| dbo:abstract
|
- Die Bürzeldrüse (lat. Glandula uropygialis oder Glandula uropygii) ist die einzige Hautdrüse vieler Vogelarten. Sie befindet sich auf der Oberseite der Schwanzwurzel, des Bürzels. In der zweilappigen, holokrinen Drüse wird ein öliges Sekret gebildet, das der Vogel mit dem Schnabel oder mit den Beinen im gesamten Gefieder verteilt. Dieses regelmäßige Einfetten ist ein wesentlicher Bestandteil der Gefiederhygiene, das die Geschmeidigkeit des Gefieders bewahrt und es durch die dadurch gewährleistete bessere Verflechtung wasserabweisender macht. Zusätzlich enthält das Sekret auch fungizide und bakterizide Bestandteile. Möglicherweise spielt das Bürzeldrüsensekret auch im Vitaminhaushalt eine Rolle, da es Vitamin-D-Vorstufen enthält. Die Hauptlipidkomponente ist ein Diester-Wachs. Besonders ausgebildet ist die Bürzeldrüse bei den meisten Schwimmvögeln. Bei einigen Vögeln wie zum Beispiel dem Wiedehopf ist die Bürzeldrüse nur in frühen Entwicklungsstadien der Jungvögel voll funktionsfähig; das von ihr abgesonderte Sekret ist äußerst übelriechend und wird auch zur Abwehr von Fressfeinden eingesetzt. Symbiotische Bakterien im Bürzeldrüsensekret könnten zu dem üblen Geruch beitragen. Bakterien in Bürzeldrüsensekreten sind sonst nur bei Haustruthühnern (Corynebacterium uropygiale) und Grünen Baumhopfen (Enterococcus phoeniculicola) bekannt. Einige Vogelarten wie zum Beispiel der Emu, Kasuare, die Großtrappe und viele Papageien und Taubenarten verfügen im Erwachsenenalter über keine funktionsfähige Bürzeldrüse. Oft wird bei Vertretern dieser Gattungen die gefiederhygienische Funktion der Bürzeldrüse durch sogenannte Puderdunen ersetzt. Karotinoidhaltige Bürzeldrüsensekrete, die als kosmetische Farbe auf das Gefieder aufgetragen werden, findet man bei acht Arten asiatischer Nashornvögel und zwei Pelikanarten. Die rosa Gefiederfarbe von Möwen und Seeschwalben während der Brutzeit beruht auf einer Einlagerung von Astaxanthinpigmenten und nicht wie früher vermutet auf einem Auftragen von Bürzeldrüsensekreten. (de)
- La Uropiga glando, neformale konata kiel plumaranĝa glando, estas glando troviĝanta en la plej granda majoritato de birdoj, kiu elpelas ian oleon (plumaranĝa oleo) kiujn birdoj uzas por plumaranĝo. La ĉefaj komponaĵoj de la plumaranĝa oleo estas vaksoj nomataj uropigioloj. Tiu glando troviĝas ĉe la bazo de la vosto kaj havas formon de du simetriaj partoj. (eo)
- La glándula uropígea, o, más informalmente, la glándula del acicalamiento o glándula oleosa, es una glándula que se encuentra en la mayoría de las aves, y secreta un aceite que ellas usan para el acicalamiento, es decir, la limpieza e impermeabilización del plumaje. El aceite de acicalamiento está compuesto principalmente de ceras de llamadas . La glándula se encuentra cerca de la base de la cola y está conformada en dos partes simétricas. El aceite de cada una de las partes es secretado a la superficie de la piel a través de una protuberancia similar a un pezón o . Un ave típicamente va a transferir este aceite a sus plumas restregando su cabeza contra esta glándula y luego contra todo el resto del cuerpo. La región de la cola se suele acicalar usando el pico. No todas las aves tienen glándula uropígea. Entre las excepciones se encuentran el emú, el avestruz, las avutardas, y la , aunque ésta solo la tenga atrofiada. Estas generalmente encuentran otros medios para mantenerse limpias y secas, como