| dbo:abstract
|
- الوباء الثالث هو وباء واسعٌ من الطاعون الدبلي أصاب مقاطعة يونان الصينية عام 1855، لينتشر لاحقاً إلى جميع قارات العالم المأهولة. تسبَّب الوباء الثالث في نهاية المطاف بمقتل 12 مليون إنسانٍ في الهند والصين وحدهما، وبحسب منظمة الصحة العالمية فقد كان يعتبر الوباء حدثاً حاضراً حتى عام 1959، عندما انخفض معدل الوفيات العالمي منه إلى نحو 200 شخصٍ سنوياً. يعد الطاعون الدبلي مرضاً معدياً يعتقد أنه كان مصدر العديد من الأوبئة والجائحات على مرّ التاريخ، من ضمنها ما يعرف باسم وباء جستنيان والموت الأسود. يعتقد أن السبب وراء انتشار الوباء الثالث في نهاية القرن التاسع عشر ومطلع القرن العشرين كان ينبع من مصدرين مختلفين، أولهما هو بالدرجة الأولى الطاعون الذي حملته تجارة المحيطات إثر نقل الناس والجرذان والبراغيث الموبوءة على متن السفن، وأما ثانيهما فهو مرض يصيب الرئة وينتشر سريعاً بالعدوى، وقد انتشر على نطاقٍ واسع في قارة آسيا خصوصاً بمنطقتي منغوليا ومنشوريا. (ar)
- La tercera pandèmia de pesta és la designació d'una pandèmia de pesta bubònica important que va començar a la província xinesa de Yunnan el 1855, cinquè any de l'emperador Xianfeng de la dinastia Qing. Aquest episodi de pesta bubònica es va estendre a tots els continents habitats i, en definitiva, més de 12 milions de persones van morir a l'Índia i a la Xina, amb uns 10 milions morts només a l'Índia. Segons l'Organització Mundial de la Salut, la pandèmia es va considerar activa fins al 1960, quan les baixes mundials van baixar fins a 200 a l'any. El nom fa referència a aquesta pandèmia com el tercer gran esclat de pesta bubònica que va afectar la societat europea. La primera va ser la Pesta de Justinià, que va assolar l'Imperi Romà d'Orient i els seus voltants el 541 i el 542. La segona va ser la Pesta Negra, que va matar almenys un terç de la població europea en una sèrie d'ones d'infecció en expansió de 1346 a 1353. Els patrons de casualitat indiquen que les onades d'aquesta pandèmia de finals del segle xix / principis del segle xx poden haver estat de dues fonts diferents. La primera era principalment bubònica i es transportava a tot el món a través del comerç marítim, mitjançant el transport de persones infectades, rates i càrregues que transportaven puces. La segona soca, més virulenta, oferia una patolgia de tipus pneumònic amb un fort contagi persona a persona. Aquesta soca es va limitar en gran part a Àsia, en particular a Manxúria i Mongòlia. (ca)
- Die dritte Pest-Pandemie (nach der Justinianischen Pest im 6. Jahrhundert und dem „Schwarzen Tod“ im 14. Jahrhundert), verursacht durch das Bakterium Yersinia pestis, begann Ende des 19. Jahrhunderts in China. Sie kostete weltweit geschätzt rund 15 Millionen Menschenleben, insbesondere in China und Indien. In Europa kamen dagegen nur wenige Menschen ums Leben. (de)
- Hirugarren izurrialdia izurri bubonikoaren pandemia bat izan zen, Yunnanen (Txina) 1855ean hasi zena eta kontinente guztietara zabaldu zena. Txinan eta Indian bereziki hilgarria izan zen, 10 bat milioi lagun hil baizituen Indian bakarrik, eta, hori dela eta, historiako pandemiarik hilkorrenetakoa da. Munduko Osasun Erakundearen arabera, 1960ra arte egon zen aktibo, ordutik aurrera mundu osoko heriotzak 200 baino gutxiago izan baitira urteko. Harrezkeroztik, izurriak eragindako heriotza tasa hortik behera egon da urtero. Izenak adierazten du izurri bubonikoaren hirugarren agerraldi nagusia izan zela Europan. Lehendabizikoa Justinianoren Izurria izan zen, Bizantziar Inperioa eta inguruko lurraldeak 541ean eta 542an jo zituena. Pandemiak VIII. mendera arte iraun zuen, ondoz ondoko olatuetan. Bigarrena Izurri Beltza izan zen, gutxienez Europako populazioaren herena hil zuena 1346tik 1353ra bitarte infekzioaren zenbait olatutan. Izurri