An Entity of Type: animal, from Named Graph: http://dbpedia.org, within Data Space: dbpedia.org

Rukn al-Dīn al-Hasan ibn Muhammad Khurshāh (or Khwarshāh) (ركن الدين حسن بن محمد خورشاه) (1230-1257) was the son of ‘Alā’ ad-Dīn Muḥammad III and the 27th Isma'ili Imam. He was also the fifth and final Nizari Isma'ili Imam who ruled at Alamut. The Imam was the eldest son of Imam ʿAla al-Din Muhammad and succeeded his murdered father to the Imamate in 1255. Imam Rukn al-Din engaged in a long series of negotiations with the invading Mongols, and under whose leadership Alamut Castle was surrendered to the Mongol Empire marking the end of the Nizari state in Persia

Property Value
dbo:abstract
  • ولد الاِمام ركن الدين خورشاه بن الاِمام علاء الدين محمد سنة 629 هـ في قلعة آلموت ، وأصبح إماماً بعد وفاة أبيه سنة 653 هـ ، وأرسل هولاكو التتري جيشاً بقيادة بوكيان التتري لاَطراف كوهستان لمحاربة الاَمير ناصر الدين أمير تلك المقاطعة الذي كان يقيم في قلعة (سرخوست). وأرسل جيشاً آخر لحصار بقية القلاع الاِسماعيليّة ، ولقد استمر ذلك الحصار مدّة ستة أشهر ، نفدت بعدها موَونة الاِسماعيليين ، ففتحوا أبواب قلاعهم واشتبكوا مع التتر في معارك قويّة طاحنة ، قتل فيها اثنا عشر ألف إسماعيلي وثلاثون ألف تتري ، واحتلت الجيوش الغازية جميع القلاع الاِسماعيليّة ودمّرتها عن بكره أبيها فجعلتها قاعاً صفصفاً ، وأُلقي القبض على الاِمام ركن الدين خورشاه مع ولده الاَصغر مظفر الدين ، وابن أخيه سيف الدين ، وبعض دعاته ، وأخذوهم إلى الخليفة في بغداد. وفي طريق العودة بينما كانت الجيوش التترية تعبر نهر (جيحون) توفي الاِمام ركن الدين خورشاه وكانت وفاته سنة 654 هـ ، ودفن على ضفة ذلك النهر اليمني. أمّا بقية الاَسرى فسلّموا لهولاكو الذي أمر بإعدامهم جميعاً ، والتمثيل بجثثهم ، ولم تستمر إمامة ركن الدين سوى عاماً واحداً ، قضاه في الحروب والحصار ، وبانتهاء عهده ودّعت الاَئمة الاِسماعيلية بلاد آلموت لتستقر في آذربيجان بعد أن دام حكمهم فيها ما يقارب 214 عام. (ar)
  • Rukn-ad-Din Khurxah o Rukn-ud-Din Khwarxah (Rudbar, 1230-muntanyes Khangai, 1257) fou un imam ismaïlita nizarita, el darrer sobirà de l'estat ismaïlita d'Alamut (1255-1256). Fou fill i successor de Muhammad III d'Alamut (1221–1255) i el seu nom era al-Hàssan, tot i que fou conegut com a Khurxah. Va pujar al tron quan el seu pare fou assassinat l'1 de desembre de 1255, després que els mongols ja haguessin aniquilat els nizaritres de Kumis i Kuhistan i fins i tot haguessin pres alguns castells de la rodalia d'Alamut. Aleshores Hulagu va emprendre una campanya final contra Alamut. Rukn-ad-Din va intentar negociar quan Hulagu va arribar a Pèrsia, l'abril del 1256, i va enviar el seu visir Xams-ad-Din Gilaki i alguns germans; Hulagu va exigir la submissió i el desmantellament de les fortaleses. Després d'un temps negociant, Hulagu va fer assaltar les fortaleses de Rudbar, començant per , on en aquell moment es trobava Rukn-ad-Din. El setge es va iniciar el 8 de novembre de 1256 i, després d'uns dies de combats, Rukn-ad-Din es va haver de rendir el 19 de novembre de 1256. Fou ben tractat pels mongols i va donar l'orde de rendició general als comandants ismaïlites de les fortaleses; fins a 40 castells es van rendir. Alamut va resistir fins al desembre de 1256, Lanbasar va resistir prop d'un any, fins al 1257, i va resistir fins al 1270. Alamut fou destruïda pels mongols. Rukn-ad-Din va demanar permís per visitar el kagan Mongke a Karakorum, a Mongòlia, i se'l va autoritzar. Va marxar el 9 de març de 1257, però Mongke va refusar rebre'l i va ordenar una matança general d'ismaïlites. No se sap el dia exacte en què Rukn-ad-Din fou mort, però era a la primavera del 1257, quan suposadament tornaven cap a Pèrsia, foren massacrats per l'escorta mongola quan passaven per les muntanyes Khangai. (ca)
