| dbo:abstract
|
- أغريبا مينينيوس لاناتوس (باللاتينية: Agrippa Menenius Lanatus) هو قنصل الجمهورية الرومانية برفقة في سنة 503 ق م. اشتهر بانتصاراته العسكرية ضد السابيين واحتلاله مدينة بوميتسيا، عرف بكونه أول قائد روماني توسع خارج روما. علق في روما نصب يكرمه. توفي في سنة 493 ق م. (ar)
- Agripa Meneni Lanat (en llatí: Agrippa Menenius C. F. Lanatus) va ser un magistrat romà. Era el pare de Tit Meneni Agripes Lanat, cònsol el 477 aC. Formava part de la gens Menènia, i era de la branca dels Lanat, l'única que es coneix d'aquesta gens. Va ser cònsol l'any 503 aC juntament amb Publi Postumi Tubert, i va derrotar els sabins, obtenint els honors del triomf per la seva victòria. En la lluita contra els plebeus va representar el sector més moderats del patricis, i va ser apreciat pels dos bàndols. Va fer de mediador quan els plebeus van fer secessió a Mont Sagrat i va aconseguir un final feliç i pacífic l'any 493 aC. Va aconseguir que moltes de les peticions dels plebeus fossin acceptades, entre elles la creació dels tribuns de la plebs. Va morir poc després, a finals del mateix any. No va deixar prou diners per un funeral ordinari i va ser enterrat a costa de l'erari públic amb gran magnificència. Una col·lecta que es va fer entre els plebeus per les despeses de l'enterrament, va ser donada als fills del difunt, ja que el senat va insistir a pagar totes les despeses. (ca)
- Agrippa Menenius Lanatus (died 493 BC) was a consul of the Roman Republic in 503 BC, with Publius Postumius Tubertus. He was victorious over the Sabines and was awarded a triumph which he celebrated on 4 April, 503 BC. According to Livy, he also led Roman troops against the Latin town of Pometia. In some traditions he and his colleague also completed a census during their consulship. According to Livy, Menenius was chosen by the patricians during the secession of the plebs in 494 BC to persuade the plebs to end their secession. Livy says that Menenius told the soldiers a fable about the parts of the human body and how each has its own purpose in the greater function of the body. The rest of the body thought the stomach was getting a free ride so the body decided to stop nourishing the stomach. Soon, the other parts became fatigued and unable to function so they realized that the stomach did serve a purpose and they were nothing without it. In the story, the stomach represents the patrician class and the other body parts represent the plebs. Eventually, Livy says, an accord was reached between the patricians and the plebs, which included creating the office of tribune of the plebs. It is not improbable that Saint Paul, an educated Roman citizen, knew this story (not necessarily through Livy) and was prompted by it in his use of the same parable when he admonished the Christians of Corinth that, for all their "diversity of gifts", they were all members of one body (I Cor. 12: 13 ff). However, the imagery was not new, even for Livy. It appears in Xenophon's Memorabilia (2.iii.18) and in Cicero's De Officiis (III.v.22). One puzzle about Menenius concerns his social status: Was he patrician or plebeian? Livy asserts that he was "an eloquent man and dear to the plebeians as being one of themselves by birth." On the other