| dbo:abstract
|
- سجادة الصلاة حصيرة أو بساط أو زربية تسع للصلاة. وفي صحيح مسلم حديث نبوي عن رسول الله ﷺ فيه سماها الخُمرة بضم الخاء. (ar)
- Der Gebetsteppich (arabisch سجادة, DMG saǧǧāda, Pl. سجاجيد / saǧāǧīd; persisch جانماز, DMG ǧānamāz) ist nach islamischem Recht (Fiqh) ein reiner Stoff oder Teppich, mit dem ein Muslim den Boden bedeckt und so verhindert, dass sein Gebet (Salat) durch Unreinheiten auf dem Boden (wie Urin oder Blut) ungültig wird. Dafür soll „eine Stelle sauberen Bodens“ vorhanden sein. Im Freien braucht er in der Regel keinen Gebetsteppich, da im Islam die Erde als reinigend gilt. Es gilt sogar als unpassend, draußen einen Gebetsteppich zu verwenden, um sich vor dem Staub zu schützen, da die Berührung des staubigen Bodens als Zeichen der Unterwerfung gilt. Es gibt kleinere Gebetsteppiche, die man bei sich tragen kann (Namase) und größere für den Hausgebrauch, sog. Sedschade, ferner den Reihengebetsteppich, den Saph. (de)
- Errezo-alfonbra edo otoitz-tapiza musulmanek salaterako, otoitzaren erritualerako, erabiltzen duten alfonbra da. Mihrabaren marrazkia otoitz egiten dutenek nora begiratu behar duten seinalatzen du, hau da, alkiblak Kaabaren norabidea zehazten du. Mihrab batez eta forma geometrikoz apainduta egoteaz gain, beste errezo-sinbolo batzuk ere izan ditzake bere diseinuan, hala nola esku batzuk otoitzean eskuak jartzeko, meskitaren lanpara bat, biziaren zuhaitza, etab. (eu)
- La alfombra de oración es usada por los musulmanes para el salat, el ritual del rezo en el islam. Se coloca con el dibujo del mihrab hacia adonde han de mirar quienes oran y que señala (alquibla) la Kaaba en La Meca. Además de estar decorado con un mihrab, y formas geométricas, puede tener otros símbolos de rezo incorporados en su diseño, como pueden ser unas manos para señalar donde colocar sus manos durante el rezo, una , el árbol de la vida, etc. (es)
- Un tapis de prière (arabe : سجادة, sajada, persan : جانماز, janamaz ; turc : seccade) est un tapis sur lequel les musulmans pratiquants se prosternent (sujud) au cours de leurs cinq prières quotidiennes (salat). Ces tapis permettent de délimiter un espace de prière. Certains musulmans n'en utilisent pas. Il permet au croyant de prier dans un relatif confort et sans se salir malgré la proximité avec le sol. L'esthétique de ces tapis peut varier. Certains portent la représentation d'un mihrab. Certains tapis portaient des marques de positionnement pour les jambes et les mains du fidèle. Le décor des premiers tapis nous est mal connu. La zabiba est une marque sur le front de certains musulmans, due à la friction générée par le contact régulier du front avec ce tapis de prière. (fr)
- A prayer rug or prayer mat is a piece of fabric, sometimes a pile carpet, used by Muslims, some Christians and some Baha'i during prayer. In Islam, a prayer mat is placed between the ground and the worshipper for cleanliness during the various positions of Islamic prayer. These involve prostration and sitting on the ground. A Muslim must perform wudu (ablution) before prayer, and must pray in a clean place. Prayer rugs are also used by some Oriental Orthodox Christians for Christian prayer involving prostrations in the name of the Trinity, as well as during the recitation of the Alleluia and Kyrie eleison. Its purpose is to maintain a cleanly space to pray to God and shoes must be removed when using the prayer rug. Among Russian Orthodox Old Ritualists, a special prayer rug known as the Podruchnik is used to keep one's face and hands clean during prostrations, as these parts of the body are used to make the sign of the cross. Many new prayer mats are manufactured by weavers in a factory. The design of a prayer mat is based on the village it came from and its weaver. These rugs are usually decorated