| dbo:abstract
|
- رض الوجه (بالإنجليزية: Facial trauma)، ويسمى أيضًا الرض الوجهي الفكي (بالإنجليزية: Maxillofacial trauma)، وتطلق هذه التسمية على أي إصابة جسدية تلحق بالوجه. يمكن أن يشمل الرض الوجهي إصابات الأنسجة الرخوة كالحروق أو التهتكات أو الكدمات أو كسور عظام الوجه مثل كسور الأنف وكسور الفك، وكذلك الرضوض كإصابات العين. تكون الأعراض نوعية للإصابة، فمثلًا قد تنطوي الكسور على ألم أو تورم أو فقدان الوظيفة العضوية أو تبدلات في هيكلية الوجه. من المحتمل أن تسبب إصابات الوجه تشوهًا وفقدانًا للوظيفة العضوية؛ على سبيل المثال، يمكن أن تؤدي إلى العمى أو صعوبة بتحريك الفك. رغم أنها نادرًا ما تكون مهددة للحياة، إلا أن رضوض الوجه يمكن أن تكون مميتة أيضًا، لأنها يمكن أن تسبب نزيفًا حادًا أو أن تعيق مجرى التنفس؛ وبالتالي فإن أولوية العلاج هو التأكد من أن مجرى الهواء مفتوح وغير مهدد كي يتمكن المريض من التنفس. اعتمادًا على نوع إصابة الوجه، قد يشمل العلاج تضميد وخياطة الجروح المفتوحة، وتطبيق الثلج، والمضادات الحيوية ومسكنات الألم، وإعادة العظام إلى مكانها، والجراحة. عند الاشتباه في حدوث كسور، يُستخدم التصوير الشعاعي لوضع التشخيص. قد يكون العلاج ضروريًا أيضًا للإصابات الأخرى كالإصابات الدماغية الرضية التي تصاحب عادةً رضوض الوجه الشديدة. في البلدان المتقدمة، كان السبب الرئيسي لصدمات الوجه هو حوادث السيارات، لكن العنف بين الأشخاص تصدر قائمة الأسباب؛ بيد أن حوادث السيارات ماتزال السبب السائد في البلدان النامية وأحد الأسباب الرئيسية في أماكن أخرى. وبالتالي تشمل جهود الوقاية حملات توعية لتثقيف الجمهور حول تدابير السلامة كأحزمة المقاعد وخوذات الدراجات النارية، وقوانين منع القيادة غير الآمنة تحت تأثير الكحول. تشمل الأسباب الأخرى لرضوض الوجه السقوط والحوادث الصناعية والإصابات الرياضية. (ar)
- Un traumatismo facial, también llamado traumatismo maxilofacial, es cualquier traumatismo físico a la cara. El traumatismo facial puede implicar lesión de tejidos blandos, tales como quemadura, laceración, contusión o fractura de los huesos de la cara, como una fractura nasal y fractura mandibular, así como traumatismos tales como una herida ocular. Los síntomas son específicos para el tipo de lesión; por ejemplo, las fracturas pueden implicar dolor, hinchazón, pérdida de función, o cambios en las formas de las estructuras faciales. Las lesiones faciales tienen el potencial de causar desfiguramiento y pérdida de función; por ejemplo, puede resultar en ceguera o dificultad para mover la mandíbula. A pesar de que rara vez es potencialmente mortal, el traumatismo facial también puede ser mortal, ya que puede causar graves hemorragias o interferencia con la vía aérea; por lo tanto una preocupación primordial en el tratamiento es asegurar que la vía aérea esté abierta y no amenazada para que el paciente pueda respirar. Dependiendo del tipo de lesión en la cara, el tratamiento puede incluir el vendaje y la sutura de las heridas abiertas, administración de hielo, antibióticos y analgésicos, mover los huesos a su lugar, y cirugía. Cuando se sospecha de fracturas, se usa la radiografía el diagnóstico. El tratamiento también puede ser necesario para otras lesiones tales como lesiones cerebrales traumáticas, que habitualmente acompañan a un traumatismo facial grave. En países desarrollados, las principale causas de un traumatismo facial solían ser accidentes de vehículos a motor, pero este mecanismo ha sido sustituido por la violencia interpersonal; sin embargo los accidentes automovilísticos siguen predominando como la causa en los países en desarrollo y siguen siendo una causa importante en otros lugares. Por lo tanto los esfuerzos de prevención incluyen campañas de concientización para educar al público sobre las medidas de seguridad tales como cinturones de seguridad y cascos de motocicletas y leyes para prevenir el conducir bajo los efectos del alcohol. Otras causas de los traumatismos faciales incluyen caídas, accidentes de trabajo, y lesiones deportivas. Las fracturas también pueden ocurrir en los huesos del paladar y los que se unen para formar la órbita del ojo. (es)
