| dbo:abstract
|
- Lituània es pot dividir en regions històriques i culturals (anomenades regions etnogràfiques). Els límits exactes no estan totalment clars, ja que les regions no són unitats polítiques o administratives oficials. Estan delimitades per la cultura, com ara les tradicions nacionals, la forma de vida tradicional, cançons, contes, etc. Per a algunes regions la mesura correspon a les zones dels dialectes lituans. Aquesta correspondència és però de cap manera estricta. Per exemple, encara que el es diu sud-Aukštaitija, no vol dir que Dzūkija és part d'Aukštaitija. En certes parts d'algunes regions, els dialectes d'altres regions també s'hi parlen, mentre que per exemple a Samogitia (on el samogitià va aconseguir l'estatus oficial de llengua el 2010 - codi ISO 639-3), hi ha tres dialectes indígenes (sud, nord i oest del ), algunes de les quals se subdivideixen en subdialectes. (ca)
- Litovio povas esti dividada inter kvin historiaj kaj kulturaj regionoj. La limoj inter la unuopaj regionoj ne estas ekzakte klaraj, ĉar la regionoj ne estas oficialaj politikaj aŭ administraj unuoj. Ili difiniĝas kulture, per lokaj tradicioj, apartaj dialektoj de la litova lingvo, popolaj kantoj, tradiciaj historioj ktp. (eo)
- Lithuania can be divided into historical and cultural regions (called ethnographic regions). The exact borders are not fully clear, as the regions are not official political or administrative units. They are delimited by culture, such as country traditions, traditional lifestyle, songs, tales, etc. To some extent, regions correspond to the zones of Lithuanian language dialects. This correspondence, however, is by no means strict. For example, although the Dzūkian dialect is called South Aukštaitian, it does not mean that Dzūkija is part of Aukštaitija. In certain parts of some regions, dialects of other regions are spoken, while for example in Samogitia, there are three indigenous dialects (southern, northern and western Samogitian), some of which are subdivided into subdialects. (en)
- Lituania se puede subdividir en regiones (en lituano, regionai) desde el punto de vista histórico o etnográfico cuyos límites son imprecisos ya que no constituyen unidades políticas o administrativas oficiales. Su delimitación es cultural: tradiciones y estilos de vida locales, canciones, cuentos, etc. En cierta medida, las regiones se superponen con las áreas en que se hablan los diferentes dialectos lituanos, aunque esta correspondencia no es rigurosa; por ejemplo, aunque al dialecto también se le llama aukštaitian del sur, eso no significa que la región de la sea parte de la Alta Lituania (en lituano, Aukštaitija). En ciertas partes de algunas regiones se hablan los dialectos de otras regiones, mientras que, por ejemplo, en Samogitia hay tres dialectos nativos, el samogitiano del sur, del norte y del oeste, algunos aún más divididos en sub-dialectos. (es)
- On peut subdiviser la Lituanie en régions (lituanien : regionai) historiques ou ethnographiques aux frontières imprécises car ce ne sont pas des unités politiques ou administratives officielles. Leurs délimitations sont culturelles : traditions et styles de vie locaux, chansons, contes, etc. Dans une certaine mesure les régions recoupent les zones des différents dialectes lituaniens. Toutefois cette correspondance n'est en aucune façon rigoureuse. Par exemple, bien que le dialecte soit aussi appelé aukštaitian du sud, cela ne veut pas dire pour autant que la Dzūkija fasse partie de la Haute Lituanie (en lituanien : Aukštaitija). Dans certaines parties de quelques régions, on parle les dialectes d'autres régions, tandis que par exemple en Samogitie, on trouve trois dialectes indigènes, le samogitien du sud, du nord et de l'ouest dont certains sont encore divisés en sous-dialectes. (fr)
- La Lituania è tradizionalmente suddivisa in regioni storiche e culturali (chiamate regioni etnografiche). Gli esatti confini delle regioni non sono determinati in quanto le regioni non hanno alcun potere politico o valenza amministrativa: sono solo delimitate dalla comunanza di aspetti linguistici, tradizionali e culturali. Corrispondono grossomodo alla diffusione sul territorio dei vari dialetti, ma anche questo assunto non è sempre esatto: ad esempio, il dialetto della Dzūkija è chiamato aukštaiziano meridionale nonostante la Dzūkija non faccia parte della Aukštaitija. (it)
- Litwa dzieli się na pięć regionów etnograficznych:
* Auksztota (lit. Aukštaitija) – większe miasta: Kowno, Poniewież;
* Dzukia (lit. Dzūkija) – większe miasta: Wilno, Olita;
* Suwalszczyzna (lit. Suvalkija, 'Sūduva, łac. Sudovia) – większe miasta: Mariampol;
* Żmudź (lit. Žemaitija, żmudz. Žemaitėjė, łac. Samogitia) – większe miasta: Szawle, Telsze;
