| dbo:abstract
|
- Amorfní látky jsou látky v pevném skupenství, které nemají pravidelnou (krystalickou) strukturu. Uspořádání částic je v těchto látkách náhodné, určité zákonitosti existují pouze v polohách navzájem sousedících atomů. Pojmenování amorfní znamená v řečtině beztvarý, proto bývají někdy označovány jako beztvaré látky. (cs)
- El sòlid amorf és un estat sòlid de la matèria, en el qual les partícules que conformen el sòlid no tenen una estructura ordenada. Aquests tipus de sòlids no tenen formes i cares ben definides. Aquesta classificació contrasta amb la dels sòlids cristallins, els àtoms dels quals estan disposats de manera regular i ordenada formant xarxes cristal·lines. Molts sòlids amorfs són mescles de molècules que no es poden apilar bé. Gairebé tots els altres es componen de molècules grosses i complexes. Entre els sòlids amorfs més coneguts hi ha el vidre i els plàstics. Un mateix compost, segons el procés de solidificació, pot formar una xarxa cristallina o un sòlid amorf. Per exemple segons la disposició espacial de les molècules de sílice (SiO₂), es pot obtenir una estructura cristallina (el quars) o un sòlid amorf (el vidre). Les molècules dels sòlids amorfs estan distribuïdes a l'atzar i les propietats físiques del sòlid són idèntiques en totes les direccions (isotropia). Les formes amorfes tenen una temperatura característica en la qual les seves propietats experimenten canvis importants. Aquesta temperatura és coneguda com a temperatura de transició vítria (Tg). La temperatura de transició a vidre d'un material amorf pot reduir-se afegint molècules petites, anomenadess "plastificadors", que s'adapten entre les molècules vítries a mobilitat més gran. Una conseqüència directa de la disposició irregular de les partícules en un sòlid amorf, és la diferència d'intensitat que prenen les forces intermoleculars entre elles, d'aquí que la fusió s'arribi a temperatures diferents, segons la proporció de les diferents partícules que formen la mostra. Per això un sòlid amorf no té un punt de fusió definit, sinó en un interval de temperatura. Quan s'escalfa un sòlid amorf, la substància no manifeste un punt de fusió, encara que s'estova progressivament augmentant la seva tendència a deformar-se. En contrast, la temperatura de fusió d'un sòlid cristal·lí està ben definida. Respecte a les seves propietats elàstiques, els sòlids amorfs tenen les propietats dels cristalls. Pel que fa al magnetisme, els metalls amorfs presenten les propietats magnètiques més notables, es comporten com materials ferromagnètics. (ca)
- Γενικά άμορφα υλικά καλούνται τα στερεά υλικά που δεν έχουν συγκεκριμένη δόμηση των μορίων ή ατόμων από τα οποία αποτελούνται. Τα άμορφα υλικά, όπως ο λιγνίτης, δεν σχηματίζουν κρυστάλλους, με συνέπεια η εσωτερική τους δομή να μην ακολουθεί κανονική γεωμετρική διάταξη. Ένα από τα υλικά αυτού του τύπου είναι το γυαλί, που μπορεί να υποστεί επεξεργασία και να διαμορφωθεί σε κάθε επιθυμητό σχήμα, που όμως θρυμματίζεται σε τεμάχια διαφόρων σχημάτων και μεγεθών. (el)
- المادة اللابلورية هي مادة صلبة لا تتوزع فيها الذرات توزيعًا منتظمًا في شبكة بلورية، وإنما يكون توزيع الذرات فيها عشوائيا ولكن على مسافات تكاد تكون متساوية، بمعنى أن توزيع الذرات فيها لا يتبع أي نظام من الأنظمة البلورية. توصف المواد اللابلورية أيضا بأنها زجاجية التركيب حيث أن الزجاج هو أشهر المواد اللابلورية إلى جانب السراميك و البورسلين و البلاستيك (معظم الأحجار والمعادن الأولية والأملاح تكون بلورية ). وقد تتسم المواد اللابلورية بشيئ من النظام على النطاق القصير (حيز 10 - 20 ذرة ) إلا أنها غير منتظمة على المدى البعيد ولهاذا تسمى جوامد لابلورية . مثال على ذلك بنية الزجاج والبوليسترين وكذلك الحلوى . تتصف الجوامد ذات نظام بلوري على النطاق البعيد (أي نظام واحد يشمل البلورة من أولها إلى أخرها) بالبلورات. مقال على البلورات نجده في ملح الطعام و السكر وبصفة واضحة السكر نبات. أشهر أنواع المواد اللابلورية الزجاج وتسمى تلك المواد أحيانا «سائل صلب» حيث أن الجزيئات في السائل تكون موزعة عشوائيا بلا نظام، كما توصف المواد اللابلورية بأنها زجاجية البنية. (ar)
- Als amorphes Material (altgriechisch μορφή morphé „Gestalt, Form“ mit vorgesetztem Alpha privativum a-, Sinn also etwa „ohne Gestalt“) bezeichnet man in der Physik und der Chemie einen Stoff, bei dem die Atome keine geordneten Strukturen, sondern ein unregelmäßiges Muster bilden und lediglich über Nahordnung, nicht aber Fernordnung verfügen. Fernordnungen, also eine regelmäßige Anordnung der Atome über ihre Nachbaratome hinaus, sind charakteristisch für Kristalle. Regelmäßig strukturierte Materialien werden Kristalle genannt. Ähnlich wie Flüssigkeiten sind amorphe Materialien isotrop, besitzen also keine Vorzugsrichtung. Grund dafür ist die fehlende Fernordnung. Amorphes Material ist häufig unstabil, es kann unter bestimmten Bedingungen auskristallisieren. (de)
