| dbo:abstract
|
- Sergei Georgijewitsch Laso (russisch Серге́й Гео́ргиевич Лазо́; * 23. Februarjul. / 7. März 1894greg. im Dorf Piatra im Kreis Orgei in Bessarabien; † Mai 1920 in der Region Primorje) war ein russisch-moldauischer Offizier und Politiker. (de)
- Sergey (Serghei, Sergei) Georgiyevich Lazo (Russian: Серге́й Гео́ргиевич Лазо́, Romanian: Serghei Lazo; March 7, 1894 – April or May 1920) was a Russian nobleman, officer of the Imperial Russian Army, and Bolshevik leader in the October 1917 Revolution in the Russian Far East. Lazo was born in the village of Piatra, Orhei, now in Orhei district, Moldova in a family of Moldovan boyars who were from the nobility. In 1917, he was a cadet at the Imperial Russian military academy when he joined the Bolshevik forces and was entrusted with several missions in Siberia during the Russian Civil War. In March–August 1918 he was a commander of the Zabaykalski (trans-Baikalan) Front, and fought against Ataman Grigory Semyonov. Later he fought in Bolshevik partisan units in the Vladivostok and Partizansk areas, commanding the Red Army during the Suchan Valley Campaign against American forces. On January 31, 1920 the Bolsheviks took power in Vladivostok, but on April 5, 1920 Lazo and other commanders were arrested by Japanese troops. Then, Lazo disappeared, along with Vsevolod Sibirtsev and Alexey Lutski. Reportedly they were shot shortly after, but the exact details of the execution have never been known yet. It is widely believed that the Japanese or Cossacks of the White movement burned them in the firebox of a steam engine in Muravyevo-Amurskaya (currently Lazo) station, while some sources claim he was shot and buried. A number of locations in the Russian Far East now bear Lazo's name, the most prominent being Lazovsky District in Primorsky Krai and imeni Lazo District in Khabarovsk Krai. Between 1944 and 1991 the Moldovan city of Sîngerei was named Lazovsk, after Lazo. One of the streets in the center of Chişinău, the capital of the Republic of Moldova, is named after him. (en)
- Siergiej Gieorgiejewicz Łazo, ros. Сергей Георгиевич Лазо (ur. 23 lutego?/ 7 marca 1894 w Pjatrze, zm. w kwietniu lub maju 1920) – rosyjski działacz komunistyczny i dowódca wojskowy. Urodził się we wsi Pjatra w Besarabii (ob. Rejon Orhei w Mołdawii). Pobierał nauki w instytucie technologicznym w Petersburgu, a następnie w Moskwie. Po wybuchu I wojny światowej, latem 1916 został wcielony do armii rosyjskiej, gdzie uzyskał rangę praporszczyka (odpowiednik chorążego). W grudniu 1916 został skierowany do 15 Syberyjskiego Pułku Strzelców w Krasnojarsku, gdzie następnie wstąpił do nielegalnej organizacji eserów. Po rewolucji lutowej został delegatem Krasnojarskiej Rady Delegatów Robotniczych i Wojskowych. Po wybuchu rewolucji październikowej w listopadzie 1917 Łazo został przywódcą rewolucjonistów w Krasnojarsku, a w grudniu uczestniczył w walkach z białymi w Irkucku. W 1918 przystąpił do partii bolszewików. W okresie marzec-sierpień 1918 Łazo był dowódcą frontu zabajkalskiego. Toczył kilkumiesięczne walki z siłami atamana Siemionowa, wbrew propagandzie radzieckiej nie zdołał go jednak rozbić. W tym czasie poślubił Olgę Grabienko, będącą komisarzem politycznym w jego oddziale. Oddział został jednak w końcu okrążony przez siły przeciwników, po czym Łazo z Olgą opuścili go i przedostali się potajemnie do Władywostoku, opanowanego przez białych. Łazo następnie służył w bolszewickich oddziałach partyzanckich w tym rejonie, na stanowiskach dowódczych. 31 stycznia 1920 bolszewiccy partyzanci, korzystając z rozbicia armii admirała Kołczaka, wraz z Łazo wkroczyli do Władywostoku, usuwając władze białych. Jednakże, w mieście pozostawał silny garnizon wojsk japońskich, początkowo nie podejmujących interwencji. Dopiero na skutek krwawego wystąpienia anarchistów w Nikołajewsku nad Amurem, Japończycy podjęli w nocy z 4 na 5 kwietnia 1920 akcję przeciw wszystkim oddziałom partyzanckim w tym rejonie. We Władywostoku aresztowano wszystkich przywódców, w tym Łazo, mimo że posługiwał się dokumentami na nazwisko praporszczyka Kozlenko (ujęto go w budynku dawnego kontrwywiadu kołczakowskiego, wykorzystywanym jako kwatera bolszewików). 