  • Rukn ad-Din Churschah (arabisch-persisch رکن الدین خورشاه, DMG Rukn ad-Dīn Ḫūršāh; * 1230; † 1257) war der 27. Imam der Schia der Nizari-Ismailiten und der achte und letzte Herrscher von Alamut. Von seinem wahnsinnigen Vater Ala ad-Din Muhammad wurde Churschah oft öffentlich misshandelt. Als der Vater am 1. Dezember 1255 ermordet wurde, lag er selbst krank darnieder, doch soll Gerüchten zufolge der Mörder in seinem Einvernehmen gehandelt haben. Churschah distanzierte sich öffentlich von der Tat, indem er den Mörder und einige Mitglieder aus dessen Familie hinrichten ließ; dennoch wurde er von zeitgenössischen Chronisten der Mitwisserschaft bezichtigt. Nach der Übernahme der Herrschaft auf Alamut ließ er mehrere Aufforderungen seitens der Mongolen zum persönlichen Erscheinen vor Möngke Khan unbeachtet, um dem geforderten Kotau zu entgehen. Stattdessen entsandte er seinen Sohn Schams in das Jurtenlager des Hülegü, dem zum Herrscher von Persien ernannten Bruder des Großkhans, doch wurde dies nicht als Geste der Unterwerfung aufgefasst. Nachdem Churschah ein letztes Ultimatum verstreichen ließ, marschierte Hülegü mit seiner gewaltigen Streitmacht zu Novemberbeginn 1256 in den nordpersischen Raum vor. Erst nachdem Churschah seine hoffnungslose Unterlegenheit erkannt hatte, begab er sich persönlich mit vielen Familienmitgliedern zu Hülegü, um sich ihm zu unterwerfen. Dies geschah am letzten Tag des Monats Schauwāl 654 AH (19. November 1256), nach dem islamischen Kalender auf den Tag genau ein Jahr nach der Ermordung seines Vaters. Auf Befehl des Hülegü war Churschah nun gezwungen, mit seiner Garnison Alamut aufzugeben, worauf die Mongolen im Dezember 1256 die Burg schleiften und ihre umfassende Bibliothek verbrannten. Damit endete die Herrschaft der Ismailiten in Nordpersien nach fast einhundertsiebzig Jahren. Lediglich in der Burg Gerdkuh (bei Damghan) konnte die Gemeinschaft noch bis 1270 der mongolischen Macht Widerstand leisten. Churschah selbst verblieb zunächst im Gefolge des Hülegü, bis er schließlich mit mehreren Familienmitgliedern am 9. März 1257 von Hamadan aus zum Jurtenlager des Großkhans in die Mongolei eskortiert wurde. Der Jassa gemäß wurden er und mit ihm seine Angehörigen hier von Hinterbliebenen der Opfer der Assassinen als Vergeltung für die Taten seiner Vorväter hingerichtet. Wenigstens ein Sohn von Churschah, Schams († 1310), konnte diesem Massaker entgehen und die Linie der Imame als deren achtundzwanzigerster in Aserbaidschan fortführen. (de)
  • Rukn ad-Dîn Khurshâh fut le dernier imam des Nizârites, dite Secte des Assassins, et régna de 1255 à 1257. (fr)
  • Rukn al-Dīn al-Hasan ibn Muhammad Khurshāh (or Khwarshāh) (ركن الدين حسن بن محمد خورشاه) (1230-1257) was the son of ‘Alā’ ad-Dīn Muḥammad III and the 27th Isma'ili Imam. He was also the fifth and final Nizari Isma'ili Imam who ruled at Alamut. The Imam was the eldest son of Imam ʿAla al-Din Muhammad and succeeded his murdered father to the Imamate in 1255. Imam Rukn al-Din engaged in a long series of negotiations with the invading Mongols, and under whose leadership Alamut Castle was surrendered to the Mongol Empire marking the end of the Nizari state in Persia (en)
  • Рукн ад-Ди́н аль-Хаса́н ибн Муха́ммад Хурша́х (1230 — 1257) — сын Ала ад-Дина Мухаммада III и 27-й исмаилитский имам. Правил ровно один год в качестве восьмого и последнего правителя Аламута в неспокойный период, совпавший с монгольским вторжением в Персию. Имам Рукн ад-Дин провёл долгую серию переговоров с вторгшимися монголами, и под руководством которого замок Аламут был сдан Монгольской империи, что ознаменовало конец Низаритского государства в Персии. (ru)
dbo:birthYear
  • 0627-01-01 (xsd:gYear)
dbo:deathYear
  • 0654-01-01 (xsd:gYear)
dbo:predecessor
dbo:successor
dbo:wikiPageExternalLink
dbo:wikiPageID
  • 37234621 (xsd:integer)
dbo:wikiPageLength
  • 8664 (xsd:nonNegativeInteger)
dbo:wikiPageRevisionID
  • 1124937325 (xsd:integer)
dbo:wikiPageWikiLink