hori tarteka itzultzen zen XIX. mendera arte. XIX. mendearen bukaerako eta XX. mendearen hasierako pandemiak, heriotzaren patroiek zehazten dutenez, bi iturri izan zituen. Lehendabizikoa bubonikoa izan zen nagusiki, eta ozeanoetako merkataritzak hedatu zuen, infektatutako pertsonak eta arratoiak garraiatzen zituelako, baita arkakusoak zeramatzaten kargamenduak ere. Bigarren anduia, birulentzia handiagokoa, pneumonikoa izan zen nagusiki, eta pertsonaz pertsona kutsatuta zabaldu zen batez ere. Andui hori Asiara mugatu zen, batez ere Mantxuriara eta Mongoliara. (eu)
- La tercera pandemia de peste, también llamada peste de China, fue una gran pandemia de peste bubónica que comenzó en Yunnan, China, en 1855 durante el quinto año del emperador Xianfeng de la dinastía Qing. Este episodio de peste bubónica se extendió a todos los continentes y, en última instancia, provocó más de 12 millones de muertes en India y China, con unos 10 millones de muertos solo en India. Según la Organización Mundial de la Salud (OMS), la pandemia se consideró activa hasta 1960, cuando las bajas en todo el mundo se redujeron a 200 por año. Desde entonces, las muertes por peste han continuado a un nivel anual cada vez más bajo. (es)
- Pandemi pes ketiga adalah sebuah pandemi yang diakibatkan oleh penyakit pes. Wabah ini mulai menyebar dari wilayah Yunnan, Tiongkok, pada tahun 1855 selama lima tahun masa pemerintahan Kaisar dari dinasti Qing. Wabah pes ini menyebar ke seluruh benua yang berpenghuni, dan pada akhirnya menyebabkan lebih dari 12 juta kematian di India dan Tiongkok, dengan sekitar 10 juta tewas diantaranya berasal dari India. Menurut Organisasi Kesehatan Dunia, pandemi ini dianggap aktif hingga tahun 1960, ketika korban di seluruh dunia turun menjadi 200 per tahun. Kematian akibat wabah terus berlanjut namun dengan tingkat semakin lebih rendah setiap tahun sejak saat itu. Namanya mengacu pada pandemi ini sebagai wabah pes ketiga utama yang mempengaruhi masyarakat Eropa. Yang pertama dimulai dengan Wabah Justinian, yang melanda Kekaisaran Bizantium dan sekitarnya pada tahun 541 dan 542; pandemi terus berlanjut dalam beberapa gelombang sampai pertengahan abad ke-8. Yang kedua dimulai dengan Black Death, yang menewaskan sedikitnya sepertiga penduduk Eropa dalam serangkaian gelombang infeksi yang meluas dari tahun 1346 hingga 1353; pandemi ini terjadi berulang secara teratur hingga abad ke-19. Pola jumlah korban jiwa menunjukkan bahwa gelombang pandemi pada akhir abad ke-19/awal abad ke-20 ini mungkin berasal dari dua sumber yang berbeda. Yang pertama yang merupakan yang utama adalah bubonik yang dibawa ke seluruh dunia melalui perdagangan laut, melalui pengangkutan orang yang terinfeksi, tikus, dan kargo yang mengandung kutu. Strain kedua, yang lebih ganas, terutama bersifat pneumonia dengan penularan dari orang ke orang dengan sangat cepat. Peristiwa ini hanya terjadi di sebagian besar Asia, khususnya Manchuria dan Mongolia. (in)
- La peste de Chine est le nom de la dernière pandémie de peste connue. Elle débuta au milieu du XIXe siècle dans l'Ouest du Yunnan et arriva à Canton et Hong Kong en 1894. Soixante-dix-sept ports sur les cinq continents en une dizaine d'années. Madagascar, le Japon et le Portugal furent atteints en 1899, Sydney et San Francisco l'année suivante, puis Java en 1910, Ceylan en 1914, et la France en 1920. Le nombre de victimes fut réduit dans les pays développés grâce aux mesures de protection prises, avec par exemple une quarantaine de morts seulement à Marseille et Paris, et 119 à San Francisco. Par contre les sources indiquent environ 50 000 morts en Mandchourie en 1910-1911, et au total une dizaine de