| dbo:abstract
|
- في علم الاجتماع، النفوذ أو السلطة تعني امتلاك قوة اجتماعية ضمن نسيج العلاقات الاجتماعية يمكن المرء من تنفيذ رغبته مهما كانت مدى شرعيتها أو مطابقا للقوانين الاجتماعية، ماكس فيبر في المباديء الأساسية في علم الاجتماع يعرف النفوذ: نقصد بالنفوذ كل فرصة/إمكانية ضمن العلاقات الاجتماعية، تسمح للشخص بتنفيذ رغبته الخاصة، حتى لو كانت ضد مقاومة ما، وبغض النظر عن أساس هذه الفرصة. شهدت النقاشات الفلسفية الاجتماعية مؤخرا جدل حول مصطلح النفوذ والسلطة يتركز حول قضية الطبيعة التحجيمية و/أو التمكينية للنفوذ. بعض المدارس ترى النفوذ والسلطة على انها أشكال من القيود على تصرفات الإنسان، وفي نفس الوقت هي ما يجعل الفعل ممكنا، حتى ضمن نطاق ضيق. معظم هذا النقاش نتج عن أعمال للفيلسوف ميشيل فوكو، الذي يقول مثل ميكيافيللي بأن النفوذ «منصب استراتيجي معقد في مجتمع معين [بنية اجتماعية]». كان مصطلح فوكو بطيعته البنيوية يتضمن كلا الجانبين التمكيني والتحجيمي. يناقش أنتوني غيدنز بشكل خاص في أعماله الجانب التميكيني للنفوذ. ممارسة النفوذ لا تحتاج بالضرورة لممارسة إكراه (عن طريق القوة أو التهديد) لذا فإن النفوذ يتضمن كلا القوتين الفيزيائية والسياسية، بما فيها الكثير من أشكال القوة التي تندرج تحت مصطلح (النفوذ). في الكثير من الأحيان يطلق على «النفوذ» اسم «تأثير» مع أن بعض المؤلفين يعتبرون التأثير مصطلح أكثر عمومية في حين أن النفوذ هو ممارسة قصدية للتأثير على شخص معين. بشكل أكثر تعميما يمكن تعريف النفوذ على انه القدرة الأحادية (سواء كانت مباشرة أو إيحائية) أو حتى كامنة لشخص ما على إحداث تغيير ملحوظ، في حياة بعض الأشخاص. تعتبر قوانين النفوذ والسلطة تفسيرا للتطور، يستخدم من قبل بعض الأفراد، بهدف جعل الأفراد أكثر راحة ضمن البنية الاجتماعية لمجتمعه. (ar)
- Moc můžeme definovat jako „schopnost jedinců nebo skupin prosadit své vlastní zájmy nebo záměry i přes odpor druhých“. Moc se uplatňuje ve všech společenských vztazích (například kolektiv vs. jednotlivec). Je to také schopnost prosadit svou vůli. Moc může náležet jednotlivci, skupině lidí, státu, můžeme o ni hovořit i v obecnějším pojetí. Teorie moci zajímala řadu filosofů a učenců, mj. Webera, Nietzscheho, Machiavelliho, Hobbese či Millse. Například Machiavelli ve svém díle Vladař (1513/1532) rozvádí několik obecných poznatků – třeba to, že prosazení moci může být dosaženo buď nátlakem nebo manipulací (takže druhý subjekt může nebo nemusí vědět, že vykonává vůli někoho jiného), nebo též to, že prioritou držitele moci je svou moc si udržet, případně ji posilovat. O moci coby schopnosti náležející v tomto širokém smyslu ke každému člověku psal Nietzsche – o všudypřítomné „vůli k moci“. Organizaci jedinců podle moci můžeme pozorovat mezi zvířaty (tlupy, kolonie, stáda, …) a samozřejmě mezi lidmi – v historii lidstva existovalo mnoho forem uspořádání společnosti s koncentrovanou mocí (despocie, diktatura, monarchie, …) stejně jako společnosti, kde je moc dělená. V moderní společnosti je donucování monopolizováno státem; v demokratických státech se rozlišuje mezi mocí výkonnou, soudní a zákonodárnou. Tento koncept se nazývá dělba moci a vychází z premisy, že spolu s mocí roste i odpovědnost. (cs)
