumo s'efforce d'atteindre une rédemption personnelle en se consacrant à l'organisation caritative Toynbee Hall. Keeler ne parvient pas à se détacher de l'image négative donnée d'elle par la presse, la justice et le Parlement. Elle offre par la suite des récits contradictoires de l'affaire qui remettent en cause les conclusions du juge Denning. La condamnation de Ward est décrite a posteriori comme une revanche de l'establishment et un déni de justice. Son cas est soumis à la Criminal Cases Review Commission en 2013, mais cet organe estime qu'il n'y a pas lieu de le renvoyer devant la Cour d'appel. L'affaire Profumo a donné lieu à plusieurs adaptations, notamment le film Scandal (1989), la comédie musicale Stephen Ward (2013) et la série télévisée The Trial of Christine Keeler (2019-2020). (fr)
- Scannal polaitiúil Briotanach ab ea an Eachtra Profumo sa bhliain 1961, caidreamh idir John Profumo, an Rúnaí Stáit Cogaíochta sa rialtas Harold Macmillan (Coimeádach), agus Christine Keeler, 19 bliain d'aois. (ga)
- The Profumo affair was a major scandal in twentieth-century British politics. John Profumo, the Secretary of State for War in Harold Macmillan's Conservative government, had an extramarital affair with 19-year-old model Christine Keeler beginning in 1961. Profumo denied the affair in a statement to the House of Commons, but weeks later a police investigation exposed the truth, proving that Profumo had lied to the House of Commons. The scandal severely damaged the credibility of Macmillan's government, and Macmillan resigned as Prime Minister in October 1963, citing ill health. Ultimately, the fallout contributed to the Conservative government's defeat by the Labour Party in the 1964 general election. When the Profumo affair was first revealed, public interest was heightened by reports that Keeler may have been simultaneously involved with Captain Yevgeny Ivanov, a Soviet naval attaché, thereby creating a possible national security risk. Keeler knew both Profumo and Ivanov through her friendship with Stephen Ward, an osteopath and socialite who had taken her under his wing. The exposure of the affair generated rumours of other sex scandals and drew official attention to the activities of Ward, who was charged with a series of immorality offences. Perceiving himself as a scapegoat for the misdeeds of others, Ward took a fatal overdose during the final stages of his trial, which found him guilty of living off the immoral earnings of Keeler and her friend Mandy Rice-Davies. An inquiry into the Profumo affair by a senior judge, Lord Denning, assisted by a senior civil servant, T. A. Critchley, concluded that there had been no breaches of security arising from the Ivanov connection, although Denning's report was later described as superficial and unsatisfactory. Profumo subsequently worked as a volunteer at Toynbee Hall, an East London charitable trust. By 1975 he had been officially rehabilitated, although he did not return to public life. He died, honoured and respected, in 2006. By contrast, Keeler found it difficult to escape the negative image attached to her by press, law, and parliament throughout the scandal. In various, sometimes contradictory, accounts, she challenged Denning's conclusions relating to security issues. Ward's conviction has been described by analysts as an act of establishment revenge, rather than serving justice. In the 2010s the Criminal Cases Review Commission reviewed his case, but ultimately decided against referring it to the Court of Appeal. Dramatizations of the Profumo affair have been shown on stage and screen. (en)