- Facial trauma, also called maxillofacial trauma, is any physical trauma to the face. Facial trauma can involve soft tissue injuries such as burns, lacerations and bruises, or fractures of the facial bones such as nasal fractures and fractures of the jaw, as well as trauma such as eye injuries. Symptoms are specific to the type of injury; for example, fractures may involve pain, swelling, loss of function, or changes in the shape of facial structures. Facial injuries have the potential to cause disfigurement and loss of function; for example, blindness or difficulty moving the jaw can result. Although it is seldom life-threatening, facial trauma can also be deadly, because it can cause severe bleeding or interference with the airway; thus a primary concern in treatment is ensuring that the airway is open and not threatened so that the patient can breathe. Depending on the type of facial injury, treatment may include bandaging and suturing of open wounds, administration of ice, antibiotics and pain killers, moving bones back into place, and surgery. When fractures are suspected, radiography is used for diagnosis. Treatment may also be necessary for other injuries such as traumatic brain injury, which commonly accompany severe facial trauma. In developed countries, the leading cause of facial trauma used to be motor vehicle accidents, but this mechanism has been replaced by interpersonal violence; however auto accidents still predominate as the cause in developing countries and are still a major cause elsewhere. Thus prevention efforts include awareness campaigns to educate the public about safety measures such as seat belts and motorcycle helmets, and laws to prevent drunk and unsafe driving. Other causes of facial trauma include falls, industrial accidents, and sports injuries. (en)
- Trauma facial, também relatado como trauma maxilo facial, trata-se de qualquer ferimento físico localizado na face, podendo afetar, consecutivamente, sua pele, gordura, músculos, nervos e ossos e, nos casos mais graves, se associar a . O trauma facial pode acarretar em perda de sensibilidade na pele, cicatrizes anti-estéticas, , , dificuldade na respiração, paralisia facial e perdas dentárias. O cirurgião buco maxilo, muitas vezes solicitado para agir em salas emergenciais, é o tipo de especialista que irá realizar o tratamento do paciente que sofre de traumatismo facial. Esse cirurgião irá tentar reparar grande variedade de injúrias que se estabelecem na boca, na face, nos maxilares e nas lacerações que podem existir nos lábios, como também nos dentes e nos ossos do rosto. Entre os sintomas das fraturas faciais está a dor, o adormecimento do queixo, dos lábios, da língua, do nariz, a dificuldade em movimentar a boca e lacerações profundas sobre os ossos. Quando há dúvidas a respeito das fraturas, recursos como a radiografia, exame clínico, e são utilizados para diagnóstico. As medidas terapêuticas clínicas podem em certos casos incluir oxigenoterapia, , antibioticoterapia e outros. A técnica principal de tratamento das fraturas faciais é a alinhação de segmentos ósseos que necessitam ser mantidos em posição até atingir a estabilização. O tempo de tratamento depende da idade do paciente e, sobretudo, da gravidade de sua fratura. Nos países desenvolvidos, a principal causa de trauma facial são acidentes de veículo, mas este mecanismo tem sido substituído por violência interpessoal; nos países subdesenvolvidos, uma das principais causas desse traumatismo se encontra no ambiente de trabalho, onde não há formação técnica especializada e aparelhagens seguras. Outras causas de trauma facial incluem quedas, e . (pt)
