dbo:abstract
|
- Als Kaponniere (französische Ableitung vom italienischen capone = Großer Kopf) oder Caponnière bezeichnet man im Fortifikationswesen (Festungsbau) einen fest gedeckten oder massiv gemauerten Gang oder Raum, aus dem die Verteidiger mit Gewehren oder gar Geschützen Angreifer auf der Sohle des Befestigungsgrabens beschießen konnten. Eine Kaponniere ragt oben oder auf der Außenseite aus dem Festungswall hervor, im Gegensatz zu einem Kehlkoffer, der aus der Rückseite („Kehlmauer“) einer Außenbastion ragt, oder der Grabenstreiche, die in die Contrescarpe, also die Feindseite des Festungsgrabens, eingelassen und durch einen Tunnel unter dem Graben mit dem Festungsinneren verbunden ist. Besondere Bedeutung erlangten zweistöckige, hufeisenförmige Kaponnieren bei der „Neudeutschen“ Festung. Sie dienten zur Beschießung von Feinden, die bereits über das Glacis hinaus und in den Graben vorgedrungen waren. Außerdem wurde auf dem Dach häufig eine Brustwehr aus Erde errichtet, welche über das Glacis hinausragte. Damit konnte auch bereits das Vorfeld unter Feuer genommen werden. Mit der Fortentwicklung der schweren Artillerie, insbesondere der Entwicklung schwerster Mörser und der Präzisierung des indirekten Beschusses im Vorfeld des Ersten Weltkrieges, hatten Kaponnieren nur noch einen theoretischen Verteidigungswert. Die Festungen der Neudeutschen Manier konnten zum größten Teil ihrem Zweck nicht mehr gerecht werden und waren durch bedeutend kleinere Anlagen ersetzt worden, für die die umfangreichen Kaponnieren keinen Sinn mehr hatten. Festungen bestanden nur noch aus einer Anzahl im Gelände verteilter detachierter Werke, die allenfalls mit einem Kehlkoffer ausgestattet waren. Auch wurden Festungswerke nur noch selten von der Infanterie erstürmt, sondern meist nach schwerstem Artilleriebeschuss aufgegeben. Heute kann man derartige Kaponnieren zum Beispiel in Deutschland bei der Bundesfestung Ulm, der Landesfestung Ingolstadt, der Festung Minden, Zitadelle Petersberg, Zitadelle Cyriaksburg, dem Fort de la Colle de Noire oder dem Munot in Schaffhausen besichtigen.
* Seitenkaponniere I (errichtet 1829) der Zitadelle Cyriaksburg
* Caponniere 4 auf der bayerischen Seite der Bundesfestung Ulm/Neu-Ulm
* Doppelcaponniere der unteren Gaisenbergbastion der Bundesfestung Ulm
* Saillantkaponniere des Forts Prinz Karl der Landesfestung Ingolstadt
* Geschützkaponniere Nr. 1 (errichtet zwischen 1823 und 1825) der Zitadelle Petersberg (de)
- A caponier is a type of defensive structure in a fortification. Fire from this point could cover the ditch beyond the curtain wall to deter any attempt to storm the wall. The word originates from the French caponnière, meaning "chicken coop" (a capon is a castrated male chicken). In some types of bastioned fortifications, the caponier served as a means of access to the outworks, protecting troops from direct fire; they were often roofless. Although they could be used for firing along the ditch, the flanks of the bastions were the main defence of the ditch by fire. In later polygonal forts, caponiers were often roofed, and were not intended as a type of covered way, but as the main way of keeping the ditch clear of the enemy. (en)
- La caponera era una obra de fortificación que primitivamente consistió en una simple estacada con aspilleras o troneras para defender el foso, estableciendo a la vez una comunicación entre la fortificación principal y las obras exteriores (por ejemplo con un revellín o un hornabeque). Se trataba, en suma, de unas obras defensivas situadas en el fondo del foso en sentido perpendicular, cuando dicho fondo quedaba fuera del campo visual del parapeto principal.En la Edad Moderna, singularmente en la escuela alemana, solía ser una obra saliente hacia el foso destinado a flanquearlo con