- Lo scandalo Profumo, meglio noto come affare Profumo, emerso nel 1963, è stato uno scandalo politico a sfondo sessuale che ha avuto come teatro il Regno Unito e che ha preso il nome da John Profumo, segretario di Stato per la guerra. La scoperta di una sua breve passata relazione intrattenuta nel 1961 con la modella Christine Keeler, al contempo amante anche di una presunta spia sovietica, , addetto navale dell'ambasciata russa, a cui fece seguito la falsa testimonianza resa alla Camera dei comuni, allorché fu interrogato al riguardo nel 1963, costrinsero Profumo alle dimissioni e danneggiarono la reputazione del governo presieduto da Harold Macmillan. Lo stesso Primo Ministro si dimise pochi mesi dopo per motivi di salute. (it)
- プロヒューモ事件（プロフューモじけん、Profumo Affair）は、1962年、当時のイギリスのハロルド・マクミラン政権の陸相であったジョン・プロヒューモが、ソ連側のスパイとも親交があったモデル兼売春婦に国家機密を漏らした事件である。同政権の崩壊につながり、「20世紀最大の英政界スキャンダル」とされる。 (ja)
- 프러퓨모 사건(Profumo affair)은 1962년 당시 영국의 해럴드 맥밀런 정권의 정치인 존 프러퓨모가 소련 측 스파이와 관계가 있는 매춘부에 국가 기밀을 누설했다고 의심된 사건이다. 맥밀런 내각의 육군상 존.Ｄ.프로퓨모와 매춘부 크리스틴 킬러와의 불륜(不倫) 관계를 둘러싸고 일어난 추문이다. 킬러가 소련의 주영 대사관(駐英大使館)에 근무하는 무관(武官)과 접촉을 하고 있었기 때문에 이 사건은 스파이사건으로도 일컬어지고 또한 킬러가 자메이카의 사나이로부터 저격을 받았기 때문에 인종차별 사건과도 관계된다. 이 사건으로 1963년 6월 프로퓨모는 육군상을 사임하였다. 이 사건으로 인하여 집권 보수당 정부는 큰 타격을 입었다. 이 문서에는 다음커뮤니케이션(현 카카오)에서 GFDL 또는 CC-SA 라이선스로 배포한 글로벌 세계대백과사전의 "프로퓨모사건" 항목을 기초로 작성된 글이 포함되어 있습니다. (ko)
- De Profumo-affaire was een politiek schandaal dat zich afspeelde in Groot-Brittannië rond 1963. Hoofdrolspeler hierin was John Profumo, destijds de Britse minister van defensie. Het begon in 1961 tijdens een feest op het landhuis Cliveden van Lord William Astor in Buckinghamshire. Dit was georganiseerd door de osteopaat (alternatief genezer) Dr. Stephen Ward. Hier leerde Profumo de 19-jarige callgirl (en model) Christine Keeler kennen. Een andere versie van het verhaal is dat hij haar had meegenomen vanuit een nachtclub. Hij had, zoals hij later zelf zou aangeven, slechts enkele weken een relatie met haar. (nl)
- Afera Profumo – polityczny skandal z roku 1963 w Wielkiej Brytanii. Nazwa pochodzi od ministra, sekretarza stanu ds. wojny (ang. Secretary of State for War), Johna Profumo. Profumo był dobrze wykształconym i szanowanym ministrem w rządzie Partii Konserwatywnej, mężem aktorki Valerie Hobson. U źródeł skandalu stał jego przelotny, kilkutygodniowy romans z Christine Keeler w 1961. Pogłoski o romansie krążyły po Londynie, jednak nie zachwiały one pozycji Profumo. W grudniu 1962 po wypadku z bronią palną, w który uwikłani byli dwaj inni kochankowie Keeler, prasa ujawniła związki Keeler z Profumo wraz z informacją, że Keeler spotykała się także z , attaché morskim (ang. senior naval attaché) ambasady Związku Radzieckiego w Londynie. Brytyjska tradycja respektowania prywatnych spraw polityków ostała się do marca 1963, kiedy to poseł z Partii Pracy poruszył tę sprawę w parlamencie ze względu na "bezpieczeństwo narodowe". W oświadczeniu Profumo potwierdził znajomość z Keeler, lecz eufemistycznie zaprzeczył, aby miała ona jakikolwiek seksualny charakter (ang. 'denied there was any "impropriety" in their relationship'). Prasa opublikowała wiele artykułów na temat Keeler i wkrótce (5 czerwca 1963) Profumo został zmuszony do przyznania, iż skłamał w swoim oświadczeniu w Parlamencie. Zrezygnował także z roli ministra, członka parlamentu i Privy Council. Skandal wstrząsnął rządem konserwatystów i przyczynił się do przejęcia władzy przez Partię Pracy w wyborach w 1964. Profumo do końca życia nigdy nie wypowiedział się publicznie na temat skandalu. W 1989 ukazał się film "" nawiązujący do afery Profumo, opublikowano też pamiętniki Keeler. (pl)
- Profumoaffären var en politisk skandal i 1960-talets Storbritannien. John Profumo, som var försvarsminister i Harold Macmillans konservativa regering, hade en kärleksaffär med en ung toplessdansös, Christine Keeler. Han träffade henne första gången på en privat fest arrangerad av osteopaten Stephen Ward. Keeler hade samtidigt ett intimt förhållande med Sovjetunionens marinattaché, . Profumo ljög inför det brittiska underhuset den 22 mars 1963, då han förnekade att det skulle ha förekommit något "oanständigt" mellan honom och Christine Keeler. Den 5 juni 1963 tvingades Profumo avgå som försvarsminister, sedan han erkänt inför underhuset att han ljugit beträffande sitt förhållande till Keeler. Han svor emellertid på att han aldrig under deras möten "läckt" något som kunde innebära en säkerhetsrisk för Storbritannien. Den sovjetiska marinattachén kallades tillbaka till Sovjetunionen där han möttes av tystnad från myndigheterna och skilsmässa från sin hustru. Filmen Skandalen från 1989 är baserad på händelserna, likaså dess titelmelodi Nothing Has Been Proved med Dusty Springfield. (sv)