- El poder, en el context sociològic, és el domini (potestas) que una persona pot exercir sobre altres persones, entitats o coses; podent incloure la possessió o capacitat per disposar d'algú, o alguna cosa, i l'autoritat. El poder pot ser de diversos tipus: econòmic, executiu, moral, etc. i es pot exercir en diferents graus i de diferents maneres. Al llarg de la història diferents corrents filosòfics i socials n'han teoritzat, l'han redefinit i l'han valorat segons diferents punts de vista. La imposició no requereix necessàriament la (força o amenaça de força). Així, el "poder" en el sentit sociològic inclou tant al poder físic com al poder polític, igual que molts altres dels tipus de poder existents. Es podria definir el "poder" com la major o menor capacitat unilateral (real o percebuda) o potencial de produir canvis significatius, habitualment sobre les vides d'altres persones, a través de les accions realitzades per un mateix o per uns altres. Però per altra banda, al dir de Paulo Freire, el poder ha d'allotjar-se en el cap del dominat i dur-lo a considerar com a natural el que des del naixement se li està imposant. (ca)
- Macht bezeichnet die Fähigkeit einer Person oder Gruppe, auf das Denken und Verhalten einzelner Personen, sozialer Gruppen oder Bevölkerungsteile so einzuwirken, dass diese sich ihren Ansichten oder Wünschen unterordnen und entsprechend verhalten. Macht ist mehr oder weniger in allen Formen des menschlichen Zusammenlebens beteiligt und bedingt auf unterschiedliche Weise das Entstehen von Sozialstrukturen mit ausdifferenzierten persönlichen, sozialen oder strukturellen Einflusspotenzialen und gesellschaftlich zugeschriebenen Positionen.
* In extremer Form ist Macht die Durchsetzungsfähigkeit eines Mächtigen, einseitig definierte Ziele zu erreichen, ohne selbst Ansprüchen beteiligter Personen entgegenzukommen oder sich diesen zu unterwerfen. Die Einflussnahme erfolgt mittels möglicher Strafandrohung, wobei auf die Zielpersonen ein unterdrückender Zwang ausgeübt wird, sich zu fügen. Für Personen, die absolute Macht ausüben, ist nicht erforderlich, ein Austauschverhältnis oder einen Kompromiss einzugehen, sollten die Zielpersonen gegensätzliche oder unvereinbare Interessen haben. In diesem Fall sind die weitgehend deckungsgleichen Begriffe Macht und Einfluss voneinander abzugrenzen, mögen auch die Übergänge fließend sein. Die beiden Bedeutungsfelder werden auch als „Macht über … haben“ und „Macht zu tun“ umschrieben. Macht als zentraler Begriff der Sozialwissenschaften ist im Bedeutungsumfang umstritten.
