| dbo:abstract
|
- La biogeografia d'illes és un camp científic dins la biogeografia que estableix i explica els factors que afecten la biodiversitat de comunitats naturals aïllades. Aquest camp d'estudi va ser iniciat a la dècada de 1960 pels ecòlegs Robert MacArthur i Edward Osborne Wilson que encunyaren aquest terme per a referir-se a les prediccions sobre el nombre d'espècies que podrien existir en una illa tot just creada. El concepte d'illa va eixamplar-se a qualsevol hàbitat envoltat per àrees inadequades per a les espècies. Pot ser que no siguin veritables illes envoltades pel mar, sinó també muntanyes envoltades per deserts, llacs envoltats per la terra ferma o encara reserves naturals circumdades per infraestructures o paisatges humans, difícils de travessar per moltes espècies. Un cas especial formen moltes reserves naturals: es va palesar que la mera protecció no és suficient com que comporta entre d'altres el risc de degeneració genètica per excessiva consanguinitat, si no hi ha cap passadissos ecològics. (ca)
- Inselbiogeographie ist ein Teilgebiet der Biogeographie, das stark auf Komponenten der Ökologie und der Evolutionsbiologie fußt. Sie beschreibt und analysiert das Artengleichgewicht, das sich zwischen Zuwandern und Aussterben auf Inseln oder inselhaft verbreiteten sonstigen Ökosystemen einstellt. Die Inselbiogeographie basiert letztlich auf Untersuchungen von Mitte des 19. Jahrhunderts, namentlich von Alfred Russel Wallace. In ihrer modernen und teilweise mathematischen Form wurde sie im dritten Viertel des 20. Jahrhunderts von Robert H. MacArthur und Edward O. Wilson entwickelt und in der Zwischenzeit weiter ausgebaut. Die Kernaussage ist in vereinfachter Form, dass Inseln, die nahe am Herkunftsgebiet der besiedelnden Arten liegen, zu vergleichsweise höheren Artenzahlen tendieren als solche, die weiter entfernt vom Herkunftsgebiet liegen. Ferner beherbergen größere Inseln im Gleichgewichtszustand eine größere Artenzahl als kleinere Inseln (Arten-Areal-Beziehung). Diese Erkenntnisse haben auch erhebliche Bedeutung für den praktischen Arten- und Biotopschutz. In dem Modell der Inselbiogeographie hat die Konnektivität als Funktion von Größe und Anordnung einzelner Patches eine entscheidende Rolle: der Genfluss wird durch diese Korridore gewährleistet und die Wahrscheinlichkeit des Aussterbens einer Art sinkt erheblich. Reale Korridore hängen in ihrer Ausprägung und Funktion stark mit dem jeweils betrachteten Organismus zusammen. (de)
- La biogeografía de islas es un campo dentro de la biogeografía que establece y explica los factores que afectan la riqueza de las especies de comunidades naturales aisladas. En este contexto una isla puede ser cualquier área de hábitat rodeado por áreas inadecuadas para las especies; pueden no ser islas verdaderas rodeadas por el océano, sino también, montañas rodeadas por desiertos, lagos rodeados por la tierra firme, fragmentos de bosques rodeados por paisajes alterados por los humanos. Este campo de estudio fue creado en los años 60 por los ecólogos Robert MacArthur y E. O. Wilson quienes acuñaron el término teoría de la biogeografía de islas para referirse a las predicciones acerca del número de especies que podrían existir en una isla recién creada. (es)
