dbo:abstract
|
- Józef Haller de Hallenburg (13. srpna 1873, u Krakova – 14. července 1960, Londýn) byl polský generál. (cs)
- Józef HALLER (naskiĝis la 13-an de aŭgusto 1873 en Jurczyce (apud Skawina), mortis la 4-an de junio 1960 en Londono) estis armea generalo de Pola Militistaro, legiisto, skoltestro, prezidanto de antaŭmilita ZHP (Asocio de Pola Skoltismo), prezidanto de Komitato de Pola Ruĝa Kruco, politika kaj socia aganto, onkla frato de generalo Stanisław Haller (murdita de sovetoj en Katin), kavaliro de la ordenoj: Blanka Aglo kaj Virtuti Militari. (eo)
- Józef Haller von Hallenburg (* 13. August 1873 in Jurczyce bei Krakau, Österreich-Ungarn; † 4. Juni 1960 in London) war ein General in der Zweiten Polnischen Republik. (de)
- Józef Haller von Hallenburg (13 de agosto de 1873 - 4 de junio de 1960) fue un general del ejército polaco y de las Legiones Polacas durante la Primera Guerra Mundial. Fue una de las figuras más respetadas de la política de su país tras la creación de la Segunda República Polaca hasta su desintegración en 1939 tras la invasión de la Alemania Nazi a Polonia. (es)
- Józef Haller von Hallenburg (13 August 1873 – 4 June 1960) was a lieutenant general of the Polish Army, a legionary in the Polish Legions, harcmistrz (the highest Scouting instructor rank in Poland), the president of the Polish Scouting and Guiding Association (ZHP), and a political and social activist. He was the cousin of Stanisław Haller. Haller was born in Jurczyce. He studied at Vienna's Technical Military Academy and subsequently (1895–1906) served with the Austrian Army, resigning after reaching the rank of captain. He supported the paramilitary pro-independence Polish organization Sokół. In 1916, during the First World War, he became commander of the Second Brigade of the Polish Legion, in particular the units which fought against Russia on the Eastern Front. In 1918, in the aftermath of the "Charge at Rarańcza", as commander of the 2nd Polish Auxiliary Corps with the Austrian Army, Haller broke through the Austro-Russian front line to Ukraine, where he united his troops with Polish detachments which had left the Tsarist army. He protested the Treaty of Brest-Litovsk and continued to fight the Russians with his II Brigade of the Polish Legions (later, the 4th and 5th Rifle Divisions of the Polish II Corps). Under the pressure of the Germans, who after the Peace of Brest-Litovsk regarded the presence of Polish troops in Ukraine as illegal, and a fierce battle between Poles and Germans at Kaniów (10 May 1918, 2500 casualties) his corps was interned, while the Brigadier himself managed to escape to Moscow. Subsequently, by the way of Murmansk, he arrived in France in July 1918, where on behalf of the Polish National Committee he created what was known as the Blue Army (from the color of its French uniforms, also known as Haller's Army). For the next few months his army, allied to the Entente, would fight against Germany. In 1919, at the new army's head, he arrived in Poland and was dispatched to the Ukrainian front. In 1920 Haller seized Pomerania and entered Danzig (Gdańsk) in the name of Poland, and during the Polish-Soviet War he commanded an army of volunteers. He was also Inspector General of the Army and a member of the War Council. In 1920-1927 Haller was a deputy to the Sejm. After the election of Gabriel Narutowicz as President of the Republic in December 1922, Haller fell into disfavor. After the 1926 May Coup, he was ordered into retirement. He co-organized an opposition party, the "Front Morges". At the time of the invasion of Poland (1939), Haller was living abroad. From 1940–1943 he served as Minister of Education in Władysław Sikorski's government. After 1945 he settled in London as an exile and did not take active part in any émigré Polish political activities. (en)
- Józef Haller de Hallenburg (né en Galicie le 13 août 1873 et mort à Londres le 4 juin 1960), est un général et homme politique polonais. (fr)
- Il barone Józef Haller von Hallemburg (Jurczyce, 13 agosto 1873 – Londra, 4 giugno 1960) è stato un generale, filantropo e politico polacco. (it)
