| dbo:abstract
|
- كان فرانشيسكو ديلا سكالا المعرف باسم كانغراندي الأول (فيرونا، 9 مارس 1291 - تريفيزو، 22 يوليو 1329) كوندوتييرو إيطالي. كانغراندي هو الابن الثالث ، وأشهر أفراد أسرة ديلا سكالا التي وطد سلطتها. معروف أيضاً بكونه صديق وحامي الشاعر دانتي أليغييري ، ولكنه على وجه الخصوص كان كوندوتييرو وسياسياً عظيماً. حكم فيرونا أولا مع أخيه الأكبر بين عامي 1308 و1311 ثم وحده من 1311 حتى وفاته. أصبح بفضل انتصارته قائد الفصيل الغيبليني بإيطاليا العليا، ولم عسكرياً مهاراً فحسب، إنما أيضاً سياسياً حاذقاً وإدارياً فطناً سخي. (ar)
- Cangrande I della Scala fou fill d'Albert I della Scala. Va néixer a Verona el 9 de març de 1291. Fou capità del poble i senyor de Verona i Vicenza el 1311, a la mort de son germà Alboí I della Scala al que ja estava associat des del 1304. Fou senyor de Pàdua des del 1318, i de Belluno i Feltre des el 1322. El 1311 fou nomenat vicari imperial i príncep de l'Imperi però associat a son germà Frederic della Scala. Fou mecenes del poeta Dante Alighieri. Es va casar a Verona el 1308 amb Joana, filla de Conrad d'Antioquia comte d'Alba.Va morir a Verona el 18 de juliol de 1329. Només va deixar fills naturals: el seu fill natural Gilbert va morir a la presó el 28 de juliol de 1335 i va deixar una filla, Caterina que fou monja. Les filles naturals Franceschina, Lucia Cagnola, Giustina, Angela, Margherita i Beatrice foren totes religioses (la primera abadessa de Sant Miquel de Campanya a Verona, i la darrera abadessa del monestir de San Domenico de Verona del 1376 al 1394, les altres monges) menys Margherita. Els altres dos fills foren: Alboí della Scala i Francesc della Scala (mort el 1342). Francesco, cavaller, es va casar a Verona el 1328 amb Maddalena, filla de Rolando Rossi, comte de Borgo San Donnino. Va morir l'1 de març de 1342. A Cangrande I della Scala el va succeir el seu nebot Mastino II della Scala. (ca)
- Cangrande I. della Scala (původně Francesco della Scala, 9. března 1291, Verona - 22. června 1329, Treviso) byl vládce italské Verony, Padovy a Vicenzy z rodu Scaligerů, říšský vikář, schopný vojevůdce a také patron věd a umění. Přezdívka Cangrande znamená velký pes. (cs)
- Cangrande (laŭbapte Can Francesco) della Scala (9a de Marto 1291 – 22a de Julio 1329) estis itala nobelo, apartenanta al la familio della Scala kiu regis en Verono el 1308 ĝis 1329. Nune li eble estas plej bone konata kiel ĉefa patrono de la poeto Dante Alighieri, Cangrande estis en sia tempo aklamita ĉefe kiel sukcesa militisto kaj ŝtatestro. Inter la iĝado esti la nura reganto de Verono en 1311 kaj sia morto en 1329 li ekkontrolis kelkajn najbarajn urbojn, ĉefe Vicenza, Padua kaj Treviso, kaj venis esti rigardita kiel estro de la Gibelinoj en norda Italio. (eo)
- Cangrande (christened Can Francesco) della Scala (9 March 1291 – 22 July 1329) was an Italian nobleman, belonging to the della Scala family which ruled Verona from 1308 until 1387. Now perhaps best known as the leading patron of the poet Dante Alighieri, Cangrande was in his own day chiefly acclaimed as a successful warrior and autocrat. Between becoming sole ruler of Verona in 1311 and his death in 1329 he took control of several neighbouring cities, notably Vicenza, Padua and Treviso, and came to be regarded as the leader of the Ghibelline faction in northern Italy. (en)