- In condensed matter physics and materials science, an amorphous solid (or non-crystalline solid, glassy solid) is a solid that lacks the long-range order that is characteristic of a crystal. (en)
- Amorfa solido estas solido en kiu ne estas de la lokoj de la molekuloj. (Solidoj en kiuj estas long-ampleksa molekula ordo nomiĝas kristalaj solidoj.) Plej multaj klasoj de solidaj materialoj aŭ troviĝas aŭ farebliĝas en amorfa formo. Ekzemple, kutima fenestra vitro estas ceramikaĵo, plej multaj polimeroj estas amorfaj, kaj eĉ amorfaj alojoj fareblas sub specialaj kondiĉoj (ekzemple kaj ) Vitroj ofte konsideriĝas 'subfridigitaj' likvoj. Estas multaj manieroj fari amorfan solidon. Se likvo malvarmiĝas sufiĉe rapide por eviti kristaliĝon, amorfa solido nomita vitro formas sub la . Amorfaj solidoj produktitaj laŭ aliaj vojoj, tiel kiel ne estas, teknike parole, vitroj. Laŭ vulgara lingvaĵo, la termino vitro signifas amorfajn oksidojn, kaj precipe silikatojn (kombinaĵojn bazitajn sur silicio kaj oksigeno). Por eviti konfuzon, aliaj specoj de vitroj ofte terminiĝas per adjunkto, do la termino 'metala vitro' signifas amorfajn metalajn alojojn. Estas malfacile distingi inter vere amorfa solido kaj kristala solido, en kiu la grandeco de la kristaloj estas tre malgranda (malpli ol du nanometroj). Eĉ amorfaj materialoj havas iom da mallong-ampleksa ordo inter siaj atomaj lokoj (en distanca skalo de proksime unu nanometro). Plue ĉe tre malgrandaj kristaloj, granda frakcio de ties atomoj lokiĝas ĉe aŭ apud la surfaco de la kristalo; reformado de la surfaco kaj interfacaj efikoj distordas la atomajn lokojn, malpliigante la strukturan ordon. Eĉ la plej antaŭaj teknikoj de struktura karakterizado, tiel kiel X-radia difrakto kaj transmisia elektrona mikroskopio, malfacile distingas inter amorfaj kaj kristalaj strukturoj ĉe tiaj ĉi grandecaj skaloj. La transiro de likva stato al vitro, ĉe temperaturo sub la ekvilibra fandopunkto de la materialo, nomiĝas la . De praktika vidpunkto, la vitre transira temperaturo difiniĝas empirie kiel la temperaturo, ĉe kiu la viskozo de la likvo pliiĝas je certa kvanto (kutime 1013 paskal-sekundoj). La transira temperaturo dependas de la fridiga rapido, kun la vitra transiro okazanta ĉe pli alta temperaturo por pli rapida fridiga rapido. La preciza naturo de la vitra transiro estas objekto de progresanta esploro. Dum estas klare ke la vitra transiro ne estas unuagrada termodinamika transiro, estas debato ĉu ĝi estas plialtgrada transiro, ĉu nur kinetika efiko. Ekzemploj de amorfaj solidoj estas vitroj kaj plastoj. (eo)
- El sólido amorfo es un estado sólido de la materia, en el que las partículas que conforman el sólido no poseen una estructura ordenada. Estos sólidos carecen de formas bien definidas. Esta clasificación contrasta con la de sólidos cristalinos, cuyos átomos están dispuestos de manera regular y ordenada formando redes cristalinas. Muchos sólidos amorfos son mezclas de moléculas de las que no se pueden distinguir bien sus componentes. Casi todos los demás se componen de moléculas grandes y complejas. Entre los sólidos amorfos más conocidos destaca el vidrio. Un mismo compuesto superenfriado, según el proceso de solidificación, puede formar una red cristalina o un sólido amorfo. Por ejemplo, según la disposición espacial de las moléculas de sílice (SiO2), se puede obtener una estructura cristalina (el cuarzo) o un sólido amorfo (el vidrio). (es)
- Solido amorfoa (grekotik, a aurrizkia, ukapena, morfo hitza, forma; hitzez hitzeko esanahia formarik gabekoa) egoera solidoan kristalek hartu dezaketen egitura bat da.Material kristalinoek eta semikristalinoek atomoz osatutako hiru dimentsiotako egitura periodiko patroi erregular eta errepikakorrak azaltzen dituzte. Material amorfoek ez dute ordenarik edo egitura kristalinorik, hau da, ez dute orden periodikorik. Adibide batzuk beira eta material plastiko batzuk dira. (eu)
- Un matériau amorphe est une substance dans laquelle les atomes ne respectent aucun ordre à moyenne et grande distance (comparée au diamètre moléculaire), ce qui la distingue des composés cristallisés. La condition sur la distance est importante car la structure des matériaux amorphes présente très souvent un ordre à courte distance (quelques diamètres moléculaires). Les verres, les élastomères et les liquides sont des substances amorphes. En géosciences, le terme générique de minéraloïde est utilisé pour désigner la classe de ces matériaux non-cristallins. Certains matériaux peuvent exister sous différentes formes amorphes, c'est le polyamorphisme.
