| dbo:abstract
|
- Kolokol (Колокол, russisch: Die Glocke) war die erste unzensierte russischsprachige Zeitung. Sie erschien 1857 bis 1865 in London und danach bis 1867 in Genf und wurde von Alexander Herzen und Nikolai Ogarjow herausgegeben, die zur gleichen Zeit den literarisch-politischen Almanach Poljarnaja swesda (Polarstern) herausgaben. Trotz des Verbots in Russland war die Zeitung weit verbreitet und hatte großen Einfluss auf die reformorientierten und revolutionären Kräfte der Zeit. Kolokol erschien ein- bis viermal im Monat und erreichte 1859–1861 eine Auflage von 2500 Exemplaren. Unter den Mitarbeitern waren Anhänger verschiedener russischer Oppositionellengruppen und Gegner der dort noch praktizierten Leibeigenschaft, wie etwa Michail Bakunin, Pawel Annenkow, Nikolai Dobroljubow und Iwan Turgenjew. Autoren anderer Sprachen, deren Werke in Kolokol publiziert wurden, waren beispielsweise Victor Hugo, Giuseppe Garibaldi, Pierre-Joseph Proudhon, Jules Michelet und Giuseppe Mazzini. Wegen Auseinandersetzungen mit der jüngeren Generation russischer Emigranten und dem Abreißen von Kontakten zu Oppositionellen in Russland wurde die Zeitung eingestellt. Nach dem Tode Herzens 1870 wurde sie für kurze Zeit von Ogarjow weitergeführt. (de)
- Kolokol (en russe : Колоколь, « La Cloche ») est un journal d'inspiration socialiste libertaire et révolutionnaire publié par Alexandre Herzen et Nicolas Ogarev de 1857 à 1865, et visant essentiellement la cause populaire russe. Ce journal a été une source particulière d'indignation en Europe. Publié à Londres, en Angleterre (1857-65) et à Genève (1865-67), il rassemble de nombreux cas d'horribles abus physiques, émotionnels et sexuels des serfs par les propriétaires terriens. Fondé à Londres, la rédaction s'établira par la suite à Paris sous l'impulsion de Michel Bakounine, qui y collabora et relancera le journal pour une brève période après 1865.
* Portail de la culture russe
* Portail de la presse écrite
* Portail de l’anarchisme (fr)
- Kolokol (Russian: Колоколъ, lit. 'bell') was the first Russian censorship-free weekly newspaper in Russian and French languages, published by Alexander Herzen and Nikolai Ogaryov in London (1857–1865) and Geneva (1865–1867). It had a circulation of up to 2500 copies. Despite being banned in Russia, it was well known and had a significant influence on the reformist and revolutionary movements of the 1860s. Initially the publishers viewed Kolokol as a supplement (прибавочные листы) to a literary and socio-political almanac Polyarnaya Zvezda (Polar Star), but it soon became the leader of the Russian censorship-free press. The newspapers (To Trial; 1859–1862) and (General Veche; 1862–1864) were published as supplements to Kolokol. At Kolokol's base was a theory of Russian peasant socialism, elaborated by Herzen. Its political platform included democratic demands for liberation of peasants with land, and abolition of censorship and corporal punishment. Besides the articles by Herzen and Ogaryov, Kolokol published a variety of material on people's living conditions, social struggle in Russia, and information about abuses and secret plans of the authorities. Nikolai Dobrolyubov, Nikolai Serno-Solovyovich, Mikhail Mikhailov, Nikolai Utin, , and others were among the paper's correspondents and distributors. Writers and liberal figures such as Ivan Aksakov, Yuri Samarin, Alexander Koshelyov, Ivan Turgenev and others delivered material for Kolokol. After the Emancipation reform of 1861, Kolokol took the side of revolutionary democracy. The newspaper began publishing texts of proclamations, articles by Herzen and Ogaryov condemning and exposing problems with the reform, and other material from the Russian revolutionary underground. Kolokol