- Cangrande I. della Scala, getauft als Canfrancesco della Scala, (* 9. März oder 9. Mai 1291; † 22. Juli 1329 in Treviso) war Herr von Verona. Er war zwischen 1308 und 1329 der vierte Herrscher aus der Signoria der Scaliger und regierte bis 1311 zusammen mit seinem älteren Bruder Alboino della Scala. Nach Giovanni Boccaccio war er einer der nobelsten und edelsten Herren in Italien. Dante Alighieri setzte noch zu Lebzeiten hohe Erwartungen in ihn und hoffte, dass er Italien ein neues Gesicht geben könne. Giovanni Villani behauptete, obwohl er ein Anhänger der Guelfen war, dass seit Ezzelino III. da Romano kein anderer Tyrann reicher und mächtiger gewesen sei. (de)
- Alberto I Canfrancesco della Scala (Verona, 9 de marzo de 1291 - Treviso, 22 de julio de 1329), más conocido como Cangrande della Scala, tercer hijo de , fue un condottiero o militar mercenario señor de Verona entre 1308 y 1329. (es)
- Alberto Canfrancesco della Scala (Vérone, 9 mars 1291 - Trévise, 22 juillet 1329), plus connu comme Cangrande della Scala, premier du nom, est un condottiere et un politicien italien du XIVe siècle, membre de la dynastie scaligère. Avec son frère Alboino, de 1308 à 1311, puis seul après la mort de ce dernier, il poursuit l'œuvre de ses prédécesseurs et porte la richesse et la puissance de Vérone à leur apogée. Dante lui a dédié le Paradis de la Divine Comédie. (fr)
- Can Francesco della Scala detto Cangrande I (Verona, 9 marzo 1291 – Treviso, 22 luglio 1329) è stato un condottiero italiano, Signore di Verona e Vicario imperiale. Figlio di Alberto I della Scala e di Verde di Salizzole, è l'esponente più conosciuto, amato e celebrato della dinastia scaligera. Signore di Verona dal 1308 al 1311 insieme al fratello Alboino e da solo dallo stesso anno fino alla morte, consolidò il potere della sua famiglia ed espanse quello della sua città fino a divenire, grazie ai suoi successi, guida della fazione ghibellina. Cangrande non fu solo un abile conquistatore, ma anche uno scaltro politico, un accorto amministratore e un generoso mecenate, noto infatti anche perché fu amico e protettore del Sommo Poeta Dante Alighieri (che, in una lettera, gli dedicò l'ultima cantica della Divina Commedia). Tra i suoi amici si annovera anche Spinetta Malaspina il Grande di Fosdinovo. (it)
- Cangrande della Scala (Verona, 9 maart 1291 – Treviso, 22 juli 1329), gedoopt als Can Fransesco della Scala, was een Italiaans edelman uit het huis der . Hij was heer van Verona, een van de middeleeuwse Italiaanse stadstaten. Hij is bekend geworden onder zijn bijnaam Cangrande ("grote hond"). Cangrande was de beschermheer van de dichters Dante Alighieri en Francesco Petrarca. In 1311 werd Cangrande heerser van Verona als opvolger van zijn broer . De Italiaanse steden voerden voortdurend oorlog met elkaar en Cangrande was een succesvol veldheer die in juli 1329 de stad Treviso veroverde. Al snel na zijn triomfale intocht werd Cangrande ernstig ziek. Hij had hoge koorts, hevige diarree en moest overgeven. Cangrande overleed binnen vier dagen. Als oorzaak werd indertijd het drinken van vervuild bronwater genoemd. Maar er bestaan ook 14e-eeuwse kronieken die vermelden dat Can Grandes' lijfarts van een gifmoord op zijn meester werd beschuldigd. De man zou daarvoor zijn berecht en opgehangen. Cangrande werd in een luisterrijk monument bij de Santa Maria Antiqua in Verona bijgezet. Het natuurlijk gemummificeerde