About: Jacques Lacan

An Entity of Type: animal, from Named Graph: http://dbpedia.org, within Data Space: dbpedia.org

Jacques Marie Émile Lacan (UK: /læˈkɒ̃/, US: /ləˈkɑːn/, French: [ʒak maʁi emil lakɑ̃]; 13 April 1901 – 9 September 1981) was a French psychoanalyst and psychiatrist. Described as "the most controversial psycho-analyst since Freud", Lacan gave yearly seminars in Paris from 1953 to 1981, and published papers that were later collected in the book Écrits. His work made a significant impact on continental philosophy and cultural theory in areas such as post-structuralism, critical theory, feminist theory and film theory, as well as on the practice of psychoanalysis itself.

Property Value
dbo:abstract
  • Jacques-Marie Émile Lacan (París, 1901-1981) fou un psiquiatre i psicoanalista francès. La tesi doctoral amb la qual assoleix el doctorat en psiquiatria, que defensa l'any 1932, reflecteix la influència d'intel·lectuals surrealistes de l'època. L'any 1934 entra a formar part de la Société psychanalytique de Paris (SPP) i l'any 1938 és escollit membre titular. Les seves primeres aportacions en psicoanàlisi són les teories de l'estadi del mirall, de la interpretació que en fa de la prova del mirall atribuïda a Françoise Dolto. Serà després de la Segona Guerra Mundial que el seu ensenyament en psicoanàlisi pren importància. L'aspecte polèmic d'alguns dels aspectes estudiats per Lacan -el retorn a Freud, les seves idees estructuralistes, la seva manera de tractar la cura psicoanalítica- condueixen a diverses escissions amb la Société psychanalytique de París i d'altres institucions internacionals. Combinant la recerca, l'estudi i els seminaris, Lacan ensenyà fins a la seva mort: combinant la seva docència entre l'hospital de Sainte-Anne, l'École normale supérieure i la universitat parisenca de la Sorbonne. Figura força polèmica i contestada, Lacan marcà profundament el paisatge intel·lectual francès i internacional, tant per l'escola que proclamà dins la psicoanàlisi com per les oposicions que les seves tesis provoquen. (ca)
  • Jacques-Marie Émile Lacan známější jako Jacques Lacan (13. dubna 1901, Paříž – 9. září 1981, Paříž) byl francouzský psychoanalytik. Byl klíčovou postavou postmoderní psychoanalýzy. Jeho myšlenky měly velký dopad na literární teorii, ohlas našly zejména v Evropě, málo však dosahují k anglofonním autorům, mimo jiné pro obtížnost překladu Lacanova díla. Jeho práce bývají přiřazovány ke strukturalismu, poststrukturalismu či dekonstruktivismu. K jeho klíčovým konceptům patří fáze zrcadla, imaginární/symbolické či reformulace oidipovského komplexu ("jméno otce"). (cs)
  • لاكان جاك (1901-1981). محلل نفسي فرنسي ولد في باريس وتوفي بها. اشتهر بقراءته التفسيرية لسيغموند فرويد ومساهمته في التعريف بالتحليل النفسي الفرويدي في فرنسا في الثلاثينيات من هذا القرن، وبالتغيير العميق الذي أحدثه في مفاهيم التحليل النفسي ومناهجه. درس لاكان الطب وحصل على دكتوراه الدولة عام 1932 في أطروحة بعنوان «عن الذهان البارانوئي في علاقاته بالشخصية»، أو «حالة ايمي»، وهي امرأة تبلغ من العمر ثمانية وثلاثين عاما، حاولت طعن الممثلة الشهيرة انذاك هيغيت دوفلوس، فتم القبض عليها وسجنت. وفي أطروحته (1932) نشر مقاطع مختارة من «إيمي» - اسم بطلة الرواية الاسقاطية التي كانت المريضة تكتبها. إضافة إلى الصورة الكلاسيكية للذهان البارانوئي، لاحظ لاكان ما اعتبره حاسما في هذا الخصوص وهو: تراجع حالة التوهم المرضي بشكل كبير بعد عشرين يوما من السجن. نظر لاكان إلى هذا التطور كدليل على الطبيعة الحادة لمرضها. وقام من خلال ربط فعلها الإجرامي بذاك التحسن الملحوظ باكتشاف معنى امراضيتها النفسية واقتراح فئة تشخيصية جديدة سماها: «بارانويا العقاب الذاتي»[1]. تعد هذه الدراسة بداية اكتشاف لاكان لحقل جديد من الامراضيات النفسية لم تكن جزء من الطب النفسي التقليدي السائد انذاك في فرنسا. وقد استطاع خلال الخمسين عاما التالية أن يجمع إلى ممارسته للطب النفسي قراءات واسعة ومدققة في أعمال فرويد وفي حقول الفلسفة والأدب واللغويات والرياضيات. وفي 1953 بدأ في إعطاء حلقات دراسية منتظمة في جامعة باريس أكسبته شهرة واسعة. ثم توطدت سمعته بعد نشر مقالاته في كتاب بعنوان كتابات (1966). حلقات جاك لاكان الدراسية (les Seminaires): Séminaires de Jacques Lacan قدم جاك لاكان مجموعة من الحلقات الدراسية بمعدل حلقة واحدة في السنة، بجلسات اسبوعية بداها في مستشفى سانت ان Centre hospitalier Sainte-Anne بين عامي 1953و 1980 . تم تسجيلها وجمع معظمها لاحقا في كتب نشرت في اوقات مختلفة. لايزال هناك اختلاف بين المدارس اللاكانية المختلفة على المحتوى النصي لتلك الحلقات الدراسية. إحدى أهم الإضافات التي قدمها لاكان في تحليلاته النفسية اعتماده على اللغة بوصفها مبنينة كما اللاوعي، مما أثر بدوره في الدراسات اللغوية والأدبية. كما أنه أعاد تفسير أعمال فرويد متكئا على علم اللغة البنيوي كما تطور لدىفرديناند دي سوسير وغيرهما، فقد اأعاد تفسير الكثير من مقولات فرويد حول الدافع الجنسي من زاوية اللغة وعلاقة الدال بالمدلول عند سوسير. عاشر السورياليين والفلاسفة الذين كان دائمًا مهتمًا بهم (وخاصةً منهم هيغل وهايدغر)، وكذلك كان يهتم بالشعراء (وخاصة منهم مالارميه ورونيه شار). كانت أولى مساهماته الهامة في النظرية التحليلية، في