| dbo:abstract
|
- عنصرى، أبو القاسم حسن، (بالفارسية: عنصری بلخی) (و. 980 – 1039 م) هو شاعر، وكاتب إيراني، ولد في بلخ، توفي في غزنة، عن عمر يناهز 59 عاماً. (ar)
- Abu l-Qasim Hasan ibn Ahmad Unsuri (persisch ابو القاسم حسن بن احمد عنصرى, DMG Abu l-Qāsim Ḥasan b. Aḥmad ʿUnṣurī, gemäß moderner Vokalisation ʿOnṣorī; * um 961 in Balch; † um 1039/40 in Ghazna) war ein persischer Dichter. Unsuri wurde offenbar in Balch geboren und trägt daher auch den Beinamen Balchi (بلخی Balḫī). Er wirkte am Hofe des Sultans Mahmud von Ghazna (998-1030) und dessen Sohnes Sultan Masud I. von Ghazna (1030-1040). Als „Dichterfürst“ (Amīr oder Malik al-šuʿarāʾ) genoss er bei den Ghaznawiden hohes Ansehen und erhielt nachweislich noch am 21. September 1031 (Fest des Fastenbrechens) eine reiche Belohnung für seine Kunst. Bald nach diesem Datum, wahrscheinlich 1039/40 (oder auch erst 1049/50), muss Unsuri gestorben sein. (de)
- Abolqasem Hasan Onsorí ( ? - 1039 ) fue un poeta persa del siglo XI, nacido según se cree en Balj, actual Afganistán. Actuó en la corte del sultán Mahmud de Gazni, donde recibió el título de Malek-us Sho'ará (príncipe de los poetas). Se sabe que su diván llegó a contener 30.000 dísticos entre casidas, gazales, , masnavíes y otras formas estróficas. Se conservan de su obra unos 2.500 dísticos. (es)
- Onsori Balkhi (عنصری بلخی, c'est-à-dire Onsori de Balkh), ou simplement Onsori, Unsuri en translittération anglaise, est un poète persan, né en 970 ou 980 et mort en 1039. Originaire de Balkh (aujourd'hui en Afghanistan), le poète s'est ensuite installé à Ghazni, parmi les nombreux panégyristes de la cour du sultan Mahmoud de Ghaznî qui l'a ensuite nommé poète de la cour et roi des poètes. Onsori a continué son office sous le successeur du sultan, son fils Massoud. Il est l'auteur de trois poèmes épiques dont deux nous sont parvenus. Il existe des fragments traduits en turc du poème «Vamik et Azra» dont le sujet est emprunté à la poésie grecque. Une cinquantaine de qassidehs élégiaques sont connus de lui, ainsi qu'une dizaine de ghazals, environ soixante-dix et un kit'a. L'œuvre d'Onsori poursuit la tradition de Roudaki, mais elle est caractérisée par de légères modifications de formes et d'union des thématiques. (fr)
- Abul Qasim Hasan Unsuri Balkhi (Persian: ابوالقاسم حسن عنصری بلخی; died 1039/1040) was a 10-11th century Persian poet. ‘Unṣurī is said to have been born in Balkh, today located in Afghanistan, and he eventually became a poet of the royal court of Mahmud of Ghazni, and was given the title Malik-us Shu'ara (King of Poets) under Sultan Maḥmūd of Ghazna. His Divan is said to have contained 30,000 distichs, of which only 2500 remain today. It includes the romance epic Vāmiq u ‘Adhrā. The following dialog between an eagle and a crow, translated by Iraj Bashiri, is an example. In it the King of Poets, Unsuri, compares his own status vis-a-vis that of a young poet who has joined the court recently. (en)