favored the formation of a clandestine revolutionary organization . After the 1861 reform, Kolokol lost most of its liberal readers due to Herzen's and Ogaryov's active support of the January Uprising in Poland. In 1866, Dmitry Karakozov tried to assassinate Tsar Alexander II. Kolokol publicly condemned terrorism, but continued to lose readers. In an open letter to Alexander II, Herzen admitted: "There were times when you read Kolokol - now you do not read it any more." In order to strengthen its ties with the new émigrés concentrated in Switzerland, Kolokol moved its office to Geneva. While retaining its previous orientation, it was now published in French as "Kolokol (La Cloche)" with the aim of introducing Russia to Western European readers. The publication was unpopular. Publication of Kolokol ceased in 1867 due to unfavorable conditions. In 1867–1869, they published Kolokol: A Supplement to the First Decade (Колокол. Прибавочный лист к первому десятилетию), six issues of Kolokol. Russian Edition (Колокол. Русское прибавление) and Supplement du Kolokol in French. In 1870, Ogaryov together with Sergey Nechayev published six more issues of Kolokol, which differed significantly from Herzen's Kolokol. (en)
- Kolokol (in russo: Колокол?, La campana) fu una rivista in lingua russa fondata a Londra da Aleksandr Herzen e Nikolaj Ogarëv. (it)
- Kołokoł (pol. Dzwon) – rosyjska gazeta rewolucyjna wydawana przez Aleksandra Hercena na emigracji w latach 1857–1867. Pierwszy numer ukazał się 1 lipca 1857 roku. Jednym z głównych redaktorów pisma był Mikołaj Ogariow, z Kołokołem współpracował także Michał Bakunin. „Kołokoł” wychodził początkowo w Londynie, następnie w Genewie. Mottem „Kołokoła” były słowa: Vivos voco (Wzywam żywych). W pierwszych latach istnienia „Kołokoł” cieszył się ogromną popularnością w społeczeństwie rosyjskim, liczyli się z nim nawet wrogowie. „Kołokoł” posiadał rozległą sieć korespondentów, którzy bardzo dokładnie informowali redakcję o wszystkim, co się dzieje w kraju. Demaskatorskie artykuły w „Kołokole” wzbudzały popłoch wśród biurokracji rosyjskiej. „W niektórych sferach i kołach obawiano się Hercena bardziej niż rządu” – pisał książę Mieszczerski, reakcyjny publicysta rosyjski, mając na uwadze piętnowanie nadużyć administracji i obszarników, czemu wiele uwagi poświęcała redakcja „Kołokoła”. Zdecydowanie propolskie stanowisko Hercena w dobie powstania styczniowego oraz spadek ruchu rewolucyjnego w Rosji w drugiej połowie szóstego dziesięciolecia wpłynęły na znaczne zmniejszenie się poczytności czasopisma. W roku 1867 Hercen zmuszony był zrezygnować z wydawania „Kołokoła”. W 1870 roku Ogariow, Bakunin i Siergiej Nieczajew podjęli nieudaną próbę reaktywacji pisma, ukazało się jedynie kilka numerów. (pl)
- «Ко́локол» — первая русская революционная газета, издававшаяся А. И. Герценом и Н. П. Огарёвым в эмиграции в Вольной русской типографии в 1857—1867 годах. После закрытия «Колокола» в 1868 году на французском языке издавалась газета «Kolokol» («La cloche»), адресованная преимущественно европейскому читателю. (ru)
- O Sino (em russo: Kolokol) foi um periódico progressista publicado em Londres (Inglaterra) na segunda metade do século XIX no idioma russo que teve como editores e escritores Alexander Herzen, Nikolay Ogarev e Mikhail Bakunin. As publicações do Kolokol, que sempre permaneceram proibidas na Rússia, terminaram em 1 de Julho de 1867 com o número #245 com um total de 2002 páginas impressas. (pt)