dbp:birthDate
  • 627 (xsd:integer)
dbp:deathDate
  • 654 (xsd:integer)
dbp:name
  • Rukn al-Dīn al-Hasan ibn Muhammad Khurshāh (en)
dbp:nativeName
  • ركن الدين حسن بن محمد خورشاه (en)
dbp:predecessor
dbp:successor
dbp:term
  • 1255 (xsd:integer)
dbp:title
  • 8 (xsd:integer)
  • 27 (xsd:integer)
  • and commander of Alamut Castle (en)
dbp:wikiPageUsesTemplate
dbp:years
  • 1255 (xsd:integer)
dcterms:subject
gold:hypernym
rdf:type
rdfs:comment
  • Rukn ad-Dîn Khurshâh fut le dernier imam des Nizârites, dite Secte des Assassins, et régna de 1255 à 1257. (fr)
  • Rukn al-Dīn al-Hasan ibn Muhammad Khurshāh (or Khwarshāh) (ركن الدين حسن بن محمد خورشاه) (1230-1257) was the son of ‘Alā’ ad-Dīn Muḥammad III and the 27th Isma'ili Imam. He was also the fifth and final Nizari Isma'ili Imam who ruled at Alamut. The Imam was the eldest son of Imam ʿAla al-Din Muhammad and succeeded his murdered father to the Imamate in 1255. Imam Rukn al-Din engaged in a long series of negotiations with the invading Mongols, and under whose leadership Alamut Castle was surrendered to the Mongol Empire marking the end of the Nizari state in Persia (en)
  • Рукн ад-Ди́н аль-Хаса́н ибн Муха́ммад Хурша́х (1230 — 1257) — сын Ала ад-Дина Мухаммада III и 27-й исмаилитский имам. Правил ровно один год в качестве восьмого и последнего правителя Аламута в неспокойный период, совпавший с монгольским вторжением в Персию. Имам Рукн ад-Дин провёл долгую серию переговоров с вторгшимися монголами, и под руководством которого замок Аламут был сдан Монгольской империи, что ознаменовало конец Низаритского государства в Персии. (ru)
  • ولد الاِمام ركن الدين خورشاه بن الاِمام علاء الدين محمد سنة 629 هـ في قلعة آلموت ، وأصبح إماماً بعد وفاة أبيه سنة 653 هـ ، وأرسل هولاكو التتري جيشاً بقيادة بوكيان التتري لاَطراف كوهستان لمحاربة الاَمير ناصر الدين أمير تلك المقاطعة الذي كان يقيم في قلعة (سرخوست). وفي طريق العودة بينما كانت الجيوش التترية تعبر نهر (جيحون) توفي الاِمام ركن الدين خورشاه وكانت وفاته سنة 654 هـ ، ودفن على ضفة ذلك النهر اليمني. (ar)
  • Rukn-ad-Din Khurxah o Rukn-ud-Din Khwarxah (Rudbar, 1230-muntanyes Khangai, 1257) fou un imam ismaïlita nizarita, el darrer sobirà de l'estat ismaïlita d'Alamut (1255-1256). Fou fill i successor de Muhammad III d'Alamut (1221–1255) i el seu nom era al-Hàssan, tot i que fou conegut com a Khurxah. (ca)
  • Rukn ad-Din Churschah (arabisch-persisch رکن الدین خورشاه, DMG Rukn ad-Dīn Ḫūršāh; * 1230; † 1257) war der 27. Imam der Schia der Nizari-Ismailiten und der achte und letzte Herrscher von Alamut. Von seinem wahnsinnigen Vater Ala ad-Din Muhammad wurde Churschah oft öffentlich misshandelt. Als der Vater am 1. Dezember 1255 ermordet wurde, lag er selbst krank darnieder, doch soll Gerüchten zufolge der Mörder in seinem Einvernehmen gehandelt haben. Churschah distanzierte sich öffentlich von der Tat, indem er den Mörder und einige Mitglieder aus dessen Familie hinrichten ließ; dennoch wurde er von zeitgenössischen Chronisten der Mitwisserschaft bezichtigt. (de)
rdfs:label
  • ركن الدين خورشاه (ar)
  • Rukn-ad-Din Khurxah (ca)
  • Rukn ad-Din Churschah (de)
  • Rukn ad-Dîn Khurshâh (fr)
  • Rukn al-Din Khurshah (en)
  • Рукн ад-Дин Хуршах (ru)
  • Рукн ад-Дін Хуршан (uk)
rdfs:seeAlso
owl:sameAs
prov:wasDerivedFrom
foaf:isPrimaryTopicOf
foaf:name
  • Rukn al-Dīn al-Hasan ibn Muhammad Khurshāh (en)
is dbo:commander of
is dbo:successor of
is dbo:wikiPageDisambiguates of
is dbo:wikiPageRedirects of
is dbo:wikiPageWikiLink of
is dbp:before of
is dbp:successor of
is foaf:primaryTopic of
Powered by OpenLink Virtuoso    This material is Open Knowledge     W3C Semantic Web Technology     This material is Open Knowledge    Valid XHTML + RDFa
This content was extracted from Wikipedia and is licensed under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 Unported License