| dbo:abstract
|
- الهيدروكربونات هي مركبات تحتوي على ذرات الكربون والهيدروجين فقط. ويمكن تصنيفها على أساس نوع الرابطة التي تربط ذرات الكربون داخل المركب.النظام الرسمي لتسمية المركبات العضوية من قبل الاتحاد الدولي للكيمياء البحتة والتطبيقية لم يتطور إلا نهاية القرن التاسع عشر. قبل ذلك كانت أسماء المركبات المكتشفه ترمّز على سبيل المثال إلى المصدر الذي استخلص منه المركب، مثلاً حمض الخليك والذي يستخرج من الخل أخذ التسمية من مصدره وهو الخل.هذه الأسماء القديمة للمركبات أصبح يطلق عليها التسمية الشائعة ولا تزال تستخدم على نطاق واسع من قبل الكيميائيين. النظام المعتمد لتسمية المركبات العضوية في الوقت الحالي مقترح من قبل الاتحاد الدولي لكيمياء البحتة والتطبيقية ويعتمد على مبدأ أن كل مركب عضوي يجب أن يكون له اسم خاص به بالتالي عن طريق النظام الرسمي للتسمية تم إطلاق أسماء لأكثر من ستة عشر مليون مركب عضوي. (ar)
- Veškeré názvosloví organických látek vychází z názvosloví alkanů. Základ názvu je vždy tvořen jménem hlavního řetězce (uhlovodíkového skeletu). O přítomnosti postranních řetězců nebo funkčních skupin vypovídají předpony, popřípadě přípona. Přitom platí, že skupina z názvoslovného hlediska nejvýznamnější je v příponě (existuje-li pro ni vůbec nějaká). Ostatní skupiny jsou v předponě, řadí se dle abecedního pořadí. Každému označení dané skupiny předchází její , tj. číslo uhlíku základního skeletu, na který se daná skupina váže. Uhlík nesoucí jakoukoliv skupinu z názvoslovného hlediska významnější, než je dvojná vazba, má vždy číslo 1. Významnost jednotlivých skupin (či výstavbových prvků) udává následující tabulka. Za alkyl- se při tvorbě názvu dosazuje konkrétní uhlovodíkový zbytek (např. methyl-), za halogen- pak halogenový atom (chlor-). Pokud je v tabulce uvedeno více předpon či přípon pro jednu funkční skupinu, pak druhá z nich platí pro případ, kdy uhlík této funkční skupiny nelze zahrnout do hlavního řetězce. Např. kyselina benzoová je systematickým názvem kyselina benzenkarboxylová (koncovka -karboxylová), zatímco kyselina octová je systematicky kyselina ethanová (koncovka -ová). (cs)
- La nomenclatura dels compostos orgànics és complexa i menys sistemàtica que la inorgànica atesa la major complexitat dels compostos i l'existència de molts noms tradicionals no sistemàtics (provinents de la seva participació en el món biològic). En els casos més generals, la nomenclatura sistemàtica utilitzada per la IUPAC es basa en la indicació dels grups funcionals enganxats a una cadena principal. En aquests casos, en tal d'anomenar correctament la majoria de compostos orgànics es poden seguir els següents passos: 1.
* Observar tots els grups funcionals i localitzar aquell o aquells principals (segons l'ordre d'importància dels grups funcionals establert) 2.
* Considerar la cadena d'àtoms de carboni més llarga que inclogui els grups principals (localitzats en el pas anterior). Aquesta serà la cadena principal. Si hi ha dues o més cadenes possibles d'igual longitud s'ha de triar aquella que presenti les cadenes laterals més senzilles. 1.
* Numerar els àtoms de la cadena principal de manera que el nombre corresponent al grup principal sigui el més petit possible. En cas d'haver-hi dues possibilitats es tria aquella en què la suma dels nombres corresponents a tots els grups presents sigui menor. 2.
* Anomenar cada grup funcional o cadena lateral utilitzant el nombre de l'àtom de carboni on s'enganxa a la cadena principal, un guió i la forma indicada com a prefix aquí. Si un grup està present diverses vegades al seu nom s'afegeix el prefix grec corresponent (di, tri, tetra, penta, hexa…) i es posen els nombres corresponent a totes les posicions separats per comes. A l'hora d'escriure el nom se segueix el següent ordre: 1.
