| dbo:abstract
|
- Gelbkreuzgranaten, auch Gelbkreuzkampfstoff, waren Hautkampfstoff tragende Granaten, die im Ersten Weltkrieg verwendet wurden, um Giftgas über weitere Entfernungen zielsicher zum Einsatz zu bringen. Die Bezeichnung „Gelbkreuz“ stammt daher, dass die Granaten während des Ersten Weltkrieges mit Kreuzen oder Ringen in gelber Farbe gekennzeichnet waren. Für Gelbkreuzgranaten wurden S-Lost und N-Lost verwendet; ersteres ist auch unter dem Namen Senfgas bekannt. Loste sind in reiner Form bei Raumtemperatur Flüssigkeiten, die Bezeichnung als Gas trifft also nicht im strengen Sinne zu. Lewisit wäre ebenfalls dieser Kategorie hinzuzufügen, wurde aber erst am Ende des Ersten Weltkrieges entdeckt und kam in diesem nicht mehr zum Einsatz. Zu einem Angriff mit Gelbkreuz kam es erstmals in der Nacht vom 12. Juli 1917 bei einem Angriff der deutschen auf die britischen Truppen bei Ypern. Von diesem Angriff leitet sich auch der Name Yperit (Dichlordiethylsulfid) ab. (de)
- Yellow Cross (Gelbkreuz) is a World War I chemical warfare agent usually based on sulfur mustard (mustard gas, HS, Yperite, Lost). The original Gelbkreuz was a composition of 80–90% of sulfur mustard and 10–20% of tetrachloromethane or chlorobenzene as a solvent which lowered its viscosity and acted as an antifreeze, or, alternatively, 80% sulfur mustard, 10% bis(chloromethyl) ether, and 10% tetrachloromethane. A later formulation, Gelbkreuz 1, was a mixture of 40% ethyldichloroarsine, 40% , and 20% of bis(chloromethyl) ether. In some cases nitrobenzene was used to mask the material's characteristic odor. French "ypérite no.20" was a similar mixture of 80% sulfur mustard and 20% tetrachloromethane. Yellow Cross is also a generic World War I German marking for artillery shells with chemical payload affecting the skin. (en)
- Żółty krzyż (niem. Gelbkreuz, Gelbkreuzkampfstoff) – oznaczenie parzących bojowych środków trujących stosowanych przez Niemcy w okresie I wojny światowej. Nazwa wzięła się od symbolu żółtego krzyża malowanego na pociskach chemicznych wypełnionych środkami działającymi parząco na wszystkie narażone części ciała. Znakowanie to nie było jednak konsekwentne i ostatecznie nie wszystkie pociski z tymi środkami były w taki sposób oznaczane. W czasie wojny Niemcy wyprodukowały łącznie około 7 000 000 pocisków wszystkich kalibrów ze środkami parzącymi. Często nazwa „żółty krzyż” stosowana jest jako synonim iperytu siarkowego. Żółty krzyż był technicznym iperytem siarkowym lub jego mieszaniną z chlorobenzenem, nitrobenzenem, czterochlorkiem węgla lub . Z czasem jednak skład mieszaniny zmieniał się. Żółty krzyż 1 zawierał początkowo 5–50% etylodichloroarsyny oraz 50–95% eteru bis(chlorometylowego), a następnie 40% etylodichloroarsyny, 40% i 20% eteru bis(chlorometylowego). Niektóre źródła podają także luizyt jako przykład związku zawartego w żółtym krzyżu, co jest jednak błędne, gdyż nie był on dostępny w Niemczech w tym okresie. Od czerwca 1918 roku pociski mgławicowe (gazowo-kruszące) 150 mm, w których jedną trzecią pojemności zajmował materiał wybuchowy, a pozostałą część – iperyt siarkowy, oznaczano podwójnym żółtym krzyżem. (pl)
- Жёлтый крест (нем. Gelbkreuz, Gelbkreuzkampfstoffe) — маркировка на немецких химических снарядах, которые содержали смеси на основе , использовавшиеся Германией в Первой мировой войне. Термин преимущественно применяется для обозначения главного представителя этого класса веществ — иприта. Боевые смеси, обозначённые жёлтым цветом, имели несколько вариантов рецептуры:
* иприт, хлорбензол, нитробензол, тетрахлорметан и ;
* бис(хлорметиловый) эфир (95 %), этилдихлорарсин (5 %);
* этилдихлорарсин (40 %), (40 %), бис(хлорметиловый) эфир (20 %). В дальнейшем данный термин использовали для обозначения и других веществ со схожим биологическим действием, в частности для полученного в США люизита, а также синтезированных в 1930-х годах . (ru)