* Litwa Mniejsza, Mała Litwa, Pruska Litwa (lit. Mažoji Lietuva, niem. Kleinlitauen) – większe miasta: Kłajpeda, Szyłokarczma. (pl)
- A Lituânia pode ser subdividida em regiões (em lituano: regionai) do ponto de vista histórico ou etnográfico, cujos limites são imprecisos, uma vez que não constituem unidades políticas ou administrativas oficiais. A delimitação é cultural: tradições e estilos de vida locais, músicas, histórias, etc. Em certa medida, as regiões sobrepõem-se às áreas em que os diferentes dialetos lituanos são falados, embora essa correspondência não seja rigorosa; por exemplo, embora o dialeto dzūkian também seja chamado aukštaitian do sul, isso não significa que a região da Dzūkija faça parte da (em lituano, Aukštaitija). Em certas partes de algumas regiões, os dialetos de outras regiões são falados, enquanto na Samogícia existem três dialetos nativos, o samogiciano do sul, norte e oeste, alguns ainda mais divididos em sub-dialetos. Nenhuma região, exceto a Samogícia, foi uma entidade política ou administrativa. No entanto, existem trabalhos recentes que tentaram delinear mais claramente as fronteiras, porque existe um projeto para transformar o sistema da na Lituânia em regiões etnográficas, que seriam chamadas de "províncias" (em singular - "žemė" , no plural - žemės , análogo aos lander alemães). Este projeto é justificado pelo facto de que, com os poderes limitados que ele possui, dez nações não são necessárias na Lituânia. Outro argumento é que, em outros países, os territórios históricos são atualizados, enquanto na Lituânia se criaram artificialmente a Apskritis é mantida. O projeto foi apoiado pelo primeiro-ministro Rolandas Paksas, mas a questão de se continuará e quando será implementada permanecerá em aberto. No entanto, recentemente, a adotou um escudo e um emblema que seria usado se a reforma fosse realizada e que também se inspira no brasão da apsicrite de Alytus. A Samogícia tem uma bandeira e um brasão que remonta ao tempo do Ducado da Samogícia, sendo símbolos mais antigos que a própria bandeira da Lituânia. A Lituânia Menor tem uma bandeira, usada desde o século XVII e um hino do século XIX. No entanto, se a reforma fosse realizada, é provável que houvesse quatro províncias e não cinco, já que quase toda a Lituânia Menor é agora um território da Rússia, de onde os lituanos foram expulsos; A estreita faixa da antiga Lituânia Menor que ainda pertence ao território da Lituânia também é povoada por pessoas de origem não lituana, uma vez que muitos dos seus habitantes originais foram mortos durante a Segunda Guerra Mundial ou deportados. É por isso que a província proposta da Lituânia Menor provavelmente estaria ligada à da Samogicia. Embora essas regiões não sejam entidades políticas ou administrativas, a maioria tem a sua "capital", ou seja, as cidades geralmente consideradas como tais. Não são necessariamente as maiores cidades das regiões. (pt)
- Литву можна розділити на історичні та культурні (етнографічні) регіони. Точні межі не є повністю зрозумілими, оскільки регіони не є офіційними політичними чи адміністративними одиницями. Вони розмежовані культурними показниками, такими як традиції краю, спосіб життя, пісні, казки тощо. Певною мірою регіони відповідають зонам діалектів литовської мови . Однак це поділення аж ніяк не є суворим. Наприклад, хоча діалект дзюкія називають Південним аукштайтським, це не означає, що Дзукія є частиною Аукштайтії . У певних частинах деяких регіонів говорять діалектами інших регіонів, тоді як, наприклад, в Самогітії, є три корінні діалекти (південний, північний і західний жамойти ), частина з яких поділяється на піддіалекти. (uk)
- 立陶宛传统地区是立陶宛境内根据历史及文化上的原因而划分的各个地区。这些传统地区并非官方正式的政治或行政单位，因此它们之间并没有准确清晰的边界。它们主要是依据文化上的差异而划分的，例如民间传统、生活方式、歌谣及传说等。在一定程度上这些传统地区跟立陶宛语的方言区域相对应。但这种对应关系也不是十分严格的。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- Litovio povas esti dividada inter kvin historiaj kaj kulturaj regionoj. La limoj inter la unuopaj regionoj ne estas ekzakte klaraj, ĉar la regionoj ne estas oficialaj politikaj aŭ administraj unuoj. Ili difiniĝas kulture, per lokaj tradicioj, apartaj dialektoj de la litova lingvo, popolaj kantoj, tradiciaj historioj ktp. (eo)
- Lithuania can be divided into historical and cultural regions (called ethnographic regions). The exact borders are not fully clear, as the regions are not official political or administrative units. They are delimited by culture, such as country traditions, traditional lifestyle, songs, tales, etc. To some extent, regions correspond to the zones of Lithuanian language dialects. This correspondence, however, is by no means strict. For example, although the Dzūkian dialect is called South Aukštaitian, it does not mean that Dzūkija is part of Aukštaitija. In certain parts of some regions, dialects of other regions are spoken, while for example in Samogitia, there are three indigenous dialects (southern, northern and western Samogitian), some of which are subdivided into subdialects. (en)