* Els grups funcionals i cadenes literals ordenats per ordre alfabètic, el prefix grec usat si hi ha més d'un no es té en compte a l'hora d'establir l'ordre. 2.
* El nombre d'àtoms de carboni presents en la cadena principal seguint l'equivalència: 1:met, 2:et, 3:prop, 4:but, 5:pent, i seguint amb els prefixos numerals grecs. 3.
* Els enllaços dobles indicats com a «-en-» (o «-é»). El nombre del primer àtom dels dos que uneixen s'indica abans del nom de la cadena principal (part d'abans). Si escau indicar més d'un doble enllaç s'utilitza la mateixa forma que en els grups i cadenes laterals. 4.
* Els enllaços triples indicats amb el sufix "-in-" (o "-í"). El nombre del primer àtom dels dos que uneixen s'indica després de "-en-" o (si no hi ha dobles enllaços)abans del nom de la cadena principal (part d'abans). Si escau indicar més d'un enllaç s'utilitza la mateixa forma que en els grups i cadenes laterals. 5.
* El grup principal indicat amb la forma donada com a súfix aquí. La posició del grup, si cal, es col·loca tot just abans del sufix (si hi ha enllaços múltiples) o davant del prefix corresponent a la cadena principal Els nombres per indicar les posicions només s'indiquen quan és necessari. Per tant, no caldrà especificar el 2 en la 2-butanona, atès que una cetona no pot estar mai en la posició terminal i les dues altres posicions són equivalents; així doncs s'anomena butanonaEls èters no segueixen l'esquema proposat abans sinó que s'anomenen les cadenes carbonades com a cadenes laterals o radicals i s'afegeix "èter" al final.El grup nitro, els halògens i les cadenes carbonades laterals no són mai el grup principalRespecte al grup nitril, cal tenir en compte que quan és el grup principal es compta el seu carboni a l'hora d'anomenar la cadena principal. Quan s'utilitza en nom com a prefix, però, el nom ciano ja té en compte el carboni unit al nitrogen pel triple enllaç i no cal esmentar-lo a part. El mateix passa amb els àcids carboxílics quan fem servir el prefix carboxi- (ca)
- Η ονοματολογία οργανικών ενώσεων είναι υποκλάδος της Οργανικής Χημείας. Έγινε απαραίτητη η δημιουργία των κανόνων που την διέπουν, για να είναι δυνατή η συστηματοποίηση της ονομασίας των οργανικών ενώσεων, αφού το πλήθος τους είναι, σήμερα, υπερβολικά μεγάλο, ώστε να μπορεί να υπάρχει ένα εμπειρικό όνομα για κάθε μία από αυτές. Είναι, επίσης, ιδιαίτερα χρήσιμο το ίδιο το όνομα να περιγράφει "στενογραφικά" τη δομή, και άρα τις βασικές ιδιότητες, των ενώσεων αυτών. Έτσι αποφεύγεται και η πιθανή σύγχυση, που μπορεί να προκύψει από την αντιστοιχία ενός ονόματος σε περισσότερες από μια ενώσεις. Για τη θέσπιση των κανόνων αυτών διεξήχθη το 1961 διεθνές Συνέδριο στην Γενεύη της Ελβετίας, υπό την ονομασία "International Union of Pure and Applied Chemistry" (IUPAC). Για το σκοπό αυτό χρησιμοποιείται η συστηματική κατά IUPAC ονομασία, αλλά ταυτόχρονα συνεχίζουν να χρησιμοποιούνται και εμπειρικές ή ημιεμπειρικές ονομασίες που επικράτησαν. Επίσης, ορισμένες κατηγορίες οργανικών ενώσεων ακολουθούν δικούς τους κανόνες σε μεγάλο μέρος της βιβλιογραφίας. Αυτές θα αναλυθούν εκτενέστερα στα οικεία άρθρα των κατηγοριών αυτών. Οι κανόνες IUPAC που ακολουθούν χρησιμοποιούνται από την ελληνική βιβλιογραφία, ενώ κάθε άλλη γλωσσική βιβλιογραφία, ακολουθεί ορισμένες μικροδιαφορές, που αντιγράφονται όμως κατά γράμμα, συνήθως από Έλληνες συγγραφείς που σπούδασαν στο εξωτερικό και τις συνήθισαν. (el)
- La nomenclatura química de los compuestos orgánicos (del griego ονοματοκλήτωρ; όνομα, nombre, y κλήτωρ, llamar). El término latino nomenclatūra se refiere a una lista de nombres, al igual que al nomenclador; esta palabra puede indicar un proveedor o el locutor de los nombres, en química orgánica es una metodología establecida para denominar y agrupar los compuestos orgánicos. Nombrar "cosas" es una parte de nuestra comunicación en general por uso de palabras y el lenguaje: es un aspecto de la taxonomía cotidiana para distinguir los objetos de nuestra experiencia, junto con sus similitudes y diferencias, para identificar, nombrar y clasificar. El uso de nombres, así como los