| dbo:abstract
|
- Luigi Vanvitelli (12. května 1700, Neapol – 1. března 1773, Caserta) byl italský malíř a architekt. Jeho synem byl , také architekt. (cs)
- Luigi Vanvitelli (Nàpols, 12 de maig de 1700 - Caserta, 1 de març de 1773) va ser un enginyer i arquitecte italià. El seu estil barroc, caracteritzat per la seua sobrietat i academicisme, va servir de transició cap al Neoclassicisme. (ca)
- Luigi Vanvitelli, auch Lodewijk van Wittel (* 12. Mai 1700 in Neapel; † 1. März 1773 in Caserta), war ein italienischer Architekt. (de)
- Luigi Vanvitelli, naskiĝinta Lodewijk van Wittel (naskiĝis la 12-an de majo 1700 en Napolo, mortis la 1-an de marto 1773 en Kaserto) estis pentristo kaj arkitekturisto itala de nederlanda origino. (eo)
- Luigi Vanvitelli, nacido Lodewijk van Wittel (Nápoles, 12 de mayo de 1700 - Caserta, 1 de marzo de 1773) fue un pintor, ingeniero y arquitecto italiano. Su inicial estilo barroco, caracterizado por su sobriedad y academicismo, le sirvió para hacer la transición hacia el neoclasicismo, siendo el arquitecto oficial del papa Clemente XII. Su capacidad técnica y el elegante estilo escenográfico le llevaron a ser elegido por el rey de Nápoles Carlos VII de Borbón para construir el Palacio Real de Caserta. Este proyecto pretendía crear un centro cortesano y gubernamental para el Reino de Nápoles, siguiendo la estela del Palacio de Versalles y será su obra maestra. Vanvitelli dedicó el resto de su vida a esta tarea, aunque la combinó con otros encargos en la ciudad, como la ampliación del Palacio Real y la construcción de algunas iglesias. En Nápoles ejercitó en gran medida su faceta de ingeniero, pues diseñó todo el sistema hidráulico del Parque de Caserta, para el que construyó el famoso Acueducto Carolino. En 1997, el palacio de Caserta y el acueducto de Vanvitelli fueron declarados Patrimonio de la Humanidad por la Unesco (con el nombre de «Palacio barroco de Caserta y jardines, acueducto de Vanvitelli y complejo arquitectónico de San Leucio»). (es)
- Luigi Vanvitelli (Italian pronunciation: [luˈiːdʒi vaɱviˈtɛlli]; 12 May 1700 – 1 March 1773), known in Dutch as Lodewijk van Wittel (IPA: [ˈloːdəʋɛik fɑɱ ˈʋɪtəl]), was an Italian architect and painter. The most prominent 18th-century architect of Italy, he practised a sober classicising academic Late Baroque style that made an easy transition to Neoclassicism. (en)
- Lodewijk van Wittel ou Luigi Vanvitelli, né le 12 mai 1700 à Naples (royaume de Naples) et mort le 1er mars 1773 à Caserte (royaume de Naples), est un peintre et un architecte baroque napolitain du XVIIIe siècle, surtout connu pour avoir construit le palais royal de Caserte. (fr)
- Luigi Vanvitelli (Napoli, 12 maggio 1700 – Caserta, 1º marzo 1773) è stato un architetto e pittore italiano. Vanvitelli è considerato uno dei maggiori interpreti del periodo del Rococò e del Neoclassicismo. Eseguì un cospicuo numero di opere che ancor oggi caratterizzano il paesaggio di varie città italiane: a Caserta la scenografica Reggia, alla quale il suo nome è tuttora indissolubilmente legato, e l'imponente acquedotto Carolino; ad Ancona il grande Lazzaretto, su un'isola artificiale pentagonale da lui realizzata, e la chiesa del Gesù; a Napoli il Foro Carolino, il palazzo Doria d'Angri, e La casina Vanvitelliana nella