el tomar un . Por otra parte la glándula uropígea está grandemente desarrollada en muchas aves acuáticas, como los patos. El efecto repelente del agua del acicalamiento se produce por los uropigioles que son hidrofóbicos, pero también parece tener un efecto la carga electrostática que recibe la pluma aceitada al ser frotada en el acicalamiento. [cita requerida] Cuando se cocinan aves como patos y gansos se les quita la glándula uropigial sin dañarla durante la preparación, dado que tiene un sabor rancio. (es)
- La glande uropygienne (du grec ουρά « queue » et πυγη « fesse ») est une glande sébacée spécifique des oiseaux. Elle produit un mélange complexe de corps gras et de cires. Située au niveau du croupion, elle est constamment sollicitée lors des séances de toilettage par les oiseaux qui en sont pourvus. Elle servirait principalement à l'entretien de la qualité du plumage, mais cette question fait toujours l'objet de débats et de recherches actives. (fr)
- The uropygial gland, informally known as the preen gland or the oil gland, is a bilobed sebaceous gland possessed by the majority of birds used to distribute the gland's oil through the plumage by means of preening. It is located dorsally at the base of the tail (between the fourth caudal vertebra and the pygostyle) and is greatly variable in both shape and size. In some species, the opening of the gland has a small tuft of feathers to provide a wick for the preen oil (see below). It is a holocrine gland enclosed in a connective tissue capsule made up of glandular acini that deposit their oil secretion into a common collector tube ending in a variable number of pores (openings), most typically two. Each lobe has a central cavity that collects the secretion from tubules arranged radially around the cavity. The gland secretion is conveyed to the surface via ducts that, in most species, open at the top of a papilla (nipple-like structure). (en)
- Een stuitklier, glandula uropygii of glandula uropygialis is een onderhuids orgaantje vlak boven de staart van een vogel. In de stuitklier wordt vet geproduceerd dat via een kleine uitstulping naar buiten komt. Het vet uit de stuitklier is noodzakelijk om het verenkleed van een vogel in goede conditie te houden. Zonder vetlaag zouden veren gemakkelijk vocht absorberen. Vogels zouden daardoor verkleumen en niet meer in staat zijn te vliegen of, in het geval van watervogels, te drijven. Het vet maakt de veren ook soepeler en beter bestand tegen slijtage. Vogels stimuleren hun stuitklier met de snavel en verspreiden het vet over hun verenkleed door middel van strijkende bewegingen met snavel en kop. Uit onderzoek is gebleken dat vet uit de stuitklier ook andere functies kan vervullen. Bij sommige vogelsoorten geeft het kleur aan de veren, werkt het bacteriewerend of verspreidt het een geur die roofdieren onaangenaam vinden. Niet alle vogelsoorten hebben een stuitklier. Bij onder meer papegaaiachtigen is de functie van de stuitklier vervangen door de groei van speciale donsveertjes. Deze verpulveren en vormen een waterafstotend poeder op het lichaam van de vogel. (nl)