- Пошкодження черепно-лицевої ділянки за видом травмуючого агента поділяють на вогнепальні та невогнепальні. За характером пошкодження тканин — пошкодження м'яких та пошкодження твердих тканин. Переломи лицевих кісток в мирний час складають від 3,2 до 3,8 % всіх переломів кісток скелету (Т. М. Лурьє).Переломи нижньої щелепи зустірчаються в 70,3 %, верхньої — 3,3 %, виличної кістки — 9,8 %, кісток носа — 8 %, травма зубів — 3,2 %, вогнепальні поранення лицевих кісток мирного часу — 0,7 %, множинні переломи кісток обличчя — 4,7 %. Розрізняють невиробничу (побутова травма — 75,2 %, вулична — 5,1 %, спортивна — 3,5 %, транспортна — 6,9 %) і виробничу (промислова — 8,1 %, сільськогосподарська — 1,2 %) (uk)
|
| rdfs:comment
|
- رض الوجه (بالإنجليزية: Facial trauma)، ويسمى أيضًا الرض الوجهي الفكي (بالإنجليزية: Maxillofacial trauma)، وتطلق هذه التسمية على أي إصابة جسدية تلحق بالوجه. يمكن أن يشمل الرض الوجهي إصابات الأنسجة الرخوة كالحروق أو التهتكات أو الكدمات أو كسور عظام الوجه مثل كسور الأنف وكسور الفك، وكذلك الرضوض كإصابات العين. تكون الأعراض نوعية للإصابة، فمثلًا قد تنطوي الكسور على ألم أو تورم أو فقدان الوظيفة العضوية أو تبدلات في هيكلية الوجه. (ar)
- Facial trauma, also called maxillofacial trauma, is any physical trauma to the face. Facial trauma can involve soft tissue injuries such as burns, lacerations and bruises, or fractures of the facial bones such as nasal fractures and fractures of the jaw, as well as trauma such as eye injuries. Symptoms are specific to the type of injury; for example, fractures may involve pain, swelling, loss of function, or changes in the shape of facial structures. (en)
- Un traumatismo facial, también llamado traumatismo maxilofacial, es cualquier traumatismo físico a la cara. El traumatismo facial puede implicar lesión de tejidos blandos, tales como quemadura, laceración, contusión o fractura de los huesos de la cara, como una fractura nasal y fractura mandibular, así como traumatismos tales como una herida ocular. Los síntomas son específicos para el tipo de lesión; por ejemplo, las fracturas pueden implicar dolor, hinchazón, pérdida de función, o cambios en las formas de las estructuras faciales. (es)
- Trauma facial, também relatado como trauma maxilo facial, trata-se de qualquer ferimento físico localizado na face, podendo afetar, consecutivamente, sua pele, gordura, músculos, nervos e ossos e, nos casos mais graves, se associar a . O trauma facial pode acarretar em perda de sensibilidade na pele, cicatrizes anti-estéticas, , , dificuldade na respiração, paralisia facial e perdas dentárias. (pt)
- Пошкодження черепно-лицевої ділянки за видом травмуючого агента поділяють на вогнепальні та невогнепальні. За характером пошкодження тканин — пошкодження м'яких та пошкодження твердих тканин. Переломи лицевих кісток в мирний час складають від 3,2 до 3,8 % всіх переломів кісток скелету (Т. М. Лурьє).Переломи нижньої щелепи зустірчаються в 70,3 %, верхньої — 3,3 %, виличної кістки — 9,8 %, кісток носа — 8 %, травма зубів — 3,2 %, вогнепальні поранення лицевих кісток мирного часу — 0,7 %, множинні переломи кісток обличчя — 4,7 %. (uk)
|
