| dbo:abstract
|
- تنسيل الـ DNA أو التنسيل الجزيئي (بالإنجليزية: Molecular Cloning) هي من ركائز تقنية الدنا ويعرف الدنا المراد تنسيله أو إكثاره باسم الدنا المتناسل Cloning DNA. ولكي يفهم المقصود بعملية تنسيل الدنا لابد من الإلمام بالمصطلحات العلمية المستخدمة في هذا المجال ومن أهمها مايلي: 1.
* الدنا المقحم (بالإنجليزية: Insert DNA) 2.
* الناقل المتناسل (بالإنجليزية: Cloning vector) 3.
* الدنا المؤتلف (بالإنجليزية: Recombinant DNA) 4.
* التحميل (بالإنجليزية: Transformation) (ar)
- Klonování DNA (též molekulární klonování) je laboratorní metoda spočívající v namnožení určitého úseku DNA za pomoci enzymatických systémů živých buněk. Je to několikafázový proces, který zahrnuje tři základní kroky: 1.
* příprava rekombinantního vektoru. Není možné použít pouze sekvenci, kterou chceme namnožit. Je třeba totiž zajistit, aby zahrnovala i sekvence důležité pro replikaci, a zamezit, aby došlo k rozložení DNA pomocí nukleáz. Tzv. vektor je DNA, která má tyto vlastnosti a je schopna proniknout do buňky. Jako vektor se používají plazmidy, bakteriofágní DNA, (BACs) či . 2.
* přenos takto připravených molekul (vektorů) do buněk. To se dělá různými způsoby, např. biologicky (pomocí adenovirů či retrovirů), případně chemicky (pomocí látek které vyvolají endocytózu dovnitř buňky) či konečně u prokaryotických buněk tzv. fyzikálně (tepelným šokem či elektroporací). Hostitelskou buňkou bývají bakterie (Escherichia coli), kvasinky nebo bakteriofágy. 3.
* selekce klonů obsahujících rekombinantní DNA a následně analýza klonované DNA. (cs)
- En biologia molecular, el clonatge o clonació molecular és un conjunt de mètodes experimentals que es fan servir per assemblar molècules d'ADN recombinant i per dirigir la seva replicació dins organismes hostes. L'ús de la paraula clonatge fa referència al fet que el mètode implica la replicació d'una molècula per produir una població de cèl·lules amb molècules d'ADN idèntic. El clonatge molecular generalment utilitza seqüències d'ADN de dos organismes diferents: l'espècie que és la font de l'ADN que ha de ser clonat, i l'espècie que servirà com l'amfitrió de per a la replicació de l'ADN recombinant. La síntesi artificial d'ADN també permet clonar seqüències sintètiques que han estat dissenyades pels investigadors. Els mètodes de clonatge molecular són centrals a moltes àrees contemporànies de la medicina i la biologia modernes. En un experiment de clonatge molecular convencional, l'ADN que ha de ser clonat és obtingut a partir d'un organisme d'interès, llavors es tractat amb enzims en un tub d'assaig per generar fragments d'ADN més petits. Posteriorment, aquests fragments són combinats amb un vector d'ADN per generar molècules d'ADN recombinant. El qual és llavors introduït en un organisme amfitrió (típicament un que sigui una soca de laboratori, per exemple d'E. coli, i que sigui fàcil de fer créixer i també benigne). Això generarà una població d'organismes en els quals les molècules d'ADN recombinant són replicades juntament amb l'ADN amfitrió. Com que contenen fragments d'ADN estranger, aquests organismes s'anomenen transgènics o microorganismes genèticament modificats (OGM). Aquest procés aprofita el fet que un sol bacteri pot ser induït per captar i replicar una sola molècula d'ADN recombinant. Llavors aquest individu es pot reproduir de manera exponencial per generar una gran quantitat de bacteris fills, cadascun dels quals conté còpies de la molècula recombinant original. Per això, tant la població bacteriana resultat com i la molècula d'ADN recombinant s'anomenen "clons". En sentit estricte, ADN recombinant es refereix a molècules d'ADN, mentre clonatge molecular es refereix als mètodes experimentals utilitzats per unir aquestes molècules. (ca)
