| dbo:abstract
|
- Flavius Zeno (oder Zenon) war ein oströmischer General im 5. Jahrhundert. Er war der Vater des späteren Kaisers Zenon. Zenon war isaurischer Abstammung und machte im oströmischen Militär Karriere, wo im 5. Jahrhundert mehrere Isaurier aufstiegen. Er machte sich an der Spitze isaurischer Truppen verdient, indem er 447 die oströmische Hauptstadt Konstantinopel erfolgreich gegen den Hunnenkönig Attila verteidigte. Zu dieser Zeit fungierte er vielleicht bereits als magister militum per Orientem, also als Oberbefehlshaber der römischen Truppen an der Ostgrenze zu Persien. Im Jahr 448 bekleidete er den Konsulat. In den folgenden beiden Jahren widersetzte er sich dem Versuch mancher Hofkreise, gegenüber Attila eine Friedenspolitik zu verfolgen. 450 wurde in Konstantinopel anscheinend befürchtet, dass Zenon, nachdem doch ein Vertrag mit Attila geschlossen worden war, revoltieren würde. Dennoch wurde Zenon 451 zum patricius ernannt. Er starb in der Regierungszeit Markians (also vor 457). Zenons Sohn Tarasicodissa nahm später den Namen Zenon an, sehr wahrscheinlich auch aufgrund der bekannten Leistungen seines Vaters. (de)
- Ο Ζήνων ήταν βυζαντινός, στρατηγός και πολιτικός, του 5ου αιώνα. Ο Ζήνων καταγόταν από την Ισαυρία και είχε έναν αδελφό, ο οποίος πέθανε πριν από το 448. Μεταξύ 447 και 451 ήταν στρατηγός της Ανατολής (magister militum Orient). Το 447 τέθηκε επικεφαλής μιας στρατιωτικής μονάδας Ισαυρίων και του ανατέθηκε η υπεράσπιση της Κωνσταντινούπολης από την Αττίλα. Μέχρι εκείνη τη στιγμή, ήταν ήδη αρχηγός του ανατολικού στρατού και κλήθηκε να υπερασπιστεί την πρωτεύουσα επειδή όλοι οι άλλοι στρατηγοί ήταν μακριά, πολεμώντας εναντίον των Ούννων. Ως ανταμοιβή για την επιτυχή υπεράσπιση της Κωνσταντινούπολης, διορίστηκε πρόξενος για το έτος 448. Το 449 και το 450 αντιτάχθηκε στον ισχυρό ευνούχο Χρυσάφιο, κι έπειτα διορίσθηκε Κόμης των θείων θησαυρών. Το 451 ανέβηκε στην τάξη του πατρικίου. Σύμφωνα με τον Δαμασκηνό, ο Ζήνων σχεδίαζε να σκοτώσει τον αυτοκράτορα, σε ένα από τα δύο σχέδια που διοργανώνονταν από ειδωλολάτρες αξιωματικούς, αλλά ο αυτοκράτορας πέθανε μετά την πτώση του από το άλογό του. Σύμφωνα με τους σύγχρονους ιστορικούς, ο Ζήνων είχε προγραμματίσει να σκοτώσει τον Θεοδόσιο Β΄, αλλά ο αυτοκράτορας πέθανε προτού ολοκληρωθεί το σχέδιο. Ο Ζήνων πέθανε κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Μαρκιανού (450-457). Μεταξύ των υποστηρικτών του υπήρχε ο μάγιστος Απολλώνιος, ενώ ο Θεοδώρητος ο Κύρου του έγραψε δύο επιστολές. Σύμφωνα με αρχαίες πηγές, η περίφημη σταδιοδρομία του Ζήνων ήταν ο λόγος για τον οποίο ένας άλλος αξιωματικός της Ισαυρίας, ο Ταρασικοδίσσας, επέλεξε το ελληνικό όνομα Ζήνων όταν παντρεύτηκε την Αριάνδη κι έγινε αυτοκράτορας, οπότε ήταν γνωστός ως Ζήνων όταν ανέβηκε στο θρόνο. Μερικοί σύγχρονοι ιστορικοί υποδηλώνουν ότι ο Ζήνων ήταν ο πατέρας του αυτοκράτορα, αλλά δεν υπάρχει συναίνεση για αυτό, και άλλες πηγές υποδηλώνουν ότι ο Ταρασικοδίσσας ήταν μέλος της συνοδείας του Ζήνων. (el)