- Nell'anatomia degli uccelli, l'uropigio (gr. oura, coda + puge, estremità) è una ghiandola prominente adiposa, sebacea, che si trova sopra la coda. Più sviluppata nelle specie acquatiche, ha la funzione di secernere un liquido oleoso impermeabile, che l'animale spande sulle proprie penne con il becco. Gli uccelli acquatici possiedono ghiandole dell'uropigio notevolmente sviluppate: La ghiandola ha due lobi (ciascuno dotato di una ghiandola ramificata alveolare), uniti e avvolti da una capsula connettivale. Dalla porzione esterna della capsula partono numerosi setti orientati verso l'interno, che suddividono i lobi in numerosi lobuli. L'epitelio è pluristratificato, e il lume è ricco di secreto. (it)
- A glândula uropigiana ou uropígea é um órgão localizado sobre o uropígio das aves (região da cauda) que secreta uma substância oleosa utilizada como impermeabilizante para as penas, lubrificante para o bico, de modo que não fique quebradiço, e auxilia também na termorregulação . O espalhamento do óleo pelo corpo é feito pela própria ave, que o faz com o bico, por isso vemos aves passando o bico em si mesmas, principalmente patos em lagoas. (pt)
- Копчиковая, или надхвостная железа (лат. glandula uropygialis, glandula uropygii) — единственная крупная кожная железа птиц. Расположена на верхней стороне хвоста. Выделяет наружу маслянистый секрет, который птица размазывает клювом по оперению для ухода за ним. Копчиковая железа была впервые упомянута в литературе Фридрихом II в XIII веке в книге «Искусство охоты с птицами», а её первое подробное описание дал, вероятно, Жорж Кювье в 1803 году. Наиболее интенсивные анатомические исследования железы относятся к концу XIX — началу XX века. (ru)
- Gruczoł kuprowy – jedyny gruczoł skórny u ptaków, szczególnie silnie rozwinięty u ptaków wodnych. Ma budowę dwupłatową. Położony jest pod nasadą ogona (kuprem). Wydziela tłustą wydzielinę służącą do natłuszczania dziobem piór w celu ich ochrony przed zawilgoceniem. Produkuje on również prowitaminę D (ergosterol), która pod wpływem światła zamienia się w witaminę D (ptaki czyszcząc pióra zjadają ją). (pl)
- Uropygialkörtel eller gumpkörtel är en körtel som de flesta fåglar har. Den sitter på övergumpen och utsöndrar ett oljeaktigt sekret. Fåglar använder näbben för att bestryka sina fjädrar med detta sekret för att förbättra fjädrarnas isoleringsförmåga mot vatten, kyla och vind. Vissa fåglar saknar denna körtel, som ickeflygande arter med dunig fjäderdräkt som struts, emuer och kasuarer. (sv)
- 尾脂腺是鸟类的一种皮肤衍生物，为羽尾基背部的皮下，是一种全泌腺。尾脂腺的分泌物主要是一种能被苏木精染色的颗粒，一般鸟类用喙啄取将其涂抹在羽毛及角质鳞片上，起到保护的作用。 有些鸟的尾脂腺分泌物中含有维生素D的前体麦角甾醇，涂抹于全身后经日照后转变为维生素D，鸟再次梳理时可将其吞下，得以吸收。人为的方法摘除尾脂腺可诱发维生素D缺乏导致的佝偻病正可以证明这点。 水禽的尾脂腺最为发达，而有些鸟则没有尾脂腺，如鸵鸟目、、鸨科、蟆口鸱科的鸟及某些的鸟、啄木鸟等；有些鸟虽然有尾脂腺，但不分泌油脂；还有些鸟的尾脂腺分泌有刺激性气味的分泌物，如戴胜、麝鸭等，这在繁殖期尤甚，可能起到性引诱和保护的作用。 (zh)
- Куприкова залоза — залоза, яку мають більшість птахів і що виділяє олію (куприкову олію), яку птахи використовують при догляданні за своїм пір'ям. Головними складовими компонентами цієї олії є діестери восків, так звані . Залоза знаходиться в основі хвоста та складається з двох симетричних частин. Олія з кожної частини виділяється на поверхні шкіри через соскоподібну бруньку. Птахи зазвичай розподіляють цю олію по всій поверхні пір'я за допомогою тертя голови спочатку навпроти залози, а потім по всьому тілу. Частини тіла біля хвоста найчастіше змазуються за допомогою дзьоба. Не всі птахи мають куприкову залозу, відомими винятками є ему, страуси і дрофи, також як і деякі голуби. Ці птахи зазвичай використовують інші засоби залишатися сухими та чистими, наприклад, піскові ванни. З іншого боку, куприкова залоза найбільш розвинена у водоплавних птахів, таких як качки (проте не баклани, які також переважно водні). Водовідштовхувальний ефект, хоча і є важливою причиною використання цієї залози, не є єдиним, важливим також є надання електростатичного заряду пір'ю через тертя. Під час приготування водоплавних птахів у їжу, куприкова залоза зазвичай вирізається через характерний запах плісняви та протухлої їжі. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- La Uropiga glando, neformale konata kiel plumaranĝa glando, estas glando troviĝanta en la plej granda majoritato de birdoj, kiu elpelas ian oleon (plumaranĝa oleo) kiujn birdoj uzas por plumaranĝo. La ĉefaj komponaĵoj de la plumaranĝa oleo estas vaksoj nomataj uropigioloj. Tiu glando troviĝas ĉe la bazo de la vosto kaj havas formon de du simetriaj partoj. (eo)
- La glande uropygienne (du grec ουρά « queue » et πυγη « fesse ») est une glande sébacée spécifique des oiseaux. Elle produit un mélange complexe de corps gras et de cires. Située au niveau du croupion, elle est constamment sollicitée lors des séances de toilettage par les oiseaux qui en sont pourvus. Elle servirait principalement à l'entretien de la qualité du plumage, mais cette question fait toujours l'objet de débats et de recherches actives. (fr)
- A glândula uropigiana ou uropígea é um órgão localizado sobre o uropígio das aves (região da cauda) que secreta uma substância oleosa utilizada como impermeabilizante para as penas, lubrificante para o bico, de modo que não fique quebradiço, e auxilia também na termorregulação . O espalhamento do óleo pelo corpo é feito pela própria ave, que o faz com o bico, por isso vemos aves passando o bico em si mesmas, principalmente patos em lagoas. (pt)
- Копчиковая, или надхвостная железа (лат. glandula uropygialis, glandula uropygii) — единственная крупная кожная железа птиц. Расположена на верхней стороне хвоста. Выделяет наружу маслянистый секрет, который птица размазывает клювом по оперению для ухода за ним. Копчиковая железа была впервые упомянута в литературе Фридрихом II в XIII веке в книге «Искусство охоты с птицами», а её первое подробное описание дал, вероятно, Жорж Кювье в 1803 году. Наиболее интенсивные анатомические исследования железы относятся к концу XIX — началу XX века. (ru)
- Gruczoł kuprowy – jedyny gruczoł skórny u ptaków, szczególnie silnie rozwinięty u ptaków wodnych. Ma budowę dwupłatową. Położony jest pod nasadą ogona (kuprem). Wydziela tłustą wydzielinę służącą do natłuszczania dziobem piór w celu ich ochrony przed zawilgoceniem. Produkuje on również prowitaminę D (ergosterol), która pod wpływem światła zamienia się w witaminę D (ptaki czyszcząc pióra zjadają ją). (pl)
- Uropygialkörtel eller gumpkörtel är en körtel som de flesta fåglar har. Den sitter på övergumpen och utsöndrar ett oljeaktigt sekret. Fåglar använder näbben för att bestryka sina fjädrar med detta sekret för att förbättra fjädrarnas isoleringsförmåga mot vatten, kyla och vind. Vissa fåglar saknar denna körtel, som ickeflygande arter med dunig fjäderdräkt som struts, emuer och kasuarer. (sv)
- 尾脂腺是鸟类的一种皮肤衍生物，为羽尾基背部的皮下，是一种全泌腺。尾脂腺的分泌物主要是一种能被苏木精染色的颗粒，一般鸟类用喙啄取将其涂抹在羽毛及角质鳞片上，起到保护的作用。 有些鸟的尾脂腺分泌物中含有维生素D的前体麦角甾醇，涂抹于全身后经日照后转变为维生素D，鸟再次梳理时可将其吞下，得以吸收。人为的方法摘除尾脂腺可诱发维生素D缺乏导致的佝偻病正可以证明这点。 水禽的尾脂腺最为发达，而有些鸟则没有尾脂腺，如鸵鸟目、、鸨科、蟆口鸱科的鸟及某些的鸟、啄木鸟等；有些鸟虽然有尾脂腺，但不分泌油脂；还有些鸟的尾脂腺分泌有刺激性气味的分泌物，如戴胜、麝鸭等，这在繁殖期尤甚，可能起到性引诱和保护的作用。 (zh)