- Klonierung (oder Klonieren, engl. molecular cloning) ist in der Molekularbiologie der Überbegriff für Methoden zur Gewinnung und identischen Vervielfältigung von Desoxyribonukleinsäure (DNA). Im Gegensatz zum Klonen, dessen Ziel in der Herstellung genetisch identischer Organismen besteht, beschränkt sich die Klonierung auf die Herstellung identischer Moleküle der DNA. (de)
- Klonado baziĝas sur interŝovo de eksterdevena DNA-fragmento (insertaĵo) en vektoron (plasmido, faĝomido, bakteriofaĝo, kosmido, gista artefarita kromosomo (angle YAC), bakteria artefarita kromosomo (angle BAC)...). La klonad-vektoro estas tranĉita de restrikta enzimo kiu rekonas specifan restriktejon (ĝenerale lokita ĉe la restriktejaro ankaŭ nomita tranĉejaro) . Pro unikeco de tiu loko, la vektoro estas liniigita kaj posedas ĉe ĉiu el siaj finaĵoj, parton de DNA-sinsekvo rikonata de restrikta enzimo. Le eksterdevena DNA de doninta organismo digestiĝas per sama restrikta enzimo ol tiu uzata por la vektoro-liniigo: la diversaj havigitaj fragmentoj posedas do ankaŭ ĉe siaj finaĵoj parton rikonita de restrikta enzimo. Kiam la malfermita, liniigita plasmido kaj la interesaj DNA-fragmentoj estas metitaj en saman reakci-medion, hibridiĝoj de komplementaj kunteniĝaj finaĵoj okazas (formiĝo de hidrogenaj ligoj), laŭ la reguloj pri baz-komplementeco (A/T, G/C). Unu enzimo, la ligazo, ebligas formiĝon de kovalentaj ligoj inter tiuj hibriditaj DNA-fragmentoj kaj estas aldonita por kunligi la DNA-fragmenton, fremda al plasmido. La ago kiun havas la ligazo estas krei ligojn inter la 5'-P kaj 3'-OH finaĵoj kuntuŝigitaj de la hibridiĝo inter kunteniĝaj finaĵoj de la plasmido kaj de la fragmento. La havigita plasmido, ree cirkloforma, estas nomita « rekombininto » se ĝi integris la insertaĵon. Kiam plasmid-devena kaj insertita DNA estas digestitaj de ununura resktrikt-enzimo, la insertaĵo povas hazarde integriĝi en plasmidon laŭ du direktoj. Tiam necesas determini la insertiĝ-direkton de la fragmento studante ekzemple la sinsekvon de la rekombininta plasmido. Dum klonado realigita post tranĉo per unusama resktrikt-enzimo, du lig-eventoj povas okazi:
* kunligo de plasmida molekulo kun insertaĵa molekulo
* plasmido-memrecirkliĝo, sen insertaĵo. Tiu situacio ofte prezentiĝas kaj necesas ĝin forkribri. Por favori la interŝoviĝon de fremda DNA-fragmento kaj sekve pliriĉigi la bakteriaron je rekombinintaj plasmidoj, la vektoro-memrecirkliĝa evento estas malhelpata de traktado per baza senfosforigazo, la fosforo-grupoj ĉeestantaj ĉe la finaĵoj 5'-P de la liniigita vektoro estas eliminataj tiel ke la ligazo ne plu povu katalizi la lig-formiĝon inter la du senfosforigitaj plasmido-finaĵoj kaj la fosforigitaj ekstremaĵoj de la insertaĵo. Pli malfavoraj kazoj povas prezentiĝi. Kiam plasmido kaj fremda DNA-fragmento estis tranĉitaj de netfinaĵ-generanta resktrikt-enzimo, la principo samas, sed la lig-efiko pli malaltas. Tamen, avantaĝo de tiu far-maniero estas ebligi kunligon de kiaj ajn finaĵoj, eĉ se ili ne posedas komplementajn sinsekvojn. Estas interalie la kazo por enplasmida klonado de DNA-fragmentoj havigitaj per PĈR. Kaze de netfinaĵ-klonado, la eksterdevena DNA-fragmenta inserto povas okazi hazarde laŭ ambaŭ direktoj. Se la klonad-vektoro kaj la eksterdevena DNA ne estis digestitaj de la sama restrikt-enzimo kaj ne posedas netfinaĵojn aŭ kongruajn finaĵojn, tiam nepras krei netfinaĵojn por interŝovi la eksterdevenan DNA en la vektoron. Temas, per ago de , pri plenigo de la 5'-P malnetaj ekstremaĵoj, dank al ties 5'->3' polimeriga ago, aŭ pri netigo de la malnetaj 3'OH finaĵoj dank al 3'->5' fintranĉa (eksonukleaza) ago de la enzimo. Iukaze, insertaĵo kaj plasmido, ĉiu siaflanke, estas digestitaj de malsama enzimo. Tiam klonado estas unudirekta ĉar nur unu integriĝ-direkto por la insertaĵo eblas. (eo)