* Les verres représentent la majorité des solides amorphes. Ils sont le plus souvent obtenus par refroidissement d'un liquide n'ayant pas pu cristalliser. En général, la viscosité d'un liquide diminue quand la température augmente, et cette relation est d'autant plus forte que l'indice de viscosité est bas. Dans certaines conditions, on peut abaisser la température d'un liquide sans que la cristallisation ne puisse s'amorcer ; le milieu devient si visqueux que les constituants (atomes, molécules, ions) du liquide n'ont plus assez de mobilité pour atteindre la position d'énergie minimale qu'ils auraient dans le solide cristallisé ; ils se retrouvent bloqués dans un état désordonné ; le liquide est devenu immobile et rigide ; on est en présence d'un solide amorphe qui peut être considéré comme un liquide figé, d'énorme viscosité ; cette forme particulière de la matière est appelée état vitreux ; le solide est un verre. On fabrique aujourd'hui des verres minéraux (ou inorganiques), des verres organiques (comme le PMMA) et des verres métalliques.
* Un polymère organique à l'état vitreux est un solide constitué de chaînes macromoléculaires repliées, enchevêtrées, en désordre. Cette structure amorphe est souvent comparée à un « plat de spaghettis » (voir l'article : Pelote aléatoire).
* Certains solides amorphes, comme le gel de silice, n'ont pas une structure de liquide figé ; ils ne sont pas à l'état vitreux.
* Les élastomères (contraction d'élastique et de polymère) sont des matériaux amorphes aux propriétés bien particulières. Ils sont obtenus à partir de polymères linéaires liquides (très visqueux) à température ambiante. Pour empêcher leur écoulement, on crée entre les chaînes polymériques un certain nombre de liaisons pontales (avec un taux de pontage relativement bas), ce qui les transforme en matériaux caractérisés par leur aptitude à subir de grandes déformations réversibles (grande élasticité). Quelques propriétés physiques des composés amorphes :
* à l'état vitreux, ils possèdent une très grande viscosité : comme les liquides, ils peuvent couler, mais le temps nécessaire pour l'observation d'un effet notable pour le verre est de l'ordre de grandeur de plusieurs milliards d'années à température ambiante (0.1 seconde à 600 °C, 5 jours à 500 °C, 32 ans à 400 °C). Contrairement à la légende[réf. souhaitée], on ne peut donc pas expliquer par un quelconque écoulement le fait que dans certaines vieilles églises les vitraux soient plus épais à la base et plus fins vers le haut. Sinon, les scellements métalliques (à base de plomb) encadrant les vitraux auraient déjà disparu avant que l'on observe un écoulement du verre ;
* ils possèdent un ordre local qui peut être mis en évidence par des expériences de diffraction sur poudres : alors qu'un cristal donne lieu à des pics de diffraction localisés spatialement, un composé amorphe produit de larges bosses. La première bosse correspond aux corrélations entre un atome donné et ses plus proches voisins, la deuxième correspond aux corrélations entre cet atome et ses seconds plus proches voisins etc. La largeur des bosses augmente avec l'ordre des voisins, ce qui signifie que les corrélations deviennent de plus en plus faibles : l'ordre local pour un atome donné ne dépasse pas les 5e ou 6e voisins. (fr)
- Is éard is solad dímhorfach ann ná substaint a bhfuil cuma an t uirthi agus mothú an tsolaid inti, cé nach bhfuil struchtúr criostalach inti. Solad dímhorfach í an ghloine, mar shampla. Tá na solaid dhímhorfacha iseatrópach, is é sin, is ionann a dtréithe fisiceacha ó gach treo. Ar an dóigh seo tá siad cosúil leis na . Níl leáphointe cruinn ag na solaid dhímhorfacha, nó is dual dóibh bogadh ó sholad go leacht de réir a chéile má théitear suas iad. D'fhéadfá a rá nach fíorsholaid iad ar aon nós, ach leachtanna a bhfuil a slaodacht chomh hard is go bhfuil mothú an tsolaid iontu. (ga)
- Amorf (dalam bahasa Inggris "amorphous", yang berasal dari bahasa Yunani a, "tidak" atau "tanpa", dan morphé, "bentuk") adalah jenis zat padat dengan struktur partikel yang tidak teratur. Molekul di dalam zat amorf memiliki susunan yang tidak stabil, baik secara fisika ataupun kimia. Secara fisika, zat amorf memiliki titik lebur dan titik didih yang tidak merata pada materinya. Sementara secara kimia, ikatan antarmolekul zat amorf tidak identik dan cenderung berbeda-beda pada titik-titik tertentu, serta kerapatannya tidak merata. Hal inilah yang menyebabkan dan energi yang besar terjadi di dalam zat amorf. Zat amorf mudah mengalami abrasi 'pengikisan' atau larut dalam larutan. Selain struktur molekulnya yang tidak teratur, bentuk zat amorf juga tidak pasti dan tidak permanen. Partikel-partikel di dalam materi amorf seperti terkunci pada posisi yang acak, dan sewaktu-waktu akan