| dbo:abstract
|
- Paleorhinus byl značně rozšířený rod fytosaurního plaza, žijícího v období svrchního triasu na území Severní Ameriky, Evropy a severní Afriky. Tito starobylí plazi krokodýlovitého vzhledu byli obojživelnými dravci a dosahovali délky až kolem 4 metrů. Zkameněliny druhu P. arenaceus byly objeveny na polské lokalitě v Krasiejowě. Dalšími druhy jsou P. bransomi, P. fraasi a P. ehlersi. Indický rod Parasuchus bývá občas také zahrnován do rodu Paleorhinus. (cs)
- Parasuchus ("podobající se krokodýlům") byl rod krokodýlům podobného fytosaura z období svrchního triasu. Jeho fosilie byly objeveny v indických státech Ándhrapradéš a Madhjapradéš. Formálně byl popsán roku 1885. (cs)
- Parasuchus (aussi appelé Paleorhinus) est un genre de petit phytosaure de 2,50 mètres, qui vécut durant le Trias supérieur en Inde, en Allemagne, au Maroc et aux États-Unis. (fr)
- Paleorhinus (Greek: "Old Nose") is an extinct genus of widespread basal phytosaur known from the Late Triassic (late Carnian stage). The genus was named in 1904 based on the type species Paleorhinus bransoni, which is known from Wyoming and Texas in the United States. Another valid species, Paleorhinus angustifrons from Bavaria, Germany, is also commonly referred to the genus. Paleorhinus had a length of about 2.5 meters (8.2 feet). Paleorhinus has had a complicated taxonomic history involving frequent synonymy between diagnostic and undiagnostic material. This is mainly due to the fact that it is a quintessential basal phytosaur, mostly distinguished by a lack of specializations rather than unique traits. Historically, it was common practice to lump all basal phytosaurs into only one or two genera, rendering those genera paraphyletic evolutionary grades ancestral to later phytosaurs. More recently, these grades have been broken up into multiple genera. Arganarhinus magnoculus (from Morocco) and Wannia scurriensis (from Texas) were two phytosaur genera originally considered species of Paleorhinus. "Paleorhinus" sawini (from Texas) and "Paleorhinus" parvus (from Wyoming) are two more phytosaur species informally referred to Paleorhinus, though likely closer to more advanced phytosaurs. P. angustifrons was originally considered a species of Francosuchus (a dubious phytosaur genus from the same area), and has also been compared to Ebrachosuchus neukami, another Paleorhinus-like Bavarian phytosaur. "Paleorhinus" cf. arenaceus (formerly "Zanclodon" arenaceus), fragmentary phytosaur remains from Poland, may represent Paleorhinus fossils. Parasuchus hislopi, a basal phytosaur species named in 1885 from fossils discovered in India, was often lumped into Paleorhinus or considered a dubious chimera of phytosaur and rhynchosaur fossils. More complete neotype fossils for Parasuchus hislopi have helped to re-establish it as a valid genus and species. Some phylogenetic analyses suggest that Parasuchus hislopi forms a clade with Paleorhinus bransoni and angustifrons. If this is the case, the valid species of Paleorhinus may instead be considered species of Parasuchus, since that genus name has priority over Paleorhinus. (en)
- 팔레오히누스(학명:Paleorhinus bransoni)는 악어목 피토사우루스과에 속하는 악어이다. 지금은 멸종된 악어로 몸길이가 2.5m인 악어에 속한다. (ko)
- 파라수쿠스(학명:Parasuchus hislopi)는 악어목 피토사우루스과에 속하는 악어이다. 지금은 멸종된 악어로 몸길이가 3~7m인 거대한 악어에 속한다. (ko)
