| dbo:abstract
|
- Quintus Tineius Rufus war ein römischer Politiker und Senator im 2. Jahrhundert n. Chr. (de)
- Quinto Tineyo Rufo (en latín Quintus Tineius Rufus) (c. 90 - apróx 132), fue un senador romano, que desarrolló su carrera política bajo los imperios de Trajano y Adriano. (es)
- Quintus Tineius Rufus, also known as Turnus Rufus the Evil (Hebrew: טוּרְנוּסְרוּפוּס הָרָשָׁע Ṭūrnūsrūfūs hāRāšā‘, sometimes spelled טוֹרָנוּסְרוּפוּס Ṭōrānūsrūfūs) in Jewish sources (c. 90 AD – after 131 AD) was a senator and provincial governor under the Roman Empire. He is known for his role unsuccessfully combating the early uprising phase of the Jews under Simon bar Kokhba and Elasar. (en)
- Quintus Tinneius Rufus est un gouverneur romain de Judée au IIe siècle (de 130 à 134 apr. J.-C.). Responsable de la déjudaïsation de Jérusalem, il est connu dans la tradition juive sous le nom de Tyrannus (ou Turnus) Rufus (hébreu : טרנוסרופוס), adversaire théologique (souvent tourné en ridicule) de Rabbi Akiva. (fr)
- Quintus Tineius Rufus was een Romeins politicus aan het begin van de tweede eeuw na Chr. Hij behoorde tot de patriciërsstand. Van mei tot oktober 127 was hij consul suffectus. Van 130 of 131 tot 134 was hij legatus Augusti pro praetore van Judea. Tijdens zijn ambtstermijn besloot keizer Hadrianus van Jeruzalem, dat er sinds de verwoesting aan het einde van de Joodse Oorlog in 70 desolaat bijlag, een colonia te maken met de naam Aelia Capitolina. Dit riep onder de Joden in Judea echter veel weerstand op. Onder aanvoering van Simon bar Kochba brak in 132 een opstand uit. Bar Kochba riep een onafhankelijke Joodse staat uit en voerde een guerrilla tegen de Romeinse legers. Hoewel hij hulp kreeg van de legatus van Syria, , en het legio III Gallica, slaagde Rufus er met het in Judea gelegerde legio X Fretensis niet in de opstand te bedwingen, ook niet toen het legio II Traiana Fortis en legio VI Ferrata te hulp kwamen. Volgens Eusebius, die niet geheel onbevooroordeeld is, verergerde Rufus de situatie juist door bloedbaden aan te richten en bezittingen van welgestelde Joden te confisqueren. Zowel Joodse als christelijke bronnen stellen dat Rufus de Joodse tempel in Jeruzalem verwoestte. Hoewel dit historisch gezien onjuist is (de tempel was reeds in 70 verwoest en van 132-135 was Jeruzalem in handen van Bar Kochba), illustreert het wel de indruk die Rufus bij zijn onderdanen heeft nagelaten. In vermoedelijk 134 verving keizer Hadrianus hem door Sextus Julius Severus. Hoewel is voorgesteld dat Tinneius Rufus daarna nog in Judea bleef, is het aannemelijker dat hij in 134 uit de provincie is teruggeroepen. Op twee (nog niet gepubliceerde) inscripties uit Skythopolis worden Tineius Rufus' vrouw en dochter geëerd. Rufus' zoon was , die in 158 consul werd. Ook latere generaties nakomelingen hadden een succesvolle senatoriale carrière. (nl)
- Kwintus Tinnejusz Rufus był rzymskim politykiem żyjącym w II wieku. Należał do patrycjuszowskiego rodu. Od maja do października 127 był konsulem dodatkowym (consul suffectus). W latach 130/131 - 134 był legatem (legatus Augusti pro praetore) Judei. W tym czasie wybuchło powstanie Bar-Kochby. Rufus nie umiał przeciwstawić się rewolucjonistom i został z kretesem pobity. Hadrian musiał sprowadzić Publiusza Marcellusa, a potem Sekstusa Juliusza Sewerusa, wezwanego aż z Brytanii, aby rebelia została stłumiona. Euzebiusz z Cezarei i rabini przypisywali Rufusowi odpowiedzialność za religijne prześladowania Żydów podczas drugiego powstania przeciwko Rzymianom oraz za realizację dekretu Hadriana wyrzucającego ich z Judei i za zaoranie Wzgórza Świątynnego. W Talmudzie jest nazywany "Tyrannosem" Rufusem. Dla historyków trudne do odgadnięcia są powody mniej wrogiej prezentacji Tinnejusza Rufusa przez późniejsze partie literatury rabinicznej. Jest tam przedstawiony jako człowiek obeznany ze Starym Testamentem, który regularnie kierował dokuczliwe i dogłębne pytania do słynnego rabina Akiby z II wieku, np: "Skoro Bóg tak kocha obrzezanie, to dlaczego każdy mężczyzna nie rodzi się obrzezany?" Akibie nigdy nie brakło odpowiedzi, co drażniło Rufusa. Według talmudycznej legendy żona namiestnika, aby przyciągnąć uwagę rabina i sprawić, by zapomniał o jej mężu, próbowała Akibę uwieść. Najpierw jej się nie udało, ale ostatecznie swój zamiar zrealizowała, poślubiając go po przejściu na judaizm. (pl)
