| dbo:abstract
|
- La repressió és el trasllat involuntari de desitjos o records a l'inconscient per tal que no afectin a l'acceptació social o a l'autoconcepte de l'individu, especialment des del punt de vista moral. La repressió comença des de la socialització més primerenca, ja que l'infant aprèn que certes conductes no són acceptables i les reprimeix per evitar un càstig o aconseguir un premi dels adults. Allò reprimit pot aflorar a la superfície amb els somnis i fantasies o degenerar en una malaltia mental, com va ressaltar Freud. (ca)
- الكبت عملية غير شعورية، تستبعد الأنا، بموجبها، الحفزات الغريزية، والأفكار، والصراعات، والذكريات المؤلمة، والمثيرة للقلق، والرغبات المستكرهة، من مستوى الوعي، إلى مستوى اللا وعي. لأن هذه الأشياء، إذا بقيت في شعور الفرد، مثلت له تهديداً لذاته، وأشعرته بالذنب، والألم، والتوتر؛ لأنها غير مقبولة اجتماعياً. ولهذا تقوم الأنا بنقلها، من الشعور، إلى غير الشعور، وتمنعها من التعبير عن نفسها، بشكل مباشر وصريح، وذلك حماية للنفس مما يؤلمها ويحقرها، وخفضاً للتوتر والقلق، الذي تعانيه. يختلف الكبت عن القمع، فالكبت عملية غير شعورية غير إرادية، بينما القمع عملية واعية إرادية، من خلالها يضبط الفرد نفسه، وينهاها عن الهوى، أو يمنع بعض مشاعره وانفعالاته غير المقبولة. كما يختلف الكبت عن النسيان، فالمادة، التي ينساها الفرد، من خلال الكبت، ينكر وجودها أصلاً، ولهذا تندثر، ولا يمكنه استحضارها واستعادتها، إلا بمساعدة اختصاصي تحليل نفسي أو تنويم مغناطيسي. ويعجب الفرد ـ في الغالب ـ عندما تعود في وعيه ويكتشف وجودها. أما في النسيان المعتاد، فإن نسيان المادة يرجع ـ في الغالب ـ إلى عامل الزمن (طول المدة) أو لأنها غير مهمة، أو غير جذابة للفرد، لكن يسهل استعادتها، من خلال الإرادة والتركيز، أو بإعادة تعلمها. يقول "" في كتابه " انتصارات مذهلة في علم النفس الحديث ": الكبت هو ظاهرة تحت شعورية تعمل على الدافع ذاته الذي يكبت قبل الوصول للشعور.... إنه أشبه بالفقاعة التي تظهر على سطح الماء (الشعور) وهذه الدلالة قد تكون بمنتهى التنوع فهي تتدرج من بعض المنامات حتى تصل إلى الأفكار الثابتة المخيفة." (ar)
- Verdrängung bezeichnet in der psychoanalytischen Theorie einen Abwehrmechanismus, der innerseelische oder zwischenmenschliche Konflikte reguliert, indem tabuierte oder bedrohliche Sachverhalte oder Vorstellungen von der bewussten Wahrnehmung ferngehalten werden. Verdrängung wird in der Psychoanalyse als ein gewöhnlicher, bei vielen Menschen auftretender Vorgang aufgefasst. Andere psychologische Schulen benutzen den Begriff mit abweichenden Definitionen und Erklärungen. In einigen Schulen spielt er keine Rolle. Das Konzept der Verdrängung geht auf Sigmund Freud zurück und gilt als zentraler Bestandteil der psychoanalytischen Theorie. (de)
- Η απώθηση αποτελεί την πιο βασική άμυνα υψηλότερης τάξης που επιτρέπει στο άτομο να παραπέμψει (απωθήσει) στο ασυνείδητο που του προκαλούν αναστάτωση και απειλούν την ακεραιότητά του. Αποτελεί όχι απλά ένα μηχανισμό άμυνας αλλά τον στόχο όλων των μηχανισμών. Tην έννοια της απώθησης προσδιόρισε ο Σίγκμουντ Φρόυντ, ένας αυστριακός ψυχίατρος, νευρολόγος και φυσιολόγος. (el)
- En psikologio subpremado ankaŭ nomata repuŝado estas la klopodo redirekti proprajn dezirojn kaj tendencojn al plezuraj instinktoj ekskludante ilin el la konscio kaj tenante ilin aŭ kaŝante ilin en la nekonscio. Laŭ la teorio de psikoanalizo, subpremado ludas gravan rolon en multaj mensomalsanoj, kaj eĉ en la psiko de la averaĝa persono. Subpremado estas ŝlosila koncepto de psikoanalizo, kie ĝi estas komprenata kiel defendomekanismo kiu "sekurigas, ke tio kio estas neakceptebla por la konscia menso, kaj kio, se oni memorigas ĝin, vekas anksion, ne povu eniri en ĝi." Estis debato ĉu (aŭ kiom ofte) la subpremado de la memoro reale okazas kaj ĉeftendenca psikologio asertas, ke la vera memorsubpremado okazas nur tre rare. Usonaj psikologoj ekklopodis studi subpremadon en eksperimenta laboratorio ĉirkaŭ 1930. Tamen, psikoanalizistoj estis dekomence neinteresataj en klopodoj studi subpremadon en laboratoria medio, kaj poste eĉ malakceptis ilin. Plej psikoanalizistoj konkludis, ke tiaj klopodoj misreprezentis la psikoanalizan koncepton de subpremado. (eo)