with many beautiful geometric patterns and shapes. They are sometimes even decorated with images. These images are usually important Islamic landmarks, such as the Kaaba, but they are never animate objects. This is because the drawing of animate objects on Islamic prayer mats is forbidden. For Muslims, when praying, a niche, representing the mihrab of a mosque, at the top of the mat must be pointed to the Islamic center for prayer, Mecca. All Muslims are required to know the qibla or direction towards Mecca from their home or where they are while traveling. Oriental Orthodox Christians position their prayer rugs so that they face east, the direction of prayer towards which they offer prayer. (en)
- Sajadah (dalam Arab, سجادة sajjādah) adalah alat yang terbuat dari kain yang biasanya memiliki gambar dan corak bernuansa Islam. Sajadah digunakan kaum Muslim sebagai alas untuk menjaga agar tetap terjaga kebersihan saat melaksanakan salat. Sajadah pada umumnya memiliki ukuran yang cukup besar untuk mencakup seluruh bagian tubuh ketika melakukan sujud agar tetap bersih selama salat. Ukuran sajadah pada umumnya 0,91 m × 1,5 m atau 1,2 m × 1,8 m. (in)
- Il tappeto da preghiera (in Arabo, سجادة sajjāda (plurale sajājīd) o musallah, in Persiano: جانماز Janamaz), è un pezzo di tessuto (spesso decorato) usato dai musulmani durante le loro cinque preghiere giornaliere (Ṣalāt). Sebbene non richiesto dal dogma esso permette una preghiera più comoda e pulita. Infatti un musulmano deve essere pulito prima di pregare, e deve farlo in un luogo pulito. Sulla superficie del tappeto da preghiera sono tessute una o più lampade da moschea con inciso il versetto della luce dal Corano. (it)
- Een gebedskleed (Arabisch: سجادة sadjada) (foutief: gebedsmat) is een kleed dat door moslims gebruikt kan worden voor het vijfmaaldagelijkse gebed, de salat. Hoewel het kleed niet verplicht is, helpt het om te bidden op een schone ondergrond, met name wanneer de sudjud verricht wordt. Een moslim dient zich ritueel te reinigen vóór de salat en te bidden op een schone plaats. Door het gebedskleed wordt een ritueel reine ruimte afgebakend. Daarnaast hoort een soetrah gebruikt te worden indien men de salat alleen verricht, een object waartussen niet gelopen mag worden en degene die bidt. Het kleed wordt in de qibla-richting gelegd, waarbij soms gebruik wordt gemaakt van een ingebouwd kompas. De Arabische benaming sadjada is afgeleid van de wortel S-DJ-D, dat prosternatie inhoudt. Het komt eveneens terug in het woord sudjud. Hierbij onderwerpt men zich geheel aan God onder andere door het voorhoofd en neus op de grond te drukken. Het hoogste doel van de salat is uiteindelijk het volledig opgaan in God door nederigheid. Sadjada is het voorwerp waarop dit gebeurt, het gebedskleed. Het gebruik van of het verwijzen naar een gebedskleed is niet afgeleid uit de Koran of Ahadith. In verschillende Ahadith wordt melding gemaakt van Mohammed en de Sahaba die het gebed in de open moskee van Medina verrichten, waarbij zij, na regenval, met besmeurde hoofden en gezichten de moskee verlieten. Er is wel sprake in de Ahadith van een firaash, bijvoorbeeld een kledingstuk, of een bisaat, een palmbladeren mat. Daarnaast wordt een chumra genoemd, een kleedje dat juist groot genoeg is om de sudjud op te verrichten. Deze werden gebruikt als bijvoorbeeld de grond te heet was om de sudjud te verrichten. Pas een eeuw na het vaststellen van de Ahadith zou het gebedskleed in zijn huidige grootte zijn opmars hebben gemaakt, waarbij eerst de rijken tot het gebruik hiertoe overgingen. Hoewel een gebedskleed door de meeste geleerden wel is toegestaan, wordt toch de voorkeur gegeven aan de schone grond. Mocht men tijdens het bidden vuiligheid op de grond zien, dan mag deze met één handveeg weggehaald