| dbo:abstract
|
- Mahīśāsaka (ĉine 化地部; pinjine, Huàdì Bù) estas unu el la skoloj de laŭ kelkaj registroj. Ĝia origino povas esti la disputo dum la . Oni pensas, ke la sekto Dharmaguptaka originiĝis el la sekto Mahīśāsaka ĉe la fino de la dua aŭ komenco de la unua jarcento a.K. (eo)
- Mahishasaka (IAST: Mahīśāsaka ; pāli : Mahimsāsaka) est une école du bouddhisme ancien d'Inde non mahayana qui aurait été créée aux alentours du IIe siècle avant notre ère. Son nom signifie: Gouvernant la terre du fait qu'elle aurait été fondée par un arhat, qui avait été gouverneur de district. Elle appartient à une sous-branche de l'école Sthaviravāda et elle compte parmi les dix-huit écoles bouddhistes anciennes. D'après G. P. Malalasekera, l'école Mahishasaka s'est divisée par la suite en deux : l'école Sarvāstivāda et l'école Dharmaguptaka. (fr)
- Mahīśāsaka (Sanskrit: महीशासक; traditional Chinese: 化地部; ; pinyin: Huàdì Bù) is one of the early Buddhist schools according to some records. Its origins may go back to the dispute in the Second Buddhist council. The Dharmaguptaka sect is thought to have branched out from Mahīśāsaka sect toward the end of the 2nd or the beginning of the 1st century BCE. (en)
- La scuola Mahīśāsaka è indicata nella tradizione pāli come la prima ad essersi scissa dalla Theravāda tra le sue sotto-scuole. Alcuni monaci theravāda si spostarono da Pāṭaliputra all'antica Mahiṣamaṇḍala a sud, da cui il loro nome. Si erano col tempo stabiliti anche nelle città di Vanavāsī (nel Kanara del nord) e di Mysore, nel e nell'isola di Sri Lanka, dove il pellegrino cinese Fǎxiǎn riferì del suo ritrovamento di una copia del loro Vinaya. Dei Mahīśāsaka N. Dutt fa risalire l'antichità al primo concilio buddhista, a prima dunque della scissione che diede vita alla scuola dei Mahāsāṃghika. Nel Vinaya dei Theravāda è riferito delle opinioni contrastanti tra Mahākassapa e Purāna di Dakkhiṇāgiri (presso Rājagṛha) su un certo numero di regole del Vinaya, sette secondo i Mahīśāsaka ma otto secondo i Dharmagupta. Il Vinaya dei Mahīśāsaka conferiva un'importanza di primo piano alla personalità di Purāna che, in occasione del primo concilio buddhista ne aveva richiesto una seconda recitazione per apportarvi degli emendamenti. Secondo i membri di questa scuola il loro Vinaya sarebbe stato così compilato a partire da quello di Mahākassapa incorporandovi però le sette regole sul cibo di Purāna. Questo dimostrerebbe che Purāna e i suoi seguaci formavano un gruppo autonomo, per quanto non fossero ancora conosciuti con il nome di Mahīśāsaka. Il J. Przyluski cita la stessa vicenda e trae la conclusione che le linee di espansione di questa scuola siano state le stesse dei theravādin, ossia lungo l'asse Kauśāmbī-Bharukaccha per poi estendersi gradualmente fino agli stati costieri, diventando popolare nel Mahiṣamaṇḍala e Avantī, raggiungendo alla fine lo Sri Lanka. Il catalogo di Nanjio indica il Vinaya dei Mahīśāsaka diviso in questi testi: 1.
* Pañcavarga-vinaya; 2.
* Vinaya-karma; 3.
* Bhikṣu-prātimokṣa; 4.