* Gemäßigte (alltägliche) Machtverhältnisse beschreiben hingegen mehrseitige (Austausch-)Verhältnisse, bei denen eine Seite die stärkere Ausgangs- oder Verhandlungsposition einnimmt (beispielsweise wegen verfügbarer Möglichkeit der Einflussnahme durch Belohnung, Bevorzugung oder durch überlegenes Wissen), die von der anderen Seite akzeptiert wird. Von anderer Seite wird auf Widerspruch verzichtet, nichts gegen die Ausübung der Macht unternommen, somit eine Duldung, Befolgung oder Anpassung vollzogen. Bezüglich der Wortherkunft von Macht kann der Begriff auch so verstanden werden, dass soziale Macht nur einen – wenn auch sehr bedeutenden – Sonderfall eines grundsätzlicheren Machtbegriffs bildet. (de)
- Para las ciencias sociales el poder es la capacidad de un individuo para influir en el comportamiento de otras personas. El término "autoridad" se usa a menudo para designar al poder cuando es percibido como legítimo. (es)
- Boterea da, testuinguru soziologikoan, pertsona batek beste pertsona, entitate edo gauza batzuen gainean erabil dezakeen domeinua edo aginpidea; forma desberdinak har ditzakeelarik: norbaiten edo zerbaiten jabetza; erabili edo ustiatzeko gaitasuna; eta, oro har, autoritatea. Boterea hainbat motatakoa izan daiteke: ekonomikoa, exekutiboa, morala, etab. eta hainbat gradutan eta modu desberdinetan gauzatu daiteke. Historian zehar, zenbait korronte filosofiko eta sozialek teorizatu, birdefinitu eta analisatu dute boterea ikuspuntu desberdinetatik. Boterearen nagusitasunak, edo haren inposizioak ez du nahitaez koakzioa (indarra edo indar mehatxua) eskatzen. Hala, zentzu soziologikoko "botereak", botere fisikoan zein botere politikoan hartzen ditu bere baitan, eta beste botere-mota asko ere bai. (eu)
- Cet article concerne le pouvoir tel que perçu dans la relation entre les individus. (fr)
- In social science and politics, power is the social production of an effect that determines the capacities, actions, beliefs, or conduct of actors. Power does not exclusively refer to the threat or use of force (coercion) by one actor against another, but may also be exerted through diffuse means (such as institutions). Power may also take structural forms, as it orders actors in relation to one another (such as distinguishing between a master and a slave), and discursive forms, as categories and language may lend legitimacy to some behaviors and groups over others. The term authority is often used for power that is perceived as legitimate or socially approved by the social structure. Power can be seen as evil or unjust; however, power can also be seen as good and as something inherited or given for exercising humanistic objectives that will help, move, and empower others as well. Scholars have distinguished between soft power and hard power. (en)
- Kekuasaan adalah kewenangan yang didapatkan oleh seseorang atau kelompok guna menjalankan kewenangan tersebut sesuai dengan kewenangan yang diberikan, kewenangan tidak boleh dijalankan melebihi kewenangan yang diperoleh atau kemampuan seseorang atau kelompok untuk memengaruhi tingkah laku orang atau kelompok lain sesuai dengan keinginan dari pelaku (Miriam Budiardjo,2002) atau Kekuasaan merupakan kemampuan memengaruhi pihak lain untuk berpikir dan berperilaku sesuai dengan kehendak yang memengaruhi (Ramlan Surbakti,1992). Dalam pembicaraan umum, kekuasaan dapat berarti kekuasaan golongan, kekuasaan raja, kekuasaan pejabat negara. Sehingga tidak salah bila dikatakan kekuasaan adalah kemampuan untuk mempengaruhi pihak lain menurut kehendak yang ada pada pemegang kekuasaan tersebut. Robert Mac Iver mengatakan bahwa Kekuasaan adalah kemampuan untuk mengendalikan tingkah laku orang lain baik secara langsung dengan jalan memberi perintah / dengan tidak langsung dengan jalan menggunakan semua alat dan cara yg tersedia. Kekuasaan biasanya berbentuk hubungan, ada yg memerintah dan ada yg diperintah. Manusia berlaku sebagai subjek sekaligus objek dari kekuasaan. Contohnya Presiden, ia membuat UU (subyek dari kekuasaan) tetapi juga harus tunduk pada Undang-Undang (objek dari kekuasaan). (in)