worden. Volgens een Hadith zou heel de aarde als een moskee zijn op het tijdstip van het gebed. Daarnaast zou Mohammed hebben gezegd: Elk stukje grond waarop God wordt herdacht, voelt zich trots tegenover de rest van de aarde. Een gebedskleed is circa 110 bij 65 cm, juist genoeg om de handelingen van het gebed te verrichten. Geleerden keuren afbeeldingen op het kleedje af, omdat het de aandacht zou afleiden van het gebed. Het wordt als makruh beschouwd om op een dergelijk kleed te bidden. Een van de zaken om het gebed te perfectioneren is het vermijden van een plaats die veel aandacht trekt of kleur bevat. Om deze reden is een gebedskleed weinig gedecoreerd en wordt vaak een gebedsnis of de Ka'aba afgebeeld. Tegenwoordig worden er ook gebedskleden machinaal vervaardigd voor commerciële doeleinden, die bedoeld zijn als een souvenir voor toeristen. (nl)
- Modlitewnik, z arabskiego sadżadża, musalla (miejsce modlitwy), z perskiego janamaz – kobierzec służący wyznawcy islamu do przykrycia miejsca, na którym odprawia modlitwę, w celu uzyskania jego rytualnej czystości. Dywaniki modlitewne weszły do użytku w XVI w. Nie są obowiązkowe. Przeciętne wymiary modlitewnika to 80 na 160 cm. Charakterystycznym motywem tego typu kobierca jest umieszczony w jego polu środkowym wizerunek zwieńczonej łukiem niszy modlitewnej, nawiązujący do mihrabu w meczecie. Podczas modlitwy wzór mihrabu musi być skierowany ku Mekce (kibla). Istnieją kobierce, na których znajdują się dwa lub trzy mihraby obok siebie (kobierce braci), służące do modlitwy wspólnej. Używane są też wieloniszowe modlitewniki rodzinne. Oprócz mihrabu sadżadża ma również często inne elementy wzoru nawiązujące do symboli kultu: często zwisającą lampę meczetową, naczynie (dzban) z wodą, przypominające konieczność rytualnych ablucji, czy grzebień przypominający, że przed modlitwą należy przyczesać brodę. Bordiura kobierca składa się zwykle z symbolicznej liczby siedmiu pasów. Kobierce modlitewne, wytwarzane głównie w środkowej i zachodniej Azji, różnią się formami w zależności od regionu. Głównym ośrodkiem historycznym ich produkcji jest Anatolia. Mihraby na tamtejszych modlitewnikach mają ostro zakończone schodkowe łuki. Perskie kobierce charakteryzuje elegancki krzywoliniowy łuk mihrabów, a w regionach kaukaskich i turkmeńskich łuki mihrabów są zakończone prostoliniowo. Kaukaskie kobierce modlitewne często posiadają po obu stronach mihrabu stylizowane przedstawienie rąk, wskazując w ten sposób miejsca, w których należy położyć dłonie podczas modlitwy. (pl)
- En bönematta (På arabiska: سجادة sajjāda pl. سجاجيد sajājīd, eller musallah; turkiska: seccade eller namazlık; persiska: جانماز, urdu: جانماز jānamāz) är en typ av matta eller tyg som används av muslimer då de ber. Bönemattan används av renlighetsskäl mellan den bedjande och marken under de olika positioner som den islamiska bönen påbjuder. En muslim måste utföra olika renlighetsriter kallat wudu för att bedja och bönen måste utföras på en ren plats.Bönemattor tillverkas i fabriker eller för hand av vävare i olika material. Storleken varierar men förhåller sig till det utrymme en bedjande behöver (som mest 1x1,5 m). Utformningen av mattan kan tala om var den är tillverkad då olika traditionella mönster och motiv återkommer i släkter, byar och av specialiserade vävare. På vissa bönemattor finns en så kallat mihrabmönster som visar riktningen mot Mekka, på vissa mattor finns en inbyggd kompass som hjälper den bedjande att placera sig vänd åt rätt väderstreck. Bönemattor kan gå i arv i generationer och värderas högt för sina intrikata symmetriska mönster och motiv. (sv)
- Молитвенный коврик, саджжа́да (араб. سجادة, намазлык (тат. намазлык), джай-намаз (перс. جانماز) — коврик для намаза, на котором чаще всего изображена ниша с остриём свода, который обращают во время молитвы в сторону киблы (Мекки). (ru)