- Insular biogeography or island biogeography is a field within biogeography that examines the factors that affect the species richness and diversification of isolated natural communities. The theory was originally developed to explain the pattern of the species–area relationship occurring in oceanic islands. Under either name it is now used in reference to any ecosystem (present or past) that is isolated due to being surrounded by unlike ecosystems, and has been extended to mountain peaks, seamounts, oases, fragmented forests, and even natural habitats isolated by human land development. The field was started in the 1960s by the ecologists Robert H. MacArthur and E. O. Wilson, who coined the term island biogeography in their inaugural contribution to Princeton's Monograph in Population Biology series, which attempted to predict the number of species that would exist on a newly created island. (en)
- La biogeografia insulare è un campo d'indagine della biogeografia che esamina i fattori che condizionano la ricchezza di specie animali e vegetali entro comunità naturali geograficamente isolate. (it)
- De eilandbiogeografie is de studie naar het verband tussen de biodiversiteit van een eiland en de combinatie van de oppervlakte van dat eiland en de afstand van dat eiland tot het vasteland. De eilandtheorie werd in 1967 in het boek The Theory of Island Biogeography van Robert H. MacArthur en Edward O. Wilson voor het eerst gepubliceerd. (nl)
- 島嶼生物学（とうしょせいぶつがく）とは、島に生息する生物に関する生物地理学（生物学・地理学の学際研究分野）である。島嶼生物学は、生物の適応・進化・種多様性・個体数などについて生態学分野の研究を含み、生態学がかなりの部分を担っている。島嶼生態学もほぼ同じ意味で用いられる。 島には他所で見られない珍しい生物が存在する事が多い。その例として、ダーウィンが進化論の説明に用いたガラパゴス諸島は特に著名である。一方、その特異性のために、環境の悪化や外来種の移入などにより、絶滅の危機にさらされやすい弱い生態系である。 (ja)
- Biogeografia wysp – część ekologii dotycząca rozmieszczenia i liczebności gatunków na wyspach ekologicznych – obszarach z granicami, na których istnieje bariera ekologiczna utrudniająca migrację organizmów, co prowadzi do powstawania odizolowanych ekosystemów o strukturze zależnej od wielu czynników biotycznych i abiotycznych. W tym przypadku pojęcie „bariery ekologiczne” oznacza takie przeszkody utrudniające przemieszczanie się organizmów, jak łańcuchy górskie, szerokie pasy wody dla zwierząt lądowych, duże obszary rolne (bez zadrzewień śródpolnych) i ogrodzone sady, tereny zabudowane i autostrady. W ekologii o pojawieniu się bariery ekologicznej mówi się również w przypadku wystąpienia innych czynników powodujących izolację rozrodczą, takich jak zanik kontaktów w wyniku przyjęcia przez grupy organizmów jednego gatunku różnych strategii ekologicznych (np. różne pory aktywności, różne preferencje pokarmowe, różne pory kwitnienia roślin). Klasycznymi przykładami wysp ekologicznych są wyspy oceaniczne o zróżnicowanej powierzchni i różnej odległości od innych wysp i kontynentu. Szybkość i kierunek zmian liczby gatunków istniejących na wyspie zależy od dwóch wielkości: liczby nowych gatunków pojawiających się w jednostce czasu (imigracja, specjacja) i liczby gatunków ubywających w tym samym okresie (emigracja, ekstynkcja). Obie wielkości – zrównoważone (zob. klimaks) lub niezrównoważone (np. w okresie sukcesji pierwotnej albo wtórnej – po klęskach żywiołowych lub innych zakłóceniach równowagi biocenotycznej) – zależą od wielu czynników, m.in. od odległości wyspy od zewnętrznego źródła nowych gatunków, zróżnicowania siedlisk na wyspie, zróżnicowania gatunków na obszarze źródłowym, współczynników śmiertelności (d) i rozrodczości (b) poszczególnych imigrantów (b i d zależą od cech gatunku oraz biotycznych i abiotycznych czynników ekologicznych). (pl)
- Biogeografia insular ou biogeografia de ilhas é um campo de estudo da biogeografia que procura estabelecer e explicar os fatores que afetam a riqueza de espécies de uma determinada comunidade isolada numa ilha.Este campo de estudo surgiu nos anos 60 pelos ecólogos Robert MacArthur e E.O. Wilson, que criaram a teoria da biogeografia insular ou teoria da biogeografia de ilhas, teoria esta que tentava prever o número de espécies que existiriam ou viriam a existir numa ilha recém-criada. Atualmente a teoria não se resume apenas a ilhas oceânicas, mas também em referência a qualquer habitat que esteja isolado por um ambiente inadequado às espécies presentes na “ilha”, como montanhas rodeadas por desertos, lagos rodeados por terra seca ou florestas fragmentadas rodeadas por paisagens alteradas pelo homem, clareiras em uma floresta isoladas por árvores etc. (pt)