- Parasuchus is een geslacht van uitgestorven phytosauriërs, bekend uit het Laat-Trias (Laat-Carnien tot Vroeg-Norien) van Andhra Pradesh en Madhya Pradesh in India. Het bevat als enige soort Parasuchus hislopi. (nl)
- Paleorhinus – rodzaj niewielkiego fitozaura żyjącego w karniku na obecnych terenach Ameryki Północnej i być może Europy oraz Afryki Północnej. Nozdrza były daleko cofnięte i położone na wzgórku kostnym przed oczami. Grzbiet, boki i ogon pokrywały duże łuski. Paleorhinus prowadził półwodny tryb życia, żywił się głównie rybami i innymi niewielkimi zwierzętami. Gatunkiem typowym rodzaju jest opisany w 1904 roku przez północnoamerykański Paleorhinus bransoni. Oprócz niego do rodzaju Paleorhinus tradycyjnie zaliczane są również gatunki P. neukami, P. ehlersi, P. sawini, P. broilii, P. fraasi i P. scurriensis. Jednak z analizy kladystycznej Stocker (2010) wynika, że rodzaj Paleorhinus obejmujący wszystkie te gatunki byłby parafiletyczny; według tej analizy gatunki „Paleorhinus” sawini, P. bransoni i „P.” scurriensis były sukcesywnie bardziej odległymi grupami zewnętrznymi w stosunku do kladu obejmującego wszystkie pozostałe fitozaury. Stocker (2013) przeniosła gatunek „P.” scurriensis do odrębnego rodzaju . Do Paleorhinus zaliczany bywa także P. magnoculus (przez Longa i Murry'ego przeniesiony w 1995 roku do odrębnego rodzaju Arganarhinus), jednak Fara i Hungerbühler stwierdzili, że odkryty w Maroku holotyp tego gatunku jest osobnikiem młodocianym, na co wskazują stosunkowo małe rozmiary, duże oczodoły i krótki pysk. Zdaniem autorów okaz ten może należeć do któregokolwiek z prymitywnych fitozaurów, a w związku z tym opisane na jego podstawie taksony – gatunek Paleorhinus magnoculus i rodzaj Arganarhinus – nie są ważne. Analiza filogenetyczna przeprowadzona przez Kammerera i współpracowników (2016) wykazała bliskie pokrewieństwo gatunku typowego rodzaju Paleorhinus, P. bransoni z indyjskim gatunkiem Lydekker (1885); na tej podstawie autorzy uznali rodzaje Paleorhinus i Arganarhinus za młodsze synonimy rodzaju Parasuchus, przenosząc jednocześnie gatunki Paleorhinus bransoni i Paleorhinus magnoculus (a także angustifrons , 1936) do rodzaju Parasuchus. Paleorhinus (sensu lato) jest najmniej zaawansowanym spośród wszystkich znanych fitozaurów, na co wskazują nozdrza zewnętrzne położone przed oknem przedoczodołowym. Skamieniałości fitozaurów, które być może należały do tego rodzaju odnaleziono w Krasiejowie na Śląsku Opolskim – odkryto szczątki wielu osobników w różnych stadiach rozwoju. Dzięki szerokiemu zasięgowi biogeograficznemu i ograniczonemu zasięgowi czasowemu Paleorhinus (sensu lato) jest istotnym elementem biostratygraficznym, służącym do porównywania wieku osadów na różnych kontynentach; Irmis i współpracownicy (2010) kwestionują jednak jego użyteczność dla badań biostratygraficznych, wskazując na prawdopodobny parafiletyzm Paleorhinus sensu lato. (pl)
- Paleorhinus (Grieks: 'Oude Neus') is een geslacht van uitgestorven basale Phytosauria, bekend uit het Laat-Trias (Laat-Carnien) van Texas en Wyoming, Beieren en mogelijk Polen. Het bevat twee geldige soorten, de typesoort Paleorhinus bransoni en Paleorhinus angustifrons. Paleorhinus had een lengte van ongeveer 2,5 meter. (nl)
- Parasuchus (лат.) — род вымерших пресмыкающихся из семейства отряда фитозавров, живших во времена триасового периода (251,3—208,5 млн лет назад) на территории современных Европы (Германия, Польша), Азии (Индия), Африки (Марокко) и Северной Америки (США). (ru)