- La clonación de genes o "clonación molecular" son un conjunto de métodos experimentales utilizados en biología molecular que se utilizan para ensamblar moléculas de ADN y lograr su copiado dentro de . El uso de la palabra clonación se refiere a que el método comprende el copiado de una molécula única de ADN comenzando con una sola célula viva para producir una gran población de células que contienen moléculas de ADN idénticas. El clonado molecular por lo general utiliza secuencias de ADN de dos organismos diferentes: la especie que es la fuente del ADN que se desea clonar, y la especie que servirá de receptor vivo para el copiado del ADN recombinado. Los métodos de clonado molecular son herramientas muy importantes en los campos contemporáneos de la biología y medicina moderna. En un experimento convencional de clonado molecular, el ADN que se desea clonar se obtiene del organismo objeto del trabajo, luego se lo trata con enzimas en un tubo de ensayo para producir fragmentos más pequeños de ADN. Posteriormente estos fragmentos son combinados con el vector génico para generar las moléculas de ADN a recombinar. El ADN a recombinar es luego introducido en un organismo receptor (generalmente una cepa fácil de cultivar producto de laboratorio, benigna, de la bacteria E. coli). De esta forma se generara una población de organismos en los cuales el ADN a recombinar es copiado junto con el ADN del receptor. Debido a que contienen fragmentos extraños de ADN estos son microorganismos transgénicos o modificados genéticamente (OGM). Este proceso se ve favorecido por el hecho que se puede inducir a una célula de bacteria única a incorporar y copiar una única molécula de ADN recombinante. Se puede expandir esta célula única de manera exponencial para generar una gran cantidad de bacterias, cada una de las cuales contiene copias de la molécula recombinante original. Por lo tanto la población de bacterias que se producen, y la molécula de ADN recombinante, son denominadas "clones". En forma estricta el, ADN recombinante son las moléculas de ADN, mientras que el clonado molecular son los métodos experimentales utilizados para ensamblarlos. (es)
- Molecular cloning is a set of experimental methods in molecular biology that are used to assemble recombinant DNA molecules and to direct their replication within host organisms. The use of the word cloning refers to the fact that the method involves the replication of one molecule to produce a population of cells with identical DNA molecules. Molecular cloning generally uses DNA sequences from two different organisms: the species that is the source of the DNA to be cloned, and the species that will serve as the living host for replication of the recombinant DNA. Molecular cloning methods are central to many contemporary areas of modern biology and medicine. In a conventional molecular cloning experiment, the DNA to be cloned is obtained from an organism of interest, then treated with enzymes in the test tube to generate smaller DNA fragments. Subsequently, these fragments are then combined with vector DNA to generate recombinant DNA molecules. The recombinant DNA is then introduced into a host organism (typically an easy-to-grow, benign, laboratory strain of E. coli bacteria). This will generate a population of organisms in which recombinant DNA molecules are replicated along with the host DNA. Because they contain foreign DNA fragments, these are transgenic or genetically modified microorganisms (GMO). This process takes advantage of the fact that a single bacterial cell can be induced to take up and replicate a single recombinant DNA molecule. This single cell can then be expanded