- Zénon est général, consul et patrice de l'Empire romain d'Orient au milieu du Ve siècle. Une inscription d'Olba de Cilicie, datée de son consulat, révèle que son père s'appelait Longinos (« ἐπὶ ὑπάτου Ζήνωνος καὶ στρατηλάτου υεἱὸς (sic) Λονγίνου »). Magister utriusque militiæ per Orientem (titre traduit usuellement en grec par « στρατηλάτης ») en 447, il fut appelé à Constantinople et chargé de la défense de la capitale attaquée cette année-là par l'armée d'Attila. L'année suivante, il fut consul avec Postumianus. Il s'opposa à la politique de versements d'argent et d'intrigues de l'eunuque Chrysaphios. L'empereur Théodose II envoya une force militaire contre lui. Dans un fragment cité par Photius, Damascius révèle qu'il était païen et qu'il eut le dessein d'assassiner Théodose II, mais fut prévenu par la mort accidentelle de celui-ci le 28 juillet 450. En 451, Zénon fut nommé patrice par l'empereur Marcien. Il dut mourir peu de temps après. Théodoret de Cyr lui a adressé deux brèves lettres (n° 65 et 71), une de condoléances pour la mort de son frère, une de félicitation pour son accession au consulat. On ignore s'il y a un rapport entre lui et l'empereur Zénon. (fr)
- Flavio Zenone (latino: Flavius Zeno; ... – ...; fl. 447-451) fu un influente politico dell'Impero romano d'Oriente di origine isaurica, che durante la sua carriera fu magister militum per Orientem, console e patricius. (it)
- Flavius Zeno (floruit 447–451) was an influential general and politician of the Eastern Roman Empire, of Isaurian origin, who served as magister militum per Orientem, and became consul and patricius. (en)
- Флавий Зенон (лат. Flavius Zeno) — восточноримский государственный деятель начала V века. Зенон был исаврийского происхождения. У него был брат, который скончался до 448 года. Между 447 и 451 он находился на посту военного магистра Востока. В 447 году Зенон встал во главе исаврийских подразделений на защиту Константинополя в связи с вторжением Аттилы. Остальные руководители крупных армий Восточной Римской империи были задействованы в отражении нападения гуннского правителя. В качестве награды за успешную оборону столицы он был назначен ординарным консулом в 448 году. Его коллегой на Западе был . В 449—450 годах Зенон выступил против могущественного евнуха Хрисафия, занимавшего также должность комита священных щедрот, который хотел получить благосклонность Аттилы. Он выступил против брака секретаря Аттилы Констанция, и дочери Сатурнина, на которой он женил одного из своих сторонников Руфа. Известно, что в 450 году императорский двор опасался прогневить Зенона, заключив договор с Аттилой. В 451 году он был возведен в ранг патриция. Согласно Дамаскию, Зенон планировал убить императора Феодосия II при помощи нескольких военачальников-язычников, но император умер после падения с лошади прежде, чем план был реализован. Зенон умер во время правления Маркиана. Среди его сторонников был военный магистр Аполлоний. Феодорит Кирский написал ему два письма. Согласно античным источникам, блестящая карьера Зенона послужила причиной тому, что другой исаврийский военачальник Тарасикодисса выбрал греческое имя Зенон, когда занял трон Восточной империи. Некоторые современные историки предполагают, что Зенон был отцом императора, однако единого мнения по этому поводу нет, а также другие источники указывают на то, что Тарасикодисса входил в окружение Зенона. (ru)