- Ö-teorin även kallad ö-biografisk jämviktsteori eller ö-ekologi, är en ekologisk teori som behandlar artrikedom, artspridning och mångfald. Teorin grundades i slutet av 1960-talet av forskarna MacArthur och Wilson. Teorin utvecklades genom att man studerade och sammanställde fakta över artantalet av diverse växter och djur på olika, ofta mycket isolerade, oceaniska öar. Teorin blev banbrytande, delvis på grund av idén att arter i ekologiska samhällen inte är statiska utan befinner sig i en konstant dynamisk omvandling, och dessutom att det finns ett samband mellan artrikedomen och habitatens areal. Det var visserligen redan känt att artantalet minskar ju längre från fastlandet en ö ligger, oavsett om ön är stor eller liten (Wallace, 1869). Men MacArthur och Wilson sammanfattade observationerna till en modell som bygger på att artrikedomen bland fåglar på en ö beror på att de olika fåglarnas ankomst respektive utdöende på varje ö ställer in sig på en jämviktsnivå som är beroende av öns storlek och avstånd till fastlandet. Sambanden bygger på att utdöendet är arealberoende medan nykolonisationen är beroende av isolationsgraden. I denna teori finns antagandet om att artrikedom bestäms av ett dynamiskt ekvilibrium, en balans mellan lokalt utdöende och immigration. (sv)
- Модели островной биогеографии (англ. island biogeography) были предложены Робертом Макартуром и Э. О. Уилсоном (1967) для объяснения того факта, что на каждом из K островов, входящих в состав архипелага, обитает меньше видов, чем на равной по площади территории на материке в тех же местах обитания. S1, S2, S3 … Sk 0 числа видов на той же территории материка и меньше P, где P — общее число видов данной группы, обитающих на данной территории, видовой фонд, из которого пополняются виды для заселения материка и/или перераспределения видов внутри материка. (ru)
- 岛屿生物地理学是生物地理学中的一个领域，它研究孤立的自然群落中物种丰富度和多样性的影响因素。该理论最初是为了解释海岛上的物种-面积关系的模式而发展起来的。现在，该学科研究的“岛屿”可以指任何（在当前或过去）被异质的生态系统包围而孤立的生态系统，其范畴已扩展至山峰、海底山、綠洲、破碎的森林，甚至因人类的土地开发而孤立的自然栖息地。该领域由生态学家罗伯特·麦克阿瑟和艾德華·威爾森于1960年代肇始，他们在普林斯顿种群生物学专著系列的开篇之作中提出了“岛屿生物地理学”一词，这一专著系列试图预测一个新的岛屿上将会出现的物种数量。 (zh)
- Моделі острівної біогеографії (англ. island biogeography) були запропоновані Робертом Макартуром і Е. О. Вілсоном (1967) для пояснення того факту, що на кожному з K островів, що входять до складу архіпелага, мешкає менше видів, ніж на тій же території, що входить до складу материка, з тими ж . S1, S2, S3 … Sk 0 числа видів на тій же території материка і менше P, де P — загальне число видів даної групи, що мешкають на даній території, видовий фонд, з якого рекрутуються види для заселення островів і/або перерозподілу всередині материка. (uk)
|
| dbo:thumbnail
| |
| dbo:wikiPageID
| |
| dbo:wikiPageLength
|
- 15755 (xsd:nonNegativeInteger)
|
| dbo:wikiPageRevisionID
| |
| dbo:wikiPageWikiLink
| |
| dbp:wikiPageUsesTemplate
| |
| dcterms:subject
| |
| gold:hypernym
| |
| rdf:type
| |
| rdfs:comment
|