- 운수리(페르시아어: عنصری بلخی)는 중세 페르시아 송시(頌詩) 시인이다. 발크 출생으로 가즈니 왕조 술탄 마흐무드를 섬긴 계관(桂冠)시인이다. 같은 조정하에 있던 많은 시인 가운데서 가장 이름이 높다. 술탄의 원정에 동행하여 그 승리를 찬미한 시가 많으며 400명의 노예를 거느린 호화판 생활을 하였다. 그의 작풍은 기교에 넘치며 유려(流麗)하다. 로맨스 <와미크와 무즈라>의 작시자로서도 알려져 있다. 이 문서에는 다음커뮤니케이션(현 카카오)에서 GFDL 또는 CC-SA 라이선스로 배포한 글로벌 세계대백과사전의 내용을 기초로 작성된 글이 포함되어 있습니다. (ko)
- Abu 'l-Qasim Hasan 'Onsori Balkhi (persiano: ابوالقاسم حسن عنصری بلخی; Balkh, ... – 1039/1040) è stato un poeta persiano del X/XI secolo. (it)
- Onsuri (albo Unsuri), pers. عنصری (pełne imię: Abol Ghasem Hasan-e Ahmad Onsuri) (ur. w Balchu ok. 961 – zm. w Ghaznie (dzis. Ghazni) ok. 1039/1040) – poeta perski działający na dworze Ghaznawidów. Informacje o jego życiu niemające źródła w jego poezji mają charakter w większości anegdotyczny. Miał on się urodzić w Balchu i w młodym wieku pozbawiony ojca zostać kupcem. Powtarzana w niektórych źródłach opowieść o tym jak został obrabowany podczas swoich podróży ma swój początek w błędzie kopisty, który zamienił imię Abkasi na Onsuri. Rozpoczął on swoją karierę poetycką pod patronatem Abol Mozaffara Nasra, wojskowego namiestnika (sepahsalar) Chorasanu i brata Mahmuda z Ghazny (998–1030), który wprowadził go na dwór sułtana. Tam jego poetycki talent został szybko doceniony, i jako pierwszy z perskich poetów Onsuri otrzymał tytuł nadwornego "króla poetów" ("malek asz-szo'ara" albo "amir asz-szara"). W związku z pełnieniem tej funkcji decydował o dopuszczeniu innych poetów do zaprezentowania swojej twórczości przed dworem. Według słynnej anegdoty wraz z dwoma innymi poetami miał egzaminować poetyckie umiejętności samego Ferdousiego, opowieść ta jednak ma z pewnością charakter apokryficzny. Onsuri został także dopuszczony do najbliższego kręgu sułtana jako jego towarzysz zabaw (nadim). Brał udział w jego kampaniach i opiewał jego przedsięwzięcia, za co otrzymywał sowite nagrody, które miały uczynić go bardzo bogatym człowiekiem. Kolejna słynna anegdota mówi o tym jak Onsuri miał pocieszyć Mahmuda za pomocą zaimprowizowanego rubajjatu, po tym jak ten w pijackim zapamiętaniu kazał obciąć piękne włosy swojego faworyta . On i Rudaki są często wymieniani razem jako dwaj perscy poeci dworscy, którzy odnieśli największy sukces. Manuczehri w jednej ze swoich kasyd nazwał go "mistrzem mistrzów [swojego] wieku". Wiemy że Onsuri żył jeszcze podczas Id al-Fitr 21 września 1031 roku, kiedy nowy sułtan, Masud (1030–1041), przeznaczył dla niego wysoką nagrodę tysiąca dinarów w złocie, podczas gdy inni poeci otrzymali wynagrodzenie w srebrze. Niemniej zachował się tylko jeden panegiryk Onsuriego poświęcony Masudowi. Większość jego kasyd adresowanych jest do Mahmuda i Nasra. W elegii poświęconej Farrochiemu, który zmarł ok. 1037/1038 roku, poeta Labibi wspomina o Onsurim jako nadal żyjącym, choć starym człowieku. Na tej podstawie można uznać podawaną przez datę jego śmierci, to jest rok 1039/1040, za wiarygodną. Niemniej w innych żywotach można spotkać także datę 1049/1050. Według Daulatszaha dywan Onsuriego liczył ok. 30 tys. dystychów, z których tylko ok. 12% przetrwało do naszych czasów w antologiach i w postaci cytatów. Najnowsza edycja jego poezji z 1968 roku zawiera w sumie 3519 dystychów, na które składa się m.in. 70 kasyd i 76 rubajjatów. wspomina także iż