dbo:abstract
|
- Filipo de Heinsberg (naskiĝis proksimume 1130; mortis la 13-an de aŭgusto 1191 ĉe Napolo) estis kiel Filipo la 1-a ekde 1167 ĝis 1191 ĉefepiskopo de la ĉefepiskopujo Kolonjo same kiel ĉefkanceliero de Germanujo kaj Italujo, krom tio ekde 1180 duko de Vestfalio kaj Engern, sekve de lia decida subteno por la faligo de Henriko la Leono. (eo)
- Philipp von Heinsberg (* um 1130; † 13. August 1191 bei Neapel) war als Philipp I. von 1167 bis 1191 Erzbischof von Köln sowie Erzkanzler für Deutschland und Italien, außerdem seit 1180 Herzog von Westfalen und Engern. (de)
- Philippe de Heinsberg (né vers 1130 ; † 13 août 1191 dans les environs de Naples) fut, sous le nom de Philippe Ier, archevêque de Cologne et archichancelier de Germanie et d’Italie de 1167 à 1191, puis à partir de 1180 duc de Westphalie et d’Engern. (fr)
- Philip I (German: Philipp von Heinsberg) (c. 1130 – 13 August 1191) was the Archbishop of Cologne and Archchancellor of Italy from 1167 to 1191. He was the son of Count and Adelaide of Sommerschenburg. He received his ecclesiastic training in Cologne and Rheims, becoming dean of the cathedral chapter in Cologne and then provost of Liège. In late Summer 1167, he was raised to the archchancery and the archdiocese of Cologne, where he was consecrated 29 September 1168. In that year, he entered into and mediated the controversy between France and England. As bishop, Philip continued the policies of his predecessors. He exceeded all of them, however, in his territorial expansions, buying up the lands of his vassals and selling many for a profit. Philip held his fief directly from the emperor and was the greatest of the imperial tenants-in-chief. By buying up his vassals' subvassals, he tied them closer to himself. Frederick Barbarossa, however, saw a threat in the archbishop's pretensions and allied himself to the competing baronial factions of the region, especially Henry IV of Luxembourg, who had a hereditary claim to the Hainaut. Barbarossa also made Aachen and Duisburg royal cities with trade privileges in order to weaken Cologne economically. Despite this, Philip remained a supporter of Frederick. As archchancellor, he campaigned with him in Italy on several occasions. He was present at the disastrous Battle of Legnano on 29 May 1176, where Barbarossa's Italian ambitions were left slain on the field. On 13 April 1180, Philip was created Duke of Westphalia in the breakup of the old Duchy of Saxony following the dispossession of Henry the Lion. With Westphalia in his control, Philip was the most powerful lord of the north of the realm and threatened the power and influence of the emperor. At the Diet of Pentecost in Mainz in 1184, he raised Baldwin V of Hainault to margravial status. Philip responded by negotiating with Pope Urban III, then at odds with Barbarossa, and Canute IV of Denmark. He also moved to support the old count of Luxembourg, who had claims to Hainault. Philip further lent his support to the anti-Imperial candidate to the Archbishopric of Trier, Folmar of Karden, and erected a fortress in Zeltingen to that purpose, The archbishop's wider attempts to align the German episcopate against the emperor failed, however. Around Whitsuntide 1187, Philip defeated an imperial army on its way to oppose Philip II of France. At this, the emperor formally accused the archbishop of unfaithfulness. In March 1188, Philip was subjected to the emperor at a council in Mainz. He made peace the next year (1189). In 1190, Philip was again playing a political rôle, this time mediating between Barbarossa and Henry the Lion. Philip accompanied the new Emperor Henry VI into Italy, to seize the Kingdom of Sicily in right of his wife Constance, in 1191 and died at the siege of Naples during an epidemic – either bubonic plague or malaria. His body was returned to Cologne. In 1180 he began construction on Cologne's city wall. Documents dated 27 July and 18 August of the year attest to the beginning of work on what would become Europe's largest city wall until 1881. He also began the Shrine of the Three Kings, in which was found (1864) one of his coins. (en)