- La biogeografía de islas es un campo dentro de la biogeografía que establece y explica los factores que afectan la riqueza de las especies de comunidades naturales aisladas. En este contexto una isla puede ser cualquier área de hábitat rodeado por áreas inadecuadas para las especies; pueden no ser islas verdaderas rodeadas por el océano, sino también, montañas rodeadas por desiertos, lagos rodeados por la tierra firme, fragmentos de bosques rodeados por paisajes alterados por los humanos. Este campo de estudio fue creado en los años 60 por los ecólogos Robert MacArthur y E. O. Wilson quienes acuñaron el término teoría de la biogeografía de islas para referirse a las predicciones acerca del número de especies que podrían existir en una isla recién creada. (es)
- La biogeografia insulare è un campo d'indagine della biogeografia che esamina i fattori che condizionano la ricchezza di specie animali e vegetali entro comunità naturali geograficamente isolate. (it)
- De eilandbiogeografie is de studie naar het verband tussen de biodiversiteit van een eiland en de combinatie van de oppervlakte van dat eiland en de afstand van dat eiland tot het vasteland. De eilandtheorie werd in 1967 in het boek The Theory of Island Biogeography van Robert H. MacArthur en Edward O. Wilson voor het eerst gepubliceerd. (nl)
- 島嶼生物学（とうしょせいぶつがく）とは、島に生息する生物に関する生物地理学（生物学・地理学の学際研究分野）である。島嶼生物学は、生物の適応・進化・種多様性・個体数などについて生態学分野の研究を含み、生態学がかなりの部分を担っている。島嶼生態学もほぼ同じ意味で用いられる。 島には他所で見られない珍しい生物が存在する事が多い。その例として、ダーウィンが進化論の説明に用いたガラパゴス諸島は特に著名である。一方、その特異性のために、環境の悪化や外来種の移入などにより、絶滅の危機にさらされやすい弱い生態系である。 (ja)
- Модели островной биогеографии (англ. island biogeography) были предложены Робертом Макартуром и Э. О. Уилсоном (1967) для объяснения того факта, что на каждом из K островов, входящих в состав архипелага, обитает меньше видов, чем на равной по площади территории на материке в тех же местах обитания. S1, S2, S3 … Sk 0 числа видов на той же территории материка и меньше P, где P — общее число видов данной группы, обитающих на данной территории, видовой фонд, из которого пополняются виды для заселения материка и/или перераспределения видов внутри материка. (ru)
- 岛屿生物地理学是生物地理学中的一个领域，它研究孤立的自然群落中物种丰富度和多样性的影响因素。该理论最初是为了解释海岛上的物种-面积关系的模式而发展起来的。现在，该学科研究的“岛屿”可以指任何（在当前或过去）被异质的生态系统包围而孤立的生态系统，其范畴已扩展至山峰、海底山、綠洲、破碎的森林，甚至因人类的土地开发而孤立的自然栖息地。该领域由生态学家罗伯特·麦克阿瑟和艾德華·威爾森于1960年代肇始，他们在普林斯顿种群生物学专著系列的开篇之作中提出了“岛屿生物地理学”一词，这一专著系列试图预测一个新的岛屿上将会出现的物种数量。 (zh)
- Моделі острівної біогеографії (англ. island biogeography) були запропоновані Робертом Макартуром і Е. О. Вілсоном (1967) для пояснення того факту, що на кожному з K островів, що входять до складу архіпелага, мешкає менше видів, ніж на тій же території, що входить до складу материка, з тими ж . S1, S2, S3 … Sk 0 числа видів на тій же території материка і менше P, де P — загальне число видів даної групи, що мешкають на даній території, видовий фонд, з якого рекрутуються види для заселення островів і/або перерозподілу всередині материка. (uk)
- La biogeografia d'illes és un camp científic dins la biogeografia que estableix i explica els factors que afecten la biodiversitat de comunitats naturals aïllades. Aquest camp d'estudi va ser iniciat a la dècada de 1960 pels ecòlegs Robert MacArthur i Edward Osborne Wilson que encunyaren aquest terme per a referir-se a les prediccions sobre el nombre d'espècies que podrien existir en una illa tot just creada. El concepte d'illa va eixamplar-se a qualsevol hàbitat envoltat per àrees inadequades per a les espècies. Pot ser que no siguin veritables illes envoltades pel mar, sinó també muntanyes envoltades per deserts, llacs envoltats per la terra ferma o encara reserves naturals circumdades per infraestructures o paisatges humans, difícils de travessar per moltes espècies. Un cas especial for (ca)
- Inselbiogeographie ist ein Teilgebiet der Biogeographie, das stark auf Komponenten der Ökologie und der Evolutionsbiologie fußt. Sie beschreibt und analysiert das Artengleichgewicht, das sich zwischen Zuwandern und Aussterben auf Inseln oder inselhaft verbreiteten sonstigen Ökosystemen einstellt. (de)