exponentially to generate a large amount of bacteria, each of which contain copies of the original recombinant molecule. Thus, both the resulting bacterial population, and the recombinant DNA molecule, are commonly referred to as "clones". Strictly speaking, recombinant DNA refers to DNA molecules, while molecular cloning refers to the experimental methods used to assemble them. The idea arose that different DNA sequences could be inserted into a plasmid and that these foreign sequences would be carried into bacteria and digested as part of the plasmid. That is, these plasmids could serve as cloning vectors to carry genes. Virtually any DNA sequence can be cloned and amplified, but there are some factors that might limit the success of the process. Examples of the DNA sequences that are difficult to clone are inverted repeats, origins of replication, centromeres and telomeres. There is also a lower chance of success when inserting large-sized DNA sequences. Inserts larger than 10kbp have very limited success, but bacteriophages such as bacteriophage λ can be modified to successfully insert a sequence up to 40 kbp. (en)
- Kloning molekuler adalah serangkaian metode eksperimental dalam biologi molekuler yang digunakan untuk mengumpulkan DNA rekombinan dan untuk mengarahkan replikasi mereka dalam organisme inang. Penggunaan kata kloning mengacu pada fakta bahwa metode ini melibatkan replikasi satu molekul untuk menghasilkan populasi sel dengan molekul DNA identik. Kloning molekuler umumnya menggunakan sekuens DNA dari dua organisme yang berbeda: spesies yang merupakan sumber DNA untuk dikloning, dan spesies yang akan berfungsi sebagai inang hidup untuk replikasi DNA rekombinan. Metode kloning molekuler adalah pusat dari banyak bidang dalam biologi dan kedokteran modern kontemporer. (in)
- Clonaggio, con riferimento a frammenti di DNA, è un insieme di metodi sperimentali nella biologia molecolare che descrive l'assemblaggio di molecole ricombinanti e, dunque, una serie di tecniche con le quali è possibile ottenere più copie di una determinata sequenza nucleotidica, non necessariamente di natura genica. L'uso del termine clonaggio si riferisce al fatto che il metodo includa la replicazione di una molecola per produrre una colonia di cellule con le stesse molecole di DNA. Esistono essenzialmente due tecnologie di clonaggio: la prima, anche in ordine temporale (risale agli anni settanta), utilizza per il clonaggio del DNA gli enzimi di restrizione e vettori di clonaggio. Il frammento d'interesse deve essere isolato con enzimi di restrizione e quindi inserito in un vettore (tipicamente un plasmide) mediante reazione di ligasi. Il vettore così ottenuto viene inserito nella cellula ospite, che viene coltivata in terreni selettivi. Un secondo tipo di clonaggio, oggi ampiamente più usato e che ha rivoluzionato la biologia molecolare, è divenuto possibile nel 1985 con la messa a punto della reazione a catena della polimerasi o PCR. In breve, questa tecnica sfrutta la reazione catalizzata in vivo dall'enzima DNA polimerasi, durante la duplicazione semiconservativa del DNA, per realizzare clonaggi in vitro di qualsiasi frammento, di opportuna lunghezza, localizzato tra due brevi sequenze nucleotidiche dette primers. (it)