الثلاثينات من القرن العشرين، هي محاولته رصد ما أسماه «طور المرآة» (وهي تلك اللحظة التي يتماهى فيها الطفل للمرة الأولى مع صورته في المرآة) كمكوِّن للأنا بوصفها مكاناً ل«الاستعراف الخاطئ» méconnaissance. مخالفًا المدرسة الأمريكية للتحليل النفسي التي كانت سائدة في الخمسينات، والتي كانت تسعى لجعل الفرد متكيفًا مع المجتمع القائم، أعاد لاكان التذكير (عام 1953، «تقرير روما» الذي كان بعنوان دور ومجال الكلام واللغة في التحليل النفسي) بأن الشفاء لا يتم إلا عن طريق اللغة. طرد عام 1964 من الجمعية الدولية للتحليل النفسي، وأسَّس عام 1964 مدرسته الخاصة التي أسماها مدرسة باريز الفرويدية، حيث ركز جلَّ اهتمامه – وخاصة من خلال الحلقات الدراسية التي بدأ بإقامتها بدءًا من العام 1953 – على ما أسماه العودة إلى فرويد، وكذلك على إعداد المحللين، وعلى إنشاء نظام مراقبة يتبعه الممارسون ويتيح المجال لتجاوز صرامة التسلسلات الهرمية التقليدية. عام 1966، جمعت كتاباته (كتابات Ecrit) التي قدَّم فيها، مستلهمًا من المفاهيم البنيوية للسانيات («حيث يتخذ اللاوعي شكل اللغة») وكذلك من الرياضيات، مفهومًا جديدًا للنظريات الفرويدية أعطى فيه المكانة الأولى للبعد الرمزي، معتبرًا أن «المستحيل» هو الواقع. وهذا ما بيَّنه من خلال «الغرض (المسمى) بألف الصغيرة objet petit a» التي جعل منها الغرض القادح للرغبة.لاقت هذه الـكتابات، رغم صعوبتها، رواجًا كبيرًا في الأوساط الثقافية، ما جعل من لاكان شخصيةً عامةً يمتدحها البعض ويكرهها البعض الآخر. كما أصبحت حلقاته الدراسية، التي انتقد فيها لممارسته جلسات علاجية متفاوتة من حيث مدَّتها، تتابع بشكل دؤوب. لكن هذا لم يمنع من أن نظريات لاكان – وبغض النظر عن الأتباع الذين كان يجتذبهم إلى حلقات دراساته النفسية – لاقت رواجًا في مجالات الأدب والفن وعلوم اللغة. لهذا السبب، ومن أجل تجاوز ذلك الإغواء الذي أصبح يمارسه – والذي ارتبط بالنسق غير الواضح «للبنيوية» التي كان يدعو إليها –، حلَّ لاكان عام 1980 مدرسته الفرويدية مستبدلاً إياها بما أسماه القضية الفرويدية التي ترافقت مع توقف إصدار مجلة سيليست التي كان قائمًا عليها.تعرضت كتابات لاكان، وكذلك المجلدات التي تضمنت حلقاته وبينت تعاليمه وممارساته التطبيقية، لانتقادات لاذعة من قبل علماء نفس ولغويين وفلاسة كبار (كدولوز وليوتار). لكن، رغم ذلك، ليس بوسعنا أن ننكر أن لاكان، الذي برهن أن التحليل النفسي ليس قصة مغلقة، قد حاول تبيان ما يمكن أن يتضمنه من جانب تخريبي، مجبرًا بذلك الفلاسفة أنفسهم على إعادة قراءة فرويد لكن بصرامة أكبر. (ar)
  • Ο Ζακ Λακάν (γαλλ.: Jacques Marie Émile Lacan, 13 Απριλίου 1901 - 9 Σεπτεμβρίου 1981) ήταν Γάλλος ψυχαναλυτής και ψυχίατρος, που θεωρήθηκε ως «ο πιο αμφιλεγόμενος ψυχαναλυτής μετά τον Φρόυντ». Οργανώνοντας ετήσια σεμινάρια στο Παρίσι από το 1953 έως το 1981, ο Λακάν επηρέασε πολλές ηγετικές φυσιογνωμίες Γάλλων διανοούμενων στις δεκαετίες του 1960 και 1970, ιδιαίτερα όσους σχετίστηκαν με τον μεταδομισμό. Οι ιδέες του άσκησαν σημαντική επίδραση στην κριτική θεωρία, τη λογοτεχνική θεωρία, τη γαλλική φιλοσοφία του 20ού αιώνα, την κοινωνιολογία, τη φεμινιστική θεωρία, τη θεωρία κινηματογράφου και την κλινική ψυχανάλυση. (el)
  • Jacques LACAN [Ĵak Lakã], plennome Jacques-Marie Emile Lacan [Ĵak-Mari Emil Lakã] aŭ esperante Jakobo LAKANO (naskiĝis la 13-an de aprilo 1901, mortis la 9-an de septembro 1981) estis grava franca psikoanalizisto. Jacques Lacan montris influon de la superrealistoj kaj krome sekvis la tendencon de Freud. Lia doktoriga tezo de psikiatrio La psikozo paranoja en ĝia rilato al la personeco (1932), ekzempligas tiujn influojn. Lia psikoanalizisto estis Rudolph Lowenstein. Lacan estis elektita membro de la Socio Psikoanaliza de Parizo en 1934 kaj membro titola en 1938. Lia unua prelego en kongreso internacia de psikanalizo, en 1937, rilatis lian inventon de la stadio de la spegulo en psikoanalizo. Post la dua mondmilito lia instruo de psikoanalizo fariĝis grava. Multaj disigoj kun la Socio Psikanaliza de Parizo kaj la Asocio Psikanaliza Internacia devenis de la aspekto polemika de kelkaj el liaj temoj: la returniĝo al Freud, liaj ideoj strukturalistaj, lia maniero konsideri la flegadon. Daŭrinta siajn serĉadojn, Jacques Lacan instruis preskaŭ ĝis sia morto: sinsekve en la hospitalo Sankta Ana de Parizo, en la Skolo Norma Supera de Parizo, poste kaj fine en Sorbono. Granda persono kontestata, Lacan influis la francan kaj internacian psikoanalizan fakularon per sia instruo, siaj multaj kaj grandaj disĉiploj kaj la opozicioj kiujn li renkontis. (eo)
  • Jacques Marie Émile Lacan (pronunciación en francés: /ʒak lakɑ̃/;​ París, 13 de abril de 1901-ibídem, 9 de septiembre de 1981), más conocido como Jacques Lacan, fue un psiquiatra y psicoanalista francés conocido por los aportes teóricos que hizo al psicoanálisis, sobre la base de la experiencia analítica y la lectura de Sigmund Freud, combinada con elementos de la filosofía, el estructuralismo, la lingüística estructural y las matemáticas.​​ Lacan estudió medicina en la Universidad de París y se especializó en psiquiatría. Obtuvo su doctorado en 1932. En la década de 1930 se involucró con los movimientos psicoanalítico y surrealista. Hacia 1934, mientras se analizaba con Rudolph Loewenstein, se unió a la Sociedad Psicoanalítica de París (SPP), donde pasó a ser miembro titular en 1938.