- La represión es un concepto central del psicoanálisis que designa el mecanismo o proceso psíquico del cual se sirve un sujeto para rechazar representaciones, ideas, pensamientos, recuerdos o deseos y mantenerlos en el inconsciente. De acuerdo con la teoría de Sigmund Freud, los contenidos rechazados, lejos de ser destruidos u olvidados definitivamente por la represión, al hallarse ligados a la pulsión mantienen su efectividad psíquica desde el inconsciente. Lo reprimido constituye para Freud el componente central del inconsciente. Como decía Freud: "Lo reprimido se sintomatiza". El concepto de represión, no fue definido originalmente por Freud (en el siglo XIX ya había sido utilizado por Johann Friedrich Herbart así como también por Theodor Meynert). No obstante, es Freud quien logra describirlo como mecanismo esencial de la escisión originaria entre los sistemas consciente e inconsciente en el aparato psíquico. El concepto ha sido adoptado por distintas escuelas y orientaciones del psicoanálisis con diversos matices, así como también por otras teorías psicológicas, las que utilizan el término con una definición a veces muy diversa. Para Freud la represión opera porque la satisfacción directa de la moción pulsional, que en realidad está destinada a causar placer, podría causar displacer por entrar en disonancia con las exigencias provenientes de otras estructuras psíquicas o que llegan directamente desde el medio exterior. En un sentido estricto, se trata del mecanismo típico de la neurosis histérica, pero en sentido lato es un proceso que ocurre en todos los seres humanos dado que constituye originariamente el proceso clave y fundacional del inconsciente. (es)
- Le refoulement (traduit de l'allemand : die Verdrängung) est en psychanalyse un mécanisme de défense qui consiste pour un individu à repousser dans l'inconscient les représentations liées à ses pulsions. (fr)
- Repression is a key concept of psychoanalysis, where it is understood as a defense mechanism that "ensures that what is unacceptable to the conscious mind, and would if recalled arouse anxiety, is prevented from entering into it." According to psychoanalytic theory, repression plays a major role in many mental illnesses, and in the psyche of the average person. There has been debate as to whether (or how often) memory repression really occurs and mainstream psychology holds that true memory repression occurs infrequently. American psychologists began to attempt to study repression in the experimental laboratory around 1930. However, psychoanalysts were at first uninterested in attempts to study repression in laboratory settings, and later came to reject them. Most psychoanalysts concluded that such attempts misrepresented the psychoanalytic concept of repression. (en)
- Represi psikologis atau represi psikis atau represi adalah usaha psikologis seseorang yang bertujuan untuk meredam keinginan, hasrat, atau instingnya sendiri. Keinginan, harapan, fantasi, atau perasaan dapat direpresentasikan dalam pikiran sebagai pemikiran, bayangan, dan ingatan. Represi terjadi ketika dorongan dari luar, yang berlawanan dengan keinginan seseorang, mulai mengancam seolah-olah akan terjadi penderitaan bila keinginan itu tercapai, yang dengan demikian membuat seseorang terlibat konflik dengan dirinya sendiri; Respon represi pada ancaman itu dalah dengan mencoba menghilangkan keinginan itu dari kesadaran diri dan menahannya atau menundukkannya dalam alam bawah sadar. Represi berperan dalam banyak penyakit mental, dan dalam psikis kebanyakan orang. Represi adalah proses yang bekerja dengan tidak disadari oleh orang yang mengalaminya. (in)