- Жо́втий хрест (нім. Gelbkreuz, Gelbkreuzkampfstoffe) — маркування на хімічних снарядах, які містили суміші на основі , що використовувалося Німеччиною у Першій світовій війні. Термін переважно застосовується для позначення головного представника цього класу речовин — іприту. Бойові суміші, позначені жовтим хрестом, мали декілька варіантів рецептури:
* іприт, , нітробензен, тетрахлорометан і ;
* біс(хлорометил)етер (95 %), етилдихлороарсин (5 %);
* етилдихлороарсин (40 %), (40 %), біс(хлорометил)етер (20 %). У подальшому даний термін використовували для позначення й інших речовин зі схожою біологічною дією, зокрема для отриманого у США люїзиту, а також синтезованих у 1930-х роках . (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Gelbkreuzgranaten, auch Gelbkreuzkampfstoff, waren Hautkampfstoff tragende Granaten, die im Ersten Weltkrieg verwendet wurden, um Giftgas über weitere Entfernungen zielsicher zum Einsatz zu bringen. Die Bezeichnung „Gelbkreuz“ stammt daher, dass die Granaten während des Ersten Weltkrieges mit Kreuzen oder Ringen in gelber Farbe gekennzeichnet waren. Zu einem Angriff mit Gelbkreuz kam es erstmals in der Nacht vom 12. Juli 1917 bei einem Angriff der deutschen auf die britischen Truppen bei Ypern. Von diesem Angriff leitet sich auch der Name Yperit (Dichlordiethylsulfid) ab. (de)
- Yellow Cross (Gelbkreuz) is a World War I chemical warfare agent usually based on sulfur mustard (mustard gas, HS, Yperite, Lost). The original Gelbkreuz was a composition of 80–90% of sulfur mustard and 10–20% of tetrachloromethane or chlorobenzene as a solvent which lowered its viscosity and acted as an antifreeze, or, alternatively, 80% sulfur mustard, 10% bis(chloromethyl) ether, and 10% tetrachloromethane. A later formulation, Gelbkreuz 1, was a mixture of 40% ethyldichloroarsine, 40% , and 20% of bis(chloromethyl) ether. In some cases nitrobenzene was used to mask the material's characteristic odor. French "ypérite no.20" was a similar mixture of 80% sulfur mustard and 20% tetrachloromethane. (en)
- Żółty krzyż (niem. Gelbkreuz, Gelbkreuzkampfstoff) – oznaczenie parzących bojowych środków trujących stosowanych przez Niemcy w okresie I wojny światowej. Nazwa wzięła się od symbolu żółtego krzyża malowanego na pociskach chemicznych wypełnionych środkami działającymi parząco na wszystkie narażone części ciała. Znakowanie to nie było jednak konsekwentne i ostatecznie nie wszystkie pociski z tymi środkami były w taki sposób oznaczane. W czasie wojny Niemcy wyprodukowały łącznie około 7 000 000 pocisków wszystkich kalibrów ze środkami parzącymi. Często nazwa „żółty krzyż” stosowana jest jako synonim iperytu siarkowego. (pl)
- Жёлтый крест (нем. Gelbkreuz, Gelbkreuzkampfstoffe) — маркировка на немецких химических снарядах, которые содержали смеси на основе , использовавшиеся Германией в Первой мировой войне. Термин преимущественно применяется для обозначения главного представителя этого класса веществ — иприта. Боевые смеси, обозначённые жёлтым цветом, имели несколько вариантов рецептуры:
* иприт, хлорбензол, нитробензол, тетрахлорметан и ;
* бис(хлорметиловый) эфир (95 %), этилдихлорарсин (5 %);
* этилдихлорарсин (40 %), (40 %), бис(хлорметиловый) эфир (20 %). (ru)
- Жо́втий хрест (нім. Gelbkreuz, Gelbkreuzkampfstoffe) — маркування на хімічних снарядах, які містили суміші на основі , що використовувалося Німеччиною у Першій світовій війні. Термін переважно застосовується для позначення головного представника цього класу речовин — іприту. Бойові суміші, позначені жовтим хрестом, мали декілька варіантів рецептури:
* іприт, , нітробензен, тетрахлорометан і ;
* біс(хлорометил)етер (95 %), етилдихлороарсин (5 %);
* етилдихлороарсин (40 %), (40 %), біс(хлорометил)етер (20 %). (uk)
|