- Insular biogeography or island biogeography is a field within biogeography that examines the factors that affect the species richness and diversification of isolated natural communities. The theory was originally developed to explain the pattern of the species–area relationship occurring in oceanic islands. Under either name it is now used in reference to any ecosystem (present or past) that is isolated due to being surrounded by unlike ecosystems, and has been extended to mountain peaks, seamounts, oases, fragmented forests, and even natural habitats isolated by human land development. The field was started in the 1960s by the ecologists Robert H. MacArthur and E. O. Wilson, who coined the term island biogeography in their inaugural contribution to Princeton's Monograph in Population Biol (en)
- Biogeografia insular ou biogeografia de ilhas é um campo de estudo da biogeografia que procura estabelecer e explicar os fatores que afetam a riqueza de espécies de uma determinada comunidade isolada numa ilha.Este campo de estudo surgiu nos anos 60 pelos ecólogos Robert MacArthur e E.O. Wilson, que criaram a teoria da biogeografia insular ou teoria da biogeografia de ilhas, teoria esta que tentava prever o número de espécies que existiriam ou viriam a existir numa ilha recém-criada. (pt)
- Biogeografia wysp – część ekologii dotycząca rozmieszczenia i liczebności gatunków na wyspach ekologicznych – obszarach z granicami, na których istnieje bariera ekologiczna utrudniająca migrację organizmów, co prowadzi do powstawania odizolowanych ekosystemów o strukturze zależnej od wielu czynników biotycznych i abiotycznych. W tym przypadku pojęcie „bariery ekologiczne” oznacza takie przeszkody utrudniające przemieszczanie się organizmów, jak łańcuchy górskie, szerokie pasy wody dla zwierząt lądowych, duże obszary rolne (bez zadrzewień śródpolnych) i ogrodzone sady, tereny zabudowane i autostrady. W ekologii o pojawieniu się bariery ekologicznej mówi się również w przypadku wystąpienia innych czynników powodujących izolację rozrodczą, takich jak zanik kontaktów w wyniku przyjęcia przez g (pl)
- Ö-teorin även kallad ö-biografisk jämviktsteori eller ö-ekologi, är en ekologisk teori som behandlar artrikedom, artspridning och mångfald. Teorin grundades i slutet av 1960-talet av forskarna MacArthur och Wilson. Teorin utvecklades genom att man studerade och sammanställde fakta över artantalet av diverse växter och djur på olika, ofta mycket isolerade, oceaniska öar. Teorin blev banbrytande, delvis på grund av idén att arter i ekologiska samhällen inte är statiska utan befinner sig i en konstant dynamisk omvandling, och dessutom att det finns ett samband mellan artrikedomen och habitatens areal. Det var visserligen redan känt att artantalet minskar ju längre från fastlandet en ö ligger, oavsett om ön är stor eller liten (Wallace, 1869). Men MacArthur och Wilson sammanfattade observation (sv)
|
| rdfs:label
|
- Biogeografia d'illes (ca)
- Inselbiogeographie (de)
- Biogeografía de islas (es)
- Insular biogeography (en)
- Biogeografia insulare (it)
- 島嶼生物学 (ja)
- Eilandbiogeografie (nl)
- Biogeografia insular (pt)
- Biogeografia wysp (pl)
- Теория островной биогеографии (ru)
- Ö-teorin (sv)
- 岛屿生物地理学 (zh)
- Теорія острівної біогеографії (uk)
|
| owl:sameAs
| |
| prov:wasDerivedFrom
| |
| foaf:depiction
| |
| foaf:isPrimaryTopicOf
| |
| is dbo:nonFictionSubject
of | |
| is dbo:wikiPageRedirects
of | |
| is dbo:wikiPageWikiLink
of | |
| is dbp:subject
of | |
| is rdfs:seeAlso
of | |
| is foaf:primaryTopic
of | |
.png?width=300)
.png){kind=link}
.png){kind=link}
.png){kind=link}
.png){kind=link}