| dbo:abstract
|
- قانون الفضاء هو مجموعة القوانين التي تحكم الأنشطة ذات الصلة بالفضاء، وتشمل الاتفاقيات والقواعد والمبادئ الدولية والمحلية. تشمل معايير قانون الفضاء استكشاف الفضاء، والمسؤولية عن الأضرار، واستخدام الأسلحة، وجهود الإنقاذ، والحفاظ على البيئة، وتبادل المعلومات، والتقنيات الجديدة، والأخلاق. مجالات القانون الأخرى، مثل القانون الإداري، وقانون الملكية الفكرية، وقانون الحد من التسلح، وقانون التأمين، وقانون البيئة، والقانون الجنائي، والقانون التجاري، مدمجة أيضًا في قانون الفضاء. (ar)
- El dret espacial és un àmbit de la llei que regeix activitats governamentals amb lleis nacionals i internacionals a l'espai exterior. Els advocats internacionals han estat incapaços de posar-se d'acord en una definició uniforme del terme "espai exterior", encara que la majoria dels advocats estan d'acord que l'espai ultraterrestre generalment comença amb el menor altitud sobre el nivell del mar en el qual els objectes poden orbitar al voltant de la terra, aproximadament a 100 km. L'inici de l'esfera del dret espacial va començar amb el llançament del primer satèl·lit artificial del món per la Unió Soviètica l'octubre de 1957. Anomenat Spútnik 1, el satèl·lit va ser llançat com a part de l'Any Geofísic Internacional. Des de llavors, el dret espacial s'ha desenvolupat i ha assumit més importància a mesura que la humanitat ha arribat a utilitzar cada vegada més dels recursos basats en l'espai. (ca)
- Kosmické právo představuje mezinárodní právní řád platný pro působení v kosmickém prostoru. Jeho tvorba je v pravomoci Organizace spojených národů (OSN), která ustavila pro tyto účely zvláštní . Jedním z hlavních cílů kosmického práva je zabránit využívání kosmického prostoru k válečným přípravám. Ačkoli OSN podporuje mírové využití kosmu, nedosáhla dosud dohody o jeho výlučném používání k mírovým účelům. (cs)
- Το Δίκαιο του διαστήματος είναι νεότατος κλάδος του Διεθνούς Δικαίου που βρίσκεται ακόμη στο στάδιο διαμόρφωσης. Ο κλάδος αυτός περιλαμβάνει το σύνολο των νομικών εκείνων κανόνων που διέπουν ή θα διέπουν (μέχρι ολοκλήρωσης) το καθεστώς του ουράνιου χώρου. (Νομοθεσία διαστημικών πτήσεων, εγκατάστασης σταθμών, εκτόξευσης δορυφόρων, θέσεων - τροχιών τους κλπ.). Με την τρέχουσα αύξηση τέτοιων πτήσεων και εγκαταστάσεων πλήθους τεχνητών δορυφόρων, περί τη Γη, η δημιουργία αυτού του κλάδου κατέστη αναγκαία. Βασικές αρχές των διεθνών συνθηκών είναι ότι το Διάστημα απαγορεύεται να χρησιμοποιείται για εγκατάσταση όπλων και άλλους πολεμικούς σκοπούς, ότι όλα τα Κράτη πρέπει να έχουν πρόσβαση στο Διάστημα και στα ουράνια σώματα για ερευνητικούς/επιστημονικούς σκοπούς και ότι κανένα κράτος δεν μπορεί να θεμελιώσει δικαίωμα σε ουράνιο σώμα. (el)
- Weltraumrecht ist jener Teilbereich des Rechts, der einen Bezug zu nationalen und internationalen Aktivitäten im Weltraum hat. Rechtsquellen sind in erster Linie fünf internationale Verträge und fünf Resolutionen über anzuwendende Grundsätze der Vereinten Nationen. Darüber hinaus zählen zum Weltraumrecht zahlreiche weitere Verträge und Konventionen der UN und anderer internationaler Organisationen, Verträge zweier oder mehrerer Staaten, nationale Gesetze und Verordnungen, und Entscheidungen internationaler und nationaler Gerichte. Über die Definition des Begriffs „Weltraum“ konnte bislang keine Einigkeit erreicht werden, obwohl die meisten Juristen darin übereinstimmen, dass der Weltraum auf der Höhe der auch von der Fédération Aéronautique Internationale als Definition herangezogenen Kármán-Linie beginnt, das sind 100 Kilometer Höhe. Die NASA und die United States Air Force betrachten eine Höhe von mehr als 80 Kilometern als Weltraum, und in Ermangelung einer völkerrechtlich