- «Ко́локол» (рос. Колокол — дзвін) — перша російська революційна газета, що її видавали в Лондоні Олександр Герцен і Микола Огарьов (1857—1867). Від 22 червня 1857 до 1 квітня 1865 виходила в Лондоні (Велика Британія), а потім — до 1 липня 1867 — у Женеві (Швейцарія). На території Російської імперії примірники газети доставлялися підпільно і так само підпільно розповсюджувалися в різних її регіонах, у тому числі й на українських землях. Всього було надруковано 245 номерів. Спочатку газета була додатком до журналу , від 1 січня 1862 перетворилася на самостійне видання. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Kolokol (in russo: Колокол?, La campana) fu una rivista in lingua russa fondata a Londra da Aleksandr Herzen e Nikolaj Ogarëv. (it)
- «Ко́локол» — первая русская революционная газета, издававшаяся А. И. Герценом и Н. П. Огарёвым в эмиграции в Вольной русской типографии в 1857—1867 годах. После закрытия «Колокола» в 1868 году на французском языке издавалась газета «Kolokol» («La cloche»), адресованная преимущественно европейскому читателю. (ru)
- O Sino (em russo: Kolokol) foi um periódico progressista publicado em Londres (Inglaterra) na segunda metade do século XIX no idioma russo que teve como editores e escritores Alexander Herzen, Nikolay Ogarev e Mikhail Bakunin. As publicações do Kolokol, que sempre permaneceram proibidas na Rússia, terminaram em 1 de Julho de 1867 com o número #245 com um total de 2002 páginas impressas. (pt)
- «Ко́локол» (рос. Колокол — дзвін) — перша російська революційна газета, що її видавали в Лондоні Олександр Герцен і Микола Огарьов (1857—1867). Від 22 червня 1857 до 1 квітня 1865 виходила в Лондоні (Велика Британія), а потім — до 1 липня 1867 — у Женеві (Швейцарія). На території Російської імперії примірники газети доставлялися підпільно і так само підпільно розповсюджувалися в різних її регіонах, у тому числі й на українських землях. Всього було надруковано 245 номерів. Спочатку газета була додатком до журналу , від 1 січня 1862 перетворилася на самостійне видання. (uk)
- Kolokol (Колокол, russisch: Die Glocke) war die erste unzensierte russischsprachige Zeitung. Sie erschien 1857 bis 1865 in London und danach bis 1867 in Genf und wurde von Alexander Herzen und Nikolai Ogarjow herausgegeben, die zur gleichen Zeit den literarisch-politischen Almanach Poljarnaja swesda (Polarstern) herausgaben. Trotz des Verbots in Russland war die Zeitung weit verbreitet und hatte großen Einfluss auf die reformorientierten und revolutionären Kräfte der Zeit. (de)
- Kolokol (Russian: Колоколъ, lit. 'bell') was the first Russian censorship-free weekly newspaper in Russian and French languages, published by Alexander Herzen and Nikolai Ogaryov in London (1857–1865) and Geneva (1865–1867). It had a circulation of up to 2500 copies. Despite being banned in Russia, it was well known and had a significant influence on the reformist and revolutionary movements of the 1860s. (en)
- Kolokol (en russe : Колоколь, « La Cloche ») est un journal d'inspiration socialiste libertaire et révolutionnaire publié par Alexandre Herzen et Nicolas Ogarev de 1857 à 1865, et visant essentiellement la cause populaire russe. Ce journal a été une source particulière d'indignation en Europe. Publié à Londres, en Angleterre (1857-65) et à Genève (1865-67), il rassemble de nombreux cas d'horribles abus physiques, émotionnels et sexuels des serfs par les propriétaires terriens.
* Portail de la culture russe
* Portail de la presse écrite
* Portail de l’anarchisme (fr)
- Kołokoł (pol. Dzwon) – rosyjska gazeta rewolucyjna wydawana przez Aleksandra Hercena na emigracji w latach 1857–1867. Pierwszy numer ukazał się 1 lipca 1857 roku. Jednym z głównych redaktorów pisma był Mikołaj Ogariow, z Kołokołem współpracował także Michał Bakunin. „Kołokoł” wychodził początkowo w Londynie, następnie w Genewie. Mottem „Kołokoła” były słowa: Vivos voco (Wzywam żywych). W 1870 roku Ogariow, Bakunin i Siergiej Nieczajew podjęli nieudaną próbę reaktywacji pisma, ukazało się jedynie kilka numerów. (pl)
|