​ Paralelamente, participó de forma activa en la vida intelectual parisina, se relacionó con artistas surrealistas como André Breton y Salvador Dalí, y se interesó por el pensamiento de Martin Heidegger y G. W. F. Hegel,​ cuyas obras serán influyentes en la suya.​ Después de la Segunda Guerra Mundial, su enseñanza del psicoanálisis adquirió importancia. Su reivindicación de un «retorno a Freud», su oposición a otras corrientes freudianas (especialmente la Ego Psychology), así como su evolución teórica, provocaron una escisión dentro de la SPP en 1953.​ Lacan continuó sus investigaciones y dio seminarios entre 1953 y 1980, casi hasta su muerte: primero, en el , luego en la Escuela Normal Superior, y por último en la Facultad de Derecho frente al Panteón. Lacan además fundó y dirigió su propia institución psicoanalítica: la (EFP), que funcionó entre 1964 y 1980 y fue disuelta por él mismo tras una serie de disputas internas.​ Sus Escritos (1966) lo llevaron a ganar notoriedad en Francia y a ser una figura dominante en la vida cultural de ese país en la década de 1970.​ La obra de Lacan explora la importancia del inconsciente freudiano dentro de la teoría y práctica analítica, en conexión con una amplia gama de disciplinas.​ Se destaca particularmente la dimensión filosófica de su enseñanza y su distanciamiento del anclaje biológico; a diferencia de Freud, quien se había apartado voluntariamente del pensamiento filosófico, Lacan retoma la especulación filosófica y la reintroduce en el psicoanálisis.​ Su concepción del inconsciente como efecto del lenguaje,​ así como su estructuración a partir de este derivan de ello.​ Lacan además añadió su propia conceptualización basada en las investigaciones de su tiempo (como el estructuralismo, la lingüística y ciertas ramas de las matemáticas como la topología). En consecuencia, se convirtió en uno de los grandes intérpretes de Freud y dio origen a una corriente psicoanalítica propia: el «lacanismo».​ Fue una figura controvertida que dejó su huella en el paisaje intelectual francés e internacional, tanto por los discípulos que suscitó como por los rechazos que provocó.​ Se lo asocia en gran medida con los movimientos estructuralistas y postestructuralistas,​ y ha tenido influencia en la lingüística, la teoría del cine y la crítica literaria.​ (es)
  • Jacques-Marie Émile Lacan, bekannt unter dem Namen Jacques Lacan (* 13. April 1901 in Paris; † 9. September 1981 ebenda), war ein französischer Psychiater und Psychoanalytiker. Er ist für seine Beiträge zur Psychoanalyse und zu einer erneuten Lektüre der Werke Sigmund Freuds bekannt. Während seines Medizinstudiums wandte sich Lacan der Psychiatrie zu und wurde 1932 promoviert. Nach seiner Lehranalyse bei Rudolph Loewenstein trat er 1934 der Psychoanalytischen Gesellschaft von Paris (SPP) bei und wurde 1938 zum ordentlichen Mitglied gewählt. Nach dem Zweiten Weltkrieg gewann Lacans Lehre an Bedeutung. Seine theoretische Entwicklung bestand im Kern in der Rückkehr zu Freud, die eine Kritik bestimmter psychoanalytischer Strömungen wie der Ich-Psychologie einschloss. Dies führte in den 1950er und 60er Jahren zu einer Kontroverse innerhalb der Pariser Psychoanalytischen Gesellschaft, die mit dem Ausschluss Lacans aus der Internationalen Psychoanalytischen Vereinigung (IPA) gipfelte. 1953 begann Lacan sein Seminar, welches er nacheinander bis 1979 an der und später an der Sorbonne hielt. Jacques Lacan untersuchte die Freudschen Konzepte und diskutierte sie. Er begriff die Psychoanalyse als eine Praxis der Sprache und des Sprechens, wobei er sich insbesondere auf den Strukturalismus, die Linguistik und später auch auf die Topologie stützte. Jacques Lacan ist nach Freud einer der bekanntesten Psychoanalytiker. (de)
  • Jacques-Marie-Émile Lacan (Paris, 1901eko apirilaren 13a- Paris, 1981eko irailaren 9a) psikiatra frantziarra izan zen. Psikoanalisiaren inguruan lan egin zuen, Freuden planteamenduei ikuspuntu berria eskainiz eta gerorako "eskola lakaniarra" izeneko korrontea sortuz. 1932an aurkeztu zuen bere tesia, "De la Psychose paranoiaque dans les rapports avec la personnalité" izenburukoa eta bide berriak urratu zituen haurren psikosien azterketan. Ispiluaren fasea deitu zuena aztertu zuen; gorputzaren irudi osoak jokatzen duen papera eta irudi horrek gizakiaren nortasunaren osaketan duen garrantzia nabarmendu zituen bereziki: Le stade du miroir comme formateur de la fonction du "je" (1936, 1949, Ispiluaren fasea "niaren" funtzioaren antolatzaile gisa). Lacanen ustetan, hitzaren bidez sartzen da gizakia subjektuen arteko dialektikan, ez behar fisiologiko soil batek bultzatua, "bestearenganako desirak" hartaratuta baizik. Prozesu honetan, faloa (Gr. phallos, sexu arra) bihurtzen da desira horren helburu eta sinbolo nagusia Psikoanalisiaren eta hizkuntzalaritzaren arteko zubia eginez, hizkuntza egiturak ikusi zituen inkontzientean eta metafora (arbuioa, zentsura) eta metonimia (desbideratzea, leku-aldaketa) kontzeptuen bidez adierazi zituen neurosiaren sintomak. Hala, Lacanen terapia analitikoak subjektuari falta zaion diskurtso zatia bilaraztea du helburu, "diskurtso ohartunaren jarraituak etenik izan ez dezan". Lacanen estiloa oso itxia da eta psikoanalista askok kritikatu dituzte haren esanak. Lan gehienak Écrits (1966, Idazlanak) izeneko bilduman eman zituen argitara. Bere teoriak modu didaktiko batean Slavoj Zizek filosofoak garatu ditu azken urteotan. (eu)
