An Entity of Type: noble, from Named Graph: http://dbpedia.org, within Data Space: dbpedia.org

Udo was a 9th-century nobleman of East Francia, a son of Gebhard, Count of Lahngau, and older brother of Berengar I of Neustria. He and his brother were afforded their position in the March of Neustria both by kinship to Adalard the Seneschal and the favour of Charles the Bald. A charter of 879 mentions Udo and his brothers taking part in the foundation of the college of Gemünden. Evidently, the death of Louis the German in 876 had allowed them to return to the court of Carloman.

Property Value
dbo:abstract
  • Udó fou un noble del segle IX a la França Oriental, fill de Gebhard, comte de Lahngau, i germà gran de Berenguer I de Nèustria i ambdós parents del senescal Adalard (A ell i el seu germà se'ls va concedir una posició preeminent a la Marca de Nèustria, per aquest parentiu amb Adalard el Senescal i el favor de Carles el Calb). Era probablement fill d'una germana d'Ernest, comte de Nordgau. Amb els seus germans, Berenguer i l'abat Waldo, va prendre part en la revolta del 861 de Carloman de Baviera, és possible que el seu cosí polític, en contra de Lluís el Germànic. La revolta va ser aixafada i els tres germans van fugir amb el seu parent Adalard a la cort del rei franc, Carles el Calb, que va concedir a Udó i Berenguer el control de la marca de Nèustria enfront dels vikings, al mateix temps que la marca de Nèustria enfront dels bretons va ser concedida a Robert el Fort. El patrocini de Carles a la família va provocar la gelosia dels Rorgònides, la família més poderosa local a Nèustria i que després va controlar el Cenomannicus Ducatus (Maine). En 865, es van aliar amb Salomó de Bretanya i varen atacar als dos germans. Carles, per aconseguir la pau, els va desposseir de la marca i la va donar a Gausfred, un rorgònida. Una carta del 879 menciona a Udó i els seus germans participant en la fundació de la Universitat de . Evidentment, la mort de Lluís el Germànic el 876 els havia permès tornar a la cort de Carloman. Va deixar un fill, Conrad, duc de Turíngia, que va ser el fundador de la dinastia dels Conradians i pare de Conrad I d'Alemanya. (ca)
  • Ο Ούντο της Νευστρίας ήταν ευγενής στο βασίλειο των Ανατολικών Φράγκων τον 9ο μ.Χ. αιώνα, γιος του Γκέμπχαρτ κόμη του Λάνγκαου και μεγαλύτερος αδελφός του Βερεγγάριου Α΄ της Νευστρίας. Τα αδέλφια είχαν την εύνοια του βασιλιά Καρόλου του Φαλακρού. (el)
  • Udo (860 bis 879 bezeugt) war Graf im Lahngau. Er war der Sohn des Grafen Gebhard und somit ein Angehöriger der Familie der Konradiner. In einer Urkunde aus dem Jahr 861 werden er und seine Brüder als propinqui (nahe Verwandte) des Seneschalls Adalhard bezeichnet. Obwohl sein Vater ein gutes Verhältnis zu König Ludwig dem Deutschen hatte, nahmen Udo und seine Brüder an einer Verschwörung gegen den König teil, die zur Folge hatte, dass sie zu Karl dem Kahlen ins Westfrankenreich flohen: König Ludwig nahm ihnen auf dem Reichstag zu Regensburg Ämter und Lehen, woraufhin sie sich ins Lotharii Regnum zu ihrem Verwandten Adalhard begaben, bis ein Bündnis zwischen Ludwig und Lothar II. die Brüder und auch Adalhard zwang, das Mittelreich zu verlassen; da Adalhard der Onkel mütterlicherseits der westfränkischen Königin Irmentrud