fuego de fusilería y/o de artillería (principalmente botes de metralla), albergaban de 15 a 20 soldados, que hacían fuego por aspilleras a uno y otro lado del foso, cuando intentaban atraversarlo al asalto). Es típico de la fortificaciones poligonales del siglo XIX (tipo Séré de Riviéres, en Francia o de los fuertes de los Pirineos españoles). Fue sustituido en su función por los cofres de contraescarpa. «...haciéndose ellos fuertes en ciertas casamatas bajas en forma de galería, o, como desde entonces las comenzaron a llamar de caponeras» (Carlos Coloma. Las Guerras de los Estados Baixos... Barcelona, a costa de Miguel Manescal, 1627, impreso en casa de la viuda Elizabet Tomasa; otras obras: traductor de Analesde Cornelio Tácito, Barcelona, impr. Diario de Barcelona, 1866, 4 volúmenes; autor adicional de Guerras del Palatinado y de los Estados Bajos, Barcelona, Subirana, 1884, 2 tomos; Relación del socorro de Bruxas, 1631). Tarde cuanto pudiere En reducirse el fosoDefiendale, si es seco Con casamatas, cofre, caponeras. (es)
- La caponnière ou moineau, à son origine, est un élément de la fortification dont le rôle est de battre le fossé par flanquement. (fr)
- La caponiera, o capponiera (dallo spagnolo caponera, traslazione dal significato proprio di "capponaia, stia"; in veneziano: caponèra), è un'opera fortificata dell'ingegneria militare, in legno o in muratura, destinata alla difesa del fossato di una cinta muraria, per impedirne il passaggio al nemico. Solitamente si trova nel fossato, o attraverso lo stesso, e può essere disposta su più ordini di fuoco. Permetteva inoltre di attraversare il fossato e raggiungere le opere esterne, rimanendo fuori dalla vista nemica. Fu utilizzata nelle fortificazioni permanenti, dove solitamente fuoriusciva leggermente rispetto alla fortificazione stessa, avendo quindi la possibilità di tenere sotto osservazione armata (solitamente con armi leggere) il fossato:
* nel caso di "doppia caponiera", permetteva di controllarlo per intero, ovvero con una vista di 180°;
* nel caso della "mezza caponiera", solamente per un angolo di 90°.La caponiera d'ingresso dell'opera 2, Sbarramento Passo Cimabanche (Vallo Alpino in Alto Adige). Nelle opere del Vallo Alpino invece vennero costruite le caponiere in calcestruzzo e poste adiacenti agli ingressi principali o ad una postazione armata, per fiancheggiarle con fucili mitragliatori. Solitamente si trattava di un'apertura di un'opera, spesso di tipo "a tramoggia", ovvero costituito da molteplici gradini in grado di evitare rimbalzi di proiettili nemici. (it)
- Caponnière (ook koffer of grachtengang genoemd) is een vorm van een fortificatie, het is een begrip uit de vestingbouw.
* In een vesting met bastions: een overdekte uitsprong in de droge gracht, of een gedekte doorgang naar een voorgelegen werk, ingericht ter verdediging van de flanken van deze droge gracht.
* In een polygonale vesting: een overdekte galerij, dwars over de droge gracht, tussen het escarp en het contrescarp, de buitenkanten van de droge gracht. De schietgaten konden ofwel langs één kant zijn geplaatst: enkele caponnière, zoals in het Fort van Walem, of langs beide zijden: dubbele caponnière. Een revers-caponnière is een uitbouw aan de keelzijde van het fort, om een doorgedrongen vijand in de rug onder vuur te nemen. Een uitstekend voorbeeld van dubbele caponnières in een polygonaal stelsel kan men vinden in het Fort Napoleon in Oostende. De aanvallers, die erin slaagde, over de contrescarp te geraken, kwamen in een gesloten zone van de droge gracht terecht tussen twee caponnières en hadden geen overlevingskans. In Nederland zijn caponnières onder andere te zien in het Waldeckbastion en de Linie van Du Moulin te Maastricht, en in Fort Sabina Henrica te Heijningen (waaronder een dubbele).