  • Jacques Marie Émile Lacan (UK: /læˈkɒ̃/, US: /ləˈkɑːn/, French: [ʒak maʁi emil lakɑ̃]; 13 April 1901 – 9 September 1981) was a French psychoanalyst and psychiatrist. Described as "the most controversial psycho-analyst since Freud", Lacan gave yearly seminars in Paris from 1953 to 1981, and published papers that were later collected in the book Écrits. His work made a significant impact on continental philosophy and cultural theory in areas such as post-structuralism, critical theory, feminist theory and film theory, as well as on the practice of psychoanalysis itself. Lacan took up and discussed the whole range of Freudian concepts, emphasizing the philosophical dimension of Freud's thought and applying concepts derived from structuralism in linguistics and anthropology to its development in his own work, which he would further augment by employing formulae from predicate logic and topology. Taking this new direction, and introducing controversial innovations in clinical practice, led to expulsion for Lacan and his followers from the International Psychoanalytic Association. In consequence, Lacan went on to establish new psychoanalytic institutions to promote and develop his work, which he declared to be a "return to Freud", in opposition to prevalent trends in psychology and institutional psychoanalysis collusive of adaptation to social norms. (en)
  • Síocanailísí agus síciatraí Francach ab ea Jacques Lacan (13 Aibreán 1901 - 9 Meán Fómhair 1981), ar a dtugtar "an síocanailísí is conspóidí ó Freud.". Tugtar nó ar Lacan uaireanta. Thug Lacan seimineáir bliantúla i bPáras ó 1953 go 1981, áit a d'imir sé tionchar ar na smaointeoirí Francacha, ar nós Louis Althusser, Michel Foucault, agus Gilles Deleuze. (ga)
  • Jacques Lacan, né le 13 avril 1901 à Paris 3e et mort le 9 septembre 1981 à Paris 6e, est un psychiatre et psychanalyste français. Après des études de médecine, il s'oriente vers la psychiatrie et passe sa thèse de doctorat en 1932. Tout en commençant une psychanalyse qui dure six ans et demi avec Rudolph Loewenstein en se soldant par un échec et la mésentente qui s'ensuit, il intègre la Société psychanalytique de Paris (SPP) en 1934 et en est élu membre titulaire en 1938. C'est après la Seconde Guerre mondiale que son enseignement de la psychanalyse prend de l'importance. Son évolution théorique — du retour à Freud à l'opposition à certains courants psychanalytiques tels que l’ego-psychology — accompagne une scission au sein de la Société psychanalytique de Paris en 1953, début des séminaires qu'il donne jusqu'en 1979 successivement à l'hôpital Sainte-Anne, à l'École normale supérieure puis à la Sorbonne. Jacques Lacan a donné naissance à un courant psychanalytique, le lacanisme, qui s'est développé en de nombreuses associations de psychanalystes se réclamant de son enseignement. Figure contestée, Lacan aura marqué le paysage intellectuel français et international, tant par les disciples qu'il a suscités que par les rejets qu'il a provoqués. (fr)
  • Jacques Marie-Émile Lacan atau Jacques Lacan saja (baca: zhak lakang) (13 April 1901 – 9 September 1981) adalah psikoanalis Prancis terkenal yang sezaman dengan Roland Barthes, Michel Foucault, dan Derrida. Ia mengembangkan psikoanalisis Sigmund Freud berbasis semiologi. Fokus utama studinya adalah ketidaksadaran, yang sebelumnya diperkenalkan Freud. Lacan menggali kembali ketidaksadaran ini dengan bantuan dan memusatkan kajiannya pada percakapan antara analis (psikiater / psikolog) dan analisis pasien. Percakapan itu, menurutnya, merupakan seuntai rantai penanda-penanda. Penanda-penanda itu adalah mimpi, gejala neurosis, salah tindak, dan lainnya. (in)
  • Jacques Lacan (Parigi, 13 aprile 1901 – Parigi, 9 settembre 1981) è stato uno psicoanalista, psichiatra e filosofo francese. Figura importante e controversa all'interno del movimento psicanalitico, Lacan fu una delle personalità di spicco della corrente filosofico-antropologica strutturalista e post-strutturalista tra la fine degli anni cinquanta ed i primissimi anni ottanta, assieme a pensatori come Claude Lévi-Strauss, Michel Foucault, Louis Althusser, Roland Barthes, Pierre Klossowski e Gilles Deleuze. Le sue idee innovative e non sempre condivise hanno esercitato una considerevole influenza sul successivo sviluppo della clinica psicoanalitica, della linguistica, della teoria critica, della critica cinematografica e, più in generale, della filosofia europea del XX secolo. (it)