berubah, jika keadaan —perubahan suhu— memungkinkan hal itu terjadi. Misalnya pada botol plastik yang dipanaskan di tempat yang terik dalam waktu lama, kemudian bentuknya akan agak meleleh atau bergelombang. Zat amorf dapat dibuat dengan cara memanaskan suatu materi dengan suhu yang sangat tinggi hingga mencapai titik didihnya. Lalu, secara singkat materi tersebut didinginkan hingga membentuk zat padat. Dari proses itulah, partikel-partikel di dalam materi memiliki struktur yang tidak rapi. Benda-benda yang memiliki karakteristik amorf adalah kaca, karet, batuan dari magma beku, dan plastik. Terkadang, beberapa zat amorf disalahartikan sebagai zat kristal. Padahal zat kristal memiliki perbedaan yang sangat jelas, yaitu struktur atomnya yang sangat teratur dan terstruktur dalam bentuk tiga dimensi. (in)
- アモルファス (amorphous)、あるいは 非晶質（ひしょうしつ、英: non-crystalline）とは、結晶のような長距離秩序はないが、短距離秩序はある物質の状態。これは熱力学的には、非平衡な準安定状態である。 amorphous は、morphous（形を持つ）に「非」の意味の接頭辞 a‐ が付いた語（19世紀にスウェーデンのイェンス・ベルセリウスが非結晶の固体に対して命名した）。結晶は、明礬や水晶のようにそれぞれ固有の結晶形態を持っており、morphous である。しかし、急冷や不純物が混じった状態で出来た固体は、時間的空間的に規則的な原子配列が取れず非晶質となり、不定形である。 アモルファス状態は、非金属ではしばしば見られる状態である。しかし、金属にもアモルファス状態が存在することは、アメリカのカリフォルニア工科大学教授らが1960年に発見した。 (ja)
- Un solido amorfo è un solido in cui non c'è ordine a lungo raggio nelle posizioni degli atomi o delle molecole che lo costituiscono. Lo stato amorfo, in qualche modo intermedio tra il solido e il liquido, è relativamente poco frequente in natura: la maggior parte dei solidi è di natura cristallina e le molecole di cui essi si compongono sono disposte con un ordine a lungo raggio che definisce un reticolo cristallino. Il vetro comune è il più tipico materiale amorfo, tanto che lo stato amorfo viene talvolta anche detto "stato vetroso". Lo stato amorfo corrisponde a una condizione termodinamica di liquido sottoraffreddato. (it)
- 비정질(非晶質; Amorphous solid), 비결정성 고체(Noncrystalline solid) 또는 무정형 고체는 원자들의 위치에 가 존재하지 않는 고체를 뜻한다. (비결정성 고체에 속하지 않는 고체를 결정질이라 한다.) 많은 수의 고체가 비결정성 고체인데, 가장 흔한 예로 유리를 들 수 있고, 폴리스틸렌 등의 중합체나, 솜사탕 같은 음식도 여기에 속한다. 원자간의 결합이 약해서 쉽게 깨지거나 부서지며, 또한 어렵지 않게, 형태를 바꿀 수 있다. (ko)
- Amorf is een term uit de natuurwetenschapen. Amorf materiaal of een amorfe stof is een vaste stof zonder een kristallijne structuur: de atomen, ionen of moleculen zijn in amorfe materialen volledig willekeurig gerangschikt. Deze vaste stof-fase leidt meestal tot brosse en (semi)transparante materie, zoals glas. Men beschrijft amorfe materie ook wel met de termen glas, glasachtig en glazig. (nl)
- Ciało amorficzne, ciało bezpostaciowe – stan skupienia materii charakteryzujący się własnościami reologicznymi zbliżonymi do ciała krystalicznego, w którym nie występuje uporządkowanie dalekiego zasięgu. Ciało będące w stanie amorficznym jest ciałem stałym, ale tworzące je cząsteczki są ułożone w sposób dość chaotyczny, bardziej zbliżony do spotykanego w cieczach. Z tego powodu ciało takie często, choć błędnie, nazywa się stałą cieczą przechłodzoną. Jednak ciecz, w tym także ciecz przechłodzona, może płynąć, a ciało stałe utrzymuje swój kształt. W stanie amorficznym występują zwykle substancje, które są zdolne do krystalizacji, ale ze względu na duży rozmiar cząsteczek, zanieczyszczenia lub szybkie schłodzenie cieczy, nie mają warunków, aby się w pełni skrystalizować. Faza amorficzna rzadko występuje w całej objętości substancji spotykanych w praktyce, lecz zwykle współistnieje z fazą krystaliczną. W ciałach takich pojawiają się wówczas (niewielkie obszary) fazy krystalicznej, przemieszane z domenami fazy amorficznej, przy czym zmieniając warunki schładzania cieczy, można zmieniać proporcje jednej fazy do drugiej w dość szerokim zakresie. Amorfizm (bezpostaciowość) występuje w wielu substancjach spotykanych na co dzień lub mających niezwykłe zastosowania. Są to na przykład:
* szkło – zależnie od rodzaju ma większą lub mniejszą zawartość fazy amorficznej; im większy jej udział w szkle, tym jest ono mniej kruche i łatwiej topliwe, ale też bardziej mętne; typowe szkło stosowane w szybach okiennych posiada od 40 do 60% fazy amorficznej; idealnie czysta krzemionka poddana procesowi bardzo szybkiego schładzania jest szkłem całkowicie amorficznym; z kolei szkła kwarcowe, do których dodawane są substancje przyspieszające krystalizację, nie posiadają fazy bezpostaciowej prawie wcale
* mieszaniny polimerów - zależnie od ich budowy chemicznej oraz warunków schładzania z fazy ciekłej posiadają różną zawartość fazy amorficznej, która może się wahać od 1 do 99%; na przykład niektóre rodzaje włókien poliamidowych (kevlar) charakteryzuje bardzo niewielka (ok. 2-3%) jej ilość, natomiast stałe żywice polisiloksanowe są niemal w 100% amorficzne; w tworzywach spotykanych na co dzień (np. polietylenie) udział fazy amorficznej waha się w zakresie 60-85%.
