About: Otto III, Margrave of Brandenburg

An Entity of Type: animal, from Named Graph: http://dbpedia.org, within Data Space: dbpedia.org:8891

Otto III, nicknamed the pious (1215 – 9 October 1267 in Brandenburg an der Havel) was Margrave of Brandenburg jointly with his elder brother John I until John died in 1266. Otto III then ruled alone, until his death, the following year. After the Ottonian line died out in 1317, John I's grandson Waldemar reunited the margraviate.

thumbnail
Property Value
dbo:abstract
  • Ota III. Braniborský (německy Otto III. der Fromme, 1214/1215 – 9. říjen 1267) byl markrabě braniborský v letech 1220–1267 z rodu Askánců. (cs)
  • Ο Όθων Γ΄ ο ευσεβής, γερμ. Otto III der fromme (1215 - 9 Οκτωβρίου 1267) από τον Οίκο των Ασκάνια ήταν μάργραβος του Βρανδεμβούργου, πρώτα μαζί με τον μεγαλύτερο αδελφό του Ιωάννη Α΄ (1220-66) και μετά μόνος του (1266-67). Είναι ο ιδρυτής του κλάδου του Ζάλτσβεντελ. (el)
  • Otto III., genannt der Fromme (* 1215; † 9. Oktober 1267 in Brandenburg an der Havel) war an der Seite seines Bruders Johann I. seit 1225 Mitzeichner in Urkunden, erhielt 1231 die Eventualbelehnung und war seit 1233 Mitregent, mit eigenem Siegel, der Mark Brandenburg. Von 1266 bis zu seinem Tod 1267 war er alleinregierender Markgraf. Die Regierungszeit der beiden askanischen Markgrafen war gekennzeichnet durch den weiträumigen Landesausbau nach Osten, der die letzten Teile des Teltow und des Barnims, die Uckermark, das Land Stargard, das Land Lebus und erste Teile östlich der Oder in der Neumark einbezog. Die innenpolitische Bedeutung und Stellung der Mark Brandenburg im Heiligen Römischen Reich konnten sie nachhaltig festigen, was unter anderem darin zum Ausdruck kam, dass Otto 1256 Kandidat für die Besetzung des Königsthrons im Reich war. Zudem gründeten sie verschiedene Städte und machten sich besonders um die Entwicklung der beiden Berliner Gründungsstädte Cölln und Berlin verdient. Die benachbarte askanische Burg in Spandau bauten sie zu ihrer bevorzugten Residenz aus. Noch vor ihrem Ableben teilten sie die Mark im Zuge einer pragmatischen Erbregelungen in eine Ottonische und Johanneische Linie. Sie stifteten 1258 unter dem Namen Mariensee das Zisterzienserkloster Chorin, da die traditionelle askanische Grablege Kloster Lehnin bei der Ottonischen Linie verblieb. Nach dem Aussterben der Ottonier 1317 kamen alle Landesteile unter Markgraf Waldemar wieder zusammen. (de)
  • Otón III el Devoto (1215 - Brandeburgo, 9 de octubre de 1267) fue margrave de Brandeburgo junto con su hermano Juan I, desde 1220 hasta la muerte de éste en 1266. A partir de la muerte de su hermano, fue el único margrave de Brandeburgo hasta su muerte, al año siguiente. El reinado de estos dos margraves ascanios se caracterizó por una expansión del margraviato, que se anexionó el resto de las partes de y Barnim, la Uckermark, el señorío de Stargard, la y partes de la Neumark al este del Oder. Consolidaron la posición de Brandeburgo dentro del Sacro Imperio Romano Germánico, lo que se vio reflejado en el hecho de que en 1256, Otón III fue un candidato a ser elegido como rey de los alemanes. Fundaron varias ciudades y desarrollaron las ciudades gemelas de y Berlín. Ampliaron el castillo ascanio en la cercana e hicieron de él su residencia preferente. Antes de morir Juan I, dividieron el margraviato en una parte juanina (Johannine) y otra otoniana (Ottonian). Después de que se extinguiera la línea otoniana en 1317, el nieto de Juan I, Valdemar reunió el margraviato. (es)