vicina Bacoli; a Roma il difficile restauro della Basilica di Santa Maria degli Angeli. Si affermò in seguito alla partecipazione ai concorsi per la Fontana di Trevi e per la facciata di San Giovanni in Laterano: i suoi progetti, pur non risultando vincitori, furono molto apprezzati e ne rivelarono l'estro artistico. Assurto a notorietà, fu molto attivo in centro Italia, in particolare ad Ancona e a Roma, per poi essere assunto al servizio di Carlo di Borbone per il quale realizzò, a partire dal 1752, la Reggia di Caserta. Nel 2016 gli è stata intitolata l'Università degli Studi della Campania "Luigi Vanvitelli". (it)
- Luigi Vanvitelli, in het Nederlands: Lodewijk van Wittel (Napels, 12 mei 1700 – Caserta, 1 maart 1773) was een Nederlands-Italiaans architect. Hij is een van de meest prominente Italiaanse architecten uit de 18e eeuw en zijn stijl valt te omschrijven als een overgang van barokarchitectuur naar neoclassicisme. (nl)
- ルイージ・ヴァンヴィテッリ（イタリア語: Luigi Vanvitelli、1700年5月12日 – 1773年3月1日）はなどとも表記され、イタリア・ナポリ生まれの18世紀建築家で、ナポリ王国の壮麗なカゼルタ宮殿などを設計したことで名高い。彼の建築様式は後期バロックに属し、この様式はその後新古典主義に速やかに移行した。 (ja)
- Luigi Vanvitelli (Nápoles, 12 de maio de 1700 — Caserta, 1 de março de 1773) foi um engenheiro e arquiteto italiano. Seu estilo barroco, caracterizado por sua sobriedade e academicismo, serviu de transição para o Neoclassicismo. Foi o arquiteto oficial do Papa Clemente XII e, posteriormente, do Rei Carlos VII, de Nápoles, para quem construiu sua obra mestra: o Palácio Real de Caserta. Em 1742, Vanvitelli projetou em conjunto com Nicola Salvi a Capela de São João Batista da Igreja de São Roque para o rei D. João V de Portugal. Foi construída e armada em Roma, para o sumo pontífice nela celebrar missa a 6 de Maio de 1747, tendo sido posteriormente desmontada, e enviada para Lisboa, onde foi remontada na Igreja de São Roque. Construída com muitos mármores preciosos e outras pedras caras, assim como bronze dourado, e acompanhada por vários conjuntos de paramentos e objectos litúrgicos em ouro, foi considerada a capela mais cara da Europa até aquela época. (pt)
- Луи́джи Ванвите́лли (итал. Luigi Vanvitelli; 12 мая 1700, Неаполь — 1 марта 1773, Казерта) — итальянский рисовальщик, живописец и архитектор; представитель переходного стиля от позднего барокко к неоклассицизму. Работал в Анконе и Риме, был придворным архитектором неаполитанских Бурбонов. Построил самое большое здание XVIII века — Королевский дворец в Казерте. В 2016 году его именем назван Университет компании «Луиджи Ванвителли». (ru)
- Luigi Vanvitelli (ur. 12 maja 1700 w Neapolu, zm. 1 marca 1773 w Casercie) – włoski inżynier i architekt. Jego ojciec Gaspar van Wittel, znany malarz, pochodził z Holandii. Osiedlił się we Włoszech i był tam znany pod nazwiskiem Vanvitelli. Luigi Vanvitelli urodził się w Neapolu, a nauki pobierał u architekta w Rzymie, gdzie przyczynił się do odnowy wielu budynków. Wraz z Salvim brał udział w pracach powiększenia Palazzo Odescalchi oraz przebudowy Fontanna di Trevi. Jemu zawdzięczała nowy wygląd fasada , jak i fasada bazyliki św. Jana na Lateranie (1732). Po tych sukcesach papież Klemens XII wysłał go do Marche. W Ankonie był głównym architektem rozległego fortu (używanego później jako lazaret). Następnie pomógł ustabilizować kopułę bazyliki św. Piotra