* szkła metaliczne to stopy metali otrzymywane w specjalnych warunkach, które są całkowicie lub częściowo amorficzne. Zazwyczaj stopy te otrzymuje się przez bardzo szybkie schłodzenie cieczy o składzie zapewniającym dużą zdolność do zeszklenia (szybkość chłodzenia wynosi zwykle 105-106 K/s). Takie stopy nazywane są szkłami metalicznymi. Dostępne metody chłodzenia nie pozwalają jednak na zeszklenie czystych metali, ponieważ wymagają one szybkości chłodzenia szacowanych na 1010 K/s. Możliwe jest także wytwarzanie amorficznych stopów metodami elektrochemicznymi. Amorficzne mogą być również cienkie warstwy osadzane z fazy gazowej.
* niektóre minerały: opale, bursztyny, szkliwa wulkaniczne – obsydian. (pl)
- Material amorfo ou substância amorfa é a designação dada à estrutura que não têm ordenação espacial a longa distância (em termos atómicos), como os sólidos regulares. É geralmente aceito como o oposto de estrutura cristalina. As substâncias amorfas não possuem estrutura atômica definida. Algumas substâncias comuns no dia-a-dia são amorfas, como o vidro, o poliestireno e até mesmo o algodão-doce. Materiais amorfos são comumente preparados ao resfriar materiais derretidos. Esse resfriamento reduz a capacidade de mobilidade das moléculas. Materiais como os metais são muito difíceis de serem preparados como rígidos amorfos. A não ser que o material tenha alta resistência à fusão (como cerâmicos) ou baixa energia de cristalização (como os polímeros), a preparação de um sólido amorfo deve ser extremamente rápida. Materiais amorfos podem existir em estado similar ao da propriedade de deformação da borracha (popularmente poderia se dizer "borrachentos" ou "borrachosos") e estados "vítricos" ou "vítreos". Os materiais amorfos possuem propriedades únicas. Feitos a partir da rápida solidificação de ligas metálicas ( ou ) apresentam fácil magnetização devida ao fato de seus átomos se encontrarem arranjados de maneira aleatória, facilitando a orientação dos . Transformadores usando núcleo de metais amorfos exibem perdas que são 60% a 70% menores que os transformadores convencionais. Os rígidos amorfos são sólidos que não apresentam ordem estrutural num estado normal, mas somente em dimensões atômicas, com poucas unidades atômicas. Também são chamados de não-cristalinos. Devido a esta desorganização, a densidade destes sólidos é inferior aos de estrutura cristalina. Outros rígidos apresentam ordem em seu estado normal, diferentemente dos amorfos, significando que sua estrutura se repete em distâncias bem menores que a de outros sólidos, em relação ao tamanho do sólido. Exemplos de materiais amorfos: vidro, plástico, vários polímeros e várias substâncias orgânicas que parecem, mas não são cristalinas. (pt)
- Амо́рфные вещества́ (тела́) (от др.-греч. ἀ «не-» + μορφή «вид, форма») — конденсированное состояние веществ, атомная структура которых имеет ближний порядок и не имеет дальнего порядка, характерного для кристаллических структур. В отличие от кристаллов, стабильно-аморфные вещества не затвердевают с образованием кристаллических граней, и, (если не были под сильным анизотропным воздействием — деформацией или электрическим полем, например) обладают изотропией свойств, то есть не обнаруживают различия свойств в разных направлениях. Аморфные вещества не имеют определённой точки плавления: при повышении температуры стабильно-аморфные вещества постепенно размягчаются и выше температуры стеклования переходят в жидкое состояние. Вещества, обычно имеющие (поли-)кристаллическую структуру, но сильно переохлаждённые при , могут затвердевать в аморфном состоянии, которое при последующем нагреве или с течением времени переходит в кристаллическое (в твёрдом состоянии с небольшим выделением тепла). Аморфное состояние многих веществ получается при высокой скорости затвердевания (остывания) жидкого расплава, или при конденсации паров на охлаждённую заметно ниже температуры плавления поверхность-подложку. Соотношение реальной скорости охлаждения и характеристической скорости кристаллизации определяет долю поликристаллов в аморфном объёме. Скорость кристаллизации — параметр вещества, слабо зависящий от давления и от температуры около точки плавления и сильно зависящий от сложности состава. У металлов и сплавов аморфное состояние формируется, как правило, если расплав охлаждается за время порядка сотни и тысячи лет; для стёкол достаточно намного меньшей скорости охлаждения — долей-десятков миллисекунд. Кварц также имеет низкую скорость кристаллизации, поэтому отлитые из кварцевого расплава изделия имеют аморфное строение. Природный кварц, имевший сотни и тысячи лет для кристаллизации при остывании земной коры или глубинных