* Bhikṣuṇī-prātimokṣa. L'evoluzione storica della dottrina mahīśāsaka è solitamente divisa in due fasi: quella prima e quella tarda. La prima dottrina mahīśāsaka è concorde con quella Theravāda su un gran numero di punti dottrinali e filosofici, come il rifiuto della dottrina sabbam atthi dei Sarvāstivāda (e l'abbraccio quindi dell'idea che il passato e il futuro non godessero di un'autentica esistenza al contrario del presente) e che il Buddha fosse un comune essere umano. La tarda dottrina mahīśāsaka è invece concorde con quella dei Sarvāstivāda e registra un allontanamento dalle tesi dei Theravāda in contrasto con quelle sarvāstivādin. Un'iscrizione dell'undicesimo anno del regno di Ehuvula Cāṃtamūla Ⅱ testimonia il fiorire di questa scuola sotto il patronato dei sovrani della dinastia Ikṣvāku, in particolare di Mahādevī, nuora del sovrano, nell'attuale Andhra Pradesh. Vasumitra, il dotto sarvāstivādin, riteneva i Mahīśāsaka un sottogruppo dei Sarvāstivāda; la tradizione pāli invece li ritiene originati dalla tradizione Theravāda. (it)
- 化地部（けじぶ、梵: Mahīśāsaka, マヒーシャーサカ）は、仏教の上座部の一派。説一切有部から派生したとする説と、逆に説一切有部を派生したという説に分かれる。 北伝大乗仏教に伝わる律の1つである『五分律』は、この化地部の律とされる。 (ja)
- Mahīśāsaka to jedna ze szkół wczesnego buddyzmu. Wyróżniła się ze szkoły vibhajjavādy w II w.n.e. Jej nazwa prawdopodobnie pochodzi od nazwiska jej twórcy lub od miejsca jej powstania. Jednym z jej pierwszych wyznawców był Asanga, jednak zrezygnował z jej nauk i założył szkołę yogacara zwana też szkołą tantryczną. Z tej tradycji wywodziło się wielu dharmaguptaków. Przyjmują poglądy:
* Rzeczywiste są jedynie teraźniejsze dharmy, przeszłe i przyszłe dharmy nie istnieją
* Porzuceniem niedoli jest ujrzenie Czterech Szlachetnych Prawd
* (negatywne tendencje uśpione w umyśle) i "oczywista przyczyna" to dwie różne rzeczy i muszą być postrzegane oddzielnie
* Nie istnieje stan pośredni
* Istnieje cnotliwe życie (brāhmacarya) w świecie dev (bóstw)
* Nawet arahant może gromadzić zasługi
* Wszystkie pięć rodzajów vjñāna są podmiotem namiętności (rāga) i jej braku
* przenika wszystko
* śrotāpatti (wkraczający w strumień) może dostąpić dyāna
* Zwykłe istoty mogą porzucić namiętności i niegodziwość
* Budda jest tożsamy z sanghą
* Wyzwolenie (nirwana) Buddy i śrāvaki ("ucznia") jest takie samo
* Nie można dostrzec pudgali
* Ani umysł, ani jego manifestacje, ani cokolwiek, co było zawarte w poprzednich narodzinach nie przechodzi do następnego
* Wszystkie rzeczy złożone są nietrwałe
* Ponowne narodziny są przedłużeniem samsary, lecz nie istnieją wiecznie
* Karma jest taka jak umysł
* Nie ma wolności ciała ani mowy
* Wszystko podlega degeneracji
* Nie ma zasług za odwiedzanie caitya (stupy)
* Jakiekolwiek obecne zdarzenie jest zawsze anuśaya
* Dostrzeżenie nietrwałości złożonych rzeczy jest wkroczeniem w prawdę (pl)
- Mahīśāsaka (sânscrito; pāli: Mahimsāsaka; chinês tradicional: 化地部; pinyin: Huadi bú) foi uma das primeiras escolas budistas de acordo com alguns registros. A seita Dharmaguptaka é pensada como uma ramificação dos mahīśāsakas em direção ao final do século II a.C. ou o início do século I a.C.. (pt)
- Махишасака (IAST: Mahīśāsaka, в будд. традиции — «наставление земли», «управление землёй») — одна из древнейших школ раннего буддизма ветви Вибхаджьявада. Школа сформировалась после 232 года до н. э. Согласно буддийской традиции, школу Махишасака основал монах Пурана, который сохранил проповеди Будды такими, какими он их слышал от самого Будды. Пурана также требовал включить в Виная-питаку 7 правил, отвергнутых старейшинами сангхи. Сакральным цветом Махишасаки является голубой. В основе доктрины школы Махишасака лежит учение о мгновенности просветления (экакшаняка-бодхи). Исходя из того, что Будда отождествлял себя со всей сангхой, то последователи Махишасаки считали, что дар общине является более значимым, чем дар Будде. Они также полагали, что даже сравнительно скромные «сверхспособности» (IAST: abhijñā), типа телепатических, недоступны небуддистам. Особое внимание в школе уделяли практике медитации (самадхи). (ru)