- Moleculair klonen is een veelgebruikte experimentele methode in de moleculaire biologie, waarin men recombinant-DNA-moleculen maakt en vermenigvuldigt met behulp van gastheer-organismen (veelal bacteriën). Met moleculair klonen kan men een gewenst stukje DNA – bijvoorbeeld een menselijk gen – laten repliceren (vermeerderen) in bacteriële cellen totdat er genoeg van is voor verder onderzoek. Het woord klonen slaat op het feit dat men een verzameling identieke kopieën krijgt van het ingebrachte stukje DNA. Moleculair klonen is een fundamentele techniek in de moderne biologie en medische wetenschappen. In de meeste kloneringsexperimenten begint men met het isoleren van DNA uit een organisme. Dit DNA wordt met behulp van restrictie-enzymen in kleinere stukken gefragmenteerd. De fragmenten worden vervolgens in de reageerbuis ingevoegd in een vector (drager-DNA), zoals een bacterieel plasmide. Het resulterende product, recombinant DNA, wordt vervolgens geïntroduceerd in een gastheerorganisme, meestal een gemakkelijk te kweken laboratoriumstam van de E. coli-bacterie. De bacterie zal zich, op een geschikte voedingsbodem, gaan delen en daarbij de vector met het ingevoegde DNA vermenigvuldigen. Vrijwel iedere DNA-sequentie kan worden gekloneerd, maar er zijn enkele factoren die de efficiëntie van het proces kunnen beperken. Voorbeelden van DNA-sequenties die moeilijk te kloneren zijn, zijn inverted repeats of repetitief DNA, zoals centromeren en telomeren. Ook hele lange sequentie (sommige eiwitcoderende genen bijvoorbeeld) zijn vaak moeilijk te kloneren. Er zijn echter speciale enzymen ontwikkeld om onderzoekers toch bepaalde mogelijkheden te geven. (nl)
- Klonowanie DNA, klonowanie molekularne, klonowanie genów – metody stosowane w biologii molekularnej, za pomocą których fragmenty cząsteczki DNA (zwykle geny) są przenoszone do organizmu biorcy i powielane w nim. W wyniku klonowania DNA uzyskuje się komórki transformowane genetycznie. Transformacja ta może nie mieć wpływu na fenotyp i służyć do uzyskania wielu kopii cząsteczki DNA. Może również prowadzić do ekspresji wprowadzonych genów w komórkach gospodarza i uzyskania kodowanych przez nie białek. Techniki rekombinowania i klonowania DNA stanowią najważniejszy aspekt inżynierii genetycznej obejmujący wycinanie, modyfikowanie i łączenie cząsteczek DNA in vitro oraz namnażanie rekombinowanego DNA w układzie wektor/gospodarz. Pozwala to na uzyskiwanie nowych kombinacji genów i tworzenie organizmów genetycznie modyfikowanych. Do głównych etapów klonowania DNA należy na ogół:
* otrzymywanie fragmentu DNA zawierającego pożądany gen;
* łączenie pozyskanych fragmentów z cząsteczkami wektorowymi;
* wprowadzanie zrekombinowanych wektorów do komórek, w których mogą się powielać;
* identyfikacja i selekcja organizmów z pożądaną sekwencją. Do klonowania stosuje się zwykle:
* geny otrzymane z fragmentów DNA wyciętych za pomocą enzymów restrykcyjnych;
* geny zsyntetyzowane na matrycach mRNA, które poprzez odwrotną transkrypcję przepisywane są na komplementarną sekwencję cDNA. Następnie RNA trawi się rybonukleazą H, a do pojedynczej nici DNA dosyntetyzowuje się drugą przy udziale polimerazy DNA I. Tak pozyskany DNA można łączyć z wektorem;
* geny otrzymane w wyniku syntezy chemicznej. Dotyczy to stosunkowo niewielkich białek, o krótkich genach, które syntetyzuje się in vitro na podstawie składu aminokwasowego, wprowadzając do mieszaniny reakcyjnej nukleotydy w ściśle określonej kolejności. (pl)
- Клонирование ДНК (клонирование генов) — процесс выделения заданной последовательности ДНК и получения многих её копий in vitro. Клонирование ДНК часто применяют для амплификации фрагментов, содержащих гены, а также любые другие последовательности — например, промоторы, некодирующие последовательности, химически синтезированные и случайные участки ДНК. (ru)