  • 자크 라캉(Jacques Lacan, 1902년 4월 30일 파리 3구 - 1981년 9월 30일 파리 6구)은 프랑스의 정신의학자, 정신분석학자이다. (ko)
  • ジャック=マリー=エミール・ラカン(Jacques-Marie-Émile Lacan、1901年4月13日 - 1981年9月9日)は、フランスの哲学者、精神科医、精神分析家。 初期には、フランスの構造主義、ポスト構造主義思想に影響力を持った精神分析家として知られていた。 中期では、フロイトの精神分析学を構造主義的に発展させたのリーダー役を荷った。 後期では、(仏:École de la Cause freudienne)を立ち上げた。 新フロイト派や自我心理学に反対した。アンナ・フロイトの理論については、フロイトの業績を正しく継承していないとして批判し「アナフロイディズム」と呼び、「フロイトに還れ」(仏:Le retour à Freud)と主張した。 (ja)
  • Jacques Lacan (Parijs, 13 april 1901 – aldaar, 9 september 1981) was een Frans psychoanalyticus die beroemd geworden is voor zijn zogenoemde 'terugkeer naar Freud' en het dictum dat het onbewuste gestructureerd is zoals een taal. Behalve door Freud werd hij vooral beïnvloed door de structuralistische taalkunde van De Saussure en Roman Jakobson en door de structurele etnologie van Lévi-Strauss. Lacan transformeerde de psychoanalyse van een theorie over en behandelmethode voor neurose tot een overkoepelende theorie waarmee ook uitspraken gedaan kunnen worden over de maatschappij. Zijn invloed is nog steeds te merken in , , genderstudies en de psychologie. Hij had met name een grote invloed op de denkers Derrida en Žižek, die er echter radicaal verschillende interpretaties van Lacans nalatenschap op na houden. Jacques Lacan was psychiater in Parijs, en niet tevreden over de theorievorming van ego-analytici en de opleiding van de psychoanalytici, vooral omdat hij van mening was dat ze Freud niet goed gelezen hadden, en hij ontketende met zijn wekelijkse séminaires een ware retour à Freud van waaruit hij dan formules en mathemen distilleerde om zo de menselijke psyche wat formalistischer en structuralistischer te benaderen. Ondanks de twijfel die bij sommigen omtrent de mentale toestand van Lacan zelf rees, heeft hij grote bijval gehad en hoort hij samen met Freud en Jung tot de belangrijkste psychoanalytici van de 20e eeuw en wordt als een van de invloedrijkste denkers van die periode beschouwd. (nl)
  • Jacques-Marie-Émile Lacan (ur. 13 kwietnia 1901 w Paryżu, zm. 9 września 1981 tamże) – psychiatra i psychoanalityk francuski, twórca i reformator francuskiej szkoły psychoanalizy. (pl)
  • Jacques-Marie Émile Lacan (Paris, 13 de abril de 1901 — Paris, 9 de setembro de 1981) foi um psicanalista francês. Depois dos estudos em Medicina, Lacan se orientou em direção à Psiquiatria e fez seu doutorado em 1932, com a tese Da Psicose Paranóica em suas Relações com a Personalidade. Depois de ser analisado por Rudolph Loewenstein, ele passou a integrar a (SPP) em 1934, e nesta é eleito membro titular em 1938. É depois da Segunda Guerra Mundial que seu ensino toma importância. Teve contato com a psicanálise através do surrealismo e a partir de 1951, opondo-se aos pós-freudianos que promoveram a Psicologia do Ego, propõe um retorno a Freud. O caráter inovador de sua abordagem, seus temas e sua concepção da cura psicanalítica conduziram a cisões com a SPP e instâncias internacionais. Para isso, utiliza-se da linguística de Saussure (e posteriormente de Jakobson e Benveniste) e da antropologia estrutural de Lévi-Strauss, tornando-se importante figura do Estruturalismo. Posteriormente encaminha-se para a Lógica e para a Topologia. Seu ensino é primordialmente oral, dando-se através de seminários e conferências. Jacques Lacan foi um dos grandes intérpretes do texto freudiano, propondo resgatar a psicanálise e dando surgimento à corrente lacaniana. Ao longo de todo seu percurso intelectual Lacan dialogou com o pensamento filosófico de autores como Immanuel Kant, Georg Wilhelm Friedrich Hegel, Martin Heidegger, Alexandre Koyré, Jean-Paul Sartre. Seu pensamento influenciou vários filósofos contemporâneos entre os quais Jacques Derrida, Slavoj Žižek, Alain Badiou. (pt)
  • Jacques-Marie Émile Lacan (uttal [ʒak maʁi emil lakɑ̃]), född 13 april 1901 i Paris, död 9 september 1981 i Paris, var en fransk psykoanalytiker och psykiater. Lacan är en av de teoretiker som förutom Sigmund Freud betytt mest för psykoanalysen. Lacans främsta bidrag består i en nydanande och radikal läsning av Freud och motståndet mot den inom psykiatrin dominerande . Under parollen retour à Freud ("åter till Freud") slog han igenom under 1950- och 1960-talet och satte psykoanalysen i samband med andra discipliner, företrädesvis antropologi, filosofi och strukturalistisk lingvistik. Hans mest kända citat, L'inconscient est structuré comme un langage ("det omedvetna är strukturerat som ett språk"), kan sägas sammanfatta hans projekt – att införliva psykoanalysen i strukturalismen. Centrala idéer som härstammar från Lacan är den om spegelstadiet (det lilla barnets förtjusning i sin egen spegelbild) som lanserades i en föreläsning år 1949 samt begreppen realt, imaginärt och symboliskt. Efter konflikter med den internationella psykoanalytiska föreningen (IPA) uteslöts Lacan och bildade år 1964 en egen skola, École freudienne, tillsammans med bland andra Michel de Certeau. Skolan upplöstes i samband med Lacans död 1981. Störst har Lacans inflytande varit i romanska länder, alltså i Sydeuropa och Latinamerika. I den anglo-amerikanskt dominerade sfären har hans teorier anammats främst inom konst-, film- och litteraturvetenskap. För en svensk publik har han introducerats av bland andra Iréne Matthis. (sv)