hand, he was sent to the plebs as a representative of the Senate, and furthermore he had held the office of consul. The consulship, according to the traditional historiography, was at this time reserved strictly for patricians. Ancient accounts of early Roman history are compromised by uneven use of sources, the author's bias toward either senatorial or popular interests, and sheer uncertainty. The existence of the "plebeian" and "patrician" social division in the earliest period of Rome's history has been questioned by modern scholars. Menenius died in 493 BC. Livy records that during his life he had been beloved of both the senate and the plebs (particularly the latter since his involvement in ending their secession). As his estate lacked funds to pay for his funeral, the people contributed to his funeral expenses by way of a levy. Menenius had a son who would become consul in 439 BC. Menenius was also a character in William Shakespeare's Coriolanus. (en)
- Agrippa Menenius Lanatus (auch Menenius Agrippa) (* vor 540 v. Chr.; † 493 v. Chr.) war ein Politiker und Konsul in der Frühzeit der römischen Republik, der 494 v. Chr. durch eine Parabel die Plebejer angeblich zum Abbruch ihrer ersten Sezession bewog. (de)
- Agripa Menenio Lanato (latinez: Agrippa Menenius Lanatus; ?-K.a. 493) erromatar kontsula izan zen K.a. 503an. Hitzaldietarako ahalmen handiarekin, patrizio eta plebeioen artean bitartekari bezala aritu zen azken hauek, buruzagi zutela matxinatu zirenean eta Mendi Sakratura erretiratu zirenean, K.a. 493an, euren jarrera alde batera uzteko konbentzituz. Lanato, Menenia genseko familia baten izena izan zen, Erromatar Errepublikaren hasieran nabarmendu zena. Tito Liviok, Agripa Meneniori erreferentzia eginez, hau plebetik sortu zela dio, baina hau kontsula izan zenez, eta, kargu honetara iristea, garai hartan, plebeioen esku ez zegoenez, jada patrizioa izan behar zuen, eta, ondorioz, Tito Liviok dioena zuzena bada, Lanatotarrak, patrizio, ziur asko, Erromako azken erregeetako baten erregealdian bihurtu ziren. Agripa Menenio Lanatok, kontsul karguan, kide bezala, Publio Postumio Tuberto izan zuen, sabinarrak konkistatu zituen eta bat jasotzeko ohorea izan zuen bere garaipenaren ondorioz. Patrizio eta plebeioen arteko borroketan, neurrizko iritzidun gizon bezala aritu zen, borroka zibiletan gutxitan dagoena, bi aldeen konfiantza eta maitasuna jasotzeko zorte ona izan zuena. Bere bitartekaritzaren ondorioz, patrizio eta plebeioen arteko lehen hauste handia, azken hauek banandu eta Mendi Sakratuan ezarri zirenean, konponbide baketsu eta zoriontsu batetara iritsi zen K.a. 493 amaieran. Adostasun honetara, parabola baten bidez iristea egozten zaio, zeinekin plebeioak konbentzitu zituen itzul zitezen. Honetaz gain, plebeioen eskari politiko nagusiak onartuak izan ziren, horien artea, plebearen tribuno kargua sortzea. Handik gutxira hil zen, eta bere hileta propioaren gastuak ordaintzeko haina ondasunik utzi ez zuenez, estatuaren diruarekin lurperatua izan zen, modu arranditsuan. Plebeioek, borondatezko diru ekarpenak egin zituzten xede horrekin, eta Lanatoren semeei entregatu ziren, Senatuak, hiletako gastuak, estatuaren dirutik ordaindu behar zirela behin eta berriz esan zuenean.