verbindlichen Definition kann jeder Staat die Abgrenzung von eigenem Luftraum und hoheitsfremdem Weltraum über seinem Staatsgebiet selbst vornehmen. Das Weltraumrecht war zunächst, auch nachdem erste Flugobjekte den Weltraum erreichten, nur ein Gegenstand abstrakter akademischer Erörterungen. Mit dem Start des ersten künstlichen Satelliten Sputnik 1 durch die Sowjetunion im Oktober 1957, während des Internationalen Geophysikalischen Jahres, erlangte es praktische Bedeutung. Seither folgte die Entwicklung des Weltraumrechts stetig dem technischen Fortschritt, von der Stationierung ziviler und militärischer Satelliten über die bemannte Raumfahrt, die Einrichtung ständig besetzter Raumstationen bis hin zu Fragen der Schadenshaftung und der Nutzung von Ressourcen im Weltraum. (de)
- El derecho espacial es una nueva rama jurídica que ha sido objeto de dudas y problemas, incluso en su denominación, pues unos autores la llaman derecho astronáutico, otros derecho interastral, derecho sideral, derecho interplanetario, derecho cosmonáutico y derecho extraterrestre, entre más expresiones. Esta nueva rama engloba todas las leyes nacionales e internacionales que controlan las actividades en el espacio exterior. Actualmente el derecho espacial se encuentra regulado por la Oficina de Naciones Unidas para Asuntos del Espacio Exterior (UNOOSA). El origen del derecho espacial coincide con el lanzamiento del primer satélite artificial llevado a cabo por la Unión Soviética en octubre de 1957. Dicho satélite, llamado Sputnik 1, formaba parte del proyecto llamado Año Geofísico Internacional. Desde entonces las operaciones en el espacio han aumentado drásticamente en número e importancia y con ellas el derecho espacial. (es)
- Space law is the body of law governing space-related activities, encompassing both international and domestic agreements, rules, and principles. Parameters of space law include space exploration, liability for damage, weapons use, rescue efforts, environmental preservation, information sharing, new technologies, and ethics. Other fields of law, such as administrative law, intellectual property law, , insurance law, environmental law, criminal law, and commercial law, are also integrated within the space law. The origins of space law date back to 1919, with international law recognizing each country's sovereignty over the airspace directly above their territory, later reinforced at the Chicago Convention in 1944. The onset of domestic space programs during the Cold War propelled the official creation of international space policy (i.e. the International Geophysical Year) initiated by the International Council of Scientific Unions. The Soviet Union's 1957 launch of the world's first artificial satellite, Sputnik 1, directly spurred the United States Congress to pass the Space Act, thus creating the National Aeronautics and Space Administration (NASA). Because space exploration required crossing transnational boundaries, it was during this era where space law became a field independent from traditional aerospace law. Since the Cold War, the Treaty on Principles Governing the Activities of States in the Exploration and Use of Outer Space, including the Moon and Other Celestial Bodies (the "Outer Space Treaty") and the International Telecommunication Union have served as the constitutional legal framework and set of principles and procedures constituting space law. Further, the United Nations Committee on the Peaceful Uses of Outer Space (COPUOS), along with its Legal and Scientific and Technical Subcommittees, are responsible for debating issues of international space law and policy. The United Nations Office for Outer Space Affairs (UNOOSA) serves as the secretariat of the committee and is promoting Access to Space for All through a wide range of conferences and capacity-building programs. Challenges that space law will continue to face in the future are fourfold—spanning across dimensions of domestic compliance, international cooperation, ethics, and the advent of scientific innovations. Furthermore, specific guidelines on the definition of airspace have yet to be universally determined. (en)