na Watykanie, której groziły pęknięcia i namalował freski w bazylice św. Cecylii na Zatybrzu. W 1742 zaprojektował (wspólnie z Salvim) kaplicę św. Jana Chrzciciela dla portugalskiego króla Jana V, którą zbudowano w Rzymie a następnie rozmontowano i przesłano do Lizbony, gdzie zmontowano ją ponownie w kościele św. Rocha. W 1752 rozpoczęto budowę imponującego pałacu Królewskiego w Casercie, zaprojektowanego przez Vanvitellego na życzenie króla Karola III. Vanvitellii poświęcił budowie pałacu resztę życia a po jego śmierci kontynuował ją jego syn Carlo (zakończył ją w 1780). Ponadto zaprojektował Palazzo Reale (1753) i inne budowle w Neapolu: pałace i kościoły. Obmyślił też system akweduktów w Casercie oraz zbudował most przez rzekę w Benewencie. (pl)
- Luigi Vanvitelli, född 12 maj 1700 i Neapel, död 1 mars 1773 i Caserta, var en italiensk arkitekt under senbarocken och nyklassicismen. Han var son till Gaspare Vanvitelli. Vanvitelli, som var elev till Filippo Juvarra, ritade bland annat ett flertal byggnadsverk i Neapel. (sv)
- Луїджі Ванвітеллі (італ. Luigi Vanvitelli; 26 травня 1700 — 1 березня 1773) — відомий італійський архітекор доби пізнього бароко та перехідного етапу до класицизму. Автор та будівничий велетенського палацу в передмісті Неаполя — Казерта для неаполітанських Бурбонів. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Luigi Vanvitelli (12. května 1700, Neapol – 1. března 1773, Caserta) byl italský malíř a architekt. Jeho synem byl , také architekt. (cs)
- Luigi Vanvitelli (Nàpols, 12 de maig de 1700 - Caserta, 1 de març de 1773) va ser un enginyer i arquitecte italià. El seu estil barroc, caracteritzat per la seua sobrietat i academicisme, va servir de transició cap al Neoclassicisme. (ca)
- Luigi Vanvitelli, auch Lodewijk van Wittel (* 12. Mai 1700 in Neapel; † 1. März 1773 in Caserta), war ein italienischer Architekt. (de)
- Luigi Vanvitelli, naskiĝinta Lodewijk van Wittel (naskiĝis la 12-an de majo 1700 en Napolo, mortis la 1-an de marto 1773 en Kaserto) estis pentristo kaj arkitekturisto itala de nederlanda origino. (eo)
- Luigi Vanvitelli (Italian pronunciation: [luˈiːdʒi vaɱviˈtɛlli]; 12 May 1700 – 1 March 1773), known in Dutch as Lodewijk van Wittel (IPA: [ˈloːdəʋɛik fɑɱ ˈʋɪtəl]), was an Italian architect and painter. The most prominent 18th-century architect of Italy, he practised a sober classicising academic Late Baroque style that made an easy transition to Neoclassicism. (en)
- Lodewijk van Wittel ou Luigi Vanvitelli, né le 12 mai 1700 à Naples (royaume de Naples) et mort le 1er mars 1773 à Caserte (royaume de Naples), est un peintre et un architecte baroque napolitain du XVIIIe siècle, surtout connu pour avoir construit le palais royal de Caserte. (fr)
- Luigi Vanvitelli, in het Nederlands: Lodewijk van Wittel (Napels, 12 mei 1700 – Caserta, 1 maart 1773) was een Nederlands-Italiaans architect. Hij is een van de meest prominente Italiaanse architecten uit de 18e eeuw en zijn stijl valt te omschrijven als een overgang van barokarchitectuur naar neoclassicisme. (nl)
- ルイージ・ヴァンヴィテッリ（イタリア語: Luigi Vanvitelli、1700年5月12日 – 1773年3月1日）はなどとも表記され、イタリア・ナポリ生まれの18世紀建築家で、ナポリ王国の壮麗なカゼルタ宮殿などを設計したことで名高い。彼の建築様式は後期バロックに属し、この様式はその後新古典主義に速やかに移行した。 (ja)
