| dbo:abstract
|
- L'astròleg que caigué dins un forat és una història que té com a protagonista Tales de Milet i que va aparèixer per primer cop al diàleg platònic Teetet. Va ser reelaborada per Isop i posteriorment per altres narradors, entre ells Jean de La Fontaine. (ca)
- Vom Sterngucker, der in einen Brunnen fiel (französisch: L’Astrologue qui se laisse tomber dans un puits) ist die 13. Fabel im zweiten Buch der Fabelsammlung des französischen Dichters Jean de La Fontaine. Die eigentliche Erzählung der Fabel, die zum ersten Mal von Platon in Theaitetos (174a) und auch schon bei Äsop überliefert ist, besteht aus nur vier Versen: Ein Astrolog fiel in den Brunnen einst.Da sagten sie zu ihm: „Du armes Wesen,siehst nicht, was dir zu Füßen ist, und meinst,du könntest droben hoch am Himmel lesen!“ Die Fabel ist eine Abrechnung mit allen Abenteurern und Illusionisten, ob sie sich selber oder andere täuschen; Der Erzähler regt sich zutiefst über sie auf (je m’emporte un peu trop), sie sind für ihn nur „Windbeutel und Scharlatane“. Der Spekulant, der ins Wasser fiel, ist für den Dichter der Inbegriff aller Träumer. La Fontaine verspottet in dieser Fabel alle, die sich mit „himmlischen Auguren“ abgeben. Er argumentiert, dass es keine Wissenschaft der Astrologie und Wahrsagerei geben kann, weil die Zukunft für unsere Sinne und unser Verständnis nicht zugänglich ist. Man könne jedoch selbst die Bewegungen der Himmelskörper beobachten – den Auf- und Untergang der Sonne oder den Verlauf der Jahreszeiten. Abschließend konstatiert der Fabulist, die Besessenheit, sich die Zukunft vorhersagen zu lassen, um imaginäre Gefahren abzuwehren (die auf jeden Fall außerhalb ihrer Kontrolle liegen), sei nur der Versuch, den dringlicheren und unmittelbareren Anforderungen des gegenwärtigen Augenblicks auszuweichen. Heinrich Hoffmann (1809–1894) greift das Motiv im Hans-guck-in-die-Luft auf. (de)
- El astrólogo que cayó dentro de un pozo es una historia que tiene como protagonista a Tales de Mileto y que apareció por primera vez en el diálogo platónico Teeteto (174a). Fue reelaborada por Esopo y posteriormente por otros narradores, entre ellos Jean de La Fontaine. (es)
- Astrolog yang Jatuh ke Sumur adalah sebuah fabel yang berdasarkan pada sebuah anekdot Yunani tentang filsuf Thales dari Miletus. Fabel tersebut adalah salah satu dari beberapa lelucon kuno yang masuk dalam Fabel Aesop dan sekarang bernomor 40 dalam Perry Index. Pada masa serangan saintifik terhadap astrologi pada abad ke-16 sampai ke-17, cerita tersebut kembali menjadi sangat populer. (in)
- La servetta trace è una figura letteraria che ricorre in un celebre aneddoto sulla saggezza, riferito da Platone, vertente su un accadimento della vita di Talete. Attraverso l'aneddoto, la sconosciuta giovinetta, protagonista dell'episodio, diventa l'emblema dell'arguzia e dell'intelligenza che possono promanare dagli spiriti semplici, qualità che vengono messe a confronto con la problematicità delle menti assorte in speculazioni che spingono l'intelletto verso le alte vette del pensiero. Esso segna anche la nascita di uno stereotipo, quello dello scienziato distratto e fuori dalla realtà, assorbito dalle elucubrazioni e astrazioni della mente, una visione ricorrente nella cultura occidentale la cui origine quindi, risale proprio ai primordi del pensiero occidentale. L'aneddoto ricorre anche in una favola di Esopo, ma riferito in generale a un sapiente; fu poi ripreso da Jean de La Fontaine (L'Astrologue qui se laisse tomber dans un puits) e trasformato in una critica degli astrologi. (it)
- "The Astrologer who Fell into a Well" is a fable based on a Greek anecdote concerning the pre-Socratic philosopher Thales of Miletus. It was one of several ancient jokes that were absorbed into Aesop's Fables and is now numbered 40 in the Perry Index. During the scientific attack on astrology in the 16th–17th centuries, the story again became very popular. (en)