- A clonagem molecular ou clonagem de genes é um conjunto de métodos experimentais de biologia molecular que são usados para montar moléculas de ADN recombinante e para direcionar a sua replicação dentro dum organismo hospedeiro. O termo clonagem é utilizado para indicar que o método envolve a replicação duma molécula por um método no qual se vai produzir uma população de células que possuem moléculas de ADN idênticas. Outros tipos de clonagem são a clonagem celular e a clonagem de organismos. A clonagem molecular normalmente utiliza sequências de ADN de dois organismos diferentes: a espécie que é a fonte do ADN que se vai clonar e a espécie que servirá de hospedeiro vivo para a replicação do ADN recombinante. Os métodos de clonagem molecular são básicos em muitas áreas da biologia molecular e medicina contemporâneas. Num experimento convencional de clonagem molecular, o ADN que se vai clonar é obtido a partir dum organismo de interesse, depois é tratado com enzimas no tubo de ensaio para gerar fragmentos de ADN mais pequenos. Em seguida, estes fragmentos são combinados com um para gerar moléculas de ADN recombinantes. O ADN recombinante é introduzido posteriormente num organismo hospedeiro (normalmente uma cepa de laboratório de Escherichia coli fácil de cultivar e benigna). Isto gerará uma população de organismos na qual as moléculas de ADN recombinante se replicam ao mesmo tempo que se replica o ADN do hospedeiro. Como estes organismos contêm fragmentos de ADN alheios, são microorganismos transgénicos ou geneticamente modificados (OMX). Este processo aproveita o facto de que uma única célula bacteriana pode ser induzida a capturar e replicar uma única molécula de ADN recombinante. Esta célula única pode então ser expandida exponencialmente para gerar uma grande quantidade de bactérias, cada uma das quais contém cópias da molécula recombinante original. Assim, tanto a população bacteriana resultante, como a molécula de ADN recombinante, são comummente chamados de "clones". Estritamente falando, o ADN recombinante refere-se a moléculas de ADN, enquanto que a clonagem molecular refere-se aos métodos utilizados para montá-las e introduzi-las nas células. (pt)
- Молекуля́рне клонува́ння — група методів у молекулярній біології та біотехнології, пов'язаних зі створенням рекомбінантних молекул ДНК і отриманням багатьох копій цієї молекули in vivo. Термін "клонування" в даному випадку означає, що з однієї клітини, що містить рекомбінантну молекулу ДНК, шляхом мітотичного поділу утворюється велика кількість ідентичних за генетичною інформацією клітин - клонів. Клонування часто використовується для фрагмента ДНК, що містить гени, але може використовуватися і для ампліфікації будь-якої послідовності ДНК, наприклад промоторів, некодуючих послідовностей і випадкових фрагментів ДНК. Молекулярне клонування широко використовується в багатьох біологічних експериментах та находить багато практичних застосувань, наприклад виробництво білків у значній кількості. Молекулярне клонування пов'язане з процедурою , тобто переміщення фрагмента ДНК (зазвичай гену) з одного вектора до іншого. Іноді термін неправильно використовується, посилаючись на процес , тобто визначення хромосомного розташування гена, пов'язаного із певним фенотипом. На практиці, локалізація гена на хромосомі або в регіоні геному не обов'язково надає можливість ізолювати його послідовність. (uk)
- 分子克隆（英語：Molecular cloning）又譯分子選殖、分子純化繁殖，指分離一個已知DNA序列，並以方式獲得許多複製品的過程。这一复制过程经常被用于增加並獲取DNA片段中的基因，但因為這個方法本身使用了基因剪貼的技術，也可用来增加某些任意的DNA序列，如啟動子、非編碼序列、化學合成的寡核苷酸或是隨機的DNA片段。 分子克隆目前多應用於基因克隆（英語：Gene cloning，又譯基因选殖），是指由基因組或DNA中選取並分離單個基因，將此單個基因導入宿主細胞中，進行擴增而複製出許多相同拷貝的過程。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- تنسيل الـ DNA أو التنسيل الجزيئي (بالإنجليزية: Molecular Cloning) هي من ركائز تقنية الدنا ويعرف الدنا المراد تنسيله أو إكثاره باسم الدنا المتناسل Cloning DNA. ولكي يفهم المقصود بعملية تنسيل الدنا لابد من الإلمام بالمصطلحات العلمية المستخدمة في هذا المجال ومن أهمها مايلي: 1.
* الدنا المقحم (بالإنجليزية: Insert DNA) 2.
* الناقل المتناسل (بالإنجليزية: Cloning vector) 3.
* الدنا المؤتلف (بالإنجليزية: Recombinant DNA) 4.