* Datuak: Q396971
* Multimedia: Agrippa Menenius Lanatus (eu)
- Agripa Menenio Lanato (m. 493 a. C.) fue un político y militar romano del siglo VI a. C. perteneciente a la gens Menenia. Con grandes capacidades para la oratoria, medió entre patricios y plebeyos cuando estos últimos se amotinaron acaudillados por y se retiraron al monte Sacro, en el año 493 a. C., consiguiendo que depusiesen su actitud. (es)
- Agrippa Menenius Lanatus est un patricien romain des débuts de la République romaine, consul en 503 av. J.-C. Il est le père de Titus Menenius Agrippae Lanatus (consul en 477 av. J.-C.). Il faut préciser que comme la plus grande partie des hommes et des institutions de cette époque romaine, la réalité de son existence historique et de ses actions nous échappent, nos sources lacunaires présentant par ailleurs des récits et des traditions considérablement réécrits et déformés. (fr)
- Agrippa Menenius Lanatus (wafat 493 SM) adalah seorang konsul Republik Romawi pada 503 SM, dengan Publius Postumius Tubertus. Ia meraih kemenangan atas Sabine dan dianugerahi yang dirayakan olehnya pada 4 April 503 SM. Menurut Livy, ia juga memimpin pasukan Romawi melawan kota Latin . Dalam beberapa tradisi, ia dan koleganya juga mengadakan sensus pada masa jabatan mereka sebagai konsul. (in)
- Agrippa Menenio Lanato (in latino: Menenius Agrippa; ... – 493 a.C.) è stato un politico romano, membro della gens Menenia. (it)
- アグリッパ・メネニウス・ラナトゥス（ラテン語: Agrippa Menenius Lanatus、紀元前493年没）またはメネニウス・アグリッパは共和政ローマの政治家、軍人。紀元前503年の執政官（コンスル）を務めた。 (ja)
- Agrippa Menenius Lanatus (Latijn: Agrippa Menenius C. f. - n. Lanatus;) was een Romeins politicus uit de 6e- 5e eeuw v.Chr. Hij was consul in 503 v.Chr. samen met . Hij zou zijn collega hebben gered in de oorlog tegen de Sabijnen, volgens Livius daarentegen zou het een oorlog met de Aurunci zijn geweest, waarvoor hij een triomftocht mocht houden en Postumius slechts een . In 494 v.Chr. legde hij - als vermoedelijk het hoofd van een door de senaat afgevaardigde commissie - de twist bij van de naar de heilige berg (Aventijn) uitgeweken plebs (secessio plebis), welke hij door de bekende fabel van de opstand van de ledematen tegen de maag en door een geschikte toepassing op de toestand van het volk tot terugkeer overhaalde. Hij zou hen ook zeggen een gezantschap van drie man naar de senaat te sturen om de bereikte overeenkomst (waardoor onder andere het ambt van tribunus plebis in het leven werd geroepen) te doen bekrachtigen. Hij stierf in 493 v.Chr. in armoede en werd op staatskosten begraven. (nl)
- Agrippa Menenius Lanatus, ibland kallad Menenius Agrippa, var en romersk konsul 503 f.Kr.. Agrippa blev mest känd för den liknelse om lemmarnas uppror mot magen med vars hjälp han en gång förmådde plebejerna i Rom, som hade uttågat till det heliga berget , till förlikning med patricierna (494 f.Kr.) genom att berätta en saga om hur kroppens olika organ är jämbördigt viktiga för samhällskroppens överlevnad. (sv)
- Agripa Menênio Lanato (em latim: Agrippa Menenius Lanatus; 493 a.C.), chamado também de Menênio Agripa, foi um cônsul dos primeiros anos da República Romana em 503 a.C., juntamente com Públio Postúmio Tuberto. (pt)
- Агріппа Мененій Ланат (лат. Agrippa Menenius Lanatus; ? — 493 до н. е.) — політичний та військовий діяч Римської республіки, консул 503 до н. е. (uk)