- Józef Haller von Hallenburg (ur. 13 sierpnia 1873 w Jurczycach, zm. 4 czerwca 1960 w Londynie) – generał broni Wojska Polskiego, Naczelny Dowódca wszystkich Wojsk Polskich od 4 października 1918 roku, komendant Legionów, od 16 marca do 2 kwietnia 1915 roku, pełniący obowiązki komendanta Legionów od 4 do 13 listopada 1916 roku, minister bez teki w drugim rządzie Władysława Sikorskiego w październiku 1939 roku, przewodniczący w 1920 roku, dowódca Frontu Północnego w czasie wojny polsko-bolszewickiej, Generalny Inspektor Armii Ochotniczej w 1920 roku, prezes Rady Naczelnej Stronnictwa Pracy w 1937 roku, Komendant Polowych Drużyn Sokolich w 1913 roku, harcmistrz, przewodniczący ZHP, prezes Komitetu PCK, działacz polityczny i społeczny, kawaler Orderów: Orła Białego i Virtuti Militari. (pl)
- Józef Haller de Hallenburg (13 de agosto de 1873 — 4 de junho de 1960) foi um general do Exército Azul. Ele combateu durante a Segunda Guerra Mundial. (pt)
- Юзеф Халлер, Иосиф Галлер (нем. Józef Haller von Hallenburg; 13 августа 1873, Юрчице, Австро-Венгрия — 4 июня 1960, Лондон) — офицер в составе австро-венгерской армии, польский генерал. (ru)
- Józef Haller von Hallenburg, född 13 augusti 1873 i Jurczyce (en by i Lillpolen i närheten av Kraków), död 4 juni 1960 i London, var en polsk politiker, general och ordförande i Polska Scoutförbundet. Haller har deltagit i första världskriget, där han ofta bytte sida samt i Polens befrielse efter första världskriget och i det polsk-sovjetiska kriget 1919-1921. Under andra världskriget, efter polska nederlaget, flydde han till Frankrike där han bistod general Władysław Sikorski i rekryteringen till polska väpnade styrkor, inför försvaret av Frankrike. Han reste också till USA för att värva polskättlingar. 1940-1943 hade Haller rollen som utbildningsminister i exilregeringen. Haller föddes i en aristokratisk familj med patriotiska traditioner i olika resningar efter Polens delningar. Efter artilleriutbildning vid Tekniska Akademien i Wien, tjänstgjorde han åren 1895-1910 vid en österrikisk artillerienhet i Lwów. 1910 lämnade han tillfälligt den militära banan och arbetade med bland annat scoutrörelsen. När första världskriget bröt ut arbetade Haller med att organisera polska skytteenheter i Lwówtrakten inom den österrikiska armén. Snar österrikisk förlust i Galizien mot ryssarna gjorde dock att enheterna aldrig sattes i krig. 30 september 1914 till maj 1915 ledde han som underöverste och sedan som överste en enhet i striderna mot ryssarna i Galizien. Efter en allvarlig bilolycka återkom han till aktiv tjänst i juni 1916, som ledare för andra brigaden i de polska legionerna. Den 15 februari 1918 i protest mot fördraget i Brest-Litovsk gick han över gränsen till Ukraina och förenades med polska enheterna och från 18 mars 1918 ledde han Polska Andra Kåren i Ukraina med generals rang. Vid ett tyskt anfall den 10-11 maj 1918 tvingades hans enhet att lägga ner vapen. I juli 1918 tog sig Haller över Murmansk till Paris där Polska Nationella Kommittén utnämnde honom att bilda och leda polsk armé i Frankrike. Den 28 september 1918 blev hans Blå armé erkänd av Ententen som en autonom allierad armé, som deltog bland annat i Champagne-kampanjen. Efter första världskrigets slut växte den blåa armén till 100 000 soldater och hade en mycket modern utrustning med franska stridsvagnar och flygplan. Haller och hans armé återvände till Polen i april 1919 och var den enda komplettutrustade enheten i landet. Den blåa armén sattes i kriget mot Ukraina och därefter för att besätta Pommern som tillföll Polen i Freden i Versailles. I det polsk-sovjetiska kriget 1919-1921 arbetade han som General Inspektör för den frivilliga armén och ingick i statsrådet och var ledare för den nordöstra fronten. Under mellankrigsåren arbetade han i den militära ledningen och med scoutrörelsen. Genom att han uttalade sig mot Józef Pilsudskis statskupp pensionerades han. När andra världskriget bröt ut lämnade han Polen över Rumänien och deltog i polska exilregeringen. (sv)