millions de morts dans les Indes britanniques pendant toute la première moitié du XXe siècle. Ce fut lors de cette épidémie qu'Alexandre Yersin découvrit et décrivit le bacille responsable de cette maladie, Pasteurella pestis (auquel on donna finalement le nom de Yersinia pestis). Constatant l'importance du nombre de cadavres de rats dans les rues, il les soupçonne d'être les propagateurs de la maladie. D'autres chercheurs avaient déjà noté la concordance entre la peste des rats et la peste humaine. Yersin va montrer que le bacille de la peste des rats est le même que celui de la peste humaine. Ces premiers résultats vont permettre à Yersin de mettre au point, deux ans plus tard, un premier sérum antipesteux qui a un succès inégal. Mais il fallut encore quelques années pour comprendre le rôle des puces infectant les rats dans la transmission de la peste. Ce sont les observations de Paul-Louis Simond en 1898 qui a remplacé Yersin à Bombay en 1896, qui vont permettre la découverte de la responsabilité de la puce dans la transmission de la maladie. Les travaux d'Arthur William Bacot (1866-1922), du Lister Institute of Preventive Medicine, et de Charles James Martin, en 1914, vont montrer comment la peste était transmise par la puce, « par certains individus souffrant d'un blocage temporaire à l'entrée de l'estomac (...) responsables de la majorité des infections ». (fr)
- La peste in Indocina fu un'epidemia di peste diffusasi in Indocina tra il 1855 e il 1918. Si presume che l'inizio dell'epidemia sia da collocarsi nella provincia cinese dello Yunnan nel 1855. Per via dello spostamento di truppe, la malattia si diffuse velocemente arrivando a colpire Hong Kong e Canton nel 1894, Bombay nel 1898, mentre negli anni seguenti, grazie ai piroscafi, la propagazione raggiunse l'Africa, l'Europa, le Hawaii, l'India, il Giappone, le Filippine e il Sud America. Si stima che tra il 1898 e il 1918 morirono di peste circa 12,5 milioni di indiani. Nel giugno del 1894, durante l'epidemia di Hong Kong, Alexandre Yersin e Shibasaburo Kitasato annunciarono indipendentemente, a pochi giorni l'uno dall'altro, l'isolamento del batterio responsabile. Sebbene inizialmente la scoperta venne attribuita a Kitasato, la descrizione di Yersin fu quella più accurata ed inoltre fu lui ad utilizzare, due anni più tardi, un antisiero per curare un paziente. A Yersin è accreditato anche l'aver stabilito la correlazione tra la peste e i ratti. Nel 1897, durante l'epidemia che colpì l'India, e Paul-Louis Simond, scoprirono indipendentemente il ruolo della pulce nella trasmissione della malattia. Nello stesso anno, Waldemar Haffkine dimostrò l'efficacia del vaccino da lui messo a punto, mentre in occasione dell'epidemia che imperversò in Manciuria tra il 1910 e il 1911, identificò la forma polmonare della condizione e mise a punto delle misure contenitive per la sua diffusione tramite via aerea. (it)
- The third plague pandemic was a major bubonic plague pandemic that began in Yunnan, China, in 1855. This episode of bubonic plague spread to all inhabited continents, and ultimately led to more than 12 million deaths in India and China (and perhaps over 15 million worldwide), and at least 10 million Indians were killed in India alone (then under British Raj Colonial Rule), making it one of the deadliest pandemics in history. According to the World Health Organization, the pandemic was considered active until 1960 when worldwide casualties dropped to 200 per year. Plague deaths have continued at a lower level for every year since. The name refers to the third of at least three known major plague pandemics. The first began with the Plague of Justinian, which