* التحميل (بالإنجليزية: Transformation) (ar)
- Klonierung (oder Klonieren, engl. molecular cloning) ist in der Molekularbiologie der Überbegriff für Methoden zur Gewinnung und identischen Vervielfältigung von Desoxyribonukleinsäure (DNA). Im Gegensatz zum Klonen, dessen Ziel in der Herstellung genetisch identischer Organismen besteht, beschränkt sich die Klonierung auf die Herstellung identischer Moleküle der DNA. (de)
- Kloning molekuler adalah serangkaian metode eksperimental dalam biologi molekuler yang digunakan untuk mengumpulkan DNA rekombinan dan untuk mengarahkan replikasi mereka dalam organisme inang. Penggunaan kata kloning mengacu pada fakta bahwa metode ini melibatkan replikasi satu molekul untuk menghasilkan populasi sel dengan molekul DNA identik. Kloning molekuler umumnya menggunakan sekuens DNA dari dua organisme yang berbeda: spesies yang merupakan sumber DNA untuk dikloning, dan spesies yang akan berfungsi sebagai inang hidup untuk replikasi DNA rekombinan. Metode kloning molekuler adalah pusat dari banyak bidang dalam biologi dan kedokteran modern kontemporer. (in)
- Клонирование ДНК (клонирование генов) — процесс выделения заданной последовательности ДНК и получения многих её копий in vitro. Клонирование ДНК часто применяют для амплификации фрагментов, содержащих гены, а также любые другие последовательности — например, промоторы, некодирующие последовательности, химически синтезированные и случайные участки ДНК. (ru)
- 分子克隆（英語：Molecular cloning）又譯分子選殖、分子純化繁殖，指分離一個已知DNA序列，並以方式獲得許多複製品的過程。这一复制过程经常被用于增加並獲取DNA片段中的基因，但因為這個方法本身使用了基因剪貼的技術，也可用来增加某些任意的DNA序列，如啟動子、非編碼序列、化學合成的寡核苷酸或是隨機的DNA片段。 分子克隆目前多應用於基因克隆（英語：Gene cloning，又譯基因选殖），是指由基因組或DNA中選取並分離單個基因，將此單個基因導入宿主細胞中，進行擴增而複製出許多相同拷貝的過程。 (zh)
- En biologia molecular, el clonatge o clonació molecular és un conjunt de mètodes experimentals que es fan servir per assemblar molècules d'ADN recombinant i per dirigir la seva replicació dins organismes hostes. L'ús de la paraula clonatge fa referència al fet que el mètode implica la replicació d'una molècula per produir una població de cèl·lules amb molècules d'ADN idèntic. El clonatge molecular generalment utilitza seqüències d'ADN de dos organismes diferents: l'espècie que és la font de l'ADN que ha de ser clonat, i l'espècie que servirà com l'amfitrió de per a la replicació de l'ADN recombinant. La síntesi artificial d'ADN també permet clonar seqüències sintètiques que han estat dissenyades pels investigadors. Els mètodes de clonatge molecular són centrals a moltes àrees contemporànie (ca)
- Klonování DNA (též molekulární klonování) je laboratorní metoda spočívající v namnožení určitého úseku DNA za pomoci enzymatických systémů živých buněk. Je to několikafázový proces, který zahrnuje tři základní kroky: (cs)
- Klonado baziĝas sur interŝovo de eksterdevena DNA-fragmento (insertaĵo) en vektoron (plasmido, faĝomido, bakteriofaĝo, kosmido, gista artefarita kromosomo (angle YAC), bakteria artefarita kromosomo (angle BAC)...). La klonad-vektoro estas tranĉita de restrikta enzimo kiu rekonas specifan restriktejon (ĝenerale lokita ĉe la restriktejaro ankaŭ nomita tranĉejaro) . Pro unikeco de tiu loko, la vektoro estas liniigita kaj posedas ĉe ĉiu el siaj finaĵoj, parton de DNA-sinsekvo rikonata de restrikta enzimo. Dum klonado realigita post tranĉo per unusama resktrikt-enzimo, du lig-eventoj povas okazi: (eo)
- La clonación de genes o "clonación molecular" son un conjunto de métodos experimentales utilizados en biología molecular que se utilizan para ensamblar moléculas de ADN y lograr su copiado dentro de . El uso de la palabra clonación se refiere a que el método comprende el copiado de una molécula única de ADN comenzando con una sola célula viva para producir una gran población de células que contienen moléculas de ADN idénticas. El clonado molecular por lo general utiliza secuencias de ADN de dos organismos diferentes: la especie que es la fuente del ADN que se desea clonar, y la especie que servirá de receptor vivo para el copiado del ADN recombinado. Los métodos de clonado molecular son herramientas muy importantes en los campos contemporáneos de la biología y medicina moderna. (es)