- Verdringing (Duits: Verdrängung) is in de psychoanalyse een afweermechanisme van het bewuste Ich dat herinneringen naar het onderbewuste verdrukt. Het begrip gaat terug op Sigmund Freud en vond ook ingang in de bredere psychologie. Het hervinden van verdrongen herinneringen door therapie was populair doorheen de 20e eeuw maar werd uiteindelijk weerlegd en afgewezen door de meeste geheugenspecialisten. Het concept 'verdringing' zelf raakte in de 21e eeuw wetenschappelijk in diskrediet, maar leeft bij sommige therapeuten nog verder onder de nieuwe naam traumatische dissociatie of dissociatieve amnesie. (nl)
- 억압(抑壓, 영어: Repression, 독일어: Verdrängung)은 자아를 위협하는 소망이나 충동을 의식으로부터 무의식에 두는 것(그 목적을 달성 가능한 상황이 될 때까지 일시적으로만 잊는 것)이며, 따라서 의식되지 않은 채 그것들을 보관 유지한 상태이다. 정신분석에서는 상정되는 자아의 방어기제 가운데, 가장 기본적인 것이라고 생각한다. 분석심리학에서는 억눌린 소망과 행동을 그림자라는 원형에 포함시킨다. 억제(抑制, 영어: Suppression, 독일어: Unterdrückung)는 억압과 달리 당사자 스스로 행위를 안 하겠다고 결심하여 목적의 달성을 참는 것이다. 하지만, 본인의 욕구나 소망이 공감을 얻지 못한 채, 억제되면 억제될수록 사람이 폭주하게 된다는 것이 그 견해로서 있다. (ko)
- La rimozione, nella psicoanalisi, è un meccanismo psichico che allontana dalla coscienza desideri, pensieri o residui di memoria considerati inaccettabili e intollerabili dall'Io, e la cui presenza provocherebbe vergogna. Insieme ai concetti di proiezione (vedi anche transfert) e inconscio, la rimozione è uno dei cardini del pensiero e della prassi psicoanalitica. L'inconscio stesso per la psicoanalisi si costituisce in massima parte come conseguenza della rimozione. (it)
- 抑圧（よくあつ、英: repression 独: Verdrängung）とは、自我を脅かす願望や衝動を意識から締め出して意識下に押し留めることであり、またそれが意識されないままそれらを保持している状態とされる。精神分析において想定される自我の防衛機制のうち、最も基本的なものと考えられている。 (ja)
- Вытесне́ние (подавле́ние, репре́ссия) — один из механизмов психологической защиты в психодинамическом направлении психологии. Заключается в активном, мотивированном устранении чего-либо из сознания. Обычно проявляется в виде немотивированного забывания или игнорирования. Как защитный механизм, вытеснение направлено на минимизацию отрицательных переживаний за счёт удаления из сознания того, что эти переживания вызывает. Удалённые из сознания, эти элементы, однако, не пропадают из памяти (человек легко вспоминает их под гипнозом, который, впрочем, не переносит их из бессознательного в сознание) и не перестают влиять на поведение человека и его сны. Первым вытеснение описал Зигмунд Фрейд, считавший его основным механизмом формирования бессознательного. По его словам, «…судьба импульса влечения может быть определена так, что он наталкивается на сопротивление, которое хочет сделать его недейственным. Тогда при определённых условиях он приходит в состояние вытеснения». Однако на начальном этапе Фрейд выделял только этот защитный механизм и относил к нему всё, что человек целенаправленно переносит из сознания в бессознательное. На бытовом уровне вытеснение может быть легко обнаружено. Например, мы говорим: «я смотрю телевизор, чтобы забыться, чтобы не думать о плохом», «я пошла на концерт, чтобы отвлечься», «для того чтобы отвлечься, мне нужно сменить обстановку» и пр. Также в последнее время в обиход вошло выражение «оговорка по Фрейду», обозначающее оговорку, сделанную в результате влияния неосознаваемых, удалённых из сознания мотивов. (ru)
- Bortträngning är enligt den psykoanalytiska traditionen en psykologisk försvarsmekanism och innebär att psykiska trauman och ångestframkallande tankar, önskningar och erfarenheter trängs undan från det medvetna till det omedvetna. I det omedvetna, menar teorins förespråkare, ligger det bortträngda minnet och påverkar motiv och handlingsmönster. Teorin om förekomsten av bortträngda minnen är starkt ifrågasatt; det har framförts att problemet med traumatiska minnen för de flesta människor är att de snarare är påträngande och svåra att glömma. Ett fall som har framhållits som ett definitivt bevis för förekomsten av bortträngda minnen, anmält av David