Onsuri był autorem trzech epickich masnawi: "Szad-bahr-o Ajn al-Hajat", "Wamek-o Azra" i "Cheng-bot-o Sorch-bot". W spisie swoich prac Biruni wspomina o swoich przekładach (prawdopodobnie na arabski) tych trzech historii. Dzieła te były uważane za zaginione, lecz w XX wieku udało się odnaleźć 141 rozproszonych dystychów "Wamek-o Azra" oraz manuskrypt z kolejnymi 372 wersami tego poematu. Na ich podstawie ustalono że pierwowzorem "Wamek-o Azra" był hellenistyczny romans opowiadający o Metiochusie i Parthenope, również zachowany tylko we fragmentach. Z "Cheng-bot-o Sorch-bot" zachowały się do dzisiaj tylko dwa dystychy, zaś z "Szad-bahr-o Ajn al-Hajat" pięćdziesiąt siedem. Wraz z "Warka-o Golszah" "Wamek-o Azra" stanowi najwcześniejszy w miarę precyzyjnie datowany przykład perskiej epiki romantycznej, odróżnianej od epiki heroicznej, której najwybitniejszym dziełem było "Szahname" Ferdousiego. Onsuri był jednak szczególnie ceniony jako autor panegirycznych kasyd "w których jego mistrzowskie użycie retorycznych upiększeń i metrycznej dykcji były uważane za model eleganckiej poetyckiej kompozycji". Cieszył się także reputacją zdolnego twórcy wersów anakreontycznych, które umieszczał we wstępach ("nasib") swoich kasyd. Onsuri wywarł ogromny wpływ na twórczość poetów dworskich epoki Ghaznawidów i wczesnego okresu seldżuckiego. Jednak później możemy obserwować stopniowe słabnięcie jego oddziaływania, co było spowodowane tym, iż mimo formalnej doskonałości jego wiersze były "generalnie pozbawione jakiejkolwiek oznaki prawdziwego uczucia lub wewnętrznego artystycznego doświadczenia". Już zmarły pod koniec XII wieku krytykował jednostronność jego panegiryków, a świadectwem dalszego spadku jego reputacji jest fakt, iż piszący na początku XIII wieku jako podstawowego przykładu stosowania retorycznych figur używał kasyd , a nie Onsuriego. Odrodzenie zainteresowania jego liryką nastąpiło podczas neoklasycznego okresu perskiej poezji, to jest pomiędzy połową XVIII a połową XX wieku. Współczesna krytyka literacka wyraża jednak raczej surowy osąd nad jego twórczością. (pl)
- Абу-ль-Касим Хасан ибн Ахмад Унсури́ (перс. ابوالقاسم حسن بن احمد عنصری) (род. 970 или 980—1039) — персидский поэт. Родом из Балха, впоследствии перебрался в Газни, где добился расположения султана Махмуда Газневи и получил звание «царя поэтов». Автор трёх эпических поэм, две из которых не дошли до нас. В основе сохранившихся фрагментов поэмы «Вамик и Азра» лежит древнегреческий сюжет о . Из лирики известны примерно 50 касыд, 10 газелей, 70 рубаи и одна кыта. Творчество Унсури продолжает поэтические традиции Рудаки, однако для его произведений характерны крайняя усложнённость формы и обеднение тематики. (ru)
|
| rdfs:comment
|
- عنصرى، أبو القاسم حسن، (بالفارسية: عنصری بلخی) (و. 980 – 1039 م) هو شاعر، وكاتب إيراني، ولد في بلخ، توفي في غزنة، عن عمر يناهز 59 عاماً. (ar)
- Abolqasem Hasan Onsorí ( ? - 1039 ) fue un poeta persa del siglo XI, nacido según se cree en Balj, actual Afganistán. Actuó en la corte del sultán Mahmud de Gazni, donde recibió el título de Malek-us Sho'ará (príncipe de los poetas). Se sabe que su diván llegó a contener 30.000 dísticos entre casidas, gazales, , masnavíes y otras formas estróficas. Se conservan de su obra unos 2.500 dísticos. (es)
