| rdfs:comment
| - Podstatné jméno (též substantivum) je ohebný slovní druh, který označuje názvy osob, zvířat, věcí, vlastností, dějů a vztahů. Je hlavním (i když ne jediným) slovním druhem, který ve větě vystupuje jako slovesa. (cs)
- الاسم هو الكلمة التي تدل على معنى في نفسها ولا تقترن بزمان. ويعرف الاسم بالجر والتنوين ودخول أل التعريف عليه أو حروف الجر وكذلك يعرف بالإسناد إليه. تنحصر في الاسم معان كثيرة: كالدلالة على الفاعلية، والمفعولية، كما يشتمل على الدلالة الزمانية، والمكانية، والغاية، وبيان النوع، والعددية، والحالية عند وقوع الحدث، ويُفسر المبهمات، ويؤدي معنى الاستثناء، والإسناد. في الوقت الذي لا يؤدي فيه الفعل إلا معنى مزدوجًا وهو: الدلالة على الحدث، والزمن، وغالبًا ما تكون الدلالة الزمانية له محددة بالسياق العام وليس من مجرد لفظه. (ar)
- Ουσιαστικό είναι ένα από τα κλιτά μέρη του λόγου που φανερώνει πρόσωπο, ζώο, πράγμα, ενέργεια, κατάσταση, ιδιότητα. Το ουσιαστικό είναι όνομα, (όπως είναι και το επίθετο). (el)
- Substantivo estas parolparto tre komuna en lingvo. En Esperanto, ili finiĝas per “‑o”, “‑on”, “‑oj”, aŭ “‑ojn” (do nomataj O-vorto ). Pro tio, ili nomiĝas ankaŭ “o‑vortoj”, sed tiu termino validas nur por substantivoj en Esperanto. La substantivoj ne fleksias laŭ nombro kaj kazo en ĉiuj lingvoj; en kelkaj ili fleksias ankaŭ aŭ anstataŭe laŭ aliaj kategorioj, ekzemple difiniteco, kaj en aliaj lingvoj ili tute ne fleksias, kiel en la japana. Certaj konsideras pronomojn kiel subaron de substantivoj. (eo)
- Hizkuntzalaritzan, substantiboa perpaus baten subjektu eta aditz eta preposizio baten objektuaren funtzioa betetzen duen hitza da. Substantiboak eta izenak bereizi egin behar dira: badira substantiboak izenak ez direnak (adibidez, «Txikiak egin du» perpausean, txiki hitza substantiboa eta adjektiboa da). (eu)
- Is focal (cé is moite den forainm) úsáidte a aithin aicme ar bith na daoine, áiteanna nó rudaí é ainmfhocal. Tugtar ainmear air i nGaeilge na hAlban.' (ga)
- Nomina atau kata benda adalah kelas kata yang menyatakan nama dari seseorang, tempat, atau semua benda dan segala yang dibendakan. (in)
- Il sostantivo (o nome) è la parte variabile del discorso che indica una persona, un luogo, una cosa o, più in generale, qualsiasi entità animata, inanimata o immaginata. Si parla di "sostantivo" in base all'idea che i nomi sarebbero provvisti di una propria sostanza, cioè un referente extralinguistico di cui possiamo parlare, sia esso concreto (automobile) o astratto (amore). I nomi, insieme ai verbi, sono elementi primari di una lingua e costituiscono il pilastro su cui la frase si costruisce. (it)
- 명사(名詞), 또는 이름씨는 구체적인 대상이나 추상적인 대상의 이름을 나타내는 품사이다. 조사와 결합할 수 있고 관형어의 꾸밈을 받는다. 그리고 문장에서 형태 변화가 없는 불변어이다. 문장 내에서 주어,목적어,보어의 역할을 한다. 영어의 명사는 라틴어의 이름 혹은 명사를 뜻하는 'nōmen'에서 왔다. 또한 로망스제어의 언어에서 명사(프랑스어의 nom, 스페인어의 nombre 등)는 명사와 이름, 두 가지 뜻을 함께 가지고 있다. (ko)
- 名詞（めいし ）とは、品詞（語の文法的分類）の一つで、典型的には物体・物質・人物・場所など具体的な対象を指示するのに用いられ、時間の経過と関係のない概念を表す語である。例えば、日本語の「木」「水」「若者」「野原」などは名詞である。 名詞は、動詞と並んで、ほとんど全ての言語に存在する品詞であると考えられている。ただし、名詞と動詞がどのように区別されるかは言語によって異なり、その区別を立てることが非常に難しいとされる言語もある。 名詞は開いた類であるが、イロコイ語族のように名詞の数が比較的少ない言語も存在する。 (ja)
- Substantiv eller namnord är en ordklass. Ord i denna ordklass betecknar konkreta föremål och substanser samt abstrakta begrepp. En vanlig minnesramsa (som också finns i många andra varianter) är Substantiv är namn på ting, till exempel boll och ring. Ramsan ger en förenklad bild av vad substantiv faktiskt är, då den fokuserar på konkreta substantiv. Exempel på substantiv är sol, blomma, känsla, järn, sömn, kärlek och personal. (sv)
- O substantivo ou nome é uma classe de palavras variáveis com que se designam ou se nomeiam os seres (pessoas, animais e coisas). O substantivo é a palavra que serve, de modo primário, de núcleo de sujeito, de objeto direto, de objeto indireto e do agente da passiva. Qualquer palavra de outra classe que desempenhe uma dessas funções equivalerá, forçosamente, a um substantivo. Em português, o substantivo pode ser flexionado em gênero, número e grau. Em outros idiomas pode haver outras flexões, como a de caso gramatical. Há também palavras invariáveis, que não fazem flexão gramatical. (pt)
- 名詞（英語：noun）是指代人、物、事、時、地、情感、概念、方位等實體或抽象事物名称的词，属于詞類中实词的一种。名詞如同所有实词共有的特点，可以独立成句；且在短語或句子中，名词可用代詞來替代。 (zh)
- Іме́нник — самостійна частина мови, що має значення предметності, вираженої у формах роду, числа і відмінка, відповідає на питання хто? або що?. В українській мові, яка належить до флективних синтетичних мов, іменник є змінною частиною мови, загалом, в інших мовах іменник може не змінюватися. (uk)