- Дело Профьюмо (англ. Profumo affair) — политический скандал в Великобритании начала 1960-х годов, спровоцированный ложными публичными отрицаниями Джоном Профьюмо своей кратковременной сексуальной связи с 19-летней танцовщицей и моделью Кристин Килер. Являясь действующим военным министром в правительстве Гарольда Макмиллана и находясь с 1954 года в браке с актрисой Валери Хобсон, 21 мая 1963 года в Палате общин Великобритании он сделал персональное заявление об отсутствии у него внебрачной связи. Спустя несколько недель под напором предъявленных доказательств он был вынужден признать обвинения. Ситуация многократно ухудшилась после обнародования сведений о том, что Кристин Килер в этот же период времени имела интимные отношения с Евгением Ивановым — помощником военно-морского атташе посольства СССР в Великобритании, которому, по мнению прессы, она могла передавать информацию от Джона Профьюмо. Оба мужчины познакомились с Килер благодаря Стивену Уорду, модному врачу-остеопату, художнику, которому был открыт доступ в самые высокие круги британского истеблишмента. Его подлинные цели и интересы в этих событиях до настоящего времени остаются неизвестными. Последствия скандала серьёзно повредили репутации всего кабинета министров Гарольда Макмиллана, что явилось одной из причин его отставки в октябре 1963 года. Кроме того, Консервативная партия, в которую входили эти политики, не смогла победить лейбористов на парламентских выборах 1964 года. Джон Профьюмо сумел сохранить брак, продолжительное время занимался благотворительностью и в последние годы жизни был с почётом возвращён в высшее общество. Капитан I ранга ВМФ СССР Евгений Иванов был экстренно отозван на родину, где следующие 18 лет служил начальником управления анализа ГРУ. Его жена потребовала развод. Позже Иванов окончил Академию Генерального штаба, в послеперестроечные времена написал книгу воспоминаний, дополненную, отредактированную и изданную под названием «Голый шпион» спустя 15 лет после смерти Иванова. Кристин Килер также неоднократно публиковала мемуары. Стивен Уорд в 1963 году был обвинён в уголовном преступлении — сводничестве. Покончил жизнь самоубийством в день оглашения приговора, приняв чрезмерную дозу снотворного. (ru)
- O Caso Profumo consistiu num escândalo político britânico com origem numa breve ligação sexual, em 1961, entre John Profumo, o no governo conservador de Harold Macmillan, e Christine Keeler, uma futura modelo de 19 anos de idade. Em Março de 1963, Profumo negou qualquer envolvimento no caso, numa declaração pessoal, no Parlamento britânico, mas foi forçado a admitir a verdade algumas semanas mais tarde. Profumo renunciou do governo e do Parlamento. As consequências do caso causaram sérios danos na confiança de Macmillan, que renunciou do cargo de primeiro-ministro, alegando problemas de saúde, em Outubro 1963. O seu partido conservador ficou afectado pelo escândalo, o que poderá ter contribuído para a sua derrota para o Partido Trabalhista nas . Quando o caso Profumo–Keeler foi revelado, o interesse público aumentou com os relatos de que Keeler poderá ter estado, em simultâneo, envolvida com o capitão , um adido naval soviético, potenciando, assim, o risco de segurança pública. Keeler conheceu Profumo e Ivanov através da sua amizade com Stephen Ward, um especialista em osteopatia e socialite, que a tinha acolhido. A exposição do caso deu origem a boatos sobre outros escândalos, como as atividades de Ward, que tinha sido acusado de ofensas à moral. Percebendo