- 権力（けんりょく、英: Power、独: Macht）とは、ある主体が自己の意思に沿って他人または他集団に対し、行動を強制する能力である。 (ja)
- Per potere, in termini giuridici, si intende la capacità, la facoltà ovvero l'autorità di agire, esercitata per fini personali o collettivi; più in generale il termine viene usato per indicare la capacità vera o presunta di influenzare i comportamenti di gruppi umani. (it)
- ( 국제 관계에서의 권력에 대해서는 힘 (국제 관계) 문서를 참고하십시오.) 권력(權力, 영어: power 파워[*], 프랑스어: pouvoir 푸브아[*], 스페인어: poder 뽀대르[*], 독일어: Macht 마흐트[*])이란 일반에 있는 주체가 상대방에게 원치 않는 행동을 강제하는 정치인들의 특권이다. 여기서는 정치 이론에 있어서의 권력에 대해 개괄하는 것을 목적으로 하고, 상대를 자발적으로 복종시키는 공식적 형태의 능력인 권위(authority 어쏘리티[*]), 상대의 행동을 통제하는 비공식적 형태의 능력인 영향력, 상대에게 자극을 주는 능력인 폭력(violence 바이얼런스[*])에 대해서는 각각의 항목을 참조하기 바란다, (ko)
- Władza – możliwość wywierania przez jednostkę bądź grupę rzeczywistego wpływu na istotne okoliczności życia przez ukierunkowywanie własnego postępowania (władza nad sobą – indywidualna) lub postępowania innych osób (władza nad innymi – społeczna). Władza społeczna jest zdolnością ukierunkowywania zachowań innych ludzi niezależnie od tego, czy jest to zgodne z ich interesem i wolą. Tam, gdzie przeważa zgodność interesów i woli współzależnych osobników, zbędne są stosunki władcze. Ze względu na charakter relacji można mówić o władzy:
* indywidualnej – panowania nad sobą i swym postępowaniem względem innych przez wybór między alternatywnymi wariantami zachowań;
* wspólnotowej – wynikającej z bezpośrednich relacji międzyosobniczych (np. rodzinnych, sąsiedzkich, towarzyskich, mafijnych),
* publicznej – obejmującej duże, niepowiązane więzami osobistymi społeczności, występującej w formie władzy państwowej, ekonomicznej, ideologicznej. Władza wspólnotowa i publiczna należą do szerszej kategorii władzy społecznej. Mianem tym określa się stosunek społeczny zachodzący między lub grupami społecznymi, w którym jedna ze stron tego stosunku ma możliwość w sposób trwały i uprawniony narzucania własnej woli drugiej stronie, nawet pomimo jej oporu, i ma środki zapewniające kontrolę tego postępowania; tak pojęte stosunki władzy występują w każdej grupie społecznej, w której ktoś wydaje polecenia, a ktoś inny je wykonuje. Relacje władzy i podporządkowania występują wszędzie tam, gdzie istnieje podział na przełożonych i . Władza polityczna to zdolność ukierunkowywania zachowań współzależnych społeczności o sprzecznych interesach za pomocą nakazów i zakazów egzekwowanych uznawanymi za dopuszczalne środkami, na tyle skuteczna i długotrwała, na ile uznawana przez podporządkowanych za prawomocną. Naturalnym zadaniem generalnym władzy politycznej jest kreowanie i ochrona ładu umożliwiającego współżycie i współdziałanie podległej jej wpływom społeczności poprzez uzgadnianie zachowań i przezwyciężanie sprzeczności wewnętrznych i z innymi nacjami. Patologicznym wynaturzeniem władzy politycznej bywa potęgowanie i kreowanie wewnętrznych i międzynarodowych skonfliktowań po to, by pełniej zapanować nad skłócanym i zastraszanym narodem. Władza społeczna – wspólnotowa i publiczna – może się opierać na dobrowolnej akceptacji mającej źródło w uznaniu jej autorytetu i