lichaam werd in 2004 uit de sarcofaag genomen en onderzocht. De ingewanden waren nog intact. In de endeldarm vond men stuifmeel van vingerhoedskruid, kamille en bramen. In de inhoud van de endeldarm en in het weefsel van de lever werden dodelijke hoeveelheden gif uit het vingerhoedskruid gevonden. Cangrande moet een aftreksel van blad en bloemen te drinken zijn gegeven. De ziekteverschijnselen van de stervende Cangrande komen overeen met die van een digitalisvergiftiging. Als daders of opdrachtgevers komen de regering van Venetië, de hertog van Milaan en zijn opvolgers, zijn neef Mastino en zijn broer Alberto Scaliger in aanmerking. Van veel plotseling overleden middeleeuwse heersers werd en wordt vermoed dat zij werden vergiftigd. Omdat de medische kennis indertijd pover was kon opzet niet worden bewezen door autopsie of biochemie. In het geval van Cangrande is de gifmoord uiteindelijk bewezen. Cangrande was gehuwd met Johanna van Antiochië, die hem overleefde na zijn onverwacht overlijden in 1329. (nl)
- Cangrande della Scala (1291–1329) – władca Werony z dynastii della Scala od 1311. Na jego panowanie przypada szczyt świetności rodu. Stawiany za wzór wodza i cnót rycerskich. Zajął Vicenzę, Padwę i Treviso. Był przywódcą stronnictwa gibelinów w północnej Italii. W latach 1303-1304 gościł i wspomagał wygnanego z Florencji Dantego. Poeta przedstawił go za to w Boskiej komedii w bardzo korzystnym świetle. (pl)
- Can Francesco della Scala, conhecido como Cangrande I (Verona, 9 de março de 1291 - Treviso, 22 de julho de 1329) foi um comandante italiano. Filho de Alberto I della Scala e de Verde di Salizzole, é o expoente mais conhecido, amado e celebrado da dinsatia scaligera. Senhor de Verona de 1308 a 1311 junto com seu irmão Alboino e, depois disso, sozinho até sua morte, ele consolidou o poder de sua família e expandiu sua cidade até se tornar, graças aos seus sucessos, chefe dos Gibelinos no norte da Itália. Cangrande não foi apenas um hábil conquistador, mas também um político astuto, um grande administrador e um generoso mecenas. Foi também amigo e protetor do grande poeta Dante Alighieri. (pt)
- Кан Гранде делла Скала (Can Francesco della Scala, или Cangrande) (1291–1329) — с 1311 года правитель Вероны, наиболее выдающийся представитель династии Скалигеров. Вёл борьбу с Падуей, одержав победу, расширил владения Вероны и был произведён императором Генрихом VII в имперские викарии. В 1318 году союз гибеллинов в Ломбардии избрал его своим генерал-капитаном. При дворе Кангранде жили многие учёные, художники и поэты того времени. Сам он покровительствовал Данте Алигьери, изгнанному из Флоренции и нашедшему на какое-то время приют в Вероне. Умер 22 июля 1329 года. Причиной смерти стало умышленное отравление наперстянкой. При анализе мумифицированного тела, проведенном в 2015 году, в желудке, печени и кишечнике были обнаружены следы яда наперстянки. (ru)
- Кангранде I делла Скала (*Cangrande I della Scala, 9 березня 1291 — 22 липня 1329) — синьйор Верони у 1311—1329 роках. Був покоровителем, художників, скульпторів, поетів, зокрема Данте. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- كان فرانشيسكو ديلا سكالا المعرف باسم كانغراندي الأول (فيرونا، 9 مارس 1291 - تريفيزو، 22 يوليو 1329) كوندوتييرو إيطالي. كانغراندي هو الابن الثالث ، وأشهر أفراد أسرة ديلا سكالا التي وطد سلطتها. معروف أيضاً بكونه صديق وحامي الشاعر دانتي أليغييري ، ولكنه على وجه الخصوص كان كوندوتييرو وسياسياً عظيماً. حكم فيرونا أولا مع أخيه الأكبر بين عامي 1308 و1311 ثم وحده من 1311 حتى وفاته. أصبح بفضل انتصارته قائد الفصيل الغيبليني بإيطاليا العليا، ولم عسكرياً مهاراً فحسب، إنما أيضاً سياسياً حاذقاً وإدارياً فطناً سخي. (ar)
