| dbo:abstract
|
- Tuťiangjenský zavlažovací systém je rozsáhlý systém zavlažování, který se nachází v čínské provincii S’-čchuan. Jeho počátky sahají až do 3. století př. n. l. Systém je dodnes funkční a a tvoří jednu z důležitých ukázek starobylé čínské vynalézavosti a vyspělosti. Zavlažovací systém byl společně s pohořím Čching-čcheng roku 2000 zařazen na Seznam světového dědictví UNESCO. (cs)
- Das Dujiangyan-Bewässerungssystem liegt in der Nähe der Stadt Dujiangyan, die 60 km nordwestlich des Stadtzentrums von Chengdu an der Stelle liegt, wo sich der Min-Fluss (岷江; Pinyin: Mín Jiāng) aus dem Hügelland in die Ebene von Chengdu ergießt. Es ist ein Stauwehrsystem, das seit 2.300 Jahren den Fluss Min kontrolliert und große Wassermengen zur Bewässerung des Roten Beckens abzweigt. Die Anlagen wurden von 256 v. Chr. bis 251 v. Chr. unter dem Qin-Verwalter Lǐ Bīng (李冰) und seinem Sohn erbaut. 2006 wurden sie durch die neue Zipingpu-Talsperre ergänzt. Seit 2000 ist Dujiangyan gemeinsam mit dem Qingcheng Shan in die UNESCO-Liste des Weltkulturerbes aufgenommen. Seit 1982 steht es auf der Liste der Denkmäler der Volksrepublik China. Andere unter Denkmalschutz stehende antike Wasserbauprojekte in China sind zum Beispiel der Zheng-Guo-Kanal und der Ling-Kanal. (de)
- The Dujiangyan (Chinese: 都江堰; pinyin: Dūjiāngyàn) is an ancient irrigation system in Dujiangyan City, Sichuan, China. Originally constructed around 256 BC by the State of Qin as an irrigation and flood control project, it is still in use today. The system's infrastructure develops on the Min River (Minjiang), the longest tributary of the Yangtze. The area is in the west part of the Chengdu Plain, between the Sichuan Basin and the Tibetan Plateau. Originally, the Min would rush down from the Min Mountains and slow down abruptly after reaching the Chengdu Plain, filling the watercourse with silt, thus making the nearby areas extremely prone to floods. King Zhao of Qin commissioned the project, and the construction of the Dujiangyan harnessed the river using a new method of channeling and dividing the water rather than simply damming it. The water management scheme is still in use today to irrigate over 5,300 km2 (2,000 sq mi) of land in the region. The Dujiangyan, the Zhengguo Canal in Shaanxi and the Lingqu Canal in Guangxi are collectively known as the "three great hydraulic engineering projects of the Qin." (en)
- Dujiangyan ureztatze sistema (txineraz: 都江堰; pinyinez: Dūjiāngyàn) Txinako Sichuan probintzian, Chengdu hiriburutik hurbil, dagoen garaztatze edo ureztatze azpiegitura da. Qingcheng mendiarekin batera, Qingcheng mendia eta Dujiangyan ureztatze sistema izenarekin UNESCOk Gizateriaren Ondare zerrendan gehitu zuen 2000an. 2006 urtean Sichuan Panda Erraldoiaren santutegiak multzoaren barruan ere Gizateriaren Ondare Natural izendatu zuen UNESCOk. (eu)
- Le système d'irrigation de Dujiangyan (chinois simplifié : 都江堰 ; chinois traditionnel : 都江堰 ; pinyin : Dū jiāng yàn ; litt. « barrage (yàn) du fleuve (jiāng) de la métropole (Dū) ») a été conçu au IIIe siècle av. J.-C. par le gouverneur Li Bing (李冰) et son fils , pour éviter les inondations provoquées par la rivière Min, et irriguer la plaine de Chengdu. Il fonctionne sans interruption depuis sa création, et continue de se développer. L'ouvrage est également de nos jours un site touristique. (fr)
- El Sistema de irrigación de Dujiangyan (en chino tradicional, 都江堰; en chino simplificado, 都江堰; pinyin, Dūjiāngyàn) fue proyectada en el siglo III a. C. por el gobernador y su hijo , para evitar las inundaciones provocadas por el río Min, e irrigar la planicie de Chengdu. Funciona sin interrupción desde su creación. En la actualidad continúa su desarrollo. Gracias a una bifurcación del cauce, una parte de las aguas del río Min es derivada hacia un canal que desvía las aguas hacia la planicie de Chengdu. Esta construcción interrumpió las inundaciones anuales causadas por el aumento del caudal del río después de los deshielos. La construcción del canal de desviación necesitó atravesar una montaña, una realización notable teniendo en cuenta la precariedad de los medios disponibles para la época. Las técnicas utilizadas, fueron el calentamiento con fuego y el enfriamiento con agua repetidos de la roca. Esto permitía la aparición de grietas y fracturas y facilitaba su posterior rotura. En aquella época todavía no se había descubierto la pólvora. Para evitar la acumulación de limo en el sistema de irrigación, se construyó un dique en el centro del río. La base de este dique fue realizada mediante un sistema de largos gaviones hechos de piedras envueltas en tiras entrelazadas de bambú, inventados y desarrollados para esta ocasión, que han demostrado su eficacia a lo largo del tiempo. Conjuntamente con el Monte Qingcheng, fue declarado Patrimonio de la Humanidad por la Unesco en el año 2000. Otros grandes canales históricos existentes en China son:
* Canal de Lingqu, en la provincia de Guangxi.