que queriam torná-lo num bode expiatório pelos atos de outros, Ward ingeriu uma dose letal de comprimidos para dormir durante a fase final do seu julgamento, que o considerou como culpado de se aproveitar das vidas imorais de Keeler e da sua amiga . Stephen Ward teve sua primeira aparição no tribunal no dia 8 de junho de 1963, dois anos após ter o primeiro contato com K. Woods, agente do M.I 5. Ele esteve diante do juiz Leo Gradwell pois fora acusado de 8 crimes, entre eles: fora acusado de ser o manager de Christine Keeler e de outras jovens, fora acusado de proxenetismo, que é a manutenção de prostíbulos, fora acusado de ter pervertido menores e estar envolvido em casos de aborto e, também, de ter se interessado por casas clandestinas de prostituição. (p 187, Powers e Ward Keeler. os Grandes Julgamentos da História) Esse juiz iria proferir uma decisão interlocutória para dizer se Ward deve sentar no banco dos réus ou não. Porém, segundo a jurisprudência britânica, o arguido era considerado culpado desde a primeira instância, e aquele processo já deveria ter uma sentença. O julgamento começa com Gritfith Jones atuando como procurador e Burge fazendo o papel de advogado de Stephen Ward. (p 188, Powers e Ward Keeler. os Grandes Julgamentos da História) Então, o meirinho chama a primeira testemunha: Christine Keeler. O procurador começa a interrogá-la perguntando sobre sua relação com Ward, na qual ela diz que eles eram próximos, como irmão e irmã. Ela fala que vivia com sua amiga Marylin Rice-Davies, que era conhecida como Mandy, em um apartamento bancado por lorde Astor. Christine em seu depoimento lista todos os seus amantes, dentre eles, personagens importantes nacionalmente como John Profumo, ministro de Guerra e Eugene Ivanov, adido naval soviético. Porém, ela diz que nunca teve relações com Stephen Ward. Continuando seu depoimento, ela diz que as despesas dela era bancadas por Ward, que na hora se irrita. Porém, Christine não é vista com bons olhos perante a sociedade pois posteriormente fora condenada por falso testemunho em outro julgamento, logo, tudo que ela fala é duvidoso perante os magistrados. (p 190-192, Powers e Ward Keeler. os Grandes Julgamentos da História) Findado o discurso de Christine, aparece uma nova testemunha: Mandy, amiga de Keeler. Ela conta uma história similar à de Christine e fala que Ward chegou a pedir ela em casamento, mas como não tinha dinheiro, ofereceu outras pessoas ricas à ela. A audiência tem uma pausa pois o horário já era avançado e decidem remarcá-la para o outro dia. Nessa outra parte do julgamento, Stephen Ward é livre das acusações de organizações de casas clandestinas e da participação nos casos de aborto. Porém, são mantidas as acusações de proxenetismo e de encorajamento das jovens à libertinagem. Para obter a liberdade provisória, Ward teve que pagar 3 mil libras. (p 197, 198, 206, 207, Powers e Ward Keeler. os Grandes Julgamentos da História) Já no Tribunal de Old Bailey, Stephen Ward comparece, em liberdade provisória para responder às acusações formais contra ele formuladas. Burge e Ward adotam uma técnica muito comum nos interrogatórios ingleses, onde era uma espécie de farsa que consiste em dar à defesa a ocasião de colocar o cliente numa posição defensiva aparente. As acusações desse júri estão relacionadas ao proxenetismo praticado por Ward. (p 213-217, Powers e Ward Keeler. os Grandes Julgamentos da História) Burge começa seu joguinho já armado de perguntas e respostas à Ward, sem colocar este em níveis arriscados no processo. No final do interrogatório, começam a aparecer algumas contradições e eles tentam colocar John Profumo no caso, homem que a acusação não queria evocar para não escandalizar ainda mais o processo. Christine Keller vai testemunhar novamente, mas nada acrescenta ao que fora dito em Marylebone Road. Ela recomeça a enumerar seus amantes e fala das torpezas de Ward, que se irrita novamente. Só Griffith