diferentes tipos de sustantivos incorporados en diferentes idiomas, conecta a la nomenclatura con la lingüística teórica, mientras que la forma de la estructura mental que se utiliza para comprender el mundo en relación con el significado de las palabras se estudia a través de la lógica conceptual y la filosofía del lenguaje. Actualmente, la Unión Internacional de Química Pura y Aplicada (IUPAC) es la máxima autoridad en materia de nomenclatura química, la cual se encarga de establecer las reglas correspondientes. Las cadenas de Simplified Molecular Input Line Entry Specification (SMILES) se utilizan de forma común para describir compuestos orgánicos, y es una forma de "denominarlos". (es)
- In chemical nomenclature, the IUPAC nomenclature of organic chemistry is a method of naming organic chemical compounds as recommended by the International Union of Pure and Applied Chemistry (IUPAC). It is published in the Nomenclature of Organic Chemistry (informally called the Blue Book). Ideally, every possible organic compound should have a name from which an unambiguous structural formula can be created. There is also an IUPAC nomenclature of inorganic chemistry. To avoid long and tedious names in normal communication, the official IUPAC naming recommendations are not always followed in practice, except when it is necessary to give an unambiguous and absolute definition to a compound. IUPAC names can sometimes be simpler than older names, as with ethanol, instead of ethyl alcohol. For relatively simple molecules they can be more easily understood than non-systematic names, which must be learnt or looked over. However, the common or trivial name is often substantially shorter and clearer, and so preferred. These non-systematic names are often derived from an original source of the compound. Also, very long names may be less clear than structural formulas. (en)
- Konposatu organikoen nomenklatura konposatu organikoak izendatzeko erabiltzen den nomenklatura kimikoa da. Konposatu organikoak oro har karbono, hidrogeno eta oxigenoz daude osatuta, nahiz eta molekula hauetan sarritan nitrogenoa, fosforoa, sufrea eta halogenoak ere agertu. Nomenklatura honek IUPAC-ek (International Union of Pure and Applied Chemistry) ezarritako arauak (IUPAC nomenklatura) jarraitzen ditu eta izen bakoitzak konposatu organiko bakarra izendatzeko balio du. Aitzitik, kasu batzuetan izen kimikoa konplexuegia denean, molekula handietan kasu, izen arrunta erabiltzen da. (eu)
- Ainmnítear móilíní orgánacha de réir rialacha a chum AIGCF (nó IUPAC sa Bhéarla). Chun ainmneacha fada agus liodánacha a sheachaint i ngnáthchumarsáid, ní leantar i gcónaí moltaí ainmniúcháin oifigiúla AIGCF, ach amháin nuair is gá sainmhíniú iomlán gan athbhrí a thabhairt ar chomhdhúil. Uaireanta is féidir ainmneacha AIGCF a bheith níos simplí ná ainmneacha níos sine, mar atá le heatánól, in ionad alcól eitile. Maidir le móilíní réasúnta simplí is furasta iad a thuiscint ná ainmneacha neamh-chórasacha, nach mór a fhoghlaim nó a scrúdú. Mar sin féin, is minic a bhíonn beagainm nó ainm neamhchórasach i bhfad níos giorra agus níos soiléire, agus mar sin is fearr leas a bhaint as. Is minic a dhíorthaítear na hainmneacha neamhchórasacha seo ó fhoinse bhunaidh den chomhdhúil. Chomh maith leis sin, d’fhéadfadh nach mbeadh ainmneacha an-fhada chomh soiléir le foirmlí struchtúracha. Tá sainrialacha ag an AIGCF do gach sraith homalógach, ach go ginearálta:
* Aithnítear agus uimhrítear an slabhra carbóin leanúnach is faide. An chéad chomhpháirt den phríomhainm, léiríonn sí líon na n-adamh carbóin sa tslabhra is faide: meit (1), eit (2), próp (3), bút (4), peint (5), heics (6)
* Déantar feidhmghrúpaí sainiúla atá ceangailte leis an tslabhra carbóin is faide a shainaithint agus tugann siad sin príomhainm na comhdhúile
* Adaimh (seachas an hidrigin) nó grúpaí atá ceangailte leis an chnámh droma carbóin, uimhrítear iad bunaithe ar an adamh carbóin/na hadaimh charbóin a bhfuil siad ceangailte leis/leo. Uimhrítear an cnámh droma sa chaoi is go dtugtar an uimhir is lú is féidir do na ghrúpaí malartaí.