  • Жак Мари́ Эми́ль Лака́н (фр. Jacques-Marie-Émile Lacan; 13 апреля 1901, Париж, Франция — 9 сентября 1981, там же) — французский психоаналитик, философ (фрейдист, структуралист, постструктуралист) и психиатр. Одна из самых влиятельных фигур в истории психоанализа. (ru)
  • Жак-Марі-Еміль Лакан (13 квітня 1901, Париж — 9 вересня 1981) — французький психоаналітик та психіатр, який зробив значний внесок у теорію психоаналізу, філософію та літературознавство. З 1953 по 1981 рік читав у Парижі, здійснивши значний вплив на французьких інтелектуалів у 1960-ті та 1970-ті роки, особливо постструктуралістських мислителів. Його інтердисциплінарне вчення ґрунтується на теоріях Фрейда і включає такі поняття як несвідоме, , Его; ідентифікація; та мова як суб'єктивне сприйняття. Теорії Лакана відносять до критичної теорії, літературознавства, філософії і клінічного психоаналізу. (uk)
  • 雅各-馬里-埃米爾·拉岡(法語:Jacques-Marie-Émile Lacan,法语发音:[ʒak maʁi emil lakɑ̃],1901年4月13日-1981年9月9日),法國精神分析學大師。 (zh)
dbo:birthDate
  • 1901-04-13 (xsd:date)
dbo:birthPlace
dbo:birthYear
  • 1901-01-01 (xsd:gYear)
dbo:deathDate
  • 1981-09-09 (xsd:date)
dbo:deathPlace
dbo:deathYear
  • 1981-01-01 (xsd:gYear)
dbo:era
dbo:influenced
dbo:influencedBy
dbo:mainInterest
dbo:notableIdea
dbo:philosophicalSchool
dbo:region
dbo:thumbnail
dbo:wikiPageExternalLink
dbo:wikiPageID
  • 16153 (xsd:integer)
dbo:wikiPageLength
  • 97618 (xsd:nonNegativeInteger)
dbo:wikiPageRevisionID
  • 1124793799 (xsd:integer)
dbo:wikiPageWikiLink
dbp:birthDate
  • 1901-04-13 (xsd:date)
dbp:birthPlace
  • Paris, France (en)
dbp:deathDate
  • 1981-09-09 (xsd:date)
dbp:deathPlace
  • Paris, France (en)
dbp:education
dbp:era
  • 20 (xsd:integer)
dbp:influenced
dbp:influences
dbp:institutions
dbp:mainInterests
dbp:n
  • Fashionable Nonsense (en)
  • Jacobus2005 (en)
  • Roudinesco 1997 (en)
dbp:name
  • Jacques Lacan (en)
dbp:notableIdeas
dbp:p
  • 17 (xsd:integer)
  • 21 (xsd:integer)
  • 25 (xsd:integer)
  • 46 (xsd:integer)
  • 293 (xsd:integer)
  • 386 (xsd:integer)
  • 397 (xsd:integer)
dbp:q
  • he mixes them up arbitrarily and without the slightest regard for their meaning. His 'definition' of compactness is not just false: it is gibberish. (en)
dbp:region
dbp:schoolTradition
dbp:wikiPageUsesTemplate
dbp:wordnet_type
dcterms:subject
gold:hypernym
schema:sameAs
rdf:type
rdfs:comment
  • Jacques-Marie Émile Lacan známější jako Jacques Lacan (13. dubna 1901, Paříž – 9. září 1981, Paříž) byl francouzský psychoanalytik. Byl klíčovou postavou postmoderní psychoanalýzy. Jeho myšlenky měly velký dopad na literární teorii, ohlas našly zejména v Evropě, málo však dosahují k anglofonním autorům, mimo jiné pro obtížnost překladu Lacanova díla. Jeho práce bývají přiřazovány ke strukturalismu, poststrukturalismu či dekonstruktivismu. K jeho klíčovým konceptům patří fáze zrcadla, imaginární/symbolické či reformulace oidipovského komplexu ("jméno otce"). (cs)
  • Ο Ζακ Λακάν (γαλλ.: Jacques Marie Émile Lacan, 13 Απριλίου 1901 - 9 Σεπτεμβρίου 1981) ήταν Γάλλος ψυχαναλυτής και ψυχίατρος, που θεωρήθηκε ως «ο πιο αμφιλεγόμενος ψυχαναλυτής μετά τον Φρόυντ». Οργανώνοντας ετήσια σεμινάρια στο Παρίσι από το 1953 έως το 1981, ο Λακάν επηρέασε πολλές ηγετικές φυσιογνωμίες Γάλλων διανοούμενων στις δεκαετίες του 1960 και 1970, ιδιαίτερα όσους σχετίστηκαν με τον μεταδομισμό. Οι ιδέες του άσκησαν σημαντική επίδραση στην κριτική θεωρία, τη λογοτεχνική θεωρία, τη γαλλική φιλοσοφία του 20ού αιώνα, την κοινωνιολογία, τη φεμινιστική θεωρία, τη θεωρία κινηματογράφου και την κλινική ψυχανάλυση. (el)
  • Síocanailísí agus síciatraí Francach ab ea Jacques Lacan (13 Aibreán 1901 - 9 Meán Fómhair 1981), ar a dtugtar "an síocanailísí is conspóidí ó Freud.". Tugtar nó ar Lacan uaireanta. Thug Lacan seimineáir bliantúla i bPáras ó 1953 go 1981, áit a d'imir sé tionchar ar na smaointeoirí Francacha, ar nós Louis Althusser, Michel Foucault, agus Gilles Deleuze. (ga)
  • Jacques Marie-Émile Lacan atau Jacques Lacan saja (baca: zhak lakang) (13 April 1901 – 9 September 1981) adalah psikoanalis Prancis terkenal yang sezaman dengan Roland Barthes, Michel Foucault, dan Derrida. Ia mengembangkan psikoanalisis Sigmund Freud berbasis semiologi. Fokus utama studinya adalah ketidaksadaran, yang sebelumnya diperkenalkan Freud. Lacan menggali kembali ketidaksadaran ini dengan bantuan dan memusatkan kajiannya pada percakapan antara analis (psikiater / psikolog) dan analisis pasien. Percakapan itu, menurutnya, merupakan seuntai rantai penanda-penanda. Penanda-penanda itu adalah mimpi, gejala neurosis, salah tindak, dan lainnya. (in)