- Агриппа Менений Ланат (лат. Agrippa Menenius Lanatus, ум. 493 до н. э.) — римский политический деятель, консул 503 до н. э. По сообщению Тита Ливия, Менений происходил из плебеев. Возможно, его род был принят в число патрицианских при последних царях или в первые годы республики, а сам он вошел в состав сената. В 503 до н. э. был консулом вместе с Публием Постумием Тубертом. Отличился в войне с сабинами: когда Постумий был разбит и окружен в горах, Менений выступил из Рима ему на помощь, и вынудил сабинов отступить. Затем оба консула вторглись на вражескую территорию и нанесли сабинам крупное поражение в битве у . В этой битве больше отличился Постумий, но так как римляне были недовольны его предыдущей неудачей, и обвиняли в гибели многих воинов, то он удостоился только овации, тогда как Менений 4 апреля 503/502 до н. э. отпраздновал триумф. Ливий ничего об этом не сообщает, зато пишет, что в том году началась война с аврунками, так как те овладели латинскими городами Помецией и Корой. Консулы разгромили войско аврунков, после чего война продолжилась в районе Помеции. На самом деле, как полагают, указанные города захватили вольски, а не аврунки, жившие значительно южнее. В 494 до н. э., когда в ходе плебеи ушли из Рима на Священную гору, сенат направил к ним парламентеров во главе с популярным у народа Менением, и тот уговорил плебеев вернуться в город. Ливий и Дионисий Галикарнасский пишут, что Агриппа убедил людей с помощью притчи о восстании человеческих органов против желудка, который сам ничего не делает, а «лишь наслаждается тем, что получает от других». Желудку он уподобил патрициев и сенаторов. По мнению исследователей, эту широко известную притчу римские историки позаимствовали у греков. Она имеется у Ксенофонта, а позднее её использовал апостол Павел. Римские авторы, которые приводят варианты этой притчи, не связывают её ни с Агриппой Менением, ни с событиями плебейской сецессии. Умер в следующем году. С его смертью связана одна из столь любимых римлянами патриотических историй, прославляющих благородную бедность отцов республики. У семьи не хватило денег на достойные похороны, и плебейские трибуны собрали с каждого плебея по одному секстанту (1/6 асса). Дионисий добавляет, что сенат, узнав об этой инициативе, не захотел уступать плебеям в благородстве, и постановил похоронить Менения на государственный счет, а собранные деньги вернуть народу. Плебеи отказались принять деньги обратно, и решили отдать их детям покойного, «из сострадания к их бедности, и чтобы защитить их от занятий, недостойных доблести их отца». Уважение к его памяти было настолько велико, что и спустя много лет римские женщины каждый год проводили некоторое время в трауре, «отказываясь от пурпурных одежд и золота». (ru)
|
| rdfs:comment
|
- أغريبا مينينيوس لاناتوس (باللاتينية: Agrippa Menenius Lanatus) هو قنصل الجمهورية الرومانية برفقة في سنة 503 ق م. اشتهر بانتصاراته العسكرية ضد السابيين واحتلاله مدينة بوميتسيا، عرف بكونه أول قائد روماني توسع خارج روما. علق في روما نصب يكرمه. توفي في سنة 493 ق م. (ar)
- Agrippa Menenius Lanatus (auch Menenius Agrippa) (* vor 540 v. Chr.; † 493 v. Chr.) war ein Politiker und Konsul in der Frühzeit der römischen Republik, der 494 v. Chr. durch eine Parabel die Plebejer angeblich zum Abbruch ihrer ersten Sezession bewog. (de)
- Agripa Menenio Lanato (m. 493 a. C.) fue un político y militar romano del siglo VI a. C. perteneciente a la gens Menenia. Con grandes capacidades para la oratoria, medió entre patricios y plebeyos cuando estos últimos se amotinaron acaudillados por y se retiraron al monte Sacro, en el año 493 a. C., consiguiendo que depusiesen su actitud. (es)
- Agrippa Menenius Lanatus est un patricien romain des débuts de la République romaine, consul en 503 av. J.-C. Il est le père de Titus Menenius Agrippae Lanatus (consul en 477 av. J.-C.). Il faut préciser que comme la plus grande partie des hommes et des institutions de cette époque romaine, la réalité de son existence historique et de ses actions nous échappent, nos sources lacunaires présentant par ailleurs des récits et des traditions considérablement réécrits et déformés. (fr)