- Юзеф Галлер (пол. Józef Haller; 19 серпня 1873, с. Юрчиці поблизу міста Краків, Австро-Угорщина — 4 червня 1960, м. Лондон, Велика Британія) — польський військовик, воєначальник. Генерал (1919). Двоюрідний брат генерала Станіслава Галлера. (uk)
|
rdfs:comment
|
- Józef Haller de Hallenburg (13. srpna 1873, u Krakova – 14. července 1960, Londýn) byl polský generál. (cs)
- Józef HALLER (naskiĝis la 13-an de aŭgusto 1873 en Jurczyce (apud Skawina), mortis la 4-an de junio 1960 en Londono) estis armea generalo de Pola Militistaro, legiisto, skoltestro, prezidanto de antaŭmilita ZHP (Asocio de Pola Skoltismo), prezidanto de Komitato de Pola Ruĝa Kruco, politika kaj socia aganto, onkla frato de generalo Stanisław Haller (murdita de sovetoj en Katin), kavaliro de la ordenoj: Blanka Aglo kaj Virtuti Militari. (eo)
- Józef Haller von Hallenburg (* 13. August 1873 in Jurczyce bei Krakau, Österreich-Ungarn; † 4. Juni 1960 in London) war ein General in der Zweiten Polnischen Republik. (de)
- Józef Haller von Hallenburg (13 de agosto de 1873 - 4 de junio de 1960) fue un general del ejército polaco y de las Legiones Polacas durante la Primera Guerra Mundial. Fue una de las figuras más respetadas de la política de su país tras la creación de la Segunda República Polaca hasta su desintegración en 1939 tras la invasión de la Alemania Nazi a Polonia. (es)
- Józef Haller de Hallenburg (né en Galicie le 13 août 1873 et mort à Londres le 4 juin 1960), est un général et homme politique polonais. (fr)
- Il barone Józef Haller von Hallemburg (Jurczyce, 13 agosto 1873 – Londra, 4 giugno 1960) è stato un generale, filantropo e politico polacco. (it)
- Józef Haller von Hallenburg (ur. 13 sierpnia 1873 w Jurczycach, zm. 4 czerwca 1960 w Londynie) – generał broni Wojska Polskiego, Naczelny Dowódca wszystkich Wojsk Polskich od 4 października 1918 roku, komendant Legionów, od 16 marca do 2 kwietnia 1915 roku, pełniący obowiązki komendanta Legionów od 4 do 13 listopada 1916 roku, minister bez teki w drugim rządzie Władysława Sikorskiego w październiku 1939 roku, przewodniczący w 1920 roku, dowódca Frontu Północnego w czasie wojny polsko-bolszewickiej, Generalny Inspektor Armii Ochotniczej w 1920 roku, prezes Rady Naczelnej Stronnictwa Pracy w 1937 roku, Komendant Polowych Drużyn Sokolich w 1913 roku, harcmistrz, przewodniczący ZHP, prezes Komitetu PCK, działacz polityczny i społeczny, kawaler Orderów: Orła Białego i Virtuti Militari. (pl)
- Józef Haller de Hallenburg (13 de agosto de 1873 — 4 de junho de 1960) foi um general do Exército Azul. Ele combateu durante a Segunda Guerra Mundial. (pt)
- Юзеф Халлер, Иосиф Галлер (нем. Józef Haller von Hallenburg; 13 августа 1873, Юрчице, Австро-Венгрия — 4 июня 1960, Лондон) — офицер в составе австро-венгерской армии, польский генерал. (ru)
- Юзеф Галлер (пол. Józef Haller; 19 серпня 1873, с. Юрчиці поблизу міста Краків, Австро-Угорщина — 4 червня 1960, м. Лондон, Велика Британія) — польський військовик, воєначальник. Генерал (1919). Двоюрідний брат генерала Станіслава Галлера. (uk)
- Józef Haller von Hallenburg (13 August 1873 – 4 June 1960) was a lieutenant general of the Polish Army, a legionary in the Polish Legions, harcmistrz (the highest Scouting instructor rank in Poland), the president of the Polish Scouting and Guiding Association (ZHP), and a political and social activist. He was the cousin of Stanisław Haller. (en)
- Józef Haller von Hallenburg, född 13 augusti 1873 i Jurczyce (en by i Lillpolen i närheten av Kraków), död 4 juni 1960 i London, var en polsk politiker, general och ordförande i Polska Scoutförbundet. Haller har deltagit i första världskriget, där han ofta bytte sida samt i Polens befrielse efter första världskriget och i det polsk-sovjetiska kriget 1919-1921. Under andra världskriget, efter polska nederlaget, flydde han till Frankrike där han bistod general Władysław Sikorski i rekryteringen till polska väpnade styrkor, inför försvaret av Frankrike. Han reste också till USA för att värva polskättlingar. 1940-1943 hade Haller rollen som utbildningsminister i exilregeringen. (sv)
|