war, konnte er seine Verwandten sicher an den westfränkischen Hof geleiten, wo sie von Karl dem Kahlen mit Gütern und Lehen ausgestattet wurden. Im Jahr 865 verloren Adalhard und mit ihm seine Verwandten jedoch die Gunst des Königs, vermutlich wegen Fehlleistungen im Kampf gegen die Normannen. Erst Ludwig der Jüngere, der Sohn Ludwigs des Deutschen, trat mit den ins Westfrankenreich geflohenen Brüdern in Verbindung und versprach ihnen die Wiedereinsetzung in Ämter und Lehen. Ludwig der Deutsche starb 876 und Ludwig der Jüngere machte seine Zusagen offenbar wahr, da im Jahr 879 Udo und seine Brüder ebenso wie ihr Vater im Zusammenhang mit dem Gründungsbrief für das Stift St. Severus in Kettenbach/Gemünden im Westerwald im Ostfrankenreich, allerdings auch letztmals, erwähnt werden. In der Forschung wird angenommen, dass Graf Odo von Orléans Udos Großvater väterlicherseits war. Dies macht aus der Königin Irmentrud, die sicher eine Tochter Odos war, eine Tante Udos (und seiner Brüder) und aus Adalhard deren Großonkel als Bruder von Udos Großmutter Ingeltrud, wodurch die Bezeichnung propinquus und Udos Aufnahme am westfränkischen Hof erklärt werden. Gleichzeitig wird angenommen, dass Udo mit einer namentlich nicht bekannten Tochter des Grafen Konrad I. von Auxerre verheiratet war, wodurch er einen zentralen Platz im Verwandtschaftsgefüge (nicht nur) am westfränkischen Hof erlangte: er war nun * Schwager von Hugo Abbas, * Schwiegersohn von Adelheid von Tours, der zweiten Ehefrau Roberts des Tapferen und Mutter des späteren Königs Robert I. aus dieser Ehe. * angeheirateter Neffe der Königin Hemma, der Ehefrau Ludwigs des Deutschen. Durch diese Ehe wird zudem deutlich, wie die welfischen Leitnamen Konrad und Rudolf auf Udos Familie übergingen, in der der Name Konrad schließlich sogar zur Bezeichnung für die Familie selbst und zum Königsnamen im Ostfrankenreich und Heiligen Römischen Reich wurde. Udos Söhne sind: * Konrad der Ältere, † 906, Graf im Oberlahngau etc. * Eberhard, † 902/903, Graf im Niederlahngau * Gebhard, † 910, 903 Dux regni in Lothringen * Rudolf, † 908, 892 bis 908 Bischof von Würzburg (de)
  • Oudo était un noble carolingien installé en Francie orientale. Il était fils de Gebhard († après 879), comte de Lahngau, et probablement d'une sœur d'Ernest, comte dans le Nordgau. Avec ses frères Bérenger et l'abbé Waldo, il prit part en 861 à la révolte de Carloman contre son père, mais les conjurés furent vaincus, et les frères durent s'enfuir avec Adalard le Sénéchal en Francie Occidentale, à la cour du roi Charles le Chauve. Celui-ci leur confia alors la marche de Neustrie pour la défendre contre les Normands, centrée sur Le Mans et sa région. Mais cette faveur suscita la jalousie des Rorgonides, puissamment implantés dans le Maine, qui se révoltèrent et se rallièrent à Salomon de Bretagne. Afin de ramener la paix, Charles le Chauve retira la marche de Neustrie à Alard et ses cousins pour le donner au rorgonide Gauzfrid. Une charte de 879, mentionnant les différentes étapes de la fondation de la collégiale de Gemünden, le signale comme ayant regagné la Francie Orientale après 865, et plus probablement vers 876, après la mort de Louis le germanique et le partage de son royaume entre ses fils, parmi lesquels se trouvait le roi Carloman. (fr)
