| rdfs:comment
| - El lexicó és la part de la ment humana que emmagatzema les peces lèxiques (estiguin compostes d'una sola paraula o d'expressions prefixades), segons el generativisme. El lexicó proveeix d'unitats al mòdul gramatical del llenguatge, que les combina d'acord amb les regles d'acceptabilitat de cada llengua per formar oracions i transformacions d'oracions (els enunciats efectivament pronunciats o escrits pel subjecte). Si el parlant és plurilingüe, el lexicó conté entrades en diversos idiomes, amb marques d'equivalència o traducció que fan possible l'ús de cada llengua segons la situació comunicativa. Per extensió, a vegades s'usa el terme lexicó com a sinònim de corpus d'una obra lexicogràfica o estudi. (ca)
- المُعجَم «كل قائمة تجمع كلمات في لغة معينة، على نسق منطقي معين، وتهدف إلى ربط كل كلمة منها بمعناها، وإيضاح علاقتها بمدلولها». (ar)
- Hizkuntzalaritzan, lexikoa hizkuntza bateko edo, zentzu zabalago batean, hitzen multzoa da. Hizkuntza automatikoki aztertzeko, , lexikoak garrantzi handia du, bertako informazioa baita ondorengo urratsetarako abiapuntua. Geroz eta lexiko sendoagoa eduki, orduan eta informazio aberatsagoa hurrengo urratsetan baliatzeko eta konbinatzeko. Hala ere, lexikoetan informazio mota asko bilduta izateak gero eta errepresentazio-eredu zailagoak eskatzen ditu, eta aldi berean, informazio hori prozesu automatiko edo erdiautomatikoez eskuratzeko aukerak aztertzea, ezagutza lexikalaren eskurapenak lan eskerga eta kostu handikoa baitakar eskuz eginez gero. (eu)
- El léxico es el conjunto de palabras que conforma un determinado lecto y, por extensión, también se denomina así a los diccionarios que los recogen. Un sinónimo habitual de léxico es vocabulario, definido como el conjunto de palabras que forman parte de un idioma o lenguaje específico o son conocidas por una persona o entidad específica. En un sentido amplio, el concepto es extensible a los lenguajes de programación. Las disciplinas que se ocupan del léxico son varias: lexicografía, semántica, semiótica, pragmática, filosofía del lenguaje. (es)
- Leksikon (bahasa Yunani: λεξικόν lexikόn, λεξικός, lexikόs – 'perihal kata') adalah keseluruhan leksem yang terdapat pada suatu bahasa. Kajian terhadap leksikon mencakup apa yang dimaksud dengan kata abstrak leksem, strukturisasi kosakata, penggunaan dan penyimpanan kata, pembelajaran kata, sejarah dan evolusi kata (etimologi), hubungan antarkata, serta proses pembentukan kata pada suatu bahasa. Dalam penggunaan sehari-hari, leksikon dianggap sebagai sinonim kamus atau kosakata, tetapi dengan penjelasan yang singkat dan praktis. Cabang linguistik yang mendalami leksikon disebut leksikologi, atau leksis dalam aliran linguistik Britania. Istilah leksikografi, yang lebih dikenal, adalah bidang linguistik terapan yang berurusan dengan penyusunan kamus. (in)
- Lexikon (pluriel : Lexika ou Lexiken), est généralement la désignation d’un livre de référence ou d’un dictionnaire au sens large. (fr)