- Астролог, упавший в колодец, также Звездочёт — басня Эзопа, Жана де Лафонтена и других писателей со сходным сюжетом. Существует во многих вариациях. Впервые сюжет описан в диалоге Платона «Теэтет» первой половины IV века до н. э.: На примере Фалеса, наблюдавшего за звёздами, понятно это, Феодор! Заглядевшись однажды на небо, он упал в колодец, а фракиянка одна, благопристойная и прелестная служанка, как рассказывают, посмеяласьнад ним: жаждет-де знать, что на небе происходит, и не замечает, что у него перед носом и под ногами. Эта насмешка относится ко всем, кто проводит время в философствовании. Такой человек действительно не осведомлён ни о ближнем своём, ни о соседе, и не только не знает, что он делает, но и человек ли он вообще или какое-нибудь животное. А между тем предметом его поисков и неутомимого исследования в отличие от других является вопрос о том, что такое человек и что присуще его природе. Басня также описана у Диогена Лаэртского и вошла в сборник «» под номером 40 согласно . Эпизод вновь получил популярность среди литераторов в Новое время. Сюжет использовали при критике астрологов Андреа Альчато (1498—1550), и Жан де Лафонтен. (ru)
|
| rdfs:comment
|
- L'astròleg que caigué dins un forat és una història que té com a protagonista Tales de Milet i que va aparèixer per primer cop al diàleg platònic Teetet. Va ser reelaborada per Isop i posteriorment per altres narradors, entre ells Jean de La Fontaine. (ca)
- El astrólogo que cayó dentro de un pozo es una historia que tiene como protagonista a Tales de Mileto y que apareció por primera vez en el diálogo platónico Teeteto (174a). Fue reelaborada por Esopo y posteriormente por otros narradores, entre ellos Jean de La Fontaine. (es)
- Astrolog yang Jatuh ke Sumur adalah sebuah fabel yang berdasarkan pada sebuah anekdot Yunani tentang filsuf Thales dari Miletus. Fabel tersebut adalah salah satu dari beberapa lelucon kuno yang masuk dalam Fabel Aesop dan sekarang bernomor 40 dalam Perry Index. Pada masa serangan saintifik terhadap astrologi pada abad ke-16 sampai ke-17, cerita tersebut kembali menjadi sangat populer. (in)
- "The Astrologer who Fell into a Well" is a fable based on a Greek anecdote concerning the pre-Socratic philosopher Thales of Miletus. It was one of several ancient jokes that were absorbed into Aesop's Fables and is now numbered 40 in the Perry Index. During the scientific attack on astrology in the 16th–17th centuries, the story again became very popular. (en)
- Vom Sterngucker, der in einen Brunnen fiel (französisch: L’Astrologue qui se laisse tomber dans un puits) ist die 13. Fabel im zweiten Buch der Fabelsammlung des französischen Dichters Jean de La Fontaine. Die eigentliche Erzählung der Fabel, die zum ersten Mal von Platon in Theaitetos (174a) und auch schon bei Äsop überliefert ist, besteht aus nur vier Versen: Ein Astrolog fiel in den Brunnen einst.Da sagten sie zu ihm: „Du armes Wesen,siehst nicht, was dir zu Füßen ist, und meinst,du könntest droben hoch am Himmel lesen!“ (de)
- La servetta trace è una figura letteraria che ricorre in un celebre aneddoto sulla saggezza, riferito da Platone, vertente su un accadimento della vita di Talete. Attraverso l'aneddoto, la sconosciuta giovinetta, protagonista dell'episodio, diventa l'emblema dell'arguzia e dell'intelligenza che possono promanare dagli spiriti semplici, qualità che vengono messe a confronto con la problematicità delle menti assorte in speculazioni che spingono l'intelletto verso le alte vette del pensiero. Esso segna anche la nascita di uno stereotipo, quello dello scienziato distratto e fuori dalla realtà, assorbito dalle elucubrazioni e astrazioni della mente, una visione ricorrente nella cultura occidentale la cui origine quindi, risale proprio ai primordi del pensiero occidentale. (it)
- Астролог, упавший в колодец, также Звездочёт — басня Эзопа, Жана де Лафонтена и других писателей со сходным сюжетом. Существует во многих вариациях. Впервые сюжет описан в диалоге Платона «Теэтет» первой половины IV века до н. э.: Басня также описана у Диогена Лаэртского и вошла в сборник «» под номером 40 согласно . Эпизод вновь получил популярность среди литераторов в Новое время. Сюжет использовали при критике астрологов Андреа Альчато (1498—1550), и Жан де Лафонтен. (ru)
|