- 필리프 폰 하인스베르크 (Philipp I. von Heinsberg, 1130년경에 태어남, 1191년 8월 13일 나폴리에서 사망)은 1167년부터 1191년까지 쾰른의 대주교이자 이탈리아의 대재상이다. (ko)
- Filips van Valkenburg-Heinsberg, in Keulen bekend als Filips I van Heinsberg of Filips I van Keulen (Heinsberg of Valkenburg, 1130 - omgeving Napels, 13 augustus 1191), was een vooraanstaand geestelijke in de middeleeuwen. Hij was onder andere proost van het Sint-Lambertuskapittel in Luik, aartsbisschop van Keulen en kanselier van Rijks-Italië en een trouwe bondgenoot van keizer Frederik I Barbarossa. (nl)
- Filip z Heinsbergu (ur. ok. 1130, zm. 13 sierpnia 1191 pod Neapolem) – arcybiskup Kolonii i książę-elektor Rzeszy od 1167 r., książę Westfalii od 1180 r., jedna z głównych postaci dworu Fryderyka I Barbarossy, a następnie Henryka VI Hohenstaufa. (pl)
- Филипп I фон Хайнсберг (1135 — 13 августа 1191, близ Неаполя) — немецкий церковный и государственный деятель, архиепископ Кёльнский, архиканцлер Германии и Италии (Священная Римская империя) с 1167 по 1191 год. Герцог Вестфалии и Енгена, дипломат. (ru)
- Філіпп І фон Гайнсберг (нім. Philipp I. von Heinsberg; бл. 1130 — 13 серпня 1191) — церковний і державний діяч Священної Римської імперії, 29-й архієпископ Кельна, 1-й герцог Вестфалії. (uk)
|
rdfs:comment
|
- Filipo de Heinsberg (naskiĝis proksimume 1130; mortis la 13-an de aŭgusto 1191 ĉe Napolo) estis kiel Filipo la 1-a ekde 1167 ĝis 1191 ĉefepiskopo de la ĉefepiskopujo Kolonjo same kiel ĉefkanceliero de Germanujo kaj Italujo, krom tio ekde 1180 duko de Vestfalio kaj Engern, sekve de lia decida subteno por la faligo de Henriko la Leono. (eo)
- Philipp von Heinsberg (* um 1130; † 13. August 1191 bei Neapel) war als Philipp I. von 1167 bis 1191 Erzbischof von Köln sowie Erzkanzler für Deutschland und Italien, außerdem seit 1180 Herzog von Westfalen und Engern. (de)
- Philippe de Heinsberg (né vers 1130 ; † 13 août 1191 dans les environs de Naples) fut, sous le nom de Philippe Ier, archevêque de Cologne et archichancelier de Germanie et d’Italie de 1167 à 1191, puis à partir de 1180 duc de Westphalie et d’Engern. (fr)
- 필리프 폰 하인스베르크 (Philipp I. von Heinsberg, 1130년경에 태어남, 1191년 8월 13일 나폴리에서 사망)은 1167년부터 1191년까지 쾰른의 대주교이자 이탈리아의 대재상이다. (ko)
- Filips van Valkenburg-Heinsberg, in Keulen bekend als Filips I van Heinsberg of Filips I van Keulen (Heinsberg of Valkenburg, 1130 - omgeving Napels, 13 augustus 1191), was een vooraanstaand geestelijke in de middeleeuwen. Hij was onder andere proost van het Sint-Lambertuskapittel in Luik, aartsbisschop van Keulen en kanselier van Rijks-Italië en een trouwe bondgenoot van keizer Frederik I Barbarossa. (nl)
- Filip z Heinsbergu (ur. ok. 1130, zm. 13 sierpnia 1191 pod Neapolem) – arcybiskup Kolonii i książę-elektor Rzeszy od 1167 r., książę Westfalii od 1180 r., jedna z głównych postaci dworu Fryderyka I Barbarossy, a następnie Henryka VI Hohenstaufa. (pl)
- Филипп I фон Хайнсберг (1135 — 13 августа 1191, близ Неаполя) — немецкий церковный и государственный деятель, архиепископ Кёльнский, архиканцлер Германии и Италии (Священная Римская империя) с 1167 по 1191 год. Герцог Вестфалии и Енгена, дипломат. (ru)
- Філіпп І фон Гайнсберг (нім. Philipp I. von Heinsberg; бл. 1130 — 13 серпня 1191) — церковний і державний діяч Священної Римської імперії, 29-й архієпископ Кельна, 1-й герцог Вестфалії. (uk)
- Philip I (German: Philipp von Heinsberg) (c. 1130 – 13 August 1191) was the Archbishop of Cologne and Archchancellor of Italy from 1167 to 1191. He was the son of Count and Adelaide of Sommerschenburg. He received his ecclesiastic training in Cologne and Rheims, becoming dean of the cathedral chapter in Cologne and then provost of Liège. In late Summer 1167, he was raised to the archchancery and the archdiocese of Cologne, where he was consecrated 29 September 1168. In that year, he entered into and mediated the controversy between France and England. (en)
|