* Canal de Zhengguo, en la provincia de Shaanxi. (es)
- Dujiangyan (Hanzi: 都江堰; Pinyin: Dūjiāngyàn) adalah sistem irigasi kuno di kota Dujiangyan, Sichuan, Tiongkok. Sistem irigasi ini kemudian disebut Sistem Irigasi Dujiangyan, awalnya dibangun sekitar 256 SM oleh Negara Qin sebagai proyek irigasi serta pengendalian banjir, dan masih digunakan sampai sekarang. Infrastruktur sistem ini dibangun di Sungai Min, Sichuan (zaman dahulu disebut Minjiang), anak sungai terpanjang dari Sungai Yangtze. Area ini berada di bagian barat Dataran Chengdu, antara Cekungan Sichuan dan dataran tinggi Tibet. Awalnya, aliran Sungai Min mengalir deras turun dari Pegunungan Min dan kemudian melambat setelah mencapai Dataran Chengdu, mengisi aliran air dengan lanau, sehingga membuat daerah di sekitarnya sangat rawan banjir. Li Bing, yang saat itu menjadi gubernur provinsi Shu di wilayah Negara Qin, dan puteranya memimpin pembangunan Dujiangyan, dengan cara mengendalikan dan memanfaatkan aliran sungai menggunakan metode baru untuk menyalurkan dan membagi air, bukan hanya sekedar membendungnya. Skema pengelolaan air ini masih digunakan sampai sekarang untuk mengairi tanah seluas 5.300 km² di wilayah itu. Dujiangyan, Kanal Zhengguo di Shaanxi dan Kanal Lingqu di Guangxi, secara kolektif dikenal sebagai "tiga proyek hidraulik besar Qin." (in)
- ( 중화인민공화국의 도시에 대해서는 두장옌 시 문서를 참고하십시오.) 두장옌(중국어: 都江堰, 병음: Dūjiāngyàn)은 기원전 256년에 만들어진 으로 수리 관개 시스템이다. 쓰촨성 청두 시 서쪽에 있다. 민 강 상류에 있으며, 진나라에 의해 전쟁이 벌어지던 당시에 건축되었다. 놀랍게도 이것은 오늘날에도 사용되고 있으며, 이 지역의 5,300평방킬로미터(km2)의 토지에 관개 용수를 공급하고 있다. (ko)
- Il sistema di irrigazione del Dujiangyan (in cinese: 都江堰, Dū Jiāng Yàn) è uno storico sistema per l'irrigazione e il controllo delle inondazioni costruito in Cina intorno al 250 a.C. Quest'opera, realizzata dal Governatore dello Li Bing e dal figlio, si trova 56 chilometri ad ovest dell'odierna Chengdu e provvede ancor oggi ai bisogni idrici della città. Questo sistema devia parte dell'acqua del fiume Minjiang in un acquedotto che si dirige verso Chengdu. Per la sua costruzione, dovette essere tagliata parte della montagna che si frappone fra il fiume e la città, obiettivo raggiunto molti secoli prima dell'invenzione dell'esplosivo grazie al riscaldamento e successivo raffreddamento della roccia per renderla più tenera e romperla più facilmente. Per ridurre la quantità di limo che entrava nell'acquedotto, venne costruito un argine al centro del fiume. Uno sfioratore permette il deflusso dell'acqua in eccesso, per prevenire inondazioni del bacino di Chengdu. Nel 2000 il sistema di irrigazione del Dujiangyan è stato inserito nell'elenco dei patrimoni dell'umanità dell'UNESCO, insieme al monte Qincheng. (it)
- Het Dujiangyan-irrigatiesysteem bevindt zich in Dujiangyan nabij Chengdu, de hoofdstad van de Chinese provincie Sichuan. De bouw van het irrigatiesysteem begon in de tweede eeuw voor Christus en het bevloeit tegenwoordig 668.700 hectare vruchtbaar akkerland in de vlakte van Chengdu. Het water van de Min Jiang wordt met behulp van natuurlijke topografische en hydrologische elementen in het gebied gereguleerd om irrigatie mogelijk te maken en tegelijkertijd overstromingen te voorkomen. Dammen worden hierbij niet gebruikt. Het irrigatiesysteem van Dujiangyan is in 2000 opgenomen in de werelderfgoedlijst van de UNESCO, samen met de nabijgelegen heilige berg Qingcheng. (nl)