  • Udo o Uto, o Udol anche in francese (prima metà del IX secolo – dopo l'879) fu marchese di Neustria, dopo l'861 e fino all'865. (it)
  • Udo was a 9th-century nobleman of East Francia, a son of Gebhard, Count of Lahngau, and older brother of Berengar I of Neustria. He and his brother were afforded their position in the March of Neustria both by kinship to Adalard the Seneschal and the favour of Charles the Bald. With his brothers, Berengar and Waldo, Abbot of St Maximin's, Trier, he took part in the 861 revolt of Carloman of Bavaria, possibly his cousin-in-law, against Louis the German. The revolt was crushed, and the three brothers fled with their relative Adalard to the court of the West Frankish king, Charles the Bald, who granted them wardship of the march held against the Vikings while the march against the Bretons was granted to Robert the Strong. Charles' patronage of the family provoked the jealousy of the Rorgonids, the most powerful family local to Neustria, which controlled the ducatus Cenomannicus (Maine). In 865, they allied with Saloman of Brittany and attacked the brothers. Charles, to attain peace, took the march back and gave it to Gauzfrid of Neustria, a Rorgonid. A charter of 879 mentions Udo and his brothers taking part in the foundation of the college of Gemünden. Evidently, the death of Louis the German in 876 had allowed them to return to the court of Carloman. Udo left a son, Conrad, Duke of Thuringia, who was the founder of the Conradine dynasty and father of Conrad I of Germany. One younger son, Rudolf, became Bishop of Würzburg, and another, Gebhard, became Duke of Lotharingia. (en)
  • 네우스트리아의 우도(Udo of Neustria) 혹은 랑가우의 우도(Udo of Lahngau, 830년? - 879년?)는 프랑크 왕국의 귀족으로 9세기 초 동프랑크의 유력자였다. 루트비히 2세의 인척이기도 했다. 동프랑크 왕국의 카롤링거 왕조가 단절된 뒤 왕위를 계승한 콘라두스 1세, 오토 1세의 사위인 콘라트 적왕의 선조였다. 동프랑크의 왕 아르눌프의 처삼촌뻘이 된다. (ko)
  • Udo (graaf van Lahngouw) (ca. 830 - na 879) was de zoon van graaf Gebhard van de Lahngouw. Udo nam in 861 samen met zijn broers deel aan de mislukte opstand van Karloman van Beieren tegen diens vader Lodewijk de Duitser. Daarna vluchtten ze naar hun familielid Adalhard de Seneschalk aan het hof van Lotharius II. Met hem vluchtten ze later naar Karel de Kale. Karel gaf ze verantwoordelijkheden in de verdediging van Neustrië tegen de Vikingen. Dit bracht ze echter ook in conflict met de lokale adel. Uiteindelijk verloren Udo en zijn verwanten in 865 de gunst van Karel, de graafschappen van Udo werden aan Gauzlin van Maine gegeven. In 876 overleed Lodewijk de Duitser en konden Udo en zijn broers terugkeren naar huis. Ze verplaatsten samen met hun vader in 879 het klooster van St Severus naar Gemünden, waar hun vader intrad als monnik en korte tijd later stierf. (nl)