слоёв вблизи вулканов, имеет крупнокристаллическое строение, в отличие от вулканического стекла, застывшего на поверхности и поэтому аморфного. Из обычных полимеров (пластмасс) только полиэтилен имеет заметную скорость кристаллизации при комнатной температуре — порядка двух лет для мягкого (ПВД) и нескольких лет (даже с добавками-замедлителями кристаллизации) для твёрдого (ПНД) — уже примерно наполовину кристаллизованного вида. Это одна из причин охрупчивания со временем изделий из полиэтилена, особенно при повышенной температуре. К стабильно-аморфным веществам принадлежат стёкла (искусственные и вулканические), естественные и синтетические смолы, клеи, парафин, воск и др. Аморфные вещества могут находиться либо в стеклообразном состоянии (при низких температурах), либо в состоянии расплава (при высоких температурах). Аморфные вещества переходят в стеклообразное состояние при температурах заметно ниже температуры стеклования . При температурах намного выше аморфные вещества ведут себя как расплавы, то есть находятся в расплавленном состоянии. Вязкость аморфных материалов — непрерывная функция температуры: чем выше температура, тем ниже вязкость аморфного вещества. (ru)
- Amorf struktur beskriver ämnen som saknar en ordnad position hos ämnets atomer. I naturvetenskapen används ordet om fasta ämnen (organiska eller oorganiska) som saknar fjärrordning, i motsats till kristallina material som har fjärrordning. Den lokala omgivningen kan däremot vara ordnad och liknar ofta den kristallina motsvarigheten, ett exempel på detta är kvartsglas där kiselatomen alltid omges av fyra syreatomer och syreatomen alltid av två kiselatomer precis som i kristallin kvarts. Ett exempel på ett amorft ämne är förkolnat trä, träkol, vilket uppstår när man värmer upp cellulosa, till exempel träbitar, utan syre. Karakteristiskt för amorfa ämnen är att de saknar en bestämd smältpunkt. Vid uppvärmning blir ett ämne som glas mjukare inom ett smältintervall kring glastemperaturen för att övergå i flytande tillstånd. Uppvärmning kan också orsaka en kristallisering av det amorfa materialet. (sv)
- Аморфні речовини — це тверді речовини, які не мають дального порядку в розташуванні частинок (атомів, молекул, йонів) і не утворюють кристалічних ґраток, однак ближній порядок в таких речовинах існує. Прикладами аморфних речовин є скло, пластмаса, смола, каніфоль, бурштин та пластична сірка. Деякі речовини можуть перебувати як в аморфному, так і в кристалічному стані, наприклад, сірка. Аморфні речовини утворюються за швидкого охолодження розплавів, під час якого атоми не встигають сформувати дальній порядок, чи за конденсації з газу. Аморфні речовини не мають чітко визначеної температури плавлення. За нагрівання вони розм'якають, перетворюючись на в'язку рідину. Загалом, аморфні тіла є порівняно менш вивченими за інші стани матерії, тому описані в цій статті закони і властивості здебільшого є емпіричними і можуть мати винятки. (uk)
- 無定形體，或稱非晶體、非晶形固體，是其中的原子不按照一定空間順序排列的固體，與晶體相對應。常見的無定形體包括玻璃和很多高分子化合物如聚苯乙烯等。只要冷卻速度足夠快，任何液體都會過冷，生成無定形體。其中，原子尚未排好在熱力學上有利的晶態中的晶格或骨架即便已失去運動速度，但仍保留有液態時原子的大致分佈。 由於熵的緣故，即使冷卻速度很慢，很多聚合物仍會生成無定形體。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- Amorfní látky jsou látky v pevném skupenství, které nemají pravidelnou (krystalickou) strukturu. Uspořádání částic je v těchto látkách náhodné, určité zákonitosti existují pouze v polohách navzájem sousedících atomů. Pojmenování amorfní znamená v řečtině beztvarý, proto bývají někdy označovány jako beztvaré látky. (cs)
- Γενικά άμορφα υλικά καλούνται τα στερεά υλικά που δεν έχουν συγκεκριμένη δόμηση των μορίων ή ατόμων από τα οποία αποτελούνται. Τα άμορφα υλικά, όπως ο λιγνίτης, δεν σχηματίζουν κρυστάλλους, με συνέπεια η εσωτερική τους δομή να μην ακολουθεί κανονική γεωμετρική διάταξη. Ένα από τα υλικά αυτού του τύπου είναι το γυαλί, που μπορεί να υποστεί επεξεργασία και να διαμορφωθεί σε κάθε επιθυμητό σχήμα, που όμως θρυμματίζεται σε τεμάχια διαφόρων σχημάτων και μεγεθών. (el)
- In condensed matter physics and materials science, an amorphous solid (or non-crystalline solid, glassy solid) is a solid that lacks the long-range order that is characteristic of a crystal. (en)
- Solido amorfoa (grekotik, a aurrizkia, ukapena, morfo hitza, forma; hitzez hitzeko esanahia formarik gabekoa) egoera solidoan kristalek hartu dezaketen egitura bat da.Material kristalinoek eta semikristalinoek atomoz osatutako hiru dimentsiotako egitura periodiko patroi erregular eta errepikakorrak azaltzen dituzte. Material amorfoek ez dute ordenarik edo egitura kristalinorik, hau da, ez dute orden periodikorik. Adibide batzuk beira eta material plastiko batzuk dira. (eu)