  • Jacques Lacan (Parigi, 13 aprile 1901 – Parigi, 9 settembre 1981) è stato uno psicoanalista, psichiatra e filosofo francese. Figura importante e controversa all'interno del movimento psicanalitico, Lacan fu una delle personalità di spicco della corrente filosofico-antropologica strutturalista e post-strutturalista tra la fine degli anni cinquanta ed i primissimi anni ottanta, assieme a pensatori come Claude Lévi-Strauss, Michel Foucault, Louis Althusser, Roland Barthes, Pierre Klossowski e Gilles Deleuze. Le sue idee innovative e non sempre condivise hanno esercitato una considerevole influenza sul successivo sviluppo della clinica psicoanalitica, della linguistica, della teoria critica, della critica cinematografica e, più in generale, della filosofia europea del XX secolo. (it)
  • 자크 라캉(Jacques Lacan, 1902년 4월 30일 파리 3구 - 1981년 9월 30일 파리 6구)은 프랑스의 정신의학자, 정신분석학자이다. (ko)
  • ジャック=マリー=エミール・ラカン(Jacques-Marie-Émile Lacan、1901年4月13日 - 1981年9月9日)は、フランスの哲学者、精神科医、精神分析家。 初期には、フランスの構造主義、ポスト構造主義思想に影響力を持った精神分析家として知られていた。 中期では、フロイトの精神分析学を構造主義的に発展させたのリーダー役を荷った。 後期では、(仏:École de la Cause freudienne)を立ち上げた。 新フロイト派や自我心理学に反対した。アンナ・フロイトの理論については、フロイトの業績を正しく継承していないとして批判し「アナフロイディズム」と呼び、「フロイトに還れ」(仏:Le retour à Freud)と主張した。 (ja)
  • Jacques-Marie-Émile Lacan (ur. 13 kwietnia 1901 w Paryżu, zm. 9 września 1981 tamże) – psychiatra i psychoanalityk francuski, twórca i reformator francuskiej szkoły psychoanalizy. (pl)
  • Жак Мари́ Эми́ль Лака́н (фр. Jacques-Marie-Émile Lacan; 13 апреля 1901, Париж, Франция — 9 сентября 1981, там же) — французский психоаналитик, философ (фрейдист, структуралист, постструктуралист) и психиатр. Одна из самых влиятельных фигур в истории психоанализа. (ru)
  • Жак-Марі-Еміль Лакан (13 квітня 1901, Париж — 9 вересня 1981) — французький психоаналітик та психіатр, який зробив значний внесок у теорію психоаналізу, філософію та літературознавство. З 1953 по 1981 рік читав у Парижі, здійснивши значний вплив на французьких інтелектуалів у 1960-ті та 1970-ті роки, особливо постструктуралістських мислителів. Його інтердисциплінарне вчення ґрунтується на теоріях Фрейда і включає такі поняття як несвідоме, , Его; ідентифікація; та мова як суб'єктивне сприйняття. Теорії Лакана відносять до критичної теорії, літературознавства, філософії і клінічного психоаналізу. (uk)
  • 雅各-馬里-埃米爾·拉岡(法語:Jacques-Marie-Émile Lacan,法语发音:[ʒak maʁi emil lakɑ̃],1901年4月13日-1981年9月9日),法國精神分析學大師。 (zh)
  • لاكان جاك (1901-1981). محلل نفسي فرنسي ولد في باريس وتوفي بها. اشتهر بقراءته التفسيرية لسيغموند فرويد ومساهمته في التعريف بالتحليل النفسي الفرويدي في فرنسا في الثلاثينيات من هذا القرن، وبالتغيير العميق الذي أحدثه في مفاهيم التحليل النفسي ومناهجه. إحدى أهم الإضافات التي قدمها لاكان في تحليلاته النفسية اعتماده على اللغة بوصفها مبنينة كما اللاوعي، مما أثر بدوره في الدراسات اللغوية والأدبية. كما أنه أعاد تفسير أعمال فرويد متكئا على علم اللغة البنيوي كما تطور لدىفرديناند دي سوسير وغيرهما، فقد اأعاد تفسير الكثير من مقولات فرويد حول الدافع الجنسي من زاوية اللغة وعلاقة الدال بالمدلول عند سوسير. (ar)
  • Jacques-Marie Émile Lacan (París, 1901-1981) fou un psiquiatre i psicoanalista francès. La tesi doctoral amb la qual assoleix el doctorat en psiquiatria, que defensa l'any 1932, reflecteix la influència d'intel·lectuals surrealistes de l'època. L'any 1934 entra a formar part de la Société psychanalytique de Paris (SPP) i l'any 1938 és escollit membre titular. Figura força polèmica i contestada, Lacan marcà profundament el paisatge intel·lectual francès i internacional, tant per l'escola que proclamà dins la psicoanàlisi com per les oposicions que les seves tesis provoquen. (ca)
  • Jacques-Marie Émile Lacan, bekannt unter dem Namen Jacques Lacan (* 13. April 1901 in Paris; † 9. September 1981 ebenda), war ein französischer Psychiater und Psychoanalytiker. Er ist für seine Beiträge zur Psychoanalyse und zu einer erneuten Lektüre der Werke Sigmund Freuds bekannt. Während seines Medizinstudiums wandte sich Lacan der Psychiatrie zu und wurde 1932 promoviert. Nach seiner Lehranalyse bei Rudolph Loewenstein trat er 1934 der Psychoanalytischen Gesellschaft von Paris (SPP) bei und wurde 1938 zum ordentlichen Mitglied gewählt. (de)
  • Jacques LACAN [Ĵak Lakã], plennome Jacques-Marie Emile Lacan [Ĵak-Mari Emil Lakã] aŭ esperante Jakobo LAKANO (naskiĝis la 13-an de aprilo 1901, mortis la 9-an de septembro 1981) estis grava franca psikoanalizisto. (eo)
  • Jacques Marie Émile Lacan (pronunciación en francés: /ʒak lakɑ̃/;​ París, 13 de abril de 1901-ibídem, 9 de septiembre de 1981), más conocido como Jacques Lacan, fue un psiquiatra y psicoanalista francés conocido por los aportes teóricos que hizo al psicoanálisis, sobre la base de la experiencia analítica y la lectura de Sigmund Freud, combinada con elementos de la filosofía, el estructuralismo, la lingüística estructural y las matemáticas.​​ (es)