- Намазлик, саджжа́да — килимок для намазу, на якому найчастіше зображена ніша (міхраб) з вістрям, зверненим в бік Мекки (кібла).Арабське слово «саджжада» має той же корінь, що і слово «масджід» (мечеть). Молитовні килимки є для мусульманина місцем відправлення культу і призначені насамперед для захисту від нечистот (наджаса). Деякі мусульмани надають саджжаді особливе релігійне значення і за допомогою килимка як би відокремлюються від зовнішнього світу. Використання килимка при здійсненні молитви не є обов'язковим, а надмірне використання (наприклад, в мечеті поверх килимів) осуджується деякими ісламськими богословами. Зазвичай мусульмани приносять килимок з собою, а після молитви згортають і забирають з собою. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- سجادة الصلاة حصيرة أو بساط أو زربية تسع للصلاة. وفي صحيح مسلم حديث نبوي عن رسول الله ﷺ فيه سماها الخُمرة بضم الخاء. (ar)
- Errezo-alfonbra edo otoitz-tapiza musulmanek salaterako, otoitzaren erritualerako, erabiltzen duten alfonbra da. Mihrabaren marrazkia otoitz egiten dutenek nora begiratu behar duten seinalatzen du, hau da, alkiblak Kaabaren norabidea zehazten du. Mihrab batez eta forma geometrikoz apainduta egoteaz gain, beste errezo-sinbolo batzuk ere izan ditzake bere diseinuan, hala nola esku batzuk otoitzean eskuak jartzeko, meskitaren lanpara bat, biziaren zuhaitza, etab. (eu)
- La alfombra de oración es usada por los musulmanes para el salat, el ritual del rezo en el islam. Se coloca con el dibujo del mihrab hacia adonde han de mirar quienes oran y que señala (alquibla) la Kaaba en La Meca. Además de estar decorado con un mihrab, y formas geométricas, puede tener otros símbolos de rezo incorporados en su diseño, como pueden ser unas manos para señalar donde colocar sus manos durante el rezo, una , el árbol de la vida, etc. (es)
- Sajadah (dalam Arab, سجادة sajjādah) adalah alat yang terbuat dari kain yang biasanya memiliki gambar dan corak bernuansa Islam. Sajadah digunakan kaum Muslim sebagai alas untuk menjaga agar tetap terjaga kebersihan saat melaksanakan salat. Sajadah pada umumnya memiliki ukuran yang cukup besar untuk mencakup seluruh bagian tubuh ketika melakukan sujud agar tetap bersih selama salat. Ukuran sajadah pada umumnya 0,91 m × 1,5 m atau 1,2 m × 1,8 m. (in)
- Il tappeto da preghiera (in Arabo, سجادة sajjāda (plurale sajājīd) o musallah, in Persiano: جانماز Janamaz), è un pezzo di tessuto (spesso decorato) usato dai musulmani durante le loro cinque preghiere giornaliere (Ṣalāt). Sebbene non richiesto dal dogma esso permette una preghiera più comoda e pulita. Infatti un musulmano deve essere pulito prima di pregare, e deve farlo in un luogo pulito. Sulla superficie del tappeto da preghiera sono tessute una o più lampade da moschea con inciso il versetto della luce dal Corano. (it)
- Молитвенный коврик, саджжа́да (араб. سجادة, намазлык (тат. намазлык), джай-намаз (перс. جانماز) — коврик для намаза, на котором чаще всего изображена ниша с остриём свода, который обращают во время молитвы в сторону киблы (Мекки). (ru)
- Намазлик, саджжа́да — килимок для намазу, на якому найчастіше зображена ніша (міхраб) з вістрям, зверненим в бік Мекки (кібла).Арабське слово «саджжада» має той же корінь, що і слово «масджід» (мечеть). Молитовні килимки є для мусульманина місцем відправлення культу і призначені насамперед для захисту від нечистот (наджаса). Деякі мусульмани надають саджжаді особливе релігійне значення і за допомогою килимка як би відокремлюються від зовнішнього світу. Використання килимка при здійсненні молитви не є обов'язковим, а надмірне використання (наприклад, в мечеті поверх килимів) осуджується деякими ісламськими богословами. Зазвичай мусульмани приносять килимок з собою, а після молитви згортають і забирають з собою. (uk)
