| dbo:abstract
|
- Ohel (Hebrew: אוהל; plural: ohelim, literally, "tent") is a structure built around a Jewish grave as a sign of prominence of the deceased. Ohelim cover the graves of some (but not all) Hasidic Rebbes, important rabbis, tzadikim, prominent Jewish community leaders, and biblical figures. Typically a small masonry building, an ohel may include room for visitors to pray, meditate, and light candles in honor of the deceased. (en)
- L’ohel (hébreu : אוהל) est à l’origine un habitat temporaire particulièrement adapté à la vie nomade. Elle peut recouvrir des personnes, animaux ou objets, le plus souvent pour les protéger des intempéries. La Bible crédite Jabal fils de Lamekh de l’avoir inventée (Genèse 4:20) et le patriarche Jacob est qualifié d’« homme intègre habitant les tentes » (Genèse 25:27). C’est aussi dans l’ohel moëd (rendu en français par tente d’assignation) qu’est déposée l’arche d’alliance, et le grand-prêtre d’Israël y pénètre une fois par an lors du jour des propritiations pour y rencontrer YHWH afin de demander le pardon pour son peuple. Cependant, l’ohel est aussi le lieu où repose la dépouille d’un mort et l’impureté rituelle s’y transmet (Nombres 19:14-15). Le Midrash fait des tentes où séjourne Jacob des maisons d’étude et précise qu’il a, contrairement à son frère impie, étudié la Torah dans l’ohel de Shem le fils de Noé (Genèse Rabba 63:10 ; cette interprétation est également tributaire de Genèse 9:27). Les maisons d’étude et de prière sont conséquemment désignées comme ohalei Torah par métonymie, et plusieurs lieux dont un centre culturel et une école laïque ont été appelés Ohel Shem. La loi juive considère aussi comme toute structure ou objet ayant pour but de recouvrir un mort ou un objet dès le moment où il a été construit par l’homme. Elle peut donc tant désigner une bâche ou des planches que les recouvrant les tombes des justes et appelés, d’après Psaumes 118:15, ohalei tzaddikim (les ohalim de la dynastie Habad sont particulièrement célèbres). Les lois d’impureté rituelle transmise par un mort à tout ce qui se trouve avec lui sous l’ohel, fait l’objet du . L’ohel apparaît par ailleurs dans les lois du chabbat et des jours fastes car sa constitution enfreint l’interdiction de construire en ce jour.
* Portail de la culture juive et du judaïsme (fr)
- Ohel (in ebraico: אוהל?; plur. ohalim, lett. "tenda") si riferisce sia ad una ordinaria tenda o una abitazione, sia ad una struttura costruita sopra una tomba quale segno di prominenza e importanza della persona lì sotto sepolta. Nello specifico attualmente Ohel è un tempio religioso a Queens, New York, meta di pellegrinaggio annuale di migliaia di ebrei. Vi sono sepolti il Rebbe, Rabbi Menachem Mendel Schneerson e suo suocero Rabbi Yosef Yitzchok Schneersohn (i due più recenti capi religiosi del movimento ebraico ortodosso chiamato Chabad-Lubavitch). Anche le tombe dei precedenti Rebbe di Chabad sono chiamate Ohel. L'Ohel Chabad si trova al (sul Francis Lewis Boulevard) di Queens, a New York. (it)
- Ohel (hebr. אֹהֶל namiot) – niewielki żydowski grobowiec murowany lub drewniany, najczęściej kształtu prostopadłościanu, zwykle z drzwiami, a czasem również okienkami, o dachu półkolistym lub dwuspadowym. Pierwotnie ohele ograniczały się do wspartego na czterech filarach daszku ustawionego nad nagrobkiem. Ohele wznosi się nad grobami wybitnych rabinów lub cadyków oraz ich męskich potomków. Wewnątrz ohelu zwykle znajduje się nagrobek, lecz nie jest to regułą. W przypadku braku macewy tablice epitafijne mocuje się na wewnętrznych ścianach, zaś samo miejsce