- Луи́джи Ванвите́лли (итал. Luigi Vanvitelli; 12 мая 1700, Неаполь — 1 марта 1773, Казерта) — итальянский рисовальщик, живописец и архитектор; представитель переходного стиля от позднего барокко к неоклассицизму. Работал в Анконе и Риме, был придворным архитектором неаполитанских Бурбонов. Построил самое большое здание XVIII века — Королевский дворец в Казерте. В 2016 году его именем назван Университет компании «Луиджи Ванвителли». (ru)
- Luigi Vanvitelli, född 12 maj 1700 i Neapel, död 1 mars 1773 i Caserta, var en italiensk arkitekt under senbarocken och nyklassicismen. Han var son till Gaspare Vanvitelli. Vanvitelli, som var elev till Filippo Juvarra, ritade bland annat ett flertal byggnadsverk i Neapel. (sv)
- Луїджі Ванвітеллі (італ. Luigi Vanvitelli; 26 травня 1700 — 1 березня 1773) — відомий італійський архітекор доби пізнього бароко та перехідного етапу до класицизму. Автор та будівничий велетенського палацу в передмісті Неаполя — Казерта для неаполітанських Бурбонів. (uk)
- Luigi Vanvitelli, nacido Lodewijk van Wittel (Nápoles, 12 de mayo de 1700 - Caserta, 1 de marzo de 1773) fue un pintor, ingeniero y arquitecto italiano. Su inicial estilo barroco, caracterizado por su sobriedad y academicismo, le sirvió para hacer la transición hacia el neoclasicismo, siendo el arquitecto oficial del papa Clemente XII. Su capacidad técnica y el elegante estilo escenográfico le llevaron a ser elegido por el rey de Nápoles Carlos VII de Borbón para construir el Palacio Real de Caserta. Este proyecto pretendía crear un centro cortesano y gubernamental para el Reino de Nápoles, siguiendo la estela del Palacio de Versalles y será su obra maestra. (es)
- Luigi Vanvitelli (Napoli, 12 maggio 1700 – Caserta, 1º marzo 1773) è stato un architetto e pittore italiano. Vanvitelli è considerato uno dei maggiori interpreti del periodo del Rococò e del Neoclassicismo. Eseguì un cospicuo numero di opere che ancor oggi caratterizzano il paesaggio di varie città italiane: a Caserta la scenografica Reggia, alla quale il suo nome è tuttora indissolubilmente legato, e l'imponente acquedotto Carolino; ad Ancona il grande Lazzaretto, su un'isola artificiale pentagonale da lui realizzata, e la chiesa del Gesù; a Napoli il Foro Carolino, il palazzo Doria d'Angri, e La casina Vanvitelliana nella vicina Bacoli; a Roma il difficile restauro della Basilica di Santa Maria degli Angeli. (it)
- Luigi Vanvitelli (ur. 12 maja 1700 w Neapolu, zm. 1 marca 1773 w Casercie) – włoski inżynier i architekt. Jego ojciec Gaspar van Wittel, znany malarz, pochodził z Holandii. Osiedlił się we Włoszech i był tam znany pod nazwiskiem Vanvitelli. Luigi Vanvitelli urodził się w Neapolu, a nauki pobierał u architekta w Rzymie, gdzie przyczynił się do odnowy wielu budynków. Wraz z Salvim brał udział w pracach powiększenia Palazzo Odescalchi oraz przebudowy Fontanna di Trevi. Jemu zawdzięczała nowy wygląd fasada , jak i fasada bazyliki św. Jana na Lateranie (1732). (pl)
- Luigi Vanvitelli (Nápoles, 12 de maio de 1700 — Caserta, 1 de março de 1773) foi um engenheiro e arquiteto italiano. Seu estilo barroco, caracterizado por sua sobriedade e academicismo, serviu de transição para o Neoclassicismo. Foi o arquiteto oficial do Papa Clemente XII e, posteriormente, do Rei Carlos VII, de Nápoles, para quem construiu sua obra mestra: o Palácio Real de Caserta. (pt)
|