- Hukum ruang angkasa adalah sebuah wilayah dari hukum yang mengatur aktivitas pemerintahan negara dan hukum internasional di luar angkasa. (in)
- Le droit de l'espace, au sens strict, est la branche du droit international qui traite des activités des États dans l'espace dit « extra-atmosphérique ». Bien qu'il n'existe aucune limite entre l'espace aérien et l'espace cosmique (la limite atmosphérique n'étant pas reconnue en droit), les règles du droit de l'espace prévoient un régime spécifique pour les activités d'exploration et d'utilisation de l'espace « extra-atmosphérique ». Au sens large, le droit de l'espace comprend l'ensemble des règles relatives aux activités spatiales, y compris les règles de droit privé. (fr)
- Il diritto aerospaziale è l'insieme di norme del diritto internazionale (emanate dalle Nazioni Unite) che regolano il regime giuridico dello spazio, dei corpi celesti e di tutte le attività a essi collegate, inclusi il transito e lo stazionamento di veicoli e altri oggetti. Il perimetro delle norme del diritto spaziale include: l'esplorazione dello spazio, la responsabilità per i danni, l'uso delle armi, gli sforzi di salvataggio, la conservazione dell'ambiente, la condivisione delle informazioni, le nuove tecnologie e l'etica. (it)
- Prawo kosmiczne – dział prawa międzynarodowego zajmujący się wykorzystywaniem i użytkowaniem przestrzeni kosmicznej i ciał niebieskich. Za najważniejszą umowę międzynarodową w obrębie prawa kosmicznego uważa się Układ o zasadach działalności państw w zakresie badań i użytkowania przestrzeni kosmicznej łącznie z Księżycem i innymi ciałami niebieskimi (zwany też w skrócie Traktatem o przestrzeni kosmicznej) z 1967 roku. Prawo kosmiczne tworzone jest przez Komitet do spraw Pokojowego Wykorzystania Przestrzeni Kosmicznej (ang. Committee on the Peaceful Uses of Outer Space) założonego w 1959 roku rezolucją 1472 (XIV) Zgromadzenia Narodów Zjednoczonych z 12 grudnia. Sekretariatem Komitetu jest Biuro NZ ds. przestrzeni kosmicznej (United Nations Office for Outer Space Affairs). Do Komitetu należy 65 członków w tym Polska. Do podstawowych umów międzynarodowych dotyczących przestrzeni kosmicznej należą:
* Deklaracja zasad prawnych rządzących działalnością państw w zakresie badania i wykorzystywania przestrzeni kosmicznej Zgromadzenia Ogólnego ONZ z 13 grudnia 1963 r.
* Układ o zakazie prób broni nuklearnej w atmosferze, w przestrzeni kosmicznej i pod wodą z 5 sierpnia 1963 r.
* Układ o zasadach działalności państw w zakresie badań i użytkowania przestrzeni kosmicznej łącznie z Księżycem i innymi ciałami niebieskimi z 27 stycznia 1967 r.
* Umowa o ratowaniu kosmonautów, powrocie kosmonautów i zwrocie obiektów wypuszczonych w przestrzeń kosmiczną z 22 kwietnia 1968 r.
* Konwencja o międzynarodowej odpowiedzialności za szkody wyrządzone przez obiekty kosmiczne z 29 marca 1972 r.
* Konwencja o rejestracji obiektów wypuszczonych w przestrzeń kosmiczną z 14 stycznia 1975 r.
* Konwencja o przekazywaniu i wykorzystywaniu danych ze zdalnego badania Ziemi z kosmosu z 19 maja 1978 r.
* Układ normujący działalność państw na Księżycu i innych ciałach niebieskich z 18 grudnia 1979 r.