|
| rdfs:comment
|
- Flavio Zenone (latino: Flavius Zeno; ... – ...; fl. 447-451) fu un influente politico dell'Impero romano d'Oriente di origine isaurica, che durante la sua carriera fu magister militum per Orientem, console e patricius. (it)
- Flavius Zeno (floruit 447–451) was an influential general and politician of the Eastern Roman Empire, of Isaurian origin, who served as magister militum per Orientem, and became consul and patricius. (en)
- Ο Ζήνων ήταν βυζαντινός, στρατηγός και πολιτικός, του 5ου αιώνα. Ο Ζήνων καταγόταν από την Ισαυρία και είχε έναν αδελφό, ο οποίος πέθανε πριν από το 448. Μεταξύ 447 και 451 ήταν στρατηγός της Ανατολής (magister militum Orient). Το 447 τέθηκε επικεφαλής μιας στρατιωτικής μονάδας Ισαυρίων και του ανατέθηκε η υπεράσπιση της Κωνσταντινούπολης από την Αττίλα. Μέχρι εκείνη τη στιγμή, ήταν ήδη αρχηγός του ανατολικού στρατού και κλήθηκε να υπερασπιστεί την πρωτεύουσα επειδή όλοι οι άλλοι στρατηγοί ήταν μακριά, πολεμώντας εναντίον των Ούννων. Ως ανταμοιβή για την επιτυχή υπεράσπιση της Κωνσταντινούπολης, διορίστηκε πρόξενος για το έτος 448. (el)
- Flavius Zeno (oder Zenon) war ein oströmischer General im 5. Jahrhundert. Er war der Vater des späteren Kaisers Zenon. Zenon war isaurischer Abstammung und machte im oströmischen Militär Karriere, wo im 5. Jahrhundert mehrere Isaurier aufstiegen. Er machte sich an der Spitze isaurischer Truppen verdient, indem er 447 die oströmische Hauptstadt Konstantinopel erfolgreich gegen den Hunnenkönig Attila verteidigte. Zu dieser Zeit fungierte er vielleicht bereits als magister militum per Orientem, also als Oberbefehlshaber der römischen Truppen an der Ostgrenze zu Persien. Im Jahr 448 bekleidete er den Konsulat. (de)
- Zénon est général, consul et patrice de l'Empire romain d'Orient au milieu du Ve siècle. Une inscription d'Olba de Cilicie, datée de son consulat, révèle que son père s'appelait Longinos (« ἐπὶ ὑπάτου Ζήνωνος καὶ στρατηλάτου υεἱὸς (sic) Λονγίνου »). Magister utriusque militiæ per Orientem (titre traduit usuellement en grec par « στρατηλάτης ») en 447, il fut appelé à Constantinople et chargé de la défense de la capitale attaquée cette année-là par l'armée d'Attila. L'année suivante, il fut consul avec Postumianus. Il s'opposa à la politique de versements d'argent et d'intrigues de l'eunuque Chrysaphios. L'empereur Théodose II envoya une force militaire contre lui. Dans un fragment cité par Photius, Damascius révèle qu'il était païen et qu'il eut le dessein d'assassiner Théodose II, mais fu (fr)
- Флавий Зенон (лат. Flavius Zeno) — восточноримский государственный деятель начала V века. Зенон был исаврийского происхождения. У него был брат, который скончался до 448 года. Между 447 и 451 он находился на посту военного магистра Востока. В 447 году Зенон встал во главе исаврийских подразделений на защиту Константинополя в связи с вторжением Аттилы. Остальные руководители крупных армий Восточной Римской империи были задействованы в отражении нападения гуннского правителя. В качестве награды за успешную оборону столицы он был назначен ординарным консулом в 448 году. Его коллегой на Западе был . (ru)
|
