| dbo:abstract
|
- Nicèfor Melissè (grec: Νικηφόρος Μελισσηνός, Nikiforos Melissinós; nascut cap al 1045 i mort el 17 de novembre del 1104) fou un general i aristòcrata romà d'Orient. De llinatge il·lustre, fou governador i general als Balcans i Anatòlia a la dècada del 1060. En el període convuls que seguí la batalla de Manazkert (1071), durant el qual diversos generals intentaren usurpar el tron, Melissè fou fidel a Miquel VII Ducas i fou exiliat pel seu successor, Nicèfor III Botaniates. El 1080-1081, amb ajuda dels turcs, prengué el control dels territoris romans que encara quedaven a Anatòlia i es proclamà emperador tot rebel·lant-se contra Nicèfor III. Tanmateix, el seu cunyat, Aleix Comnè, també es revoltà poc després i aconseguí prendre Constantinoble, de manera que, després d'una breu rivalitat, Nicèfor se sotmeté al nou emperador a canvi de la dignitat de cèsar i el càrrec de governador de Tessalònica. A partir d'aquell moment es mantingué lleial a Aleix i participà en la majoria de les campanyes del període 1081-1095 als Balcans al costat de l'emperador. Morí el 17 de novembre del 1104. (ca)
- Nikephoros Melissenos (mittelgriechisch Νικηφόρος Μελισσηνός, * um 1045; † 17. November 1104) war ein byzantinischer General, Gegenkaiser und Kaisar unter Alexios I. Komnenos. (de)
- O Νικηφόρος Μελισσηνός (π. 1045 - 17 Νοεμβρίου 1104) από την Οικογένεια Μελισσηνών ήταν Βυζαντινός στρατηγός και αριστοκράτης. Είχε διακεκριμένη καταγωγή και υπηρέτησε ως κυβερνήτης και στρατηγός στα Βαλκάνια και τη Μικρά Ασία στη δεκαετία του 1060. Κατά την ταραχώδη περίοδο μετά τη μάχη του Μαντζικέρτ (1071), όπου μερικοί στρατηγοί εξεγέρθηκαν για να αποκτήσουν το θρόνο, ο Μελισσηνός έμεινε πιστός στον Μιχαήλ Ζ΄ Δούκα (1071-78) και γι' αυτό όταν στασίασε ο στρατηγός Νικηφόρος Γ΄ Βοτανειάτης και κατέλαβε το θρόνο (1078-81), τον εξόρισε. Το 1080-81 στασίασε· με Τουρκική βοήθεια απέκτησε τον έλεγχο της Μικράς Ασίας και ανακηρύχθηκε αυτοκράτορας εναντίον του Βοτανειάτη. Ταυτόχρονα ο αδελφός της συζύγου του Ευδοκίας Κομνηνής, ο Αλέξιος Α΄ στασίασε επίσης και κατάφερε να επικρατήσει στην Κωνσταντινούπολη. Τότε ο Νικηφόρος υποτάχθηκε σε αυτόν, δέχθηκε τον τίτλο του και έγινε κυβερνήτης της Θεσσαλονίκης. Έμεινε πιστός στον Αλέξιο Α΄ και συμμετείχε σε όλες σχεδόν τις εκστρατείες του των ετών 1081-1095 στα Βαλκάνια. Απεβίωσε το 1104 σε ηλικία 59 ετών. (el)
- Nicéforo Meliseno (en idioma griego: Νικηφόρος Μελισσηνός; 1045-17 de noviembre de 1104) fue un general y aristócrata bizantino. De linaje distinguido, sirvió como gobernador y general en los Balcanes y en Asia Menor en la década de 1060. En el turbulento periodo después de la desastrosa batalla de Manzikert (1071), cuando diversos generales intentaron tomar para sí el trono, Melisseno continuó leal a Miguel VII Ducas y fue exiliado por su sucesor, Nicéforo III Botaniates. En 1080-1081, con la ayuda de los turcos, Nicéforo tomó el control de lo que restaba del Asia Menor bizantina y se proclamó emperador. Luego de la revuelta de su cuñado, Alejo Comneno, que consiguió tomar Constantinopla, se sometió y aceptó los títulos de César y duque de Tesalónica. Permaneció fiel a Alejo desde entonces, participando en la mayoría de las campañas realizadas entre 1081 y 1095 en los Balcanes. Murió el 17 de noviembre de 1104. (es)
- Nicéphore Mélissènos (grec : Νικηφόρος Μελισσηνός ; né vers 1045, mort le 17 novembre 1104) fut l'un des nombreux généraux byzantins du XIe siècle qui tenta de s'emparer du trône. Il sert comme gouverneur et général dans les Balkans et en Asie mineure dans les années 1060. Lors de la période troublée qui suit la bataille de Mantzikert en 1071, plusieurs généraux tentent de s'emparer du trône. Mélissène reste loyal à Michel VII Doukas et est exilé par Nicéphore III Botaniatès, le successeur de Michel VII. En 1080-1081, il s'empare avec l'aide des Turcs des territoires d'Asie mineure encore byzantins. Il se proclame alors empereur à la place de Botaniatès. Toutefois, après la révolte de son beau-frère Alexis Ier Comnène qui parvient à prendre Constantinople, il se soumet à celui-ci et accepte le rang de césar et le gouvernorat de Thessalonique. Par la suite, il participe à la plupart des campagnes byzantines lors de la période 1081-1095 dans les Balkans aux côtés de l'empereur. Finalement, il meurt le 17 novembre 1104. (fr)