Jones, advogado da coroa, se interessa pelas falas de Christine e interroga ela, mas sem grandes novidades. O julgamento continua no dia seguinte. (p 217-229, Powers e Ward Keeler. os Grandes Julgamentos da História) No dia 23 de julho de 1963 o processo é retomado e duas jovens vão testemunhar, uma em anonimato e a outra se chama Dorie. As duas não acrescentam muito ao processo de modo geral e logo após aparece Marylin Rice Davies, que fora interrogada por Griffith Jhones, onde este cita o depoimento da menina A que contou as propostas desonestas que Ward lhe fizera em relação ao famoso espelho sem folha, a qual Marylin citou. (p 239, Powers e Ward Keeler. os Grandes Julgamentos da História) Outra testemunha aparece: Vickie Barret. Ela testemunhou contra Stephen Ward dizendo que ele prometia pagar ela para ter relações com um amigo dele, mas que nunca cumpriu. Surge outra testemunha, Margaret Richardson, que atuava sob o nome de Ronnie Ricardo. Ela era uma prostituta que afirmou ter dado um depoimento falso sobre Ward à polícia o que futuramente beneficiou Stephen. O inspetor Hebert é interrogado por Burge, porque ele que interrogou Ronnie Ricardo e Vickie Barrett. Encerrado os discursos, a audiência é interrompida. Nessa primeira parte do processo ainda não se sabe ao certo o exato papel de John Profumo no caso. (p 242-248, Powers e Ward Keeler. os Grandes Julgamentos da História) Na sexta-feira, dia 26 de Julho a audiência retoma e é a vez da acusação interrogar o réu. Eles questionam sobre sua relação com Keeler e citam o depoimento de Vickie Barrett, onde Ward se irrita, afirmando que tudo que ela disse era falso. Burge toma a palavra e vai explicar, juridicamente o por quê de Ward não ser culpado. Ele também corrobora o que Ward disse em relação ao testemunho falso de Vickie Barrett alegando que estava sob contrato, que fora contratada para dar aquele depoimento, visto que não estava programada na lista de testemunhas. (p 197, 198, 206, 207, Powers e Ward Keeler. os Grandes Julgamentos da História) O juiz Marshall, que estava julgando o caso, toma a palavra e faz suas considerações finais, alegando ser imparcial e que acreditaria que os jurados iriam fazer um papel certo e justo. O juiz suspende o caso e Ward vai para casa. Lá, ele começa a beber e a tomar remédios descontrolado. Paralelo à isso, ele faz diversas cartas a várias pessoas falando em tom de despedida da vida. Ele fala que não queria deixar as pessoas se apoderarem dele, visto que ele estava com medo de ser condenado novamente. (p 287-293, Powers e Ward Keeler. os Grandes Julgamentos da História) Na quarta dia 31 de Julho, Ward é encontrado inconsciente em sua cama e seu amigo, um dos que Ward escreveu a carta, Howard-Jones chama a ambulância. O processo deveria seguir mesmo sem Ward, segundo a acusação e o juiz aceita esse argumento, mesmo após vários protestos de Burge. O processo é suspenso novamente, pois o juiz julga ser importante dar uma resposta com a presença de Ward. As atenções se concentram no hospital onde ele está. No sábado, dia 3 de Agosto de 1963 Stephen Ward morre sem ter saído do estado de coma. A sociedade se comove e o julgamento "acaba sem ter um final". (p 294-300, Powers e Ward Keeler. os Grandes Julgamentos da História) Um inquérito realizado por um juiz superior, lorde , concluiu que não houve quebras na segurança na ligação com Ivanov. Na sequência do caso, Profumo ofereceu-se para trabalhar como voluntário em , uma instituição de caridade na zona oriental de Londres. Em 1975, foi oficialmente reabilitado, embora não tenha regressado à vida pública. Morreu, com honra e respeito, em 2006. Keeler não conseguiu limpar a imagem negativa que os meios de comunicação, o julgamento e o parlamento lhe construíram ao longo do caso Profumo. Em vários, e, por vezes, contraditórios relatos, Keeler confrontou as conclusões de Denning em relação às questões sobre segurança. A condenação de Ward foi descrita por alguns analistas como uma vingança do Establishment, e não como um serviço à justiça. Em Janeiro de 2014, o caso foi revisto pela , com possibilidade de passar para o . O caso Profumo teve representações no cinema e no teatro. (pt)