- 古喙龍（學名：Paleorhinus）是植龍目的一屬，是種半水生、類似鱷魚的小型動物，身長估計約2.5公尺，生存於三疊紀晚期的卡尼階晚期。古喙龍生存於歐洲、北美洲、與南美洲。古喙龍曾经包括过生存於印度的副鱷（Parasuchus）。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- Paleorhinus byl značně rozšířený rod fytosaurního plaza, žijícího v období svrchního triasu na území Severní Ameriky, Evropy a severní Afriky. Tito starobylí plazi krokodýlovitého vzhledu byli obojživelnými dravci a dosahovali délky až kolem 4 metrů. Zkameněliny druhu P. arenaceus byly objeveny na polské lokalitě v Krasiejowě. Dalšími druhy jsou P. bransomi, P. fraasi a P. ehlersi. Indický rod Parasuchus bývá občas také zahrnován do rodu Paleorhinus. (cs)
- Parasuchus ("podobající se krokodýlům") byl rod krokodýlům podobného fytosaura z období svrchního triasu. Jeho fosilie byly objeveny v indických státech Ándhrapradéš a Madhjapradéš. Formálně byl popsán roku 1885. (cs)
- Parasuchus (aussi appelé Paleorhinus) est un genre de petit phytosaure de 2,50 mètres, qui vécut durant le Trias supérieur en Inde, en Allemagne, au Maroc et aux États-Unis. (fr)
- 팔레오히누스(학명:Paleorhinus bransoni)는 악어목 피토사우루스과에 속하는 악어이다. 지금은 멸종된 악어로 몸길이가 2.5m인 악어에 속한다. (ko)
- 파라수쿠스(학명:Parasuchus hislopi)는 악어목 피토사우루스과에 속하는 악어이다. 지금은 멸종된 악어로 몸길이가 3~7m인 거대한 악어에 속한다. (ko)
- Parasuchus is een geslacht van uitgestorven phytosauriërs, bekend uit het Laat-Trias (Laat-Carnien tot Vroeg-Norien) van Andhra Pradesh en Madhya Pradesh in India. Het bevat als enige soort Parasuchus hislopi. (nl)
- Paleorhinus (Grieks: 'Oude Neus') is een geslacht van uitgestorven basale Phytosauria, bekend uit het Laat-Trias (Laat-Carnien) van Texas en Wyoming, Beieren en mogelijk Polen. Het bevat twee geldige soorten, de typesoort Paleorhinus bransoni en Paleorhinus angustifrons. Paleorhinus had een lengte van ongeveer 2,5 meter. (nl)
- Parasuchus (лат.) — род вымерших пресмыкающихся из семейства отряда фитозавров, живших во времена триасового периода (251,3—208,5 млн лет назад) на территории современных Европы (Германия, Польша), Азии (Индия), Африки (Марокко) и Северной Америки (США). (ru)
- 古喙龍（學名：Paleorhinus）是植龍目的一屬，是種半水生、類似鱷魚的小型動物，身長估計約2.5公尺，生存於三疊紀晚期的卡尼階晚期。古喙龍生存於歐洲、北美洲、與南美洲。古喙龍曾经包括过生存於印度的副鱷（Parasuchus）。 (zh)
- Paleorhinus (Greek: "Old Nose") is an extinct genus of widespread basal phytosaur known from the Late Triassic (late Carnian stage). The genus was named in 1904 based on the type species Paleorhinus bransoni, which is known from Wyoming and Texas in the United States. Another valid species, Paleorhinus angustifrons from Bavaria, Germany, is also commonly referred to the genus. Paleorhinus had a length of about 2.5 meters (8.2 feet). (en)
- Paleorhinus – rodzaj niewielkiego fitozaura żyjącego w karniku na obecnych terenach Ameryki Północnej i być może Europy oraz Afryki Północnej. Nozdrza były daleko cofnięte i położone na wzgórku kostnym przed oczami. Grzbiet, boki i ogon pokrywały duże łuski. Paleorhinus prowadził półwodny tryb życia, żywił się głównie rybami i innymi niewielkimi zwierzętami. Gatunkiem typowym rodzaju jest opisany w 1904 roku przez północnoamerykański Paleorhinus bransoni. Oprócz niego do rodzaju Paleorhinus tradycyjnie zaliczane są również gatunki P. neukami, P. ehlersi, P. sawini, P. broilii, P. fraasi i P. scurriensis. Jednak z analizy kladystycznej Stocker (2010) wynika, że rodzaj Paleorhinus obejmujący wszystkie te gatunki byłby parafiletyczny; według tej analizy gatunki „Paleorhinus” sawini, P. brans (pl)
|