* Cuirtear grúpaí malartaí isteach i dtús an ainm
* Úsáidtear fleiscíní in ainm le huimhir agus litir a nascadh
* Úsáidtear camóga in ainm idir uimhreacha. Mar shampla: (ga)
- La nomenclature en chimie est l'ensemble des règles, symboles, vocables, destinés à représenter et à prononcer les noms des corps étudiés. L'objectif essentiel d'une nomenclature est d'aboutir à des noms de composés chimiques sans ambiguïté, à savoir qu'un même nom ne doit jamais servir à désigner deux composés chimiques différents. Par contre, un même composé chimique suffisamment complexe peut recevoir plusieurs noms différents provenant de différentes nomenclatures, ou même parfois provenant de la même nomenclature. La nomenclature officielle en chimie organique est la nomenclature IUPAC (Union internationale de chimie pure et appliquée) (fr)
- Tata nama organik atau lengkapnya tata nama IUPAC untuk kimia organik adalah suatu cara sistematika untuk memberi nama senyawa organik yang direkomendasikan oleh International Union of Pure and Applied Chemistry (IUPAC). Idealnya, setiap senyawa organik harus memiliki nama yang dari sana dapat digambarkan suatu dengan jelas. Hal itu dilakukan untuk mencegah timbulnya perdebatan mengenai nama. Untuk komunikasi umum dan menghindari deskripsi yang panjang, rekomendasi penamaan resmi IUPAC tidak selalu diikuti dalam praktiknya kecuali jika diperlukan untuk memberikan definisi ringkas terhadap suatu senyawa atau jika nama IUPAC lebih sederhana (bandingkan etanol dengan etil alkohol). Jika tidak, maka nama umum atau nama trivial yang biasanya diturunkan dari sumber senyawa tersebutlah yang digunakan. (in)
- Nella nomenclatura chimica, la nomenclatura IUPAC dei composti organici è un metodo sistematico per nominare i composti chimici organici come raccomandato dall'Unione Internazionale della Chimica Pura e Applicata (IUPAC). Tale metodo è pubblicato nel libro Nomenclature of Organic Chemistry (chiamato comunemente "il libro blu" (the Blue Book)). Esiste anche una nomenclatura IUPAC dei composti inorganici. Idealmente, ogni possibile composto chimico dovrebbe avere un nome da cui sia possibile creare una formula di struttura univoca. Per evitare nomi eccessivamente lunghi in ordinarie discussioni, le regole di denominazione ufficiale IUPAC non sempre vengono seguite nella pratica, tranne quando sia necessario fornire un nome univoco ed assoluto ad un composto. I nomi IUPAC possono risultare talvolta più semplici di quelli tradizionali, come con etanolo invece di alcol etilico. Per molecole relativamente semplici, però, possono essere compresi più facilmente dei nomi non-sistematici, che devono essere imparati o controllati di volta in volta. Ciononostante, il nome tradizionale è spesso sostanzialmente più corto ed evidente e, quindi, preferito. Questi nomi non-sistematici derivano spesso da una sorgente originaria del composto. Inoltre, nomi troppo lunghi possono essere meno chiari rispetto alle formule di struttura. (it)
- 유기화학의 IUPAC 명명법(영어: IUPAC nomenclature of organic chemistry)은 화학 명명법으로 국제 순수·응용 화학 연합(IUPAC)에서 권장하는 유기 화합물의 체계적인 명명법이다. 이것은 《》(비공식적으로는 블루북(Blue Book)이라고 함)에 게재되어 있다. 이상적으로는 가능한 모든 유기 화합물에는 명확한 구조식을 생성할 수 있는 이름이 있어야 한다. 무기화학의 IUPAC 명명법도 있다. (ko)
- Locanten worden in het chemische nomenclatuursysteem gebruikt om de exacte positie van atomen en/of bindingen in een molecuul te beschrijven. Locanten worden bijvoorbeeld gebruikt om
* in een vertakt koolwaterstof de positie van de vertakking aan te geven
* de positie van een heteroatoom te benoemen