  • Udão ou Udo (em Alemão) foi um fidalgo da Frância Oriental do século IX, filho de Gebardo, Conde de Lahngau, e o irmão mais velho de Berengar I da Nêustria. Ele e seu irmão foram proporcionados a sua posição na Marca de Nêustria, tanto por laços de parentesco com Adalardo, o Senescal quanto de Carlos, o Calvo. Com seus irmãos, Berengar e Waldo, o Abade de São Máximo, ele tomou parte na revolta de 861 de Carlomano da Baviera, possivelmente um primo de sua esposa, contra Luís, o Germânico. A revolta foi esmagada, e os três irmãos fugiram com seu parente Adalardo para a corte do rei da Frância Ocidental Carlos, o Calvo, que lhe concedeu a tutela da marcha contra os viquingues enquanto a marcha contra os Bretões, foi concedida a Roberto, o Forte. O patrocínio de Carlos da família provocou a inveja dos Rorgonidas, a mais poderosa família de Nêustria, que controlava o ducatus Cenomannicus (Maine). Em 865, eles e aliaram com Salomão da Bretanha e atacaram os irmãos. Carles, para alcançar a paz, tomou a marcha de volta e deu a Gauzfrid de Neustria, um Rorgonida. Uma carta de 879 menciona Udão e seus irmãos tomando parte na fundação da faculdade de Gemünden. Evidentemente, a morte de Luís, o Germânico em 876 tinha permitido que eles retornassem para a corte de Carlomano. Udão deixou um filho Conrado, Duque da Turíngia, que foi o fundador da dinastia Conradina e pai de Conrado I da Germânia. Um filho mais novo, Rudolfo, tornou-se Bispo de Würzburg, e outro, Gebardo, tornou-se Duque de Lorena. (pt)
  • Удо (нем. Udo; около 835 — после 879) — , маркграф Нормандской Нейстрийской марки в 861—865 годах из рода Конрадины.. (ru)
dbo:wikiPageID
  • 9497171 (xsd:integer)
dbo:wikiPageLength
  • 2099 (xsd:nonNegativeInteger)
dbo:wikiPageRevisionID
  • 1092482616 (xsd:integer)
dbo:wikiPageWikiLink
dbp:wikiPageUsesTemplate
dcterms:subject
gold:hypernym
schema:sameAs
rdf:type
rdfs:comment
  • Ο Ούντο της Νευστρίας ήταν ευγενής στο βασίλειο των Ανατολικών Φράγκων τον 9ο μ.Χ. αιώνα, γιος του Γκέμπχαρτ κόμη του Λάνγκαου και μεγαλύτερος αδελφός του Βερεγγάριου Α΄ της Νευστρίας. Τα αδέλφια είχαν την εύνοια του βασιλιά Καρόλου του Φαλακρού. (el)
  • Udo o Uto, o Udol anche in francese (prima metà del IX secolo – dopo l'879) fu marchese di Neustria, dopo l'861 e fino all'865. (it)
  • 네우스트리아의 우도(Udo of Neustria) 혹은 랑가우의 우도(Udo of Lahngau, 830년? - 879년?)는 프랑크 왕국의 귀족으로 9세기 초 동프랑크의 유력자였다. 루트비히 2세의 인척이기도 했다. 동프랑크 왕국의 카롤링거 왕조가 단절된 뒤 왕위를 계승한 콘라두스 1세, 오토 1세의 사위인 콘라트 적왕의 선조였다. 동프랑크의 왕 아르눌프의 처삼촌뻘이 된다. (ko)
  • Удо (нем. Udo; около 835 — после 879) — , маркграф Нормандской Нейстрийской марки в 861—865 годах из рода Конрадины.. (ru)
  • Udó fou un noble del segle IX a la França Oriental, fill de Gebhard, comte de Lahngau, i germà gran de Berenguer I de Nèustria i ambdós parents del senescal Adalard (A ell i el seu germà se'ls va concedir una posició preeminent a la Marca de Nèustria, per aquest parentiu amb Adalard el Senescal i el favor de Carles el Calb). Era probablement fill d'una germana d'Ernest, comte de Nordgau. Una carta del 879 menciona a Udó i els seus germans participant en la fundació de la Universitat de . Evidentment, la mort de Lluís el Germànic el 876 els havia permès tornar a la cort de Carloman. (ca)
  • Udo (860 bis 879 bezeugt) war Graf im Lahngau. Er war der Sohn des Grafen Gebhard und somit ein Angehöriger der Familie der Konradiner. In einer Urkunde aus dem Jahr 861 werden er und seine Brüder als propinqui (nahe Verwandte) des Seneschalls Adalhard bezeichnet. Ludwig der Deutsche starb 876 und Ludwig der Jüngere machte seine Zusagen offenbar wahr, da im Jahr 879 Udo und seine Brüder ebenso wie ihr Vater im Zusammenhang mit dem Gründungsbrief für das Stift St. Severus in Kettenbach/Gemünden im Westerwald im Ostfrankenreich, allerdings auch letztmals, erwähnt werden. Udos Söhne sind: (de)