- Справа Проф'юмо — скандал у політичному житті Великої Британії, що вартував прем'єрського місця Гарольду Макміллану. Скандал був пов'язаний із дівчиною за викликом Кристін Кілер. Журналісти з'ясували, що Кілер, окрім дружби з Проф'юмо (на той час займав посаду міністра оборони), спілкувалась також із радянським військово-морським аташе у Лондоні, за сумісництвом радянським розвідником Євгеном Івановим. Проф'юмо під тиском преси, що й розкопала цю історію, заявив у палаті громад британського парламенту, що не підтримував із Кілер близьких стосунків. Опублікований невдовзі лист, якого він написав їй, призвів до відставки міністра, а згодом — і до падіння кабінету прем'єр-міністра Гарольда Макміллана, й до поразки консерваторів на чергових парламентських виборах. Євген Іванов безславно помер у Росії 1994 року. Незадовго до смерті він зустрічався з Кілер у Москві за ініціативою однієї британської газети. Сама Кілер запам'яталась серією відомих світлин 1960-их років й трьома книгами про її стосунки з Івановим та Проф'юмо. (uk)
- 普羅富莫事件（英語：Profumo Affair）是一件發生於1963年的英国政治醜聞，該醜聞以事件主角，時任陸軍大臣的約翰·普羅富莫命名。 普羅富莫原是一名保守黨內閣要員，他的妻子是女演員瓦萊麗·霍布森（Valerie Hobson）。而醜聞之焦點在於普羅富莫和舞孃（Christine Keeler）發生的一段婚外情。 1961年，當時倫敦有名的整骨醫生（Stephen Ward）在（Cliveden）舉行派對，普羅富莫和基勒就是在那裡認識的，但他們倆的關係只維持了數星期便告吹。然而，有關他們緋聞的謠言卻在1962年開始在公眾間流傳，而令人驚訝的是，原來基勒更曾同時與一位倫敦蘇聯駐英國大使館高級海軍武官上校有染（伊凡諾夫是蘇聯間諜）。 普羅富莫犯下的最大失誤，就是向下議院撒了謊。在1963年3月，他在下院聲稱自己與基勒「沒有任何不適當」的關係。但到了同年6月，他卻承認了自己與基勒曾經交往。結果在6月5日，他宣佈辭去閣員、下議院議員和樞密院顧問官等官職。 沃德後來被控「誘使他人作不道德交易」（Soliciting for an immoral purpose），並在1963年8月自殺身亡。由丹寧勳爵撰寫的政府官方報告隨後在同年9月25日發表。基勒則被控偽證與妨礙司法公正，入獄8個月。 10月，保守黨首相麥美倫因為受此一醜聞影響，病情加重，宣佈辭職，並由休姆伯爵亞歷克·休姆接任，休姆為了拜相，放棄了伯爵與英國上議院議員頭銜，並獲選下議院議員。 2006年3月9日普羅富莫逝世，2017年12月4日基勒因肺阻塞病逝。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- Die Profumo-Affäre war ein politischer Skandal um den britischen Heeresminister John Profumo in den Jahren 1962/63. (de)
- La afero Profumo estis brita politika skandalo originita de mallongdaŭra seksa rilato en 1961 inter John Profumo, la Sekretario de Ŝtato por Milito en la konservativa registaro de Harold Macmillan, kaj Christine Keeler, 19-jaraĝa volontula modelo. En marto de 1963, la neo de Profumo de ia maljustaĵo, en persona deklaro ĉe la Ĉambro de la komunuloj, estis refutita kelkajn semajnojn poste per lia agnosko de la vero. Li eksiĝis de la registaro kaj de parlamento. La sensacioj de la afero grave difektis la memfidon de Macmillan, kaj li eksiĝis kiel ĉefministro pro sano en oktobro 1963. La reputacio de la Konservisma partio estis difektita pro la skandalo, kiu eble kontribuis al la malvenko de la Laborista Partio en 1964 ĉe la ĝeneralaj balotadoj. (eo)
- Scannal polaitiúil Briotanach ab ea an Eachtra Profumo sa bhliain 1961, caidreamh idir John Profumo, an Rúnaí Stáit Cogaíochta sa rialtas Harold Macmillan (Coimeádach), agus Christine Keeler, 19 bliain d'aois. (ga)
- Lo scandalo Profumo, meglio noto come affare Profumo, emerso nel 1963, è stato uno scandalo politico a sfondo sessuale che ha avuto come teatro il Regno Unito e che ha preso il nome da John Profumo, segretario di Stato per la guerra. La scoperta di una sua breve passata relazione intrattenuta nel 1961 con la modella Christine Keeler, al contempo amante anche di una presunta spia sovietica, , addetto navale dell'ambasciata russa, a cui fece seguito la falsa testimonianza resa alla Camera dei comuni, allorché fu interrogato al riguardo nel 1963, costrinsero Profumo alle dimissioni e danneggiarono la reputazione del governo presieduto da Harold Macmillan. Lo stesso Primo Ministro si dimise pochi mesi dopo per motivi di salute. (it)
- プロヒューモ事件（プロフューモじけん、Profumo Affair）は、1962年、当時のイギリスのハロルド・マクミラン政権の陸相であったジョン・プロヒューモが、ソ連側のスパイとも親交があったモデル兼売春婦に国家機密を漏らした事件である。同政権の崩壊につながり、「20世紀最大の英政界スキャンダル」とされる。 (ja)