- Der Gebetsteppich (arabisch سجادة, DMG saǧǧāda, Pl. سجاجيد / saǧāǧīd; persisch جانماز, DMG ǧānamāz) ist nach islamischem Recht (Fiqh) ein reiner Stoff oder Teppich, mit dem ein Muslim den Boden bedeckt und so verhindert, dass sein Gebet (Salat) durch Unreinheiten auf dem Boden (wie Urin oder Blut) ungültig wird. Dafür soll „eine Stelle sauberen Bodens“ vorhanden sein. Im Freien braucht er in der Regel keinen Gebetsteppich, da im Islam die Erde als reinigend gilt. Es gilt sogar als unpassend, draußen einen Gebetsteppich zu verwenden, um sich vor dem Staub zu schützen, da die Berührung des staubigen Bodens als Zeichen der Unterwerfung gilt. Es gibt kleinere Gebetsteppiche, die man bei sich tragen kann (Namase) und größere für den Hausgebrauch, sog. Sedschade, ferner den Reihengebetsteppich, (de)
- Un tapis de prière (arabe : سجادة, sajada, persan : جانماز, janamaz ; turc : seccade) est un tapis sur lequel les musulmans pratiquants se prosternent (sujud) au cours de leurs cinq prières quotidiennes (salat). Ces tapis permettent de délimiter un espace de prière. Certains musulmans n'en utilisent pas. La zabiba est une marque sur le front de certains musulmans, due à la friction générée par le contact régulier du front avec ce tapis de prière. (fr)
- A prayer rug or prayer mat is a piece of fabric, sometimes a pile carpet, used by Muslims, some Christians and some Baha'i during prayer. In Islam, a prayer mat is placed between the ground and the worshipper for cleanliness during the various positions of Islamic prayer. These involve prostration and sitting on the ground. A Muslim must perform wudu (ablution) before prayer, and must pray in a clean place. (en)
- Een gebedskleed (Arabisch: سجادة sadjada) (foutief: gebedsmat) is een kleed dat door moslims gebruikt kan worden voor het vijfmaaldagelijkse gebed, de salat. Hoewel het kleed niet verplicht is, helpt het om te bidden op een schone ondergrond, met name wanneer de sudjud verricht wordt. Een moslim dient zich ritueel te reinigen vóór de salat en te bidden op een schone plaats. Door het gebedskleed wordt een ritueel reine ruimte afgebakend. Daarnaast hoort een soetrah gebruikt te worden indien men de salat alleen verricht, een object waartussen niet gelopen mag worden en degene die bidt. Het kleed wordt in de qibla-richting gelegd, waarbij soms gebruik wordt gemaakt van een ingebouwd kompas. (nl)
- Modlitewnik, z arabskiego sadżadża, musalla (miejsce modlitwy), z perskiego janamaz – kobierzec służący wyznawcy islamu do przykrycia miejsca, na którym odprawia modlitwę, w celu uzyskania jego rytualnej czystości. Oprócz mihrabu sadżadża ma również często inne elementy wzoru nawiązujące do symboli kultu: często zwisającą lampę meczetową, naczynie (dzban) z wodą, przypominające konieczność rytualnych ablucji, czy grzebień przypominający, że przed modlitwą należy przyczesać brodę. Bordiura kobierca składa się zwykle z symbolicznej liczby siedmiu pasów. (pl)
- En bönematta (På arabiska: سجادة sajjāda pl. سجاجيد sajājīd, eller musallah; turkiska: seccade eller namazlık; persiska: جانماز, urdu: جانماز jānamāz) är en typ av matta eller tyg som används av muslimer då de ber. Bönemattan används av renlighetsskäl mellan den bedjande och marken under de olika positioner som den islamiska bönen påbjuder. En muslim måste utföra olika renlighetsriter kallat wudu för att bedja och bönen måste utföras på en ren plats.Bönemattor tillverkas i fabriker eller för hand av vävare i olika material. Storleken varierar men förhåller sig till det utrymme en bedjande behöver (som mest 1x1,5 m). Utformningen av mattan kan tala om var den är tillverkad då olika traditionella mönster och motiv återkommer i släkter, byar och av specialiserade vävare. På vissa bönemattor f (sv)
|