- Agrippa Menenius Lanatus (wafat 493 SM) adalah seorang konsul Republik Romawi pada 503 SM, dengan Publius Postumius Tubertus. Ia meraih kemenangan atas Sabine dan dianugerahi yang dirayakan olehnya pada 4 April 503 SM. Menurut Livy, ia juga memimpin pasukan Romawi melawan kota Latin . Dalam beberapa tradisi, ia dan koleganya juga mengadakan sensus pada masa jabatan mereka sebagai konsul. (in)
- Agrippa Menenio Lanato (in latino: Menenius Agrippa; ... – 493 a.C.) è stato un politico romano, membro della gens Menenia. (it)
- アグリッパ・メネニウス・ラナトゥス（ラテン語: Agrippa Menenius Lanatus、紀元前493年没）またはメネニウス・アグリッパは共和政ローマの政治家、軍人。紀元前503年の執政官（コンスル）を務めた。 (ja)
- Agrippa Menenius Lanatus, ibland kallad Menenius Agrippa, var en romersk konsul 503 f.Kr.. Agrippa blev mest känd för den liknelse om lemmarnas uppror mot magen med vars hjälp han en gång förmådde plebejerna i Rom, som hade uttågat till det heliga berget , till förlikning med patricierna (494 f.Kr.) genom att berätta en saga om hur kroppens olika organ är jämbördigt viktiga för samhällskroppens överlevnad. (sv)
- Agripa Menênio Lanato (em latim: Agrippa Menenius Lanatus; 493 a.C.), chamado também de Menênio Agripa, foi um cônsul dos primeiros anos da República Romana em 503 a.C., juntamente com Públio Postúmio Tuberto. (pt)
- Агріппа Мененій Ланат (лат. Agrippa Menenius Lanatus; ? — 493 до н. е.) — політичний та військовий діяч Римської республіки, консул 503 до н. е. (uk)
- Agripa Meneni Lanat (en llatí: Agrippa Menenius C. F. Lanatus) va ser un magistrat romà. Era el pare de Tit Meneni Agripes Lanat, cònsol el 477 aC. Formava part de la gens Menènia, i era de la branca dels Lanat, l'única que es coneix d'aquesta gens. (ca)
- Agrippa Menenius Lanatus (died 493 BC) was a consul of the Roman Republic in 503 BC, with Publius Postumius Tubertus. He was victorious over the Sabines and was awarded a triumph which he celebrated on 4 April, 503 BC. According to Livy, he also led Roman troops against the Latin town of Pometia. In some traditions he and his colleague also completed a census during their consulship. Menenius had a son who would become consul in 439 BC. Menenius was also a character in William Shakespeare's Coriolanus. (en)
- Agripa Menenio Lanato (latinez: Agrippa Menenius Lanatus; ?-K.a. 493) erromatar kontsula izan zen K.a. 503an. Hitzaldietarako ahalmen handiarekin, patrizio eta plebeioen artean bitartekari bezala aritu zen azken hauek, buruzagi zutela matxinatu zirenean eta Mendi Sakratura erretiratu zirenean, K.a. 493an, euren jarrera alde batera uzteko konbentzituz. Agripa Menenio Lanatok, kontsul karguan, kide bezala, Publio Postumio Tuberto izan zuen, sabinarrak konkistatu zituen eta bat jasotzeko ohorea izan zuen bere garaipenaren ondorioz.
* Datuak: Q396971
* Multimedia: Agrippa Menenius Lanatus (eu)
- Agrippa Menenius Lanatus (Latijn: Agrippa Menenius C. f. - n. Lanatus;) was een Romeins politicus uit de 6e- 5e eeuw v.Chr. Hij was consul in 503 v.Chr. samen met . Hij zou zijn collega hebben gered in de oorlog tegen de Sabijnen, volgens Livius daarentegen zou het een oorlog met de Aurunci zijn geweest, waarvoor hij een triomftocht mocht houden en Postumius slechts een . Hij stierf in 493 v.Chr. in armoede en werd op staatskosten begraven. (nl)
- Агриппа Менений Ланат (лат. Agrippa Menenius Lanatus, ум. 493 до н. э.) — римский политический деятель, консул 503 до н. э. По сообщению Тита Ливия, Менений происходил из плебеев. Возможно, его род был принят в число патрицианских при последних царях или в первые годы республики, а сам он вошел в состав сената. Уважение к его памяти было настолько велико, что и спустя много лет римские женщины каждый год проводили некоторое время в трауре, «отказываясь от пурпурных одежд и золота». (ru)
|