- 化地部（梵文：Mahīśāsaka，巴利文：Mahiṃsāsaka），音譯彌沙塞部，義譯為化地部、正地部、教地部等，由部主「匡化土境」的事蹟得名，為部派佛教的早期部派之一，《異部宗輪論》記載它於佛滅後第三百年中分立而成。有記載稱部主名為「不棄」，稱此部為「大不可棄部」。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- Mahīśāsaka (ĉine 化地部; pinjine, Huàdì Bù) estas unu el la skoloj de laŭ kelkaj registroj. Ĝia origino povas esti la disputo dum la . Oni pensas, ke la sekto Dharmaguptaka originiĝis el la sekto Mahīśāsaka ĉe la fino de la dua aŭ komenco de la unua jarcento a.K. (eo)
- Mahishasaka (IAST: Mahīśāsaka ; pāli : Mahimsāsaka) est une école du bouddhisme ancien d'Inde non mahayana qui aurait été créée aux alentours du IIe siècle avant notre ère. Son nom signifie: Gouvernant la terre du fait qu'elle aurait été fondée par un arhat, qui avait été gouverneur de district. Elle appartient à une sous-branche de l'école Sthaviravāda et elle compte parmi les dix-huit écoles bouddhistes anciennes. D'après G. P. Malalasekera, l'école Mahishasaka s'est divisée par la suite en deux : l'école Sarvāstivāda et l'école Dharmaguptaka. (fr)
- Mahīśāsaka (Sanskrit: महीशासक; traditional Chinese: 化地部; ; pinyin: Huàdì Bù) is one of the early Buddhist schools according to some records. Its origins may go back to the dispute in the Second Buddhist council. The Dharmaguptaka sect is thought to have branched out from Mahīśāsaka sect toward the end of the 2nd or the beginning of the 1st century BCE. (en)
- 化地部（けじぶ、梵: Mahīśāsaka, マヒーシャーサカ）は、仏教の上座部の一派。説一切有部から派生したとする説と、逆に説一切有部を派生したという説に分かれる。 北伝大乗仏教に伝わる律の1つである『五分律』は、この化地部の律とされる。 (ja)
- Mahīśāsaka (sânscrito; pāli: Mahimsāsaka; chinês tradicional: 化地部; pinyin: Huadi bú) foi uma das primeiras escolas budistas de acordo com alguns registros. A seita Dharmaguptaka é pensada como uma ramificação dos mahīśāsakas em direção ao final do século II a.C. ou o início do século I a.C.. (pt)
- 化地部（梵文：Mahīśāsaka，巴利文：Mahiṃsāsaka），音譯彌沙塞部，義譯為化地部、正地部、教地部等，由部主「匡化土境」的事蹟得名，為部派佛教的早期部派之一，《異部宗輪論》記載它於佛滅後第三百年中分立而成。有記載稱部主名為「不棄」，稱此部為「大不可棄部」。 (zh)
- La scuola Mahīśāsaka è indicata nella tradizione pāli come la prima ad essersi scissa dalla Theravāda tra le sue sotto-scuole. Alcuni monaci theravāda si spostarono da Pāṭaliputra all'antica Mahiṣamaṇḍala a sud, da cui il loro nome. Si erano col tempo stabiliti anche nelle città di Vanavāsī (nel Kanara del nord) e di Mysore, nel e nell'isola di Sri Lanka, dove il pellegrino cinese Fǎxiǎn riferì del suo ritrovamento di una copia del loro Vinaya. Il catalogo di Nanjio indica il Vinaya dei Mahīśāsaka diviso in questi testi: (it)
- Mahīśāsaka to jedna ze szkół wczesnego buddyzmu. Wyróżniła się ze szkoły vibhajjavādy w II w.n.e. Jej nazwa prawdopodobnie pochodzi od nazwiska jej twórcy lub od miejsca jej powstania. Jednym z jej pierwszych wyznawców był Asanga, jednak zrezygnował z jej nauk i założył szkołę yogacara zwana też szkołą tantryczną. Z tej tradycji wywodziło się wielu dharmaguptaków. Przyjmują poglądy: (pl)
- Махишасака (IAST: Mahīśāsaka, в будд. традиции — «наставление земли», «управление землёй») — одна из древнейших школ раннего буддизма ветви Вибхаджьявада. Школа сформировалась после 232 года до н. э. Согласно буддийской традиции, школу Махишасака основал монах Пурана, который сохранил проповеди Будды такими, какими он их слышал от самого Будды. Пурана также требовал включить в Виная-питаку 7 правил, отвергнутых старейшинами сангхи. Сакральным цветом Махишасаки является голубой. (ru)
|