- 都江堰（とこうえん、拼音: Dūjiāngyàn）は、中華人民共和国四川省都江堰市西部の岷江にある古代の水利・灌漑施設である。 (ja)
- System irygacyjny Dujiangyan (chiń. upr. 都江堰, chiń. trad. 都江堰, pinyin Dūjiāngyàn) – starożytny, funkcjonujący do dziś, system budowli hydrotechnicznych na północno-zachodnim skraju Kotliny Syczuańskiej, w pobliżu miasta Dujiangyan (oznaczonego na schemacie literą E). Nazwa oznacza dosłownie „Tamę na rzece stołecznej” i odnosi się przede wszystkim do systemu. Miasto pierwotnie nazywało się Guanxian. Sima Qian w Zapiskach historyka napisał o kraju Shu: Gubernator [Li] Bing odciął [fragment góry, tak by utworzyć] „Oddzielone Wzgórze” i uspokoił szalejące wody rzeki Mo, wycinając dwa wielkie kanały w równinie Chengdu (pl)
- Dujiangyans bevattningssystem (都江堰; Dūjiāngyàn) är en infrastruktur för fördelning av vattenflödet från Minfloden i Sichuanprovinsen i Kina. Systemet uppfördes runt år 256 f.Kr. av staten Qin under tiden för De stridande staterna. Det ligger 55 km nordväst om Chengdu vid staden Dujiangyan. Bevattningssystemet är ännu i bruk och ger över 5 300 km² land vatten Dujiangyans bevattningssystem är tillsammans med Qingchengshan sedan år 2000 listade av Unesco som kulturellt världsarv. (sv)
- Дуцзянъянь (都江堰, Dūjiāngyàn) — древняя ирригационная система, созданная в 256 г. до н. э. (Период Сражающихся царств) в китайской провинции Сычуань близ Чэнду под руководством чиновника по имени Ли Бин. Внесена в список Всемирного наследия ЮНЕСКО как крупнейший инженерный проект в Евразии того времени, среди известных в настоящее время. Согласно Историческим запискам Сыма Цяня, для получения поддержки местного населения Ли Бину пришлось не только разработать инженерное решение, но и преодолеть бытующие анимистические суеверия, инсценировав свадебный банкет с участием речного божества, скандал из-за его невежливости и последующую битву с «духом», которого изображал заранее приготовленный бык. Убеждённые увиденным, крестьяне позволили привлечь себя к строительству: в течение семи лет разрушали толщу скалы, раскаляя её кострами, которые затем заливались потоками ледяной воды. Благодаря целенаправленному разрушению скалы река Миньцзян была разделена на два рукава. Введение Дуцзянъяня в действие положило конец ежегодным разливам реки и создало исключительно благоприятные условия для развития сельского хозяйства. В благодарность за создание этой системы Ли Бин был обожествлён местными жителями, а на берегу был воздвигнут храм в его честь. Дуцзянъянь до сих пор позволяет орошать около 530 000 гектаров пахотных земель. Система Дуцзянъянь сильно пострадала в результате землетрясения 2008 года. (ru)