- 프러퓨모 사건(Profumo affair)은 1962년 당시 영국의 해럴드 맥밀런 정권의 정치인 존 프러퓨모가 소련 측 스파이와 관계가 있는 매춘부에 국가 기밀을 누설했다고 의심된 사건이다. 맥밀런 내각의 육군상 존.Ｄ.프로퓨모와 매춘부 크리스틴 킬러와의 불륜(不倫) 관계를 둘러싸고 일어난 추문이다. 킬러가 소련의 주영 대사관(駐英大使館)에 근무하는 무관(武官)과 접촉을 하고 있었기 때문에 이 사건은 스파이사건으로도 일컬어지고 또한 킬러가 자메이카의 사나이로부터 저격을 받았기 때문에 인종차별 사건과도 관계된다. 이 사건으로 1963년 6월 프로퓨모는 육군상을 사임하였다. 이 사건으로 인하여 집권 보수당 정부는 큰 타격을 입었다. 이 문서에는 다음커뮤니케이션(현 카카오)에서 GFDL 또는 CC-SA 라이선스로 배포한 글로벌 세계대백과사전의 "프로퓨모사건" 항목을 기초로 작성된 글이 포함되어 있습니다. (ko)
- De Profumo-affaire was een politiek schandaal dat zich afspeelde in Groot-Brittannië rond 1963. Hoofdrolspeler hierin was John Profumo, destijds de Britse minister van defensie. Het begon in 1961 tijdens een feest op het landhuis Cliveden van Lord William Astor in Buckinghamshire. Dit was georganiseerd door de osteopaat (alternatief genezer) Dr. Stephen Ward. Hier leerde Profumo de 19-jarige callgirl (en model) Christine Keeler kennen. Een andere versie van het verhaal is dat hij haar had meegenomen vanuit een nachtclub. Hij had, zoals hij later zelf zou aangeven, slechts enkele weken een relatie met haar. (nl)
- قضية بروفومو هي فضيحة سياسية بريطانية تتضمن علاقة جنسية قصيرة في عام 1961 بين ، في حكومة هارولد ماكميلان، وبين كريستين كيلر، البالغة من العمر 19 عاما حينها، حيث كانت تعمل كـ«عارضة أزياء». وبسبب هذه القضية فقد نفى بروفومو في مارس 1963 أي مخالفات في بيان شخصي له إلى مجلس العموم لكنه لاحقا اضطر للاعتراف بالحقيقة بعد بضعة أسابيع. وقد استقال من الحكومة ومن البرلمان. وبسبب تداعيات القضية فقد تضررت الثقة بالنفس بشدة بالنسبة لرئيس الوزراء حينها «ماكميلان»، الذي قدم استقالته من رئاسة الوزراء عازيا ذلك لأسباب صحية في أكتوبر 1963. وكان حينها رئيس حزب المحافظين وكانت هذه الفضيحة السبب الاساسي في هزيمتة أمام العمل في . (ar)
- El caso Profumo fue un notable escándalo político que tuvo lugar en el Reino Unido durante 1963, que recibe su nombre del apellido del entonces ministro de Guerra británico, John Profumo. El escándalo Profumo "estalló" después de haber trascendido que el ministro había tenido una breve relación con una corista (showgirl) de nombre Christine Keeler, quien aparentemente había tenido encuentros íntimos con un conocido espía soviético, de nombre Yevgeny Ivanov. Luego el mismo Profumo mentiría sobre ese hecho cuando fue interrogado oficialmente por la Cámara de los Comunes (House of Commons, es decir, la Cámara Baja del Parlamento Británico). (es)
- L'affaire Profumo est un scandale politique qui éclate au Royaume-Uni en 1963. Elle trouve son origine deux ans plus tôt avec la brève liaison entre John Profumo, secrétaire d'État à la Guerre dans le gouvernement conservateur de Harold Macmillan (au pouvoir depuis 1957), et Christine Keeler, un mannequin de 19 ans. Profumo, qui est marié, nie d'abord toute relation avec Keeler lors d'une déclaration solennelle devant la Chambre des communes. Il se rétracte quelques mois plus tard et démissionne de son poste gouvernemental. Les répercussions de l'affaire fragilisent l'assurance de Macmillan, qui renonce à sa fonction de Premier ministre en octobre 1963. La réputation du Parti conservateur en ressort entachée et il est possible que l'affaire Profumo ait contribué à la victoire travailliste (fr)
- The Profumo affair was a major scandal in twentieth-century British politics. John Profumo, the Secretary of State for War in Harold Macmillan's Conservative government, had an extramarital affair with 19-year-old model Christine Keeler beginning in 1961. Profumo denied the affair in a statement to the House of Commons, but weeks later a police investigation exposed the truth, proving that Profumo had lied to the House of Commons. The scandal severely damaged the credibility of Macmillan's government, and Macmillan resigned as Prime Minister in October 1963, citing ill health. Ultimately, the fallout contributed to the Conservative government's defeat by the Labour Party in the 1964 general election. (en)