- Cangrande I. della Scala (původně Francesco della Scala, 9. března 1291, Verona - 22. června 1329, Treviso) byl vládce italské Verony, Padovy a Vicenzy z rodu Scaligerů, říšský vikář, schopný vojevůdce a také patron věd a umění. Přezdívka Cangrande znamená velký pes. (cs)
- Cangrande (laŭbapte Can Francesco) della Scala (9a de Marto 1291 – 22a de Julio 1329) estis itala nobelo, apartenanta al la familio della Scala kiu regis en Verono el 1308 ĝis 1329. Nune li eble estas plej bone konata kiel ĉefa patrono de la poeto Dante Alighieri, Cangrande estis en sia tempo aklamita ĉefe kiel sukcesa militisto kaj ŝtatestro. Inter la iĝado esti la nura reganto de Verono en 1311 kaj sia morto en 1329 li ekkontrolis kelkajn najbarajn urbojn, ĉefe Vicenza, Padua kaj Treviso, kaj venis esti rigardita kiel estro de la Gibelinoj en norda Italio. (eo)
- Cangrande (christened Can Francesco) della Scala (9 March 1291 – 22 July 1329) was an Italian nobleman, belonging to the della Scala family which ruled Verona from 1308 until 1387. Now perhaps best known as the leading patron of the poet Dante Alighieri, Cangrande was in his own day chiefly acclaimed as a successful warrior and autocrat. Between becoming sole ruler of Verona in 1311 and his death in 1329 he took control of several neighbouring cities, notably Vicenza, Padua and Treviso, and came to be regarded as the leader of the Ghibelline faction in northern Italy. (en)
- Cangrande I. della Scala, getauft als Canfrancesco della Scala, (* 9. März oder 9. Mai 1291; † 22. Juli 1329 in Treviso) war Herr von Verona. Er war zwischen 1308 und 1329 der vierte Herrscher aus der Signoria der Scaliger und regierte bis 1311 zusammen mit seinem älteren Bruder Alboino della Scala. Nach Giovanni Boccaccio war er einer der nobelsten und edelsten Herren in Italien. Dante Alighieri setzte noch zu Lebzeiten hohe Erwartungen in ihn und hoffte, dass er Italien ein neues Gesicht geben könne. Giovanni Villani behauptete, obwohl er ein Anhänger der Guelfen war, dass seit Ezzelino III. da Romano kein anderer Tyrann reicher und mächtiger gewesen sei. (de)
- Alberto I Canfrancesco della Scala (Verona, 9 de marzo de 1291 - Treviso, 22 de julio de 1329), más conocido como Cangrande della Scala, tercer hijo de , fue un condottiero o militar mercenario señor de Verona entre 1308 y 1329. (es)
- Alberto Canfrancesco della Scala (Vérone, 9 mars 1291 - Trévise, 22 juillet 1329), plus connu comme Cangrande della Scala, premier du nom, est un condottiere et un politicien italien du XIVe siècle, membre de la dynastie scaligère. Avec son frère Alboino, de 1308 à 1311, puis seul après la mort de ce dernier, il poursuit l'œuvre de ses prédécesseurs et porte la richesse et la puissance de Vérone à leur apogée. Dante lui a dédié le Paradis de la Divine Comédie. (fr)
- Cangrande della Scala (1291–1329) – władca Werony z dynastii della Scala od 1311. Na jego panowanie przypada szczyt świetności rodu. Stawiany za wzór wodza i cnót rycerskich. Zajął Vicenzę, Padwę i Treviso. Był przywódcą stronnictwa gibelinów w północnej Italii. W latach 1303-1304 gościł i wspomagał wygnanego z Florencji Dantego. Poeta przedstawił go za to w Boskiej komedii w bardzo korzystnym świetle. (pl)
