| dbo:abstract
|
- En morfologia, un verb defectiu és un verb el paradigma flexiu o conjugació del qual manca d'algun temps, mode o persona (o diverses d'aquestes) en la seva conjugació regular. (ca)
- In linguistics, a defective verb is a verb that either lacks a conjugated form or entails incomplete conjugation, and thus cannot be conjugated for certain grammatical tenses, aspects, persons, genders, or moods that the majority of verbs or a "normal" or regular verb in a particular language can be conjugated for. That is to say, a defective verb lacks forms that most verbs in a particular language have. (en)
- En morfología, un verbo defectivo es un verbo cuyo paradigma flexivo o conjugación carece de alguno o varios de sus tiempos, modos o personas en su conjugación regular. (es)
- En linguistique, un verbe est dit défectif lorsque sa conjugaison est incomplète : certains temps, modes ou personnes sont inusités. Formes conjuguées à une unique personne : Certains verbes ne se conjuguent qu'à la 3e personne (non exhaustif) :
* advenir
* bruire
* chaloir (peu lui chaut)
* échoir
* falloir
* messeoir
* pleuvoir
* poindre
* saillir
* s'ensuivre
* seoir
* sortir (terme juridique)
* sourdre
* stupéfaire (singulier de l'indicatif présent et temps composés, participe passé)
* urger Les verbes impersonnels font partie de cette catégorie. Faible nombre de formes conjuguées : D'autres ne se conjuguent qu'à certains temps ou certains modes :
* accroire (infinitif)
* becter (infinitif et part. passé)
* béer (infinitif, ind. imparfait, participe présent)
* dépourvoir (infinitif, passé simple, participe passé et temps composés)
* discontinuer (infinitif)
* douer (participe passé et temps composés)
* férir (seulement dans les expressions sans coup férir ou féru de)
* forclore (infinitif et participe passé)
* forfaire (infinitif, au singulier de l'indicatif présent, au participe passé et aux temps composés)
* frire (infinitif, participe passé, singulier de l'indicatif présent et futur, conditionnel, impératif et temps composés)
* gésir (présent et imparfait de l'indicatif)
* impartir (indicatif présent, participe passé, temps composés)
* malfaire
* méfaire (infinitif)
* messeoir
* moufeter (infinitif et temps composés)
* occire (infinitif, participe passé et temps composés)
* oindre (infinitif, participe passé, imparfait)
* ouïr (infinitif, participe passé et temps composés)
* parfaire (surtout infinitif, participe passé, temps composés)
* quérir (infinitif)
* ravoir (infinitif)
* reclure (infinitif, participe passé)
* revaloir (infinitif, futur simple, conditionnel présent)
* se mourir (indicatif présent et imparfait, participe présent)
* seoir (indicatif présent, imparfait, futur simple, subjonctif présent, conditionnel présent, participe présent)
* surfaire (surtout infinitif, singulier de l'indicatif présent, participe passé et temps composés) Conjugaison quasiment complète : D'autres encore se conjuguent à presque tous les temps et modes, seuls quelques-uns n'existent pas :
* absoudre (tout sauf passé simple et subjonctif imparfait. Nous devons remarquer que "résoudre" possède un passé simple et un subjonctif imparfait)
* abstraire
* clore
* déchoir (tout sauf imparfait de l'indicatif et impératif)
* déclore
* dissoudre
* distraire
* éclore
* enclore (tout sauf indicatif imparfait et passé simple, subjonctif imparfait, première et deuxième personnes du pluriel de l'indicatif présent)
* extraire (tout sauf passé simple et subjonctif imparfait)
* faillir (tout sauf impératif, mais surtout utilisé au passé simple, à l'infinitif et aux temps composés)
* foutre (tout sauf passé simple, passé antérieur de l'indicatif, imparfait, plus-que-parfait du subjonctif)
* paître (tout sauf les temps composés des modes personnels et impersonnels, indicatif passé simple, subjonctif imparfait)
* soustraire (tout sauf passé simple, subjonctif imparfait)
* traire
* choir Verbes défectifs peu usités sauf parfois dans certaines expressions :
* adirer
* apparoir
* assavoir
* avenir
* bienvenir
* comparoir
* courre
* endêver
* ester
* huir
* issir (seulement au participe passé issu)
* partir (seulement à l'infinitif dans l'expression avoir maille à partir)
* raire
* rassir (surtout à l'infinitif et au participe passé rassi) (fr)
- Een defectief werkwoord is een werkwoord waarvan niet alle vervoegingen bestaan. Een bekend voorbeeld van een defectief werkwoord is zullen; het heeft namelijk geen voltooid deelwoord. Alle deponente werkwoorden zijn defectief: zij bezitten geen bedrijvende vorm. Ook onovergankelijke werkwoorden zijn defectief, zij bezitten namelijk geen lijdende vorm. Een voorbeeld is zijn: er bestaat geen vorm zoals ik word geweest. Een andere categorie defectieve werkwoorden behelst werkwoorden die overgenomen zijn uit een andere taal, en dit slechts voor een specifieke vorm, bv.