  • Otton III (né vers 1215, mort le 9 octobre 1267 à Brandebourg-sur-la-Havel), dit « le Pieux » (der Fromme), deuxième fils d'Albert II de Brandebourg et de Mathilde Wettin, il régna de façon collégiale en tant que margrave avec son frère Jean Ier (1213-1266), sur la Marche de Brandebourg de 1220 à 1266, puis seul jusqu'à sa mort. (fr)
  • Otto III, nicknamed the pious (1215 – 9 October 1267 in Brandenburg an der Havel) was Margrave of Brandenburg jointly with his elder brother John I until John died in 1266. Otto III then ruled alone, until his death, the following year. The reign of these two Ascanian margraves was characterized by an expansion of the margraviate, which annexed the remaining parts of Teltow and Barnim, the Uckermark, the Lordship of Stargard, the Lubusz Land and parts of the Neumark east of the Oder. They consolidated the position of Brandenburg within the Holy Roman Empire, which was reflected in the fact that in 1256, Otto III was a candidate to be elected King of the Germans. They founded several cities and developed the twin cities of Cölln and Berlin. They expanded the Ascanian castle in nearby Spandau and made it their preferred residence. Before their death, they divided the margraviate in a Johannine and an Ottonian part. The Ascanians were traditionally buried in the Lehnin Abbey in the Ottonian part of the country. In 1258, they founded a Cistercian monastery named Mariensee, where members of the Johannine line could be buried. In 1266, they changed their mind and founded a second monastery, named Chorin, 8 km southwest of Mariensee. John was initially buried at Mariensee; his body was moved to Chorin in 1273. After the Ottonian line died out in 1317, John I's grandson Waldemar reunited the margraviate. (en)
  • Otto III, dijuluki yang Saleh (1215 – 9 Oktober 1267 di Brandenburg an der Havel) merupakan Markgraf Brandenburg bersama dengan kakandanya, sampai Johann meninggal pada tahun 1266. Otto III kemudian memerintah sendiri sampai kematiannya sendiri pada tahun berikutnya. Pemerintahan kedua Markgraf Wangsa Ascania ditandai dengan perluasan Markgrafschaft, yang mencaplok bagian-bagian dan Barnim, Uckermark, Lordship , Tanah Lubusz dan bagian-bagian Neumark bagian timur Sungai Oder, Polandia. Mereka memperkuat posisi Brandenburg di dalam Kekaisaran Romawi Suci, yang tercermin di dalam kenyataan bahwa pada tahun 1256, Otto III terpilih sebagai calon . Mereka mendirikan beberapa kota dan mengembangkan kota kembar dan Berlin. Mereka memperluas kastil Ascania di dekat Spandau dan menjadikannya tempat tinggal pilihan mereka. Sebelum meninggal, mereka membagi Markgrafschaft pada bagian Johannine dan Ottonian. Wangsa Ascania secara tradisi dimakamkan di di bagian negara Ottonian ini. Pada tahun 1258, mereka mendirikan sebuah biara Sistersien yang bernama Mariensee, di mana anggota keluarga dari garis Johannine dimakamkan. Pada tahun 1266, mereka berubah pikiran dan mendirikan biara kedua yang dinamakan Chorin, 8 km barat daya Mariensee. Johann awalnya dimakamkan di Mariensee; jenazahnya dipindahkan ke Chorin pada tahun 1273. Setelah garis Ottonian punah pada tahun 1317, cucu Johann I, menyatukan kembali Markgrafschaft tersebut. (in)