- Is éard is solad dímhorfach ann ná substaint a bhfuil cuma an t uirthi agus mothú an tsolaid inti, cé nach bhfuil struchtúr criostalach inti. Solad dímhorfach í an ghloine, mar shampla. Tá na solaid dhímhorfacha iseatrópach, is é sin, is ionann a dtréithe fisiceacha ó gach treo. Ar an dóigh seo tá siad cosúil leis na . Níl leáphointe cruinn ag na solaid dhímhorfacha, nó is dual dóibh bogadh ó sholad go leacht de réir a chéile má théitear suas iad. D'fhéadfá a rá nach fíorsholaid iad ar aon nós, ach leachtanna a bhfuil a slaodacht chomh hard is go bhfuil mothú an tsolaid iontu. (ga)
- アモルファス (amorphous)、あるいは 非晶質（ひしょうしつ、英: non-crystalline）とは、結晶のような長距離秩序はないが、短距離秩序はある物質の状態。これは熱力学的には、非平衡な準安定状態である。 amorphous は、morphous（形を持つ）に「非」の意味の接頭辞 a‐ が付いた語（19世紀にスウェーデンのイェンス・ベルセリウスが非結晶の固体に対して命名した）。結晶は、明礬や水晶のようにそれぞれ固有の結晶形態を持っており、morphous である。しかし、急冷や不純物が混じった状態で出来た固体は、時間的空間的に規則的な原子配列が取れず非晶質となり、不定形である。 アモルファス状態は、非金属ではしばしば見られる状態である。しかし、金属にもアモルファス状態が存在することは、アメリカのカリフォルニア工科大学教授らが1960年に発見した。 (ja)
- Un solido amorfo è un solido in cui non c'è ordine a lungo raggio nelle posizioni degli atomi o delle molecole che lo costituiscono. Lo stato amorfo, in qualche modo intermedio tra il solido e il liquido, è relativamente poco frequente in natura: la maggior parte dei solidi è di natura cristallina e le molecole di cui essi si compongono sono disposte con un ordine a lungo raggio che definisce un reticolo cristallino. Il vetro comune è il più tipico materiale amorfo, tanto che lo stato amorfo viene talvolta anche detto "stato vetroso". Lo stato amorfo corrisponde a una condizione termodinamica di liquido sottoraffreddato. (it)
- 비정질(非晶質; Amorphous solid), 비결정성 고체(Noncrystalline solid) 또는 무정형 고체는 원자들의 위치에 가 존재하지 않는 고체를 뜻한다. (비결정성 고체에 속하지 않는 고체를 결정질이라 한다.) 많은 수의 고체가 비결정성 고체인데, 가장 흔한 예로 유리를 들 수 있고, 폴리스틸렌 등의 중합체나, 솜사탕 같은 음식도 여기에 속한다. 원자간의 결합이 약해서 쉽게 깨지거나 부서지며, 또한 어렵지 않게, 형태를 바꿀 수 있다. (ko)
- Amorf is een term uit de natuurwetenschapen. Amorf materiaal of een amorfe stof is een vaste stof zonder een kristallijne structuur: de atomen, ionen of moleculen zijn in amorfe materialen volledig willekeurig gerangschikt. Deze vaste stof-fase leidt meestal tot brosse en (semi)transparante materie, zoals glas. Men beschrijft amorfe materie ook wel met de termen glas, glasachtig en glazig. (nl)
- 無定形體，或稱非晶體、非晶形固體，是其中的原子不按照一定空間順序排列的固體，與晶體相對應。常見的無定形體包括玻璃和很多高分子化合物如聚苯乙烯等。只要冷卻速度足夠快，任何液體都會過冷，生成無定形體。其中，原子尚未排好在熱力學上有利的晶態中的晶格或骨架即便已失去運動速度，但仍保留有液態時原子的大致分佈。 由於熵的緣故，即使冷卻速度很慢，很多聚合物仍會生成無定形體。 (zh)
- المادة اللابلورية هي مادة صلبة لا تتوزع فيها الذرات توزيعًا منتظمًا في شبكة بلورية، وإنما يكون توزيع الذرات فيها عشوائيا ولكن على مسافات تكاد تكون متساوية، بمعنى أن توزيع الذرات فيها لا يتبع أي نظام من الأنظمة البلورية. توصف المواد اللابلورية أيضا بأنها زجاجية التركيب حيث أن الزجاج هو أشهر المواد اللابلورية إلى جانب السراميك و البورسلين و البلاستيك (معظم الأحجار والمعادن الأولية والأملاح تكون بلورية ). وقد تتسم المواد اللابلورية بشيئ من النظام على النطاق القصير (حيز 10 - 20 ذرة ) إلا أنها غير منتظمة على المدى البعيد ولهاذا تسمى جوامد لابلورية . مثال على ذلك بنية الزجاج والبوليسترين وكذلك الحلوى . تتصف الجوامد ذات نظام بلوري على النطاق البعيد (أي نظام واحد يشمل البلورة من أولها إلى أخرها) بالبلورات. مقال على البلورات نجده في ملح الطعام و السكر وبصفة واضحة السكر نبات. (ar)
- El sòlid amorf és un estat sòlid de la matèria, en el qual les partícules que conformen el sòlid no tenen una estructura ordenada. Aquests tipus de sòlids no tenen formes i cares ben definides. Aquesta classificació contrasta amb la dels sòlids cristallins, els àtoms dels quals estan disposats de manera regular i ordenada formant xarxes cristal·lines. Molts sòlids amorfs són mescles de molècules que no es poden apilar bé. Gairebé tots els altres es componen de molècules grosses i complexes. Entre els sòlids amorfs més coneguts hi ha el vidre i els plàstics. (ca)
- Als amorphes Material (altgriechisch μορφή morphé „Gestalt, Form“ mit vorgesetztem Alpha privativum a-, Sinn also etwa „ohne Gestalt“) bezeichnet man in der Physik und der Chemie einen Stoff, bei dem die Atome keine geordneten Strukturen, sondern ein unregelmäßiges Muster bilden und lediglich über Nahordnung, nicht aber Fernordnung verfügen. Fernordnungen, also eine regelmäßige Anordnung der Atome über ihre Nachbaratome hinaus, sind charakteristisch für Kristalle. Regelmäßig strukturierte Materialien werden Kristalle genannt. (de)
- Amorfa solido estas solido en kiu ne estas de la lokoj de la molekuloj. (Solidoj en kiuj estas long-ampleksa molekula ordo nomiĝas kristalaj solidoj.) Plej multaj klasoj de solidaj materialoj aŭ troviĝas aŭ farebliĝas en amorfa formo. Ekzemple, kutima fenestra vitro estas ceramikaĵo, plej multaj polimeroj estas amorfaj, kaj eĉ amorfaj alojoj fareblas sub specialaj kondiĉoj (ekzemple kaj ) Vitroj ofte konsideriĝas 'subfridigitaj' likvoj. Ekzemploj de amorfaj solidoj estas vitroj kaj plastoj. (eo)