  • Jacques Marie Émile Lacan (UK: /læˈkɒ̃/, US: /ləˈkɑːn/, French: [ʒak maʁi emil lakɑ̃]; 13 April 1901 – 9 September 1981) was a French psychoanalyst and psychiatrist. Described as "the most controversial psycho-analyst since Freud", Lacan gave yearly seminars in Paris from 1953 to 1981, and published papers that were later collected in the book Écrits. His work made a significant impact on continental philosophy and cultural theory in areas such as post-structuralism, critical theory, feminist theory and film theory, as well as on the practice of psychoanalysis itself. (en)
  • Jacques-Marie-Émile Lacan (Paris, 1901eko apirilaren 13a- Paris, 1981eko irailaren 9a) psikiatra frantziarra izan zen. Psikoanalisiaren inguruan lan egin zuen, Freuden planteamenduei ikuspuntu berria eskainiz eta gerorako "eskola lakaniarra" izeneko korrontea sortuz. Bere teoriak modu didaktiko batean Slavoj Zizek filosofoak garatu ditu azken urteotan. (eu)
  • Jacques Lacan, né le 13 avril 1901 à Paris 3e et mort le 9 septembre 1981 à Paris 6e, est un psychiatre et psychanalyste français. Après des études de médecine, il s'oriente vers la psychiatrie et passe sa thèse de doctorat en 1932. Tout en commençant une psychanalyse qui dure six ans et demi avec Rudolph Loewenstein en se soldant par un échec et la mésentente qui s'ensuit, il intègre la Société psychanalytique de Paris (SPP) en 1934 et en est élu membre titulaire en 1938. (fr)
  • Jacques Lacan (Parijs, 13 april 1901 – aldaar, 9 september 1981) was een Frans psychoanalyticus die beroemd geworden is voor zijn zogenoemde 'terugkeer naar Freud' en het dictum dat het onbewuste gestructureerd is zoals een taal. Behalve door Freud werd hij vooral beïnvloed door de structuralistische taalkunde van De Saussure en Roman Jakobson en door de structurele etnologie van Lévi-Strauss. Lacan transformeerde de psychoanalyse van een theorie over en behandelmethode voor neurose tot een overkoepelende theorie waarmee ook uitspraken gedaan kunnen worden over de maatschappij. Zijn invloed is nog steeds te merken in , , genderstudies en de psychologie. Hij had met name een grote invloed op de denkers Derrida en Žižek, die er echter radicaal verschillende interpretaties van Lacans nalatens (nl)
  • Jacques-Marie Émile Lacan (Paris, 13 de abril de 1901 — Paris, 9 de setembro de 1981) foi um psicanalista francês. Depois dos estudos em Medicina, Lacan se orientou em direção à Psiquiatria e fez seu doutorado em 1932, com a tese Da Psicose Paranóica em suas Relações com a Personalidade. Depois de ser analisado por Rudolph Loewenstein, ele passou a integrar a (SPP) em 1934, e nesta é eleito membro titular em 1938. É depois da Segunda Guerra Mundial que seu ensino toma importância. Teve contato com a psicanálise através do surrealismo e a partir de 1951, opondo-se aos pós-freudianos que promoveram a Psicologia do Ego, propõe um retorno a Freud. (pt)
  • Jacques-Marie Émile Lacan (uttal [ʒak maʁi emil lakɑ̃]), född 13 april 1901 i Paris, död 9 september 1981 i Paris, var en fransk psykoanalytiker och psykiater. Lacan är en av de teoretiker som förutom Sigmund Freud betytt mest för psykoanalysen. Lacans främsta bidrag består i en nydanande och radikal läsning av Freud och motståndet mot den inom psykiatrin dominerande . Under parollen retour à Freud ("åter till Freud") slog han igenom under 1950- och 1960-talet och satte psykoanalysen i samband med andra discipliner, företrädesvis antropologi, filosofi och strukturalistisk lingvistik. Hans mest kända citat, L'inconscient est structuré comme un langage ("det omedvetna är strukturerat som ett språk"), kan sägas sammanfatta hans projekt – att införliva psykoanalysen i strukturalismen. (sv)
rdfs:label
  • Jacques Lacan (en)
  • جاك لاكان (ar)
  • Jacques Lacan (ca)
  • Jacques Lacan (cs)
  • Jacques Lacan (de)
  • Ζακ Λακάν (el)
  • Jacques Lacan (eo)
  • Jacques Lacan (es)
  • Jacques Lacan (eu)
  • Jacques Lacan (ga)
  • Jacques Lacan (in)
  • Jacques Lacan (fr)
  • Jacques Lacan (it)
  • 자크 라캉 (ko)
  • ジャック・ラカン (ja)
  • Jacques Lacan (nl)
  • Jacques Lacan (pl)
  • Jacques Lacan (pt)
  • Лакан, Жак (ru)
  • Jacques Lacan (sv)
  • 雅各·拉岡 (zh)
  • Жак Лакан (uk)
owl:sameAs
prov:wasDerivedFrom
foaf:depiction
foaf:isPrimaryTopicOf
foaf:name
  • Jacques Lacan (en)
is dbo:author of
is dbo:influenced of
is dbo:influencedBy of
is dbo:spouse of
is dbo:wikiPageDisambiguates of
is dbo:wikiPageRedirects of
is dbo:wikiPageWikiLink of
is dbp:author of
is dbp:focus of
is dbp:influenced of
is dbp:influences of
is dc:subject of
is foaf:primaryTopic of
Powered by OpenLink Virtuoso    This material is Open Knowledge     W3C Semantic Web Technology     This material is Open Knowledge    Valid XHTML + RDFa
This content was extracted from Wikipedia and is licensed under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 Unported License