* dixit (aantonende wijs V.T.T. derde persoon enkelvoud, "heeft gezegd")
* confert (aantonende wijs O.T.T. derde persoon enkelvoud, "vergelijkt") of confer (gebiedende wijs O.T.T. tweede persoon enkelvoud, "vergelijk")
* eleison (gebiedende wijs aoristus tweede persoon enkelvoud, "ontferm u") (nl)
- Czasownik ułomny, czasownik defektywny, czasownik niewłaściwy (łac. verbum defectivum) – czasownik o niekompletnym paradygmacie koniugacyjnym (tj. defektywnym), pozbawiony pewnych form gramatycznych, tj. niewystępujący w niektórych czasach, aspektach czy trybach. W języku angielskim ułomne są m.in. czasowniki modalne. W języku polskim istnieją powszechnie używane czasowniki posiadające tylko niektóre formy osobowe lub tylko bezokolicznik. Ich zaliczenie do grupy czasowników ułomnych jest często dyskusyjne i odmiennie traktowane przez różne słowniki. Niekiedy kategoryzowane są także jako (wyrazy pełniące funkcję czasownika w zdaniu). Przykłady czasowników określanych przez niektóre źródła jako ułomne to:
* mdlić – nie odmienia się przez osoby,
* można, należy, trzeba, warto, wiadomo – odmieniają się tylko przez czasy i tryby, nie posiadają bezokoliczników,
* niepodobna, nie sposób – posiada tylko formę bezosobową,
* powinien – nie posiada bezokolicznika, przez osoby odmienia się tylko w czasie teraźniejszym i zaprzeszłym,
* słychać, widać – istnieją tylko w bezokoliczniku. Od czasowników ułomnych należy odróżnić czasowniki niewystępujące w określonych formach ze względów semantycznych (znaczeniowych). Zwyczajowo nie tworzy się wszystkich form osobowych od czasowników określających zjawiska meteorologiczne (dnieć, śnieżyć, zawiewać) lub odczucia (boleć, swędzieć). Formy te są jednak możliwe do utworzenia (i wykorzystania np. poetyckiego), co wyklucza definicję czasownika ułomnego. Czasownikami ułomnymi nie są też czasowniki istniejące tylko aspekcie dokonanym, więc w konsekwencji pozbawione czasu teraźniejszego. (pl)
- 不完全变化动词（英語：defective verb）是指變位不完全的動詞，也就是說在一個有變位的語言中，這一類動詞與普通的動詞相比，較少隨人称、数、性、时态等進行詞形變化，甚至完全不進行變化。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- En morfologia, un verb defectiu és un verb el paradigma flexiu o conjugació del qual manca d'algun temps, mode o persona (o diverses d'aquestes) en la seva conjugació regular. (ca)
- In linguistics, a defective verb is a verb that either lacks a conjugated form or entails incomplete conjugation, and thus cannot be conjugated for certain grammatical tenses, aspects, persons, genders, or moods that the majority of verbs or a "normal" or regular verb in a particular language can be conjugated for. That is to say, a defective verb lacks forms that most verbs in a particular language have. (en)
- En morfología, un verbo defectivo es un verbo cuyo paradigma flexivo o conjugación carece de alguno o varios de sus tiempos, modos o personas en su conjugación regular. (es)
- 不完全变化动词（英語：defective verb）是指變位不完全的動詞，也就是說在一個有變位的語言中，這一類動詞與普通的動詞相比，較少隨人称、数、性、时态等進行詞形變化，甚至完全不進行變化。 (zh)
- En linguistique, un verbe est dit défectif lorsque sa conjugaison est incomplète : certains temps, modes ou personnes sont inusités. Formes conjuguées à une unique personne : Certains verbes ne se conjuguent qu'à la 3e personne (non exhaustif) :
* advenir
* bruire
* chaloir (peu lui chaut)
* échoir
* falloir
* messeoir
* pleuvoir
* poindre
* saillir
* s'ensuivre
* seoir
* sortir (terme juridique)
* sourdre
* stupéfaire (singulier de l'indicatif présent et temps composés, participe passé)
* urger Les verbes impersonnels font partie de cette catégorie. Conjugaison quasiment complète : (fr)
- Een defectief werkwoord is een werkwoord waarvan niet alle vervoegingen bestaan. Een bekend voorbeeld van een defectief werkwoord is zullen; het heeft namelijk geen voltooid deelwoord. Alle deponente werkwoorden zijn defectief: zij bezitten geen bedrijvende vorm. Ook onovergankelijke werkwoorden zijn defectief, zij bezitten namelijk geen lijdende vorm. Een voorbeeld is zijn: er bestaat geen vorm zoals ik word geweest. Een andere categorie defectieve werkwoorden behelst werkwoorden die overgenomen zijn uit een andere taal, en dit slechts voor een specifieke vorm, bv. (nl)
- Czasownik ułomny, czasownik defektywny, czasownik niewłaściwy (łac. verbum defectivum) – czasownik o niekompletnym paradygmacie koniugacyjnym (tj. defektywnym), pozbawiony pewnych form gramatycznych, tj. niewystępujący w niektórych czasach, aspektach czy trybach. W języku angielskim ułomne są m.in. czasowniki modalne. Przykłady czasowników określanych przez niektóre źródła jako ułomne to: Czasownikami ułomnymi nie są też czasowniki istniejące tylko aspekcie dokonanym, więc w konsekwencji pozbawione czasu teraźniejszego. (pl)
|