- La Lituania è tradizionalmente suddivisa in regioni storiche e culturali (chiamate regioni etnografiche). Gli esatti confini delle regioni non sono determinati in quanto le regioni non hanno alcun potere politico o valenza amministrativa: sono solo delimitate dalla comunanza di aspetti linguistici, tradizionali e culturali. Corrispondono grossomodo alla diffusione sul territorio dei vari dialetti, ma anche questo assunto non è sempre esatto: ad esempio, il dialetto della Dzūkija è chiamato aukštaiziano meridionale nonostante la Dzūkija non faccia parte della Aukštaitija. (it)
- Litwa dzieli się na pięć regionów etnograficznych:
* Auksztota (lit. Aukštaitija) – większe miasta: Kowno, Poniewież;
* Dzukia (lit. Dzūkija) – większe miasta: Wilno, Olita;
* Suwalszczyzna (lit. Suvalkija, 'Sūduva, łac. Sudovia) – większe miasta: Mariampol;
* Żmudź (lit. Žemaitija, żmudz. Žemaitėjė, łac. Samogitia) – większe miasta: Szawle, Telsze;
* Litwa Mniejsza, Mała Litwa, Pruska Litwa (lit. Mažoji Lietuva, niem. Kleinlitauen) – większe miasta: Kłajpeda, Szyłokarczma. (pl)
- Литву можна розділити на історичні та культурні (етнографічні) регіони. Точні межі не є повністю зрозумілими, оскільки регіони не є офіційними політичними чи адміністративними одиницями. Вони розмежовані культурними показниками, такими як традиції краю, спосіб життя, пісні, казки тощо. Певною мірою регіони відповідають зонам діалектів литовської мови . Однак це поділення аж ніяк не є суворим. Наприклад, хоча діалект дзюкія називають Південним аукштайтським, це не означає, що Дзукія є частиною Аукштайтії . У певних частинах деяких регіонів говорять діалектами інших регіонів, тоді як, наприклад, в Самогітії, є три корінні діалекти (південний, північний і західний жамойти ), частина з яких поділяється на піддіалекти. (uk)
- 立陶宛传统地区是立陶宛境内根据历史及文化上的原因而划分的各个地区。这些传统地区并非官方正式的政治或行政单位，因此它们之间并没有准确清晰的边界。它们主要是依据文化上的差异而划分的，例如民间传统、生活方式、歌谣及传说等。在一定程度上这些传统地区跟立陶宛语的方言区域相对应。但这种对应关系也不是十分严格的。 (zh)
- Lituània es pot dividir en regions històriques i culturals (anomenades regions etnogràfiques). Els límits exactes no estan totalment clars, ja que les regions no són unitats polítiques o administratives oficials. Estan delimitades per la cultura, com ara les tradicions nacionals, la forma de vida tradicional, cançons, contes, etc. Per a algunes regions la mesura correspon a les zones dels dialectes lituans. Aquesta correspondència és però de cap manera estricta. Per exemple, encara que el es diu sud-Aukštaitija, no vol dir que Dzūkija és part d'Aukštaitija. En certes parts d'algunes regions, els dialectes d'altres regions també s'hi parlen, mentre que per exemple a Samogitia (on el samogitià va aconseguir l'estatus oficial de llengua el 2010 - codi ISO 639-3), hi ha tres dialectes indígen (ca)
- Lituania se puede subdividir en regiones (en lituano, regionai) desde el punto de vista histórico o etnográfico cuyos límites son imprecisos ya que no constituyen unidades políticas o administrativas oficiales. Su delimitación es cultural: tradiciones y estilos de vida locales, canciones, cuentos, etc. En cierta medida, las regiones se superponen con las áreas en que se hablan los diferentes dialectos lituanos, aunque esta correspondencia no es rigurosa; por ejemplo, aunque al dialecto también se le llama aukštaitian del sur, eso no significa que la región de la sea parte de la Alta Lituania (en lituano, Aukštaitija). En ciertas partes de algunas regiones se hablan los dialectos de otras regiones, mientras que, por ejemplo, en Samogitia hay tres dialectos nativos, el samogitiano del sur, (es)
- On peut subdiviser la Lituanie en régions (lituanien : regionai) historiques ou ethnographiques aux frontières imprécises car ce ne sont pas des unités politiques ou administratives officielles. Leurs délimitations sont culturelles : traditions et styles de vie locaux, chansons, contes, etc. (fr)
- A Lituânia pode ser subdividida em regiões (em lituano: regionai) do ponto de vista histórico ou etnográfico, cujos limites são imprecisos, uma vez que não constituem unidades políticas ou administrativas oficiais. A delimitação é cultural: tradições e estilos de vida locais, músicas, histórias, etc. Em certa medida, as regiões sobrepõem-se às áreas em que os diferentes dialetos lituanos são falados, embora essa correspondência não seja rigorosa; por exemplo, embora o dialeto dzūkian também seja chamado aukštaitian do sul, isso não significa que a região da Dzūkija faça parte da (em lituano, Aukštaitija). Em certas partes de algumas regiões, os dialetos de outras regiões são falados, enquanto na Samogícia existem três dialetos nativos, o samogiciano do sul, norte e oeste, alguns ainda ma (pt)
|