prawowitości (legalizm) bądź na przymusie społecznym, a nawet przemocy fizycznej. Władzę można też definiować w szerszy sposób: A ma władzę nad B, gdy może spowodować, że B zrobi to, czego by nie zrobił bez oddziaływania A. Wtedy można wyróżnić pojęcie , która ma miejsce, gdy B postępuje odwrotnie w stosunku do woli A. Według klasycznej definicji Maxa Webera, władza to dowolna możliwość wykonywania własnej woli w ramach danych stosunków społecznych bez względu na sprzeciw i na to, na czym ta możliwość się opiera. Często przyjmuje się, że osoba podporządkowana sprawującemu władzę, powinna posiadać podmiotowość społeczną. Z tego względu np. niektórzy uważają, że między niewolnikami a ich właścicielami stosunek władzy nie zachodził, niewolnicy byli bowiem całkowicie uprzedmiotowieni. (pl)
- Poder (do latim potere) é a capacidade de deliberar arbitrariamente, agir, mandar e também, dependendo do contexto, a faculdade de exercer a autoridade, a soberania, o império. Poder tem também uma relação direta com capacidade de se realizar algo, aquilo que se "pode" ou que se tem o "poder" de realizar ou fazer. Desde os primórdios da humanidade as relações entre indivíduos/grupos se deram visando o poder, o monopólio, seja ele económico, militar ou qualquer outro. Uma relação de poder pode se formar por exemplo, no momento em que alguém deseja algo que depende da vontade de outra pessoa. Esse desejo estabelece uma relação de dependência de indivíduos ou grupos em relação a outros. Quanto maior a dependência de A em relação a B, maior o poder de B em relação a A. (pt)
- Macht is volgens socioloog Max Weber het vermogen van personen of groepen om andere personen, groepen of zaken de wil op te leggen, eventueel tegen de wensen of belangen van die anderen in. Het onderscheidt zich van gezag doordat gezag gelegitimeerd is. Daarnaast is sprake van definitiemacht. Die bepaalt welke betekenis wordt gegeven aan een verschijnsel. Een machtsrelatie is asymmetrisch, maar kan wisselen, zoals bij economische macht waar op de markt andere aanbieders en vragers gevonden worden, zolang deze de perfecte markt benadert. Bij politieke macht kan er sprake zijn van een overwicht waaraan men zich niet kan onttrekken. Andere vormen zijn culturele macht en sociale macht. Ook binnen persoonlijke relaties kan sprake zijn van macht, zelfs binnen of anarchistische bewegingen. Macht kan onder meer fysiek, economisch, ideologisch, mentaal of relationeel worden uitgeoefend. Om macht te beperken zijn er diverse mechanismen. Politiek kan dit door democratisering, economisch door . (nl)
- Вла́да — здатність і можливість того, хто нею володіє, за допомогою авторитету, заохочення, або примусу впливати на дії інших. Влада — слово, що використовується в українській мові для назви кількох різних, але взаємопов'язаних понять: 1.
* Право та можливість керувати, розпоряджатися чимось. 2.
* Політичне панування, політичний устрій. 3.
* Державна влада (судова, законодавча, виконавча) 4.
* Військова міць (військова влада) 5.
* Інша назва можновладців заради введення в оману. Насправді ж, можновладці не є владою, а лише наділені владними повноваженнями на час виконання службових обов'язків. Помітно, що найзагальнішим та основним є найперше визначення, а наступні є його специфічними відображеннями. Стаття присвячена розгляду влади саме як загального поняття. В найширшому розумінні влада це здатність впливати на події та явища. В такому широкому значенні говорять не тільки на відносини між людьми, але й на взаємодію людини з навколишнім світом (кажуть про владу людини над природою) чи навіть природних явищ між собою. Однак перш за все влада розглядається як соціальна категорія і стосується стосунків між людьми. Вчення про , про закономірності її походження, функціонування і розвитку, про типи і види влади, її суб'єкти, об'єкти, носії, форми, функції, задачі, механізми, норми і принципи, сутність й особливість поділу влади, взаємодії влади з іншими сферами життя і влади різного роду між собою, а також із закордонною владою називається кратологія. (uk)