* de positie van dubbele of drievoudige bindingen te beschrijven Voor verschillende deelgebieden in de chemische nomenclatuur worden verschillende soorten locanten gebruikt. Dit voorkomt verwarring, omdat de grenzen tussen de deelgebieden niet altijd scherp zijn en bovendien een aantal verbindingen tot meerdere deelgebieden gerekend kunnen worden waardoor meerdere locantsystemen in één verbinding gebruikt worden. (nl)
- Міжнародна номенклатура IUPAC є міжнародно визнаною та найбільш уживаною номенклатурою хімічних сполук. Правила номенклатури органічних сполук детально описані в Синій книзі IUPAC (IUPAC Blue Book). (uk)
- Номенклатура органических соединений ИЮПАК — метод наименования органических химических элементов рекомендованный ИЮПАК. В Голубой книге издания 1993 года главная задача номенклатуры определена как «идентификация химического вещества посредством письменной или устной речи». Основной принцип при создании научной номенклатуры — однозначное соответствие названия структуре соединения. Система принципов и правил такой номенклатуры носит название «систематическая номенклатура». В номенклатуре ИЮПАК подчёркивается, что правила систематической номенклатуры не обязательно дают уникальное название для каждого соединения (то есть могут существовать разные названия одного вещества, не противоречащие правилам ИЮПАК), но эти названия всегда будут однозначными (одному названию будет соответствовать только одно вещество). Противоположностью систематических названий являются традиционные, полусистематические или тривиальные названия, которые широко используются для распространённых соединений (например, «уксусная кислота», «глицин» и т. п.). Номенклатура ИЮПАК допускает использование таких названий, особенно в устной речи, однако постепенно стремится сократить их число. Правила, предложенные комиссией ИЮПАК, допускают некоторые разночтения, так как они сформулированы исходя из звучания названий на английском языке. Поэтому каждой стране было предоставлено право менять и приспосабливать правила к особенностям своего языка. Отчасти это сделано и в России. Поэтому при чтении научной литературы могут встречаться несколько различающиеся по форме названия одного и того же вещества, например при пользовании алфавитным признаком, который существенно отличает русский текст от английского, или при расстановке цифр. (ru)
- IUPAC有机物命名法是一种有系统命名有机化合物的方法。该命名法是由國際純粹與應用化學聯合會（IUPAC）规定的，最近一次修订是在1993年。其前身是1892年日内瓦国际化学会的“系统命名法”。最理想的情況是，每一種有清楚的结构式的有機化合物都可以用一個确定的名称來描述它。它其实并不是严格的系统命名法，因为它同时接受一些物质和基团的惯用普通命名。 中文的系统命名法是中國化學會於1932年在英文IUPAC命名法的基礎上，结合漢字之特點所訂定之《化學命名原則》，於1944年再版發行，並於日後數次修訂再版。现行版为2017版。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- Konposatu organikoen nomenklatura konposatu organikoak izendatzeko erabiltzen den nomenklatura kimikoa da. Konposatu organikoak oro har karbono, hidrogeno eta oxigenoz daude osatuta, nahiz eta molekula hauetan sarritan nitrogenoa, fosforoa, sufrea eta halogenoak ere agertu. Nomenklatura honek IUPAC-ek (International Union of Pure and Applied Chemistry) ezarritako arauak (IUPAC nomenklatura) jarraitzen ditu eta izen bakoitzak konposatu organiko bakarra izendatzeko balio du. Aitzitik, kasu batzuetan izen kimikoa konplexuegia denean, molekula handietan kasu, izen arrunta erabiltzen da. (eu)
- 유기화학의 IUPAC 명명법(영어: IUPAC nomenclature of organic chemistry)은 화학 명명법으로 국제 순수·응용 화학 연합(IUPAC)에서 권장하는 유기 화합물의 체계적인 명명법이다. 이것은 《》(비공식적으로는 블루북(Blue Book)이라고 함)에 게재되어 있다. 이상적으로는 가능한 모든 유기 화합물에는 명확한 구조식을 생성할 수 있는 이름이 있어야 한다. 무기화학의 IUPAC 명명법도 있다. (ko)
- Міжнародна номенклатура IUPAC є міжнародно визнаною та найбільш уживаною номенклатурою хімічних сполук. Правила номенклатури органічних сполук детально описані в Синій книзі IUPAC (IUPAC Blue Book). (uk)