- Quinto Tineio Rufo (Quintus Tineius Rufus} (c. 90 - após 132), era o governador da Judeia, à época em que eclodiu a Terceira guerra judaico-romana, também chamada de Guerra de Barcoquebas. Antes disso, governara a província da Trácia entre 124 e 126, tendo sido designado cônsul sufecto entre Maio e Setembro de 127. Casou-se com uma mulher cuja identidade desconhecemos e teve um filho: Quinto Tineio Sacerdo Clemente, que foi cônsul em 158. (pt)
- Квінт Тіней Руф (лат. Quintus Tineius Rufus; 90 —після 134) — державний та військовий діяч Римської імперії, консул-суффект 127 року. (uk)
|
| dbo:wikiPageID
| |
| dbo:wikiPageLength
|
- 13042 (xsd:nonNegativeInteger)
|
| dbo:wikiPageRevisionID
| |
| dbo:wikiPageWikiLink
| |
| dbp:after
| |
| dbp:as
|
- ordinary consuls (en)
- suffect consuls (en)
|
| dbp:before
| |
| dbp:regent
| |
| dbp:title
|
- Suffect consul of the Roman Empire (en)
|
| dbp:wikiPageUsesTemplate
| |
| dbp:years
| |
| dcterms:subject
| |
| gold:hypernym
| |
| schema:sameAs
| |
| rdf:type
| |
| rdfs:comment
|
- Quintus Tineius Rufus war ein römischer Politiker und Senator im 2. Jahrhundert n. Chr. (de)
- Quinto Tineyo Rufo (en latín Quintus Tineius Rufus) (c. 90 - apróx 132), fue un senador romano, que desarrolló su carrera política bajo los imperios de Trajano y Adriano. (es)
- Quintus Tineius Rufus, also known as Turnus Rufus the Evil (Hebrew: טוּרְנוּסְרוּפוּס הָרָשָׁע Ṭūrnūsrūfūs hāRāšā‘, sometimes spelled טוֹרָנוּסְרוּפוּס Ṭōrānūsrūfūs) in Jewish sources (c. 90 AD – after 131 AD) was a senator and provincial governor under the Roman Empire. He is known for his role unsuccessfully combating the early uprising phase of the Jews under Simon bar Kokhba and Elasar. (en)
- Quintus Tinneius Rufus est un gouverneur romain de Judée au IIe siècle (de 130 à 134 apr. J.-C.). Responsable de la déjudaïsation de Jérusalem, il est connu dans la tradition juive sous le nom de Tyrannus (ou Turnus) Rufus (hébreu : טרנוסרופוס), adversaire théologique (souvent tourné en ridicule) de Rabbi Akiva. (fr)
- Quinto Tineio Rufo (Quintus Tineius Rufus} (c. 90 - após 132), era o governador da Judeia, à época em que eclodiu a Terceira guerra judaico-romana, também chamada de Guerra de Barcoquebas. Antes disso, governara a província da Trácia entre 124 e 126, tendo sido designado cônsul sufecto entre Maio e Setembro de 127. Casou-se com uma mulher cuja identidade desconhecemos e teve um filho: Quinto Tineio Sacerdo Clemente, que foi cônsul em 158. (pt)
- Квінт Тіней Руф (лат. Quintus Tineius Rufus; 90 —після 134) — державний та військовий діяч Римської імперії, консул-суффект 127 року. (uk)
- Quintus Tineius Rufus was een Romeins politicus aan het begin van de tweede eeuw na Chr. Hij behoorde tot de patriciërsstand. Van mei tot oktober 127 was hij consul suffectus. Van 130 of 131 tot 134 was hij legatus Augusti pro praetore van Judea. Tijdens zijn ambtstermijn besloot keizer Hadrianus van Jeruzalem, dat er sinds de verwoesting aan het einde van de Joodse Oorlog in 70 desolaat bijlag, een colonia te maken met de naam Aelia Capitolina. Dit riep onder de Joden in Judea echter veel weerstand op. Onder aanvoering van Simon bar Kochba brak in 132 een opstand uit. Bar Kochba riep een onafhankelijke Joodse staat uit en voerde een guerrilla tegen de Romeinse legers. Hoewel hij hulp kreeg van de legatus van Syria, , en het legio III Gallica, slaagde Rufus er met het in Judea gelegerde le (nl)
- Kwintus Tinnejusz Rufus był rzymskim politykiem żyjącym w II wieku. Należał do patrycjuszowskiego rodu. Od maja do października 127 był konsulem dodatkowym (consul suffectus). W latach 130/131 - 134 był legatem (legatus Augusti pro praetore) Judei. W tym czasie wybuchło powstanie Bar-Kochby. Rufus nie umiał przeciwstawić się rewolucjonistom i został z kretesem pobity. Hadrian musiał sprowadzić Publiusza Marcellusa, a potem Sekstusa Juliusza Sewerusa, wezwanego aż z Brytanii, aby rebelia została stłumiona. (pl)
|
| rdfs:label
|
- Quintus Tineius Rufus (Konsul 127) (de)
- Quinto Tineyo Rufo (es)
- Quintus Tinneius Rufus (fr)
- Quintus Tineius Rufus (nl)
- Quintus Tineius Rufus (consul 127) (en)
- Kwintus Tinnejusz Rufus (pl)
- Quinto Tineio Rufo (pt)
- Квінт Тіней Руф (uk)
|
| owl:sameAs
| |
| prov:wasDerivedFrom
| |
| foaf:isPrimaryTopicOf
| |
| is dbo:commander
of | |
| is dbo:wikiPageDisambiguates
of | |
| is dbo:wikiPageRedirects
of | |
| is dbo:wikiPageWikiLink
of | |
| is dbp:after
of | |
| is dbp:before
of | |
| is dbp:commander
of | |
| is dbp:leader
of | |
| is foaf:primaryTopic
of | |