* Caponnière in Bastion Holstein, Linie van Du Moulin, Maastricht
* Caponnière in polygonaal stelsel
* Zicht vanuit een schietgat op de droge gracht
* Binnenzicht van een caponnière (nl)
- Kaponiera – przykryta budowla fortyfikacyjna o różnej konstrukcji, wykorzystywana do prowadzenia ostrzału skrzydłowego lub skośnego, służąca na ogół do obrony fosy, stosowana w fortyfikacji nowożytnej. Zasadniczym przeznaczeniem kaponier jest obrona fosy, aczkolwiek wykorzystywano je także do ostrzału zapola (w austriackiej szkole fortyfikacyjnej) lub przedpola (w nowopruskiej). Typowa kaponiera jest niską, skazamatowaną budowlą, wtopioną w stok lub przeciwstok fosy. Jej wysokość nie przekracza wysokości wału, przy którym jest umieszczona. Wyposażona jest w stanowiska bojowe, przeznaczone do prowadzenia ognia w jednym lub dwóch kierunkach. Czasem kaponierą nazywa się ogólniej zakrytą budowlę fortyfikacyjną służącą do prowadzenia ognia flankującego. Wcześniejszą formą kaponiery była budowla w formie dwóch krótkich odcinków wałów, umieszczonych w poprzek fosy w fortyfikacji bastionowej. Mogły one służyć do osłaniania ogniem fosy (choć ta była głównie chroniona ostrzałem z barków bastionów), a główną funkcją było umożliwienie dokonania wypadu przejściem znajdującym się między wałami (zazwyczaj odkrytym). Konstrukcja taka nazywana jest także kaponierą forteczną. Budowle te występują w różnych formach; rozróżnia się kaponiery:
* w zależności od położenia w dziele fortyfikacyjnym:
* względem fosy
* wewnętrzne (stokowe) – umieszczone przy stoku fosy; dostępne przez poternę od strony stoku;
* zewnętrzne (przeciwstokowe rewersowe) – umieszczone przy lub w przeciwstoku fosy; dostęp jest od strony przeciwstoku, czasem poterną prowadzącą pod dnem fosy;
* względem fosy innych elementów dzieła:
* barkowe – umieszczone przy lub w barku narysu dzieła;
* czołowe – znajdujące się na narożniku dzieła;
* szyjowe – umieszczone w szyi dzieła;
* w zależności od kierunku prowadzenia ognia:
* pojedyncze (jednostronne) – w jedną stronę;
* podwójne (dwustronne) – w dwie strony. Kaponiery pojedyncze nazywa się też półkaponierami. (pl)
- A capoeira é um tipo de estrutura de arquitetura militar usada para a defesa do fosso de uma fortificação. O termo original francês: caponnière (literalmente: capoeira) também é utilizado na Língua Portuguesa. O fogo feito a partir de uma capoeira - de mosquete, espingarda, metralhadora ou, mesmo canhão - varreria o interior do fosso, impedindo o inimigo de aí se estabelecer para tentar um assalto às muralhas da fortificação. Em alguns tipos de fortificações abaluartadas, a capoeira servia apenas como um acesso coberto às obras exteriores, uma vez que o traçado dos baluartes permitia a defesa do fosso pelo fogo feito a partir dos parapeitos principais. (pt)
- Капони́р (фр. caponniere — ниша) или полигональный фронт — фланкирующее сооружение для ведения флангового огня по двум противоположным направлениям. Представлял собой сводчатое, присыпанное землей помещение, устраивавшееся внутри крепостного рва и вооружённое пушками, для обстрела неприятеля в случае штурма. Такого рода капониры известны с XVII века. (ru)