- IUPAC有机物命名法是一种有系统命名有机化合物的方法。该命名法是由國際純粹與應用化學聯合會（IUPAC）规定的，最近一次修订是在1993年。其前身是1892年日内瓦国际化学会的“系统命名法”。最理想的情況是，每一種有清楚的结构式的有機化合物都可以用一個确定的名称來描述它。它其实并不是严格的系统命名法，因为它同时接受一些物质和基团的惯用普通命名。 中文的系统命名法是中國化學會於1932年在英文IUPAC命名法的基礎上，结合漢字之特點所訂定之《化學命名原則》，於1944年再版發行，並於日後數次修訂再版。现行版为2017版。 (zh)
- الهيدروكربونات هي مركبات تحتوي على ذرات الكربون والهيدروجين فقط. ويمكن تصنيفها على أساس نوع الرابطة التي تربط ذرات الكربون داخل المركب.النظام الرسمي لتسمية المركبات العضوية من قبل الاتحاد الدولي للكيمياء البحتة والتطبيقية لم يتطور إلا نهاية القرن التاسع عشر. قبل ذلك كانت أسماء المركبات المكتشفه ترمّز على سبيل المثال إلى المصدر الذي استخلص منه المركب، مثلاً حمض الخليك والذي يستخرج من الخل أخذ التسمية من مصدره وهو الخل.هذه الأسماء القديمة للمركبات أصبح يطلق عليها التسمية الشائعة ولا تزال تستخدم على نطاق واسع من قبل الكيميائيين. (ar)
- La nomenclatura dels compostos orgànics és complexa i menys sistemàtica que la inorgànica atesa la major complexitat dels compostos i l'existència de molts noms tradicionals no sistemàtics (provinents de la seva participació en el món biològic). En els casos més generals, la nomenclatura sistemàtica utilitzada per la IUPAC es basa en la indicació dels grups funcionals enganxats a una cadena principal. En aquests casos, en tal d'anomenar correctament la majoria de compostos orgànics es poden seguir els següents passos: A l'hora d'escriure el nom se segueix el següent ordre: (ca)
- Veškeré názvosloví organických látek vychází z názvosloví alkanů. Základ názvu je vždy tvořen jménem hlavního řetězce (uhlovodíkového skeletu). O přítomnosti postranních řetězců nebo funkčních skupin vypovídají předpony, popřípadě přípona. Přitom platí, že skupina z názvoslovného hlediska nejvýznamnější je v příponě (existuje-li pro ni vůbec nějaká). Ostatní skupiny jsou v předponě, řadí se dle abecedního pořadí. Každému označení dané skupiny předchází její , tj. číslo uhlíku základního skeletu, na který se daná skupina váže. Uhlík nesoucí jakoukoliv skupinu z názvoslovného hlediska významnější, než je dvojná vazba, má vždy číslo 1. Významnost jednotlivých skupin (či výstavbových prvků) udává následující tabulka. (cs)
- Η ονοματολογία οργανικών ενώσεων είναι υποκλάδος της Οργανικής Χημείας. Έγινε απαραίτητη η δημιουργία των κανόνων που την διέπουν, για να είναι δυνατή η συστηματοποίηση της ονομασίας των οργανικών ενώσεων, αφού το πλήθος τους είναι, σήμερα, υπερβολικά μεγάλο, ώστε να μπορεί να υπάρχει ένα εμπειρικό όνομα για κάθε μία από αυτές. Είναι, επίσης, ιδιαίτερα χρήσιμο το ίδιο το όνομα να περιγράφει "στενογραφικά" τη δομή, και άρα τις βασικές ιδιότητες, των ενώσεων αυτών. Έτσι αποφεύγεται και η πιθανή σύγχυση, που μπορεί να προκύψει από την αντιστοιχία ενός ονόματος σε περισσότερες από μια ενώσεις. (el)
- In chemical nomenclature, the IUPAC nomenclature of organic chemistry is a method of naming organic chemical compounds as recommended by the International Union of Pure and Applied Chemistry (IUPAC). It is published in the Nomenclature of Organic Chemistry (informally called the Blue Book). Ideally, every possible organic compound should have a name from which an unambiguous structural formula can be created. There is also an IUPAC nomenclature of inorganic chemistry. (en)
- La nomenclatura química de los compuestos orgánicos (del griego ονοματοκλήτωρ; όνομα, nombre, y κλήτωρ, llamar). El término latino nomenclatūra se refiere a una lista de nombres, al igual que al nomenclador; esta palabra puede indicar un proveedor o el locutor de los nombres, en química orgánica es una metodología establecida para denominar y agrupar los compuestos orgánicos. Actualmente, la Unión Internacional de Química Pura y Aplicada (IUPAC) es la máxima autoridad en materia de nomenclatura química, la cual se encarga de establecer las reglas correspondientes. (es)