* Rezolucja Zgromadzenia Ogólnego ONZ 51/122 z 13 grudnia 1996 r. w sprawie międzynarodowej współpracy w badaniu i wykorzystaniu przestrzeni kosmicznej, ukierunkowanej na korzyści i interesy wszystkich państw, a w szczególności potrzeby państw rozwijających się. W ramach RWPG powstało Porozumienie o współpracy w dziedzinie badań i wykorzystania przestrzeni kosmicznej w celach pokojowych sporządzone w Moskwie 13 lipca 1976 r. Opracowano także wiele zasad prawnych traktujących między innymi o wykorzystaniu przestrzeni kosmicznej, wykorzystania energii nuklearnej w przestrzeni kosmicznej, wykorzystywania sztucznych satelitów, współpracy wszystkich państw w dziedzinie badania i wykorzystywania kosmosu. Przestrzeń kosmiczna jest dobrem wspólnym i może być użytkowana tylko w celach pokojowych. Państwa ponoszą międzynarodową odpowiedzialność za swą działalność w kosmosie, między innymi za obiekty tam wysłane. Konwencja z 1972 roku przyjmuje zasadę odpowiedzialności absolutnej państwa wypuszczającego obiekt kosmiczny za szkodę wyrządzoną na powierzchni ziemi lub statkowi powietrznemu. Państwo, które poniesie szkodę lub którego obywatele lub osoby prawne poniosą szkodę, może przedstawić roszczenie o odszkodowanie. Zakazane jest przez prawo międzynarodowe zakładanie baz wojskowych, fortyfikacji, przeprowadzania manewrów wojskowych, wypróbowania jakichkolwiek rodzajów broni na ciałach niebieskich (układ o zakazie prób broni nuklearnej w atmosferze, w przestrzeni kosmicznej i pod wodą z 5 sierpnia 1963 r., rozszerzony w traktacie z 1967 roku o zakaz wprowadzania na orbity okołoziemskie obiektów przenoszących broń jądrową lub jakiekolwiek inne rodzaje broni masowego rażenia). Normy regulujące zasady współpracy państw w kwestii ratownictwa uznają kosmonautów za wysłanników ludzkości i nakazują udzielenia im wszelkiej możliwej pomocy (umowa o ratowaniu kosmonautów, powrocie kosmonautów i zwrocie obiektów wypuszczonych w przestrzeń kosmiczną podpisana w 1968 roku). Ogólnie przyjęte jest, że przestrzeń kosmiczna rozpoczyna się od 90 do 100 km od powierzchni Ziemi, ponieważ najniższe punkty orbit sztucznych satelitów Ziemi położone są właśnie na wysokości około 90 km (linia Kármána). W ramach międzynarodowego prawa kosmicznego zawiera się także współpraca międzynarodowa dotycząca telekomunikacji oraz teledetekcji (Międzynarodowy Związek Telekomunikacyjny – ITU). Globalny system łączności satelitarnej zapewniają: Międzynarodowa Organizacja Łączności Satelitarnej powstała na podstawie umowy podpisanej w 1964 roku w Waszyngtonie – INTELSAT, INMARSAT – Międzynarodowa Organizacja Morskiej Łączności Satelitarnej. Sztuczne satelity Ziemi mogą być też wykorzystywane w meteorologii (WMO – Światowa Organizacja Meteorologiczna), geodezji czy kartografii. W 1973 roku Międzynarodowy Związek Telekomunikacyjny uznał częstotliwości radiowe i orbitę geostacjonarną za ograniczone zasoby naturalne, które muszą być wykorzystywane efektywnie i ekonomicznie. (pl)
- 宇宙法（うちゅうほう、英: Space Law）は、宇宙空間とその利用に関する国内法および国際法（国際宇宙法）の総称。国際宇宙法は、主に1959年、国際連合総会決議1472号に基づいて設置された国際連合宇宙空間平和利用委員会（United Nations Committee on the Peaceful Uses of Outer Space、COPUOS）の法律小委員会が所掌して作られたもので、1967年の宇宙条約を基本にして「宇宙5条約」または「国連宇宙5条約 」とも呼ばれる5個の条約からなっている。 (ja)
- Rymdlagstiftning är de lagar som gäller i rymden. Lagstiftning rörande rymden initierades sedan Sovjetunionen skjutit upp Sputnik 1 år 1957. (sv)
- Международное космическое право — отрасль международного права, совокупность международно-правовых норм и принципов, которые регулируют отношения между государствами и международными организациями по исследованию и использованию космического пространства, Луны и других небесных тел, а также устанавливают международно-правовой режим космического пространства (включая небесные тела). (ru)