ravaged the Byzantine Empire and surrounding areas in 541 and 542; the pandemic persisted in successive waves until the middle of the 8th century. The second began with the Black Death, which killed at least one third of Europe's population in a series of expanding waves of infection from 1346 to 1353; this pandemic recurred regularly until the 19th century. Casualty patterns indicate that waves of this late-19th-century/early-20th-century pandemic may have come from two different sources. The first was primarily bubonic and was carried around the world through ocean-going trade, through transporting infected persons, rats, and cargoes harboring fleas. The second, more virulent strain, was primarily pneumonic in character with a strong person-to-person contagion. This strain was largely confined to Asia. (en)
- 제3차 페스트 범유행(Third plague pandemic)은 1855년 중국 윈난성에서 발생했다. 페스트는 인간이 거주하는 모든 대륙에 확산되었고, 인도와 중국 두 나라에서만 1천 2백만 명 이상이 사망했다. 세계보건기구에 의하면 제3차 범유행은 페스트 사망자가 연간 200명 이하로 떨어진 1959년까지 계속된 것으로 상정된다. (ko)
- Den tredje pestpandemin var en pandemi av böldpest som uppkom i Yunnan i Kina år 1855, och därifrån spred sig till samtliga kontinenter, med varierande dödlighet. Pandemin ledde till två miljoner dödsfall i Kina och tio miljoner döda i Indien. Den är känd som "tredje pestpandemin" eftersom justinianska pesten (541–542) räknas som den första och digerdöden (1346–1353) som den andra. Det är omdebatterat när denna pandemin ska ansetts ha avslutats, eftersom utbrott fortsatte fram till 1960. Det anses möjligt att den pestpandemin som fortsatte från 1800-talets slut i själva verket var lungpest och därmed en annan pandemi. (sv)
- Третья пандемия — широкомасштабная пандемия чумы, зародившаяся в провинции Юньнань в 1855 году. Бубонная и лёгочная чума за несколько десятилетий распространилась на все обитаемые континенты. Только в Китае и Индии общее число умерших составило более 12 миллионов человек. По данным Всемирной организации здравоохранения, отголоски пандемии регистрировались и в 1959 году, когда число жертв в мире упало до 200 человек. Чума на протяжении всей истории вызывала немало эпидемий и пандемий, среди которых выделяются Юстинианова чума и Чёрная смерть. Чума конца XIX — начала XX веков считается третьей особо крупной пандемией. Впрочем, некоторые авторы не без оснований указывают на условность выделения третьей пандемии, указывая последовательность пиков активности чумы: первый пик — 1346—1382 годы (Чёрная смерть), второй — 1545—1683 годы, третий — 1710—1830 годы, между которыми менялось по несколько поколений людей. Сопоставление масштабов третьей пандемии с предыдущими пиками активности чумы показывает, что правильнее считать её не самостоятельным явлением, а четвёртым, самым низким пиком второй пандемии. Самостоятельным же является изменение клинической формы болезни: вновь появилась легочная чума, зарегистрированная во время Черной Смерти, но не наблюдавшаяся во время последующих пиков активности чумы. Так же знаменательным является то, что в последние годы XIX века ученые открыли возбудителя чумы и выявили его переносчиков. Как пишет Милан Даниэль: Наконец-то увенчались успехом тысячелетние попытки человечества найти оружие против «черной смерти», в тени которой росла, а подчас лишь еле теплилась человеческая цивилизация (ru)
- Третя пандемія чуми (англ. Third plague pandemic; також відома як «Портова смерть») — третя за переліком пандемія чуми, яка тривала від 1894 по 1921 рік. Призвела до смерті близько 20 млн людей у світі, хоча за іншими даними тільки в Китаї загинуло близько 10 млн, а в Індії — 12 млн осіб. Є також думки, що слід вести відлік початку третьої пандемії від 1855 року., тоді як термін її закінчення слід віднести до 1959 року. Людству відомі три пандемії чуми. Першою була «чума Юстиніана» у VI столітті в регіонах Середземномор'я, другою — «Чорна смерть» у XIV столітті в Азії, Європі та північній Африці. (uk)