- En kaponjär är en utstickande del inom ett befästningsverk med syfte att ge möjlighet att beskjuta området omedelbart framför eskarpen eller fästningsmuren, så kallad flankeringseld. Den ena varianten av kaponjärsystem har en invallad eller täckt gång från själva befästningen till ett befäst utanverk, till exempel en ravelin eller en skans. Det är den befästa byggnad som försvarar gången mellan fästning och utanverk som utgör den egentliga kaponjären. Ett kaponjärsystem av liknande typ knöt samman Göteborgs fästningsvallar med Skansen Kronan på den plats där Kaponjärgatan går idag. Ett annat exempel kan ses i Fredrikstad i Norge, mellan fästningarna Gamlebyen och Kongsten Fort. Den andra varianten, som blev vanlig på 1800-talet, var en kraftigt byggd utstickande del i fästningsmuren, varifrån flankeringseld kunde ges. Denna typ av kaponjärer användes på långa flanker av befästningen. Exempel på kaponjärer av den senare typen, kan man i Sverige hitta i t.ex. Karlsborgs fästning, Oskar-Fredriksborg samt Rindö redutt. (sv)
- Капоні́р (фр. caponniere — «ніша») — фортифікаційна споруда, що забезпечує ведення флангового або поздовжнього (косоприцільного) вогню в двох протилежних напрямках. Капонір зазвичай встановлюється як казематна споруда важкого типу в системі польових позицій та довготривалих укріплень на зворотних схилах або за пагорбами на місцевості. (uk)
|
rdfs:comment
|
- La caponnière ou moineau, à son origine, est un élément de la fortification dont le rôle est de battre le fossé par flanquement. (fr)
- Капони́р (фр. caponniere — ниша) или полигональный фронт — фланкирующее сооружение для ведения флангового огня по двум противоположным направлениям. Представлял собой сводчатое, присыпанное землей помещение, устраивавшееся внутри крепостного рва и вооружённое пушками, для обстрела неприятеля в случае штурма. Такого рода капониры известны с XVII века. (ru)
- Капоні́р (фр. caponniere — «ніша») — фортифікаційна споруда, що забезпечує ведення флангового або поздовжнього (косоприцільного) вогню в двох протилежних напрямках. Капонір зазвичай встановлюється як казематна споруда важкого типу в системі польових позицій та довготривалих укріплень на зворотних схилах або за пагорбами на місцевості. (uk)
- Als Kaponniere (französische Ableitung vom italienischen capone = Großer Kopf) oder Caponnière bezeichnet man im Fortifikationswesen (Festungsbau) einen fest gedeckten oder massiv gemauerten Gang oder Raum, aus dem die Verteidiger mit Gewehren oder gar Geschützen Angreifer auf der Sohle des Befestigungsgrabens beschießen konnten. Eine Kaponniere ragt oben oder auf der Außenseite aus dem Festungswall hervor, im Gegensatz zu einem Kehlkoffer, der aus der Rückseite („Kehlmauer“) einer Außenbastion ragt, oder der Grabenstreiche, die in die Contrescarpe, also die Feindseite des Festungsgrabens, eingelassen und durch einen Tunnel unter dem Graben mit dem Festungsinneren verbunden ist. (de)
- A caponier is a type of defensive structure in a fortification. Fire from this point could cover the ditch beyond the curtain wall to deter any attempt to storm the wall. The word originates from the French caponnière, meaning "chicken coop" (a capon is a castrated male chicken). In some types of bastioned fortifications, the caponier served as a means of access to the outworks, protecting troops from direct fire; they were often roofless. Although they could be used for firing along the ditch, the flanks of the bastions were the main defence of the ditch by fire. (en)