- 太空法是有關於規範人類在太空活動的系列國際法的統稱。也是世界各国所普遍接受的作为对其和其公民在外层空间和其他星球上的活动作出规范的具有强制性的国际法规。但是外层空间的界限还没有确立，通常指的是在地球大气层之外的，一个无动力装置的人造物体能在其轨道上停留的区域，一般意义上是距离地表约110至160公里以上。 人類於1957年開始就擁有了離開地球大氣層的實力，然而這樣的行為又使得人類迫切需要製定一些條款來協調不斷出現的太空活動。從一開始，政治家和法律學家們就堅決地認為地球上的國際關係需要一定的法律規範，其基本想法是，它們也將同時適用於大氣層以外的所有活動，或者說是，在宇宙中不應該存在有任何的法律空白區域。太空法的制定也或多或少地參考了和平利用海洋以及南極洲協定的相關條款。 (zh)
- Міжнародне космічне право — підгалузь міжнародного публічного права, сукупність міжнародно-правових принципів та норм, які встановлюють режим космічного простору та небесних тіл і регулюють відносини між державами, міжнародними організаціями і комерційними фірмами у зв'язку з дослідженнями і використанням космосу. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- قانون الفضاء هو مجموعة القوانين التي تحكم الأنشطة ذات الصلة بالفضاء، وتشمل الاتفاقيات والقواعد والمبادئ الدولية والمحلية. تشمل معايير قانون الفضاء استكشاف الفضاء، والمسؤولية عن الأضرار، واستخدام الأسلحة، وجهود الإنقاذ، والحفاظ على البيئة، وتبادل المعلومات، والتقنيات الجديدة، والأخلاق. مجالات القانون الأخرى، مثل القانون الإداري، وقانون الملكية الفكرية، وقانون الحد من التسلح، وقانون التأمين، وقانون البيئة، والقانون الجنائي، والقانون التجاري، مدمجة أيضًا في قانون الفضاء. (ar)
- Kosmické právo představuje mezinárodní právní řád platný pro působení v kosmickém prostoru. Jeho tvorba je v pravomoci Organizace spojených národů (OSN), která ustavila pro tyto účely zvláštní . Jedním z hlavních cílů kosmického práva je zabránit využívání kosmického prostoru k válečným přípravám. Ačkoli OSN podporuje mírové využití kosmu, nedosáhla dosud dohody o jeho výlučném používání k mírovým účelům. (cs)
- Hukum ruang angkasa adalah sebuah wilayah dari hukum yang mengatur aktivitas pemerintahan negara dan hukum internasional di luar angkasa. (in)
- Le droit de l'espace, au sens strict, est la branche du droit international qui traite des activités des États dans l'espace dit « extra-atmosphérique ». Bien qu'il n'existe aucune limite entre l'espace aérien et l'espace cosmique (la limite atmosphérique n'étant pas reconnue en droit), les règles du droit de l'espace prévoient un régime spécifique pour les activités d'exploration et d'utilisation de l'espace « extra-atmosphérique ». Au sens large, le droit de l'espace comprend l'ensemble des règles relatives aux activités spatiales, y compris les règles de droit privé. (fr)
- Il diritto aerospaziale è l'insieme di norme del diritto internazionale (emanate dalle Nazioni Unite) che regolano il regime giuridico dello spazio, dei corpi celesti e di tutte le attività a essi collegate, inclusi il transito e lo stazionamento di veicoli e altri oggetti. Il perimetro delle norme del diritto spaziale include: l'esplorazione dello spazio, la responsabilità per i danni, l'uso delle armi, gli sforzi di salvataggio, la conservazione dell'ambiente, la condivisione delle informazioni, le nuove tecnologie e l'etica. (it)
- 宇宙法（うちゅうほう、英: Space Law）は、宇宙空間とその利用に関する国内法および国際法（国際宇宙法）の総称。国際宇宙法は、主に1959年、国際連合総会決議1472号に基づいて設置された国際連合宇宙空間平和利用委員会（United Nations Committee on the Peaceful Uses of Outer Space、COPUOS）の法律小委員会が所掌して作られたもので、1967年の宇宙条約を基本にして「宇宙5条約」または「国連宇宙5条約 」とも呼ばれる5個の条約からなっている。 (ja)
- Rymdlagstiftning är de lagar som gäller i rymden. Lagstiftning rörande rymden initierades sedan Sovjetunionen skjutit upp Sputnik 1 år 1957. (sv)
- Международное космическое право — отрасль международного права, совокупность международно-правовых норм и принципов, которые регулируют отношения между государствами и международными организациями по исследованию и использованию космического пространства, Луны и других небесных тел, а также устанавливают международно-правовой режим космического пространства (включая небесные тела). (ru)