- Makt är ett sociologiskt, teologiskt, organisationsteoriskt och filosofiskt begrepp som beskriver förmågan att driva igenom sin vilja. Detta kan ske trots motstånd eller utan motstånd. (sv)
- Власть — это возможность навязать свою волю другим людям, даже вопреки их сопротивлению. Суть власти не зависит от того, на чём основана такая возможность. Власть может базироваться на различных методах: демократических и авторитарных, честных и нечестных, насилии и мести, обмане, провокациях, вымогательстве, стимулировании, обещаниях и так далее. Считается, что власть появилась с возникновением человеческого общества и будет в той или иной форме всегда сопутствовать его развитию. Она необходима для организации общественного производства, которое требует подчинения всех участников единой воле, а также для регулирования других взаимоотношений между людьми в обществе. Специфической разновидностью является политическая власть — способность определённой социальной группы или класса осуществлять свою волю, оказывать воздействие на деятельность других социальных групп или классов. В отличие от иных видов власти (семейной, общественной и другой), политическая власть оказывает своё влияние на большие группы людей, использует в этих целях специально созданный аппарат и специфические средства. Наиболее сильным элементом политической власти является государство и система государственных органов, реализующих государственную власть. (ru)
- 權力（英語：Power）是一种广泛存在的社会现象，是政治學、國際關係與國際政治學的核心概念。權力是影響、甚至控制別人行為的能力。 在政治學與國際關係研究中，對「權力」的可能有四種甚至以上的定義：
* 「權力」作為個人或國家的追求目標（power as a goal）。
* 「權力」作為影響力（influences）的度量（measurement）尺度，即資源的內容與多寡。
* 「權力」作為政治鬥爭的結果（results）。
* 「權力」作為一種宰制（domination）與被宰制關係的表述。 权力：在反对情况下仍能实现自己意志的能力（米尔斯）。 關於上述四種定義，由於個別研究者研究領域各有側重，因此不同的文獻和學人，可能使用不同的定義。例如社會學、文化批判、論述研究（discourse studies）等領域可能側重「宰制關係」。政治哲學側重個人、團體、國家等單位追逐的目標的探討。國際政治學則側重國際行為者影響力的度量。由于权力天生的强制性和不平等性，人们常常将权力与恶相提并论。但是权力也是人类社会维持运作的必然手段。当权力作為力量的正当性失去后，往往会蜕变成赤裸裸的暴力。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- Para las ciencias sociales el poder es la capacidad de un individuo para influir en el comportamiento de otras personas. El término "autoridad" se usa a menudo para designar al poder cuando es percibido como legítimo. (es)
- Cet article concerne le pouvoir tel que perçu dans la relation entre les individus. (fr)
- 権力（けんりょく、英: Power、独: Macht）とは、ある主体が自己の意思に沿って他人または他集団に対し、行動を強制する能力である。 (ja)
- Per potere, in termini giuridici, si intende la capacità, la facoltà ovvero l'autorità di agire, esercitata per fini personali o collettivi; più in generale il termine viene usato per indicare la capacità vera o presunta di influenzare i comportamenti di gruppi umani. (it)
- ( 국제 관계에서의 권력에 대해서는 힘 (국제 관계) 문서를 참고하십시오.) 권력(權力, 영어: power 파워[*], 프랑스어: pouvoir 푸브아[*], 스페인어: poder 뽀대르[*], 독일어: Macht 마흐트[*])이란 일반에 있는 주체가 상대방에게 원치 않는 행동을 강제하는 정치인들의 특권이다. 여기서는 정치 이론에 있어서의 권력에 대해 개괄하는 것을 목적으로 하고, 상대를 자발적으로 복종시키는 공식적 형태의 능력인 권위(authority 어쏘리티[*]), 상대의 행동을 통제하는 비공식적 형태의 능력인 영향력, 상대에게 자극을 주는 능력인 폭력(violence 바이얼런스[*])에 대해서는 각각의 항목을 참조하기 바란다, (ko)
- Makt är ett sociologiskt, teologiskt, organisationsteoriskt och filosofiskt begrepp som beskriver förmågan att driva igenom sin vilja. Detta kan ske trots motstånd eller utan motstånd. (sv)