- 第三次鼠疫大流行（英語：Third plague pandemic），是人类历史上鼠疫的第三次大流行，起始于1855年清朝咸丰年间的云南，直到20世纪中叶逐渐结束。 此次鼠疫为腺鼠疫，于1890年代传播到香港、广州等地，造成大流行，此后逐渐传播到了世界上超过60余个国家和地区（所有有人居住的大洲），造成了全球1000万-1500万人的死亡，是历史上致死人数最多的流行病之一。 此次鼠疫大流行中，印度于1898年-1908年间即有约600万人死亡，其它较为重大的疫情包括香港鼠疫、东北大鼠疫等。 1894年，法国科学家亚历山大·耶尔辛在香港首次成功分离出鼠疫杆菌（后人称“耶尔辛氏菌”）；1897年，法国犹太裔微生物学家沃尔德玛·哈夫金发明了人类首剂鼠疫疫苗。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- Die dritte Pest-Pandemie (nach der Justinianischen Pest im 6. Jahrhundert und dem „Schwarzen Tod“ im 14. Jahrhundert), verursacht durch das Bakterium Yersinia pestis, begann Ende des 19. Jahrhunderts in China. Sie kostete weltweit geschätzt rund 15 Millionen Menschenleben, insbesondere in China und Indien. In Europa kamen dagegen nur wenige Menschen ums Leben. (de)
- 제3차 페스트 범유행(Third plague pandemic)은 1855년 중국 윈난성에서 발생했다. 페스트는 인간이 거주하는 모든 대륙에 확산되었고, 인도와 중국 두 나라에서만 1천 2백만 명 이상이 사망했다. 세계보건기구에 의하면 제3차 범유행은 페스트 사망자가 연간 200명 이하로 떨어진 1959년까지 계속된 것으로 상정된다. (ko)
- Den tredje pestpandemin var en pandemi av böldpest som uppkom i Yunnan i Kina år 1855, och därifrån spred sig till samtliga kontinenter, med varierande dödlighet. Pandemin ledde till två miljoner dödsfall i Kina och tio miljoner döda i Indien. Den är känd som "tredje pestpandemin" eftersom justinianska pesten (541–542) räknas som den första och digerdöden (1346–1353) som den andra. Det är omdebatterat när denna pandemin ska ansetts ha avslutats, eftersom utbrott fortsatte fram till 1960. Det anses möjligt att den pestpandemin som fortsatte från 1800-talets slut i själva verket var lungpest och därmed en annan pandemi. (sv)
- 第三次鼠疫大流行（英語：Third plague pandemic），是人类历史上鼠疫的第三次大流行，起始于1855年清朝咸丰年间的云南，直到20世纪中叶逐渐结束。 此次鼠疫为腺鼠疫，于1890年代传播到香港、广州等地，造成大流行，此后逐渐传播到了世界上超过60余个国家和地区（所有有人居住的大洲），造成了全球1000万-1500万人的死亡，是历史上致死人数最多的流行病之一。 此次鼠疫大流行中，印度于1898年-1908年间即有约600万人死亡，其它较为重大的疫情包括香港鼠疫、东北大鼠疫等。 1894年，法国科学家亚历山大·耶尔辛在香港首次成功分离出鼠疫杆菌（后人称“耶尔辛氏菌”）；1897年，法国犹太裔微生物学家沃尔德玛·哈夫金发明了人类首剂鼠疫疫苗。 (zh)
- الوباء الثالث هو وباء واسعٌ من الطاعون الدبلي أصاب مقاطعة يونان الصينية عام 1855، لينتشر لاحقاً إلى جميع قارات العالم المأهولة. تسبَّب الوباء الثالث في نهاية المطاف بمقتل 12 مليون إنسانٍ في الهند والصين وحدهما، وبحسب منظمة الصحة العالمية فقد كان يعتبر الوباء حدثاً حاضراً حتى عام 1959، عندما انخفض معدل الوفيات العالمي منه إلى نحو 200 شخصٍ سنوياً. (ar)
- La tercera pandèmia de pesta és la designació d'una pandèmia de pesta bubònica important que va començar a la província xinesa de Yunnan el 1855, cinquè any de l'emperador Xianfeng de la dinastia Qing. Aquest episodi de pesta bubònica es va estendre a tots els continents habitats i, en definitiva, més de 12 milions de persones van morir a l'Índia i a la Xina, amb uns 10 milions morts només a l'Índia. Segons l'Organització Mundial de la Salut, la pandèmia es va considerar activa fins al 1960, quan les baixes mundials van baixar fins a 200 a l'any. (ca)
- La tercera pandemia de peste, también llamada peste de China, fue una gran pandemia de peste bubónica que comenzó en Yunnan, China, en 1855 durante el quinto año del emperador Xianfeng de la dinastía Qing. (es)
- Hirugarren izurrialdia izurri bubonikoaren pandemia bat izan zen, Yunnanen (Txina) 1855ean hasi zena eta kontinente guztietara zabaldu zena. Txinan eta Indian bereziki hilgarria izan zen, 10 bat milioi lagun hil baizituen Indian bakarrik, eta, hori dela eta, historiako pandemiarik hilkorrenetakoa da. Munduko Osasun Erakundearen arabera, 1960ra arte egon zen aktibo, ordutik aurrera mundu osoko heriotzak 200 baino gutxiago izan baitira urteko. Harrezkeroztik, izurriak eragindako heriotza tasa hortik behera egon da urtero. (eu)