- O Sistema de Irrigação de Dujiangyan é a mais antiga obra hidráulica do mundo. Há mais de dois mil anos, a Província de Sujuão era constantemente assolada por inundações. O então governador da zona de Chengdu, Li Bing, e seu filho decidiram enfrentar o problema. Para tanto, decidiram construir o Sistema de Irrigação de Dujiangyan. A obra, conhecida como o Sistema de Irrigação de Dujiangyan, foi construída no meio do Rio Min. É um dique de cimento que tem origem em um dique de pedra dentro de gaiolas de bambu em forma de boca de peixe, cuja função era dividir o rio em dois - rio interno e externo. Ao longo do curso inferior do rio externo, foram construídos vários canais de irrigação e drenagem. O rio interno corre ao sudoeste e passa pela boca da garrafa, feita na Montanha Yulei. Este rio impetuoso irriga a planície de Chengdu e a água em excesso drenada para o rio externo, evitando os enchentes na planície de Chengdu e garantindo a vida do povo. (pt)
- 都江堰是中国古代建设并使用至今的大型水利工程，位于四川省都江堰市城西，岷江上游340公里处。都江堰相传是由战国时期秦国蜀郡郡守李冰及其子于约前256年至前251年主持始建的。经过历代整修，两千多年来都发挥巨大的作用。都江堰周边的古迹甚多，主要有二王庙、伏龙观、安澜桥、玉垒关、凤栖窝和斗犀台等。 整个都江堰枢纽可分为堰首和灌溉水网两大系统，其中堰首包括鱼嘴（分水工程）、飞沙堰（溢洪排沙工程）、宝瓶口（引水工程）三大主体工程，此外还有内外金刚堤、人字堤及其他附属建筑。都江堰工程以引水灌溉为主，兼有防洪排沙、水运、城市供水等综合效用。它所灌溉的成都平原是闻名中国的“天府之国”。 1980年7月7日列為四川省重新確定公布的第一批省級文物保護單位。1982年2月24日公佈為第二批全國重點文物保護單位。2000年，都江堰以其为“当今世界年代久远、惟一留存、以无坝引水为特征的宏大水利工程”，与青城山共同作为一项世界文化遗产被列入世界遗产名录。 (zh)
- Дуцзян'янь (都江堰, Dūjiāngyàn) — стародавня іригаційна система, створена 256 року до н. е. (Період Чжаньґо) в китайській провінції Сичуань поблизу Ченду під керівництвом чиновника на ім'я Лі Бін. Внесена до списку Світової спадщини ЮНЕСКО як найбільший інженерний проєкт в тогочасній Євразії, серед відомих на сьогодні. Також на цій території створено природничий національний парк. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Tuťiangjenský zavlažovací systém je rozsáhlý systém zavlažování, který se nachází v čínské provincii S’-čchuan. Jeho počátky sahají až do 3. století př. n. l. Systém je dodnes funkční a a tvoří jednu z důležitých ukázek starobylé čínské vynalézavosti a vyspělosti. Zavlažovací systém byl společně s pohořím Čching-čcheng roku 2000 zařazen na Seznam světového dědictví UNESCO. (cs)
- Dujiangyan ureztatze sistema (txineraz: 都江堰; pinyinez: Dūjiāngyàn) Txinako Sichuan probintzian, Chengdu hiriburutik hurbil, dagoen garaztatze edo ureztatze azpiegitura da. Qingcheng mendiarekin batera, Qingcheng mendia eta Dujiangyan ureztatze sistema izenarekin UNESCOk Gizateriaren Ondare zerrendan gehitu zuen 2000an. 2006 urtean Sichuan Panda Erraldoiaren santutegiak multzoaren barruan ere Gizateriaren Ondare Natural izendatu zuen UNESCOk. (eu)
- Le système d'irrigation de Dujiangyan (chinois simplifié : 都江堰 ; chinois traditionnel : 都江堰 ; pinyin : Dū jiāng yàn ; litt. « barrage (yàn) du fleuve (jiāng) de la métropole (Dū) ») a été conçu au IIIe siècle av. J.-C. par le gouverneur Li Bing (李冰) et son fils , pour éviter les inondations provoquées par la rivière Min, et irriguer la plaine de Chengdu. Il fonctionne sans interruption depuis sa création, et continue de se développer. L'ouvrage est également de nos jours un site touristique. (fr)
- ( 중화인민공화국의 도시에 대해서는 두장옌 시 문서를 참고하십시오.) 두장옌(중국어: 都江堰, 병음: Dūjiāngyàn)은 기원전 256년에 만들어진 으로 수리 관개 시스템이다. 쓰촨성 청두 시 서쪽에 있다. 민 강 상류에 있으며, 진나라에 의해 전쟁이 벌어지던 당시에 건축되었다. 놀랍게도 이것은 오늘날에도 사용되고 있으며, 이 지역의 5,300평방킬로미터(km2)의 토지에 관개 용수를 공급하고 있다. (ko)