- Can Francesco della Scala, conhecido como Cangrande I (Verona, 9 de março de 1291 - Treviso, 22 de julho de 1329) foi um comandante italiano. Filho de Alberto I della Scala e de Verde di Salizzole, é o expoente mais conhecido, amado e celebrado da dinsatia scaligera. Senhor de Verona de 1308 a 1311 junto com seu irmão Alboino e, depois disso, sozinho até sua morte, ele consolidou o poder de sua família e expandiu sua cidade até se tornar, graças aos seus sucessos, chefe dos Gibelinos no norte da Itália. Cangrande não foi apenas um hábil conquistador, mas também um político astuto, um grande administrador e um generoso mecenas. Foi também amigo e protetor do grande poeta Dante Alighieri. (pt)
- Кангранде I делла Скала (*Cangrande I della Scala, 9 березня 1291 — 22 липня 1329) — синьйор Верони у 1311—1329 роках. Був покоровителем, художників, скульпторів, поетів, зокрема Данте. (uk)
- Cangrande I della Scala fou fill d'Albert I della Scala. Va néixer a Verona el 9 de març de 1291. Fou capità del poble i senyor de Verona i Vicenza el 1311, a la mort de son germà Alboí I della Scala al que ja estava associat des del 1304. Fou senyor de Pàdua des del 1318, i de Belluno i Feltre des el 1322. El 1311 fou nomenat vicari imperial i príncep de l'Imperi però associat a son germà Frederic della Scala. Fou mecenes del poeta Dante Alighieri. A Cangrande I della Scala el va succeir el seu nebot Mastino II della Scala. (ca)
- Can Francesco della Scala detto Cangrande I (Verona, 9 marzo 1291 – Treviso, 22 luglio 1329) è stato un condottiero italiano, Signore di Verona e Vicario imperiale. Figlio di Alberto I della Scala e di Verde di Salizzole, è l'esponente più conosciuto, amato e celebrato della dinastia scaligera. Signore di Verona dal 1308 al 1311 insieme al fratello Alboino e da solo dallo stesso anno fino alla morte, consolidò il potere della sua famiglia ed espanse quello della sua città fino a divenire, grazie ai suoi successi, guida della fazione ghibellina. (it)
- Cangrande della Scala (Verona, 9 maart 1291 – Treviso, 22 juli 1329), gedoopt als Can Fransesco della Scala, was een Italiaans edelman uit het huis der . Hij was heer van Verona, een van de middeleeuwse Italiaanse stadstaten. Hij is bekend geworden onder zijn bijnaam Cangrande ("grote hond"). Cangrande was de beschermheer van de dichters Dante Alighieri en Francesco Petrarca. Cangrande was gehuwd met Johanna van Antiochië, die hem overleefde na zijn onverwacht overlijden in 1329. (nl)
- Кан Гранде делла Скала (Can Francesco della Scala, или Cangrande) (1291–1329) — с 1311 года правитель Вероны, наиболее выдающийся представитель династии Скалигеров. Вёл борьбу с Падуей, одержав победу, расширил владения Вероны и был произведён императором Генрихом VII в имперские викарии. В 1318 году союз гибеллинов в Ломбардии избрал его своим генерал-капитаном. При дворе Кангранде жили многие учёные, художники и поэты того времени. Сам он покровительствовал Данте Алигьери, изгнанному из Флоренции и нашедшему на какое-то время приют в Вероне. (ru)
|
_L'arca_di_Cangrande.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
_L'arca_di_Cangrande.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}