- 權力（英語：Power）是一种广泛存在的社会现象，是政治學、國際關係與國際政治學的核心概念。權力是影響、甚至控制別人行為的能力。 在政治學與國際關係研究中，對「權力」的可能有四種甚至以上的定義：
* 「權力」作為個人或國家的追求目標（power as a goal）。
* 「權力」作為影響力（influences）的度量（measurement）尺度，即資源的內容與多寡。
* 「權力」作為政治鬥爭的結果（results）。
* 「權力」作為一種宰制（domination）與被宰制關係的表述。 权力：在反对情况下仍能实现自己意志的能力（米尔斯）。 關於上述四種定義，由於個別研究者研究領域各有側重，因此不同的文獻和學人，可能使用不同的定義。例如社會學、文化批判、論述研究（discourse studies）等領域可能側重「宰制關係」。政治哲學側重個人、團體、國家等單位追逐的目標的探討。國際政治學則側重國際行為者影響力的度量。由于权力天生的强制性和不平等性，人们常常将权力与恶相提并论。但是权力也是人类社会维持运作的必然手段。当权力作為力量的正当性失去后，往往会蜕变成赤裸裸的暴力。 (zh)
- في علم الاجتماع، النفوذ أو السلطة تعني امتلاك قوة اجتماعية ضمن نسيج العلاقات الاجتماعية يمكن المرء من تنفيذ رغبته مهما كانت مدى شرعيتها أو مطابقا للقوانين الاجتماعية، ماكس فيبر في المباديء الأساسية في علم الاجتماع يعرف النفوذ: نقصد بالنفوذ كل فرصة/إمكانية ضمن العلاقات الاجتماعية، تسمح للشخص بتنفيذ رغبته الخاصة، حتى لو كانت ضد مقاومة ما، وبغض النظر عن أساس هذه الفرصة. (ar)
- El poder, en el context sociològic, és el domini (potestas) que una persona pot exercir sobre altres persones, entitats o coses; podent incloure la possessió o capacitat per disposar d'algú, o alguna cosa, i l'autoritat. El poder pot ser de diversos tipus: econòmic, executiu, moral, etc. i es pot exercir en diferents graus i de diferents maneres. Al llarg de la història diferents corrents filosòfics i socials n'han teoritzat, l'han redefinit i l'han valorat segons diferents punts de vista. (ca)
- Moc můžeme definovat jako „schopnost jedinců nebo skupin prosadit své vlastní zájmy nebo záměry i přes odpor druhých“. Moc se uplatňuje ve všech společenských vztazích (například kolektiv vs. jednotlivec). Je to také schopnost prosadit svou vůli. Moc může náležet jednotlivci, skupině lidí, státu, můžeme o ni hovořit i v obecnějším pojetí. Teorie moci zajímala řadu filosofů a učenců, mj. Webera, Nietzscheho, Machiavelliho, Hobbese či Millse. Například Machiavelli ve svém díle Vladař (1513/1532) rozvádí několik obecných poznatků – třeba to, že prosazení moci může být dosaženo buď nátlakem nebo manipulací (takže druhý subjekt může nebo nemusí vědět, že vykonává vůli někoho jiného), nebo též to, že prioritou držitele moci je svou moc si udržet, případně ji posilovat. O moci coby schopnosti nál (cs)
- Macht bezeichnet die Fähigkeit einer Person oder Gruppe, auf das Denken und Verhalten einzelner Personen, sozialer Gruppen oder Bevölkerungsteile so einzuwirken, dass diese sich ihren Ansichten oder Wünschen unterordnen und entsprechend verhalten. Macht ist mehr oder weniger in allen Formen des menschlichen Zusammenlebens beteiligt und bedingt auf unterschiedliche Weise das Entstehen von Sozialstrukturen mit ausdifferenzierten persönlichen, sozialen oder strukturellen Einflusspotenzialen und gesellschaftlich zugeschriebenen Positionen. (de)
- Boterea da, testuinguru soziologikoan, pertsona batek beste pertsona, entitate edo gauza batzuen gainean erabil dezakeen domeinua edo aginpidea; forma desberdinak har ditzakeelarik: norbaiten edo zerbaiten jabetza; erabili edo ustiatzeko gaitasuna; eta, oro har, autoritatea. Boterea hainbat motatakoa izan daiteke: ekonomikoa, exekutiboa, morala, etab. eta hainbat gradutan eta modu desberdinetan gauzatu daiteke. Historian zehar, zenbait korronte filosofiko eta sozialek teorizatu, birdefinitu eta analisatu dute boterea ikuspuntu desberdinetatik. (eu)