Corwin, har kritiseras av Elizabeth Loftus och Melvin Guyer för att det har tagits ur sitt sammanhang och felaktigt framlägger de sexuella övergreppen som otvivelaktiga och sanna när det i verkligheten saknas definitiva bevis. I svensk kontext är teorierna om bortträngda minnen främst förknippade med Margit Norell och hennes efterföljare. Psykologerna Elizabeth Loftus och Katherine Ketcham är författare till ett verk om felaktigheten av bortträngda minnen, The Myth of Repressed Memory. Att bortträngda minnen skulle kunna återfås har även tillbakavisats av Germund Hesslow, professor vid Lunds universitet, som istället menar att påstådda återuppväckta minnen är ett resultat av att personen har suggererats av terapin och efter det ha inbillats till att tro att det terapeuten har talat om är verklighet. (sv)
- Recalque ou repressão é um dos conceitos fundamentais da psicanálise, tendo sido desenvolvido por Sigmund Freud. Denota um mecanismo mental de defesa contra ideias que sejam incompatíveis com o eu. Freud dividiu a repressão psicológica em dois tipos: a repressão primária, na qual o inconsciente é constituído; e a repressão secundária, que envolve a rejeição de representações inconscientes. A repressão é o processo psíquico através do qual o sujeito rejeita determinadas representações, ideias, pensamentos, lembranças ou desejos, submergindo-os na negação inconsciente, no esquecimento, bloqueando, assim, os conflitos geradores de angústia. Segundo Sigmund Freud, os conteúdos refutados, longe de serem destruídos ou esquecidos definitivamente através da repressão psíquica, ao se ligarem à pulsão, mantêm sua efetividade psíquica no inconsciente. O reprimido (ou recalcado) constitui, para Freud, o componente central do inconsciente. "O recalcado se sintomatiza", diz o fundador da psicanálise. Ou seja: pela repressão, os processos inconscientes só se tornam conscientes através de seus derivados - os sonhos ou os sintomas neuróticos. O conceito de repressão psicológica não foi originalmente definido por Freud. No século XIX, já havia sido utilizado por Johann Friedrich Herbart e por Theodor Meynert. Mas foi Sigmund Freud quem conseguiu descrevê-lo como um mecanismo essencial da cisão originária entre o consciente e o inconsciente no aparato psíquico. Para Freud, a repressão opera porque a satisfação direta da moção pulsional, que se destina a causar prazer, poderia causar desprazer ao entrar em dissonância com as exigências provenientes de outras estruturas psíquicas ou exigências do meio exterior. Em sentido estrito, trata-se do mecanismo típico da neurose histérica, mas, em sentido amplo, é um processo que ocorre em todos os seres humanos, dado que constitui originariamente o inconsciente. O conceito foi adotado por distintas escolas e orientações dentro da psicanálise mas também por outras teorias psicológicas, resultando em definições às vezes muito diferentes entre si. Lacan, por exemplo, nos anos 1950, reinterpretou a teoria da repressão e do deslocamento de Freud usando as categorias linguísticas de metáfora e metonímia. Na medida em que a metáfora envolve a substituição de um termo por um outro que "desliza por baixo do balcão", ela seria, segundo Lacan, o correlato linguístico do mecanismo de repressão ou recalque. (pt)
- Витіснення — одне з ключових понять в психоаналітичній теорії, процес відсторонення від свідомості і утримання поза його психічних змістів, один з механізмів захисту людини від конфліктів, що розігруються в глибинах його психіки. Термін був запропонований Зиґмундом Фройдом і за межами психоаналізу не має спеціального психологічного значення. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- La repressió és el trasllat involuntari de desitjos o records a l'inconscient per tal que no afectin a l'acceptació social o a l'autoconcepte de l'individu, especialment des del punt de vista moral. La repressió comença des de la socialització més primerenca, ja que l'infant aprèn que certes conductes no són acceptables i les reprimeix per evitar un càstig o aconseguir un premi dels adults. Allò reprimit pot aflorar a la superfície amb els somnis i fantasies o degenerar en una malaltia mental, com va ressaltar Freud. (ca)