- Nikephoros Melissenos (Greek: Νικηφόρος Μελισσηνός, c. 1045 – 17 November 1104), Latinized as Nicephorus Melissenus, was a Byzantine general and aristocrat. Of distinguished lineage, he served as a governor and general in the Balkans and Asia Minor in the 1060s. In the turbulent period after the Battle of Manzikert in 1071, when several generals tried to seize the throne for themselves, Melissenos remained loyal to Michael VII Doukas and was exiled by his successor Nikephoros III Botaneiates. In 1080–1081, with Turkish aid, he seized control of what remained of Byzantine Asia Minor and proclaimed himself emperor against Botaneiates. After the revolt of his brother-in-law Alexios I Komnenos, however, which succeeded in taking Constantinople, he submitted to him, accepting the rank of Caesar and the governance of Thessalonica. He remained loyal to Alexios thereafter, participating in most Byzantine campaigns of the period 1081–1095 in the Balkans at the emperor's side. He died on 17 November 1104. (en)
- Niceforo Melisseno (in greco moderno: Νικηφόρος Μελισσηνός; metà dell'XI secolo – Durazzo, 18 ottobre 1081) è stato un generale bizantino, noto per aver tentato di usurpare il trono dei basileis. (it)
- Nicefor Melissen (gr. Νικηφόρος Μελισσηνός, ur. ok. 1045, zm. 17 listopada 1104) – bizantyński arystokrata, uzurpator w latach 1080-1081. (pl)
- Никифор Мелиссин (греч. Νικηφόρος Μελισσηνός; около 1045 — 17 ноября 1104, Салоники, Византия) — политический и военный деятель Византийской империи. Верный сподвижник императоров Михаила VII Дуки и Алексея I Комнина. (ru)
- Никифор Меліссен (бл. 1045 — 17 листопада 1104) — політичний та військовий діяч Візантійської імперії. (uk)
- Nicéforo Melisseno (em grego: Νικηφόρος Μελισσηνός; romaniz.: Nikephoros Melissenos; em latim: Nicephorus Melissenus) foi um general e aristocrata bizantino. De linhagem distinta, ele serviu como governador e general nos Balcãs e na Ásia Menor na década de 1060. No turbulento período após a desastrosa Batalha de Manziquerta (1071), quando diversos generais tentaram tomar para si o trono, Melisseno continuou leal a Miguel VII Ducas e foi exilado por seu sucessor, Nicéforo III Botaniates. Em 1080-1081, com ajuda dos turcos, Nicéforo tomou o controle do que restava da Ásia Menor bizantina e proclamou-se imperador. Depois da revolta de seu cunhado, Aleixo Comneno, que conseguiu tomar Constantinopla, ele se submeteu e aceitou os títulos de césar e duque de Tessalônica. Ele permaneceu leal a Aleixo daí por diante, participando, ao lado do imperador, da maioria das campanhas realizadas entre 1081 e 1095 no Bálcãs. Ele morreu em 17 de novembro de 1104. (pt)
|
| rdfs:comment
|
- Nikephoros Melissenos (mittelgriechisch Νικηφόρος Μελισσηνός, * um 1045; † 17. November 1104) war ein byzantinischer General, Gegenkaiser und Kaisar unter Alexios I. Komnenos. (de)
- Niceforo Melisseno (in greco moderno: Νικηφόρος Μελισσηνός; metà dell'XI secolo – Durazzo, 18 ottobre 1081) è stato un generale bizantino, noto per aver tentato di usurpare il trono dei basileis. (it)
- Nicefor Melissen (gr. Νικηφόρος Μελισσηνός, ur. ok. 1045, zm. 17 listopada 1104) – bizantyński arystokrata, uzurpator w latach 1080-1081. (pl)
- Никифор Мелиссин (греч. Νικηφόρος Μελισσηνός; около 1045 — 17 ноября 1104, Салоники, Византия) — политический и военный деятель Византийской империи. Верный сподвижник императоров Михаила VII Дуки и Алексея I Комнина. (ru)
- Никифор Меліссен (бл. 1045 — 17 листопада 1104) — політичний та військовий діяч Візантійської імперії. (uk)