  • Ottone III di Brandeburgo, detto il Pio (1215 – Brandeburgo sulla Havel, 9 ottobre 1267), è stato un sovrano tedesco. Fu dal 1233 coreggente della Marca di Brandeburgo insieme al fratello Giovanni. Dal 1266 fino alla morte fu il solo margravio della marca. Il periodo di governo dei due margravi ascanidi fu contrassegnato da un'ampia espansione verso est, che incluse l'ultima parte del Teltow e del Barnim, l'Uckermark, la Signoria di Stargard, la Terra di Lebus e la prima parte a est dell'Oder nel Neumark. L'importanza e la posizione politica interna della Marca di Brandeburgo nel Sacro Romano Impero potevano considerarsi così forti, come in proposito nacque tra le altre l'espressione, che Ottone fosse candidato nel 1256 a insediarsi sul trono imperiale. Inoltre essi fondarono diverse città e si resero specialmente meritevoli dello sviluppo di entrambe le città-base di Cölln e Berlino. Il borgo ascanide di Spandau fu da essi elevato a loro residenza preferita. Ancor prima della loro dipartita essi suddivisero, con pragmatica disposizione ereditaria, la Marca in due parti, una "ottoniana" e una "giovannea". Essi fondarono nel 1258 con il nome di Mariensee il convento cistercense di Chorin, poiché il convento di Lehnin rimase il tradizionale luogo di sepoltura della linea ottoniana. Dopo l'estinzione degli ottoniani nel 1317, tutte le terre passarono nuovamente sotto il margravio Waldemaro. Francobollo del 1903: viale della Vittoria a Berlino con due monumenti: a sinistra il gruppo con la doppia riproduzione dei margravi Giovanni I e Ottone III; la figura accanto a sinistra mostra il prevosto Cölln, la figura a destra Marsilio di Berlino. Pittore: (Rechte Gruppe: Margravio Ottone IV.).Moneta d'argento del principe elettore Giovanni I e Ottone III circa del 1250, è rappresentato un principe elettore con due alberelli (it)
  • Otto III van Brandenburg bijgenaamd de Vrome (1215 - Brandenburg an der Havel, 9 oktober 1267) was van 1220 tot 1267 markgraaf van Brandenburg. Van 1220 tot 1259 regeerde hij samen met zijn broer Johan I. Otto III behoorde tot het huis Ascaniërs. (nl)
  • Otton III Pobożny (ur. 1215, zm. 9 października 1267 w Brandenburgu) – margrabia brandenburski w latach 1220-1267. Był młodszym synem Albrechta II z rodu Askańczyków i bratem Jana I. W 1239 usiłował wraz z bratem zająć ziemię lubuską, lecz doznał klęski z rąk księcia polskiego Henryka Pobożnego w bitwie pod Lubuszem. W 1243 poślubił Bożenę (Beatrycze), córkę Wacława I Przemyślidy, króla Czech, w rezultacie czego Łużyce Górne jako jej posag przeszły we władanie Brandenburgii. Jego córka Matylda została trzecią żoną księcia pomorskiego Barnima I. (pl)
  • Оттон III Благочестивый (нем. Othon III der Fromme; ок. 1215 — 9 октября 1267, Бранденбург-на-Гавеле) — маркграф Бранденбурга с 1220 года из рода Асканиев. До 1266 года правил вместе с братом Иоганном I. До 1225 года регентшей в период малолетства сыновей была их мать Матильда Веттин. Прозвище Благочестивый Оттон III получил за основание в 1258 году цистерцианского монастыря. (ru)
  • Otto III av Brandenburg, även kallad Otto den fromme, född 1215, död 9 oktober 1267 i Brandenburg an der Havel, var regerande markgreve av Markgrevskapet Brandenburg tillsammans med sin äldre bror Johan I av Brandenburg från 1220 till broderns död 1266, och därefter ensam regent till sin egen död påföljande år. (sv)
  • 奧托三世（1215年－1267年10月9日），阿斯坎尼王朝勃蘭登堡藩侯（1220年—1267年在位），被稱為「虔誠者」。大熊阿爾布雷希特一世之曾孫，阿爾布雷希特二世與妻子格羅伊茨希的瑪蒂爾達的次子。與兄長約翰一世共同統治勃蘭登堡。 (zh)
  • Отто III Побожний (*Otto III der Fromme бл. 1215 — 9 жовтня 1267) — 6-й маркграф Бранденбургу у 1220—1267 роках (спільно з братом Йоганом I). Нащадок Великого князя Київського Володимира Святого та Святополка Ізяславича. По материнській лінії був нащадком Великих князів Київських Володимира Святого та Ярослава Мудрого. (uk)