- Η απώθηση αποτελεί την πιο βασική άμυνα υψηλότερης τάξης που επιτρέπει στο άτομο να παραπέμψει (απωθήσει) στο ασυνείδητο που του προκαλούν αναστάτωση και απειλούν την ακεραιότητά του. Αποτελεί όχι απλά ένα μηχανισμό άμυνας αλλά τον στόχο όλων των μηχανισμών. Tην έννοια της απώθησης προσδιόρισε ο Σίγκμουντ Φρόυντ, ένας αυστριακός ψυχίατρος, νευρολόγος και φυσιολόγος. (el)
- Le refoulement (traduit de l'allemand : die Verdrängung) est en psychanalyse un mécanisme de défense qui consiste pour un individu à repousser dans l'inconscient les représentations liées à ses pulsions. (fr)
- Verdringing (Duits: Verdrängung) is in de psychoanalyse een afweermechanisme van het bewuste Ich dat herinneringen naar het onderbewuste verdrukt. Het begrip gaat terug op Sigmund Freud en vond ook ingang in de bredere psychologie. Het hervinden van verdrongen herinneringen door therapie was populair doorheen de 20e eeuw maar werd uiteindelijk weerlegd en afgewezen door de meeste geheugenspecialisten. Het concept 'verdringing' zelf raakte in de 21e eeuw wetenschappelijk in diskrediet, maar leeft bij sommige therapeuten nog verder onder de nieuwe naam traumatische dissociatie of dissociatieve amnesie. (nl)
- 억압(抑壓, 영어: Repression, 독일어: Verdrängung)은 자아를 위협하는 소망이나 충동을 의식으로부터 무의식에 두는 것(그 목적을 달성 가능한 상황이 될 때까지 일시적으로만 잊는 것)이며, 따라서 의식되지 않은 채 그것들을 보관 유지한 상태이다. 정신분석에서는 상정되는 자아의 방어기제 가운데, 가장 기본적인 것이라고 생각한다. 분석심리학에서는 억눌린 소망과 행동을 그림자라는 원형에 포함시킨다. 억제(抑制, 영어: Suppression, 독일어: Unterdrückung)는 억압과 달리 당사자 스스로 행위를 안 하겠다고 결심하여 목적의 달성을 참는 것이다. 하지만, 본인의 욕구나 소망이 공감을 얻지 못한 채, 억제되면 억제될수록 사람이 폭주하게 된다는 것이 그 견해로서 있다. (ko)
- La rimozione, nella psicoanalisi, è un meccanismo psichico che allontana dalla coscienza desideri, pensieri o residui di memoria considerati inaccettabili e intollerabili dall'Io, e la cui presenza provocherebbe vergogna. Insieme ai concetti di proiezione (vedi anche transfert) e inconscio, la rimozione è uno dei cardini del pensiero e della prassi psicoanalitica. L'inconscio stesso per la psicoanalisi si costituisce in massima parte come conseguenza della rimozione. (it)
- 抑圧（よくあつ、英: repression 独: Verdrängung）とは、自我を脅かす願望や衝動を意識から締め出して意識下に押し留めることであり、またそれが意識されないままそれらを保持している状態とされる。精神分析において想定される自我の防衛機制のうち、最も基本的なものと考えられている。 (ja)
- Витіснення — одне з ключових понять в психоаналітичній теорії, процес відсторонення від свідомості і утримання поза його психічних змістів, один з механізмів захисту людини від конфліктів, що розігруються в глибинах його психіки. Термін був запропонований Зиґмундом Фройдом і за межами психоаналізу не має спеціального психологічного значення. (uk)
- الكبت عملية غير شعورية، تستبعد الأنا، بموجبها، الحفزات الغريزية، والأفكار، والصراعات، والذكريات المؤلمة، والمثيرة للقلق، والرغبات المستكرهة، من مستوى الوعي، إلى مستوى اللا وعي. لأن هذه الأشياء، إذا بقيت في شعور الفرد، مثلت له تهديداً لذاته، وأشعرته بالذنب، والألم، والتوتر؛ لأنها غير مقبولة اجتماعياً. ولهذا تقوم الأنا بنقلها، من الشعور، إلى غير الشعور، وتمنعها من التعبير عن نفسها، بشكل مباشر وصريح، وذلك حماية للنفس مما يؤلمها ويحقرها، وخفضاً للتوتر والقلق، الذي تعانيه. (ar)
- En psikologio subpremado ankaŭ nomata repuŝado estas la klopodo redirekti proprajn dezirojn kaj tendencojn al plezuraj instinktoj ekskludante ilin el la konscio kaj tenante ilin aŭ kaŝante ilin en la nekonscio. Laŭ la teorio de psikoanalizo, subpremado ludas gravan rolon en multaj mensomalsanoj, kaj eĉ en la psiko de la averaĝa persono. Subpremado estas ŝlosila koncepto de psikoanalizo, kie ĝi estas komprenata kiel defendomekanismo kiu "sekurigas, ke tio kio estas neakceptebla por la konscia menso, kaj kio, se oni memorigas ĝin, vekas anksion, ne povu eniri en ĝi." (eo)