- 都江堰（とこうえん、拼音: Dūjiāngyàn）は、中華人民共和国四川省都江堰市西部の岷江にある古代の水利・灌漑施設である。 (ja)
- Dujiangyans bevattningssystem (都江堰; Dūjiāngyàn) är en infrastruktur för fördelning av vattenflödet från Minfloden i Sichuanprovinsen i Kina. Systemet uppfördes runt år 256 f.Kr. av staten Qin under tiden för De stridande staterna. Det ligger 55 km nordväst om Chengdu vid staden Dujiangyan. Bevattningssystemet är ännu i bruk och ger över 5 300 km² land vatten Dujiangyans bevattningssystem är tillsammans med Qingchengshan sedan år 2000 listade av Unesco som kulturellt världsarv. (sv)
- 都江堰是中国古代建设并使用至今的大型水利工程，位于四川省都江堰市城西，岷江上游340公里处。都江堰相传是由战国时期秦国蜀郡郡守李冰及其子于约前256年至前251年主持始建的。经过历代整修，两千多年来都发挥巨大的作用。都江堰周边的古迹甚多，主要有二王庙、伏龙观、安澜桥、玉垒关、凤栖窝和斗犀台等。 整个都江堰枢纽可分为堰首和灌溉水网两大系统，其中堰首包括鱼嘴（分水工程）、飞沙堰（溢洪排沙工程）、宝瓶口（引水工程）三大主体工程，此外还有内外金刚堤、人字堤及其他附属建筑。都江堰工程以引水灌溉为主，兼有防洪排沙、水运、城市供水等综合效用。它所灌溉的成都平原是闻名中国的“天府之国”。 1980年7月7日列為四川省重新確定公布的第一批省級文物保護單位。1982年2月24日公佈為第二批全國重點文物保護單位。2000年，都江堰以其为“当今世界年代久远、惟一留存、以无坝引水为特征的宏大水利工程”，与青城山共同作为一项世界文化遗产被列入世界遗产名录。 (zh)
- Дуцзян'янь (都江堰, Dūjiāngyàn) — стародавня іригаційна система, створена 256 року до н. е. (Період Чжаньґо) в китайській провінції Сичуань поблизу Ченду під керівництвом чиновника на ім'я Лі Бін. Внесена до списку Світової спадщини ЮНЕСКО як найбільший інженерний проєкт в тогочасній Євразії, серед відомих на сьогодні. Також на цій території створено природничий національний парк. (uk)
- Das Dujiangyan-Bewässerungssystem liegt in der Nähe der Stadt Dujiangyan, die 60 km nordwestlich des Stadtzentrums von Chengdu an der Stelle liegt, wo sich der Min-Fluss (岷江; Pinyin: Mín Jiāng) aus dem Hügelland in die Ebene von Chengdu ergießt. Es ist ein Stauwehrsystem, das seit 2.300 Jahren den Fluss Min kontrolliert und große Wassermengen zur Bewässerung des Roten Beckens abzweigt. Die Anlagen wurden von 256 v. Chr. bis 251 v. Chr. unter dem Qin-Verwalter Lǐ Bīng (李冰) und seinem Sohn erbaut. 2006 wurden sie durch die neue Zipingpu-Talsperre ergänzt. (de)
- The Dujiangyan (Chinese: 都江堰; pinyin: Dūjiāngyàn) is an ancient irrigation system in Dujiangyan City, Sichuan, China. Originally constructed around 256 BC by the State of Qin as an irrigation and flood control project, it is still in use today. The system's infrastructure develops on the Min River (Minjiang), the longest tributary of the Yangtze. The area is in the west part of the Chengdu Plain, between the Sichuan Basin and the Tibetan Plateau. Originally, the Min would rush down from the Min Mountains and slow down abruptly after reaching the Chengdu Plain, filling the watercourse with silt, thus making the nearby areas extremely prone to floods. King Zhao of Qin commissioned the project, and the construction of the Dujiangyan harnessed the river using a new method of channeling and div (en)
- El Sistema de irrigación de Dujiangyan (en chino tradicional, 都江堰; en chino simplificado, 都江堰; pinyin, Dūjiāngyàn) fue proyectada en el siglo III a. C. por el gobernador y su hijo , para evitar las inundaciones provocadas por el río Min, e irrigar la planicie de Chengdu. Funciona sin interrupción desde su creación. En la actualidad continúa su desarrollo. Conjuntamente con el Monte Qingcheng, fue declarado Patrimonio de la Humanidad por la Unesco en el año 2000. Otros grandes canales históricos existentes en China son: (es)