- La nomenclature en chimie est l'ensemble des règles, symboles, vocables, destinés à représenter et à prononcer les noms des corps étudiés. L'objectif essentiel d'une nomenclature est d'aboutir à des noms de composés chimiques sans ambiguïté, à savoir qu'un même nom ne doit jamais servir à désigner deux composés chimiques différents. Par contre, un même composé chimique suffisamment complexe peut recevoir plusieurs noms différents provenant de différentes nomenclatures, ou même parfois provenant de la même nomenclature. (fr)
- Ainmnítear móilíní orgánacha de réir rialacha a chum AIGCF (nó IUPAC sa Bhéarla). Chun ainmneacha fada agus liodánacha a sheachaint i ngnáthchumarsáid, ní leantar i gcónaí moltaí ainmniúcháin oifigiúla AIGCF, ach amháin nuair is gá sainmhíniú iomlán gan athbhrí a thabhairt ar chomhdhúil. Uaireanta is féidir ainmneacha AIGCF a bheith níos simplí ná ainmneacha níos sine, mar atá le heatánól, in ionad alcól eitile. Maidir le móilíní réasúnta simplí is furasta iad a thuiscint ná ainmneacha neamh-chórasacha, nach mór a fhoghlaim nó a scrúdú. Mar sin féin, is minic a bhíonn beagainm nó ainm neamhchórasach i bhfad níos giorra agus níos soiléire, agus mar sin is fearr leas a bhaint as. Is minic a dhíorthaítear na hainmneacha neamhchórasacha seo ó fhoinse bhunaidh den chomhdhúil. Chomh maith leis s (ga)
- Tata nama organik atau lengkapnya tata nama IUPAC untuk kimia organik adalah suatu cara sistematika untuk memberi nama senyawa organik yang direkomendasikan oleh International Union of Pure and Applied Chemistry (IUPAC). Idealnya, setiap senyawa organik harus memiliki nama yang dari sana dapat digambarkan suatu dengan jelas. Hal itu dilakukan untuk mencegah timbulnya perdebatan mengenai nama. (in)
- Nella nomenclatura chimica, la nomenclatura IUPAC dei composti organici è un metodo sistematico per nominare i composti chimici organici come raccomandato dall'Unione Internazionale della Chimica Pura e Applicata (IUPAC). Tale metodo è pubblicato nel libro Nomenclature of Organic Chemistry (chiamato comunemente "il libro blu" (the Blue Book)). Esiste anche una nomenclatura IUPAC dei composti inorganici. (it)
- Locanten worden in het chemische nomenclatuursysteem gebruikt om de exacte positie van atomen en/of bindingen in een molecuul te beschrijven. Locanten worden bijvoorbeeld gebruikt om
* in een vertakt koolwaterstof de positie van de vertakking aan te geven
* de positie van een heteroatoom te benoemen
* de positie van dubbele of drievoudige bindingen te beschrijven (nl)
- Номенклатура органических соединений ИЮПАК — метод наименования органических химических элементов рекомендованный ИЮПАК. В Голубой книге издания 1993 года главная задача номенклатуры определена как «идентификация химического вещества посредством письменной или устной речи». Основной принцип при создании научной номенклатуры — однозначное соответствие названия структуре соединения. Система принципов и правил такой номенклатуры носит название «систематическая номенклатура». В номенклатуре ИЮПАК подчёркивается, что правила систематической номенклатуры не обязательно дают уникальное название для каждого соединения (то есть могут существовать разные названия одного вещества, не противоречащие правилам ИЮПАК), но эти названия всегда будут однозначными (одному названию будет соответствовать тольк (ru)
|