  • Oudo était un noble carolingien installé en Francie orientale. Il était fils de Gebhard († après 879), comte de Lahngau, et probablement d'une sœur d'Ernest, comte dans le Nordgau. Avec ses frères Bérenger et l'abbé Waldo, il prit part en 861 à la révolte de Carloman contre son père, mais les conjurés furent vaincus, et les frères durent s'enfuir avec Adalard le Sénéchal en Francie Occidentale, à la cour du roi Charles le Chauve. Celui-ci leur confia alors la marche de Neustrie pour la défendre contre les Normands, centrée sur Le Mans et sa région. Mais cette faveur suscita la jalousie des Rorgonides, puissamment implantés dans le Maine, qui se révoltèrent et se rallièrent à Salomon de Bretagne. Afin de ramener la paix, Charles le Chauve retira la marche de Neustrie à Alard et ses cousins (fr)
  • Udo was a 9th-century nobleman of East Francia, a son of Gebhard, Count of Lahngau, and older brother of Berengar I of Neustria. He and his brother were afforded their position in the March of Neustria both by kinship to Adalard the Seneschal and the favour of Charles the Bald. A charter of 879 mentions Udo and his brothers taking part in the foundation of the college of Gemünden. Evidently, the death of Louis the German in 876 had allowed them to return to the court of Carloman. (en)
  • Udo (graaf van Lahngouw) (ca. 830 - na 879) was de zoon van graaf Gebhard van de Lahngouw. Udo nam in 861 samen met zijn broers deel aan de mislukte opstand van Karloman van Beieren tegen diens vader Lodewijk de Duitser. Daarna vluchtten ze naar hun familielid Adalhard de Seneschalk aan het hof van Lotharius II. Met hem vluchtten ze later naar Karel de Kale. Karel gaf ze verantwoordelijkheden in de verdediging van Neustrië tegen de Vikingen. Dit bracht ze echter ook in conflict met de lokale adel. Uiteindelijk verloren Udo en zijn verwanten in 865 de gunst van Karel, de graafschappen van Udo werden aan Gauzlin van Maine gegeven. (nl)
  • Udão ou Udo (em Alemão) foi um fidalgo da Frância Oriental do século IX, filho de Gebardo, Conde de Lahngau, e o irmão mais velho de Berengar I da Nêustria. Ele e seu irmão foram proporcionados a sua posição na Marca de Nêustria, tanto por laços de parentesco com Adalardo, o Senescal quanto de Carlos, o Calvo. Uma carta de 879 menciona Udão e seus irmãos tomando parte na fundação da faculdade de Gemünden. Evidentemente, a morte de Luís, o Germânico em 876 tinha permitido que eles retornassem para a corte de Carlomano. (pt)
rdfs:label
  • Udó de Nèustria (ca)
  • Udo im Lahngau (de)
  • Ούντο της Νευστρίας (el)
  • Udo de Neustrie (fr)
  • Udo di Neustria (it)
  • 우도 (네우스트리아 변경백) (ko)
  • Udo (graaf van Lahngouw) (nl)
  • Udão da Nêustria (pt)
  • Удо (граф Лангау) (ru)
  • Udo of Neustria (en)
owl:sameAs
prov:wasDerivedFrom
foaf:isPrimaryTopicOf
is dbo:wikiPageDisambiguates of
is dbo:wikiPageWikiLink of
is foaf:primaryTopic of
Powered by OpenLink Virtuoso    This material is Open Knowledge     W3C Semantic Web Technology     This material is Open Knowledge    Valid XHTML + RDFa
This content was extracted from Wikipedia and is licensed under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 Unported License