| dbo:abstract
|
- Der aus dem altindischen Sanskrit abgeleitete Begriff Salabhanjika bezeichnet eine weibliche Gestalt, die – so wörtlich – Zweige aus einem Salbaum abbricht. Sie finden sich in der buddhistischen, jainistischen und hinduistischen Kunst des indischen Kulturraums. Manchmal werden diese Figuren auch als „Baumnymphen“ interpretiert; sie sind je nach Region und Sprache auch unter den Namen madanakai, madanika oder shilabalika bekannt. (de)
- A salabhanjika or shalabhanjika is a term found in Indian art and literature with a variety of meanings. In Buddhist art, it means an image of a woman or yakshi next to, often holding, a tree, or a reference to Maya near the sala tree giving birth to Siddhartha (Buddha). In Hindu and Jain art, the meaning is less specific, and it is any statue or statuette, usually female, that breaks the monotony of a plain wall or space and thus enlivens it. In Buddhist literature, salabhanjika also refers to an ancient Indian festival, one celebrated when sala tree blossoms in the context of Buddha's life. In literature, apart from the statue meaning, Salabhanjika can mean a doll, or fairy, or a seductress (harlot) depending on the context. In these contexts, they are also known as madanakai, madanika or shilabalika. In the context of Indian poetry and music, the term salabhanjika is synonymous with the pathyā meter – one of the minor chanda (poetic meter) in the catuṣpadi group, and is used for transition. The shalabhanjika is a common decorative element and Indian sculpture found inside and outside religious and secular spaces of Buddhist, Hindu and Jain architecture. In Buddhist sites, reliefs on stupas displayed a stylized female by a tree, typically grasping or breaking a branch as Buddha's mother Maya did. In these contexts, salabhanjika may be related to ancient tree deities in Indian popular religion, related to fertility. (en)
- Śalabhandźika – popularny motyw w starożytnej rzeźbie indyjskiej, przedstawienie nimfy jakszi stojącej pod drzewem w pełnej gracji pozie nazywanej tribhanga. Sanskrycka nazwa śalabhandźika znaczy "odłamująca gałązkę drzewa śala". Tego typu przedstawienia, zwane madanika, zazwyczaj wkomponowane są w obiekty architektoniczne, często występują w architekturze buddyjskiej, gdzie nawiązują do narodzin Buddy pod drzewem śala. Według tradycji podczas porodu matka Buddy chwyciła gałąź tego drzewa. Do najbardziej znanych należą nimfy wkomponowane w torany w Sańći. Motyw nimfy pod drzewem początkowo związany był z kultem płodności, w późniejszym okresie ma znaczenie czysto ornamentalne, wykorzystywany jest w pobliżu garbhagryha świątyń hinduskim, najczęściej tam, gdzie dokonuje się rytualnej cyrkumambulacji. Przedstawienia takie są szczególnie częste w hojsalskich świątyniach w Belur i Halebidzie w stanie Karnataka. (pl)
|
| rdfs:comment
|
- Der aus dem altindischen Sanskrit abgeleitete Begriff Salabhanjika bezeichnet eine weibliche Gestalt, die – so wörtlich – Zweige aus einem Salbaum abbricht. Sie finden sich in der buddhistischen, jainistischen und hinduistischen Kunst des indischen Kulturraums. Manchmal werden diese Figuren auch als „Baumnymphen“ interpretiert; sie sind je nach Region und Sprache auch unter den Namen madanakai, madanika oder shilabalika bekannt. (de)
- A salabhanjika or shalabhanjika is a term found in Indian art and literature with a variety of meanings. In Buddhist art, it means an image of a woman or yakshi next to, often holding, a tree, or a reference to Maya near the sala tree giving birth to Siddhartha (Buddha). In Hindu and Jain art, the meaning is less specific, and it is any statue or statuette, usually female, that breaks the monotony of a plain wall or space and thus enlivens it. In Buddhist literature, salabhanjika also refers to an ancient Indian festival, one celebrated when sala tree blossoms in the context of Buddha's life. (en)
- Śalabhandźika – popularny motyw w starożytnej rzeźbie indyjskiej, przedstawienie nimfy jakszi stojącej pod drzewem w pełnej gracji pozie nazywanej tribhanga. Sanskrycka nazwa śalabhandźika znaczy "odłamująca gałązkę drzewa śala". Tego typu przedstawienia, zwane madanika, zazwyczaj wkomponowane są w obiekty architektoniczne, często występują w architekturze buddyjskiej, gdzie nawiązują do narodzin Buddy pod drzewem śala. Według tradycji podczas porodu matka Buddy chwyciła gałąź tego drzewa. Do najbardziej znanych należą nimfy wkomponowane w torany w Sańći. (pl)
|
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
_(23660014378).jpg){kind=link}