pochówku ogradza się metalową kratą lub niewielkim murkiem. Najczęściej ohele nie mają jakichkolwiek zdobień. Funkcją ohelu było zabezpieczenie grobu i zapewnienie osobom modlącym się w jego wnętrzu ochrony przed niekorzystnymi warunkami atmosferycznymi. W Polsce największe skupisko oheli i ich ruin znajduje się na cmentarzu żydowskim na Woli w Warszawie, gdzie jest ich kilkadziesiąt. Poza tym ocalałe lub odbudowane ohele w Polsce można również znaleźć na cmentarzach w Aleksandrowie Łódzkim, Bobowej, Chrzanowie, Dynowie, Górze Kalwarii, Kocku, Kozienicach, Lelowie, Leżajsku, Lublinie, Łodzi, , Oświęcimiu, Parysowie, Rymanowie, Sieniawie, Strzyżowie, Szydłowcu, Tarnowie, Nowym Wiśniczu czy Warce lub Wrocławiu. Miejsca pochówku, nad którymi wzniesiono ohele, bywają celem pielgrzymek chasydów. W listopadzie 2006 roku, w miejscu, w którym powstać miało docelowo Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN, zbudowano Ohel w formie błękitnego, otwartego namiotu, nawiązującego kształtem do ścian krzywoliniowych głównego holu w projekcie budynku Muzeum. Ohel pełnił rolę „punktu informacyjnego”, za pomocą którego Muzeum zaczęło komunikować swoją misję mieszkańcom Warszawy i Polski. (pl)
|
| rdfs:comment
|
- Ohel (Hebrew: אוהל; plural: ohelim, literally, "tent") is a structure built around a Jewish grave as a sign of prominence of the deceased. Ohelim cover the graves of some (but not all) Hasidic Rebbes, important rabbis, tzadikim, prominent Jewish community leaders, and biblical figures. Typically a small masonry building, an ohel may include room for visitors to pray, meditate, and light candles in honor of the deceased. (en)
- L’ohel (hébreu : אוהל) est à l’origine un habitat temporaire particulièrement adapté à la vie nomade. Elle peut recouvrir des personnes, animaux ou objets, le plus souvent pour les protéger des intempéries. La Bible crédite Jabal fils de Lamekh de l’avoir inventée (Genèse 4:20) et le patriarche Jacob est qualifié d’« homme intègre habitant les tentes » (Genèse 25:27). C’est aussi dans l’ohel moëd (rendu en français par tente d’assignation) qu’est déposée l’arche d’alliance, et le grand-prêtre d’Israël y pénètre une fois par an lors du jour des propritiations pour y rencontrer YHWH afin de demander le pardon pour son peuple. Cependant, l’ohel est aussi le lieu où repose la dépouille d’un mort et l’impureté rituelle s’y transmet (Nombres 19:14-15). (fr)
- Ohel (in ebraico: אוהל?; plur. ohalim, lett. "tenda") si riferisce sia ad una ordinaria tenda o una abitazione, sia ad una struttura costruita sopra una tomba quale segno di prominenza e importanza della persona lì sotto sepolta. Nello specifico attualmente Ohel è un tempio religioso a Queens, New York, meta di pellegrinaggio annuale di migliaia di ebrei. Vi sono sepolti il Rebbe, Rabbi Menachem Mendel Schneerson e suo suocero Rabbi Yosef Yitzchok Schneersohn (i due più recenti capi religiosi del movimento ebraico ortodosso chiamato Chabad-Lubavitch). Anche le tombe dei precedenti Rebbe di Chabad sono chiamate Ohel. (it)
- Ohel (hebr. אֹהֶל namiot) – niewielki żydowski grobowiec murowany lub drewniany, najczęściej kształtu prostopadłościanu, zwykle z drzwiami, a czasem również okienkami, o dachu półkolistym lub dwuspadowym. Pierwotnie ohele ograniczały się do wspartego na czterech filarach daszku ustawionego nad nagrobkiem. Ohele wznosi się nad grobami wybitnych rabinów lub cadyków oraz ich męskich potomków. Funkcją ohelu było zabezpieczenie grobu i zapewnienie osobom modlącym się w jego wnętrzu ochrony przed niekorzystnymi warunkami atmosferycznymi. (pl)
|