- Molecular cloning is a set of experimental methods in molecular biology that are used to assemble recombinant DNA molecules and to direct their replication within host organisms. The use of the word cloning refers to the fact that the method involves the replication of one molecule to produce a population of cells with identical DNA molecules. Molecular cloning generally uses DNA sequences from two different organisms: the species that is the source of the DNA to be cloned, and the species that will serve as the living host for replication of the recombinant DNA. Molecular cloning methods are central to many contemporary areas of modern biology and medicine. (en)
- Clonaggio, con riferimento a frammenti di DNA, è un insieme di metodi sperimentali nella biologia molecolare che descrive l'assemblaggio di molecole ricombinanti e, dunque, una serie di tecniche con le quali è possibile ottenere più copie di una determinata sequenza nucleotidica, non necessariamente di natura genica. L'uso del termine clonaggio si riferisce al fatto che il metodo includa la replicazione di una molecola per produrre una colonia di cellule con le stesse molecole di DNA. (it)
- Klonowanie DNA, klonowanie molekularne, klonowanie genów – metody stosowane w biologii molekularnej, za pomocą których fragmenty cząsteczki DNA (zwykle geny) są przenoszone do organizmu biorcy i powielane w nim. W wyniku klonowania DNA uzyskuje się komórki transformowane genetycznie. Transformacja ta może nie mieć wpływu na fenotyp i służyć do uzyskania wielu kopii cząsteczki DNA. Może również prowadzić do ekspresji wprowadzonych genów w komórkach gospodarza i uzyskania kodowanych przez nie białek. Do głównych etapów klonowania DNA należy na ogół: Do klonowania stosuje się zwykle: (pl)
- Moleculair klonen is een veelgebruikte experimentele methode in de moleculaire biologie, waarin men recombinant-DNA-moleculen maakt en vermenigvuldigt met behulp van gastheer-organismen (veelal bacteriën). Met moleculair klonen kan men een gewenst stukje DNA – bijvoorbeeld een menselijk gen – laten repliceren (vermeerderen) in bacteriële cellen totdat er genoeg van is voor verder onderzoek. Het woord klonen slaat op het feit dat men een verzameling identieke kopieën krijgt van het ingebrachte stukje DNA. Moleculair klonen is een fundamentele techniek in de moderne biologie en medische wetenschappen. (nl)
- A clonagem molecular ou clonagem de genes é um conjunto de métodos experimentais de biologia molecular que são usados para montar moléculas de ADN recombinante e para direcionar a sua replicação dentro dum organismo hospedeiro. O termo clonagem é utilizado para indicar que o método envolve a replicação duma molécula por um método no qual se vai produzir uma população de células que possuem moléculas de ADN idênticas. Outros tipos de clonagem são a clonagem celular e a clonagem de organismos. A clonagem molecular normalmente utiliza sequências de ADN de dois organismos diferentes: a espécie que é a fonte do ADN que se vai clonar e a espécie que servirá de hospedeiro vivo para a replicação do ADN recombinante. Os métodos de clonagem molecular são básicos em muitas áreas da biologia molecular (pt)
- Молекуля́рне клонува́ння — група методів у молекулярній біології та біотехнології, пов'язаних зі створенням рекомбінантних молекул ДНК і отриманням багатьох копій цієї молекули in vivo. Термін "клонування" в даному випадку означає, що з однієї клітини, що містить рекомбінантну молекулу ДНК, шляхом мітотичного поділу утворюється велика кількість ідентичних за генетичною інформацією клітин - клонів. (uk)
|