- Nicèfor Melissè (grec: Νικηφόρος Μελισσηνός, Nikiforos Melissinós; nascut cap al 1045 i mort el 17 de novembre del 1104) fou un general i aristòcrata romà d'Orient. De llinatge il·lustre, fou governador i general als Balcans i Anatòlia a la dècada del 1060. En el període convuls que seguí la batalla de Manazkert (1071), durant el qual diversos generals intentaren usurpar el tron, Melissè fou fidel a Miquel VII Ducas i fou exiliat pel seu successor, Nicèfor III Botaniates. El 1080-1081, amb ajuda dels turcs, prengué el control dels territoris romans que encara quedaven a Anatòlia i es proclamà emperador tot rebel·lant-se contra Nicèfor III. Tanmateix, el seu cunyat, Aleix Comnè, també es revoltà poc després i aconseguí prendre Constantinoble, de manera que, després d'una breu rivalitat, Nic (ca)
- O Νικηφόρος Μελισσηνός (π. 1045 - 17 Νοεμβρίου 1104) από την Οικογένεια Μελισσηνών ήταν Βυζαντινός στρατηγός και αριστοκράτης. Είχε διακεκριμένη καταγωγή και υπηρέτησε ως κυβερνήτης και στρατηγός στα Βαλκάνια και τη Μικρά Ασία στη δεκαετία του 1060. Κατά την ταραχώδη περίοδο μετά τη μάχη του Μαντζικέρτ (1071), όπου μερικοί στρατηγοί εξεγέρθηκαν για να αποκτήσουν το θρόνο, ο Μελισσηνός έμεινε πιστός στον Μιχαήλ Ζ΄ Δούκα (1071-78) και γι' αυτό όταν στασίασε ο στρατηγός Νικηφόρος Γ΄ Βοτανειάτης και κατέλαβε το θρόνο (1078-81), τον εξόρισε. Το 1080-81 στασίασε· με Τουρκική βοήθεια απέκτησε τον έλεγχο της Μικράς Ασίας και ανακηρύχθηκε αυτοκράτορας εναντίον του Βοτανειάτη. Ταυτόχρονα ο αδελφός της συζύγου του Ευδοκίας Κομνηνής, ο Αλέξιος Α΄ στασίασε επίσης και κατάφερε να επικρατήσει στην Κωνστα (el)
- Nicéforo Meliseno (en idioma griego: Νικηφόρος Μελισσηνός; 1045-17 de noviembre de 1104) fue un general y aristócrata bizantino. De linaje distinguido, sirvió como gobernador y general en los Balcanes y en Asia Menor en la década de 1060. En el turbulento periodo después de la desastrosa batalla de Manzikert (1071), cuando diversos generales intentaron tomar para sí el trono, Melisseno continuó leal a Miguel VII Ducas y fue exiliado por su sucesor, Nicéforo III Botaniates. (es)
- Nicéphore Mélissènos (grec : Νικηφόρος Μελισσηνός ; né vers 1045, mort le 17 novembre 1104) fut l'un des nombreux généraux byzantins du XIe siècle qui tenta de s'emparer du trône. Il sert comme gouverneur et général dans les Balkans et en Asie mineure dans les années 1060. Lors de la période troublée qui suit la bataille de Mantzikert en 1071, plusieurs généraux tentent de s'emparer du trône. Mélissène reste loyal à Michel VII Doukas et est exilé par Nicéphore III Botaniatès, le successeur de Michel VII. En 1080-1081, il s'empare avec l'aide des Turcs des territoires d'Asie mineure encore byzantins. Il se proclame alors empereur à la place de Botaniatès. Toutefois, après la révolte de son beau-frère Alexis Ier Comnène qui parvient à prendre Constantinople, il se soumet à celui-ci et accept (fr)
- Nikephoros Melissenos (Greek: Νικηφόρος Μελισσηνός, c. 1045 – 17 November 1104), Latinized as Nicephorus Melissenus, was a Byzantine general and aristocrat. Of distinguished lineage, he served as a governor and general in the Balkans and Asia Minor in the 1060s. In the turbulent period after the Battle of Manzikert in 1071, when several generals tried to seize the throne for themselves, Melissenos remained loyal to Michael VII Doukas and was exiled by his successor Nikephoros III Botaneiates. In 1080–1081, with Turkish aid, he seized control of what remained of Byzantine Asia Minor and proclaimed himself emperor against Botaneiates. After the revolt of his brother-in-law Alexios I Komnenos, however, which succeeded in taking Constantinople, he submitted to him, accepting the rank of Caesar (en)
- Nicéforo Melisseno (em grego: Νικηφόρος Μελισσηνός; romaniz.: Nikephoros Melissenos; em latim: Nicephorus Melissenus) foi um general e aristocrata bizantino. De linhagem distinta, ele serviu como governador e general nos Balcãs e na Ásia Menor na década de 1060. No turbulento período após a desastrosa Batalha de Manziquerta (1071), quando diversos generais tentaram tomar para si o trono, Melisseno continuou leal a Miguel VII Ducas e foi exilado por seu sucessor, Nicéforo III Botaniates. (pt)
|