- En gramàtica tradicional, el substantiu (també nom substantiu per distingir-lo de l'adjectiu) expressa éssers de tota mena concrets, i abstractes, tota substància. El substantiu és un mot que designa éssers que poden ser subjectes o objectes d'una acció, un estat, o qualsevol accident expressable amb un verb. És una categoria gramatical que designa tota mena d'éssers, concrets i abstractes (tota substància: d'aquí l'apel·lació de substantiu). La gramàtica tradicional també ha designat el substantiu, alhora amb l'adjectiu, només amb el terme de nom. Aquesta categoria és d'origen grecollatí, s'oposa al verb com a part essencial de l'oració. (ca)
- Das Substantiv, deutsch auch Hauptwort, Nennwort, Namenwort, Dingwort oder Gegenstandwort, ist eine Wortart. Das Substantiv wird oft auch als Nomen bezeichnet; in der lateinischen Grammatiktradition jedoch hat Nomen eine weitere Bedeutung als Oberbegriff für Substantive, Adjektive u. a. Die deutschsprachige Wikipedia verwendet die Variante Substantiv, weil sie eindeutiger ist, auch wenn in einigen Bereichen heute Nomen häufiger vorkommt. Als Kategoriesymbol in formalen Grammatiken wird N verwendet (von „noun“ bzw. „Nomen“). (de)
- Los sustantivos son palabras cuyos referentes son clases de entidades fijas (a diferencia de los pronombres cuyos referentes son contextuales), no estados de hechos o relaciones gramaticales. Los pronombres personales en cada contexto tienen un referente pero este cambia de contexto a contexto, por ejemplo: "yo" no tiene referente fijo sino que depende de quien habla. Por su parte los verbos designan estados de hechos, procesos o relaciones entre entidades, mientras que las preposiciones generalmente indican relaciones abstractas. Sintácticamente los sustantivos funcionan como núcleos de sintagma nominal, es decir, como argumentos del verbo o complementos del nombre. (es)
- En grammaire, le nom, également appelé substantif, est une des principales natures de mots dans lesquelles se classent les lemmes (unités autonomes du lexique) d'une langue. Les noms forment une classe ouverte qui peut librement s'enrichir de nouveaux mots. Comme les autres natures de mots, le nom peut être défini à la fois sur des critères sémantiques, morphologiques et syntaxiques, à des degrés divers suivant les langues et les théories linguistiques. (fr)
- A noun (from Latin nōmen 'name') is a word that generally functions as the name of a specific object or set of objects, such as living creatures, places, actions, qualities, states of existence, or ideas. (en)
- Het zelfstandig naamwoord (Romaanse term: nomen of substantief, afkorting znw.) is de woordsoort die wordt gebruikt om in een uitspraak de personen of zaken aan te duiden waar de uitspraak betrekking op heeft, in talen waarin zulke aanduidingen een aparte lexicale categorie (woordsoort) vormen. Dat is in de meeste talen het geval, bijvoorbeeld in de Indo-Europese talen, zoals het Nederlands, Engels, Spaans, Grieks, Russisch en Hindi. De meeste zinnen zijn zulke uitspraken; daarom bevat vrijwel elke zin wel één of meer zelfstandige naamwoorden. (nl)
- Rzeczownik – samodzielna składniowo i semantycznie odmienna część mowy nazywająca rzeczy, obiekty, miejsca, osoby, czynności, organizmy, zjawiska i pojęcia abstrakcyjne. Rzeczownik w języku polskim pełni funkcję głównie podmiotu w zdaniu; może też pełnić funkcję dopełnienia, okolicznika, przydawki lub orzecznika. Może odmieniać się przez liczby i przypadki, występuje w rodzajach. Odmianę rzeczowników przez przypadki określa się mianem deklinacji. Istnieje także grupa rzeczowników całkowicie nieodmiennych (np. atelier, kiwi, bikini, taxi, kakadu, kamikaze itp.). Rzeczownik tworzy związki składniowe i semantyczne z rzeczownikami (zaimkami rzeczownymi), przymiotnikami (zaimkami przymiotnymi), liczebnikami (zaimkami liczebnymi) i czasownikami lub (rzadko) przysłówkami (zaimkami przysłówkowymi) (pl)
- И́мя существи́тельное (или просто существи́тельное) — самостоятельная часть речи, принадлежащая к категории имени и классу полнозначных лексем, может выступать в предложении в функциях подлежащего, дополнения и именной части сказуемого. Существительное — самостоятельная часть речи, обозначающая предмет, лицо или явление и отвечающая на вопросы «кто?» или «что?». Одна из основных лексических категорий; в предложениях существительное, как правило, выступает в роли подлежащего или дополнения, а также обстоятельства или сказуемого. Существительное коротко обозначается сущ. (ru)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)