- Die Bürzeldrüse (lat. Glandula uropygialis oder Glandula uropygii) ist die einzige Hautdrüse vieler Vogelarten. Sie befindet sich auf der Oberseite der Schwanzwurzel, des Bürzels. In der zweilappigen, holokrinen Drüse wird ein öliges Sekret gebildet, das der Vogel mit dem Schnabel oder mit den Beinen im gesamten Gefieder verteilt. Dieses regelmäßige Einfetten ist ein wesentlicher Bestandteil der Gefiederhygiene, das die Geschmeidigkeit des Gefieders bewahrt und es durch die dadurch gewährleistete bessere Verflechtung wasserabweisender macht. Zusätzlich enthält das Sekret auch fungizide und bakterizide Bestandteile. Möglicherweise spielt das Bürzeldrüsensekret auch im Vitaminhaushalt eine Rolle, da es Vitamin-D-Vorstufen enthält. Die Hauptlipidkomponente ist ein Diester-Wachs. (de)
- La glándula uropígea, o, más informalmente, la glándula del acicalamiento o glándula oleosa, es una glándula que se encuentra en la mayoría de las aves, y secreta un aceite que ellas usan para el acicalamiento, es decir, la limpieza e impermeabilización del plumaje. El aceite de acicalamiento está compuesto principalmente de ceras de llamadas . (es)
- The uropygial gland, informally known as the preen gland or the oil gland, is a bilobed sebaceous gland possessed by the majority of birds used to distribute the gland's oil through the plumage by means of preening. It is located dorsally at the base of the tail (between the fourth caudal vertebra and the pygostyle) and is greatly variable in both shape and size. In some species, the opening of the gland has a small tuft of feathers to provide a wick for the preen oil (see below). It is a holocrine gland enclosed in a connective tissue capsule made up of glandular acini that deposit their oil secretion into a common collector tube ending in a variable number of pores (openings), most typically two. Each lobe has a central cavity that collects the secretion from tubules arranged radially ar (en)
- Nell'anatomia degli uccelli, l'uropigio (gr. oura, coda + puge, estremità) è una ghiandola prominente adiposa, sebacea, che si trova sopra la coda. Più sviluppata nelle specie acquatiche, ha la funzione di secernere un liquido oleoso impermeabile, che l'animale spande sulle proprie penne con il becco. Gli uccelli acquatici possiedono ghiandole dell'uropigio notevolmente sviluppate: (it)
- Een stuitklier, glandula uropygii of glandula uropygialis is een onderhuids orgaantje vlak boven de staart van een vogel. In de stuitklier wordt vet geproduceerd dat via een kleine uitstulping naar buiten komt. Het vet uit de stuitklier is noodzakelijk om het verenkleed van een vogel in goede conditie te houden. Zonder vetlaag zouden veren gemakkelijk vocht absorberen. Vogels zouden daardoor verkleumen en niet meer in staat zijn te vliegen of, in het geval van watervogels, te drijven. Het vet maakt de veren ook soepeler en beter bestand tegen slijtage. (nl)
- Куприкова залоза — залоза, яку мають більшість птахів і що виділяє олію (куприкову олію), яку птахи використовують при догляданні за своїм пір'ям. Головними складовими компонентами цієї олії є діестери восків, так звані . Залоза знаходиться в основі хвоста та складається з двох симетричних частин. Олія з кожної частини виділяється на поверхні шкіри через соскоподібну бруньку. Птахи зазвичай розподіляють цю олію по всій поверхні пір'я за допомогою тертя голови спочатку навпроти залози, а потім по всьому тілу. Частини тіла біля хвоста найчастіше змазуються за допомогою дзьоба. (uk)
|
_at_Puri_Im_IMG_9204.jpg){kind=link}
_at_Puri_Im_IMG_9204.jpg){kind=link}