dbo:activeYearsEndYear
  • 1267-01-01 (xsd:gYear)
dbo:activeYearsStartYear
  • 1220-01-01 (xsd:gYear)
dbo:child
dbo:parent
dbo:predecessor
dbo:spouse
dbo:successor
dbo:thumbnail
dbo:wikiPageExternalLink
dbo:wikiPageID
  • 34348172 (xsd:integer)
dbo:wikiPageLength
  • 37559 (xsd:nonNegativeInteger)
dbo:wikiPageRevisionID
  • 1091547726 (xsd:integer)
dbo:wikiPageWikiLink
dbp:birthDate
  • 1215 (xsd:integer)
dbp:burialPlace
  • Church of the Dominican monastery in Strausberg (en)
dbp:caption
  • Monument to John I and his brother Otto III in the Siegesallee in Berlin, (en)
  • by Max Baumbach. (en)
dbp:deathDate
  • 1267-10-09 (xsd:date)
dbp:deathPlace
dbp:father
dbp:house
dbp:issue
dbp:mother
  • Matilda of Lusatia (en)
dbp:name
  • Otto III (en)
dbp:predecessor
dbp:reign
  • 1220 (xsd:integer)
dbp:spouse
dbp:succession
dbp:successor
dbp:title
dbp:wikiPageUsesTemplate
dbp:with
dbp:years
  • 1220 (xsd:integer)
dcterms:subject
gold:hypernym
schema:sameAs
rdf:type
rdfs:comment
  • Ota III. Braniborský (německy Otto III. der Fromme, 1214/1215 – 9. říjen 1267) byl markrabě braniborský v letech 1220–1267 z rodu Askánců. (cs)
  • Ο Όθων Γ΄ ο ευσεβής, γερμ. Otto III der fromme (1215 - 9 Οκτωβρίου 1267) από τον Οίκο των Ασκάνια ήταν μάργραβος του Βρανδεμβούργου, πρώτα μαζί με τον μεγαλύτερο αδελφό του Ιωάννη Α΄ (1220-66) και μετά μόνος του (1266-67). Είναι ο ιδρυτής του κλάδου του Ζάλτσβεντελ. (el)
  • Otton III (né vers 1215, mort le 9 octobre 1267 à Brandebourg-sur-la-Havel), dit « le Pieux » (der Fromme), deuxième fils d'Albert II de Brandebourg et de Mathilde Wettin, il régna de façon collégiale en tant que margrave avec son frère Jean Ier (1213-1266), sur la Marche de Brandebourg de 1220 à 1266, puis seul jusqu'à sa mort. (fr)
  • Otto III van Brandenburg bijgenaamd de Vrome (1215 - Brandenburg an der Havel, 9 oktober 1267) was van 1220 tot 1267 markgraaf van Brandenburg. Van 1220 tot 1259 regeerde hij samen met zijn broer Johan I. Otto III behoorde tot het huis Ascaniërs. (nl)
  • Otton III Pobożny (ur. 1215, zm. 9 października 1267 w Brandenburgu) – margrabia brandenburski w latach 1220-1267. Był młodszym synem Albrechta II z rodu Askańczyków i bratem Jana I. W 1239 usiłował wraz z bratem zająć ziemię lubuską, lecz doznał klęski z rąk księcia polskiego Henryka Pobożnego w bitwie pod Lubuszem. W 1243 poślubił Bożenę (Beatrycze), córkę Wacława I Przemyślidy, króla Czech, w rezultacie czego Łużyce Górne jako jej posag przeszły we władanie Brandenburgii. Jego córka Matylda została trzecią żoną księcia pomorskiego Barnima I. (pl)
  • Оттон III Благочестивый (нем. Othon III der Fromme; ок. 1215 — 9 октября 1267, Бранденбург-на-Гавеле) — маркграф Бранденбурга с 1220 года из рода Асканиев. До 1266 года правил вместе с братом Иоганном I. До 1225 года регентшей в период малолетства сыновей была их мать Матильда Веттин. Прозвище Благочестивый Оттон III получил за основание в 1258 году цистерцианского монастыря. (ru)
  • Otto III av Brandenburg, även kallad Otto den fromme, född 1215, död 9 oktober 1267 i Brandenburg an der Havel, var regerande markgreve av Markgrevskapet Brandenburg tillsammans med sin äldre bror Johan I av Brandenburg från 1220 till broderns död 1266, och därefter ensam regent till sin egen död påföljande år. (sv)
  • 奧托三世（1215年－1267年10月9日），阿斯坎尼王朝勃蘭登堡藩侯（1220年—1267年在位），被稱為「虔誠者」。大熊阿爾布雷希特一世之曾孫，阿爾布雷希特二世與妻子格羅伊茨希的瑪蒂爾達的次子。與兄長約翰一世共同統治勃蘭登堡。 (zh)