- La caponera era una obra de fortificación que primitivamente consistió en una simple estacada con aspilleras o troneras para defender el foso, estableciendo a la vez una comunicación entre la fortificación principal y las obras exteriores (por ejemplo con un revellín o un hornabeque). Se trataba, en suma, de unas obras defensivas situadas en el fondo del foso en sentido perpendicular, cuando dicho fondo quedaba fuera del campo visual del parapeto principal.En la Edad Moderna, singularmente en la escuela alemana, solía ser una obra saliente hacia el foso destinado a flanquearlo con fuego de fusilería y/o de artillería (principalmente botes de metralla), albergaban de 15 a 20 soldados, que hacían fuego por aspilleras a uno y otro lado del foso, cuando intentaban atraversarlo al asalto). Es t (es)
- La caponiera, o capponiera (dallo spagnolo caponera, traslazione dal significato proprio di "capponaia, stia"; in veneziano: caponèra), è un'opera fortificata dell'ingegneria militare, in legno o in muratura, destinata alla difesa del fossato di una cinta muraria, per impedirne il passaggio al nemico. Solitamente si trova nel fossato, o attraverso lo stesso, e può essere disposta su più ordini di fuoco. Permetteva inoltre di attraversare il fossato e raggiungere le opere esterne, rimanendo fuori dalla vista nemica. (it)
- Caponnière (ook koffer of grachtengang genoemd) is een vorm van een fortificatie, het is een begrip uit de vestingbouw.
* In een vesting met bastions: een overdekte uitsprong in de droge gracht, of een gedekte doorgang naar een voorgelegen werk, ingericht ter verdediging van de flanken van deze droge gracht.
* In een polygonale vesting: een overdekte galerij, dwars over de droge gracht, tussen het escarp en het contrescarp, de buitenkanten van de droge gracht. De schietgaten konden ofwel langs één kant zijn geplaatst: enkele caponnière, zoals in het Fort van Walem, of langs beide zijden: dubbele caponnière. Een revers-caponnière is een uitbouw aan de keelzijde van het fort, om een doorgedrongen vijand in de rug onder vuur te nemen. (nl)
- Kaponiera – przykryta budowla fortyfikacyjna o różnej konstrukcji, wykorzystywana do prowadzenia ostrzału skrzydłowego lub skośnego, służąca na ogół do obrony fosy, stosowana w fortyfikacji nowożytnej. Budowle te występują w różnych formach; rozróżnia się kaponiery: Kaponiery pojedyncze nazywa się też półkaponierami. (pl)
- A capoeira é um tipo de estrutura de arquitetura militar usada para a defesa do fosso de uma fortificação. O termo original francês: caponnière (literalmente: capoeira) também é utilizado na Língua Portuguesa. O fogo feito a partir de uma capoeira - de mosquete, espingarda, metralhadora ou, mesmo canhão - varreria o interior do fosso, impedindo o inimigo de aí se estabelecer para tentar um assalto às muralhas da fortificação. (pt)
- En kaponjär är en utstickande del inom ett befästningsverk med syfte att ge möjlighet att beskjuta området omedelbart framför eskarpen eller fästningsmuren, så kallad flankeringseld. Den ena varianten av kaponjärsystem har en invallad eller täckt gång från själva befästningen till ett befäst utanverk, till exempel en ravelin eller en skans. Det är den befästa byggnad som försvarar gången mellan fästning och utanverk som utgör den egentliga kaponjären. Ett kaponjärsystem av liknande typ knöt samman Göteborgs fästningsvallar med Skansen Kronan på den plats där Kaponjärgatan går idag. Ett annat exempel kan ses i Fredrikstad i Norge, mellan fästningarna Gamlebyen och Kongsten Fort. Den andra varianten, som blev vanlig på 1800-talet, var en kraftigt byggd utstickande del i fästningsmuren, varif (sv)
|