- Dujiangyan (Hanzi: 都江堰; Pinyin: Dūjiāngyàn) adalah sistem irigasi kuno di kota Dujiangyan, Sichuan, Tiongkok. Sistem irigasi ini kemudian disebut Sistem Irigasi Dujiangyan, awalnya dibangun sekitar 256 SM oleh Negara Qin sebagai proyek irigasi serta pengendalian banjir, dan masih digunakan sampai sekarang. Infrastruktur sistem ini dibangun di Sungai Min, Sichuan (zaman dahulu disebut Minjiang), anak sungai terpanjang dari Sungai Yangtze. Area ini berada di bagian barat Dataran Chengdu, antara Cekungan Sichuan dan dataran tinggi Tibet. Awalnya, aliran Sungai Min mengalir deras turun dari Pegunungan Min dan kemudian melambat setelah mencapai Dataran Chengdu, mengisi aliran air dengan lanau, sehingga membuat daerah di sekitarnya sangat rawan banjir. (in)
- Il sistema di irrigazione del Dujiangyan (in cinese: 都江堰, Dū Jiāng Yàn) è uno storico sistema per l'irrigazione e il controllo delle inondazioni costruito in Cina intorno al 250 a.C. Quest'opera, realizzata dal Governatore dello Li Bing e dal figlio, si trova 56 chilometri ad ovest dell'odierna Chengdu e provvede ancor oggi ai bisogni idrici della città. Nel 2000 il sistema di irrigazione del Dujiangyan è stato inserito nell'elenco dei patrimoni dell'umanità dell'UNESCO, insieme al monte Qincheng. (it)
- Het Dujiangyan-irrigatiesysteem bevindt zich in Dujiangyan nabij Chengdu, de hoofdstad van de Chinese provincie Sichuan. De bouw van het irrigatiesysteem begon in de tweede eeuw voor Christus en het bevloeit tegenwoordig 668.700 hectare vruchtbaar akkerland in de vlakte van Chengdu. Het water van de Min Jiang wordt met behulp van natuurlijke topografische en hydrologische elementen in het gebied gereguleerd om irrigatie mogelijk te maken en tegelijkertijd overstromingen te voorkomen. Dammen worden hierbij niet gebruikt. (nl)
- System irygacyjny Dujiangyan (chiń. upr. 都江堰, chiń. trad. 都江堰, pinyin Dūjiāngyàn) – starożytny, funkcjonujący do dziś, system budowli hydrotechnicznych na północno-zachodnim skraju Kotliny Syczuańskiej, w pobliżu miasta Dujiangyan (oznaczonego na schemacie literą E). Nazwa oznacza dosłownie „Tamę na rzece stołecznej” i odnosi się przede wszystkim do systemu. Miasto pierwotnie nazywało się Guanxian. Sima Qian w Zapiskach historyka napisał o kraju Shu: (pl)
- O Sistema de Irrigação de Dujiangyan é a mais antiga obra hidráulica do mundo. Há mais de dois mil anos, a Província de Sujuão era constantemente assolada por inundações. O então governador da zona de Chengdu, Li Bing, e seu filho decidiram enfrentar o problema. Para tanto, decidiram construir o Sistema de Irrigação de Dujiangyan. (pt)
- Дуцзянъянь (都江堰, Dūjiāngyàn) — древняя ирригационная система, созданная в 256 г. до н. э. (Период Сражающихся царств) в китайской провинции Сычуань близ Чэнду под руководством чиновника по имени Ли Бин. Внесена в список Всемирного наследия ЮНЕСКО как крупнейший инженерный проект в Евразии того времени, среди известных в настоящее время. Система Дуцзянъянь сильно пострадала в результате землетрясения 2008 года. (ru)
|