- 太空法是有關於規範人類在太空活動的系列國際法的統稱。也是世界各国所普遍接受的作为对其和其公民在外层空间和其他星球上的活动作出规范的具有强制性的国际法规。但是外层空间的界限还没有确立，通常指的是在地球大气层之外的，一个无动力装置的人造物体能在其轨道上停留的区域，一般意义上是距离地表约110至160公里以上。 人類於1957年開始就擁有了離開地球大氣層的實力，然而這樣的行為又使得人類迫切需要製定一些條款來協調不斷出現的太空活動。從一開始，政治家和法律學家們就堅決地認為地球上的國際關係需要一定的法律規範，其基本想法是，它們也將同時適用於大氣層以外的所有活動，或者說是，在宇宙中不應該存在有任何的法律空白區域。太空法的制定也或多或少地參考了和平利用海洋以及南極洲協定的相關條款。 (zh)
- Міжнародне космічне право — підгалузь міжнародного публічного права, сукупність міжнародно-правових принципів та норм, які встановлюють режим космічного простору та небесних тіл і регулюють відносини між державами, міжнародними організаціями і комерційними фірмами у зв'язку з дослідженнями і використанням космосу. (uk)
- El dret espacial és un àmbit de la llei que regeix activitats governamentals amb lleis nacionals i internacionals a l'espai exterior. Els advocats internacionals han estat incapaços de posar-se d'acord en una definició uniforme del terme "espai exterior", encara que la majoria dels advocats estan d'acord que l'espai ultraterrestre generalment comença amb el menor altitud sobre el nivell del mar en el qual els objectes poden orbitar al voltant de la terra, aproximadament a 100 km. (ca)
- Weltraumrecht ist jener Teilbereich des Rechts, der einen Bezug zu nationalen und internationalen Aktivitäten im Weltraum hat. Rechtsquellen sind in erster Linie fünf internationale Verträge und fünf Resolutionen über anzuwendende Grundsätze der Vereinten Nationen. Darüber hinaus zählen zum Weltraumrecht zahlreiche weitere Verträge und Konventionen der UN und anderer internationaler Organisationen, Verträge zweier oder mehrerer Staaten, nationale Gesetze und Verordnungen, und Entscheidungen internationaler und nationaler Gerichte. (de)
- Το Δίκαιο του διαστήματος είναι νεότατος κλάδος του Διεθνούς Δικαίου που βρίσκεται ακόμη στο στάδιο διαμόρφωσης. Ο κλάδος αυτός περιλαμβάνει το σύνολο των νομικών εκείνων κανόνων που διέπουν ή θα διέπουν (μέχρι ολοκλήρωσης) το καθεστώς του ουράνιου χώρου. (Νομοθεσία διαστημικών πτήσεων, εγκατάστασης σταθμών, εκτόξευσης δορυφόρων, θέσεων - τροχιών τους κλπ.). (el)
- El derecho espacial es una nueva rama jurídica que ha sido objeto de dudas y problemas, incluso en su denominación, pues unos autores la llaman derecho astronáutico, otros derecho interastral, derecho sideral, derecho interplanetario, derecho cosmonáutico y derecho extraterrestre, entre más expresiones. Esta nueva rama engloba todas las leyes nacionales e internacionales que controlan las actividades en el espacio exterior. Actualmente el derecho espacial se encuentra regulado por la Oficina de Naciones Unidas para Asuntos del Espacio Exterior (UNOOSA). (es)
- Space law is the body of law governing space-related activities, encompassing both international and domestic agreements, rules, and principles. Parameters of space law include space exploration, liability for damage, weapons use, rescue efforts, environmental preservation, information sharing, new technologies, and ethics. Other fields of law, such as administrative law, intellectual property law, , insurance law, environmental law, criminal law, and commercial law, are also integrated within the space law. (en)
- Prawo kosmiczne – dział prawa międzynarodowego zajmujący się wykorzystywaniem i użytkowaniem przestrzeni kosmicznej i ciał niebieskich. Za najważniejszą umowę międzynarodową w obrębie prawa kosmicznego uważa się Układ o zasadach działalności państw w zakresie badań i użytkowania przestrzeni kosmicznej łącznie z Księżycem i innymi ciałami niebieskimi (zwany też w skrócie Traktatem o przestrzeni kosmicznej) z 1967 roku. Do podstawowych umów międzynarodowych dotyczących przestrzeni kosmicznej należą: (pl)
|
_-_first_page.jpg?width=300)
_-_first_page.jpg){kind=link}
_-_first_page.jpg){kind=link}