- 言語学における語彙目録（ごいもくろく）、あるいは単に語彙、またはレキシコンもしくはレクシコン（lexicon）とは、言語の知識の一部で、ある言語の全ての丸ごと覚えている単位（語、形態素、イディオムなど）の形式・意味・文法的特性についての知識の総体である。 語彙目録に載っているそれぞれの語や形態素のことを語彙項目（ごいこうもく、lexical item）という。各語彙項目についての情報を語彙記載項目（ごいきさいこうもく、lexical entry）という。語彙目録は辞書（じしょ）とも呼ばれる。 語彙目録は、文法で一般化できない雑多な情報、例外的な情報が蓄積されている部分と考えられてきたが、語彙機能文法や主辞駆動句構造文法のように、受動態の現象を語彙目録の中で扱う理論も存在する。 語彙を抽象化・一般化して扱うかどうかは、言語学の分野によりさまざまである。一例を挙げると、生成文法では、文法の特に統語について、文は「<名詞句> <動詞句>」といったような品詞の語の並びである、といったようにして、語を品詞に抽象化・一般化して扱う傾向が強い。別の一例としては、認知文法（認知言語学）ではそのように明瞭に二分できるものではないという扱いが強く、実際に用例に現れる語彙や文に直接に基づいて文法があるものだとしている（用法基盤モデル）。 (ja)
- Ле́ксика (от др.-греч. τὸ λεξικός «относящийся к слову; слово; оборот речи») — словарный состав языка, совокупность слов (точнее, лексем) того или иного языка, части языка. Лексика является центральной частью языка, именующей, формирующей и передающей знания о каких-либо объектах, явлениях. Изучением лексики занимается наука лексикология, а также семасиология и ономасиология. (ru)
- 词库（英語：lexicon, wordbook）是指一个人、一门语言或一门专业知识（如導航、医学等）的所有词汇。 在语言学中，词库的概念专指一门语言的所有词位。 语言学的有关理论认为，人类的语言由两部分组成：一部分是词库，或者说是该门语言词语的列表；另一部分则是语法，即将词库中单词组合成有意义的句子的规则。词库中也包括規範語素，即无法作为词语单独存在的语素（比如绝大部分詞綴）。部分理论将合成词、部分熟语等词语搭配也算做词库的一部分。词典通常会将一门特定语言的词库按照字母顺序列出，不过一般規範語素不会被列出。 (zh)
- La leksiko de iu lingvo estas la tuto de ĝiaj leksemoj, do de la signifo-portantaj morfemoj. Ĝi kontrastas kun la gramatiko. La leksiko de Esperanto estas ĝia radikaro. Radikoj kiaj "arb" aŭ "skrib" apartenas al la leksiko, sed ne gramatikaj finaĵoj kiaj "-o" aŭ "-as", nek funkciaj vortoj kiel artikoloj, konjunkcioj, pronomoj kaj prepozicioj, nek vortoj kiaj "arbo", "skribas", "ĉerizarbo" aŭ "skribilo". Tiaj formas la vortaron aŭ vortotrezoron de la lingvo. Pri multaj lingvoj tiu distingo inter leksiko kaj vortotrezoro ne ekzistas, ekzemple ĉar ili havas nek vortan gramatikon (fleksion, aglutinecon) nek kunmetadon de vortoj. Alia kialo povas esti, ke la kunmetado de vortoj en iuj lingvoj estas ne libera, sed tiom forte konvencia, ke kunmetitaj vortoj havas la karakteron de radikoj. (eo)
- Lexikon (Mehrzahl: Lexika oder Lexiken; ältere Schreibweise: Lexicon; von altgriechisch λεξικόν „Wörterbuch“, zu λέξις für „Wort“ als einzelner Bestandteil der Rede) ist allgemein die Bezeichnung für ein Nachschlagewerk oder Wörterbuch im weiteren Sinn. Daneben wurde es vereinzelt als Synonym für ein Sprachwörterbuch verwendet. Im modernen Sprachgebrauch bezeichnet es heute zumeist ein Nachschlagewerk mit Sachinformationen (Konversationslexikon; Realwörterbuch, Reallexikon, Sachlexikon, Sachwörterbuch), wobei je nach Umfang noch zwischen Lexikon im engeren Sinn und Enzyklopädie oder Biografien-Sammelwerk (Who’s Who) unterschieden wird. (de)
- Leksikono (de la greka vorto λεξικό, leksiko, "vortaro", de λέξη, leksi, "vorto") ĝenerale estas nomo de referencverko, enciklopedio aŭ vortaro en vasta senco. En moderna lingvaĵo kutime temas pri ampleksa kolekto de alfabete ordigitaj, unuope relative koncizaj ĉapitroj pri unuopaj temoj, kiuj sume kolektu "superrigardon pri la universala scio". Eblas diferencigi inter pli konciza leksikono, pli ampleksa enciklopedio kaj specifa biografia leksikono fokusanta pri la biografioj de konataj homoj, sed aliflanke eblas ankaŭ sinonime uzi la vortojn "leksikono" kaj "enciklopedio": aspektas ke ne ekzistas klara lingva difino pri diferencigo inter la vortoj "leksikono" kaj "enciklopedio". Tradicie ĝis la fino de la 20-a jarcento leksikonoj kaj enciklopedioj estis grandaj libroj, kutime serioj de pl (eo)