- La peste de Chine est le nom de la dernière pandémie de peste connue. Elle débuta au milieu du XIXe siècle dans l'Ouest du Yunnan et arriva à Canton et Hong Kong en 1894. Soixante-dix-sept ports sur les cinq continents en une dizaine d'années. Madagascar, le Japon et le Portugal furent atteints en 1899, Sydney et San Francisco l'année suivante, puis Java en 1910, Ceylan en 1914, et la France en 1920. (fr)
- Pandemi pes ketiga adalah sebuah pandemi yang diakibatkan oleh penyakit pes. Wabah ini mulai menyebar dari wilayah Yunnan, Tiongkok, pada tahun 1855 selama lima tahun masa pemerintahan Kaisar dari dinasti Qing. Wabah pes ini menyebar ke seluruh benua yang berpenghuni, dan pada akhirnya menyebabkan lebih dari 12 juta kematian di India dan Tiongkok, dengan sekitar 10 juta tewas diantaranya berasal dari India. Menurut Organisasi Kesehatan Dunia, pandemi ini dianggap aktif hingga tahun 1960, ketika korban di seluruh dunia turun menjadi 200 per tahun. Kematian akibat wabah terus berlanjut namun dengan tingkat semakin lebih rendah setiap tahun sejak saat itu. (in)
- The third plague pandemic was a major bubonic plague pandemic that began in Yunnan, China, in 1855. This episode of bubonic plague spread to all inhabited continents, and ultimately led to more than 12 million deaths in India and China (and perhaps over 15 million worldwide), and at least 10 million Indians were killed in India alone (then under British Raj Colonial Rule), making it one of the deadliest pandemics in history. According to the World Health Organization, the pandemic was considered active until 1960 when worldwide casualties dropped to 200 per year. Plague deaths have continued at a lower level for every year since. (en)
- La peste in Indocina fu un'epidemia di peste diffusasi in Indocina tra il 1855 e il 1918. Si presume che l'inizio dell'epidemia sia da collocarsi nella provincia cinese dello Yunnan nel 1855. Per via dello spostamento di truppe, la malattia si diffuse velocemente arrivando a colpire Hong Kong e Canton nel 1894, Bombay nel 1898, mentre negli anni seguenti, grazie ai piroscafi, la propagazione raggiunse l'Africa, l'Europa, le Hawaii, l'India, il Giappone, le Filippine e il Sud America. Si stima che tra il 1898 e il 1918 morirono di peste circa 12,5 milioni di indiani. (it)
- Третья пандемия — широкомасштабная пандемия чумы, зародившаяся в провинции Юньнань в 1855 году. Бубонная и лёгочная чума за несколько десятилетий распространилась на все обитаемые континенты. Только в Китае и Индии общее число умерших составило более 12 миллионов человек. По данным Всемирной организации здравоохранения, отголоски пандемии регистрировались и в 1959 году, когда число жертв в мире упало до 200 человек. Так же знаменательным является то, что в последние годы XIX века ученые открыли возбудителя чумы и выявили его переносчиков. Как пишет Милан Даниэль: (ru)
- Третя пандемія чуми (англ. Third plague pandemic; також відома як «Портова смерть») — третя за переліком пандемія чуми, яка тривала від 1894 по 1921 рік. Призвела до смерті близько 20 млн людей у світі, хоча за іншими даними тільки в Китаї загинуло близько 10 млн, а в Індії — 12 млн осіб. Є також думки, що слід вести відлік початку третьої пандемії від 1855 року., тоді як термін її закінчення слід віднести до 1959 року. (uk)
|
_-_fotografias_de_António_Plácido_da_Costa_(Museu_de_História_da_Medicina_Maximiano_Lemos,_FMUP).png){kind=link}
_-_fotografias_de_António_Plácido_da_Costa_(Museu_de_História_da_Medicina_Maximiano_Lemos,_FMUP).png){kind=link}