- Verdrängung bezeichnet in der psychoanalytischen Theorie einen Abwehrmechanismus, der innerseelische oder zwischenmenschliche Konflikte reguliert, indem tabuierte oder bedrohliche Sachverhalte oder Vorstellungen von der bewussten Wahrnehmung ferngehalten werden. Verdrängung wird in der Psychoanalyse als ein gewöhnlicher, bei vielen Menschen auftretender Vorgang aufgefasst. Andere psychologische Schulen benutzen den Begriff mit abweichenden Definitionen und Erklärungen. In einigen Schulen spielt er keine Rolle. (de)
- La represión es un concepto central del psicoanálisis que designa el mecanismo o proceso psíquico del cual se sirve un sujeto para rechazar representaciones, ideas, pensamientos, recuerdos o deseos y mantenerlos en el inconsciente. De acuerdo con la teoría de Sigmund Freud, los contenidos rechazados, lejos de ser destruidos u olvidados definitivamente por la represión, al hallarse ligados a la pulsión mantienen su efectividad psíquica desde el inconsciente. Lo reprimido constituye para Freud el componente central del inconsciente. Como decía Freud: "Lo reprimido se sintomatiza". (es)
- Represi psikologis atau represi psikis atau represi adalah usaha psikologis seseorang yang bertujuan untuk meredam keinginan, hasrat, atau instingnya sendiri. Keinginan, harapan, fantasi, atau perasaan dapat direpresentasikan dalam pikiran sebagai pemikiran, bayangan, dan ingatan. Represi terjadi ketika dorongan dari luar, yang berlawanan dengan keinginan seseorang, mulai mengancam seolah-olah akan terjadi penderitaan bila keinginan itu tercapai, yang dengan demikian membuat seseorang terlibat konflik dengan dirinya sendiri; Respon represi pada ancaman itu dalah dengan mencoba menghilangkan keinginan itu dari kesadaran diri dan menahannya atau menundukkannya dalam alam bawah sadar. Represi berperan dalam banyak penyakit mental, dan dalam psikis kebanyakan orang. Represi adalah proses yang (in)
- Repression is a key concept of psychoanalysis, where it is understood as a defense mechanism that "ensures that what is unacceptable to the conscious mind, and would if recalled arouse anxiety, is prevented from entering into it." According to psychoanalytic theory, repression plays a major role in many mental illnesses, and in the psyche of the average person. (en)
- Recalque ou repressão é um dos conceitos fundamentais da psicanálise, tendo sido desenvolvido por Sigmund Freud. Denota um mecanismo mental de defesa contra ideias que sejam incompatíveis com o eu. Freud dividiu a repressão psicológica em dois tipos: a repressão primária, na qual o inconsciente é constituído; e a repressão secundária, que envolve a rejeição de representações inconscientes. A repressão é o processo psíquico através do qual o sujeito rejeita determinadas representações, ideias, pensamentos, lembranças ou desejos, submergindo-os na negação inconsciente, no esquecimento, bloqueando, assim, os conflitos geradores de angústia. (pt)
- Вытесне́ние (подавле́ние, репре́ссия) — один из механизмов психологической защиты в психодинамическом направлении психологии. Заключается в активном, мотивированном устранении чего-либо из сознания. Обычно проявляется в виде немотивированного забывания или игнорирования. (ru)
- Bortträngning är enligt den psykoanalytiska traditionen en psykologisk försvarsmekanism och innebär att psykiska trauman och ångestframkallande tankar, önskningar och erfarenheter trängs undan från det medvetna till det omedvetna. I det omedvetna, menar teorins förespråkare, ligger det bortträngda minnet och påverkar motiv och handlingsmönster. I svensk kontext är teorierna om bortträngda minnen främst förknippade med Margit Norell och hennes efterföljare. (sv)
|