- A lexicon is the vocabulary of a language or branch of knowledge (such as nautical or medical). In linguistics, a lexicon is a language's inventory of lexemes. The word lexicon derives from Greek word λεξικόν (lexikon), neuter of λεξικός (lexikos) meaning 'of or for words'. (en)
- Le lexique d'une langue est l'ensemble de ses mots (somme des vocabulaires utilisés), ou de façon plus précise en linguistique de ses lemmes. Les mots d'un lexique forment un tout, une sorte de système sémantique, qui évolue donc au fil du temps. Les rapports entre les mots, de forme et surtout de sens, ainsi qu'entre les sens d'un même mot, sont très divers. (fr)
- Il lessico (o vocabolario) è il complesso delle parole e delle locuzioni di una lingua (ad esempio, il lessico italiano, il lessico greco), oppure anche solo una parte di tale complesso, come, ad esempio, l'insieme delle parole e delle locuzioni proprie di un settore del sapere umano ("il lessico della zoologia", "il lessico giuridico") o di un'attività umana ("il lessico sportivo", "il lessico politico"), oppure l'insieme delle parole e delle locuzioni utilizzate da una particolare collettività ("il vocabolario dei poeti ermetici"), o in una particolare epoca ("il lessico del Seicento"), o in una particolare opera ("il lessico della Divina commedia"), o da un particolare scrittore ("il lessico di Leopardi"), oppure l'insieme delle parole e delle locuzioni utilizzate o comprese da uno spec (it)
- Leksykon (z niem. Lexikon, z fr. lexikon, z stgr. λεξικόν lexikón, od λεξικὸν βιβλίον lexikón biblíon ‘słownik’) – uporządkowany zbiór wiedzy ujęty w formie haseł wraz z ich podstawowymi opisami, lub też zawierający wiedzę encyklopedyczną w formie skondensowanej. Jest formą pośrednią pomiędzy słownikiem opisującym hasła czysto definicyjnie, a encyklopedią, zawierającą artykuły bogato opisujące przedstawiane tematy. (pl)
- Léxico é o conjunto de palavras existente em um determinado idioma (língua), que as pessoas têm à disposição para expressar-se, oralmente ou por escrito em seu contexto. O sistema léxico é um acervo geolinguístico transmitido entre gerações; traduz a experiência cultural acumulada por uma sociedade através do tempo; patrimônio vocabular de uma comunidade linguística através de sua história. (pt)
- Лексика (від дав.-гр. τὸ λεξικόν) — сукупність слів якоїсь мови чи діалекту та словниковий склад мови письменника (чи художнього твору) — словниковий склад мови. Наука, яка вивчає словниковий склад, називається лексикологією. Крім того, терміном «лексика», у прикладному вузькому значенні, також позначають окремі лексичні шари (книжна, емоційно забарвлена, нейтральна) або лексичні групи (побутова, професійна, сільськогосподарська, богословська), словниковий склад окремих творів чи письменників (лексика «Лісової пісні» Лесі Українки). (uk)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)