  • Отто III Побожний (*Otto III der Fromme бл. 1215 — 9 жовтня 1267) — 6-й маркграф Бранденбургу у 1220—1267 роках (спільно з братом Йоганом I). Нащадок Великого князя Київського Володимира Святого та Святополка Ізяславича. По материнській лінії був нащадком Великих князів Київських Володимира Святого та Ярослава Мудрого. (uk)
  • Otto III., genannt der Fromme (* 1215; † 9. Oktober 1267 in Brandenburg an der Havel) war an der Seite seines Bruders Johann I. seit 1225 Mitzeichner in Urkunden, erhielt 1231 die Eventualbelehnung und war seit 1233 Mitregent, mit eigenem Siegel, der Mark Brandenburg. Von 1266 bis zu seinem Tod 1267 war er alleinregierender Markgraf. (de)
  • Otón III el Devoto (1215 - Brandeburgo, 9 de octubre de 1267) fue margrave de Brandeburgo junto con su hermano Juan I, desde 1220 hasta la muerte de éste en 1266. A partir de la muerte de su hermano, fue el único margrave de Brandeburgo hasta su muerte, al año siguiente. Antes de morir Juan I, dividieron el margraviato en una parte juanina (Johannine) y otra otoniana (Ottonian). Después de que se extinguiera la línea otoniana en 1317, el nieto de Juan I, Valdemar reunió el margraviato. (es)
  • Otto III, nicknamed the pious (1215 – 9 October 1267 in Brandenburg an der Havel) was Margrave of Brandenburg jointly with his elder brother John I until John died in 1266. Otto III then ruled alone, until his death, the following year. After the Ottonian line died out in 1317, John I's grandson Waldemar reunited the margraviate. (en)
  • Otto III, dijuluki yang Saleh (1215 – 9 Oktober 1267 di Brandenburg an der Havel) merupakan Markgraf Brandenburg bersama dengan kakandanya, sampai Johann meninggal pada tahun 1266. Otto III kemudian memerintah sendiri sampai kematiannya sendiri pada tahun berikutnya. Setelah garis Ottonian punah pada tahun 1317, cucu Johann I, menyatukan kembali Markgrafschaft tersebut. (in)
  • Ottone III di Brandeburgo, detto il Pio (1215 – Brandeburgo sulla Havel, 9 ottobre 1267), è stato un sovrano tedesco. Fu dal 1233 coreggente della Marca di Brandeburgo insieme al fratello Giovanni. Dal 1266 fino alla morte fu il solo margravio della marca. Il periodo di governo dei due margravi ascanidi fu contrassegnato da un'ampia espansione verso est, che incluse l'ultima parte del Teltow e del Barnim, l'Uckermark, la Signoria di Stargard, la Terra di Lebus e la prima parte a est dell'Oder nel Neumark. (it)
rdfs:label
  • Ota III. Braniborský (cs)
  • Otto III. (Brandenburg) (de)
  • Όθων Γ΄ του Βρανδεμβούργου (el)
  • Otón III de Brandeburgo (es)
  • Otto III dari Brandenburg (in)
  • Ottone III di Brandeburgo (it)
  • Othon III de Brandebourg (fr)
  • Otto III, Margrave of Brandenburg (en)
  • Otton III (margrabia brandenburski) (pl)
  • Otto III van Brandenburg (nl)
  • Оттон III (маркграф Бранденбурга) (ru)
  • Otto III av Brandenburg (sv)
  • Отто III (маркграф Бранденбургу) (uk)
  • 奧托三世 (勃蘭登堡) (zh)
owl:sameAs
prov:wasDerivedFrom
foaf:depiction
foaf:isPrimaryTopicOf
foaf:name
  • Otto III (en)
is dbo:child of
is dbo:commander of
is dbo:parent of
is dbo:spouse of
is dbo:successor of
is dbo:wikiPageDisambiguates of
is dbo:wikiPageRedirects of
is dbo:wikiPageWikiLink of
is dbp:father of
is dbp:issue of
is dbp:spouse of
is dbp:successor of
is foaf:primaryTopic of
Powered by OpenLink Virtuoso    This material is Open Knowledge     W3C Semantic Web Technology     This material is Open Knowledge    Valid XHTML + RDFa
This content was extracted from Wikipedia and is licensed under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 Unported License