- Abul Qasim Hasan Unsuri Balkhi (Persian: ابوالقاسم حسن عنصری بلخی; died 1039/1040) was a 10-11th century Persian poet. ‘Unṣurī is said to have been born in Balkh, today located in Afghanistan, and he eventually became a poet of the royal court of Mahmud of Ghazni, and was given the title Malik-us Shu'ara (King of Poets) under Sultan Maḥmūd of Ghazna. His Divan is said to have contained 30,000 distichs, of which only 2500 remain today. It includes the romance epic Vāmiq u ‘Adhrā. The following dialog between an eagle and a crow, translated by Iraj Bashiri, is an example. In it the King of Poets, Unsuri, compares his own status vis-a-vis that of a young poet who has joined the court recently. (en)
- 운수리(페르시아어: عنصری بلخی)는 중세 페르시아 송시(頌詩) 시인이다. 발크 출생으로 가즈니 왕조 술탄 마흐무드를 섬긴 계관(桂冠)시인이다. 같은 조정하에 있던 많은 시인 가운데서 가장 이름이 높다. 술탄의 원정에 동행하여 그 승리를 찬미한 시가 많으며 400명의 노예를 거느린 호화판 생활을 하였다. 그의 작풍은 기교에 넘치며 유려(流麗)하다. 로맨스 <와미크와 무즈라>의 작시자로서도 알려져 있다. 이 문서에는 다음커뮤니케이션(현 카카오)에서 GFDL 또는 CC-SA 라이선스로 배포한 글로벌 세계대백과사전의 내용을 기초로 작성된 글이 포함되어 있습니다. (ko)
- Abu 'l-Qasim Hasan 'Onsori Balkhi (persiano: ابوالقاسم حسن عنصری بلخی; Balkh, ... – 1039/1040) è stato un poeta persiano del X/XI secolo. (it)
- Abu l-Qasim Hasan ibn Ahmad Unsuri (persisch ابو القاسم حسن بن احمد عنصرى, DMG Abu l-Qāsim Ḥasan b. Aḥmad ʿUnṣurī, gemäß moderner Vokalisation ʿOnṣorī; * um 961 in Balch; † um 1039/40 in Ghazna) war ein persischer Dichter. (de)
- Onsori Balkhi (عنصری بلخی, c'est-à-dire Onsori de Balkh), ou simplement Onsori, Unsuri en translittération anglaise, est un poète persan, né en 970 ou 980 et mort en 1039. Originaire de Balkh (aujourd'hui en Afghanistan), le poète s'est ensuite installé à Ghazni, parmi les nombreux panégyristes de la cour du sultan Mahmoud de Ghaznî qui l'a ensuite nommé poète de la cour et roi des poètes. Onsori a continué son office sous le successeur du sultan, son fils Massoud. (fr)
- Onsuri (albo Unsuri), pers. عنصری (pełne imię: Abol Ghasem Hasan-e Ahmad Onsuri) (ur. w Balchu ok. 961 – zm. w Ghaznie (dzis. Ghazni) ok. 1039/1040) – poeta perski działający na dworze Ghaznawidów. Informacje o jego życiu niemające źródła w jego poezji mają charakter w większości anegdotyczny. Miał on się urodzić w Balchu i w młodym wieku pozbawiony ojca zostać kupcem. Powtarzana w niektórych źródłach opowieść o tym jak został obrabowany podczas swoich podróży ma swój początek w błędzie kopisty, który zamienił imię Abkasi na Onsuri. Rozpoczął on swoją karierę poetycką pod patronatem Abol Mozaffara Nasra, wojskowego namiestnika (sepahsalar) Chorasanu i brata Mahmuda z Ghazny (998–1030), który wprowadził go na dwór sułtana. Tam jego poetycki talent został szybko doceniony, i jako pierwszy z (pl)
- Абу-ль-Касим Хасан ибн Ахмад Унсури́ (перс. ابوالقاسم حسن بن احمد عنصری) (род. 970 или 980—1039) — персидский поэт. Родом из Балха, впоследствии перебрался в Газни, где добился расположения султана Махмуда Газневи и получил звание «царя поэтов». (ru)
|