- Afera Profumo – polityczny skandal z roku 1963 w Wielkiej Brytanii. Nazwa pochodzi od ministra, sekretarza stanu ds. wojny (ang. Secretary of State for War), Johna Profumo. Profumo był dobrze wykształconym i szanowanym ministrem w rządzie Partii Konserwatywnej, mężem aktorki Valerie Hobson. U źródeł skandalu stał jego przelotny, kilkutygodniowy romans z Christine Keeler w 1961. Pogłoski o romansie krążyły po Londynie, jednak nie zachwiały one pozycji Profumo. (pl)
- O Caso Profumo consistiu num escândalo político britânico com origem numa breve ligação sexual, em 1961, entre John Profumo, o no governo conservador de Harold Macmillan, e Christine Keeler, uma futura modelo de 19 anos de idade. Em Março de 1963, Profumo negou qualquer envolvimento no caso, numa declaração pessoal, no Parlamento britânico, mas foi forçado a admitir a verdade algumas semanas mais tarde. Profumo renunciou do governo e do Parlamento. As consequências do caso causaram sérios danos na confiança de Macmillan, que renunciou do cargo de primeiro-ministro, alegando problemas de saúde, em Outubro 1963. O seu partido conservador ficou afectado pelo escândalo, o que poderá ter contribuído para a sua derrota para o Partido Trabalhista nas . (pt)
- Profumoaffären var en politisk skandal i 1960-talets Storbritannien. John Profumo, som var försvarsminister i Harold Macmillans konservativa regering, hade en kärleksaffär med en ung toplessdansös, Christine Keeler. Han träffade henne första gången på en privat fest arrangerad av osteopaten Stephen Ward. Keeler hade samtidigt ett intimt förhållande med Sovjetunionens marinattaché, . Profumo ljög inför det brittiska underhuset den 22 mars 1963, då han förnekade att det skulle ha förekommit något "oanständigt" mellan honom och Christine Keeler. (sv)
- Дело Профьюмо (англ. Profumo affair) — политический скандал в Великобритании начала 1960-х годов, спровоцированный ложными публичными отрицаниями Джоном Профьюмо своей кратковременной сексуальной связи с 19-летней танцовщицей и моделью Кристин Килер. Являясь действующим военным министром в правительстве Гарольда Макмиллана и находясь с 1954 года в браке с актрисой Валери Хобсон, 21 мая 1963 года в Палате общин Великобритании он сделал персональное заявление об отсутствии у него внебрачной связи. Спустя несколько недель под напором предъявленных доказательств он был вынужден признать обвинения. Ситуация многократно ухудшилась после обнародования сведений о том, что Кристин Килер в этот же период времени имела интимные отношения с Евгением Ивановым — помощником военно-морского атташе посольс (ru)
- Справа Проф'юмо — скандал у політичному житті Великої Британії, що вартував прем'єрського місця Гарольду Макміллану. Скандал був пов'язаний із дівчиною за викликом Кристін Кілер. Журналісти з'ясували, що Кілер, окрім дружби з Проф'юмо (на той час займав посаду міністра оборони), спілкувалась також із радянським військово-морським аташе у Лондоні, за сумісництвом радянським розвідником Євгеном Івановим. Проф'юмо під тиском преси, що й розкопала цю історію, заявив у палаті громад британського парламенту, що не підтримував із Кілер близьких стосунків. Опублікований невдовзі лист, якого він написав їй, призвів до відставки міністра, а згодом — і до падіння кабінету прем'єр-міністра Гарольда Макміллана, й до поразки консерваторів на чергових парламентських виборах. (uk)
- 普羅富莫事件（英語：Profumo Affair）是一件發生於1963年的英国政治醜聞，該醜聞以事件主角，時任陸軍大臣的約翰·普羅富莫命名。 普羅富莫原是一名保守黨內閣要員，他的妻子是女演員瓦萊麗·霍布森（Valerie Hobson）。而醜聞之焦點在於普羅富莫和舞孃（Christine Keeler）發生的一段婚外情。 1961年，當時倫敦有名的整骨醫生（Stephen Ward）在（Cliveden）舉行派對，普羅富莫和基勒就是在那裡認識的，但他們倆的關係只維持了數星期便告吹。然而，有關他們緋聞的謠言卻在1962年開始在公眾間流傳，而令人驚訝的是，原來基勒更曾同時與一位倫敦蘇聯駐英國大使館高級海軍武官上校有染（伊凡諾夫是蘇聯間諜）。 普羅富莫犯下的最大失誤，就是向下議院撒了謊。在1963年3月，他在下院聲稱自己與基勒「沒有任何不適當」的關係。但到了同年6月，他卻承認了自己與基勒曾經交往。結果在6月5日，他宣佈辭去閣員、下議院議員和樞密院顧問官等官職。 沃德後來被控「誘使他人作不道德交易」（Soliciting for an immoral purpose），並在1963年8月自殺身亡。由丹寧勳爵撰寫的政府官方報告隨後在同年9月25日發表。基勒則被控偽證與妨礙司法公正，入獄8個月。 2006年3月9日普羅富莫逝世，2017年12月4日基勒因肺阻塞病逝。 (zh)
|