- El sólido amorfo es un estado sólido de la materia, en el que las partículas que conforman el sólido no poseen una estructura ordenada. Estos sólidos carecen de formas bien definidas. Esta clasificación contrasta con la de sólidos cristalinos, cuyos átomos están dispuestos de manera regular y ordenada formando redes cristalinas. Muchos sólidos amorfos son mezclas de moléculas de las que no se pueden distinguir bien sus componentes. Casi todos los demás se componen de moléculas grandes y complejas. Entre los sólidos amorfos más conocidos destaca el vidrio. (es)
- Amorf (dalam bahasa Inggris "amorphous", yang berasal dari bahasa Yunani a, "tidak" atau "tanpa", dan morphé, "bentuk") adalah jenis zat padat dengan struktur partikel yang tidak teratur. Molekul di dalam zat amorf memiliki susunan yang tidak stabil, baik secara fisika ataupun kimia. Secara fisika, zat amorf memiliki titik lebur dan titik didih yang tidak merata pada materinya. Sementara secara kimia, ikatan antarmolekul zat amorf tidak identik dan cenderung berbeda-beda pada titik-titik tertentu, serta kerapatannya tidak merata. Hal inilah yang menyebabkan dan energi yang besar terjadi di dalam zat amorf. (in)
- Un matériau amorphe est une substance dans laquelle les atomes ne respectent aucun ordre à moyenne et grande distance (comparée au diamètre moléculaire), ce qui la distingue des composés cristallisés. La condition sur la distance est importante car la structure des matériaux amorphes présente très souvent un ordre à courte distance (quelques diamètres moléculaires). Les verres, les élastomères et les liquides sont des substances amorphes. En géosciences, le terme générique de minéraloïde est utilisé pour désigner la classe de ces matériaux non-cristallins. (fr)
- Ciało amorficzne, ciało bezpostaciowe – stan skupienia materii charakteryzujący się własnościami reologicznymi zbliżonymi do ciała krystalicznego, w którym nie występuje uporządkowanie dalekiego zasięgu. Ciało będące w stanie amorficznym jest ciałem stałym, ale tworzące je cząsteczki są ułożone w sposób dość chaotyczny, bardziej zbliżony do spotykanego w cieczach. Z tego powodu ciało takie często, choć błędnie, nazywa się stałą cieczą przechłodzoną. Jednak ciecz, w tym także ciecz przechłodzona, może płynąć, a ciało stałe utrzymuje swój kształt. (pl)
- Амо́рфные вещества́ (тела́) (от др.-греч. ἀ «не-» + μορφή «вид, форма») — конденсированное состояние веществ, атомная структура которых имеет ближний порядок и не имеет дальнего порядка, характерного для кристаллических структур. В отличие от кристаллов, стабильно-аморфные вещества не затвердевают с образованием кристаллических граней, и, (если не были под сильным анизотропным воздействием — деформацией или электрическим полем, например) обладают изотропией свойств, то есть не обнаруживают различия свойств в разных направлениях. (ru)
- Material amorfo ou substância amorfa é a designação dada à estrutura que não têm ordenação espacial a longa distância (em termos atómicos), como os sólidos regulares. É geralmente aceito como o oposto de estrutura cristalina. As substâncias amorfas não possuem estrutura atômica definida. Algumas substâncias comuns no dia-a-dia são amorfas, como o vidro, o poliestireno e até mesmo o algodão-doce. Materiais amorfos podem existir em estado similar ao da propriedade de deformação da borracha (popularmente poderia se dizer "borrachentos" ou "borrachosos") e estados "vítricos" ou "vítreos". (pt)
- Amorf struktur beskriver ämnen som saknar en ordnad position hos ämnets atomer. I naturvetenskapen används ordet om fasta ämnen (organiska eller oorganiska) som saknar fjärrordning, i motsats till kristallina material som har fjärrordning. Den lokala omgivningen kan däremot vara ordnad och liknar ofta den kristallina motsvarigheten, ett exempel på detta är kvartsglas där kiselatomen alltid omges av fyra syreatomer och syreatomen alltid av två kiselatomer precis som i kristallin kvarts. (sv)
- Аморфні речовини — це тверді речовини, які не мають дального порядку в розташуванні частинок (атомів, молекул, йонів) і не утворюють кристалічних ґраток, однак ближній порядок в таких речовинах існує. Прикладами аморфних речовин є скло, пластмаса, смола, каніфоль, бурштин та пластична сірка. Деякі речовини можуть перебувати як в аморфному, так і в кристалічному стані, наприклад, сірка. Аморфні речовини утворюються за швидкого охолодження розплавів, під час якого атоми не встигають сформувати дальній порядок, чи за конденсації з газу. (uk)
|