- In social science and politics, power is the social production of an effect that determines the capacities, actions, beliefs, or conduct of actors. Power does not exclusively refer to the threat or use of force (coercion) by one actor against another, but may also be exerted through diffuse means (such as institutions). Power may also take structural forms, as it orders actors in relation to one another (such as distinguishing between a master and a slave), and discursive forms, as categories and language may lend legitimacy to some behaviors and groups over others. (en)
- Kekuasaan adalah kewenangan yang didapatkan oleh seseorang atau kelompok guna menjalankan kewenangan tersebut sesuai dengan kewenangan yang diberikan, kewenangan tidak boleh dijalankan melebihi kewenangan yang diperoleh atau kemampuan seseorang atau kelompok untuk memengaruhi tingkah laku orang atau kelompok lain sesuai dengan keinginan dari pelaku (Miriam Budiardjo,2002) atau Kekuasaan merupakan kemampuan memengaruhi pihak lain untuk berpikir dan berperilaku sesuai dengan kehendak yang memengaruhi (Ramlan Surbakti,1992). (in)
- Macht is volgens socioloog Max Weber het vermogen van personen of groepen om andere personen, groepen of zaken de wil op te leggen, eventueel tegen de wensen of belangen van die anderen in. Het onderscheidt zich van gezag doordat gezag gelegitimeerd is. Daarnaast is sprake van definitiemacht. Die bepaalt welke betekenis wordt gegeven aan een verschijnsel. Macht kan onder meer fysiek, economisch, ideologisch, mentaal of relationeel worden uitgeoefend. Om macht te beperken zijn er diverse mechanismen. Politiek kan dit door democratisering, economisch door . (nl)
- Władza – możliwość wywierania przez jednostkę bądź grupę rzeczywistego wpływu na istotne okoliczności życia przez ukierunkowywanie własnego postępowania (władza nad sobą – indywidualna) lub postępowania innych osób (władza nad innymi – społeczna). Władza społeczna jest zdolnością ukierunkowywania zachowań innych ludzi niezależnie od tego, czy jest to zgodne z ich interesem i wolą. Tam, gdzie przeważa zgodność interesów i woli współzależnych osobników, zbędne są stosunki władcze. Ze względu na charakter relacji można mówić o władzy: Władzę można też definiować w szerszy sposób: (pl)
- Poder (do latim potere) é a capacidade de deliberar arbitrariamente, agir, mandar e também, dependendo do contexto, a faculdade de exercer a autoridade, a soberania, o império. Poder tem também uma relação direta com capacidade de se realizar algo, aquilo que se "pode" ou que se tem o "poder" de realizar ou fazer. (pt)
- Вла́да — здатність і можливість того, хто нею володіє, за допомогою авторитету, заохочення, або примусу впливати на дії інших. Влада — слово, що використовується в українській мові для назви кількох різних, але взаємопов'язаних понять: Помітно, що найзагальнішим та основним є найперше визначення, а наступні є його специфічними відображеннями. Стаття присвячена розгляду влади саме як загального поняття. (uk)
- Власть — это возможность навязать свою волю другим людям, даже вопреки их сопротивлению. Суть власти не зависит от того, на чём основана такая возможность. Власть может базироваться на различных методах: демократических и авторитарных, честных и нечестных, насилии и мести, обмане, провокациях, вымогательстве, стимулировании, обещаниях и так далее. Считается, что власть появилась с возникновением человеческого общества и будет в той или иной форме всегда сопутствовать его развитию. Она необходима для организации общественного производства, которое требует подчинения всех участников единой воле, а также для регулирования других взаимоотношений между людьми в обществе. Специфической разновидностью является политическая власть — способность определённой социальной группы или класса осуществлят (ru)
|