9 kwietnia 1920 Łazo został wywieziony z miejsca schwytania wraz z dwoma innymi bolszewikami Wsiewołodem Simbircewem i Alieksjejem Łuckim, po czym ślad po nich zaginął. Okoliczności i data ich śmierci nie są jednak z pewnością ustalone. Włoski wojskowy dziennikarz mający kontakty z oficerami japońskimi ujawnił wkrótce potem, że Łazo z pozostałymi zostali rozstrzelani na półwyspie Egerszeld, a ich ciała spalono. Dopiero we wrześniu 1921 pojawiła się anonimowa relacja kolejarza, który miał widzieć, jak w maju 1920 na stacji Ussuri (ob. Rużino) Japończycy przekazali trzech ludzi podobnych do Łazo, Simbircewa i Łuckiego Kozakom z oddziału Boczkariewa, którzy usiłowali ich spalić żywcem w palenisku parowozu, lecz na skutek ich oporu zastrzelili ich, po czym spalili. Wersja ta została przyjęta i szeroko rozpropagowana przez propagandę i historiografię radziecką, kreującą Łazo na jednego z bohaterów rewolucji. Budzi ona jednak wątpliwości, m.in. z uwagi na trudność spalenia ciał trzech ludzi w palenisku parowozu, jak również niecelowość takiego działania ze strony japońskiej. W późniejszym piśmiennictwie ponadto zaczęto podawać jako miejsce zdarzenia stację Murawiewo-Amurskaja, później nazwaną Łazo, utrwaliła się też wersja o spaleniu ich żywcem. Imię Łazo nosi jego rodzinna miejscowość, stacja – domniemane miejsce śmierci oraz wiele ulic w różnych miastach Rosji. Jako pomnik w Ussuryjsku został ustawiony parowóz Jeł-629, w którym miano go spalić, lecz z uwagi na niejasny opis śmierci, bez wątpienia nie ma on związku ze śmiercią Łazo. (pl)
- Сергій Георгійович Лазо (рос. Сергей Георгиевич Лазо, рум. Serghei Lazo; 23 лютого (7 березня) 1894, с. П'ятра, Оргеєвський повіт, Бессарабська губернія, Російська імперія — травень 1920, станція , поблизу міста Іман) — російський дворянин молдавського походження, офіцер воєнного часу Російської імператорської армії, в період громадянської війни в Росії — радянський воєначальник і державний діяч, який брав активну участь у встановленні радянської влади в Сибіру і на Далекому Сході. У 1917 — лівий есер, з весни 1918 — більшовик. (uk)
- Серге́й Гео́ргиевич Лазо́ (23 февраля [7 марта] 1894, село Пятра, Бессарабская губерния — май 1920, станция Муравьёв-Амурский, близ города Иман) — русский дворянин, офицер военного времени Русской императорской армии. В период Революции 1917 года — советский военачальник и государственный деятель, принимавший активное участие в установлении советской власти в Сибири и на Дальнем Востоке, участник Гражданской войны. В 1917 году стал левым эсером, а с весны 1918 — большевиком. (ru)
|
| rdfs:comment
|
- Sergei Georgijewitsch Laso (russisch Серге́й Гео́ргиевич Лазо́; * 23. Februarjul. / 7. März 1894greg. im Dorf Piatra im Kreis Orgei in Bessarabien; † Mai 1920 in der Region Primorje) war ein russisch-moldauischer Offizier und Politiker. (de)
- Сергій Георгійович Лазо (рос. Сергей Георгиевич Лазо, рум. Serghei Lazo; 23 лютого (7 березня) 1894, с. П'ятра, Оргеєвський повіт, Бессарабська губернія, Російська імперія — травень 1920, станція , поблизу міста Іман) — російський дворянин молдавського походження, офіцер воєнного часу Російської імператорської армії, в період громадянської війни в Росії — радянський воєначальник і державний діяч, який брав активну участь у встановленні радянської влади в Сибіру і на Далекому Сході. У 1917 — лівий есер, з весни 1918 — більшовик. (uk)
- Серге́й Гео́ргиевич Лазо́ (23 февраля [7 марта] 1894, село Пятра, Бессарабская губерния — май 1920, станция Муравьёв-Амурский, близ города Иман) — русский дворянин, офицер военного времени Русской императорской армии. В период Революции 1917 года — советский военачальник и государственный деятель, принимавший активное участие в установлении советской власти в Сибири и на Дальнем Востоке, участник Гражданской войны. В 1917 году стал левым эсером, а с весны 1918 — большевиком. (ru)
- Sergey (Serghei, Sergei) Georgiyevich Lazo (Russian: Серге́й Гео́ргиевич Лазо́, Romanian: Serghei Lazo; March 7, 1894 – April or May 1920) was a Russian nobleman, officer of the Imperial Russian Army, and Bolshevik leader in the October 1917 Revolution in the Russian Far East. A number of locations in the Russian Far East now bear Lazo's name, the most prominent being Lazovsky District in Primorsky Krai and imeni Lazo District in Khabarovsk Krai. Between 1944 and 1991 the Moldovan city of Sîngerei was named Lazovsk, after Lazo. (en)
- Siergiej Gieorgiejewicz Łazo, ros. Сергей Георгиевич Лазо (ur. 23 lutego?/ 7 marca 1894 w Pjatrze, zm. w kwietniu lub maju 1920) – rosyjski działacz komunistyczny i dowódca wojskowy. Urodził się we wsi Pjatra w Besarabii (ob. Rejon Orhei w Mołdawii). Pobierał nauki w instytucie technologicznym w Petersburgu, a następnie w Moskwie. Po wybuchu I wojny światowej, latem 1916 został wcielony do armii rosyjskiej, gdzie uzyskał rangę praporszczyka (odpowiednik chorążego). W grudniu 1916 został skierowany do 15 Syberyjskiego Pułku Strzelców w Krasnojarsku, gdzie następnie wstąpił do nielegalnej organizacji eserów. Po rewolucji lutowej został delegatem Krasnojarskiej Rady Delegatów Robotniczych i Wojskowych. Po wybuchu rewolucji październikowej w listopadzie 1917 Łazo został przywódcą rewolucjonist (pl)
|
